Lögberg - 25.09.1889, Blaðsíða 3

föSurlanclsvinunum noröul’ frá. Jeg man
sorgina, sem var í hverju húsi norðan-
lands, — sigur liius nafnfræga Grants yfir
uppreistar-foringjanuin /.'*«,—gleðina, sem
livervetna var, meðan repúblíkanski tlokk-
urinn stóð við stýrið,— og svo morö píslar-
vottsins Lincolns. Allan |>ennan tíma
lijengu demókratar í frakkalöfum vorum
og reyndu af öllu afli að toga oss
niður. Eptir þetta kom veimegunar tífria-
bil og peningar voru nógir hvervetna í
landinu. Þá gleymdi |>jóðin um nokkur
augnablik verndara sinum og skraf dem-
ókrata um fjebrögð repdbiíkana og ýmsir
flokkadrættir máttu sín mest. Þjóðin
krafðist, |>ess að breytt væri til, og demó-
kratar settust að völdum. Þaö var farið
að leita að sönnunnm fyrir fjelirögðum,
en skálkarnir komu tómherrtir úr |>eirri
leit. Kepúblíkanski flokkiirinn liafði
tekið við stjórn landsins, fegar J>að var
)>vi sem næst gjaldþrota, og innleitt vel-
inegunar tímabil, seui saga tandsins
ins þekkir engin dicmi til. I>á var stjórn-
in fengin demókrötum í hendar, en
einungis til fjögra ára. l'm leið og
þjóðin fjekk tækifieri til þéss sagði hún:
„við erum búilir að fá nóg af ykkur“, og
svo urðu |>eir að fara og langur, kaldur og
bitur mun sá dagur verða er þeir fá valdið
aptur. I>emókr.ltar efu ineun, sem voru
uppi fyrir 1800 og ekki gátu ráðið við
Uandaríkin 1884 og þekktu ekkert til þarfa
þjóðarinnar. Skuldbindingar þt-irra um
umbætur i embættaskipun landsins voru
uppfylltar n:eð því, að setja demókrata
í hvert einasta emluetti. t>að var enn
þá eitt. sem olli ósigri þeirru — meðferð
þeirra á bláklœddu drengjunum vorum;
við þá sögðu þeir: „dragið ykkur til
liaka; við þörfnumst ykkar ekki!“. Stjórn-
in hugsaði mikið um samliandið (sunn-
anmenn) og vildi skila |>cim aptnr fán-
unum, sem teknir höfðu verið á mörg-
uin hlóðgum orustuvelli, en á sínum
tíma risu lfláklæddu drengirnir á fætur
sýndu að þeir kærðu sig ekki um
Mig )angar til að leiða atliygli yðarað'eru allt í kring um verkamanninn cg hjer
"S V
að sitja uiulir demókratiskum liáðyrð-
um frá demókratiskuin forseta. Mjer
er ómögulegt aö skiljn, að |>að geti
orðið eitt einasta atkvæði demókrata-
megin, |>ví Amire'i’ Jáckson Sparks vnr de-
mókrati. Meðan hnnn sat í embætti
gerði hann allt, er í bans vuldi stóð,
til að sveigja iiinflotningsstrauniinii frá
iiorðvesturhluta lnndsins. I>að var þaul
hugsuð tilrnun til nð ej'ðileggja norð-
vesturlandið. — Jeg gæti sagt margt fleira
|>ví viðvíkjandi en jeg ætla nú að leiða
athygli yðar að
tollspiirsiiiiUinu. Jeg lief liugsað
mjög niikið um það efni, einkinn frá
sjónarmiði lrændti, og þaö um það leyti,
er jeg liafði litla iiuginyudum, uft jeg þyrfti
nokkurn tíma á minni pólitisku þekk-
ing að halda. En það vur ósk mín sem
bóiuli uð vera heinta í öllu þessu. Jeg
hef ætíð gengið út frá alþekktum sanu-
indum. Mig lungar ekkert til að villast
ineð tilheyrendur mína út í völundar-
hús smásmuglegra talna.
Eptir frelsisstríðið, meðan Bandaríkja-
menn voru að eins bændur, — og sú þjóö
sem einungis er bændaþjóð, er ætíð fá-
tæk — urðum vjcr að senda afurðir vor-
ar til Englnnds, til þess )>nr að fá þicr
unnar, og til þess að fá þær aptur, var
frjáls verzlun aðalskilyrðið. En eptir
oví sem fólksmergðin ó.v, var )>að tekiö
þessu atriði frá sjór.armiði bóudans, eu
eltki frásjóuarmiði hinna pólitisku manna.
Þessi ncða mín er engan veginu fyrir-
fram ssmin með mikilli fyrirhöfn, en
)>a3 hafa orðið fyrir mjer vissar tölur,
sem mjer virðast sannficrandi; þær hafa
fært mjcr heiin snnninn um að vjer
framleiðum of niörg hveiti-hushel eptir
höfðntölu vorri. Vjer flytjum út
150,000,000 bushel nf liveiti og seljum
)>að á niarkaðiniim í I.iverpool við því
verði, sem ákveðið er af því, hve mikið
hveiti frá Hússlnndi og Indlandi þá er
til á markaðinuni, og það livelti er ekki
einungis mikið lakara en vort, heldur
hafa engir urinið að því netna þrælar.
Carter Hnrrison, nkafur deiuokrati, og
eitt sinn horgnrstjóri í Chicago, ferðnðist
Crlendis og þegar hann haföi kynnt sjer
nstæður verkamanna í norðurúlfunni, rit-
aði hann verkamönnum í Bandaríkjun-
um: „Þakkið þið guði, að þið eruð í
Ameríku!“ Siðnst liðið haust fengum
vjer bærjlegt verð fyrir liveiti vort.
llversvegna? Menn bjuggust við því, nð
ekkert liveiti niundi verða til af lieztu
sort, til útflutnings og að liið ljelega
hveiti, sem þá vnr til á markaði norður-
álfunnar, mundi ganga illn út. Til )>ess
að geta náð í lieztit sort, mumlu menn
bjóða mjög liátt verð, enda var það
líka gert meö mikilli áfergju.
I CoilllfCtUrilt, er mcðai afrakstur einn-
ar ckru af yrktu lanili virtur á 11 dollara,
landið sjálft 74 doll. ekran. Fólkstalan er
822,700; þar af eru 113,915 manns, sem
hafa fyrir fjölskyltlum að sjá, og lifa af
vjelavinnu. Ef gert er ráð fyrir að fjórir
sjeu til jafnaðar i hverri fjölskyldu, verður
niðurstaðan sú að 00 af liverju hundraði
vinna vjelavinnli. Bcrum þetta saman við
Misssouri. J>ar er afrakstur einnar ekru
af yrktu landi virtur á Ö'X doll. að með-
altali, ell landið sjálft 27 doll. ekran. Fólks-
talan cr 2,108,380; (ar af cru 03,295, scm
vinna á rcrksmiðjum eöa einungis 10 af
hverju hundraði. I New York rfkinu cr af-
rakstur cinnar ckru virtur 10’4 doll., land-
ið G2þ< doll. ckran, fólkstalan 5,082,871,
)>cir sem stunda iðnað 551,533 eða 45 af
hverju hundraði. I Kenhicky er afrakstur
cinnar ekru virtur 0 doll., iandið 29 doll.;
folkstal.an er 1,648„090; þcir, scm stunda
iðnað >17,390 cða II nf hundaði. Allir geta
sjcð af þessum tölum að iðnaðurinn eykur
vcrðhtcð landsins og afrakstursins.
Hvcr maður, sem rekinn er frá verkstæð-
unum ög út á sljetturnar, fcr að f r a m-
1 c i ð a cn iucttir að e y ð a. Mjer virðist
oss ríða langmest á að auka iðnaðinn. Af-
rakstur bænda 1 Cunada kemur inn 1 lianda-
ríkin á hverju ári svo miklu nemur; og
það er sannfæring min, að breyta þurfi toll-
hæðinni hjer. J>að scm |>arl að gerast er
að vernda vorn innlenda iðnað og sjá um
að hveitið hafi nógan markað f landinu
sjálfit. Demókrati cinn frá lllinois sagði
mjcr, að hann hefði mjög mikið á móti
innHutningi Klnverja, )ar scm þeir mundu
Bandarikjunum. Ilann lifu í svo mikium
allsgnægtum aðja'ningja han.s í Norðurálfunni
getur ekki einu sinni drcymt um annað cins;
og láirn sín getur hann menntað scm bczt
tná verða 1 skólum vorum. Vjer getum
fengið innlendan markað fvrir varning vorn,
með )>ví að efla iðnað vorn og styðja að
innflutningum. Vjer ættum að gera allt,
hver fyrir annan; vjer erum mikil þjóð, og
þessi fræga þjóð ætti að gcta verið stórstíg
á Icið frainíaranna með því að halda fast við
grundvallarskoðanir repúlflíkanska flokksins.
B Ú K M O N Ii A I) S
, ÚR HEIMI BŒ\TA RINN A R‘
gefin ítt af sjera Jóni
Þýild oo-
Bjarnasyni, er nfi og verður fram
vegis til sDlu fyrir Sl,00 fijá W. ‘H
Paulsoij, 14 Kate Str., Winnipeg.
Undirskrifaður liiður alla |>á, er
hann lánaði peninga til farareyris
hingað vestur á pessu yfirstandandi
sutnri, að gura svo vel að borga
sjer pá hið fyrsta kringumstæður
peirra leyfa.
/Hrruriiiu Þorleijsson,
Gimli I*. O..................Man.
LJÓSMYNDA RAR.
McWilliam Str. West, Winnpieg, Wjan
S. I’. Eini ljósmyndastaðuriim í bæn
um, semíslendingur vinnur á.
MUNROE &WEST.
Málafœrslumenn o. «. frv.
Freeman Bl.OCK
490 N[ain Str., Winnipeg.
vel þekktír meðal íslendinga, jafnan reiðu
búinir til að taka að sjér mál þeirra, gera
yrir þá samninga o. s. frv.
A. F. DAME, M. D.
I.æknar
eyðileggja verkamenn vora með þvf að bjóða
vinnu sfna fyrir lægra kaup. Iif hann er
vinnu Kínvcrja mótfallinn, )>á er jeg þvf líka
mótfallinn, að vcrkamenn frá löndum þar
sem laun eru mjög lág, flytji hjer inn.
Mjer er betur við ódýra vinnu, sem kem
ur frá öðrum lönditm, en ótlýrar vörur, —
afleiðing ódýrari Tinnu; því ef hið ódýra
vinuuafl kenuir inn f landið, skapast utn
leið eyðsla f landinu, sem aptur hækkar vcrð
upp að vernda iðnað landsins og þá tóku HfsnauðsynjaDna. Jeg er þvf mjög meðmælt-
auðæfl vor að auknst. I>á koir. aptur ur, að tollhæðinni á hinum
tíinabil, er liienn kusu lieldur frjálsa undum sje breytt samkvæmt
Terzlun, en um leið kom apturfarar tíma- látast verður fyrir fleirtalið.
bíl í efnalegu tilliti. Arið 1857 var verzl-
cinungis orð allra Jieirra,
unin algjörloga frjáls, on ofnahagurinn. crlendis, jx.gar jeg segi, að ekkcrt land
um leið í nijög slœmu ásigkoniulagi. til undir sólinni, J>ar sem jafnmörg |>ægindi
ymsu voruteg
pví sem rjett-
Jeg endurtek
sem ferða/.t hafa
sje
innvortis o«r
sjúkdóma
útvortis
fæst s erstaklega við kvennsjúkdóma
NR. 3 MARKET STR E.
Telephone 40 0.
S t. P a 111 M i n imi j) o 1 i s
& MAMTOB V BKAIITIIV.
járnbrautarseðlar seldir lijer í bænum
íílinnipeg,
á Portage Ave.
\. Haggnrt. Jamcs A. Ross.
HAGGART <fc ROSS.
Miílufærslumcnn o. s. frv.
DtTNDKE BLOCK. MAIN STR
Pósthúskassi No. 1241.
islendingar gela snúið sjer til þeirra með
mál sln, fullvissir uin, að J-eir láta sjer vera
erlega anntum, að greiía þau sem ræki
legast.
NORTHERN PACIFIC
OG MANITOBA JARNBRAUTIN.
Einu vagnarnir með
—F O R S T O F U—
OG rULMANNS SVEFN- OG MIÐDAGS-
VEKDARVUGNUM
Frá Winnii>cg og suður.
FARBRJEF SEI.I) BEINA I.EIÐ TIL
ALLRA STAÐA í CANADA
einnig Briti.sh Columbia og Bjndarikjanna
Stendur í nánu siuubandi við allar aðrar
brautir.
Farbrjef sömuleiðis til sölu ti! al'ra staða
í austurfylkjunum
EI’TIR VÖTN’UNUM MIKLU
með mjög niðursettu verði.
Allur flutningcr til allra staða f Canada
verður sendur án nokkurar rekistefnu með
tollinn.
Utvegar far með gufuskipum til Brctlands
og Norðurálfunnar, og beirn aptur. Menn
1. II. Van Ettoii,
----SEI.UR---
TIM/i ir/i,ÞAKSrÚX, VEGGJA-
HIMLA (lath) ibc.
Skrifslofa og vörustaður:
liornið á l’rÍllSCSS og Loi>ail strætmn,
WINNIPEG.
l’. O. Bos 718.
NORTHERN PACIFIC
AND MANITOBA'RAILWAY.
geta valið
milli allra be/lu
laganna.
gufu-skijxifjc*
Earlirjcf lil skemmtiferða vestur að Kyrra-
hafsströndinni og til baka. (jilda í sex
mánuði
376 AVt.tin
hornið
fárnbrautarseðlar seldir beina leið
til St. Paul, Chicago, Detroit, Buffalo
Toronto, Niagara Falls, Ottawa,
Quebeo, Monfreal, New York og
til allra staða hjer fyrir austan og
sunnan. Verðið pað lægsta, sem
mögulegt er. svefnvagnar fást fyr-
ir alla ferðina. Lægsta fargjald til
og frá Evrópu með öllum beztu
gufuskipalínum. Járnbrautarlestirnar
eggja á stað lijeðan á hverjum
morgni kl. 9,45, og pær stauda
hvervetna í fyllsta sambandi við
aðrar lestir. Engar tafir nje ópæg-
indi við tollrannsóknir fyrir pá, sem
ætla til staða í Canada. Farið ujip
1 sporvagninn, sem fer frá járn-
brautarstöðvum Kyrrahafsbrautarfje
lagsins, og farið með honum beinu
leið til skrifstofu vorrar. Sparið
peninga, tíma og fyrirhöfn
pví að finna mig eða skrifa
til.
H. C. McMicken,
(njent.
Timc Table, laking efi'ect Sept. 1. 1889.
Kreight I £
No. *V>' Kxpr's Central or 90: =r jExp's Fre’t
ÍGtrKf 1 ^q !«1 .Vterúliincjnn.l ^ 1 no n<»
11 Meridianstan-
dard time.
Dayly
excejit i Daily.
i Sundai
r. . , ___________
12:15 p j l:40p .. Winnipeg.
11:57 a |
11:30 a
11:00 aj
10:17 a
no. 54 no.50
i Daily | Dail
jexSn
[) 9:25a'4.15p
1:32 j> Portagejunct’j 3.0 !):35a 1.31)
1:20 j> . . St. Norbert 9.1 9:4Sa 4.54p
■ Cartier... 15.4 10:00a 5.18p
1:0'
. p
Ar..
10:07 a 12;47 P Agathe 23.7 10:l7a 5.5lp
0:35 !----- ,L"
9:00 u iv:jup
8:34 a ] ] :.V> a
7:55 a i ]a'..
11,05 a D
a ]2:.30 p Silver I’lains 32.0 I0.37a.0.27|>
a 12:10 p • •. Morris.. . 40.5 10.56n 0.59\>
• St. Jean. 40.911.09a'7.27j>
. Letallier . 50.1 11,33a 8.00]
7:15 a
W.
I.ynn 05.3
12.01 p
12.00]>
8.35,
11:00 a A
7:00 a [ 10:50 ajl>e Pernb. Ar 08.0 12.l5j> s ,-l0
2:25alWpeg Junc. 8.50p
4:40 ]>; Minneápolis ö.35a
‘ H ' St 11. Ar
l>:
yður
með
tnjer
0:40
3:40 ]>
1:05 a
8:00 a
4;20 a
Mixed
No. 5
| Daily
i u.
9.50 a
9.35 a
!). (X) a
7.51 a
7.30 a
,05a
>;. . Helena. . .. . Garrison .. . . Sjxíkanc . ... Portland . >1' ' 'Tacoma.. 1 i 4.00pí (>.35|> 9.55a 7.(H)a 0.45a.
E I.A l’RAIRIE BRAN'CI
| | iMixecl
H No. 0
[Daily
[cx. Su.
i .. Winni]>eg.. i.OOPi
i l’ortage Junc [ | 4.151’
t . Ileatlingly.. j 4.51 Pj
'llorsc Plains 1 5.101’
ij.Círavel Pit.j 5.431»
l .. Kustace. ..1 0.03P
. . . Oakvillc... 0.1 !»1>,
•jl’ort la I'rairie; : 7.i5p
Allar upplýsin:
fjelagsins
fást hjá öllttm agentum
II. J. liELCIT,
farbrjefa agent-----285 Main Str.
HERBERT SWINFORD,
aðalagent-----— 457 Main Str.
J. M, GRAHAM,
aðal forstöðu m aður.
TAKIÐ Þ/Ð YKKU/l TIL
OG HEIMSÆKIÐ
EAT0N.
Og pið verðið steinhissa, ltvað ódýrt
bið getið keypt nýjar vörur,
EI N M I T T N Ú.
Miklar byrgðir af svörtum og mis-
litum kjólndúkum.
50 tegundir af allskonar skyrtu-
efni, hvert yard 10 c. og par yfir.
Fataefni úr alull, union og bóm-
ullarblandað, 20 c. og par yfir.
Karlmanna, kvenna og barnaskór
nteð allskonar verði.
Karlmanna alklæðnaður $5,00 osr
par yfir.
Ágætt óbrent kaffi 4 j)d fyrir $1,00.
Alli odyrara en nokkru sinni aður
W. H. Eaton & Co.
SELKIRK, MAN.
THOMAS RYAN.
STÓRSALA og SMÁSALA.
SELUR STÍGVJEL og SKÓ,
KOFFORT og TÖSKUR.
492 Main Street.
4l
vift liantl vaktuiði forvitui hans. Til livers gut lienni liafa
legið á peningunmn, og hvers vegna þurfti luin ekki
framar á þeim að liiilda?
„Mjer þykir fyrir |æssu“, sagði liann. „Viljið þjer
segjn rajer, hvcrs vegna yður lá svo mjög mikið á
þeim?“
„Ef |>jer viljið, |>ií skul jeg Sýna yður |>að“.
Hanii liueigðl sig, og gat ekki gert sjer hugmynd
uin, livað -mundi koma næst. Agústa stóð upp af stóln-
um, gekk að dyrttm, sem opnuðust út úr setustofunni,
sneri lncgt snerlinum og gekk inn. Eustace fór á eptir
henui. Herberglð rar lítið svefnberhergi; dökk kattúns-
hlæja, sem farin var að látu litinn, var dre»'iii fyrir
gluggann; cn samt sein áður vildi svo til, að sólarljós-
ið fjell beint á blæuna og kom gegnum liami í gulleit-
um geislum. l>eir fjellu á þau fáu húsgögn, sem voru
1 litla lierherginu, þeir fjellu á járnrúinið, og á eitt-
livað, sem lá í því, og scm liann tók í fyrstu ekki ept-
ir, af því að breitt var ofan á |>uð.
Ágústa gekk að riímintl og lypti hægt upp áltreið-
unni; þá kom í ijós elskulega andlitið á Jóhöunu litlu,
umkringt af gullslitu hári, i líkkistunni hemiar.
Eustace rak upp liljóð, og lirökk hastarlega aptur
á hak. Hann vilr ekki við því búinn aö sjá slíka sjón;
sannast að segja var |>að í fyrsta sinni, sem hann sii
slíkt, og t>að fjekk öumr»ðilega mikið á liann. Ágústa
liafði sjálf vamzt við þessa fögru leirköldu skelfingu,
og hún hafði ekki lmgsað út 1 það, að |>að er hvorki
sjerlega viturlegt njo sjerlega vingjarnlegt að fara með
lifnndi nrnnn að dauðum niauni allt 1 einu og án þess
að vara liann við. I>ví «ð Hfandi mönnum, og einkum
þeim sem ungir eru, þyðir voðalegt að sjá dauðann. Hann
er svo hræöileg athugasemd við lieilsu sjált'm þeirra og
þrótt. Æskan og þrótturinn eru kát; en liver getur vcrið
40
lega, og svo þagnaöi liún, eins og iienui liefði dottið
eittlivað oýtt í liug.
„T.angt frá“, sagði Eustace. „Jeg á ekkert sameigin-
legt við þá lierra Meeson nú, að undanteknu nafninu
inínu, og jeg kom að eins til þess að segja yður, hve
sárt nijér fjell það, að sjá föðurbróðir miim fara eins
með vður og haun gerði. l>jer inunið að jeg var i
skrifstofunni?“
,,.Já“, sagði húu, og var ekki grandvart um að hún
roðnaöi, „jeg nian að þjer voruð mjög ringjarnlegur".
„.Jæja, skoðiö J.jor nú (il“, lijelt hann áfrnm, „jeg
lenti í mestu ).rasi við föðurbróðir minn á eptir, og
|>að endaði með þvi að liaun ruk mig fyrir fullt og
allt frá íjer, og Ijet mig vita, að liann svipti mig
hverjum skilding seiu liann liafði urfleitt mig að - og
að likindum er liann húinn að )>ví nú“, bætti hann svo
við eptir litla umhugsun.
„Skil jeg yður rjett, Mr. Meeson, að þjer liaflð lent
í deilum við föðurhróðir yðar út af mjer og bókinni
minni“?
„J.i;/svo er )>að“, sagði liann.
„l>að var mjög riddaralegt af yður“, svaraði liún og
leit á liann með nýrri forvitui. Ágústa var |>ví óvön
að liitta riddara, sem þannig voru albúnir til að berj-
ast fyrir liennar múlefni, og leggja jafnframt annað eins-
í sölurnar. Allra-sízt liafði liún tníizt við þvi að slikur
riddari mundi bera skjaldarmerki Meesous - ef >Ieesou
annars átti nokkurt skjaldarmerki.
„Jeg ætti að biðja afsökunar“, sagði luín rjett á
eptir, c]>tir mjög óviðfeldna )>ögn, „á því að koina öðr-
um eins ógangi á stað í skrifstofunni, en mjer lá svo
ottalega á peningum, og það var svo hart »ð fá ufsvar.
En )>að gevir ekkert til nú. Nú er öllu lokið“.
l>að v;u sorglegur vouleysii-Iiljómur i iödd heuuar og
o 7
lilið hcrbergisins, og Ágústa gat. venjuli’gá lieýrt hreyf-
ingar liennar glögglega, því að harnið sjúka svaf órólega.
En nú gat hún ekkert heyrt, jafnvel ekki veiku hljóð-
öldurnar af andardrætti systur sinnar. Þögnin var al-
gerð og hræðileg; hún verkaði áþieifanlega á tilfinning
hennar, jafnframt því sem myrkrið, sem fyrir augum
liennar varð, fyllti hana með lamandi skelfingu, sem
lnín eicki gat gert sjer grein fyrir. Jlún laumaðist fram
úr rúminu og kveikti á eldspýtu. Eptir fáeinar ininútur
stóð hún við litla hvita rúiuið, sein Jóhanna lá i, og
beið eptir í að kviknaði tii fulis á kveiknum i kert-
iim. J.jósið stækkaði þegar. Jóhanna lá á hliðinni, og
hvita andlitið á henni hvildi á hvíta handleggnum. Augu
lienn.ir stóðu galopin; rn þegar Ágústa færði Ijósið nær
henni, þá lokaði lnin þeim ekki nje deplaöi þeim. Svo
var líka liöndin á henni — ó, guð minn góður, fingurnir
voru næstum þvi ískaldir.
Þá skildi Ágústa, hvernig koinið var, og hún fórnaði
npp höndum í sálarkvölum sínum og hljóðaði svo aö
tók umlir i ötlu liúsinu.
IV. KAPÍTLLI
Aj/iitt/ti ro’ður ctf, hvað yrra xknli.
Annan daglnn frá )>ví að vesalings Jóhanna litla
Smitliers hnfði dáið, var Mr. Enstuce að reika fram og
aptur. um götumar i Hiriningham ineð heudurnar í vös-
uiium og með ráðaleysis-svip á sínu sjerstaklega við-
feldnislega og gentlemannlega andliti. Eustace Meeson
var ekkert sjerlega linugginn út af þvi, livernig hnm-
ingjun hafði nýlega snúið við lioimin hakinu. llann
var ungur og glaðlyndur, og auk þess gerði þetta hon-
um ekki svo sjerlega mikið til. Hann var svo hepi>
jnu að veia ok.æntur, att] Uvorkj fyrjr kouu njc bom