Lögberg - 21.05.1890, Qupperneq 6

©
LÖGBERC, MIDVIKUDAGINN 21 MAÍ 1890,
L gkrg almenniBgs.
[Undir þessari fyrirsugn tökum vjer upp
greinir frá œönnum hvuðunæfa, sein óska
aö stíga fæti á Lögberg og reifa nokliur
þau málefni, er iesendur vora kynni
varða. — Auðvitað tökum vjer eigi að oss
ábyrgð á skoðunum þeim er fram koma
í slíkum greinum. Engin grein er tekin
upp nema höfundur nafngreini sig fyrir
ritstjórn blaðsins, en sjálfráðir eru höf-
undar um, livortnafn |eirra verður prent-
að eða ekki].
HVER ER ÞAÐ?
(Aðsent frá Minnesota).
Hver er heimskastur hjer í sveit?
Ileimskinjri eníjiiin þetta veit.
Sjálfan siir [>arf að ]>ekkja.
Heimskan er ætíð hrædd um sig,
„Hjer er Ijósið að sverta mig!“
Seg’r hún — vill saklaust biekkja.
Öfund, leið luqd,
H jimskuþvaður,
St >lt og slaður,
Sleggjudómar,
Heimskingans í hjarta rómar.
J.
Á SUMARDAGINN FYRSTA.
(Kveðið á sunnudagsskóla-samkomu
í Argyle-byggð).
Að finnast með gleði p>að fjörgar
vort líf.
Hið fagra og blíða er gleðinnar
' hlíf.
Ef kuldi og mótbyljir kreppa
að oss.
I>á kunnum vjer langbezt að meta
pað hnoss.
Ef vetrarins kulda ei kendum
vjcr á,
með kaldlyndi tækjum vjer sumr-
inu pá.
Ef bOl væri ekkert nje bljesi á
mót,
hið blíða og ljúfa ei virtu menn
hót.
Xú finnumst vjcr glaðir og fögn-
um, af pví
hið fegursta náttúruríkinu í
ó vorið og sumar með blíðviðr-
is brá
J>að bíður nú faðminn og heilsar
oss á.
J>ú vorgyðjan fagra, pitt vald er
oss kært.
I>ú veturinn sigrar og lífið fær
nært.
J>ú blómstranna móðir, um bún-
ing fær skipt,
cn í>líðu og fegurð í hásæti lypt.
Þú svífur utn daga í sóigeisla
mynd,
í suðrænum vindblæ og regn-
skyja lind.
Þeir vængjuðu söngflokkar kveða
við kátt
og keppa við manninn að fagna
• l>jer dátt.
Um nætur pú daggtára bikarinn
ber
og blómunum ungu pað lífsnær-
ing er;
pau dafna og hefja sín höfuð
frá grund,
og hressandi angan pau fylla
hvern lund.
Og skógartrje hvert það sem leyn-
ist með líf,
pó lemdi pað vetrarins næðinga
kíf,
pú vermir, pú lífgar, pú lauf-
krynir pað
og lífinu nfgræðings hlynnir pú
að.
En vorblómin minna vorn æsku-
lfð á,
sem ætlað er tvennskonar proska
að ná.
Hið jaröneska brauð fær ei ork-
að því eitt.
Vor andi parf næring, sem guðs
orð fá veitt.
Vort safnaðarfjelag pví samfagna
má,
að suinar-tíð andleg er komin
oss hjá,
og liimindögg sannleikans orða
nú er
hin andlegu vorblóm að fram-
leiða hjer.
Það ljúft skyldi hverjum og ljett-
unnin praut.
að 1/sa peim ungu á menntunar-
braut.
Vjer óskum þeim heilla, sem iðka
það starf.
Þeir óbornum tryggja svo dyr-
inætan arf.
Svo tökum nú suinrinu vonglað-
ir við;
pað veiti oss hagsældir, blessun
01' frið,
en bindum sem tryggast vort
bræðralags pel
og brúkum svo tímann og gjaf-
irnar vel.
Sigb. Jóhanr.gkon.
Mns. X. (licfur verið aö tala);
„Jeg sje annars, að pú ert eitt-
livað að liugsa um þínar sakir, góði
minn. Jeg er hrædd um að jeg
sje að trufla þig“.
Mr. X.: „Ó, nei, nei — lialtu
bara áfram. Jeg lilusta ekki á pað“.
IIviíIiK VKGNA IIAKN VAK
æRi.eguk. — Kona (við búðarmann-
inn); „Er hægt að pvo pennan
dúk?“
Búðarmaðurinn. „Nei, pað er
ómögulegt. Ilann upplitast, hleyp-
ur, fer í brigður, og er yfir höf-
uð allra mesta óræsti“.
Konan: „En hvað pjer eruð ær-
legur og sannsöguli. I>akk’ yður
fyrir að pjer. sögðuð mjer frá þessu.
I>að er ekki opt að jeg hef liitt
á verzlunarmenn, sem hafa látið
sjer svona annt um að vera ráð-
vandir, og------“
Búðarmaðurinn: „Það stendur
alls ekki svo á pví; en húsbónd-
inn hækkaði launin hjá öllum í
dag neina mjer, og jeg er að reyna
að borga honum það“.
Hann: Sigga, jeg veit að eng-
inn maður getur elskað pig eins
heitt eins og jeg geri.
Hóx: „Er pað mögulegt að
pú einn getir fundið nokkuð elsku-
legt við mig?“
Hann: „Jeg segi pjcr satt,
Sigga, mjer er alvara. En þú veizt
líka, að jeg er ekki eins hótfynd-
inn eins og flestir karlmenn eru.
Á TKÓARHKAtíÐAFUNDI einum í
Ameríku stóðu margar konur upp
á bekkjunum, prátt fvrir pað að
mælzt var til að þær gerðu pað
ekki.
Aldraður prestur einn stóð pá
upp, einstaklega rólega, og sagði:
,,Jeg held, að ef pessar frúr vissu,
að pað eru göt á sokkunum peirra,
pá mundu pær setjast niður“.
J>að fór heldur að fara um
konurnar, þegar pær Iioyrðu ]>etta,
og pær settust á augabragði niður.
Ungur prestur, sem stóð fyrir
aptan aldraða klorkinn, roðnaði upp
að hársrótum og spurði embættis-
bróður sinn, hvernig liann hefði
gctað fengið af sjer að sogja petta.
„Segja pctta!“ svaraði gamli
maðurinn. „Nú, pað hlytur að vera
satt. Mjer þætti gaman að vita,
hvernig pær hefðu komizt í sokk-
ana, ef ekki væru nein göt á þeim“.
Lestagaxgsskýrsla.
t£
8 3 0
rt VAGNSTÖDVAHEITI > 05
h rt B ri £
3,00 f. . .... Victoria /482
13,00.... ...14,25
13,10.... .... 14,22 147P
19,22.... ...North Bend... .... 8,19 1350
4. >3 • - • • ... .23,00 I1232
12,15.... . Glacier Hou.se.. ....14,25 1050
19,50.... 1 97°
22,25 •• Jíanff Hot Sprinj;. .... 6,45 1 929
23.15 - - • • ■ ••• 5.55 I_9o3
2.20. .. . .... 2.30 842
IO.OO.... .. Medicine Ilat.. .... 18.30 663
IO. 17. . . . • • • 17-43 6c3
16.45.... ....u.30 5>°
23-35•••• 357
5-57• - - ... .21.55 21°
10.05 k. \ H -15 f- / /18.150 \ 19.05 k. >32
12.16.... 105
14.20.... . Portage La I’rairie.... 16.02 5Ó
14.40.... Iligh Bluff.. ....15.41 4S
16.30 k.\ 17-3° f- / 113.20 f. \ IO.50 k.
18.30.... .... 9.55 21
24.01 .... '32
7.20. .. . 277
«3-55 • • • . . . . 15.20 423
14.30 k.l ^.30em / .... I’ort Arthur.. / 14.30 f. "1 3-15era 430
3.13em. .k. I.l2em 98,
6.20 f... ,k. 9-55fm io67
7.ooem. ...8.35fm
4-3°f m. Toronto .. . I i.ooem
9.04.... ... 6.55
4.20em k Detroit .. f. 12.050111
6.3pem f ... North Bay • k. 0.4sfm
3.oof m. .. Carleton Juc't.. 1275
4. iof m.. 1303

2.30em. . ... 1.30
7.oof m. . New \ ork N. Y.c • ■ • 7-3°
8.5oem.. . .Boston 11. & M...
2.20em. St. John . . . 3.oocm
11.30010 k I I.alifax ..f. 5.5ofm
AUKA BRAUTIR.
6.30 n.25f... .Wpg k. 17.15 17.15
9.45 13.30.... Morris 15.13 13.00 42
23.413 20.5ok.. Deloraine.. . f. 8.00 10. lO 202
8.00 f.... . ... Winnipeg.. . . .. .k. 18.00
11.25.. • • 56
12.00 k... Emerson.... . ...f. 13.30 66
Á fostudögum aö eins.
18.00 f... ...k. 11.15
19.30 L-- .... Selkirk West.. .. ..(. 9.45 23
11.50 f.... Winnipeg. ... . . .k. 16.00
19.21 ... Cypress River. S.3r
19-5° ... .f. 8.00
7.50 f.... .... Winnipeg ..Stony Mountain • • - k. 2.15
8.40 11.25 13
9.05 k... .... Stonewall.... ....(. 11.00 >9
Ath.—Statirnir f. og k. á undan og eptir
vagnstöSvaheitumim |>ySa: fara og koma.
Atii. —Á aðal-brautinni kcmur cngin lest
frá Montreal á miövikudögum og engin frá
Vancouver á fimmtudögum, en alla aSra
daga vikttnnar ganga lestir IxeSi austur og
vestur.
Á Deloraine-brautinni fara lestir frá Wpg.
á þriSjudögum, fimmtudögum og laugardög-
um, til \Vpg. aptur hina daga vikunnar.
— Á Glenboro-brautinni er sama tilhögun á
lestagangi.
Á West Selkirk-brautinni fer lestin fra
Wpg. á mánudögum, miSvikud. og fóstud.,
frá Selkirk þriSjud., fimmtud. og laugar-
dögttm.
(8 h 0 íi i b
OKKAR MIKLU BYRGÐIR
---A F---
GÓÐUM OG FALJÆGUM
---Rullan á 5 c. og upp.-
GLUGGABLŒJUR
--frá 50 c. og upp.-
R. L e c k i e
425 Main Str.
KAUPID YDAIl
AKURYRKJU- VERKFÆRI
—II J Á—
LIMITED.
WINNIPEO, MAN.
Vjer úbyrgjumst aS fullu all-
ar viirur vorar.
Agentar á öllutn heldri stöðuin.
Óskum að menn finni okkur
að máli eða skrifi okkur.
I Harris, Son k Co. (Liin).
HITT OG ÞETTA.
Kona sjer aldrei svo ungbarn,
að hana langi ekki til að lilaupa
til pess; karlmaður sjer aldrei svo
ungbarn, að hann langi ekki til
að hlaupa frá pvi.
Sanikvæmt tilmælum lierra Sigfúsar
Eymundssonar 1 Reykjavík býðst jeg
hjer með til að leiðbeina þeim, er vilja
senda fólki á íslandi peningu fyrir far-
brjef til Ameriku á næsta sumri.
Winmpeg, 31. desember, 1889,
W. H. Paulson
Finustu Dining-Cars og svefnvagnar fylgja
öllum aöal-brautarlestum.
Farbrjef með lægsta verSi fáanleg á öllum
helztu vagnstöðvum og á City Ticket Office,
471 Main St. \Vinni|>eg.
Geo. Oi.ds, I). M’Nicoli.,
Gen. Traffic Magr. Gen. Pass. Agt.
Montreal. Montrcal.
WM. WlIYTE, RÖBT. KF.RR,
Gen’l Supt. Gen. Pass. Agt.
Winnipeg. Winmpeg.
EDINBURGH, DAKOTA.
Yerzla með allan pann varning,
sem vanalega er seldur í búðuin í
smábæjunum út um landið (yeneral
stores). Allar vörur af beztu teg-
undum. Komið inn og spyrjið utn
verð, áður en þjer kaupið annars
staðar.
34á
næstum þvi dæmalausu gæði, sem forsjóniniii hefur
(■óknazt að veita yður“.
Því næst stóð Eustace upp og hjelt sína ræðu, Og
|,að var mjög góð ræða, hegar þess var gætt, hvernig
ástatt var. Hann sagði þeim írá |>ví, hvernig hann hefði
orðið ástfanginn af yndislega andlitinu á Ágústu í allra
fyrsta skiptið, s,em hann halði það augum litið í skrif-
stofu föðurbróður síns í Birmingham. Hann sagði þeim
frá því, hvernig tilíinningar sínar liefðu verið, þegar
liann hefði fengið atvinnu í Lundúnum og skroppið
aptur til Birmingham, en gripið í tómt, og líka hvern-
ig á sjer hefði legið, þegar hann hefði lieyrt að hún
væri meðal [eirra sem drukknað hefðu af Iúingaroo.
Svo kom hann að þeim gleðidegi, þegar hún korn apt-
ur, og |>eim enn gleðilegra degi, þegar hann varð þess
var að liann hafði ekki elskað hana árangurslaust.
ilann lauk máli sínu á |essa leið:
„Dr. Probate hefur sagt, að jeg sje frámunalega
mikill gæfumaður, og jeg kannast við að það sje satt.
Jeg er, í sannleika að segja, meiri gæfumaður en jeg
á skilið, svo mikill lánsroaður. að jeg er hræddur við
l>að. Þegar jeg sný mjer við og sje konuna mína
elskulegu sitja við hlið mjer, þá íinn jeg til hræðslu
uin að þettii kunni að veta draumur alltsaman, og jeg
vakni og finni ekki neitt nema tómleikann. Og svo
i»ru að hinu leytinu |>essi óskaplegu auðæfi, sem jeg lief
íeiigið fyrir hennar tilstilli, og þau valda mjt-r sörr.u-
leiðís ótta. En með guðs lijálp og hennar aðstoð vona
jeg að mjer auðnist að gera eitthvað gott mcð þeim,
og minnast |>ess ávalt að mjer hefur verið fyrir miklu
trúað )>ar sem þau eru. Fyrir henni hefur mjer líka
verið trúað, og (>að er rnjer óuinræðilega miklu dýr-
mætara, og jeg óska þess, að eins og mjer ferst við
jiana, cin- vcrði farið rocð iiitg hjer í lífi og Yi »íðan“.
343
Svo var eins og honum dytti nýtt í hug, og hann bað
samkvæmið að drekka skál tvíburanna löglærðu, sem
svo vasklega liefðu barizt, einir síns liðs, og unniö
sigur á ríkissóknaranum og öllum lians lærðu fylgis-
mönnum.
Þá stóð Jaraes upp og svaraði með ákaflegri mælsku,
og hann hefði sagt alla sögu málsins, hefði ekki
Lady llolmhurst kippt í erminn á honum og sagt hon-
um að hann mætti til að mæla fyrir hennar skál, og
það gerði hann af einlægum hng, og vjek að pví lít-
illega að hún væri ekkja með j>ví að lýsa henni sem
einhleypri konu, sem hefði öll þau rjettindi og allar
|>ær skyklur sem slíkri stöðu væru samfara samkvæmt
lögum.
Allir fóru að skellihlæja, og )>ar á meðal vesaliugs
l.ady Holinhurst sjálf, og James settist niður, og var
ekki laust við að honum þætti fyrir, að lieimurinu
skyldi vera svo ijettúðarfullur, að finna að því að hann
setti frain nákvæmlega slööu einstaklingsins í lífinu,
eins og lögiu ákveða hana.
Og eptir það fór Ágústa að hafa fataskijiti, og svo
var flýtt sjer að kveðja; og til þess að vekja ekki at-
hygli nianna, þá keyrðu þau hurt í almennum Ieigu-
vagm.
Og í þeim vagni skulum vjer skilja við þau.
XXIII. KAPÍTULI.
Mccson H-vcrzlun in aptur.
Einn mánuður var liðinn—mántiður með löngum
sumardögum og slíkri ánægju, sern ungar persónur, er
unnast heitt, geta fengið út úr fyrsta niánuöinum eptir
hjónabandið, þegar sem bezt er ástatt, fyrir þeim, og
þa-r hafast við á yndislegustu, sólríkustu blettunum á
áiö
úrskarandi annt um að nota sjer |>að leyfi, enda liöföu
þeir setið allan daginn, og stimir góðan part af nótt-
inni líka í sinurn litlu klefum. En listamennirr.l'
meinlausu, sem höfðu að mestu leyti unnið verk sitt
standandi, settust fúslega niður.
„Mínir herrar“, sagði Eustace, ,,lofið mjer fvrst að
sýna ykkur konuna míua, Mrs. Meeson, sem áður hef-
ur verið á nnnan liátt — til lítils hagnaðar fyrir hana
— riðin við þessa verzlun, þar sem liún hefur skrifað
það bezta skáldrit, sem nokkurn tíma liefur hjá okk-
ur prentað rerið“ (Nú ráku nokkrir af hinum fjör-
ugri í hópnum upp fagnaðaróp, og Ágústa blóðroðn-
aði og hneigði sig) — „og liúu mun, vona jeg, skrifa
margar enu betri liækur, sem við fánm sómaun af að
gefa liein.inum” (Lófaklapp). „Lofið þið mjer sönni-
leiðis, mínir herrar, að sýna ykkur Mr. Jehn Short,
solicitor minn, sem úsamt með tvíbura-bróður sínuni,
Mr. James Short, liefur loitt, til lykta svo heppilega þá
íniklu málssókn, sem jeg hef staðið í“.
„Og nú þarf jeg að segja vkkur, livers vegna jeg
llef beðið ykkur að koma hingað. Fyrst og fremst er
það til þess að segja ykkur, að jeg á nú einn þessa
verzlun, því að jeg iief keypt hana af þeim lierriim
Addison og Roscoe“ — („Það var snnnarlega laglega af
sjer vikið“, sagði einhver)— „og að jeg vona, að okk-
ur takist vel saravinnan; og svo i öðru Ingi ti) þess að
láta ykkur vitn, að jeg ætla algerlega að hylta um
þeirri verzlunaraðfcrð, sem liingnð til hefur verið við-
höfð hjer“— (Nú brá öllum mjög í brún) — „og lief
jeg, með aðstoð Mr. Shorts, lagt niður, liverjum regl-
um Tið framvegis fylgjum. Af reikningum þeim yfir
ágóðnnn, sein verðið á hlutum þcirra lierra Addisons
og Roscoes er byggt á, sje jeg að lireinn ágóði af
höfuðstólnum í þessari verzlun liefur að meðaltali