Lögberg - 18.03.1891, Blaðsíða 4

4
I, MSBmUMAOtKN 18. MAfc/ tfi«l
% ö g b t r q.
Gítr« ít »8 373 Haln Str. Winniprg,
H I 1/ /.t^irrr Printin{ iV Publishing C*y.
(Incorporatfd 27. May 1890).
Í.iíst;ri*l (Edito*):
EINAR HJÖKLEIFSSON
VAftAGr.K: MAGNÚS PAULSON.
AtlGIA'SINGAR: Smá-auglýíinjar I eitt
tfcípti 2í cta. fyrir 30 orS eCa 1 þuml
dalkalrnjdar; 1 doll. um mánuBinn. Á atatrri
aajlýiingum «6* augl. uaa lacjri tíaaa af-
iláttir eptir taaninji
BÚSTADA-SKIPTI kaupenda rerflur afl til
kynna ikri/ltfja oj jeta am fyrvtrandi bú
Itaf jafnfraaat.
UTAXÁSKRIPT til AFGREIÐSLUSTOFU
blafliins er:
TH,E LÖCBEPkC PRINTINC & PUBLISH- CO.
P. O. Box 368, Winnipeg, Man.
UTANÁfiKFIFT til RITSTJÓRANS er:
EIHTOR LOGBERC.
P. O. BOX 368. WINNIPEG MAN.
MIDVIKUI. iS. MAKZ iSgi
vr SaKtkræmt landilögum er uppgöjn
kaupanda á blaöi ógild, nema liann »é
ikuldlaui, kcjar hann »ejir npp. — Ef
kaupandi, lem er í skuld Tið blað-
ið, flytr riatferlum, án kes* aö tilkynna
heimilaskiftin, Fá er t>að fyrir ctómstól-
nnum álitin aýnileg aunuun fyrir prett
víiurtt tilgang'.
ur e ftirleiðis Terör áhrerri Tikn prent-
nð i blaðinu Tiðrkeaaing fyrir móttöku
ailra peninja, lem kTÍ hafa boriit fyrir-
faraadi Tiku í póati eða maö bréfum,
en tkki fyrir peningum, lem menn af
henda sjálflr á afgreiðslustofu blaðsins,
t>vi að k*ir menn fá samstundis skriflega
Tiðrkenniag.a— Bandaríkjapeninga tekr
blaðið fallu Terði (af Bandatíkjamönn
um), og frá íslandi eru íslenzkir pen
mgaseðlar teknir gildir follu Terfli aem
b>.rgKn fyrir blaðið. — Sendið borgun t
P. 0. Monty Ordtrt, eða peninga S Iit
ytaUred I.ftltr. Sendið oss tkki bankaá
Tismuir, seui borgast eiga annarstaðar en
{ Winnipeg, nema 2öcts aukanorg-jn fylgi
fyrir iunköllun.
NÝIt I.EIÐTOGI.
Andstseðingar fylkisstjórnarinnar
A pingúnu hafn skipt um leiðtoga.
Mr. Gillies frá Minnedosa hefur
verið leiðtogi peirra síðan Norquay
<ló, *n nft hcfur hann vikið úr aæti
fvrir Mr. Itoblin.
I>að er ekkert leyndarmál, hTern-
ig 4 peirri breytingu stendur. Mr.
Giilies Tar ófianlegur til að líita
allar pasr skammir dynja á stjórn-
inni, sem meiri hlutinn af hans
flokki rildi halda á Iopti. Hann er
aanngjarn ntaður og nt inlaus, og
honum Jjykir paö ]>ví ekki sam-
boðið sóma sínum og flokks s!n3,
að
halda
ejitir
ujipi á fiingi fylkisins getum að pvj 1; i,M. livað ór
'lr' að vaxa. Og vjor purfum að iáta
dag öllum peim tilhæfu- j Roblin kann að verða. Ef til viil [)RÖ sWa 0f, „ Takandi fyrir
lausa áburði, sem Free I’ross flokk-j hvrist hotium t ]>essari ny‘ju stöð.i, j ]ljeriendum roHnnum> að vjer viljum
unnn lietur jafnt og stöðugt dynja j að hann á að bora einhverja ábyrgð | citthvað, og fylgjum pvf fram, aem
á Lessari stjórn, er vitanlega er á ]>ví sem baun segir, pegar bannjvjor vnjum, ,ð f]okkur vor #je
‘ ‘ ‘ er að Ula um pólitík, og pað er | harflsn<iinn, pó að hann sje lítill.
vitaskuld ntikil framför frá þvf í
haust. En hitt virðist oss ekki of-
lang-bezta stjórnin, sem þetta fylki
hefur nokkurn tíma átt.
Vegna pessarar samTÍzkuse-ni
varð 5ír. GiIIies að víkja úr heið-
ursstöðu sinni sem foringi fhalds-
flokksins á fylkispinginu. Pað eru
Iítil líkindi til, aö flokkurinn efiist
að nytum mönnutn við að fá í stað-
inn Mr. Roblin fyrir leiðtoga.
Annars verður enn ekki mikið
um hann sagt. Hann var kosinn
inn í pingið sem fylgismaður frjáls-
lyndu stjórnarinnar, en skarst úr
lcik, pegar stjórnin byrjaði 4 um-
bótum sinum á fyrirkomulagi skól-
anna. Orð ljek á pví að hann
mundi hafa viljað koinast inn f
ráðaneytið, og að fráhvarf har-s
frá frjálslynda flokknuin hefði tkki
verið með öllu samanhengislaust við
pað, að liann fjekk ekki peirri óik
sinni framgengt; en vitaskuld er
pað ósannað. í fyrra Tetur bar
nokkuð á honum á pann hátt, að
hann fór að fetta ftngur mjög al-
▼arlega út í reikningsfærslu Mr.
McMillans, fylkisgjaldkerans, póttist
gcta sýnt frain 4, að hann hefði
dregið undan allmikið fje. Ut úr
prí varð allmikil rekistefna, setn
endaði með pví, að Mr. Roblin varð
átakanlega að athhegi.
En einna nafnkeondastur er
Mr. Roblin fyrir framburð sinn í
meiðyrðamálinu, aern höfðað var í
haust gegn Mr. I.uxton ritstjóra.
Málsfierslumaöur sækjauda gat bent
á, að peim fratnburði bæri ekki vel
saman við ræður, sein Totturinn
afði Iialdið meðan hanti var fylgis-
maður Greenway-stjórnarinnar, og
vildi láta hann gera einhvorja grein
fvrir, hvernig á peim tnisinun stæði.
Mr. Roblin sagði pá blátt áfram,
að liann ætlaðist ekki til, að veröa
látinn bera ábyrgð á pví, sem hann
segði nnt pólitísk mál! Slík orð
hafa víst fáir stjórnmálamenn látið
sjer opinberlega utn inunn fara, enda
vöktu pau ekkert smáræðis hneyksli.
Engu að síður er Mr. Roblin
orðinn leiðtogi stjórnar-andstieðing-
snna á fylkinu, sá maourinn sem
að verða stjórnarformaðurinn, æðsti
ráðherrann, pegar s& flokkurinn kemst
að völdum. Vjer skulum engum
Með engu móti verður oss jafn-
I Ijett að fá pessu framgengt, eins
5jtír' | og ineð pólitlskum fjelagsskaj). Eða
!num,pó öllu liehlur — oss verður pað
afi rtmögulegt með nokkra öðru mrtti.
; Kjelagsskapurinn er hið synilega
eins og álit hans stendur nú hjA | tAka 9koöana vorra gagnvart hjerlend-
öllu.i, ]>orra íólksins í fylkinu. um ro0nnuin. Takist hann bærilega,
pá áb.ann að vera betra meðal til að
sagt, að pað bendir ekki á
staka umönnun fvrir sóma
hjá andstæðingum stjórnarinnar
gcra Mr. Roblin að leiðtoga sinum
ella vora jiólitísku pekkingu, en
PÓT.ITÍSKUR FJELAGSSKAPUR „okkuð annað.
Og hann er pað
Jeina, sem getur kennt oss, svo að
V ið siðustu kosnlngar s/udu nokkru haldi komi, að ncyta krajita
íslendingar pað orvioræmega, ao vorrsii p#ð einlli sem ffetur Játið 0,„
peir hallast að pólitík frjálslynda að vorða samtaka.
(lokksins hjer í landinu. Og {>»ð jJ#ð laigi innan skamms afar-
er psim, ai roru áliti, til mikils pyðjngarmikið verkefni fyrir slíkum
so,na' ! fjelagsskaj), ef hann væri pá nokk-
h>að er rthætt að segja, að pað ur til, og pað er að koma íslend-
lifnaði hjá peim talsverður pólitísk- ^ iugum á kjörskrár pær sem bráð-
ur áhugi meðan kosningastríðið strtð ,lln >ierða satmlar. íslendingar fá
jlir — sjálfsagt meiri og almenn- aldrei að njóta fjölda síns sem
ari e« nokkurn tíma áður við kosn- kjrtsendur, fyrri en peir hafa sjálGr
ingar 1 pessu landi. I>að er strtr- {einhver samtök með að láta ckki
m kil framför og gleðileg. í rann ] svipta sig atkvæðisrjetti, sumjiart
o t veru höfum vjer ekki siðferðis-1 fjrlr glójisku og suinpart fyrir hlut-
le 'an rjett til að geiast borgarar [ drægni og illgirni peirra mauna, er
í peesu landi og njrtta allra peirra ] riðnir eru við samning kjörskránna.
hlunninda, sem pví eru samfara,' ]>*ð ekki t. d. ópolandi, að
n >ma vjer lærum að lita oss nokkru l>ugsa sjer, að margir landar vorir
skipta hin mikilsverðnstu málefni I pessum bæ, *em verið hafa kjós-
pess pjrtðfjelags, sem vjer höfum eudur hjer um mörg herrans ár,
gengið inn i. strtðu ekki á kjörskrám peim, scm
Nú ríður á. að pessi áhugi farift var cPtir TÍÖ siöustu ,alE'
krtlni ekki og deyi ekki út. Hann, b‘ndspingsko»ningar? En hverju er
á ekki að eins að vera lifandi um u,n að kcDnf,? Vitaskuld hugsun.r-
pað leyti, sem kosningar ern á ferð- ! leJRÍ> ^tak.leysi, prtlitlsku fjelags-
heldur sífellt oS ævinnlega. Ic-V8Í vor *jálfra'
tækifæri til að
I>að verður
inni, heldur siteilt og
Milli kosninga eigum vjer að læ
að kjósa. Kosningarnar eiga ekki ,ninnast °Ptar á Petta nlál 1 blaði
að vera annað en ávöxturinn, niður- voru,> °K Þa" munuin vjer gera.
staðan af peirn lærdómi. j 1 Petta lritum vJer oss n»5Sja
„ , , , að benda vorum pólitísku skoðana
Kröjitugasta meðalið til að fá 1
að blaða-
j>ólitisk- j
slíku framgengt er —
lestrinum undanteknum
ur fjelagsskapur.
komnir á psð rek, að hann er oss l
bráðnauðsyniegur.
Dekking vor i pólitískum efn-
um parf að aukast. Vilji vor og
prek til að standa við vora póli- J
tísku sannfæringu, bvað scm fyrir
kann að koma, parf að styrkjast.
Kunnátta vor í &ð beita kröptum
voruro, pegar á
bræðrum á pað, hvort ekki væri
nú tími til kominn og tiltækilegt
„ . , i »ð stofna vor á meðal pólitískan
(Jg vjcr eruin nú j . 1
fjelagsskap, bygðan á skoðunum
peim er yflr höfuð komu fram hjá
íslendingum hjer I fylkinu við kosn-
ingar pær sem nú eru ny-afst»ðnar.
Mr. Greenway gaf í fylkisping.
inu A fimmtudaginn var fróðlegar
uppl/singar um pi framfirskarandi
á að herða, parf i hlutdrægni og rangsleitni, scm beitt
i hefur verið við samuing kjörskránna,
J tíiim farið var ej>tir viö síðustu kosn-
I ingar. í Selkirk kjördæmi var kom-
ið, uf bálfu frjálslynda flokksins,
með meira en 1000 nöfn, pegar
endurakoðunin fór fram, og öll pau
nöfn gerði endurskoðunarstjórinn ó-
nýt - ekki fyrir pað að menpirn-
ir ættu ekki aðj vera kjósendur,
heldur ,f\ rir formgalla, sem pó voru
i sjálfu sjer mjög vafasamir. í
einni sveit voru til dærnis strykuð
út 75 nöfn; cndurskoðarinn sagði,
að formið ræri ekki rjett á skjöl-
um peim er nöfnin höfðu verið
rituð á. Og svo mikill vafi ljek
pó á pví, hvort formið væri ekki
rjett, að annar endurskoðunarstjóri
—* sem auðvitað hefur líka vcrið
fylgismaður Ottawa-stjórnarinnar, pvl
að öðrum rar ekki falin endurskoð-
un á hendur — hafði ráðlagt, að
hafa aitjölin I pví formi, sem pau
Toru, og fullyrti að pað væri lög-
legt í fyllsta máta.
Uegar aunað eins og petta kem-
ur upp úr kafinu, pá íer ekki sig-
ur aptarhaldsílokksins hjer í fylk-
inu að verða óskiljanlegur. Og
jafnfraint gefur pað von um, að sá
sigur muni ekki endurtaka sig við
næstu kosniugar, livenær sem pær
riú verða. l>ví að með slíkum með-
ölutn sigra inenn aldrci opt í frjálsu
landi.
I>að er ýmislegt eptirtcktavert
í kalla peim úr ræðu Mr. I.awrene’s,
eem jirontaður er hjer í blaðinu.
Sjerstaklega skulum rjer leyfa oss
að benda á pctta: P’ylkisbúar eru
að reyna að afla sjer ódj'rra kola
með pví að fá Northern Pacific
járnlrautárfjelagið til að leggja
braut til Souris-nimanna. Hvern
Ijetti gcfur svo Dominion-stjórnin
pessu bráðnauðsynlega fyrirtæki?
Svar: Veitir öðru fjelagi, C. P. R.,
sern c/c/ci ætlar að leggja brautina,
132,000 á hverja mílu af hinni
fyrirhuguðu braut, til pess að ef
N. I’. járnbrautarfjelagið skyldi
dirfast að leggja út 1 brautarlagn-
inguna, J>á skuli C. P. R. geta
keppt Tið paö á pann hátt, að pað
(N. P.) missi hvert einasta cent,
sem pað leggur I pá brautarlagn-
ing. Með Öðrum orðum — stjrtrn-
in lofar mörg púsund dollara prem-
íu I framtíðinni fyrir pað að ekki
sje fyrst um sinn lögð braut til
m
beat sjest á peim, sem eitthvað eru
veikir og geta verið orðnir liðið lík
á hverri mlnútu, og par sera —“
Nú gat U alton ekki lengur
ráðið við ópolinmæði sina; hann
lokaði pá dyrunnm, og svo heyrðust
•mámsaman skrækirnir og brakið í
Mrs. Sampson daufara og daufara,
pangað til allt varð hljótt.
„Hvar eigum við að byrja, úr
pvl við erum nú orðin laus við
pessa kerlingu og munninn á henni?“
■agði Calton.
„X skrifborðinu“, svaraði Madge
°S> Kekk 7Br I>v«; »þ*ð er lík-
legasti staðurinn“.
„Ekki held jeg pað“, sagði Cal-
ton og hriati höfuðið. „Sje Fitz-
gerald ein* hirðulaus eins og pjer
segið, pá hefur hann ekki haft fyrir
pvi að láta pað par. En hvað »em
pvi líðnr, pá er ef til vill betra
fyrir okkur að skvggnast um p*r“.
I>að var mjög ruslulegt í borð-
skúlfunum („Rjett eins og Brian
ætti J>ser“, »*gði Madge) — fullt
af borguðnm og rtliorguðura reikn-
ingum, gömlnm íirjefum, leikhúss-
þlöðuni, danslcikja-prógrömmuiu, og
243
aptur — hauraast“.
„t>etta hefur pá ekki verið skrif-
að i Toorak?11
„Nei, pað hefur veriö skrifað í
einhverri skrilgötunni i Melbourne11.
„Hvernig vitið pjer ]>að?“
„Munið |>jer ekki ejitir stúlk-
unni, scm kom með pað?“ sagði
Calton fljótlega. „I>að var stúlka,
sem ekki sjúidiat vera sjcrlega sið-
söjj, og pað er langt uin liklegra,
að hún hafi koraið úr skrílgötunum
heldur en frá Toorak. Og hvað
pajipírnum viðvíkur, |>á var fyrir
prcmur mánuðum stolið í Toorak,
og jiajipírinn f pessn brjefi er úr
pví sem par var stolið11.
Madge sagði ekkert, en geðs-
hræring hcnnar var auðsæ á pví,
hve augu hennar glömpuðu og hend-
ur hennar skulfu.
„Jeg ætla að íiuna uppgötvun-
arlögreglupjón í kveld-1, sagði Cal-
ton mjög hróðugur, „kom»st að pví,
frá hverjurn petta brjcf hefur verið,
og fara svo og finna brjefritarann.
Við skulum frelsa liann11, sagði hann
og gckk vandlega frá pcssu d^r-
mæta brjefi í vasbók siuui.
246
og grannur, par sem hinn var apt-
ur á nióti lágur og kubbaralegur.
Kilsiji var dökkhærður og greicd-
arlegur; |>að var Gorby ekki; sí-
fellt ánægjubros var á andlitinu á
honum, og inuudi enginn hafa ú -
izt við pví á andlitinu á rnauni,
sein talinn var slunginn upjigötv-
unar-lögreglupjónn. En pað var
emuiitt ]>etta hros, sem hjálpaði
Gorby meira én alit aun&ð til pess
að komast að pví sem bann pnrfti
að fá að vita, pvi að fólk er fús-
ara að leysa ofan af skjóðunui við
góðlátlegan og beldur eirfeldnisleg-
an mann, heldur en við skarplcgan
mann, sem sýnist vera að sækjast
cjitir að sjá og heyra alla skajisða
hluti. Hugir rnanna lukust upj>
fyrir hinu bliðlega brosi Gorbys og
hinu ástúðlega viðmóti hans, cn
pegar Kilsip kom, pá drógu menn
sig inn í skel sína líkt og ostrur
eða Lræddur snigiíl. Andlitið er
ekki ávallt spegill sálarinnar, pó
»ð svo sje sagt. J>að eina, sem
var skerpulegt við Mr. Gorby að
ytrn áliti, voru litlu, hvÖ&su, gráu
augun, aem hanu kunui líka svo
235
ekki sagði nokkurt orð satt, allt
uin hann, og að nú skuli hann
sitja í kölduin fangaklefa — ekki
fyrir pað, veðrið er nógu heitt, flvo
iiann parf ekki eld í ofninn, svo
frainarlega, sem peir lofi honum að
hafa ábreiðu ofan á sjer11.
„Hvað sögðuð pjer honum?11
spurði Calton önuglega.
„O, pað er nú saga að scgja
frá pví“, sagði Mrs. Sampson aum-
ingjalcga, og vafði s&man óhycina
vasaklútnuiu síntini pangað til hann
var orðinn að Iinetti, og bar hann
svo smám snnian upp að nuðum
augunum, scm voru alvcg eins og
augun í gönilum slarkara, pó að
pað stafaði siður en ekki af vln-
drykkjum hjá henni, vesalingnum,
holdur af sorg. „I>essi liöggormur
í ljósu fötunurn dró mig á tilar;
hann vildi fá að vita, hvort hann
kæmi æfinlega heim fyrir J2, og
pað sagði jcg hann væri vanur að
gera, pó að Iiann auðvitað pyrfti
einsöku sitinum að nota götudyra-
lykilin n“.
„Til dæmis kveldið, sem niorðið
\ar framið11.