Lögberg - 20.05.1891, Blaðsíða 5

5
LÖGBERG.MIÐVIKUDAGINN 20. MAI 1891.
innri mann í friði. En í síðasta
blaði kastar tólfunum. Bar cr f>eim
orðum farið, alveg upp úr |>urru
náttúrl }<ja, um Magnús Paulson, að
„allir menn af öllum ílokkum hafi
að reynilu sanna ótrú ii“ honum,
og íi J>ar með sjálfsagt að vora
gefið í skyn, að hann sje í meira
iagi óvandaður maður.
Það væri næstum J>ví hlægi-
legt, par sem annað eins saurblað
eins og Heimskr. kemur með alls-
endis órökstuddar, mannorðsspillandi
dylgjur, að fara að verja tnann eins
Magnús Paulson. En til pess Heims-
kringlu-rakkinn hafi pó eitthvað að
naga næstu vikuna, skjlutn vjer
leyfa oss að benda á, að ef blaðið
telur útgefenJur Lögbergs í nokkr-
um „flokki“ manna, J>á sj'nir pað
ekki svo sjerlega „sanna ótrú“ á
Mr. Paulson, að sækjast eptir að
gera hann að framkvæmdarstjóra
stnum og fjehirði. Sama er að
segja um ísleuzka söfnuðinn í pess-
um bæ, ef hann er„flokkur“; ltann
hefur ávallt sent Mr. Paulson sem
fulltrúa sinn á kirkjuj>ing, [>egar
J>ess hefur verið kostur. Og sje
önnur íslenzka stúkan hjer „flokk-
ur“, [>á mætti geta pess, að hún
gerði hann að embættismanni sínum
svo fljótt sem kostur var á, og kaus
hann ltjer um daginn á stórstúku-
J>ing. Oss grunar að niðurstaðan
mundi verða sú, ef til kæmi, að
Macrnús Paulson mundi ckki eiga
örðugra með að fá almenning ntanna
til að s^na sjer traust, en neinn
af peim herrunt, sem að einhverju
leyti eru við Ileimskringlu riðnir.
Hað [>arf vonandi ckki að benda
á pað, að af Lögbergs hálfu hcfur
aldrei neitt slíkt verið í frammi
haft. Vjer ltöfum aldrei sett sam-
an perSónuIeg illmæli eða ln'tð um
menn fyrir pað, að J>eir hafa verið
stuðningsmenn Heimskringlu eða
leitað sjer atvinnu við J>að blað.
Hinn eini tilverknaður af vorri ltálfu,
sem nokkrum manni gæti dottið í
hug í pví sambandi, er sá, að vjor
stugguðum ltjer um daginn við rit-
stjóra blaðsins, pegar oss virtist á-
reitni hans og ósvífni við saklausa
tnenn vera farin að keyra fram úr
öllu liófi. En pað var sannarlega
seinna en margur mun hafa búfzt
við, og margur mundi ltafa gert í
vorum sporum. Allt fram að J>eim
tíma höfðum vjer aldrei talað við
liann í blaði voru um annað en
opinber mál, sern almenning varðaði.
E>ar á móti höfum vjer verið
svo meinlausir hingað til, að vjer
höfum ekki einu sinui bent á J>á
óvirðing, setn liann hefur gert stjórn-
arnefnd síns eigin blaðs. Pegar
Lögberg hjelt sinn ársfund, kom
Heimskr. óðara með ]>á frjett, hverj-
ir hefðu verið kosnir í stjórnar-
nefnd útgáfufjelagsiris, eins og hún
líka augljsti pá stjórnarnefnd, sem
kosin var af Heimskringlu-fjelaginu
í fyrra vor, og stfndi J>ar með, að
hún álítur slíkt blaðamál. En í
vetur pegir hún utn sína stjórnar-
nefnd, af J>eirri ástæðu, sem ekki
er ncitt leyndarmál í pessum bæ,
að ritsjórinn skammaðist sín fyrir
að hafa sitt nafn við hliðina á sum-
um meðstjórnendum sínum. t>ar
mun ekki hafa verið utn „sanna ó-
trú“ að ræða!
Og svo er petta blað, sem
svona er ástatt fyrir, að breiða út
ærumeiðandi dylgjur um saklausa,
óviðkomandi menn! Mundi pví ekki
vera nær að skammast sín?
IV. Illátiirinildi llcim.skringlu.
Heintskringlu J>ykir pólitík Lög-
bergs frámunalega hlægiieg. Hvaða
pólitískar skoðanir eru pað svo, sem
komið hafa fram í Lögbergi? Vjer
skulum minna hjer á hinar helztu.
Að pað sje rangt, að kúga
millíónir dollara út úr fátækum
verkaljð og bændum, íslendingutn
sem öðrum, með ópörfutn tollutn
á nauðsynja vörum rnanna.
Að pað sje rangt að útiloka
bændur pessa lands frá [>eint bezta
markaði, sem peir geta liaft i heim-
inum fyrir vörur sínar, svo að peir
fá J>ar af leiðandi miklu minna
fyrir pær en ella.
Að pað sje rangt, að ala grúa
af vitanlcga ópörfum embættismönn-
um á fje pjóðarinnar.
Að ]>að sje ó[>oIandi, að fje
pjóðarinnar sjé varið til að kaupa
fáráðlingana til að halda kúguninni
við.
Að pað sje rangt, að rjúfa
ping J>jóðarinnar undir fölsku yfir-
skyni og beint ofau í lög lands-
ins og par að auki afdráttarlaus
loforð stjórnarinnar, eiiVs og gert
var við síðustu kosningar.
Að Manitoba hafi ekki átt Sir
Joltns' stjórninni mikið gott upp að
unna fvrir að viðhahla járnbrautar-
einokunni eins lengi og hún fram-
ast sá sjcr mögulegt.
Að íslendingar cigi ekki að
fylla flokk J>eirrar stjórnar, sem hef-
ur í frammi haft öll ]>essi rangindi.
I>etta hafa verið aðalatriðin í
pólitík Lögbergs síðan deilurnar hóf-
ust milli blaðanna, og ]>að er út úr
pessari pólitík, að J>cim hefur orðið
sundurorða.
Hað er pessi pólitík, sem Hkr.
pykir svo óstjórnlega lilægileg, og
]>að er lilátriuum út af ]>essari póli-
tik, setn ritstjórinn kveðst hafa vilj-
að gefa rútn í blaði sínu. Móti
pví verður vitaskuld ekkert haft.
Gleðistundir Hkr. eru hvort sem er
ekki of margar um pessar mundir;
pað er ekki margt, sem nú
verður hennt til hressingar.
I>að virðist reyndar svo, sem pað
mundi liafa verið ntciri uppbygging
að pví fyrir lescndur blaðsins, ef
[>að hefði jafnframt sjnt fratn á,
hvað lilægilegt sjo við J>etta, scm
ekki er að eins pólitík Lögbergs,
heldur allra pólitískt frjálslyndra
manna í Canada. En Hkr. er nú
einu sinni pess varnað. I>egar tal-
að er við hana utn pólitík, svarar
hún venjulega með pví að tala um
hár, augu, nef o. s. frv. á einhverj-
um vinum Lögbergs.
Og svo hlær hún, háurn, hvell-
um, óstöðvandi lilátri, svo að undir
tekur í öllum gildiskálum bæjarins og
öllum göturennum allt vestur að búð
forseta hennar á Ross stræti. Og
hún hefur enga hugtnynd um, að
[>að er fíflahlátur feigs blaðs. En
)>að gerir ekkert til, pví að allir
aðrir fara nærri um J>að.
V. Abjrsilin.
Hver ber svó ábyrgðina fyrir
pessari makalausu Heimskringlu-grein,
sem vjer höfum hjer að framan gert
að umræðuefni?
Menn skvhlu halda, að ritstjór-
inn bæri hana. Víst er um pað, að
ritstjóri Löghergs hyggst að bera
ábyrgð á pví sem stendur í rit-
stjórnar-greinum í hans blaði. En
pví virðist öðruvísi varið Heintskringlu
tnegin. Ritstjóri hennar hcfur til-
kynnt ekki að eins oss, lieldur og
óviðkomandi mönnum, að hin og
önnur atriði hafi verið sett inn í
pessa síðustu ritstjórnar-grein blaðs-
ins gegn vilja sínum og vitunth
Vjer höfum fulla ástæðu til að
halda, að maðurinn segi petta satt.
Að minnsta kosti eru sumar setn-
ingar í Jjessari grein Hkr. svo frá-
munalega klúðurslegar, að hann, mað-
ur setn jafnljett er um stílinn, mætti
hafa verið í meira lagi sorglega
fyrirkallaður, ef hann hefði sett slíkt
satnan. Og svo væri pað n»r pví
dæmalaus lítilmennska, ef hann færi
alveg upp úr [>urru að reyna að
jeta ofan í sig pað scm hann hefur
sagt bæði í fyrirlestri og í Heims-
kringlu um pá litlu viðleitni, sem
starfsbróðir hans við Lögberg hefur
sjnt 1 bókmennta-áttina. Hann hef-
ur líka afdráttarlaust neitað [>ví,
bæði við oss og aðra, að sá kafli
í greininni væri eptir sig. Jafn-
afdráttarlaust hefur hann og neitað
pví, að hann ætti nokkurn pátt í
peim svívirðilegu dylgjum, sem utn
Magnús Paulson standa í greininni.
Oss getur auðvitað staðið alveg
á sama um J>að, hvort maöurinn
segir petta satt eða ekki. Hvorki
Lögberg, nje ritstjóri pess, nje Magn-
ús Pálsson standa eða falla með
lofi eða lasti Heimskringlu, hver sem
]>uð ritar. En sje J>að satt, sem
vjer höfum að svo stöddu enga á-
stæðu til að efa, pá kastar pað ein-
kennilegu ljósi yfir ástandið hjá
systurblaði voru. Ef verkatr.enn blaðs-
ins, eða aðrir aðstandendur pess,
leyfa sjer að falsa greinar ritstjóra
síns, setja í laumi inn í pær atriði,
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
sctn honum eru til stórskammar, pá
tná geia nærri, að staða hans hefur
einhvern tíma verið örðug fyrri. I>á
leynir pað sjer ekki, að pað hefur
ekki verið alveg út í loptið, pegar
hann ljsti pví yfir í blaði sínu, að
hann hefði margsinnis lagt stöðu
sína í liættu meðan hann reyndi að
halda blaði síuu lausu við ópverr-
ann. Og pá verður meiri ástæða,
en menn hingað til hafa haft veður
af, til *ð dæma ltann og blaða-
mennsku hans með vorkunnsemi og
miskunn.
THIE
fflatual Reserve Fund Life
Association of New York.
er nú J>að leiðandi lífsábyrgðarfjelag j
Nor'ður-Ameríku og Norðurálfunni. Það
selur ltfsábyrgðir nærri helmingi ódýrri
en liin gumlu hlutafjelög, setn okra út
af þeim er hjá þeirn kaupa lífsábyrgð
nærri hálfu nteir en iífsábyrgð kostar aö
rjettu lagi, til þess að geta sjálfir orðið
millíónera-. Þetta fjelag er ekkert hluta-
fjelag. Þess vegna gengur allur gróði
þess að eins til þeirra, sem I því fá lífs-
ábyrgð, en alls engra annara.
Sýnishorn af prísum: Fyrir $1000
borgar maður sem er
25 ára $13,76 || 35 ára $14,93 || 45 ára $17,96
30 „ $14,24 || 40 ., $16,17 || 50 „ $21,37
Eptir 15 ár geta menn fengið allt
sem þeir hafa borgað, með hárrt rentu,
eða þeir láta það ganga til að borga
sínar ársborganir framvegis en liætta þá
sjálfir að borga. Líka getur borgun
miukað eptir 10 ár.
Peningakraptur fjelagsins, til að mæta
ófellandi útgjöldum er fjórar og hálf
millíón.
Yiðlagasjóður þrjár millíónir.
Stjórnarsjóður, til tryggiugar $400,000.
Menn mega ferðast hvert sem þeir
vilja og vinna hvað sem þeir vilja, en
að eins heilsugóðir, vandaðir og reglu-
samir menn eru teknir inn.
Frekari uppiýsingar fást hjá
W. H. Paulsson,
(Genkkai, Aoent) WINNTPEG
Johannes Helgason
(SrEctAi, Aof.nt) SELKIRK WEST
A. R. McNichol Managcr.
17 Mclntyre Block, Winnipeg.
W. DAVEY
CAVALIER, N. DAK.
TIME C^.UiID-
Taking effect Sundey, Marcli 29, 1891 (Central
or Oöth Meridien Time).
South Bo'nd

• 3 w «J 71 wC 22 x mé ’£ c c _ Sí ^ S 0 '3 £ jf STATIONS. Ji*- ■r*&£r. £* jD.tS
I3-55P 4-25p O Winnipeg 11.20* 3 oO*
I2.40p 4>7p 3-° PortageJuBct'a 1l.28aj.ra
I2.I7P 4-°2p 9-3 .St. Norbert.. H.41» 3.4>»
1 i-5oa 3-471* «5-3 .. .Gutier.... 11.55*4.1;«
11.17« 3.28P*3.5 ..St. Agatke. i«.I3P4-5!*
11.01 a 3.'9P 27-4 .Uniom Point. 1 *. 22 pj5* 1. * 1J-33P 5-4 »
10.42 a 3-°7p 32-5 .SiWer Plain*.
10.09 a 2.48P 40.4 . . . Morris . . . 12.52P 6.2.*
9-43» 2.33 p 46.8 1.07 p;6.5 *
9.07* a.tap 56.0 . . I-etellier .. 1.28pi7.3!*
7.503 * 45P65-o .. Emerson .. 1.5op 8.2( r
7.ooa J-35P 6*-i Pembina. . . 2.oop 8.4"»
I2.2Öp 9-40a I61 .Graad Forki. 6.ooD|c.4<r
3'*5P 5.30» 226 '•30* 313 S.oop 453 S-35P 47° 8.oop 481 II.I5P Wiirnip JuDctm .. Brainard .. . . Duluth .. . .Minneapolit . . . .St. Paul. . . ... Chicago ... 10.00pi3.cx V 2.00»; 7-Oeaj 6- 35 » 7- °5« 10.30 a
MÓRRIS-BRANDON BRANCH.
Eest Boand. I
« ■ * :oo ' |
•ri-giSfSJí1
Bound.
6.oop|i2.55p
5.15pjl2.24p
4.24 p 12.01 pj
4-OOp 11.48 a
3.23pjlt.3oa
2.55 p 11.15 a
2, t6p 10.53 a
i-SSP
1.21 p
12-55 P
12.28 p
12.08 p
11.38 a
11.15»
10-33»,
0.00 a
39.6 j. . Miami . |
49 Deerwood.
10 40 »
I o. 20 a
10.05 a
9.50 a
9-37»
9.22aj
9-07
8.45» 102
8.281109.7
9.07 aj 8.O3ajl20
8.20a 8.38ajl29.5
7.403] 7.20a| 137.2
7.ooa' 7.ooa‘i45.1
64.1 .Altamont.
62.1 j. Somerset.
68.4 jSwan I>«kej
74.6 :lnd Springs
79.4 'Minnapolis
Greenway
. . Balder.. j
. Belmont.. j
. . Hilton ..
Wawanesa
. Rounthw.
Martinville ,
. . Brandon 1
86.1
92-3
4-I7P 12.57«
4.83 p i I.25P
4- 55|> 2-"P
5,08 p; 2-35p
5>27P| 3-*3I>
5,42pj 3.40p
5- -S*P| 4-lop
6,09p 4-3()l’
6,26 p
6,40 p
7,03 P
7>22p
7.4Ó P
8,09 p
8.28p
S,45p
5.01p
5.29p
6- 131'
6.491*
7- 35P
8.18p
8.54p
9- 3°P
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
East Bound. tí 0. £ e 0 *» 1) 2 STATIONS. W. B’nJ.
30 3 í C/5 ”■ y. 0 v X >1 -a rs K rt s c K ’ * 3 ~ tS) 0 H * X rs rg M rt 3 0
11.40 a 0 • • • • Winnipeg. . . 4-3°P
11.28 a 3 0 Portage Junction. 4-42P
10.53» 11.5 .. .St.Oharles. . . . 5-«31>
10.46 a 14.7 . ...Headingly.. .. 5.2op
10.20 a 21.0 . White Plains . . 5-45P
9-33» 35-2 «.33P
9.10 a 42. t . . . .Oakville .... 6.56^
8.25* 55-5 Portage 1* Prairie 7.4op
verzlar med:
Dúkvörur, FatnaS, Sk(5tau,
Matvöru og Hardware.
Allir hlutir nicð niðursettu verði.
ÍSLENDINGAR,
setn verzlið í Cavalier, gleymið
ekki að kaupa þar sem þið fáið
rjett og óhlutdræg viðskipti.
Komið ]>ess vegna, allir
og kaupið þess vegna allir hjá
W. DAVEY,
CAVALIER, N. DAK. >
Pullmtn Palace Sleeping C»rs *nd Ðinin
Cars on Nos, 117 *nd 1I8,
Passengers will be earried on »11 regular
freight trains.
CHAS. 8. FEE, H, SWINFORD,
G. P. & T. A., St. P«u. Gen. Agt. Winnipeg.
II. J. BELCH Ticket Agent,
486 MainSf ir ' Winnipeg.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 362 Main St.
Winnipeg Man.
378
við [>ví að búast, að þjóð, sem
aldrei gefst upp fyrir skothríðum
óvina sinna, muni gefast upp fyrir
geislum sólarinnar; en ef einhver
snillingur vildi að eins finna upp
einhvern ljettan búning, svipaðan
þeim búningi, sem tíðkaðist á Grikk-
landi, og Astralíumcun vildtt svo
taka hann upp, J>á ntundi lífið i
Melbourne og systurborgum hennar
)verða miklu svalara lteldur en það
er sem stendur.
Madge var að liugsa eitthvað í
J>essa áttina, — liún sat á breiðu
svölunum fyrir framati liús föður
síns, yfirkomin af hita og starði út
á sljetturnar, sent lágu fyrir framan
hana [>urrar og sólbrunnar. Dökk-
leit móða hafði stigið uj>j> frá jörð-
unni af ofsahitanum og hjekk mitt
á milli himins og jarðar, og sjnd-
ust fjarlægar ltæðir loptkenndar, ó-
verulegar gegn um J>á ntiklu hlæju.
Rjett fyrir fratnan liana var alditi-
garðurinn, og fannst henni hitinn
aukast við að horfa .1 hann; svo
skærir voru litir blómanna. X>ar
voru stórir runnar af oleöndrum,
úieð sínuni bleikrauðu blómuin,
391
við þessa konu?“
„Já, heilmikið“, svaraði Sal;
„en liann rak æfinlega ömmu og
mier út úr licrberííinn áður en liann
byrjaði.“
»Og“ — nú kom hik á Madge—
„heyrðuð þjer nokkurn tíma, bvað
þau töluðu satnan?“
— einu sinni“, svaraði hin
og kinkaði kolli; „jeg var reið út
af J>ví, hvernig liann sópaði okkur
út úr okkar eigin herbergi; og einu
sinni, þegar ltann lokaði dyrunum
og amtna fór i’it til að ná sjer í
brennivín, [>á settist jeg við dyrn-
ar og blustaði. Hann vildi fá hana
til að skila sjer cinhverjum skjölum
og það vildi hún ekki. Hún sagð-
ist fyrr skyldi deyja. En loksins
fjekk hann J>au og fór burt með
J>au.“
„Sáuð þjer þau?“ sj>urði Madge.
Henni datt í hug sú tilgáta Gorbys,
að Wliyte mundi hafa verið inyrttir
vegna einhverra skjala.
,,l>að gcrði jeg reyndar“, sagði
Sal; „jeg horfði gegnum gat, sem
var á huröinni, og hún tók þau
irain uudan koddanum sinum, og
38t>
jeg sit lijerna, einn einasti gas-
lampi í allri Melbourne“; og ymis-
legt var þar fleira af góðu fólki.
I>að hafði allt farið inn í billiard-
salinn og skilið Madge eptir á bæg-
indastól sínum hálfsofandi.
Allt i einu hrökk hún við, því
að hún lieyrði fótatak fyrir aptan
sig. Hún sueri sjer við og sá Sal
Rawlins í einstaklega laglegum svört-
utn kirtli, tneð snotra hvíta húu og
svuntu og ojma bók í hendinni.
Sannleikurinn var sá, að Madge
haföi faguað svo \'fir þT> að Sal
skyldi frelsa líf Brians, að ltún
hafði tekið liana í þjónustu sína.
Mr. Frettlbv hafði í fyrstu verið
því sterklega mótfallinn, að fallin
kona eins og Sal umgengist ]>ann-
ig dóttur sína; en Madge hafði
staðráðið, að frelsa ]>essa aumingja
stúlku fit úr Jjví sj>illingarlífi, sem
hún hafði lifað, og svo hafði ltann
að lokum gefið samjjykki sitt tneð
nauðung. Brian liafði líka veriö
J>ví inótfallinn, en látið undan *ð
lokum, þegar hann sá hve innilega.
Madge var þetta hugleikið. Gutter-
snipe gamla haíði i fyritu maldaó
383
litu lokka, og hantl sem áður hafði
verið kátur í lund, var nú orðiun
J>unglyndur og önuglyndur. Eptir
að málið var af staðið liafði hanit
tafarlaust farið burt úr bænutn, til
[>ess að komast hjá að hitta kunn-
ingja sína, og hann hafði farið til
landseturs síns, sem var næsta hús
við hús Frettlbys. I>ar vann hanu
af ákafa á daginn og reykti af á-
kafa á nóttunum, og var allt af
að hugsa um J>að óheilla-leyndar-
mál, sem dauða konatt hafði s*gl
lionum, leyndarntálið, seiu virtist
ætla að leggjast eins og skuggi
yfir allt lians líf. Wð og við rcið
hann ytir um og liitti Madge, en
aldrei ttema J>egar ltann vissi, að
faðir hennar var í Melbourne, því
að [>að _var svo að sjá, sem ltann
hefði fengið óbcit á millíónaeigand-
anum, og gat Madge ekki að sjer
gert að iinnast það órjettlátt, því
að Itún tnundi cjitir því, ltvcrnig
faðir liennar liafði liðsitmt Brian í
raunum lians. En auk þcss gckk hon
um annað til að sneiða hjá Yabba
Yallook; hann langaði ekki til að hitta
það káu íólk, *em þax ut