Lögberg - 10.06.1891, Blaðsíða 3
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 10. JÚNI 1891.
II. ÞJÓÐHÁ TIÐ
Vestur-lslendinga.
yerður haldin
limmtiidaginn 18. júní 181>1,
riMifferin Pnrk, Winnlpeg.
Nefndin, sem falið var að út-
vejra samkomustað, komst, eptir ná-
kvæma athugan allra kringumstæðna,
að peirri niðurstöðu, að garðurinn
„Dufferin Park“ væri hentugasti
staðurinn fyrir samkomu eins og
pjóðhátíðin verður, og hefur pví
verið garður samningnr um, að
nefndin, sem fyrir hátíðarhaldinu
stendur, hafi garðinn til einka-um-
ráða pann 18. júnl.
í garðinuna verður stór dans-
pallur, ræðupallur, upphækkuð og
óupphækkuð sæti með skylum yfir,
svo og rólur, hornaflokkurinn „Citizens
Band“ leikur á hljóðfæri sín allan
daginn og kveldið með.
Alls konar svaladrykkir, ísrjómi,
ávextir, brjóstsykur, vindlar, kökur,
kaffi, te og kaldar máltíðir verður
til sölu í garðinum.
Inngangur í garðinn verður:
Fyrir alla eldri en 12 áia 20 cts.
„ „ milli 4 og 12 ára 10 cts.
Börn innan 4 ára frí.
Samkvæmt loforði auglysum vjer
nú eptirfylgjandi nákvæmara „pró-
gramm“ fyrir hátíðarhaldið:
1. Skrúdgangan.
í skrúðgöngunni verða að eins karl-
menn yfir 12 ára. Peir koma sam-
an kl. 8 f. m. á slettunum
fyrir norðvestan Clarendon hótell
og verður par skipað í tvisetta
fylkingu. Svo fer fylkingin af stað
kl. 9 og gengur eptir Portage
Avenue ofan á Aðalstræti, eptir pví
norður að Alexander stræti; vestur
Alexander stræti til Dufferin Park,
kemur pangað um kl. 10.
í fylkingunni veröa bornir ýmis-
konar fánar, og hornaflokkurinn
„Citiiens Band“ g«ngur með og
leikur j'ms fjörug lög. Um leið
og skipað er í fylkingu verður peim,
sem pátt taka f skrúðgöngunni,
seldir aðgöngumiðar að garðinum,
svo fylkingin g*ti farið tafarlaust
inn og gengið einn hring í kring
í garðinum. Hverjum manni í fylk-
ingunni verður einnig afhent merki,
hvít stjarna á bláum grunni, til að
festa á brjóst sjer og bera á sjer
á göngunni til garðsins.
II, Rieduliöld, kvædi o. s. frv.
Eptir að fylkingin er stönsuð,
flytur forseti hátíðarinnar stutta ræðu
á íslenzku, og segir einnig nokkur
orð á ensku.
l>á syngur söngflokkurinn ís-
lenzki, undir stjórn H. G. Oddsens,
nýtt kvæði, „Minni íslands“, og
parnæst verður ílutt ræða: „Forna
Frón“.
Svo syngur söngflokkurinn ann-
að nýtt kvæði „Minni Yesturheims“
og par eptir verður flutt ræða;
,.L*ifs-land“.
t>ar næst syngur söngflokkur-
inn enn eitt nýtt kvæði: Minni Vest-
ur-íslendinga“, og par á eptir verð-
ur flutt ræða: „íslendingar i Vín-
landi“.
t>ar á eptir verður einum eða
fleirunj enskumælandi gestum gefið
tækifæri að flytja stuttar ræður, og
svo flytur íslenzkur maður stutta
ræðu á ensku.
t>ar á eptir leikur hornaflokkur-
inn ýms íslenzk lög, og verða hin
helztu pessi:
„Ó, guð vors lands“,
„t>jer risa jöklar“,
„Fanna- skautar -faldi háum“,
„Eins og skjöldur Svía sjót“.
Þá verður hlje l^ klufcku-
stund Jyrir miðdegisvtrð og hress-
ingar.
t>ar á eptir eða um kl. 3 verð-
ur ýmsum íslenzkum gestum boðið
að flytja stuttar ræður, en par á
eptir byrja
III. Leikir.
Veðhlaup.
1. Drengir innan 12 ára 100 yards.
Hluttökueyrir B cts hver
2. Drengir innan 15 ára 100 yards.
Hluttökueyrir 10 cts hver.
3. Karlmenn á öllum aldri 150 yards.
Hluttökueyrir 20 cts hver.
4. Karlmenn 60 ára og eldri 100 yards.
Illuttökueyrir 15 cts hver.
5. Karlmenn á öllum aldri hlaup
yfir grindur 200 yards.
Hluttökueyrir 25 cts hver.
6. Karlmenn á öllum aldri 2 mílur
Hluttökueyrir 25 cts hver.
Stökk.
1. Langstökk.
Illuttökueyrir 20 cts hver.
2. Langstökk jafnfætis
Hluttökueyrir 20 cts hver.
3. Hlaupa-hopp-stig.
Hluttökueyrir 20 cts hver.
4. Hlaupa-há-stökk.
Hluttökueyrir 20 cts hver.
5. Jafnfætis.
Hluttökueyrir 20 cts hver.
Glimur.
1. íslenzkar.
Hluttökueyrir 25 c.ts hver.
2. Lausatek (catcli as catch can)
Hluttökueyrir 25 cts hver.
Aflraun á kaðli.
Giptir menn og ógiptir, 10
hvorumegin.
Verðlaun verða gefin peim er
bera hæstan hlut í öllum leikjum,
sem borgun er tekin fyrir að taka
pátt í. Hluttökueyri verður varið
til verðlauna. I>ar að auki er mælzt
til, að bæði innan- og utan-bæjar
3
menn gefi verðlaun, peninga eða
hæfilega hluti, og eru peir, er gefa,
beðnir að afhenda gjafirnar formanni
nefndarinnar er hefir umsjón með
leikjunum, herra Sigurði Einarssyni
Notre Dame Street west, eða með-
nefndarmönuum hans P. S. Bardal,
Kristjáni Benediktssyni, Magnúsi
Pálssyni og Jóni Júlíus. Horna-
flokkurinn leikur ýms lög á meðan
leikirnir standa yfir.
I>eir
FARID TIL
liiiiims lliiisi & liinuiis
eptir yðar
LANDBÚNADAR-VERKFÆRUM.
verzla með
IV. Bans.
Strax og leikirnir eru búnir,
og ef til vill fyrr, verður byrjað
að dansa. Sjerstakt „programm“
▼erður búið til fyrir dansian og
auglyst hátíðardaginn eða fyrr ef
hægt er. Hornaflokkur eða strengja-
hljóðfæraflokkur leikur danslögin.
Leyft verður að dansa fram uudir
miðnætti.
í sambandi við petta anglýsuw
vjer, að vjer höfum samið við ýms
járnbrautafjelög utn að flytja pað
fólk, er hátíðina sækir, fram og
aptur fyrir nidursett fars.jnld.
Afslátturinn er priðjungur af
▼analegu fargjaldi með Canada Paci-
fic og Northern Paeific brautunum
en «m helmingur með Man. & North
Western brautinni. Detta gildir pó
að eins frá vissum járnbrautastöðv-
um í nánd við hinar stærri Islenzku
nýlendur f Manitoba, Norðv. territ.,
Norður Dakota og Keewatin, Ont.
E>eir, sem hátíðina sækja (og
einnig kirkjupingsmean, er í ár að
eins fá sama afslátt og pjóðhátíðar-
sækjendur) eru beðnir að snúa sjer
til eptirfylgjandi manna til að fá
hin nauðsynlegu skýrteini fyrir pví5
að peir eigi heimting á niðursettu
fari samkvæmt samningi við járn-
brautirnar:
í Selkirk West, Páll Magnússon.
— Keewatin,......Gísli Jónsson.
— Churchbridge, B. D. Westman.
- Brandon,......Thorb. Jónsson.
— Carberry,......P. Thomsen.
— Glenboro,......Fr. Friðriksson.
— Baldur,........S. Christopherson
— Pembina,.......Brandur Johnson.
- Grafton,......Jóhann Gestsson.
— Garðar. .... Eiríkur Bergmann.
— Mountain .. .Ole Oie.
- Cavalier,.. Brynjolfson & Laxdal.
Nefndin, sem stendur fyrir liá-
tíðarhaldinu, sparar ekkert ómak nje
fje til að gjöra daginn sem skemmti-
legastan, og vonum vjer, pegar pess
er gætt í sambandi við hið niður-
setta fargjald, að fjöldi utanbæjar-
manna noti tækifærið að skemmta
sjer. Hin niðursettu farbrjef verða
pannig útbúin, að peir, sem hátíð-
ina sækja, geta dvalið hjer nokkra
daga ef peir vilja.
Winnipeg, 8. júní 1891.
Sigtr. Jónasson, P. S. Bardal,
Eggert Jóhannsson.
Farbrjefa og auglýsigna nefnd.
Vagna, Ljettvagna (buggies), Sáffvjelar, Herfi, Plóga,
Hveitihreinsuna/r-vjelar o. s. frvv
CAVALIER ........................ X. DAK.
Skrifstofa austur af bæjarráðsstofunni.
Sníðir og saumar, hreinsar og gjörir við karlmannaföt. J.ang billegasti staður
borgiani að fá búin til föt eptir' máli. Það borgar sig fyrir yður að koma til lian
áður enn |>jer kaupið annarsstaðar.
rranit Danoi, 559 Main St., Winr]ipeg,
INNFLUTNINGUR.
í því skyni að flýta sem mest að möguletft er fyrir þvi að
auðu löndi í
MANITOBA FYLKI
byggist, óskar undirritaður eptir aðstoð við að útbreiða upplýsingar
viðvíkjandi landinu frá öllum sveitastjórnum og íbúum fylkisins
sem hafa hug á að fá vini sína til að setjast hjer að. þessar upp-
lýsingar fá meun, ef menn snúa sjer til stjórnardeildar innllutn-
ngsmálanna.
Látið vini yðar fá vitneskju um hina
MIKLU K0STI FYLKISINS.
Augnamið stjórnarinnur er með öjlum leyfilegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LECGUR STUND Á AKURYRKJU
og sem lagt geti sinn skerf til að byggja fylkið upp jafnframt því
sem það tryggir sjálfu sjer þægileg heimili. Ekkert land getur tek
ið þessu fylki fram að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JÁRNBRAUTA-VIDBÓT,
sem menn bráðum yerða aðnjótandi, opnast nú
ÁKJÓSMLEfillSTD KÝLKADC-SYÆDI
og verða hin góðu lönd þar til sölu mcð
YÆGU VERDI «
AUDVELDUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei getur orðið of kröptuglega brýnt fyrir mönnum, sem
eru að streyma inn í fylkið, hve mikill hagur er við að setjast að
í slíkum lijeruðum, í stað þess aö fara til fjarlægari staða lang'
frá járnbrautum.
THOS. OREENWAY
_TT ráðherraakuryrkju- og innflatningsmála.
WlNNIPEO, MANITOBA.
426
undir handlegginn á honum. Hann
náði sjer aptur við pað að hún
snerti hann, og pau gengu pegj-
andi aptur að húsinu. En hægur
vindblær sendi ömurlegan pyt gegn-
um blöð magnólíutrjesins, sem áður
höfðu verið hræringarlaus.
XXIV. KAPÍTULI.
Brian fær brjef.
Mr. Frettlby hauð Brian að
vera kyrr að Yabba Yallook utn
nóttina, en liann páði pað ekki,
heldur kvaddi Madge, steig á hest
sinn og reið liægt heimleiðis í
tunglsskininu. Ilann var í glöðu
skapi, ljet taumana liggja á niakk-
anum á hesti sínum, og gaf sig á
vald hugsunum sínum. Atra Cura
sat sannarlega ekki að baki hans
pað kveld; og sjer til inikillar
furðu tók Brian allt I einu eptir
pví, að hanti var fajinn að syngja
„Kitty of Coleraine“ á ferð sinni
i silfurhvítu tunglsljósinu. Og var
ekki eðlilegt að liann syngi, par
8t;ta frarotíð hans virtist svo björt
439
peningum úr sjálfs sín hendi til
pess að geta keypt gimsteina handa
henni. Musette hefur blátt áfram
verið slungin lauslætiskona í London,
og eptir pví sem jeg hef getað
komizt að, hafði enginn pá ást á
henni, að hann mundi hafa farið að
drýgja glæp fyrir hennar skuld.
Meira er ekki um pað að segja;
mcnn verða að lcita að ástæðum
fyrir glæpnum í Ástralíu. Whytc
hafði eytt nálega öllum sinurn pen-
ingum á Englandi, og pví höfðu
pau, Musette og unnusti hennar,
tiltölulega litla peninga, pegar pau
komu til Sidney. En hvað um p&ð,
pau lifðu eptir Epikúrs-heimspekinni,
nutu pess litla, sem pau höfðu, og
komu svo til Melbourne og settust
par að i hótelli, sem ekki er með
peim beztu. Jeg get sagt yður
pað, að Musette hafði einn sjer-
stakan löst, sem annars er algeng-
ur — hún var drykkfeld. Hún elsk-
aði kampavín og drakk æði mikið
af pví. Dess vegna var pað, að
pegar hún kom til Melbourne og
hitti par fyrir nýja kynslóð, sem
ekkert þckkti hana, pá dickkti h
434
peirri sem mannlegu eðli er ásköp-
uð, verið að reyna að komast að
pví, hver myrt hefur Oliver Whyte,
og eins og Argus benti mjög skarp-
lega á, er liklegt, að Rosanna Moore
hafi staðið par á bak við, og pess
vegna hef jeg verið að kynna mjer
æfiferil hennar. Yður er kunnugt
um, hver myrti Whyte, og hvers
vegna pað var gert, en pjer neitið
að láta pað uppskátt, svo að rjett-
vísinni megi framgengt verða —
jeg veit ekki hvers vegna; en við
höftim allir okkar smáyfirsjónir, og
af einhverri skyldurækt, sem er
ljómandi falleg, pó að hún sje af
misskilningi sproitin, pvertakið pjer
fyrir að framselja i rjettvísinnar
hendur mann pann sem með sin-
um lieigulslega glæp varð næstum
pvi orsök í pví að pjer misstuð
lífið sjálfur.
„Eptir að pjer voruð farinn frá
Melbourne sögðu allir: ,Nú er han-
sont-kerru málinu lokið, og morð-
inginn finnst aldrei4. Jeg leyfði
mjer að vera á öðru máli en peir
spámenn, sem petta sögðu, og jeg
spurði sjálfaa mig: „Hvaða kona
431
sparki, sem starfsbræður hans, mála-
færslumennirnir, eru vanir að skrifa;
„nú eruð pjer að njóta svölu gol-
unnar og hressandi loptsins úti á
landinu, en par á móti er jeg hjer
ásamt mörgum öðrum vesalingum,
lokaður inni í pessum heita og
rykuga bæ. Hvað jeg vildi óska
að jeg væri lijá yður í Gósenland-
inu, par sem Murray-áin veltur
fram, og allt er bjart og grænt
og blátt áfram — sem allt er lijer
um bil pað sama — í stað pess
að sjóndeildarhringur mitin tak-
markast af múrgrjóti og kalkleðju,
og leðjuna í Yarra verð jeg að
láta mjer nægja með i staðinn fyr-
ir pað tígulega fljót, sem pjer bú-
ið við. Jeg hef annars líka átt
heima í Arcadíu, en nú er pví
ekki svo varið; og jafnvel pótt eitt-
hvert vald gæfi mjer kost á að fara
pangað aptur, pá er jeg ekki viss
um að jeg pægi pað. Arcadía er,
pegar alls er gætt, ein blessuð
vanpekkingar-paradís, sena gerir menn
skeinmtanagjarna, og jeg elska heiin-
inn með viðhöfn hans, fánýti og
ytirsjónum. Og pcsa vegna er baQ