Lögberg - 26.03.1892, Blaðsíða 4

4
UR BÆNUM
OG
GRENDINNI.
Borgunarlisti Lðgbergs kemur
í næsta blaði.
Hið íslenzka fjárvaxtafjclag í
Winnipeg heldur fund í Albert
Jlall |>. 28 f>. in. kl. 7. !50 e. in.
til að ræða stofnunarakrá sina og
aukalöcr.
O __________________________
Snjóinn tekur nú óðum upp;
sólbráð á degi hverjum og vægt
frost á nóttum. í dag ■ (priðjudng)
}>ykkt lopt og vorhlýindi.
Bati sjera Jóns Bjarnasonar
lieldur áfram, og pað svo greitt, að
læknirinn, sern stundar hann, furðar
mjög á pví. Vitaskuld er sjúkling-
urinn allt af pjáður, einkum með
köflum, en eptir pví sem nú horf-
ist er ástæða til að gera sjer hin-
ar beztu vonir.
Menn gæti pess, að nyir'kaup-
endur hjer í álfu geta fengið penn-
an árgang Lögbergs og upphafið á
sögunu* Allan Quatermain fyrir
$1.50, ef peir borga blaðið fyrir-
frain. Ef peir bor^a í viðbót 25 c.,
fá peir hverja sem peir vilja af
pessum sögum: Jltclri, Myrtur í
vayni og Umhverjis jörðina á 80
dögum, svo lengi sem upplagið
hrekkur.
kemur af pvagsýrum i blóBinu, og lækn-
ast bezt með Ayers Sarsaparilla. Látið
ekki bregðast ad fá Ayers og enga*aðra
og tnkið liana inn pingað til þessi eitur-
svra er gersamlega út úr líkamanuin
rek n. Vjer skorum á menn, að veita
kessuin framburði attiygli:
„Fyrir bjer um bil tveimur árum
hafði jeg um nærfellt tvö ár bjáðzt af
gigt, og gat ekki gengið nema með
talsverðum kvölum. Jeg hafði reynt
ýms meðöl þnr á ineðal vatn úr öl-
keldurn, en ekkert hufði mjer batnað
sá jeg í Ctiicago-blaði einu, að maðui
nokkur hafði fengið bót á þessum |>reyt-
andi kvilla eptir langar þjáningar með
pvi að viðhafa Ayers Sarsaparilla. Jeg
rjeð j.á af að reyna fetta meðul, tók
fað r-gluiega inn um átta mánuði, og
, |að gleður mig að geta sugt, að rað
lækmiði mig algerlega. Siðan hef jeg
aldiei fundið til þessarnr sýti.“ — Mrs.
Tf. Irving Dadge, 110 West 125 st., New
York.
„Fyrir einu ári síðan varð jeg sjúk
af gigtarbólgu og komst ekki út úr
húsi mínu sex mánuði. Þegar sýkin
rjeuaði, var jeg mjög af mjer gengin,
ystaiiaus. og líkaminn allur í óregln.
jeg byrjaði að taka inn Ayers Sarsap-
urilla, og mjer fór þegar að butm, þrótt-
iiriun óx og ininin skamms var jeg orð-
iu alheil heilsn. Jeg get ekki borið
oflof á þetta vel þekkta lyf.“ — Mrs.
L. A. Stark, Nashua, N. II.
Ayers Sarsaparilla
Búin til af
Dr. J.C. Ayer& Co., Lowell Mass.
Til sölu hjá öllum lyfsölum.
Verkfallinu á brautum Kyrra-
hafsbrautarfjelajrsiiis var lokið á mið-
vikudaj/skveldið, og höfðu fáir eða
enoir búizt við, að pað mál mundi
LÖGBERG, LAUGARDAGINN 26. MARZ 1892.
BUKVOBU CG FCT.
20 prct. afsláttur
AF HVERJU DOLLARS VIRDI.
Hvern hlut í búðinni scm kostar 1,0,0 fœrðu fyrir 80 c., hvern 2,00 hlut færðu fyrir 1,60; hver 5,00 hlutur kostai pig 4,00.
20 prct. er minnsti afslátturinn sem vjer gefum; vjer siáurn 30 til 50 prct. af, á sumum vönitegundum.
þjer megið ekki gleyma því að þessi afsláttur virkilega á sjer stað og eru engir prettir. Allar vorar vörur eru inerktar og
vjer tökum 20 prct. af því. — þetta er það inesta kostaboð er vjor höfum enn gert, og það er hara fvrir stuttan tírna. Vjer
höfum stórkostlegar byrgðir að velja úr og nú er tíminn til að gera það.
THOS. BROWNLOW
422 og 424 Main Str. Winnipeg.
Nyfengnar
VORVORUR.
KJÓLADÚKAR,
MUSLIN,
CASHMERES,
REGNKÁPUR,
REGNHLÍFAlí ETC.
H U S M U N I R.
FÓÐURLJEREPT, BOItÐDÚKAR, TEPPI, UURKUR, DURKUEFNI.
Handa karlmonnum.
Skirtur, skrautgerðar með silki einnig uilarskii lur og kvft
Regatta og Oxford næríöt.
Hanskar, uppiliöld, slipsi, sokkar og vasaklútar.
■WM. BELL,
288 MAIN STREET.
Beint a moti N. P. Hotellinu.
leiðast til lykta svo greiðlega. Dað
var Tjelastjórum fjelagsins að pakka;
peir leituðu um sættir, og fengu
pví íramkomið, að rerkamennirnir
tóku aptur til starfa með sampykki
fjelagsins og að málið skyldi lagt í
gerð. Gerðarmennirnir eru nokkrir
af vjelastjórunum, en ekki er úr-
skurður peirra kominn, pegar petta
er ritað. Vjelastjórarnir hafa mjög
mikinn sóma af framkotnu sinni, og
eins fær fjelagið mikið lof fyrir að
s^na sínum eigin starfsmönnuni slíkt
traust, og er pað talið hjer um bil
eða alveg dæmalaust, pegar uro
slík mil er að ræða.
FJÁRHAGUR ÍSLENZKA
SAFNAÐARJNS.
Lúterski söfnuðurinn fslenzki bjelt
fund á fimtudagskveldið var.
Reikninga-yfirskoðunarinenn safn
aðarins fyrir síðastliðið ár lögðu
fram skyrslu sína, og sýndi hún að
fjárhagur safnaðarins er í blónileg-
asta ástandi.
Skuldir á söfnuðinum, að undan
tekinni skuld, sem hvíiir á kirkj-
unni, voru í fyrra $281,35 ; en nú
er hann alveg skuldlaus. Skuld á
kirkjunni var i fyrra 1558,61, en
er nú komin niður í 857,11. Dann-
ig hafði söfnuðurinn yfir árið minnk-
ið allar skuldir sfnar, að kirkju-
skuldinni meðtaldri, um $982,85.
Sú eina skuld, sem söfnuðurinn
á eptir að borga, er $857,11 fyrir
kirkjuna, og er frest-samningur um
pá skuld, sem söfnuðinum veitir
ijett að standa við.
Mjög mikil ánægja var látin í
ljósi af peim sem á fundinum voru |
yfir pví, hve fjárhagurinn væri í |
góðu lagi, og búizt var við af sum-
um, sem töluðu, að öll skuldin á
kirkjunni mundi borgast á næsta
ári.
Fundurinn ljet í Ijósi lijartrn-
lega bluttekning f hinu punga sjúk-
dómsstríði sjera Jóns Bjarnasonar
og óskaði að guði niætti pókuast
að Ijetta pví af bonum sem fyrst,
og gefa honum heilsu og krayita
til að lialda áfram starfi sínu fyrir
söfnuðinn. Líka vottaði fundurinn
peim prestunum, sjera Fr. J. Berg-
mann og sjera llafsteini Pjeturs-
syni, innilegt pakklæti fvrir peirra
pjónustu og alla aðstoð, sem peir
höfðu veitt söfnuðinum, síðan sjera
Jón Bjarnason veiktist.
BÆJAR-LÓDIR
ROSS OG JEMI.MA STRÆTUM
Núna rjett sem stendur hef jeg
i boðstólum ágætar lóðir á ofan-
'iefndum strætum fyrir lægra verð
>er með lenírri irjaldfresti en nokk-
urstaðar par í grennd. Næsta sum-
ir á að leggja Electric sporvegi
eptir Nena stræti, og pá auðvitað
stíga allar eignir, par nálægt, í
verði. Kaupið pessvegna lóðir nú
á meðan pær eru ódyrar.
Jeg hef ennfremur til sölu lóð-
ir og hús í ölltitn pörtum bæjar-
ins. Menn snúi sjer til
S. J Jóhannesson 710 Ross Str.
eða á officið 357 Main Str. til
C. H. ENDERTON,
Hotel Du Canada,
184—88 Lombard Street,
WINNIFEG,.................. jiaN.
H. BENARD, eigandi.
ITeztu vörur. Smá og stór sjerstfik
herbergi.
HOTEL BRUNSWICK,
C’or. Itlain «V Rupcrt Strs.
tVinnipeg Mjin.
Afliragð i öllil tilliti. Gott fæCi. Ný sct: í
stand, prýtt, góS hcibergi.
Hnustu vínfóng og vindlar.
M. LAREN BROS. eigendur.
J64
utn lægi A lijarta, fór hann að tjá okkur með
allmikl itn málaiengingum, hve hugleikið honum
væri að slást í förina rneð okkur — oir furðaði
mig ekki alllítið á pví, af pví að jeg vissi hver
bleyða maðurinn var. En á tæðan kom fljótt í
Jjós. Mr. Mackenzie ætlaði fljótlega riiður til
sjávar og svo paðan til Englands. Alfonse var
riú sannfærður um, að ef hann færi til byggða,
pá yrði hann tekinn fastur, sendur til Frakklands
og hengdur. Dessi liugmynd ofsótti hann, Jíkt
og liöfuðið á Karli konungi ofsótti Mr. Dick,x'
og liann velti pessu fyrir sjer pangað til að
hættan var í Ímyncían hans orðin tfu sinnum
meiri en liún í raun og veru var. Að öllum
Jíkindum liefur glæpur hans verið fyrir löngu
gleymdur, og hann hefði pví verið látinn í friði
livervetna nema á Frakklandi; en pað var ó-
iriögulegt að fá hann til að trúa pessu. Eins
nieinliuglaus eins og Alfonse litli var, og eins
sárt og liann langaði til ættjarðar sinnar, pá
kaus liann sjer Jangt um lieldur tð taka upp á
sig erviðismunina og liætturnar, setn sam-
fara eru slíku ferðalagi sein okkar, en eiga undir
að verða vandlega skoðaður af liigreglupjóni —
og cr pað í raun og veru eakert annaðendæmi
upp á pað, sem á sjer stað með flesta menn,
pað sem sje, að peir óttast meira pá hættu, sem
*) í skáldsögunui „David Copperfiehl“ eptir Charles
pickens. Aths. hýti.
Jfto
að eins uiótar fyrir langt í burtu, lieldur en pá
sem peir ætla að fara að ganga út i svo að
segja á sömu stundunni. I>egar við höfðum lilust-
að á mál hans, kom okkur saman um, ineð sain-
ráði við Mr. Mackenzie, að taka tiiboði hans.
Fyrst höfðutn við riú fáa nienn, og Alfonse var
fljótur og vikaliðugur og gat gert livað sem fyr-
ir koin, og niatreitt — já pað kunni liann shiiii-
arlega! Jeg efast ekkert um að hann hefði getað
búið til ijúffengasta rjett úr stígvjelabolunum af
JietjuBiii langafa sínum, sem hann var svo gjftrn
á að tala um. J>ar að auki var Alfonse <íóð-
lyndur og kátur eins og api, og allt hans grobb
og hjegómlcga tal rar okkur til endalausrar
skemnatunar; og pað sem meira var, hann var
aldrei ósvífinn í orðum. Auðvitað var pað mikill
galli, hrer raggeit hann var, en úf pví okkur
var nú pað kunnugt, pá gátum við framvegis
sjjð um, að pað yiði ekki að slysi. Og pcss
vegna sögðum við Jionuin, eptir að við höfðum
varað hann við öllum peim Jiættum, sem hann
gengi út í, að við tækjum Loði hans, með pví
móti að liann lofaði að sýna okkur ótakmarkaða
lilyðni. Líka lofuðum við að gjalda honum tiu
pund sterling fyrir mánuðinn, ef við kæinmnst
nokkurn tíma nptur til siðaðra nianna, svo liann
gæti tekið við pvf. Að öllu pessu gekk Alfonse
nieð mestu ánægju, og fór á afvikinn stað til
að skrifa Annettu sinni brjcf, sem JJf M«c-
108
jeg svo fyrir við föður hetinar, að liann legði
potta á stjóruarhxnka, og pegar húu giptist oða
yrði fulitíöa, pá skvldi hanu kaupa handa iienni
Jiað fallegasta iiálsband úr demöntum, sem liann
gæti fengið fyrir jieningana og renturnar af peim.
Jeg valdi deuianta, vegna pess að jeg bfót við
að námar Salomons konungs sjeu uú tapaðir
heimiuum og demantar yrðu pví ætíð í sfnu
veiði, ef hún skyldi einhvern tíma lcnda í fá-
tækt, og J>á gæti liúu komið j>eim i peuinga.
Loksins lögðutn við af stað eptir margar
kveðjur með hÖnduin og liöttum, og skot f virð-
ingarskyni við okkur frá Afrikumönnum. Alfoiiso
grjet eins og barn ([>vf liann hefur viðkvæmt
hjarta) af að skilja við húsbæudur sina; og injer
J*ótti væut um að komast sf stað, J>ví jeg hef
skömm á Jiessnm kveöjum. Dað sejn var, ef til
vill, átakanlegnst, var að sjá hva’ö UmsJopogaas
tók nærri sjer að skilja við l-'Uissie litlu, pvf
J>essi gritnmi bardagamaður Itafði fengið mestu
inætur á henni. Ilunn var vanur uð seg-ju, að
|>að væri viðlíka hressandi að sjá liann, eius og
stjörnu á níðditnmum næturliinmi, ng hann Ijet
uldrei af að prfsa sjálfan sig sætau fyrir að hnfa
drepið Masafann, sem hótaði að myrða liuna. (),r
með pesstt var lokið pví 'sem við sáuni af liinu
góðfræga trúboða lieimili — sem var saunur ald-
ingarður í eyðimörk. En oj>t lmgsa jeg um
Mackenzics-fólkið, og bryt heiltum nm það, hverg.