Lögberg - 30.04.1892, Blaðsíða 3

LOGBKRG, LAUGARDAGINN 30. AJPRIL 1892
ULLARVERKUN.
—o---
Isicndingar i Norður-Dakota!
Ef ykltur er nokkuð annt um
verðið á ull fieirri rem pið hafið
að verzla með, f>á munið eptir að
verka hana vel. .Tejr hef til sjfnis
brjef írá ullarstórkaupmanni í Min-
neapolis, sem segir, að ull frá
Norður Dakota hafi fallið í verði
fyrir forina og bleytuna, sem í henni
var í fyrra. Þetta má ekki lengur
svo til ganga
Yerði ull
ur hfm hækkað aptur í verði; ann-
ars lækkar hún enn mcíra.
Ef bændur liirða nokkuð um uil
sína, pá vil jeg ráða peim til að
fylgja framvegis • poitn reglum, sem
jeg skal leyfa mjer að setja hjer
á eptir.
Deir sein viija liaft ullarfallegt
vel verkuð i ár get-
fje eiga aö hafa p .jettan rim laílór
í liúsum, sem fjeð bggnr i, °íí
bera aldrei annað undir pað en
stórt hveitistrá — um fram allt
ekki hysmi utan af hveiti; pað sezt
í ullina og flækir hana og gerir
hana mikið óútgengilegri. Þegar
ullin er klypt af fjenu, á pað að
vera vel purt, og skal ekki klyppa
nema í purru veðri. Reifin sjeu
purkuð vel báðum megin og fóta
og kviðarull tekin frá og höfð sjer,
og uni fram allt sknlu allir kleprar
teknir burt. Ef petta er ekki gert,
pá er ullin felld fyrir pað að stór-
um mun. Bezt er, að hvert reifi
sje bundið saman út af fyrir sig.
£>að er mikill misskilningur, sem
fyrir sumum vakir, að ull sje ekki
skoðuð áður en hún er pvegin.
I>au 11 stig, sem á ullinni er ept-
ir gæðum, sfna, að pað er röng
imyndun.
Vel pvogin ull er í ár borguð
með 22 og 24 centum; bezta teg-
und með 26 centum. I>að borgar
sig pannig fyrir bændur að verka
liana vel.
Jeg tek pað hjer fram, að jeg
rita ekki pessar línur í pví skyrii
að jeg ætli mjer að fara í neitt
ullarverzlunarkapp við aðia menn,
heldur af pví, að mjer blöskrar að
sjá ull eins illa útleikna sem verzl-
unarvöru eins og hún var í fyrra,
Mountain 21. apríl 1892
L. Goodmanson.
Hosti
tilraun náttúrunnar til að reka
að
pann er hefur gefið ■
- hi að á jeg að gera?-‘
láta raka yður,‘- svar-
með hægð og fór
krifa ræðuna sína.
j og sem prest
okkur saman -
„Fara og
er tilraun natturunnar tn ao reaa ut . "
úr lungnapípunum efni, sem par eiga!8"1 P’estnrinn
ekki heima. Opt veldnr fetta bólgar og aptur
krei'ur verkeyðandi lyija. Ekkert at j ____ __ ___
slikum meðölum jatnast við Ayers j
Cihcrry E’cctoral- Þaft hjálpar nátt- 1 Missouri er einkennilegt vatn,
úrunni til að losast við horvilsu, st'iðv-1 c>>tTl kallað er Djöfulsvatn (Devil’s
l>að er uppi á hæsta fjall-
meðöl. ’ | jnu, sem par er á nokkuð hundr-
uð mílna svæði, en
ar eitinguna, veldur mönnum hægðnr
og hefm gefist betur en cill önnur hósta- j Eakej.
Af teim mörgu lyfjum, sem al-
menningi eru boðin til að lækna kvef,
hósta. bronkítis, og skylda sjúkdóma,
liefur ekkert reynzt mjer eins áreiðan-
legt eins og Ayers Cherry Pectoril.
Árum samau var mjer hætt við kvefi,
og fylgdi [>ví hræðilegur liósti.
jeg fyrir lijer um l>il fjórum árum |>jáð
ist )>annig, var mjer ráðlngt að reyna
niðri í 50-100
feta djúpri skál. Enginn vtudur
kemst að pví, og engar ár renna
í pað ofanjarðar, og pó hækkar
pað á ákveðnum tímum um 30 fet
^??r;eða jafnvel roeira, og vöxturinn í
Wa< pví stmdur í engu sambandi við
Stundum rignir par
Ayers Clierry Pectoral og hætt.i við öll veðurlagið. Stunduin rigmr
öiinur ineðöl. Jeg gerði jnið og iunan vikuin aaman, og pegar upp styttir
getur vatnið verið með allra lægsta
rnoti,
allra
viku var kvefið batnað og hóstinn. Síðan
hef jeg ávallt haft petta lyfíhúsi míuu
og firuist mjer jeg síðan vera tiltölu-
iega örugg." — JVIrs. L. L. Brown, Deu-
mark, Jiliss.
„Pyrir fáeinum árum l'jekk jeg al-
varlegt kvef, sem lagðist á lungiin. Jeg
hafði óttalegan hósta, og nótt eptir
nótt var jeg svefulaus. Læknarnir liættu
að reyna nokkuð við mig. Jeg reyndi
Ayers Cherry Pectoral, og það læknaði
lungun, veitti mjer aptur svefn og hvíid
pá sem var nauðsynleg til pess að jeg
næði aptiir kröptum mínum. Með |>ví
að viðhafa þetta Pectoral stöðugt, batn-
aði mjer til fulis.“ — Horace Fair-i Semr fasteignir í bænum, byggöar og
og eins getur pað staðið sem
iasst eptir langan purkatíma.
Ejpt Joliaii*,
Herbcrf/i nr. 10 Donaldson Block,
343 mm st.
brother, Rockingham, Vt.
Ayers Cherry Pectoral
húin til af
Dr. J. C. Ayer ífc Co., Lowell, Mass
Til sölu í öllum lyfjabúðum.
óbyggöar. Cbygg'ðar lóðir fra ífi>,oo lil
$i,ooo.oo; byggðar lóöir frá $26 >,00 til
$1.600,00 Viðskiptamönnum útvegaö pen-
ingalán til aö byggja eöa kaupa, með ljetiari
afborgunarskiimáíum, en lsl. hjcr hafa áður
1-ekkt.
Fasteign er undirstaða velmegunar.
GOTT RAÐ.
„íleyrið ]>jer“, sagði liann utn
eið oif hann lHumiiðivit iun í sknf-
itofu prestins, „pjer munuö vora
naðurinn, sein pússaði okkur s;tman.“
„Hvað segið ]>jer?“ sagði p-est-
írinn og leit upp úr ræðunni, sein
íann var að skrifa.
„Þjer munið liafa gefið okkur
aiMii. er ekki svo?“
„Jú, alveg rjett, Mr. Willing*.
ilá jeg spyrja livað“ —
„£>jer vitið pá, hvaða rjettindi
eiginmaðUrinn liefur?“
„Já, svona yfir höfnð að tala.“ >
„Og pjer vitið, hyer rjettindi
konan hefur?“
„Náttúrloga“.
„Gott og vel“, sagði aðkomu-
maður, dró stól að skrifborði prests-
ins og settist niður, „hefur konan ]
leyfi til að kvelja manninn sinn?“
v.,Vitaskuld ekki.“
„Ef hún er á leiðinni til að
gera hann að ólánstnanni, pá má
hann auðvitað taka til sinna ráða?“
,,.Iá, en jeg vildi heldur ráð-
leggj 1 yður að“ —
„Jeg kæri mtg ekki strax um
yðar ráðleggingar; við komum að
peiin seinna. Konan mín kvartar:
undan pví að jeg raki mig ekki!
nógu opt“.
„Ó, pað er nú smáræði“.
„Er pað pað? Eruð pjer viss
um pað? Bíðið pjer nú við! Jeg
sagði henni, að pað kæmi henni
ekkert við, os> pá keundi hún börn-
unutn að fara að grenj'a.. hvenær
sem jeg kvssti pan, til poas að
hún gæti sag-t að hakan á mjer
væri svo snörp að jeg meiddi pau.“
„Dað er naurnast samboðið
kristnum manni“—
„Bíðið pjer við eitt augnablik!
í gær kom jeg að peim par sem
pau voru að loika sjer með ás úr
brotinni spiladós. Rjer vitið hvað
ás úr spiladós er mjúkur, eða hitt
pó lieldur?'1
„Ójá, jog veit- pað“.
„Nú-nú, hún hafði kennt peim 1
að
ScicntifiD Amcrioan
Agency for
CAVEATS,
TRAOE MARKS,
DESION PATENTS
COPYRICHTS, eto.
Fop lnforraatlon and freo Handbook write to
MUNN A rO.. 361 Buoadway, New York.
Oldest bureau for accurinfir patents in Amerlea.
Kvery pateat taken out by us is brought before
tbe public by n notice glven free of ebarge in tbe
fcifiítific Ammati
Largest circulation of nny scientiflc paper In tbe
•vrorld, Splendidly illuatratod. No lntelligent
man sbould bo without it. Weekly, 93.00 &
ycar; íl.ftO stx ir.ontba. Address JtólNN & OO
FUULiSHEEfl.aGl Broadway. Ncw Yfrrk.
HAFJÐ ÞJER SJEÐ
NÝJU
‘£SaiIorsft-ctra-hattana
-í-
Ef okki
í dic.
HOTEL BRUNSVVICK,
i or. Miiin & Kupert Strs.
Wianipeg Maii.
Afbragð í ölln tilliii. G"it fæöi. Nýsett
stancl, i r tt, góð heibergi.
Hnustu vínföng Jg vimllar.
M. LAREN BROS. eigendur.
Hotel Du Canada,
184—33 l.ombard Sírast,
WINNIFEG,................MAN.
H. BENARD, eigandi.
Beztu vörur. Sniá og ttór ijrrstök
herbergi.
GAFFNEY' & FINKLE.
Innlieinitiiineuii og fasteignasalar.
Vjer gefum oss sjerstaklega við innheimtum á gömlum og > Vji tn
skuldum. — Bújarðir og bæjarlóðir keyptar og seldnr. — Yjer ösk-
um eptir viðskiptum íslendinga.
Skrifstofur vorar eru yfir First National Bank, Graftou, N. I).
T. W. GAFFNEY, GEORGE H, FINKLE.
Attorney at law and Notary Public.
Collector and licensed auctioneei.
Nyfengnar
YORYORUIÍ.
KJÓLADÚKAR,
MUSLIN,
CASHMERES,
REGNKÁPUR,
REGNHI.ÍFAR ETC.
H U S M U N I R.
FÓÐURLJEREPT, BORÐDÚKAR, TEPPI, ÞURKUR, ÞURKUEFNI.
Handa karlmonnum.
Skirtur, skrautgerðar með silki einnig ullarskiitur og hvít
Rejratta
n
og Oxford nærföt.
Hanskar, uppihöld, slipsi, sokkar og vasak’útar.
BELL.
288 MAIN STREET.
Beint a moti N. P. Hotellinu.
YEARS
GF VARIED
t-T 8UCCESS?UL
] In tho Cae c£ CURA.
v/o Alono own
: for ail Dls-/
o 0
. ■ 0 MEM o
I who have weak o.'UF.’-S,
] DF.VELOPCD, or discasedS
j organs, who aro suSer-8
I inKfroms(rso/!SOFroi.T«a
| ana any Excesscs. or oía
EXPERIENGEl
JiVE MF.TH0DS, that j
vand Control, I
orders of|
• 0 0
pv skoðið pá
kaÍÍii' ás'i'nn 4’hOkuiiii han's pabba.'“ VJer hófum nfl I,Kr Tallegustu beztu
„Er pað satt? jeg verð að játa' °'A hiilogustu vörubyrgðir í
borírinni.
I Euarnntee to\
if thejr can’
1 BTonno, our
1 vaothod and r.p-
aííord aCUKEl
or SicMírsí
ÍHDHE f
jtREíOmáfftjon mvv^
for alimitedtimeeree

I Whoare/I>£íraosand tn-
I Pore,vr.thescom of thelr
Sfellows and the oon-
Stempt of frienda and
lcompanloDg, lcadg ua to
r all patients, |
r 1 PossisLY oe n£. I
ownExclusivo L
>lianoes wiHI
'"Thereia.thon, I
pað“—
„Bíðið pjer, pan£j-að til jeg er
búinn. í dag fór citt barnið upp
!á linje mjrr, strank
um hökuna á mjer
„spiladósiua
sP.y
... . .. . Lasiff & JtlcRicclian,
litlu liendinm ~ 7
jg kallaði hana Komiö I CHEAPSIDE og
haus pabba“. Og nú Miss Sigurbjörgu Stefánsdóttir
r jeg yðnr sem kristinn mann henda yður.
I á>r,r.’t brood over your condition, nor clvo un in desoair 11
I Thousiinds of tho Wci st Cæes havo yielded toPour HfíMF I
ITQFÍTMFMT •■■fffe-tkln D00K whichwo I
GETITTO-DAY. L
d experi-1
i —--,. -----—> methods, oppliances anu c/.pcri-
jonoethatwe emcloy, and we claim the konopoiy of uJform
I succese EfíiE Mídical Ca.. C4 Niaoaha St. Buffalo. n^.
2,000 References. Kame fhis paper wheii ycn write.
227
Síðast kom upp úr okkar bát stúlkan, seiri
við björguðum úr vatninu, og beið fjelagi henn-
ar eptir henni. Áður en hún fór, kyssti hún
mig á höndina, og skildi jeg pað sem pakklæt-
iamerki frá lienni fyrir pað sem jeg forðaði henni
fra gini vatnahesttins; oa ie'T orat ekki betur
sjeð, en að úr lienni væri farin öll hræðsla við
okkur, og enginn sjerlegur flytir sVridist vera á
henni að komast frá okkur til sinna löglogu eig-
enda. Að minusta kosti ætlaði hún að fara að
kyssa á höndina á Good líka, en pá skarst fje-
lagi hcnuar í leikinn og loiddi hana burtu. Deg-
ar við vorum komnir á land, koinu nokkrir af
róðrar nönnunum af stóra bátnum og tóku okkar
litla flutning og lijeldu af stað með hann upp
stóra stigann, og gaf gamli maðurinn okkur til
kynna með bendinguin, að við mættum vera ó-
hræddir um hann. Að pví búnu hjelt hann með
okkur til hægri handar að litlu húsi, sem jeg
síðar fjekk að vita að var gestgjafahús. í rúm-
góðu herbergi, sem við komutn fyrjjt inn í, sá-
um við matbúið borð, viðarborð, og var matur-
inn að öllum líkindum ætlaður okkur. Leiðsögu-
maður okkar benti okkur að setjast par á bekk,
sein stóð meðfram borðinu endilöngu. Við ljet-
um ekki segja okkur pað tvisvar, en tókum
gráðuglega til matar af pví sem fyrir hendi var;
pað var borið fram á trjediskum og var kalt
geitaket vafið i jurtabiöðkum, sem ágætt bragð
22«
pví að pað var alveg eins og pessi stórvirki
úr eintómum granítsteini litu harðyðgislega nið-
ur á okkar lítilleik frá peirra alvarlega Ijóma.
Þmnig var petta jafnvel í sólskir.inu, en pegar
kólguskyin söfnuðust saman yfir bennai tignar-
legii brúnir, pá sfndist hún líkari yfirnáttúrleg-
um bustöðnm, eða einhverri skuldu-ímyndan, en
pvl sem liún cr — forgengileg borg, böggvin
út af listamönnum liðinnar aldar, i pögulli fjalla-
kyrðinni.
XII. K^VPÍTULI.
Systurnar.
Stóri róðrarbáturinn lijelt áfrain inn í slkið,
sem var grafið frá ánui og nærii fust upp að
stóra stiganum, og par nam hann stað hjá da-
litlum tröppum við lendinguna. Þar stje gamli
maðui'inn á land, og bauð okkur að gera hið
sama, og af pví við höfðum ekki um neitt anu-
að að velja, og vorum að fratn komnir af hungri,
pá gerðum við pað mótmælalaust, cn tókum
samt með okkur bissurnar okkar til vouar og
vara. Jafnskjótt, sem liver um sig af okkur stje á
land, heilsaði gamli maðurinn okkur treð pví að
leggja fingurna framau á munninn og hneigja
sig djúpt, og skipaði fólkinu, sem tróðst að til
að horfa á okkur, að víkja frá.
limlrthtcknU j>essu eina húsi, var sllur bærinn úr
iauðum granít og var honum skipt reglulega í
ferbyrninga og ágætar brautir milli peirra. Eins
langt og við fengum sjeð voru húsin cinloptuð
og laus hvort fiá öðru, og með garði í knng,
setn hvíldi augað, preytt af að horfa á rauðan
tigulsteininn. A bak við höllina lá vegur ó'*ana-
lega brciður, upp brckkuna, hjer um bil hálfa
aðra íuílu, og sfndist vegurinn enda á auðutn
bletti, sotn mnkringdi stórliysið efst uppi f
brekkunni. En rjett fram undan okkur var
aðalfurðu'-erk og dyrð pessa staðar — hinn
stórkostlegi stigi upp í höllina, sem var pvílíkt
undraverk aö við stóðum agndofa við ]>á sjón.
I.átum lesarann ímynda sjer, ef bann annars get-
ur, skrautlegan stiga sextíu feta breiðan milli
hliðarbrikanna, í tveimur beinum öri..um, livorum
mcð eitt hundraö tuttugu og íimm tröppum, átta
pumlunga háum og priggja feta breiðum, með
sextlu feta löngum palli í miðjunni par sem
stigarnir komu saman; stiginn nær alla leið fni
hallarveggnum upp á hábrúnmni og niður að
siki, sem graíið er úr ánni upp að hrekkunni
sjálfri. Þessum afarmikla stiga var haldið u[>pi
með einum geisiiniklum steinbcga og var pall-
urinn í miðjum stiganum, eöa hvíldarstaðurinn,
beiut ofan á bogannm. Frá pessum boga lá upp
á við undir efri helmingnum af sriganum annar
lijálparbogi eða eitthvað som liktist boga, en