Lögberg - 28.05.1892, Blaðsíða 2

Lögberg - 28.05.1892, Blaðsíða 2
2 LÖQBERG LAUGARDAGIXN 28. MAI 1892. £ ö a b cx g. (iefið út aS 57S SMain Str. Winnipcs, af The Lögherg Printing ór Publishing Coy. (Incorporated 27. May 1#90). Kn s'ijóEi (Editoe); PJAAP UfÖPLEIFSSON M SINE.SS MANAGF.R: MAGNÚS PAULSON. AUGLÝSINGAK: Smá-auglýsingar 1 eitt sLipti 26 cts. fyrir 30 on' eða 1 þuml. eiálkslengdar; 1 doll. um mánuðinn. Á stærri auglýsingum eða augl. um lengri tima aj- sláttur eptir samningi. ÍÚSTADA-SKIPTI kaupenda verður aö til- ítynna skriýeya og geta um fyruerandi bú stað jafnframt. UTANÁSKRIPT til AFGREIÐSLUSTOFU biaðsins er: THE LÓGBEHC PftlNTiNC & PUBLISH- CO P. O. Box 368, Winnipeg, Man UTANÁSKRIFT til RITSTJÓRANS er: KIHTOK LÖGICEKG. P. O. BOX 368. WINNIPEG MAN. — laugardaginn 28. Maí 1892.— Samkvœmt landslögum er uppsögn kaupanda á blaði ógild, nema hann s-kuldlaus, þegar hann segir upp. — kaupandi, sem er 1 skuld við blað- ið flytr vistferlum, án þess að tilkynna heimilaskiftin, þá er það fyrir dómstól- unum áiitin sýnileg sönuun fyrir prett- vísum tilgang'. Eftirleiðis verðr á hverri viku prent- uð í blaðinu nðrkenning fyrir móttöku allra peninga, sem því hafa borizt fyrir- farandi viku í pósti eða með bréfum en ekki fyrir peningum, sem menn af henda sjálfir á afgreiðslustofu blaðsins því að þeir menD fá samstundis skriflega viðrkenning. — Bandarikjapentnga tekr biaðið fullu verði (af Bandaríkjamönn um), og frá íslandi eru íslenzkir pen ingaseðlar teknir gildir fullu verði sem borgun fyrir blaðið. — Sendið borgun í r. 0. Money Orders, eða peninga í Ile yistered Letler. Sendið oss ekki bankaá vísanir, sem borgast eiga annarstaðar en í Winnipeg, nema 25cts aukaborgun fylg fyrir innköllun. YFIBLYSING frá E i n ar i H j örleiýtsyni Jón Ólafsson ber Jrað á mig í síðustu „Hkr. og ö.“ að jeg liafi farið með tíilk i undirbúningnum undir fylkiskosningarnar haustið 1886 til Mr. Hagels málafærslu- manns, sem pá var þingmannsefni apturhaldsflokksins í St. Andrews kjördæmi, og boðið honum mína þjónustu meðal kjósendanna í Nýja íslandi. Um þennan áburð hef jeg ekki annað að segja en Jiað, að hann cr œrulaus lygi. Jcg hef aldrei boðið Mr. Hagel míua pjónustu, brjeflega nje munnlega, með túlk nje án túlks, beinlínis nje óbein- línis. Og jeg hef aldrei haft nein afskipti af Mr. Hagel önnur en þau, að jeg hef minnzt á hann nokkrum sinnum í pví blaði, sem jeg er ritstjóri fyrir, og eitthvað einu sinni eða tvisvar lokið upp fyrir honum og orðið fyrir svörum I húsi Mr. Sigtr. Jónassonar, pegar Mr. Hagel hefur komið Jiangað með konu sinni til að spyrja cptir sauma- konu, er var mjer samtíða í pví húu. Jafnframt skal jeg geta þess, pó Jiað geri ekki rnikið t’l, að pað er líka ósatt, sem Jón Ólafsson segir, að jeg hafi skrifað ritstjórn- argreinirnar í Heimskr. 18. nóv. og 2. des. 1886. Jeg skrifaði ekki eina einustu ritstjórnargrein um cana- diska pólitík í blaðið. Og pað kom af pví, að eigancta blaðsins og mjer kom ekki saman um pólitíkina, sem leicldi til j>ess á endanum, að jeg fór frá blaðinu. ]>ó ekki á bann hátt, sem Jón Ólafsson segir, *ð jeg væri rekinn. Dað hafa mjer vitanlega ekki aðrir íslendingar en hann verið rcknir frá ritstjórn hjer vestra. Mr. F. B. Anderson g<-kk cptir mjer að vcra kyrr við blaðið. °or JeS sagði J.vf upp minni J.jón- ustu af fúsutn vilja J>. 29. nóv. 1886. I>að er ekki injer að kenna að mitt nafn stendur í blaðinu 2. des., og jeg skrifaði ekki einn staf I ]>að númer, nema J.ýðinguna á kallanuin úr sögunni „I>otka“. Anuars er mjer alveg satna, Jjvað Jón ölafsson segir urn hlut- töku mína i pólitfk pessa fylkis. Dað má vel vera, að sú hluttaka hafi verið af vanefnum gerð. Eu jeg «r ekkert liræddur um, að hún verði mjer til skarnmar, hvað niikið sem Jón Ölafssou skrifar og hvað miklu sem hanu Ifgur. t>/f að J>að er á’allra manna vitoiði, að hún hcfur verið heiðarleg. Jeg hef nokkurn grun um að Jón Ólafsson geti ekki sagt J>að sama, áður en lýkur nösum. Við skulum nú sjá. SlÐA S TÁ HÁLMS TliÁ IÐ — ÆRULAUS 1 ÖLLU. Dá er J>að nú farið, síðasta hálmstráið. Dað var ekki von, að J>að hjeldi lengur; en pað gat ekki heldur farið öllu fyrr. Allt til pessa hefur verið til dálítið af mönnum, sem hafa ekki getað áttað sig á því að Jón Ólafs- son væri alveg samvizkulaust kvik- indi í blaðamálum. Deir hafa stað- ið í þeirri, mjög svo ástæðulitlu, trú, að maður gæti vcrið gersam- lega ærulaus prfvat, en átt J>ó ein- hvern snefil eptir af samvizku að pví er snertir almennings mál. Vita- skuld hefur peim ekki dulizt snún- ingur Jóns í hinu og öðru. t>eir hafa sjeð hann faðma flest, sem hann og hrækja hafði áður hrækt i flest, sem hann hafði áður sýnt fleðulæti. En peir hafa lrengt sig í J>að, og haldið sjer fast við J>að, að í pólitíkinni hefði liann J>ó ekki snúizt, mannskömmin; og pað mundi hann naumast gera. Vjer höiuin vitað J>að, að pað var ekki nema hálmstrá. Og liálm- stráið er nú gengið úr greipum peirra, og pólitíski bylgjugangur- inn hefur borið pað út 1 hafsauga. Jón Ólafsson, sem um pennan stutta tíma, sem hann hefur verið hjer vestra, hefur verið, áður en hann komst að „Hkr. og Ö.“, rit- stjóri tveggja blaða, sím bæði liafa fyllt flokk Greenways-stjórnarinnar, Jón Ólafsson, sem síðast eptir nýj- árið í vetur mælti fram með stuðn- ingsmanni J>essarar stjórnar (Mr. Cameron), hann mælir nú fastlega fram með manni, sem leitar J>ing- kosningar í pví skyni, að koma Greenways-stjórninni frá völdum. Auðvitað! Hvers vegna ætti maðurinn að fara að standa við nokkuð, sem hann hefur ekki gert skammarlega? Hvers vegna ekki að vera sjálfum sjer samkvæmur? Hvers vegna ekki vera ærulaus í öllu? K L ó R 1 Ð. IJvernig stendur á pví fylgi, sem conservntiv menn hjer veita .“tjórniimi? I>.ið stendur svo á ]>vf, að Hpturlialdsf’okkurinn lijer í fylk- inu var fyrir rúmum fjórum árum húinn að konra málefnum fylkisins í hið versta óefni, og allir skyn- samir menn sáu, að svo búið mátti ekki standa. Dá tók allur porri conservatfvra rnanna sig til, og gekk í lið með frjálslynda ílokknum til pess að fá sæmilega stjórn. Sú stjóin, sem á pann hátt fjekkst, er Greenways-stjórnin. Um pær mund- ir töluðu ýmsir hinir beztu menn conservativa flokksins á J>essa leið: „Dessa nýju stjórn skulum viðstyrkja, svo lengi sem hún reynist góð og heiðarleg“. Og peir hafa staðið við lr pað síðan, stóðu síðast drengilega við pað í Suður-Winnipeg í vetur, og ætla að standa við ]>að í sumar. Dað eru menn, eins og J. H. Ash- down, .1. H. Brock, Alfred Pearson, R. J. Whitla o. s. frv., sem taka heill fylkisins fram yfir flokkadrætt- ina. Dessir og J>vílíkir menn studdu pingmannsefni stjórnarinnar í vetur og ætla að styðja hana í sumar, af pví að hún hefur, eptir peirra sann- færing, reynzt góð og heiðarleg. En eptir röksemdaleiðslu Jóns Ólafssonar á einmitt petta, að slíkir menn, ýmsir af bæjarins helztu og vitrustu borgurum, gamlir andstæð- lynda flokkfins svo sem peim var framast mögulegt, og börðust með hnúum og huefum fyrir piugmanna- efnurn apturhaldsflokksins. l>etta er eptir dómi Jóns Ólafssonar, að v#ra eins sannarlega líberal eins og nokkr- ir menn hjer i fylkinu. Dað mætti ef til vill segja, að peir sjeu eins lfberal eins og Jón Ólafsson, en pað er lika allt og sumt. Hvað segja helztu blöð lands- ins uin Free Press, blað Mr. Luxtons? Fyrir framan oss liggur dómur priggja blaða, som sitt fylgir hverri hlið. lÁbcrala blaðið Toronto Globe segir: „Winnipegblaðið Free Press seg- ir f grein um mútufjárdráttinn í Ottawa og Quebec, að Globe, sem fordæmi fjárdráttinn í báðum peim stöðura, hafi ekki viljað lýsa yfir andstyggð sinni á glæpum peim sem liberala stjórnin í Manitoba hafi framið. Ilvaða glæp hefur Mr. Greenway gert sig sekan í? Ilann hratt frá sjer nokkrum blendnum líbe- rölum fjárdráttarmönnum, sem vildu, undir forystu blaðsins Fiee Press, fjefletta fylkið, undir prí yfirskyni Dað er óneitanlega illt og bros- legt, hvernig Jón Ólafsson reynir að klóra yfir -sitt pólitiska tuclda- stryk. I>ví hann klórar og krafsar í áfergju, vitandi, að pað er lakara að strykið sjáist, eins og liann er að draga pað. I>að eru tvær aðalástæður, sem hann bendir á, fyrir pví, að pað væri ekkert Ijótt af íslendingum hjer í fylkinu, sem vitanlega telji sig með frjálslynda flokknum, að snúast gegn stjórn pess flokks, og reyna að velta henni úr völdum. Önnur ástæðan er sú, að með scjórn- inni sjeu vmsir conservatives; hin er sú, að móti henni sjeu ýmsir liberals. Af pessu tvennu á pað að vera fullljóst, að menn sjeu ekkert bundnir við sinn flokk í fylkismálum. Dar af leiðandi geti iberalir kjósendur ósköp vel kosið Mr. Baldw inson, sem er apturhalds- maður, á fylkisj>ing. Athugum ofurlítið ástæðurnar. a ingar frjálslynda flokksins, sjá ekki annað en að J>að sje fylkinu fyrir beztu, að stjórnin sitji við völdin, og veita lienni pví allt pað fylgi, sem peim er unnt — einmitt petta. segjum vjer, á eptir röksemdaleiðslu Jóns Ólafssonar að vera sjerstök afsökun fyrir íslendinga til pess að snúast gegn stjórninni, og senda andstæðinga hennar á ping Með slíkum endemisröksemdum mætti eins vel sanna ]>að, að 2 og 2 sjeu 5, eða að Jón Ólafsson sje valmenni! Og tökum svo liina ástæðuna. Jón Ólafsson segir: Hverjir eru móUtöðumenn fylkis- stjórnurinnar! Lítum á þingmenn þá sem á inóti henni eru lijer á fylkisþinginu: Mr. Prendergast, Mr. Roblin, Mr. Martin frá Morris, Mr. Pisher o. s. frv. Þessir allir og ir eiii liluti mótstöðu flokkslns á þingi, eru nienn, sem eru eins shiiit arlega liberal eins og nokkrir meun lijer í fylkinu. Allir vita að inótstöðublað Greenwdystjól•nal•innal• er blaðið Free Press, og að ritstjóri þess er W. F. Luxton, “the Grand old Liberal", sem hann hefur lengi verið katlaður“. Já, lítum á J>á. Fyrst er nú pað að segja, að pessir menn eiga ekki sainan nema ncfnið, að pví er sner'tir mótspyrnu peirra gegn stjórninni. Mr. Fisher er alls ekki í andstæðinga flokkn um, og miklu hlynntafi stjórninni en mótstöðumönnum liennar. Mr. Prendergast og Mr. Martin, sem báðir eru kapólskir, gengu úr stjórn arflokknum að eins vegna skólamáls- ins, og Mr. Prendergast lýsti yfir pví á pinginu síðastliðinn vetur, að stjórnin væri eptir hans skoðun ágæt stjórn, nema að eins að pví er skólamálinu við kæmi. Mótspyrna pessara manna gegn stjórninni sann- ar pvi ekki sjerlega mikið, að pví er íslendinga snertir—nema ef Jón Ólafsson vill láta pá snúast gegn stjórninni fyrir pað, að hún gerir öllum kirkjudeildum jafnhátt undir höfði. Svo eru J>eir eptir, Mr. Roblin og Mr. Luxton. I>eir eiga að vera „eins sannarlega liberal eins og nokkrir inenn bjer í fylkinu“—lík- legast í sambandsmálum. Á. hverju veit Jón Ólafsson pað? Líklegast af hluttöku J>eirra í síðustu sam- bandsJ>ingskosningum. Og hvað gerðu [>eir svo við [>ær kosningar? Spilltu fyrir pingmannaefnum frjáls BRRiCES 0Ö?2ÍÍne? BrúkaS ámillíönutn heimila. 40 ára á markaðmu m. að leggja járnbraut ema. En J>að var enginn glæpur. Allt af síðan hafa pessir menn verið að svívirða bann til hags fyrir apturhaldsflokk- inn, en enginn hlustar á J>á. Heið- arlegu frjálslyndu mennirnir í Mani- toba, menn eins og Isaac Campbell, eru mcð Greemvay og móti of- sóknarmönnum hans — og pað atriði sýnir Ijóslega, hvernig Grcemvay er.“ Conservativa Hamilton-blaðið Spectator segir: „íhaldsmenn“ í Manitoba eru að breiða út meðal manna Winni- peg-blaðið Free Press sjer til styrkt- ar í kosningadeilunni. Ef „íhalds- mennirnir“ f Manitoba vinna kosn- ingarnar fyrir meðmæli og stefnu blaðsins Free Press, pá væri pað frámunalega mikið óhapp fyrir sljettu-fylkið. Dað kemur fyrir að menn borga of dýrt greiða, sem mönnum er gerður.“ independent Toronto-blaðið Mail segir. „Blaðið Free Press er auðsjá- anlega ueytt til pess, hvað sem pað kostar, að halda í pann orð- stír, er pað hefur getið sjer sem mannlastaii.“ Það er við framkomu pessa blaðs og pessara manna, að Jón Ólafsson, heiðursmaðurinn, miðar pað pólitiska siðgæði, sem hann vill innræta löndum vorum. Af pví að Free Press og nokkrir blendnir líbe- ralir fjárdráttar-menn, sem vildu fje- fletta fylkið, hafa reiðzt við Green- ways-stjórnina og srikizt undan merkjum, pá eiga íslendingar að gera pað líka! Slíkur liugsunargangur er auð- vitað Jóni Ólafssyni samboðinn. Hitt kynni að vera vafamál, hvort hann fellur oerlegum íslenzkum mönn- urn eins vel í geð. Jón Ólafsson vill ekki heyra pað, að apturhaldsflokkurinn skoði Hkr. sitt málgagn. t>vf J>á ekki? Hefur ekki Hkr_ allt af verið styrkt af apturhalds- flokknum? Og hefur blaðið ekki allt af styrkt hans pingmannaefni? Kannske Jón Ólafsson hafi farið og tilkynnt flokknum, að nú skyldi flokkurinn hætta við að styrkja Ilkr., pví blaðið ætlaði framvegis að styðja frjálslynda flokkinn til valda? Ef Jón liefur ekki gert J>að, pá er J>að svo sem auðvitað, að flokkurinn skoðar Hkr. nú eins og hann hcfur skoðað liana áður. Og síðasla hlað Ifkr. sýnir J>að lfka berlcga, að flokknum er pað alveg óhætt. „Nokkrir lilutbafar í öldin Prfg. Co.“ voru okki svo bláir, J>cgar peir sögðu i Lögb. 9. aprfl í vefur: „í stuð pcss að baldlð sje út jióli- tískt óháðu blaði fyrir J>á peninga, scm við l.i.fðnm lagt írani, er farið mcð okkar eigur inn í blaðfyrir- ta*ki, bííiii vitanloga hefur ávallt unnið á móli stefnu frjálslynda flokksins, og er nauðbevgt til pess frairtvegis, bvena»r sem (>að akiptir sjer nokkuð af j>ó!itik.“ I>essi spádómur er nú pegar fyllilega fram kominn. Enda er pað engin furða. A einhverju verð ur ekki lifað eingöngu á peim smá- bitum, sem bann bítur út úr kunn- ingjum sínum. Og úr pví að hann ber ckki gæfu til að vinna fyrir sjer á ærlegan hátt, ]>á verður liann að gera pað á óærlcgan hátt, meö pví að vinua inóti sinni sannfæring. Einna hrottalegasta ótukfar-lyg- in, sem Jón Ólafsson hefur nýlega borið á borð fyrir lesendurna sína, er pað sem bann beinir að Mr. Jóni Júlíus í síðasta blaði sínu. Hann dróttar pví par að Júlíus, að hatm liafi brennt atkvæðakassa Nf- íslendinga liHustið 1886. Rað vill svo vel til, að um pá atkvæðabrennu eru til nægar eiðsvarnar og prent- aðar skýrslur. Jón Júlíus hafði orð- ið ssmferða frá Gimli til Selkirk Sibbald peim sem flutti kassann. I Selkirk varð Júlívs eptir, en Silbbald hjelt áfram með kassann áleiðis til Stonewall, til pess að fá hann í hendur aðalkjörstjóranum í pví kjör- dærni, sem Ný-ís)and var pá partur af. Á þeirri leið brann atlcvæða- kassinn, náloegt betrunarhúsin u i Stony Mountain. I>að parf nokkuð mikla bíræfni til pess að bera J>að svo^á Jón Júlíus, að hann liafi brennt kassann. En livað er j>að í lyga-áttina, sem Jón Olnfsson færist ekki í fang? er veikindi í blóðinu. Þangað til eitrið verður rekið út úr likamanum, er ó mögulegt að lœkna þessa hvumleiðu og hættulegu sýki. Þess vegna er Ayett Sarsaparilla eÍDa meðalið, sem að haldi kemur — bezta blóðhreinsandi meðaiið, sem til er. Því fyrr sem |>jer byrjið því betra; hættulegt að bíða. >>Jeg Þjáðist af kvefl (katarr) rueira en tvö ár. Jeg reyndi ýms meðöí, og var undir hendi fjölda af læknum, en hafði ekkert gagn af því fyrr en jeg fór að nota Áyers Sarsaparilla. Fáein- ar flöskur læknuðu þeunan þreytancli sjúkdóm og gáfu mjer aptur heilsuna algerlega“. — Jesse M. Boggs, Ilolmanu Mills, N. C. „Þegar mjer var ráðlögð Ayers Sar- saparilla við kvefl, lá mjer við að efae- um gagnsemi hennar. Jeg hafði reynt svo mörg lyf, með litlum árangri, að jo sr lmffti enua *mi um nð neilt. mundi Uekna mig. Jeg varð horaður af lystar- leysi og skemmdri meltingu. Jeg var orðinn nær því lyktarlaus, og allur lík arhinn var í mesta ólagi. Jeg hafð hjer um bil misst huginn, þegar einn vinur minn skoraði á mig að reyna Ayers Sarsaparilla, og vísaði mjer til mannn, sen. höfðn læknazt af kvefi tneð pví moðali. Eptir að jeg hafði tekið inn úr 6 flöskum af þessu meðali, sann- færðist jeg um að að eini vissi vegur- inn til að lækna þenann þráláta sjúk- dóm er sá að hafa áhrif á blóðið.“ — Charles II. Malonej% 113 River st., Low o II, Mass Ayers Sarsaparilla, Búin til af .rD J. C. Ayer & Co., Lowell, Mats Verð fl. Sex fl. $5 virði. BÆJAR-LODIR — 1 — ROSS OG JEMIMA STRÆTUM Núna rjett sem stendur hef jeg á boðstólum ágætar lóðir á ofan- nefndum strætum fyrir lægra verð og með lengri gjaldfresti en nokk- urstaðar par í grennd. Næsta sum- ar á að leggja Electric sporvegi eptir Nena stræti, og pá auðvitað stíga allar eignir, par nálægt, í verði. Kaupið pessvegna lóðir nú á meðan pær eru ódýrar. Jeg hef ennfremur til sölu lóð- ir og hús í ölluin pörtum bæjar- ins. Menn snúi sjer til S. J. Jðhanncsson 710 Ross Str. eða á officið 3i)7 Main Str. til C. H. ENDERTON, The^ Sower 'V' HaSJ No Second chance. —y m*ki Ui< niait of th« flr< FERRY'SI f have made aad kept Ferry'* Seed ]_ the largest in tht worid—Merit Tell*. Ferry’i Seed Annual for i8g» •«U» t)i« whole Seed »tory—S«nt free for thw J xkiag. Don’t sow Seeds till you jet iu .M.FERRY & CO.,Wind.or,ODL Munroe, Wesí & Mather. Málafœrslumenn o. s. frv. Harris Block 194 IV[arket Str. East, Winnipeg. vel þekktir meSal íslendinga, iafnan reiöu’ - - búnir til aö taka að sjer mál þeirra, ger» ur Jón Ólafsson að lifa. Hann get- 'fy rir \i samninga o. j.frv.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.