Lögberg - 15.10.1892, Page 1
LÖSBF.RG er gefiö út hvern miivikudíg og
laugard.ig af
TkE LoGliERG PRINTING & PUBLISHING CO.
Skrifstofa: Aígreiðsl = stofa: Prentsmiðja
573 Main Str., Winnipeg Man.
Kostar. $2,oo um árið (á íslanrli 6 kr
Borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 c.
Lögbkru is puklisher! cvery Wednesriay anr!
Sal urday 'by
Thf. Lógrk <g printing & phbi.ishing co
ai 573 Main Str., Winnipeg Man.
" ubscription price: $2,00 a year payahie
n erhaiK'.
Singii copirs 5 c.
5. Ar.
WINNIPEG, MAN., LAUGAUDAGINN 15.0KTÓBEU 189%
Carsley
&Co.
KJÖRKAUP Á
vetrar dfikvöru.
Oktober Sala.
Nú Jrennan mánuð verða jreysimikil
kjörkaup gefin.
FLANNELETTE.
i£inn kassi af íigætis Flannelette,
rerður selt á 5 c. yard, verð 8 og
10 cents.
ULLARDUKAR.
Stórir dúkar af gráum og lituðum
ullardúkum verða seldir á 10, 12^-15,
20 og 25 cents livert yard hjer um
bil einum priðja fyrir neðan vana verð.
KjÖLaDÚKAu.
Tveir kassar af vetrar kjóladúkum á
10, 15, 20 og 25 cts, verð 20, S5
og 40 cents.
SOKKAR.
Dömu og barna ullar-sokkar á 10, lo,
20 og 25 c. parið.
SJKRSTÖK KJÖRK AUP.
ULLAR TEPPI.
Hvít og grá teppi; mesta happakaup.
Stopteppi á 75, 85 c., 1,00 og $1,50.
M Ö T T L A R og J A K K A R.
Dömu og barnamöttlar og jakkar;
allar stærðir.
Ciii'slcy & Co.
344 Main St.
KJÖRKAUP
RHEAPSIDE
Vjer seljum nú alla vora
dömu jakka með 25 pr.
cent afslætti.
5 jakkar á $4.00
0
7
„ 4.80
„ 5.<5o
Kjörkaup fyrir hvern sem vill,
KOMID I DAG.
Lang and McKiechan,
580 Main Street, WINNIPEG
P. BRAULT & C0.
vínfanga og vindi.a inntlytjlndub
liafa llutt að 513 Main Str., á
móti Oity Ilall.
Peir hafa pær beztu tegundir og
lægstu prfsa.
GESTUR PÁLSSON.
— :o:—
Nú ertu p i sig.dur á ókunnan sæ
— pú ægilegt hafsdjúpið práðir æ.
En hjcr sit jeg eptir hljóður.
Og grátskyld viðkvæmni grípur mig
um glaumlausa nótt, er jeg hugsa’ um
f>'£
sem breyskan en hjartfólginn bróður.
Og ljúfar minningar lifna mjer iijá,
sem leyndust í annríkis frosti og snjá,
f huganuin hlýjum pær spretta.
Svo margt verður pegar af minninga
gnótt,
sein maí-grösum um lieita nótt,
cr döggvast vor dýrðlega sljetta.
í bróðerni sögur við lásum og ijóð,
sem lifir á audlega heimsins pjóð,
er ólíkum mælir á málum.
Pú bentir mjer opt á pað fje, sem par
finnst,
og færðir mjer gullið, er liggur innst
í aldarinnar auðgustu sálum.
Pú last mjer sjálfur pinn sagna-óð
um sjálfselska, táplitla, kúgaða pjóð
á mörgu kyrrðsælu kveldi.
Um huga injer fögnuður hlakkandi
rann,
er hitaraagniP f sálunni’ eg fann
af Próinepevs eilífum eldi.
í særoki stundum við sigJdumst á—
og sigling práðri’ er opt örðugt að ná,
pvf kári’ en ði kaupmaður ræður.
En við rjettum svo alsáttir hvor öðr-
um hönd,
pví hjörtu okkar tengdu saman bönd:
við vissiun, við vorum bræður.
Við sátum par glasaldan glóandi rann,
og gleðin ogfjörið f æðununi firann,
og gnægt var pá eldheitra orða,
og lamlið var okínandi af ljósi og von,
og líf okkar rfkt eins og Salómon,
pótt ættum við ekkcrt að borða.
Við leiddumst um haustskóg, er lífs-
magn hans praut,
og lagt hafði dauðans mund á hann
skraut,
sem enginn kann öðrum að segja.
Og sálirnar skulfu, er skrúðlaufið valt:
við skildum báðir, hve prátt fyrir allt
er dapurlegt, sárt að deyja.
Já, grátskyld viðkvæmni grí])ur mig
um glaumlausa nótt, er jeg hugsi’ um
Þ'g
og ranuna nornanna reiði.
Og liuganu minniaga fyllir fans.
Jeg lljetta’ úr peim ofurlítinn krans,
os' le22 hann á skáldsins leiði.
Einár lljörleifason.
FRJETTIR
CÁNADA.
Frá Calgary er telegraferað 13.
p. m.: „Sljettueldar hafa gertafarmik-
ið tjón lijer í nágrenninu nokkra síð-
ustu daga, eytt landið frá Bow-ánni
við Red Deer, og frá Dog Pond til C.
& E. brautarinnar. Þúsundir tonna
af heyi og mörg hús hafa farizt. Vegna
hvassviðurs breiddist eldurinn út með
Ógurlegum hraða. Sumstaðar urðu
inann, sem voru að flytja hey, að leysa
hestana frá vögnum sínum og ríða
undan eldinum allt hvað af tóktilpess
bjarga lífinu. Eldurinn liefur farið
yfir boztu slægjusreitirnar. Haldið er
að eldurinn hafi átt upptök sín frá
tjöldum veiðimanna; pó er sagt, að
að kviknað hafi í sljettunni, að minnsta
kosti á einum stað, af neistum út úr
járnbrautar gufuvjel. Eldurinn hefar
valdið mikilli verðhækkun á heyi, og
kvikfjárbændurnir miklu í lirennu-
sveitunum ætla að flytja sig fyrir vet-
urinn m*ð lijarðir sínar“.
Einhver sá hræðilegasti glæpur,
sem sögur fara af í Canada, var fram-
inn að Newbliss, sem er ofurlítið porp
ekki langt frá Ottawa. Bóndahús eitt
par fannst í björtu báli, pegar að pví
var komið, og hjónin, sam par bjuggu
og dóttir bóndans voru brunnin. Sterk
líkindi hafa. komið fram fyrir pví, að
pau liafi öll verið myrt, áður en kveikt
var í húsinu, og út yfir tekur, að
sterkur grunur laikur á pví, að pað
hafi verið sonur bóndans, sem framið
liefur morð pessi sjer til fjár. Hann
var nýkominu út úr betrunarhúsi fyrir
pjófnað, og hefur gengizt við pví að
liafa komið nálægt heimili föður síns
daginn, svm glæpurinn var framinn,
og $25 fundust í vösum hans.
Ottawastjórnin hefur rekið liðs
foringja einn í Toronto, R. A. Mac-
doníld að nafni, úr landvarnarliði
Canada. fyrir pað að hann liefur hald-
ið fram peirri skoðun, að Canada ætti
að innlimast Bandaríkjunum.
BAXDARÍKIN.
Mrs. Ilarrison, kona Bandaríkja-
forsetans liggur fyrir dauðanuin, og
gera menn sjer enga von um feata.
ítOxd
Nýtt hneyksli pykir prinsinn af
Wales hafa gert af sjer. Allir bjugg-
ust við að hann mundi verða viðstadd-
ur jarðarför Tennysons lávarðar, hins
ágæta, krýnda hirðskálds Englands,
sem andaðist í síðustu viku. I stað
pess fór liann til kappreiðar pann dag.
í>eim blöðum, sem verst er við kon-
ungsvaldið á Englandi, liefur orðið
mjög tíðrætt um petta atriði undan-
farna daga.
í einni af undirborgunum við
Glasgow hefur fundizt konulíkaini út-
leikinn á sama liátt, sem “Jack the
Ripper“ var vanur að ganga frá sín-
um iíkum. Sterkur grunur leikur á
manni einum, að hann hafi framið
petta morð, en pópykjast menn sann-
færðir um, að hann sje ekki maður-
inn, sem framdi Whitechapel-morðin;
liann liefur náðzt, en hafði skorið sig
á háls, var pó með lífi, og er haldið að
hann muni rjetta við.
The London & Canatlian
Loan & Agency Co. Ld.
Manitoua Of^ick:
l95 Lombard Str., WINNIPEG-
Kco J Ma ulson, local manager.
Þar eð fjelagsins agent, Mr. S.
Christopherson, Grund P. O. Man., or
lieima á íslaudi, pá snúi menn sjer til
pess manns á Grund, er hann
hefur fengið til að líta eptir pví í fjær-
veru sinni. Allir peir sem vilja fá
upplýsingar eða fá peningalán, snúi
sjer til pess manns á Grund.
ÞINGVALLANÝLENDAN ENN.
Það er ljóti belgingurinn, sem
hlaupið liefur í Ólaf minn Guðraunds-
son, út af grein M. Paulsonar. Jeg
lield að pað hefði átt heima á honum
I lieilræðið, sem hann er að gefa M. P.,
nefnilega pað, að halda kyrr við pá
gömlu reglu að segja ekki neitt, pvi
pað, sem liann hefur nú sagt, væri,
fyrir hann, betur ósagt.
Ó. G. byrjar á að tala um vatns-
skortinn. Óneitanlega liefur verið erv-
itt að ná í vatn. En úr öllu má of-
mikið gera. Haun segir að til hafi
verið í allri nýlendunni, 4—5 brunnar
sem liafi verið góðir, en sumirafpeim,
sjeu nú að porna. Það er mikil furða,
að Ólafur skuli láta petta sjást eptir
sig, pví svo ókunnugur er pó maður-
inn ekki, að bann ekki viti betur.
Sterk sf.nnun fyrir pví, að fleiri góðir
brunnaí' eru í nýlendunni, er pað, að
síðastliðið haust voru um 1200gripir
í byggðinni, og öllum fjöldanum af
peitn brynnt úr brunnum. Nei, Þing-
vallanýiendan er stærri en svo, að all-
ir liefði getað náð til fjögra eða fimm
brunna. Góða brunna í nýleiidunni
má óhætt telja helmingi fleiri, og pó
pað vitanlega sje allt of lítið, til að
uppfylla pörfina, pá bætir pað ekki
hót úr ranghermi Ólafs.
Dýpsti brunnur sem grafinn liefur
verið í nýlendunni, var 55 fet. Jósep
heitinn Ólafsson gróf pann brunn
og leit út fyrir að hann mundi verða
góður, en hann hrundi saman.
Að pví undanskildu, sem fjelagið
liefur látið gera lijer í suinar, pá
hefur verið borað eptir vatni dýpst 80
fet, 02 á mör^um stöðum fundizt all-
mikið vatn. Því pó peir brunftar liafi
ekki orðið til gagns, pá er paðeinkum
pví að kenna, að ekki liafa verið settar
í pá nauðsynlegar pípur, eðapeim ver-
ið lialdið opnum.
Svo er nú brunnurinn í Cliurch-
bridge. Svipuð er nákvæmnin hjá
Ólafi par. Hann segir að vatnið í
honum fari óðum prjótandi. Úr peim
brunni er nú daglega Itrynnt um
hundrað gripum, meðal annars, sem
vatn er brúkað til, og fólk, sem í
Churclibridge býr, *egir mjer að valla
sje liægt að merkja pverran á vatninu
í honum. Þcita gefur líka að skilja,
pví að eins tæp 40 feí er liann ofan að
vatni, en 240 fet par fyrir neðan. En
pví miður geta of fáir notað hann.
Um sljettueldana, sem Ólafur
talar um, er pað sannast að segja, að
peir hafa farið yfir nýlenduna meira
og minna árlega. Það getur verið,
að sú »ection, sem Ólafur býr á, og
tvær, prjár sectionir par í kring, liafi
sloppið hjá pví í fimm ár, en pó mun
pað tæplega vera rjett hermt. En
pó svo væri, pá er pað *vo lítill part-
ur af Þingvallanýlendu, að minnstu
munar hvort heldur er.
Viðvíkjandi upjiskerubrestinum,
sem Ólafur talar um er svo margt hægt
að segja, að í petta sinn get jeg ekki
farið út í pað nema að litlu leyti. Jeg
skal að eins geta pess, að pað er ekki
til neins fyrir Óiaf nje neinn annan
mann að lialda pví fram, að aðferðin
við akuryrkju hjer hjá okkur liafi ver-
ið upp á pað fullkomnasta. Þess liefur
ekki m&tt vænta, pví bæði liefur menn
brostið pakkingu og nauðsynleg verk-
færi, sem menn liafa ekki getað veitt
sjer sökum fátæktar. Því efnalausir
hafa flestir komið í pessa nýiendu.
En hitt sem Ólafur segir um pað, að
fiestir peir bændur í Þingvallanj’lendu
sem við jarðyrkju fást, hati verið
búnir að vinna svo bjá innlendum
bændum, að peir hafi verið búnir að
afla sjer nægilegrar pekkingar á ak-
uryrkju, er alveg ósatt. Það er pvert
á móti, eins og auðsannað er með að
benda á pað, að allt upp að helmingi
bænda í pessari byggð komu beina
leið hingað heiman frá íslandi. Þó
nokkrir af peim hafi dvalið um tíma
í Winnipeg, pá hafa peir ekkert af
pví lært tii búskapar. Sömuleiðis má
geta pess, að fæstir af peim sem frá
Nýja íslandi komu til pessarar byggð-
ar hafa haft mikla æfing í pví efni,
sem ekki er von tilpegar pess er gætt,
hve lítið hveitirækt er par standuð.
Það eru, auðvitað, peir, sem liingað
hafa komið frá Dakota, sem bezt eru
að sjer í peirri grein. En meðal
peirra má pó einnig finna menn, sem
par liöfðu dvalið að eins stuttan tfma,
og voru pví stutt á veg koinnir hvað
kunnáttu við liveitlrækt sucrtir.
Nr. 74.
Haustverzlan er nú
byrjuð fyrir alvöru
og byrgðir vorar eru
bæði ntiklar og falleg-
ar hver deild er full-
korain. það borgar
sig fyrir lesendnr
Lögbergs að koma og
skoða byrgðir vorar
af skvautAÖru fyrir
kvennfólkið 02 vetrar
O
möttlana. Möttla og
tnillenery deildirnar
eru nú fullkomnari en
þœrhafa nokkru sinni
verið og þar eð vje.r
höfum íiutt inn vör-
urnar beint frá verk-
smiðjura, þá græðið
þjer peninga við að
kaupa af oss.
þessa nœstu viku
byrjum vjer á gólf-
teppa sölunni þau
mega öll til að seljast
fyrir jól.
Vjer höfum geysi
miklar fata byrgðir og
nú er tíminn til að
kaupa.
Nœstu viku er
það Millinery, Möttlar,
Gólfteppi og Föt.
GEO.CRAiC
522,524,526 MAIN STR
Þetta veit lierra O. Guðmunds-
sou allt saman jafnvel pó hann ijetist
ekki vita pað, pegar liann skrifaði
sína grein. Eins skal jeg geta enn,
sem Ólafi er einnig fullkutinugt, sem
er pað, að sú mun raunin hafa orðið á
petta árið, að annara pjóða menii hjcr
í kring hafi fengið betri upp*keru en
við. Og uin pann mismun er ekki til
neins fyrirokkur að kenna landinu eða
náttúrunni.
Þingvallanýlendu-bón li.