Lögberg - 01.02.1893, Síða 4

4
LOGBERG MIÐVIKUDAGINN 1. FEBRÚAR£1S93.
UR BÆNUM
o«
GRENDINNI.
„Heimilið“ kemur í laugardags-
blaðinu.
Blindbjlur hjer í bænum í gær,
svo að umferð um bæÍDn tepptist
mjög.
Mr. Rorvaldur Dórarinsson frá
íslendingafljóti kom hingað til bæjar-
n s fyrir helgina. Hann verður sendi-
maður við fylkispinodð ein's og í fyrra.
Difteritis, mislingar og skarlats-
sótt ganga hjer i bænum um þessar
mundir, póekki sjeu mjög mikil brögð
að neinum þessum veikindiim.
Mrs. Helga Grímsdóttir, kona
Mr. Þorsteins Þorkelssonar, 47 Aiken
Str., var flutt ii spítalann í S*.
Boniface á laugardaginu til pess að
ópererast fyrir sullaveiki. Hún er
undir umsjón I)r. Fergusons og Dr.
E. S. Pophams.
Búðir peirra Preston & Norris
og Walsh á Main str. hjer í bænum
brunnu í fyrri nótt. Varla hefur lið
ið svö nokkur dagur í síðastliðnum
mánuðf, að ekki hafi orðið meira eða
minna tjón af eldsvoða.
Mr. Daniel J. Laxdal, málafærslu-
maður frá Cavalier, N. D. kom hing-
að á sunnudaginn til pess að vera á
ársfundi Lögoergs-fjelsgsins, sem
haldinn var í fyrradag. Mr. Laxdal
fór heim aptur í gær. Sömuleiðis
sjera Friðrik J. Bergmann.
A ársfundi Lögbergs-fjelagsins
4 mánudaginn voru pessir kosnir í
stjórnarnefnd fyrir yfirstandandi ár:
Arni Friðriksson, forseti, W. H. Paul-
fon, varaforseti, Sigtr. Jónasson, D.
J. Laxdal, P. S. Bardal, Friðjón Frið-
riksson, A. Freeman.
Að gefnu tilefni skulum vjer
geta pess, að löndum vorum hjer í
bæ er velkomið að fá þess getið ó-
keypis hjer í blaðinu, pegar einhverj-
ir vinir peirra eða vandamenn eru
fluttir á sjúkrahúsin eða heim aptur
frá peiro. Eu auðvitað verða hlutað-
eigendur sjálflr aij færa blaðinu pess
liáttar frjettir.
Mr. Ólafur J. Ólafsson, sem um
nokkurn tíma hefur fencrizt við ak-
týgjasölu í Churchbridge, Assa., kom
hingað til bæjarins fyrir síðustu helgi,
alfarinn þaðan vestan að. Mr. Þorst.
Oddson hafði keypt hús hans og vör-
ur. Jafnvel pótt hann hafi flutt pað-
an vestan að, virðist trú hans á fram-i
r(ð t>ingvaI!a-og Lögbergs-nýlendn-
inna ekki hafa haggazt hið minnsta.
tCf fram úr rætist í vor með vatns-
skortinn, bifst hann við alls engum út-
flutningi úr nylendunni; en sitji allt
við samagerir hann ráð fyrir að nokkr-
ir flytji burt, alls ekki margir, enda
sje vatnsskorturinn ekki nærri pví
eins tilfinnanlegur eins og orð sje á
gert af ýmsum.
Mr- Stefán Sigurðsson, sveitar-
stjórnaroddviti í Nyja Islandi, Liefur
verið hjer í bænum fyrirfarandi daga.
Hann segir, að aldrei hafi verið neitt
líkt fjör par nyrðra eins og þennan
vetur. Til dæmis um það gat. liann
pess, að fyrir tveimur árum hefði frá-
leitt verið til nema 6 uxapör með ak-
t/gjum. Nú eru par stöðugt á ferð-
inni yfir 40 pör akneyta með hinum
bezta útbúnaði. Sjálfur hefur hann
stöðugt 4 ferðinni 17 pör akneyta til
vöruflutninga. Mjög mikinn áhnga
hefur Mr. Sigurðsson á járnbrautar-
máli Nyja íslands, sem drepið var á í
síðasta blaði voru, og gerir hann sjer
einkar góðir vonir um stórkostlegar
framfnrir í nylendunni, ef pað mál
fær framgang.
FREGNBRJEF FRÁ LÖNDUM.
Spanish Fork, Utah, 18 jan 180J.
Heiðraði ritstjóri Lögberg*.
Jeg vona, að þjer gerið svo vel,
að Ijá eptirfylgjandi línum rúm í yðar
heiðraða blaði.
Jólatrjessamkoma liins ísienzka
ev. lúterska safnaðar í Spanish Fork
var lialdin í hinninVju lútersku kirkju
24. des., og byrjaði kl. 6 e. m. Hún
var vel sótt, eins og á sjer stað með
flestar samkomur safnaðarins, síðan
menn komu heim úr vinnu sinni í
liaust,
Kirkjan var ljósum prydd, svo
sem föng voru 4. Jólatrje var í
henni, en pó var mest pryði að Ijósa■
1ijálmi, er herra Þorbjörn Magnússon
frá Ljótastöðum í Austur-Landeyjum
hafði smíðað. Hjálmurinn er sum-
part úr trje og sumpart úr málmi, al-
gylltur, mjög haglega gerður, og er
ætlaður fyrir 16 Ijós. Herra Þorbjörn
gaf kirkjunni pennan pryðilega grip
á aðfangadag jóla. Hjálmurinn er
talinn um $30 virði.
Samkoman byrjaði m«ð sálina-
söng, biflíulestri og bæn. Þar næst
leystu börnin af hendi pað sem þeim
hafði verið falið, lásu nokkra staði úr
rítningunni, og sungu nokkra söngva,
sem áttu við tækifærið. Svo var út-
bytt gjöfum til rúmra öO barna, sem
i voru að sönnu lítilfjöilegar og hefðu
átt að vera meiri, en sá er fátækur,
som stóðst að öllu leyti kostnað jóla-
trjesins. Svo flutti undirritaður stutta
I
ræðu, og sálmur var sunginn. Klukk-
an var pá orðin 7,45. Þá byrjaði
hinn vanalegi jólanætur kveldsöngur.
Kirkjan var nær pvi full af fólki og
allt fór vel fram.
Nú vil jeg lýsa kirkjunni ofurlít-
ið. Hún er úr timbri, 32 fet á lengd,
22 fet 4 breidd, veggjahæð 14 fet, frá
gólfi og upp í hvelfingu 20 fet. Kór-
inn er 12 fet á lengd. í kirkjunni
er altari og altarishringur. Prjedik-
unarstóllinn stendur úti á kórbfún-
inniárendum pilárum, og eráttstrend-
ur. Öll er kirkjan sterklega gerð og
vol smíðuð. Turninn er í smíði; liann
er fjórstrendur aó neðan og verður
með krossi. Kirkjnn mun kosta, peg-
ar hún er fullgerð, u m $600. Meira
en helmingurinn er komið af hinni
lofuðu upphæð. Ekki veit jeg gjörla
hve mikil skuldin muni verða á kirkj-
unni, jeg geri mjer í hugailund, að
samskotin austan að kunni að nema
meiru en $600. Þar að auki veit jeg
ekki með vissu, hvað miinð smiðirnir
liafa geflð samtals. En jeg vona, að
pað verði ekki mjög langur tfmi,
þangað til kirkjan verður orðin
skuldlaus.
Óska jeg svo lesendum Lögbergs
gleðilegrar tfðar og góðra framfara á
hinu nýbyrjaða ári.
Yðar einlægur.
R. Runólfssori.
Temlcrs for Pennits to cut t'ord-
wood on Doniinion Lands in thc
Province of Itlanitoba and District
Saskatclievvan.
8EALED Tenders addressed to the
undersigned and marked on the envelope
„Tender i'or a Permit to cut timber, tobe
opened on the 20th February 1893.“ will be
received atthis Department until noon on
Monday, the20thFebruary next.for permits
tocut cordwood upon the following descri-
bed berths:—
1. The East half of Township 30, Eangc
3,and the whole af fractional TownshipSO,
Range 4, East of the 1st Meridian.
2. The whole of Iteindeer Island, I.ake
Winnipeg.
3. The vacant Government Lands in
Township 49, Range 14, and Tmvnship 49,
Range 15, West of the lst Meridian.
The regulations under which permit
will he issued may be obtained at this De-
partment or at the office of the Crown
TimberAgent at Winnipeg.
A separate tender must be made for each :
of the above berths.
Each tender must be accompanied by an
accepted cheque on a chartered Baak in
favour of the Deputy of the Ministerof the
Interior, for the amount of the bonus
which the applicant is prepared to pay for
the permit.
It will be necessary for the personwhose
tender is accepted to olitain a permit, with-
in sixty days from the20th of February
next, and to pay twenty per ceut of'the
dues on the cordwood to be cut under
such permit, otherwise the berth will he
caiicelled.
N* tender by telegraph will be enter-
tained.
JOHN R. HALL.
Secretarv.
Department of the Interior,
Ottawa, 21st January, 1893.
Hjermeð læt jeg landa mína vita
að jeg keyri Póstsleðann sem geDgur
á milli West Seikirk og íslendinga
fljóts, og vonasi eptir að íslendinga,
bem þurfa að ferðast á miili tjeðra
staðar taki sjer far mcð mjer. Póstsleð-
inn er eins vel útbúinn og bægt er að
hugsa sjer, nógur hiti og gott pláss.
Ferðum verður hugað pannig, að jeg
legg af stað frá W. Selkirk kl. 7 á
hverjum priðjudagsmorgni og kem til
íslend inga fljóts næsta miðvikudags-
kvöld; legg af stað frá ísl. fljóti kl. 7
á hveijurn fimmtudagsmorgni og kenJ
til W. Sclkirk næsta föstudagskvöld.
Fargjald vorðtir pað sama og í fyrra.
Þeir sem koroa frá Winnipeg og
ætla að ferðast með ípjer til Nyja ísi.
ættuaðkoma til W. Selk. á mánudags-
kvöld, jeg verð á vagnstöðunum og
keyri pá án borgunar þangaif sem peir
ætla að vera yfir nóttina.
Frekari uppl. geta menn fengið
hjá George Dickinson W. Selkirk eða
hjá mjer.
W. Selkirk 16. nov. 1892
Kr. Sigvaldason.
HOUCH & GAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
OSCAR WICK, •‘na."”
ílrand Forks Nurscry*',
hefur til sölu allar tegundir al trjám
sem ])iósst í 31innesota; og N. Dakota
hann hefur sk uggatr/e^ ýms ávaxtatrje,
stór og l ítil, einnig skógartrje og runna,
blóm o. s. frv. Mr. Wick er svenskur
aö æt t og er alþekktur fyrir aö vera
góður og áreiöanlegur maður í viöskipt-
um. Þeir sem æskja þess geta snúið
sjei til E. 11. Bergmanns, Gardar, og
mun hann gefa nauðsy nlegat upplýsing-
ar og pantar fyrir þá sem viija.
OSGAB -W-ICK,
Prop. af E. G rand Forks Nursery.
E. GRAN DFORKS, MINN.
Jacoi) Ðtilfliicier,
Eigan dt
“Winer“ Olgcrdaliussins
EAST GRAP Fops, - IVIINJ4.
Aðal-agent fyrir
■‘EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’S.
Hann býr. einnig tii hið nafnfræga
CRESCENT MALT EXTUACT
Selur allar tegundir af áfengum drykkj-
um bseði í smá- og stórskaupum. Einn
ig fínasta Kentucky- og Austurfylkja
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pökk-
um hvert sem vera skal. Sjerstök um
öunun veittöll u m Dakota-pöntnuum.
^-^loötauobu^
F Y R 7 R Nt J A K A U1' E N Ð U R.
Hver sá sem sendir oss $2.00 fyrirfram fær:
1. 5. árgang LÖGBERGS frá uyrjun sögunnar „í Örvænt-
ing“ (nr. 69—97).
2. Hverja sem hann vill af sögunum: „Myrtur í
vagni", 624 bls., „Hedri“ 230 bls. og „Allan
Quatermain“, 470 bls., heptar.
3. Allan (i. árgang LÖGBERGS.
allt fyrir tvo dollara.
The ilÖgtSrg Príutfng & Pnhllshlng Co.
Farid til T^~l ~IT» á Baldur
p tir timbri, lath, shingles, gluggum, hurðum, veggjapappír, etc. Enn
ig húsbúnaði, járn- og viðar-rúmum, fjaðra-stop-dínum, einnig ullpriín
um, stólum og borðum etc. Hann er agent fyrir “Raymond“ sauma
vjelum og “Dominion“ orgelum. Komi einn komi allir og skoðið
, vörurnar.
lill(llllllllÉ«ll l!l«S. & IlailM
liafa nú á boðstólum rniklar byrgðir af karlmanna fatnaði,
sem peir selja með óvanalega lágu verði. Kinnig allar aðrar
vörur sem almennt er verzlað með í búSum
út um landið.
CANTON,-------------N. Dakota.
C3- TTUnVLTTTSriDSOTsr BBOS. & HA TTSOJST
216
kð lypta )ður upp i allsnægtir úr fátæktinni, en kon-
an mín megið þjer til að verðá.“
Myrtle var staðin á fætur, og horfði nú framan í
hann án pess að líta nokkurn tíma undan.
„Yður er alvara?“ spurði hún, og hafði ekki
aifgun af andlitinu á honum.
„Já“.
„Og pjer skiijið pað, að jeg get aldrei elskað
yður, að jeg yrði að eins konan yðar að nafninu; að
jeg mundi hafa enn meiri óbeit á yður, eptir að pjer
liefðuð neytt mig út í petta?“
Hann ygldi sig, en kinkaði kolli til sampykkis.
„Viljið pjer, ef jeg giptist yður, sverja að pjer
skulið segja mjer, bvar Percy Grey er — að pjer skul-
ið fara með mig til hans?“
„Jeg sver það“, hrópaði Williard með ákefði
„Hann skal jafnvel fá auðæfi pau sem honuin bera“.
„Og tnjer er leyfilegt, að fara minna ferða, hvert
sem jeg vil? Þjer gangið að pví, að jeg sje konan
yðar að eins að nafninu til? Þjer viljið að eins kvæn-
ast mjer í pví skyni, að koma fram einhverjum ágirnd-
ar-eða hefndar-ráðum á órinum yðar?“
„Já, já; jeg er búinn að segja yður pað“, sagði
Williard; hann var ofsareiður út af andstyggð peirri
sem hún hafði á lionum, en Ijat ekki á neinu bera,
til pess að fá fram komið sínum Jymskulegum ráðum.
„Jeg geng pá að peim kosti að giptast yður.
'l’efjið nú ekki tímann, en dragið ekki heldur sjálfan
yður á tálar. Þjer viljið kvænast nijer f cinhverju
°i 7
AjA i
leyndardómsfullu skyni. Jeg læt mig það engu
skipta, og fyrir mjer vakir pað eitt, að fá frelsi til
pess að bjarga Percy Grey sem allra-fyrst.“
Undirferlis-glainpi kom í augun á Williard, og
hann brosti liróðuglega.
„Jeg kem aptur innan einnar klukkustundar,‘<
sagði hann, fór út úr herbarginu og lokaði dyrunum
á eptir sjer. „Innan einnar klukkustundar verður
liún erðin konan mín,“ sagði hann við sjálfan sig
sneð fögnuði miklum, pegar hann kom ofan á strætið.
„Hún heldur, að hún sje að draga mig á tálar—
hún heldur, að mjer sje ókunnugt um liðna tímann.
Það gengur eitthvað á, pegar sannleikurinn kemur í
Ijós; en víst er um pað, að hún skal ekki geta brotið
pá hlekki, sem gera hana að konu Bryce Williards.
XXVI. KAPÍTULl.
Tp.AGISKUK ATBUKÐUlí.
Myrtle Blake hneig aptur á Lak og rak upp lágt
hljóð, mæðulegt og preytulegt, pegar hún var orðin
ein eptir og reyndi að liugsa samanhangandi um
það sem mest þjáði liuga hennar—hvað Bryce Willi-
aril gengi til að ueyða hana til að giptast sjer.
„Hann hlýtur að vita um eitthvert leyndarmáli
föður míns, og vonar svo að geta komið einhverrri
þýðingarmikilli fyrirætlun sinni fram með pví 'að
geta ráðið yfir mínuin ucrðum Uenum skal ckki
/
220
yður sú von,“ sagði Williard með tortryggnislcgum
og ygldum svip.
„Mjor dettur ekki neitt slíkt í hug,“ svaraði
Myrtle stillilega.
„Og pjer ætlið að látagefa okkur saman?“
„Já, jeg ætla að gera pað, oins og jeg hef lofað;
ou svo verðið pjer að standa við pað sem þjer liafið
lofað.“ i
„Viðvíkjar.di Percy Grey?“
„Já“.
„Jeg sver pess dyran eið.“
„Að honum skuli verða sleppt úr varðhaldinu?“
„Innan klukkustundar eptir að pjer eruð orðin
konan mín.“
Orðir. ljetu mjög illa í eyrunuin á Myrtle, en
hún ljet ekki á neinni geðshræring bera, sagði að
eins í einhvem veginn undarlega köldum og ein-
beittum rómi:
„Ef pjer svíkið uiig nh> þá munuð pjer iðrast
pess. Ofsókn og pjániogar liafa farið svo með mig,
að jeg læt mjer ekkert fyrir brjósti hruna. Ef pjer
hregðist mjer í petta skipti, pá sver jeg, að helga líf
mitt að eins einni liugsun—peirri, að hefna mín á
yður fyrir svikin.“
Williard færði sig til óróiega og vandræðulega,
pegar liann sá skyndilega haturs-glampann, sem kom
! augun á Myrtle, en sagði ópolinmóðlega:
/