Lögberg - 21.06.1893, Blaðsíða 3

LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 21. JIJNÍ 1893.
3
ÍSLENZKIR KAUPMENN!
JAMES HALL & GO.
Búa til oja sclja í stórkanpum, Vetlin<ra Hanzka, Moccasins o. fl. L>cir
hafa stærstu byrgðir af karlmannasokkum og líni (Skyrtum,
KrOputn, Mansjettum. o.fl., n.fl. Einnijr hlyurn vetrarsokk-
urn (Arcfc rocks), uppskeru- og keyrsluvetlingum.
Verzlunurbúð þeirra og skrifstofa er á 150 Princess Str., frar sem
áður voru James O’Brien & Co.
---Næstu dyr við skrifstofu Lögbekgs-
150 PRINCESS STREET,
WINNIPEG. ... MAITOBA.
Weherg and Amtm
Oeneral Merchants, .. - cavalier
Vjer kaupum ull fyrir hæsta markaðsverð móti vörum. Af f>ví vjer ætlum
að hætta við verzlan í Cavalier, neyðumst vjer til að selja nú billegar en áður.
Vjer bjóðum hjer með öllum íslendingum að koma og skoða vörur
vorar og prísa og vjer skulum sjá uin að peir fái eins mikið fyrir ull sína hjá
oss eins og peir fá nokkurstaðar. Spyrjið eptir pví sem pjer viljið á fsl.
WEBERG & ARNESON.
CAVALIER........................ DAK
Næstu dyr við Curtis & Swanson.
L. G00DMANS0N.
Mountain..........Nort^^JDakota
tekur til aðgerðar vasaúr, kiukkur og skrautgripi úr gulli af öllum tegund-
um. Hann gerir einnig við skegghnífa og slípar pá. Allt er gert fyrir
sanngjarna borgun. Komið tafarlaust, konur og karlar með allt sem pjer
hafið í ólagi af peirri tegund. Jeg gef mig eingöngu við pessu næsta sumar.
Fljót og áreiðanleg vinnubrögð, líka billeg eins og vant er. Komið tafarlaust
Vinsamlegast
Moxxntain Br. Dafcota.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll.............$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðal-umboð fyrir Manitoba, JSTorth IVest Terretory og British Columbia.
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofa 375 og 377 Main Steet, - Winnipeg
Farid til T»1 Sl.yFsi.-S d lialdlír
eptir timbri, lath, shingles, gluggum, hurðum, veggjapappír, etc. Einn-
ig húsbúnaði, járn- og viðar-rúmum, fjaðra-stop-dínum, einnig ullardín-
um, stólum og borðum etc. Hann er agent fyrir “Raymond11 sauma-
vjelum og “Dominion“ orgelum. Komi einn komi allir og skoðið
vörurnar.
VIÐ SELJUM
CliDRUS
GIRIIINGA-STOLPA
Sjcrstaklega .ódyrt.
Einnig allskonar
TIMBUR.
SJERSTOK SALA
Á
A mt'-rikanskri; þurri
Limlted.
á horninu á
Princess og Logan strætum,
Wl N N I PKG
OLESIMONSON
mælir með sínu nyja
Scandinavian Hotel
710 Main Str.
Fæði $1,00 á dag.
fflutual Resepve Fund Life
Association of New York.
Assessmf.nt System.
Tryggir lif karla og kvenna fyrir
allt að helmingi lægra verð og með
betri sKÍlmálum en nokkurt annuð jafn
áreiðanlegt fjelag í heiniiuum.
Þeir, sem tryggja líf sitt i fjelaginu,
eru eigendur þess, ráða því að öllu ieyti
og njóta alls ágóða, tví lilutabrjefa höf-
uðstóll er enginn. Fjelagið getur [iví
ekki komizt I hendur fárra manna, er
hafl það fyrir fjeþúfu fyrir sjáífa sig og
ef til vill eyðileggi það.
Fjelagið er innbyrðis (mutual) lífsá-
byrgðarfjelag, og hið langstærsta og öfl-
ugasta af þeirri tegund I veröldinni.
Ekkert fjelag í heiminum hefur
fengið jafnmikinn viðgang á jafnstutt
um tíma. Það var stofnað 1881, eu hef-
ur nú yflr
Sj tíu þírsund meðlimi
er hafa til samans lífsábyrgðir úpp á
meir en tw hundruð og þrjdtíu milljónir
dollara.
Fjelagið hefur síðan það byrjaði borg-
að ekkjum og erflngjum dáinna meðlima
y^r^li^^jtnitjjönir_dollara
Árið sem leið (1892) tók fjelagið
nýjar lífsáhyrgðir upp á liðugar <íO millj-
bnir dollara, en borgaði út sama ár erf-
ingjum dáinna meðlima $2,105,000,00.
Varasjóður fjelagsins, sem nú er
orðinn nál. %% milljón dollara, skiplist
milli meðlima á vissum timabilum.
í fjelagið hafa gengið yfir 370 /*-
lendingar er hafa til samans tekið lífs-
ábyrgðir upp á meír en $600,000.
Upplýsingar um fjelagið eru nú til
prentaðar á íslenzku.
W. II. Pniilsou
Winnipeg, Man
öeneral agent
fyrir MaD, N. W. Terr., B. Col. etc.
A. R. McNICHOL, Mclntyre Block,
Winnipeg. Manager í Manitoba, Norð-
vesturlandinu og British Columbia.
FAGNADARERINDI
F Y R 1 R SAUÐFJARRÆKTE N D U K.
Vjer höfum komizt að svo góðum samningum við ríka verksmiðjueiu-
endur í austur-ríkjunum, um að kaupa ull vora í ár, að við sjáum oss fæit að
borga 1 til 2 c. meira en hæsta inarkaðsverð fyrir pundið af lienni.
Vjer purfum að fá ull yðar og pjer purfið að fá vörur vorar. Hagsmunir
yðar og vor eru í svo nánu sambandi. Komið og eigið tal við ötula verzlun-
armenn. Þeirra lágu prísar, sem peir bjóða, gera jafnvel hinn varkárasta
kaupanda ste>nhissa. Vjor höfum alla hluti sem pjer paifuist, allt frá saum-
nálinni upp að akkerinu. Látið okki vjelast af glæsiiegum auglysingum og
óáreiðanlegum verðskrám, en komið í hina. MIKLU FJÉLAGSBUtí í .Miltun,
par sem pjer getið rannsakað vörur og prísa, og sjeð nieð eigin biigum Ijvm?-u
kjörkaup pjer getið fengið.
KELLY MERGANTILE GO
I ILTON, ........NORTH DAKO.
MAWITOBA
MIKLA KORN- 00 KVIKFJAR-FYLKID
hefur innan sinna endimarka
HEIMILI H A N D A ÖLLUM.
Manitoba tekur örskjótum framförum, eins og" sjá má af því afl:
Arið 1890 var sáti í 1,082,794 ekrur Árið 1890 var hveit.i sáð í 746,058 ekrur
» 1891 var sáð í 1,349,781 ekrur Árið 1891 var hveiti sáð í 916,664 ekrur
Viðbót -. - - 266,987 ekrur V ót - - - - 170,606 ekrur
Þessar tölur eru mælskari en no'*ur orð, og benda Ijótlega á þá dásam
gu framför sem hefur átt sjer stað. 5KKERT „BOOM“. en áreiðanleg og
heilsusamleg framför.
HEST4R, NAUTPENINGUR oo SAUDFJE
þrífst dásamlega á næringarmikia sljettu-grasinu, og um allt fylkið
stunda bændur kvikfjárrækt ásamt kornyrkjunni.
ÓKEYPIS HEIMILISRJETTARLQND í pörtum af Manitoba.
ODYR JARNBRAUTARLON D —$3,00 til $10,00 ekran. 10 ára lior/uiiarfiestiir.
JARDIR MED UMBOTUM til sölu eða leigu hjá einstökum n:önnun. ot’ fje
- iögum, fyrir lágt verð og með auðveldum horgun
t t arskilmáium.
NU ER TIMINN til að öðlast heimili í þessu aðdáanlega frjósama fylki. Mann-
fjöidi streymir óðum inn og lönd hækka árlega í verði I
öllum pörtum Manitoba er nú
GÓDUR WAKKADUK, JÁRXBRAUTIR, KIRKJUK Oií SKÓI. A It
og flest þægindi löngu bygg^ra landa.
pESriSr A.-0-KO ® I. I mörgum pörtum fylkisins er auðvelt að
..........■■■.. ávaxta peninga sina í verksmiðjum og öðr-
um viðskipta fyrirtækjum.
Skriflð eptir nýjustu upplýsingum, nýjum Bókum, Kortum &c. (allt ókeypis)
HON. THOS. GREENWAY,
Minister ef Agriculture & Immigration,
e<5a til WINNIPEC, MANITOBA,.
The Manitoba Immigration Agency,
30 YorK t., TORONTO.
DAN SULLIVAN,
S E L U R
Áfenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnósota.
Pau Hagen
Verzlar með
ÁFENGA DRYKKI og SIGARA.
Aðalagent fyrir
Pabst's Milwaukee Beer.
East Grand Forks, Minn.
207
að hugsa um tnóður sína, Sem nú var fyrir löngu dá-
in; liann hafði elskað hana innilega, og hann minnt-
ist pess, hvernig hann liafði verið vanur að fara með
bænir sinar upphátt hjá henni, og hvernig hún hafði
sungið fyrir liann sálma á sunnudagskvöldum. Hon-
um hafði fundizt andlát hennar gera um tíma út af
við alla fegurð í lífi hans, og pó pakkaði hann nú
guði fyrir að hún var dauð. Og svo fór hann að
hugsa um kvenndjöful pann sem liafði orðið honum
til niðurdreps, og um pað, hvernig hún hafði komizt
inn í líf hans og spillt honum og gjörskemmt hann.
t>ar næst kom Bella upp í hug hans, eins og hann
hafði fyrst sjeð hana, 11 ára gömul stúlka, einkabarn
drykkjurútsins, gamla læknisins t sveitaporpinu, sem
nú var líka löngu dauður. Og hann fór að hugsa
um, hvernig pað að hann sá hana hafði um stundar-
sakir tafið fyrir spillingar-proskanum í hjarta hans,
af pví að hann fór að elska hana. Og svo hafði hon-
um tekizt með illum brögðum að fá Bellu, og svo
varð konan honum aptur mótsnúin, og hann fjekk
að vita pað, að hún hataði hann með öllum prótt
síns ástríðufulla hjarta. Svo kom niðurlæging eptir
niðurlæging, hvert samvizkuatnðið varð að poka á
fætur öðru, og í staðinn kom að eins ofsaleg löngun
eptir virðulegu lífi og hvíld — langt, langt stríð,
sem ávalt endaði með nýju frálivarfi frá hinu rjetta,
pangað til hann sá loksins sjálfur, að liann var
orðinn harðhjartaður bragðarefur, sem ofsóttur var
miskunnarlaust af refsinorn, er ómögulegt var und-
206
Súmstaðar eins fallegt eins og málið á fögrurn Ijóðum,
og par voru heit um ást, sem aldrei deyr, en svo var
mikil alvaran og sjálfsafneitunin, að hvergi brá fyr -
ir óvönduðum orðatiltækjum, og jafnvel ekki pví
innihaldslausa rugli, sem er svo altítt f slíkum brjef-
um. Hefði heppilegar staðið á með brjefió, og pað
hefði vorið saklaust af broti gegn góðum siðum, pá
hefði pað verið yndislegt brjef, pví að pegar ástríð-
an er á hæsta stigi, hefur hún ávallt við sig yndis-
leik nokkurn, sem henni einni er samfara.
Hann las allt brjefið, braut pað svo vandlega
saman, og stakk pví aptur í vasa sinn. „Konan hef-
ur góðar tilfinningar“, sagði hann við sjálfan sig;
„enginn getur efazt um pað. Og pó hef jeg aldroi
getað á pær verkað, og veit pó guð, að jeg hef elsk-
að hana, svo mikið sem jeg hef gert henni rangt —
já, og elska hana enn. Jæja, petta er dágóð sönnun
á móti henni, ef jeg pori nokkurn tíma að nota pað.
í peim leik, sem við preytum, býst jeg við að pað
okkar beri sigurinn úr bytum, sem djarfara er.“
Hann stóð upp af legubekknum — honum var
pungt um andardráttinn í loptinu, sem var par inni—
gekk að glugganum, lauk honum upp, og gekk út á
loptsvalirnar fyrir utan. Kveldið var yndislegt og
tunglbjart, og strætið var kyrrlátt, eptir pví sem
strætin í Lundúnum eru.
Hann fjekk sjer stól, íettist niður par úti á lopt-
svölunum og fór að hugsa. Hjarta hans hafði mykzt
af raununum, og hann varð blíður í anda. Hann fór
208
hlutann úr flösku ineð gömlu portvíni. Óviðfeldið
verk beið hans um kveldið, og honum fannst hann
purfa að styrkja taugarnar. Um kl. 10 kvaddi hann,
fór upp í hansom-kerru, og sagði ökumanninum að
halda til Stanley-strætis, Pimlico, og pangað kornst
hann eins fljótt eins og hann bjóst við. Eptir að
hann var farinn út úr keriunni, gekk liann hægt
ofan strætið, pangað til hann kom að litlu húsi með
rauðum súlum við götudyrnar. Hann hringdi bjöll-
unni. Dyrunum var lokið upp af miðaldra kvenn-
manni með kænskulegt andlit og uppgerðarbros á
vörunuin. Að nafninu til var hún vinnukona Tigris-
dyrsins, en aðalverk liennar var, að vera á njósnum,
og fyrir pær fregnir, sem hún færði Tigrisdyrinu
fjekk hún sinn hlut af veiðinni.
„Er Mrs. d’ Auliigtió hcima. Elín?‘, sagði hann.
„Nei,“ svaraði hún með tilgerð ir-brosinu,,,en hún
kemur frá söngsalnum áður en langt líður. Ilún
kemur ekki fram í seinni partinum. En gerið pjer
svo vel að koma inn Djer eruð orðin sjaldsjeður
gestur hjer, og jeg er viss um að Mrs. d’ Aubigné
pykir mjög vænt um að finna yður, pví að hún hcfur
verið í óttalegu peningahraki, auminginn. Enginn
getur getið pví nærri, í hvaða vandræðum jeg hef
verið með pessa verzlunarmanna-hákarla“.
Um petta leyti voru pau komin upp á lopt, inn
í samkvæmissalinn, og Elín hafði skrúfað gasljósið
upp. Herbergið var vel búið, en heldur ósmekklega
skreytt, og var par allmikið af gyllingum og gler-