Lögberg - 24.03.1894, Blaðsíða 4

4
LOOBERC, LAUCARDAGINN 24. MARZ 1SP4.
UR BÆNUM
—OQ
GRENDINNI.
Gunnsteinn Eyjólfsson að Icel.
River hefur verið settur veiðigæzlu-
maður af Manitobastjórninni.
Landi vor Christiau Johnson að
Baldur hefur af Manitobastjórninni
fengið vald til að taka af mönnum
eiða, sem gilda fyrir dómstólum fylk-
isins.
Mr. Jakob B. Johnson,Mormóna-
postuli, ætlar að prjedika á páska-
daginn kl. 2 á samkomusal Guðm.
Jónssonar á Ross Str. Samskota verð-
ur leitað til pess að borga húsaleigu.
Kvennfjelag lúterska safnaðar-
ins íslenzka ætlar að halda skemmti-
samkomu í North West Hall á laugar-
dagskveldið í næstu viku nákvæmari
auglýsing kemur I næsta blaði.
W. H. Paulson, Wínnipeg, Fb.
Friðkiksson, Glenboro og J. S.
Bergmanx, Gardar, N. Dak., taka
fyrir Allin línunnar hönd á móti far-
gjöldum, sem menn viljasendahjeðan
til íslands.
W. H. Paulson.
Heilbrigðisstjórn Manitobafylkis
hefur afráðið að setja lækni í Fort
William til pess að skoða innflytjeud-
ur, sem austan að koma, og hafa auga
á pví, að peir komi ekki með næm
veikindi, eins og innflytjendurnir, sem
1 fyrra komu með bóluna.
Rað er alsiða að menn kaupa
sjer sitt af hverju til sælgætis fyrir
páskana, en hvað er til úrræða, pá er
tímar eru harðir? Heiinsækið Gunnl.
Jóhannsson, alpekktan landa vorn
hjer í bænum, hann mun óefað hjálpa
ykkur öðrum fremur.
Holman, kjörstjórinn sem sakað-
ur var um að hafa opnað kjörstaðinn,
áður en hann mátti sarakvæmt lögum,
við síðustu sambandspings-kosningar
hjer í bænum, og að hafa látið ólög-
laga atkvæðamiða í atkvæða-kass-
ann, var sýknaður af fyrri ákær-
unni, en f undinn sekur um síðarnefnda
lagabrotið. Hegning eigi ákveðin,
pegar petta er ritað.
Stúkan
Gjsysik,
I. O. O. F., M. U., heldur fund á Sher-
wood Hall, 437 Main Str., priðjudag-
inn 27. marz. næstk.
Arni Eggertssox, P. S.
715 Ros3 Ave.
Mr. Ólafur Bjðrnsson, læknis-
fræðingur, fór suður í Dakota á mið-
vikudaginn, og mun væntanlegur
hingað ap'tur með haustinu, pegar
tekið hefur verið til starfa af nyju við
iæknaskóiann. Með lionum fór o^r
frændkona hans, Miss Anna Jolinson j
frá Hallson, N. D., sem hefur stundað l
nám hjer í bænum í vetur.
Yjer heimsóttum Mr. A. Chevrier,
eiganda að „The Blue Store Clothing
House, nú í vikunni til pesS að fá hjá
nonum augl/singu í blað vort. En
hann sagðist vera í svo miklu annríki
að verðleggja öll ósköpin af nýjuin
vörum, sem hann sagðist ætla að selja
með mjög vægu verði, svo að hann
gæti ekki haft auglýsinguna lil fyrr
en í næstu viku. Hún mun koma í
næsta laugardagsblaðinu.
Allar horfur eru á pví pessa dag-
ana, að Mr. Jón Ólafsson sje að fara
frá Heimskringlu. Er pví máli kom-
ið svo langt, að honum hefur verið
sagt upp af stjórnarnefnd blaðsins og
tilraun gerð til að fá Mr. Eggert Jó-
hannsson fyrir ritstjóra pess. Yita-
skuld fullyrðum vjer samt ekki, að
neitt veiði úr pessari breytingu. Það
hefur fyrr sletzt upp á fyrir stjórnar-
nefnd Heimskringlu og J. Ó., og
stjórnarnefndin hefur fyrr haft fullan
vilja til að losna við hann. En hann
hefur haft of ríkt hald á henni til pess
að pað hafi getað tekizt, og pað má
vel vera að svo fari enn.— í sam-
bandi við fregnina um petta pref
Heimskringlu-manna hefur pað verið
breitt út um bæinn, að tilraunir hafa
verið gerðar af Lögbergs-mönnum til
að fá Mr. Jón Ólafsson að blaði voru.
Það parf naumast að taka pað fram,
að sú saga er svo tilhæfulaus, sem
framast er unnt að hugsa sjer.
Frá einum vini vorum við Gard-
ar, N. D., höfum vjer fengið brjef,
sem ritað er, að pví er virðist, af nokk-
uð áhyggjufullum huga, í tilefni af
peningum peim er Lögberg hefur frá
fylkisstjórninni fengið siðastliðið ár.
Brjefritarinn spyr, hvort stjórnin
kaupi ekk: eitthvað af blaðinu og láti
senda pað heim til íslands. Þessi
háttvirti vinur vor hefði ekki purft
annað en lesa Lögberg vandlega, til
pess að sjá, að pvl er svo varið, pví
að pað hefur áður verið tekið fram I
btaði voru. Þeir peningar, sera blað-
ið hefur fengið frá stjórninni síðast-
liðið ár, eru fyrir pessi íslands-blöð,
og svo fjrir stjórnarauglysingu pá,
sem í blaðinu hefur staðið. Auk pess
sem petta hefur staðið í Lögbergi,
hefur pað líka staðið í prentuðum
reikningum fylkisins, og er alls ekkert
leyndarmál. Brjefritarinn getur les-
ið Lögúerg með góðri samvizku livað
pað snertir, að pað er vel komið að
öllum sínum tekjum.
GEKK í GILDRUNA.
Framh. frá 1. bls.
Jeg tók pátt í samræðunni við
hann eptir nokkurn tíma, og okkur
gekk merkilega vel að tala saman. í
samkvæmissalnum spurði jeg húsráð-
andann, hve, lengi hann hefði pekkt
Mr. Slinkton. Hann sagðist ekki
hafa pekkt hann marga mánuði; hann
hafði hitt hann í húsi nafnfrægs mál-
ara, sem var í pessu heimboði, og mál-
arinn hafði kynnzt honum mikið, peg-
ar hann var að ferðast um Ítalíu með
frændkonum sínum, peim til heilsu-
bótar. Svo hafði.önnur peirra dáið,
og við pað hafði e,kkert orðið úr peim
fyrirætlunum, sem áður höfðu fyrir
hoaum vakað. 0» nú stundaði hann
o
nim með peim ásetningi, að hverfa
aptur til háskólans, taka par próf og
gerast prestur. Jeg gat ekki annað
en talið sjálfum mjer trú um, að með
pessu skýrðist pað, hve mikils honum
hefði pótt vert um Meltham vesling-
inn, og að pað hefði verið nærri pví
ruddaskapur af mjer að hafa ótiú á
slíkum manni.
III.
Næst-næsta dag sat jeg bak við
glervegginn minn, einsog áður, pegar
hann kom inn í fremri skrifstofuna,
eins og áður. Á pví augnabliki, sem
jeg sá hann, án pess að heyra neitt til
hans, fjekk jeg enn meiri skömm á
honum en jeg hafði nokkurn tíma áð-
ur haft.
Það var ekki nema eitt augna-
blik, að jeg hafði tækifæri til aðhorfa
pannig á Jiann, pví að hann veifaði
svarca hanzkanum, sem fjell svo vol
að hendinni, jafnskjótt sem jeg leit á
hann, og kom beínt inn til mío.
„Góðan daginn, Mr. Samjison!
Þjer sjáið, að jeg nota mjer yðar vin-
gjarnlega leyfi til að troða mjer upp
á yður. Jeg stend ekki við pað sem
jeg lofaði, að jeg skyldi ekki koma,
nema jeg ætti brynt erindi, pvi að
erindið er mjög lítilfjörlegt, ef pað
getur einu sinni heitið pví nafni.“
Jeg spurði, hvort jeg gæti gert
honum nokkurn greiða.
„Nei, pakk’ yður fyrir. Jeg kom
að eins til pess að fá að vita hjerna
fyrir frarnan, hvort pessi hylskni vin-
ur minn hefði verið svo ólíkur sjálfuro
sjer að fara hyggiloga að ráði sínu.
En auðvitað hefur hann ekkert gert.
Jeg fjekk honum sjálfum skjöl yðar,
og pað var upjii hver fjöður og fit á
honum, en auðvitað liefur liann ekk-
ert gert. Auk peirrar óbeitar, sem
menn almennt hafa á pví að gera
nokkuð, som á að gera, pá held jeg,
að menn sjeu sjerstaklega daufir með
að tryggja líf sitt. Það er líkt og að
semja erfðaskrá sína. Fólk er svo
hjátrúarfullt, og gengur að pví vísu,
að pað muni deyja skömmu á eptir“.
Meira.
Nyttflelag! *
^ Nyir prísar!
Timbur til húsabygginga meö lægra verði en
nokkurn mann hefur áður dreymt um. Mjög
vægir borgunarskilmálar.
Nákvæmari upplysingar fást hjá undirrituðum,
John J. Vopni,
(aBalumboSsmaSur meðal íslemlinga),
645 Ross Ave., Winnipeg.
Ljóðm.: Gísla Thóraiinsen I bandi 210,75
“ Gríms Thomsen............2] 0,g
Ljóðm.: Br. Jónssonar með mynd 2: 0,05
„ Einars Hjöileifssonar í u. 2: 0,50
„ Iiannes Hafstein . 3: 0,80
,, „ „ í gylltu b.3: 1,30
,, II. Pjetursson II. i b. 4: 1,30
,, Gísii Brynjólfsson 5: l,ö0
“ II. Blöudal með myrd afhöf.
í gyltu bandi 2] 0,45
“ .T; Hallgríms. (urvalsljóð) 2) 0,25
“ Kr. Jónssonar í bandi.... 3 1,25
,, ,, í skr. bandi 3: 1,75
,, Olöf Sigurðardóttir . 2: 0,25
,, Sigvaldi Jónsson . 2: 0,50
„ Þ, V. Gíslason . .2: 0,40
„ ogönnur rit J. Hallgrimss. 4) 1.65
„ lijarna Thorarensens......4) 1.25
Lækniiieaba'kiir Dr'. Jóiiassrns:
5) 1,15
2) 0,40
1] 0,25
2: 1,00
3:1.20
Góð mynd af Johnston’s $1.5o kálfskins skóm
með þunnum sólum. Hvert par er ábyvgst.
Til sölu hjá A. G. Morgan.
Að selja út eptirfylgjandi:
7öc, Dömu flókaskó á 50c.
1,25 “ “ “ 85c.
2,oo “ yfirskó “ 1,25
1,50 karlm. “ ‘‘ 95
l,oo “ Moccasins “ 75
A. G. MORGAN.
verzlar með billeg koffort og töskur.
412 Main St. Mclntyre Block.
iSLENZKAR BÆKUR
Aldamót, I., II., III., hvert....2)
Alnianas Þjóðv.fj. 1892, 93,94hvert 1)
“ 1»S1—91 öll .. .10]
“ einstök (gömul...;]
Andvari og Stjórnarskrárm. 1890.. .4]
“ 1891 og 1893 hver........2]
Augsborgartrúarjátningin.........1]
Bragffæði H. Sigurðssonar .......5]
Biblíasögtir Tangs í bandi.......2)
Barnalærdómsbók H. H. íbandi.... 1]
Bænakver O. Indriðasonar í bandi. .1]
U
1]
1
1
..2]
..21
1)
Bjarnaliænir
Bænir P. Pjeturssonar
Barnasáimar V. Briem)
Dauðastundin (Ljóðmæii)
Dýravinurinn 1885—87—89 hver
“ Í893...............
Förin til Tunglsins
Fyrirlestrar:
Fjórir fyrirlestrar frá kirkjuþ. 1889 2
Mestur í heimi (II. Drummond) i b. 2]
Eggert Olafsson (B. Jónsson)......1]
Sveitalífið á Islandi (B. Jónsson).... 1]
Mentunarást. á si. I. II. G. Pálscn, 2]
Lífið í lteykjavík, „ I)
Olnbogabamið [Ó. Ólafsson] ....
Trúar og kirjtjulíf á ísl. [Ó. Ólafs.]
Verði ljós [Ó. Ólafsson].........
Ilvernig er farið með þarfasta
þjóninn (O. O.) 1)
Ileimiiisiíflð (O. O.) . . 1)
Presturinn og sóknarbörnin (O.O.) 1)
Frelsi og menntun kvenna (P. Br.] 1]
LTm hagi og rjettindi kvenna [Bríet) 1)
Gönguhrólfsrímtir (B. Gröndal) 2)
Hjál]mðu bjer sjálfur í b. (Smiles) 2
Iluld II. III. [þjóðsagnasafn] hvert 1
ílversvegna? Vegna þess 1892 . 2
“ “ 1893 . 2|
Ilættulegur vinur.................l
Ilugv. missirask.oghátíða(St. JI.J.)2)
Hústafla . . . . í b. 2)
Islandssaga (Þ. Bj.) í uandi......2]
Kvennafneðartnn II. útg. í gyltu b. 3]
Kennslubók í Dönsku, með orðas.
[eptir J. Þ. & J. S.l í bandi 3]
Leiðarljoð handa börnum í itandi 2)
Leikrit: herra Sólskjöld [II. Briem] 1]
“ Víking. á Hálogal. [H. Ibsen) 2]
0,50
0,25
1,10
0,20
0,75
0,40
0,10
2,00
0.50
0,30
0,15
0,20
0.25
0,25
0,15
0,25
0,30
0,10
0,50
0,25
0,25
0,10
0.20
0,15
0,15
0,20
0,15
0.15
0,20
0,15
0,20
0.15
0,35
0.65
0,25
0,55
0,45
0,10
0,25
0,35
0,60
1,20
1,00
0,20
0,20
0.40
Lækningabók..............
Iljálp í viðlögum ....
Barnfóstran
Málmyndalý8ing Wimmers
Mannkynssaga Þ. M. II. útg. íb..„.
Passíusáimar (II. P.) f bandi....2: 0,45
Páskaræða (síra P. S.)...........1: 0,10
Reikningsbók E. Briems í bandi 2) 0,55
Kitreglur V. A. í bandi ........2: 0,30
Sálmabókin III. prentun í bandi... .3) 1,00
Sendibrjef frá Gyðingi í fornöld. ...1: 0,15
Snorra Edda... .................5) 1.80
Suppiemeuts til ísl. Ordböger .1. Tli. 2) o,75
Sýnisbók ísl- bókm., B. í bandi 5) 1,90
Sömir:
Biömsturvaliasaga , . 2: 0.25
Droplaugarsonasaga . . 2: 0,15
Fornaldarsögur Norðurlanda (32
sögur) 3 8tórnr bækur í bandi.,12) 4,50
-Fastus og Ermena..............1) 0,10
Flóamannasaga skrautútgáfa . 2: 0,25
Gullþórissaga . . .1: 0,15
Heljarslóðarorusta.............2) 0,40
Ilálfdán Barkarson ............1)0,10
Höfrungshlaup 2] 0.20
Högni og Ingibjörg, Th. Holm 2: 0,30
Heimskringla Snorra Sturlus:
I. Olafur Tryggvas. og fyrirrenn-
ararhans..................... 4) 0,80
II. Olafur Haraldsson helgi . 5:1,00
lsiendingasögur:
l.og 2. Islendingabók og landnáma 3] 40
3. Harðar og Hólmverja . . .' 2] 0’20
4. Egils Skallagrímssonar . . 3) 0,65
5. Ilænsa Þóris ..............1] 0,15
6. Kormáks ....................2] 0,25
7. Vatnsdæia ....... 2] 0.25
8. Gunnlagssaga Ormstungu . 1: 0,15
Kóngurinn I Guliá . . . 1] 0,15
Jörundur Ilundadagakóngur með
16 myndum ....
Kári Kárason ....
Klarus Keisarason
Kjartan og Guðrún. Th. Holm
Maður og koutt. J . Thoroddsen.. .5) 2Í00
Kandíður í Ilvassafeili . . 2)0,40
Smásögur P. P..III. IV. í b. hver 2] 0,30
Smásögur handa unglingum Ó. 01. 2) 0,20
Sögusafn ^safoldar 1. og 4, hver 2] 0,40
. »> 2, og3. „
Sogusöt'niu öll . .
Villifer frækni . .
Vonir [E. Ilj.]
(Efintýrasógur
Söngbœkur:
Stafróf söngfræðinr,ar
íslenzk sönglög. H. Helgasou
Utanför. Kr. J. , . ...
Útsýn I. þýð. í bundnu og ób. máii 2] 0,20
Vesturfaratúlkur (J. Ó) í b&ndi a] 0,50
Vísnabókin gamla í bandi . 2: 0,30
Oifusárbrúin . . .1: 0,10
Islon/.k l>Iöd:
Kirkjublaðið (15 arkir á ári og smá-
rit.) Keykjavfk
Isafold. „
Norðurljósíð “
Þjóðólfur (Reykjavík),....
Sunnanfari (Katipm.höfn).
Þjóðviljinn ungi (Isafirði]
Grettir “
„Austri“ Seiðisfirði,
Stefnir (Akureyri)......
Bækur Þjóðvinafjelagsins 1893 eru:
Ilversvegna?, Dýrav., Andvari, og Alma-
nakið 1894; kosta allar til fjelagsmannt
8o cts.
Engar bóka nje blaða pantanirtekna
til greiua nema full borgun fyigi, ásam
burðargaldi.
Tölurr.ai'við sviganntáknaburðargjalc
til allra staða í Canada. Burðargjald ti
Bandaríkjanna er helmingi meira
Utanáskript:
W. H. PAULSON,
618 Elgin Ave, Winnipeg Man.
4] 1,20
2) 0.20
1] 0.10
1: o,10
2] 0,35
6] 1,35
2] 0,25
2] 0,25
1: 0,15
2: 0,50
2: 0.50
2: 0,20
0,60
1,50
0,75
.1,50
.1,00
1,00
0,75
1,00
.0,75
98
ið við borgun þinni, og jeg ætla mjer að vinna fyrir
henni, ovo að við þurfum ekki að fara neitt að tala
um blóð öcu. Mjer f>ykir líklcgt að við þurfum
fremur að hugsa um okkar eigið blóð, áður en öllu
fiessu er lokið. Og nú mun vera bezt fyrir okkur að
fara að búa okkur undir að leggja af stað.“
VJII. KAPÍTULI.
Þau leggja ae stað.
Þeim varð fyrst fyrir að hugsa um nesti, og Leo-
nard bað Otur að skera hráa ketstykkið í lengjur og
breiða f>að á hamrana, til f>ess að f>að skyldi fiorna í
steikjandi sólarhitanum. Svo völdu f>au f>að af
munum sínum, sem f>au gátu borið. Því miður var
f>að ekki mikið. Alls rjeðu f>au af að bafa með sjer
ábreiðu handa hverju þeirra, eitt par af stígvjelum
handa hverju umfram pau stígvjel, sem þau höfðu á
fótunum, dálítið af kalómel og fleiri lyfjum, hagla-
bissu, tvær beztu kúlubissurnar ásamt skotfærum,
leiðarstein, vatnsflösku, prjá linífa, hárgreiðu og of-
urlítinn járnpott. Það var æði-mikið fyrir tvo karl-
menn og einn kvennmann að dragast með petta yfir
fjöll, veglausar sljettur og fen og foræði. Farangr-
inum var skipt í f>rjár byrðar. Sóa fjekk Ijettustu
byrðina, en Otur bar jafn-punga byrði eins og hin
bæði til samans.
Ilann sagði, pað væri ckkert; Lann gæti borið
99
allar f>rjár byrðarnar, ef á pyrfti að halda; og svo
sterkur var dvergurinn, að Leonard vissi, að petta
var ekkert skrum.
Að lokum voru pau ferðbúin, og munirnir, sem
eptir áttu að verða, voru grafnir í hellinum ásamt
námagraptar-verkfærunum. Það var ekki líklegt, að
pau.mundu nokkurn tíma koma pangað aptur til að
vitja peirra; pað var líklegra, að pessirmunii mundu
liggju par, pangað til eptir púsundir ára, að peir
yrðu grafnir úr jörðu og yrðu pá afar dýrmætar leif-
ar frá ensk-afríkönsku öldinni. En samt földu pau
munina til pess að finna pá, ef pað skyldi koma fyrir
að pau kæmu ajctur. Leonard hafði brætt árangur-
inn af námagrejiti sínum saman í smámola. Alls
átti hann hjer un bil hundrað únzur af svo að segja
hreinu gulli — og petta hafði kostað líf priggja
manna! Holminginn af pessum inolum ljet hanu
hjá roðasteininum í beltið, sem hann hafði um mittið,
og helminginn fjekk liann Otri, og faldi hann pað í
böggli sínum. Leonard datt fyrst í hug að skilja
gullið eptir, með pví að pað jók byrðar peirra; en
hann minntist pess í tíma, að gull kemur sjer ævinn-
lega vel, en livergi betur en nteðal portúgiskra og
arabiskra prælakaujimanna.
Um kveldið voru pau að öllu ferðbúin, og peg-
ar röndin á tunglinu gægðist upp fyrir sjóndeildar-
hringinn, stóð Leonard upp, tók byrði sína upp á
lierðar sjer og batt hana með ólum, sem ristar höfðu
verið í pví skyni. Otur og Sóa gerðu hið sama. Þau
* 102
ara konu, til lands nokkurs, par sem finna mátti
marga slíka steina? Jú, pví var svo varið, og pað
er hægt að fyrirgefa Leonard pað, pótthann hugsaði
ekki um keðju atvikanna, sem að pessu leiddi, og
hann færi að trúa pvl, að endirinn mundi verða eins
og byrjunin hefði verið, aðsjermundi takast að kom-
ast fram úr pessu mikla ævintýri og vinna auðæfin.
Vjer purfum ekki að rekja slóð Leonards Out-
ram og förunauta hans dag eptir dag. Þau hjeldu
ferð sinni áfram eina vikuna, ferðuðust mest á nótt-
um, eins og pau höfðu ætlsð sjer. Þau klifu uj>p
fjallahlíðar, brutust áfratn gegnum fen og skóga og
syntu yfir ár. Ein peirra var í vexti, og pau liefðu
aldrei getað yfir liana komizt, ef pað hefði ekki verið
fyrir pað, hve ágætur sundmaður Otur var. Sex
sinntim synti dvergurinn yfir ána, og hjelt böggluin
peirra og bissum npp úr vatDÍnu með annari hendinni.
í sjöundu ferðinni hafði hann enn pyngri byrði að
bera, pví að hann varð að bera kerlinguna, Sóu, sem
lítið kunni að synda; en pó bjálpaði Leonard honum
nokkuð með hana. Allt f etta gerði hann, og pað
án pess að preytast til mikilla muna. Menn gátu
ekki fengið að vita, hve fíleíldur Otur var, fyrr en
peir sáu ltann standa móti pungum straumi. Það
var líka beinlínis bagur að pví fyrir hann á sundi,
hve vanskapaður hann var, pví að fyrir bragðið hafði
vatnið minna yfirborð að verka á.
Svo pau hjeldu áfram, stundum hungruð, stund-
uin full af keti,'og jafnvcl af pví sem betra var,mjólk