Lögberg - 23.06.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, LAUCARDAGINN 23. JÚNÍ 1894
ÚR BÆNUM
—OG-
GRENDINNI.
Mef>odistar eru að halda kirkju-
Jíing hjer 1 bænum þessa dagina.
Á morgun messar sjera Ilafsteinn
Pjetursson í Old Mulvey School kl. 11
um morguninn og kl. 7 um kveldið.
Sunnudagsskóli kl. e. h.
Eins og f>að kom sjer vel að fá
rigningu f>essa dagana, eins gleður
|>að Winnipegbúa 1 pessu peninga-
harðæri, að geta náð I laugardags-
kjörkaupin hjá Gunul. Jóhannssyni.
Tache erkibiskup í St. Boniface
hefur legið mjög pungt nokkurn und-
anfarinn tíma, og hefur honum ekki
verið hugað líf. Ilann er nú í nokkr-
um apturbata.
Regn kom yfir rnikinn hlutafylk-
isins á miðvikudaginn, og hafa menn
vlst hvervetna orðið pví fegnirí meira
lagi. Hætt er við, að töluverðar
skemnrdir sjeu pegar orðnar af purk-
um.
Argylemenn fengu um priggja
klukkutíma regn einn daginn nú í
vikunni, og hefur pað vafalaust hjálp-
að uppskerunni mjög mikið, pó að
liætt sje við að pað hafi komið nokkr-
um dögum of seint til að varna öllum
skemmdum.
Mr. Bennett, sem veitt hefur for-
stöðu innflutningaskrifstofu Domini-
onstjórnaricnar hjer I bænum, befur
verið sagt upp starfi sínu, og segja
sumir að peirri skrifstofu muni eiga
að loka.
íslenzka kvennfjelagið hjer í
bænum auglysir í pcssu blaði, að pað
sje að leysast snndur. I>að ætlar að
skipta sjóð sfnum milli Winnipeg-
spftalans, lútersks safnaðar, sem er í
myndun í suðvesturhluta bæjarins, og
Únítarasafnaðarins.
Heimskr. IV. ár (1890) nr. 34.
„ V. ár (1891) nr. 30, 31 & 30
,, VI. ár (1892) nr. 78 til enda.
Ef einhverjir ættu pessi númer
af Heimskr. og vildu selja pau, verða
pau keypt við háu verði á prent-
smiðju Lögbergs.
í fyrradag voru liðin 50 ár síðan
kapólskir menn komu fyrst til Norð-
vcsturlandsins canadiska og settust að
i St. Boniface, sem pá var trúarboðs-
stöð hjer. t>etta afmæli var haldið
mjög hátíðlegt í St. Boniface á fimmtu-
daginn.
o
Lögreglu-umsjónarnefndin hefur
lagt til að lögreglumönnum hjor í
bænum verði fjölgað, með pví að peir
sjeu nú ekki nógu margir til að gera
allt pað verk, sem pörf er á. Ovíst er
enn, hvort bæjarstjórnin veitir fje
pað sem til pess parf.
t>eir, sem senda oss póstávísanir
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
löndum eru beðnir að stíla pær ekki
til fjclagsins, he'dur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
Yfirstiórn verkamannafjelaganna
hjer í bænum hefur skorað á bæjar-
stjórnina að gefa ekki öðrum atvinnu
en kvæntum mönnum, nema mennirn-
ir hafi verið eina 12 mánuði í bænum.
Af umræfunum, sem um bænarskrána
urðu á fimmtudagskveldið, var svo að
skilja, sem bæjarstjórnin vildi láta að
orðum verkamannanna að svo miklu
leyti, sem pað væri unnt.
píi'ð veriffur »3 fara.
í fáa daga að eins, sel jeg öll
5, 5$, 0, 6£, 7, 7£, 8, 8^, 9, 9£ centa
Prints á 5c. yarðið. Ennfreinur öll
10,101.11,114,12,124, 13, 134 og
14 centa Prints á 10c., og öll Prints
yfir 14c. á 12^c.
í dag að eins, sel jeg drengjaföt
með ao i>rct. afslætti.
G, Johnson,
S. W. Cor. Rosc & Isabell St’s
Tveir Winnipeg-kirkjupings-
mennirnir, P. S. Bardal og W. H.
Paulson, lögðu af stað suður í Dakota
í gær, og með peim fór Miss Anna
Johnson. Sjera Björn B. Jónsson
leggur af stað í dag og John A.
Blöndal á morgun. Hinir fara á
mánudaginn. Kirkjupingið á að setj-
ast á priðjudaginn, eins og áður hefur
verið frá skyrt. Lögberg mun flytja
tíðindi frá pinginu, eins og undanfar-
in ár.
Stúkan
ÖEYSIB,
I. O. O. F., M. U., No. 7119 heldur
fund á North West Hall, Cor. Ross
& Isabell Str’s, miðvikudaginn 27.
júní næstk. kl. 8. Tilnefning cmbætt-
ismanna fer fram á fundinum, svo pað
er mjög áríðandi að fundurinn verði
fjölsóltur.
Koliieinn S. Tiiokdakson,
fjármálaritari.
732 Pacific Ave.
Skotinn inaður náltcgt
Killarney.
Nálægt Killarney er friðdómari,
sem heldur virðist vera í lakara lagi.
Enn eptir
• •
3.500 pot' dí biuxitm til solxx
— í
fílerRi öia sljarna.
434 fílain Slreet.
THE BLUE STORE
Straumurinn til okkar eptir pessum buxum helzt enn pá og mun haldast par
til pær eru allar seldar. Við höfum kjark til að kaupa og kjark til
selja. Ef pið getið trúað ykkar eigin augum, pá bcrið
okkar verð saraan við annara.
Dessi mikla sala gefur ykkur vörur fyrir hjer um bil liálft verð, sem aðrir
heimta fyrir pær.
Skuluni sýnsi ykkur
100 tegundir af karlmanna buxum, vel $6.50 virdi, urval fyrir 3.50.
^kulttnt stina jjkkttr
100 tegundir af karlmanna buxum, vel $3.50 virdi, urval fyrir 2.00.
Skulum SÝNA YIÍKUK
100 tegundir af karlmanna buxum, vel $3.00 virdi, urval fyrir 1.50,
Skulum sýna vkkur
100 tegundir af drengja buxum, vel $1.50 virdi, urval fyrir 75c.
1>ESTU KARLIIMFOT seld sem aldrei fyr hefur sjest.
Hundruðum saman fyrir minna en kostar að búa pau til.
Okkar $5.00 Alfatnadur *ckki%j1nÍSnu,
‘Diíi mxm frcmnui obrum mcb hnttu
™DT TTD QTriDl? hlerki fila sljarna^
DLíUlj UÍUrÍli 434 jnalnSlreet.
ChevrÍGr.
Alexander David nokkur, bóndi par,
stíflaði litlu Pembina-ána, svo að ná
granni hans, J. P. Otto, hafði ekki ár-
innar not. Um miðnætti 13. p. m.
fór Otto með unglingsmanni að ná
stíílunum úr ánni. I>á kom David par
að, hrópaði til Ottos að hætta verkinu
og kvaðst mundi skjóta hann. Óðara
og hann hafði sleppt orðinu ljet hann
skotið ríða af, og kom pað í bakið á
Otto, og fjell hann niður stynjandi.
Svo tók David unglingspiltinn með
sjer, fór með hann til friðdómara, sem
heitir James Bate, og gaf friðdómar-
inn út skipun um að taka Otto fastan.
T>ar næst fóru peir Bate, David og
lögreglupjónn einn heim til Ottos.
Hann liafði pá verið fluttur heim og
var læknir par að binda um sár lians.
Deim var sagt, að Otto væri hættulega
særður, en samt ruddust peir inn til
hans með valdi. Að lokum rak lækn-
irinn pá út, og sagði peim, að sjúk-
lingurinn pyldi alls engan liávaða nje
geðshræring.
En pegar svo læknirinn var far-
inn, ruddust peir aptur inn til sjúka
mannsins, prátt fyrir pað að konur á
heimilinu bönnuðu pað, settu parna
rjett yfir honum, sektuðu hann um
$11.50. og lögðu hegning við, ef hann
hjeldi sjer ekki í stilli um eitt ár.
Slík meðferð á hættulega særð-
um manni af hendi manns,sem er full-
trúi rjettvísinnar, er pví miður sjald-
gæf eða með öllu dæmalaus hjer
um slóðir. — Tveimur dögum síðai
var David kærður fyrir sama friðdóm-
aranum fyrir að hafa skotið Otto, og
enda pótt sökudólgurinn hefði í votta
viðurvist kannazt við að liafa skotið
manninn, fjekkst friðdómarinn ekki
til vísa málinu tafarlaust til dómstól-
anna, heldur frestaði pví um eina
viku, og sleppti manninum gegn veði,
sem sagt er að hafi verið einskis virði.
En áður en vikan var liðin fjekk lög-
reglustjórn fylkisins pata af málinu,
og ljet hún taka David fastau. Sá
setn ekki ætti síður skilið að vera vel
geymdur innan fjögra veggja er frið-
dómarinn. — Sagt er að skotið hefði
hlotiö að drepa Otto, ef fóðrið á treyj-
unni, sem hann var í, hefði ekki verið
óvenjulega pykkt.
Sparisjóðurinn
verður opnaður í fyrsta sinni mánu-
dagskveldið 2. júlí frá kl. 7.3Ö til 8.30
að 060 Young St. (Cor. Notre Dame
Ave.)
lnnleggum, lOc. minnst, vcrður
veitt móttaka.
Billegur flatning ur til ScIKirk
Undirskrifaður flytur fólk og
varning til Selkirk fyrir lága borgun.
B. J. Skaptason,
530 Ross St.
Fjelags-uppleysing.
Á fundi, sem hið íslenzka kvenn-
fjelag í Winuipeg hjelt 14. p. m., var
sampykkt aö uppleysa fjolagiö og
skipta fjelagssjóðnum pannig:
Til sjúkrahúss bæjarins (General
Hospital) $50.00.
Til 2. ísl. lút. safnaðar í Winni-
peg $50.00. (Sá söfnuður er f mynd-
un í suðvesturhluta bæjarins).
Til Únítara safnaðarins $25.00.
Ef nokkuð verður afgangs, eptir
að fjel. hefur innheimt útistandandi
skuldir og borgað skuldir, sem á pví
hvíla, verður pví skipt milli ekknanna
Helgu Jónasdóttur og Ingigerðar
Jónsdóttur með pví að pærhafabáðar
sótt um styrk frá fjelaginu. Ofanrit-
aðar fjárupphæðir eiga að vera borg-
aðar til móttakenda fyrir 30. sept. p. á.
Winnipeg, 18. júní 1894.
R. Joiinson, Petrína Vigfósdóttik,
forseti. ritari.
]>ID KEYKID
VID LEGÖJUM TIL
HESTANA.
Vlð höfum ætíð á reiðum höndum
góða keyrsluhesta, sem við lánum mót
mjög lágri borgun.
WOOD & IÆWIS,
321 Jemima St.
TELEPHONE 357.
Islenzkip karlmenn!
Hafið pið nokkurn tíma látið
♦ K E M P ♦
raka ykkur eða klippa hár ykkar?
Ef ekki, pví ekki? Hann gerir pað
eins vel og nokkur annar í borginni.
Komið og reynið hann.
H. H. KEMP,
176 Pkincess St.
264
„Mr. Outram“, sagði hann, „jeg hef hcyrt alla
söguna um pað, hvernig pjer unnuð prælabúðirnar
°g björguðuð dóttur minni. Það er pað mosta hug-
rekkisverk, sem jeg hef heyrt getið um. Jeg vildi
bara, að jeg hefði verið par til að hjálpa til*‘.
„Verið pjer ckki að tala um pað“, sagði Leon-
ard. „Rjer hafið ef til vill líka heyrt, að jeg gerði
pað fyrir borgun?“
„ Já, pau sögðu mjer pað líka, og jcg lái yður
pað víst ekki. Ef bara kerlingar-aulinn liún Sóá
hefði lofað mjer að vita leyndarmálið urn pessa roða-
steina, pá befði jeg brugðið mjer eptir peim fyrir
mörgum árum, eins og pjer gerið auðvitað, pegar jeg
er dauður. Jæja, jeg vona, að yður takist að ná
peim. En jeg hef engan tíma til að tala um roða-
stcina, pví að nú hefur dauðinn loksins náð í mig,
og pað er sjálfum mjer að kenna, eins og vant er.
Ef pjer fáið yður nokkurn tíma í staupinu, Outram,
pá látið yður rnitt dæmi að kenningu verða og hætt-
ið pví; en pað er ekki á yður að sjá, að pjer gerið
pað; pjer lítið út eins og jeg leit út einu sinni, áður
en jeg lærði að drekka heila rommflösku í einu.
Hlustið pjer nú á mig, kunníngi; jeg er í klípum,
ekki út af sjálfum mjer, pví að pað verður svjna að
fara fyrr eða síðar, og pað gerir ekki mikið til, hve-
nær heimurinn Josnar við jafn-gagnslaust kvikindi
eins og mig; en jeg er í klípum út af stúlkunni
peirri arna. Hvað á að verða um hana? jeg á ekki
til eitt einasta cent; pes3ir bölvaðir prælakaupmenn
265
liafa gert mig öreiga, og hún á engan vin til. Hvern-
ig ætti hún að eiga hann, par sem jeg hef verið prjá-
tíu ár burtu frá Englandi? Skoðið pjer nú til; jeg
ætla að gera pað eina, semjegget gert. Jeg ætla
að skilja dóttur mína eptir undir yðar umsjón, pó að
pað sje hart fyrir yður, og guð almáttugur fari eins
með yður eins og pjer farið með hana! Mjer skilst
sem einhver hjónavígslu-athöfn hafi farið fram parna
úti á eyjunni. Jeg veit ekki, hvernig pið kunnið að
líta á pað hvort um sig, nje hvað úr pessu kann að
verða, pegar jeg er dauður. En jeg treysti yður til
pess, sem ensku prúðmenni, að ef nokkuð vcrður úr
pví á annað borð, pá látið pjer endurtaka pessa at-
höfn hvenær sem pjer komið í nokkurt siðað land.
En ef ykkur pykir ekkert vænt hvoru um annað, pá
verður hún að hafa ofan af fyrir sjer sjálf, alveg eins
og aðrir kvennræflar. Hún getur sjeð um sig sjálf,
og jcg b/st við að andlitið á henni hjálpi benni til að
fá sjer mann einhvern tíma. Svo er eitt enn: pó að
hún sje öreigi, pá er hún ein sú bezta stúlka, sem til
er, og pjer getið ekki verið af betri ættum en hún.
E>að er engin eldri ætt til í Linoolnshire lieldur en
Roddarnir, og hún ersíðasti afspringur peirrar ættar,
að pví er jegbezt veit; móðir hennar var líka af góð-
um ættum, pó að hún væri portúgölsk. Og ætlið
pjer nú að taka petta að yður?“
„Jeg vildi pað feginn“, svaraði Leonard, „en
hvernig get jeg gert pað? Jeg ætla mjer að fara
að leita að pessum roðasteinuin. Væri ekki betra,
. 268
umsjá pess manns, sem bún unni hugástum, en var
skilin frá til fulls og alls, að pví er hún hugði. Ætl-
aði pá enginn endir að verða á pakklætisskuld peirri
scm hún stóð í við pennan ókunnuga mann, sem allt
í einu hafði orðið handhafi að lífi honnar? Og hvílik
fyrirmunun var pað ekki, að hún skyldi pannig neyð-
ast inn í kunningsskapar klípur, scm henni var ó-
mögulegt að sleppa úr!
Skyldi hana nú hafa í raun og veru langað til að
sleppa úr peim? Hún vissi pað ekki; en meðan hún
sat pama með sfínx-andlitið fjekk óróleiki og efa-
semdir og margar aðrar tilfinningar svo mikið vald
yfir henni að hugur hennar, sem áður var truflaður,
missti haldið á veruleikunum og leitaði sjer h.elis í
draumum, sem hún gat ekki greitt úr, I>að var pví
cngin furða pó að Leonard gæti ekki gizkað á hugs-
anir hennar, pegar hún sá liann fara frá bana-
sænginni,
Mr. Itodd Ijezt um kveldið, og daglrin eptir
jörðuðu pau hann, og stóð Francisco fyrir peirri at-
höfn. t>rír dagar liðu áður en Leonard átti nokkra
samræðu við Júönnu, scm allt af var fölloitog pegj-
andaleg. Og hann hofði ekki heldur talað við liana
pá, ef hún hefði ekki yrt á hann að fyrra bragði.
„Mr. Outram“, sagði hún, „hvcnær hugsið pjer
til að leggja af stað í pessa ferð?“
„Sannast að segja veit jeg pað ekki. Jeg er
ekki viss um að jeg fari neitt. I>að er undir yður
komið. Þjer vitið að uú ber jeg ábyrgð á yður, og