Lögberg - 19.09.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBEllG, LA.UGAllDAGINN 15. SEBTEMBER 1894
ÚR BÆNUM
-()tí-
GRENDINNI.
Mr. Árni Friðriksson er [>ví mið
ur ekki í neinum verulegurn aptur-
bata enn.
Dr. 0. Stephenson komst íit af
spítalanum fyrir síðustu helgi, og er
nö óðum að styrkjast.
Landstjóri Canada, Aberdeen lá-
varður,. er væntanlegur hingað til
bæjarins í pessuin mánuði, ásamt
frú sinni.
Mr. Jakob Oddson frá Gimli P.
O. liefur verið hjer í bænum fyrirfar-
andi daga. Hann leggur af stað
keimleiðis I dag.
Mr. Ólafur ísleifsson læknir
kom sunnan úr Norður Dakota á
mánudaginn eptir nokkurra vikna
dvöl þar. Adressa lians er 707 Ross
Street.
Dað sem síðast hefur frjetzt frá
Mountain, N. D., er að presking hafi
venð par að miklu leyti um garð
gengin og hafi verið frá 12 til 16
br.shel af ekrunni.
Countystjórnin í Pombiua eounty
hefur sampykkt að lofa mönnum að
ganga til atkvæða nm, bvort fiytja
skuli dómhúsið frá Pembina til Ca-
valier.
Mr. Magnús Paulson var væntan-
legur til Montroal meðnokkrum vest-
urförum á laugardaginn. Ilann kem-
ur J>ví að iíkindum hingað til bæjar-
ins einkverri næstu daga.
Safnaðarfund á að halda í íslenzku
kirkjunni lútersku á fimmtudags-
kveldið. Verður par rætt um prests-
Jjjónustu pá er hinn nymyndaði
Tjaldbúðarsöfnuður óskar að fá.
Taugaveikin er að magnast svo
mjög hjer í bænum, að heilbrigðis-
stjórninni hefur pótt ástæða til að
gefa út ritling til pess að leiðbeina
mönnum við að hamla útbreiðslu
hennar.
Mr. Jóh. G. Thorgeirsson kom á
sunnudaginn sunnan frá Canton, N.
D. Hann sagði hveitiverzlun orðna
f>ar mjög fjöruga, allar korrihlöður
fullar. Verðið er hæst 43 cent, en
flestir fá 42. Uppskera hafði orðið
heldur meiri par í nágrcnninu en bú-
izt var við.
Til allrar hamingju er verðið á
kolum að lækka. Fyrir fáum vikum
komst verðið á Bandaríkja anthracite
kolum niður í #9,50 úr #10,50 tonnið.
En fvrir síðustu helgi komst pað nið-
ur I #7,50. Of mikil kolaframleiðsla
og harðir tímar yfir höfuð valda nið-
urfærslunni. Sagt er og, að viður
verði ód/rari í vetur en í fyrra.
H. LINDAL,
FASTE5GNASALI.
Vátryggir hús, láuar peninga og inn-
heimtir skuldir.
Sk,rifstofa: 372^ Mair\ Street
hjá Wm. Fkank.
Jeg hef til sölu bæjarióðir í
Fort Rouge með betra verði og með
pægiiegri skilmálum en vanalega á
sjer stað. Mjög lítið parf að borga
pegar kaupin eru gerð, og að eins 6
prct renta tekin afpvísem óborgað er.
Ef einhverjir hafa hug á að sæta
pessum kjörum geta peir sjeð hjá
mjer kort af landinu og fengið ná-
kvæmari uppl/singar.
W. H, Faui.son.
Mr. Sig. Christopherson kom
hingað til bæjarins vestan úr Argyle-
nylendu um helgina siðustu. Hann
sagði, að bæði hefði hevskapur og
uppskera gengið ágæta vel par i ny-
lendunm, með pví að tið hefði verið
hin hagstæðasta, og hugði hann, að
um priðjungur uppskerunnar mundi
nú piesktur. Ekki byst hann við
meiru en 14 hveitibushelum til jafn-
uðar af ekrunni, en hveitið er ágæt-
lega gott. Verðið er hörmulega lágt,
40—41 cent bushelið.
Læknaskóla byggingin hefur ver-
ið stórum ankin og endurbætt petta
sumar. Sagt er að hún verði fullger
pegar skólinn á að byrja, sem er ann-
an október. Fleiri nysveinar verða. á
peim skóla en nokkru sinni áður.
Lærisveinar par í vetur er búizt við
að verði samtals nær 150. I>að eru
nú 45 læknar hjer í bænum. Þegar
allir pessir stúdentar eru orðnir út-
lærðir, fer að verðagustuk fyrir menn
að veikjast einstöku sinnum.
Mr. Joseph Miles í Brandon vakn-
aði við vondan draum klukkan 3 hjer
um nóttina. Þjófnr var að brjótast
inn í hús hans, og stökk á fætur og
mætti aðkomumanni 5 stiganum, og
byrjuðu peir pegar að slást. Tveim-
urskotum hleypti pjófurinn af skamm-
bissu sinni og fór annað í gegnum
hendinaá Mr. Miles. í sama bili vakn-
aði sonur húsráðanda og kom pegar
til liðs við föður sinn, preif bissuna af
komumanni ogr skaut hann tvisvar í
há'.sinn og gafst hann upp við pað og
var fluttur á sjúkrahúsið.— Hann
hefur nú af friðdómara verið fundinn
sekur um húsbrot og morðtilraun, og
er geymdur til prófs fyrir glæpa-
mannarjetti í haust. Þjófurinn heitir
Charles Castley.
Mr. John A. Blöndal kom norð-
an frá Nyja íslandi á sunnudaginn;
eptir nokkra dvöl par nyrðra. Ilann
sagði allrriikinn viðbúnað við vetrar-
fiskiveiðutn í nylendunni, pótt fiski-
verðið sje lágt. t>að litla hveiti, sem
sáð liefur verið við íljótið síðastliðið
vor, hefur vaxið ágætlega, en svo lít-
ið er af pví, að presking par verður
afardyr og hveitiyrkjan borgar sig
pví naumast. Versti annmarki ny-
lendunnar virtist honum pistillinn,
eins oir hann er nú orðinn; hann var
pegar farinn að vaxa upp úr ^jáför-
unum frá í sumar. Mjög vel kvað
Mr. Blöndal látið af sjjra Oddi V.
Gíslasyni af peim er hefðu kynnzt
jtonum, og telja menn par nyrðra
liklegt mjög, að honum verði inikið
ágengt.
Mr. B. S. Lindal og nokkrir fleiri
bændur úr Shoal *Lake nylendunni
komu kingað til bæjarins í gærmorg-
un með 10—20 nautgripi og 40—50
sauðfjár. Mr. Árni Freemaðn úr
sömu nylendu kom fyrir fáum dögum
með 16 nautgripi, og pó von á fleiri
gripum hingað til bæjarins innan
skamms frá pessari litlu nylendu. Mr.
Lindal sagði almenna vellíðan par
nyrðra, ei.nkar góða heilbrigði, og á-
gætan heyskap, pótt horfur hefðu
verið illar með hann um tíma. Vatn-
ið í Shoal Lake stóð sem sje afarfcátt
framan af sumrinu og fiæddi yfir engj j
ar raanna. Ilafði pá verið ógrynni
fiskjar í pví; einn maður veiddi á 7.
hundrað af pike rjett fyrir framan hús
sitt. Segir Mr. Lindal að menn sjeu
allgramir par nyrðra út af pví, hve j
lítið sje gert af hinu opiubera peim |
til hagræðis. Einkum leikur peint
injög hugur á að fá skurð grafinn úr
Shoal Lake til Manitobavatns til pess
að varna fióðum. Hafa peir faiið
pess á leit við fylkisstjórniria að fá
hann, og fengið loforð pinginanns
síns um öruggt fylgi, sem peiin hefur
pótt lítið verða úr enn. Svo hamlar
og járnbrautaleysi allri jarðyrkju,
með pví að livorki kornyrkja nje garð-
rækt getur borgað sig vegna sam-
gönguleysis. Er pað illa farið, með
pví að bændur par hafa synt mikinn
dugnað og eru vitanlega í uppgangi
prátt fyrir örðugleikana.
TIL SÖLU.
Fimmtíu smá-bújarðir í Selkirk
til sölu mót vægum borgunar skil
málutn.
S. C. Corbett frá Winnipeg verð-
ur á Canada Pacific Ilotelinu í Sel-
kirk, pann 18. sept. næstk., og byður
par frarn pessar bújarðir.
Mjög litla peninga parf til pess
að gera kaupin, pví að borgunarfrest-
ur verður gefinn á mest allri upp-
I hæðinni.
A.. L3. B li c 11 anan
AKURYRKilUVERKFŒRA-SAU
CÍ^YSTAL, - X. DAIv.
Við liöfunt fergið nyja, ei.dmbætta “Nnw Deal” hjölplógn, bæði einfahla og tvö-
fald'i, sem eru töluvert Ijettari en þeir eldii, og sem við mælum fastlega með fyrir
hvaða land sent er. Einnig reljum við hina nafnfrægu “LaBelle” vagna, og öll önn-
ur verkfæri tillieyrandi landbúnaði, sem við ábyvgjumst að vera af bezta tagi.
Þegar þið hurfið að kaupa eitthvað af ofangreindum verkfærum gerðuð þið vel í
|>ví, að heimsækja okkur. Við munnum œtíð reyna að vera sanngjarnir og prettlausir
í viðskiptum við ykkur. Með þakklæti fyrir liðinn tíma
ykkar skuldbundinn
JOHN GAFFNEY,
Manauek.
þessar myndir
syna
fram-
lilulann
og
bak-
Íilulíinn
af
axla-
bömlun-
um,
er brúkuð eru
með
Hafurmagxisbeltum Ðr* -OweaiSj
sem lækna
Langvarandi s.júkdóma taugakerfisins.
Rkyndi mökg bklti, en iiatnaði kkki KYKKNK HANN FJKKIv liKLTl
FRÁ Dlt. OwKN.
Dr. A. Owen. Norcross, Minn., 12. janúar 1894.
Eins og pjer munið, pá keypti jeg fyrir tveim árum belti nr. 4 af yður,
og sendi yður nú mitt innilegasta pakklæti. Jeg kvaldist í mörg ár af gigt
°g jeg hafði pegar reynt tvö rafurmagnsbelti frá öðrum verksmiðjum, en
mjer batnaði ekkert, par til jeg loksins ásetti mjer að reyna einnig belti frá
Dr. Otven, og frá peim tíma hefur mjer batnað dag frá degi. Jeg ráðlegg
hverjum peim beltin sem líða af gigt.
Louis Anderson.
FaNN HVÍLD ÍIVOKKI NÓTT NJK NÝTAN DAG, KN ÍIKLTI Dlt. OwKNS
LÆKNADI ÍIANN.
Dr. A. Owen. Thor, la, 29. nóv. 1893.
í næstl. júlíntánuði keypti jeg af yður belti No. 4 handa konunni minni.
Þegar hún bvrjaði að brúka beltifi var hún svo mögur, að hún var ekki ann-
að en skinn og bein. Það er ómögulegt að lysa peim kvölum sem hún tók
út áður en hún fjekk beltið. Þegar hún hafði brúkað beltið í sex vikur fór
lienni auðsjáanlega að batna, og nú getur hún solið á nóttunni og unnið á
daginrt sent önnur liraust og dugleg kona. Hún er nú orðin svo digur og
feit að beltið nær ekki utan um hana. Virðingarfyllst
Hadle Thorson.
Skriftð eptir príslista og upplysingum viðvíkjar.di beltunum til
B. T.BJÖRNSON, agent meðal íslendinga
P. O. Box 368, Winnipeg, Man.
604
í nylendunni, að pú værir snillingur í pví að fram-
leiða regn; ef pú getur komið regninu til að falla,
getuiðu pá ekki komið sólinni til að skína? Vind-
ur og vatn eru ekki fjarri lagi, en við höfum ofmik-
ið af peim bjer.“
„Hlustaðu nú á“, sagði Leonard. „Aleðan pú
hefur verið að slarka, drykkjurúturinn pinn, hafa
peir ðíðustu af Mavooms mönnum horfið, og petta
befur verið skilið eptir í peirra stað,“ og hann benti
á hnífana.
„Er pví svo varið, Baas?“ svaraði Otur og bikst-
aði um leið. „Jæja, peir voru ræflar, og okkur
var ekki mikil eptirsjón í peim. Og pó vildi jeg,
að jeg væri aptur orðinn maður, og gæti náð með
höndunum utan um hálsinn á pessum galdraskröggi,
honum Nam. Ó! livað jeg skyldi kreista hann!“
„Það er hálsinn á pjer, sem kreistur verður bráð-
um aulinn pinn“, sagði Leonard. „Taktu nú eptir,
hvort sem pú ert guð eða ekki, pá skal jeg berja
pig, ef pú lætur ekki renna af pjer ölvímuna“.
„Jeg er ódrukkinn, Baas, jeg segi pjer alveg
satt. í gærkveldi var jeg fulltir, en í dag er ekkert
eptir neina verkur hjerna“, og liann sló á stóra höf-
uðið á sjer. „Og hvers vegna ertu, Baas, að binda
pessa gömlu kú, hana Sóu?“
„Af pví að hún hótar að stanga okkur með
hornunum, Otur. Hún segist ætla að koma upp utn
okkur öll“.
„Einmitt pað, Baas! Mjor leikur nú grunur á,
60o
að liún sje búin að pví. Hvers vegna drepurðu
bana ekki formálalaust?“
„Af pví að Hjarðkonan hjerna vill pað með
engu móti“, svaraði Loonard; „og svo fellur mjer
ekki pað verk“.
„Jeg skal drepa hana. ef pú vilt, Bias“, sagði
Otur, og hikstaði af nyju. „Ilún er ill, lofum henni
að deyja“.
„Jeg hef sagt pjer, að Hjarðkonan vill pað með
engu móti. Hlustaðu nú á; við verðum að ltafa
gætur á pessum kvennmanni; við höldum vörð um
hana í dag, og pú verður að gera pað í nótt; pað
heldur pjer frá að drekka'1.
„Já, Ilaas, jeg skal standa á verði, pó að pað
væri betra að losna við hana með pví að drepa ltana,
pví að með pví kæmumst við hjá fyrirhöfninni“.
Svo bundu peir Sóu vandlega og ljetu liana I
eitt hornið á hásætis-salnum, og allan pann dag
stóðu peirLconard og Francisco á verði yfir henni til
skiptis. Hún veitti enga mótspyrnu og sagði ekk-
ert; pað var jafnvel eins og preyta noklcur hefði
komið á eptir vouzkuæðinu, pví að hún hallaði höfð-
inu aptur á bak og sofnaði, eða ljet sem hún svæfi.
Ekkert sögulegt gerðist um dagiun. Olfan
kom til peirra, ein3 og hanri var vanur, og sagði, að
ofsi borgarmanna færi vaxandi. Sannleikurinn var
sá, að hjátrúar-æði var að komast yfir fólkið út af
kuldanum, sem nú .hafði haldizt lengur en menn
vissu dæmi til, og pað gat ekki hjá pví farið, að pað
408
Leonard stökk á hann og preif í axlir hoilútfl.
„Hundurinn pinn“, hrópaði hann, „pú hefur
sofið, og hún er sloppin, og við erum öll dauðans
matur.“
„Já, Baas, jeg hef sofið. Dreptu mig, ef pú
vilt, pví að jog á pað skilið. Og pó hef jeg, Baas,
aldrei verið betur glaðvakandi á ævi minni lieldur
en jeg var pangað til jeg drakk vatnið. Jeg cr
ekki vanur að sofa, pegar jeg er á verði, Baas.“
„Otur,“ sagði Leonard, „pessi kona pín hefur
byrlað pjer svefndrykk.“
„Það getur vel verið, Baas. Að minnsta kosti
er kerlingin farin, og hvert hefur hún farið?“
„Til Nains, föður síns“, svaraði Leonard.