Lögberg - 06.10.1894, Blaðsíða 1

LckJBKRQ er gefið út hvern miðvikudag og
laugardag af
ThE LÖQBERG PRINTING & PUBLISHING CO.
Skrifstota: Atgreiðsl ustoia: r.cr.tcm.'ðj"
143 Prinoess Str., Winnipeg Man.
Kostar $2,oo um árið (á Islandi 6 kr.
borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 cent.
Lögberg is puhlished every Wednesday anl
Saturday by
THE LÖGBERG PRINTING & PUBLISHING CO
at 148 Prlncess Str., Winnipeg Man.
Subscription price: $2,00 a year payable
n advance.
Single copies 5 c.
7. Ar. J
Grefnar
MYNDIR og BÆKUE.
------------
Hver sem sendir
25 Royal Crown Soap Wrappers
til Royal Crown Soap Co., Winnipeg, Man.,
getur valiö úr löngum lista af ágælum bókum
eptir fræga höfundi:
The Modern Home CooK Book
eða
Ladies’ Fancy Work Book
eða valið úr sex
Nyjum, fallegum myndum
Fyrir
100 RCYAL CROWN S0AP.„ WRAPPERS
Ljómandi fallcgar Bækur i ljereptsbandi.
Eptir fræga höfundi.
Engum nema Royal Crown Soap wrappers
verður veitt móttaka. Sendið eptir lista yfir
bækurnar.
The Royal Soap Co., Winnipegf.
FRJETTIR
CAJÍADA.
Frjettir frá Toronto segja, að
menn í bæjarstjórninni hafi farið f>ess
á leit við Electric fjelagið f>ar að f>að
greiddi f>eim $12,000 upp á f>að, að
f>eir styddu að pví, að tilboð fjelags-
ins um að iýsa upp götur bæjarins
yrði pegið. Fjelagið neitaði f>essu
tilboði, og færðu peir sig f>á niður I
$6000, en f>að fór á sömu leið.
Rannsókn á að hefjast í f>essu
máli.
W. R. Meredith, leiðtogi fylkis-
stjórnarandstæðinganna í Ontario, á-
gætur löglræðingur, hefur verið gerð-
ur að dómara, og sleppir J>vi sínu
pólitiska starfi.
DAXDARIKIN.
Jafnvel pótt margir Bandaríkja-
menn sjeu andstæðir ríkisstjóra Mc
Kinley livað snertir stefnu hans í
tollmálinu, f>á verður f>ví ekki neita,
að hann er í mjög miklu áliti sem
stjórnmálamaður, og enginn er sá nú
uppi, sem meira er sókst eptir að
heyra en hann, enda er mælsku lians
viðbrvgðið. Hann er nú á ferðinni
að halda rreður fyrir repúblíkanska
flokkinn, og pyrpist saman ógnar
manngrúi til að heyra tollkonunginn
mikla. t>ann 3. pessa mánaðar hjelt
hann prettán ræður, og taldist svo iil
að 100.000 manns liefðu lieyrt hann
pann dag.
Fellibylur mikill lenti á bænum
Little Rock, Ark., á priðjudaginn og
olli tjóni, sem nemur einni milljón
dollara.
Sterk hreyfing er að koma upp í
Bandat íkjunum S pá átt að leggjaalla
mikilsverOa lóggjöf beint undir úr-
skurð lyðsins, líkt og gert er með yms
sveitarmál. I>að fyrirkomulag er
venjulega nefnt „Referendum“, og er
lltomið frá Sveiss, Báðir miklu flokk-
Æ.rnir í Massacbusetts hafa sett pað á
:sitt prógramm, að pví er snertir ríkis-
mál. Topúlistár eru yfir höfuð hlynnt-
ir pessu fyrirkomulagi. £>að sem
einkanlega virðist vera móti pví liaft,
er pað, að mikil reynsla sje fyrir pví,
að almenningur manna noti sjer ekki
atkvæðisrjett í slíkum málum, og að
peir kjósendur sjeu jafnvel afarmarg-
ir, sem ekki verði komið í skilning
um slíka atkvæðagreiðslu.
ÍTLÖXD.
llið sama er enn að heyra af gtríð -
iflu milli Kína og Japan. Japanmenn
Winnii»eg', Manitoba, laugartlaginn 6. október 1894
vinna livern sigurinn eptir annan, og
hjá Kínum er allt komið á ringulreið.
Það hefur nú líka komið upp, að her-
málastjórar par hafa haft í frammi
stórkostlega óráðvendni í pví, að
peningum peim, er peir pykjast hafa
varið til vopuakaupa og annars herút-
búnaðar hafa peir stolið, og stendur
nú her peirra eða mikill liluti lians,
uppi bæði vopnlaus og nakinn, og
verður pví rýr hjá peim vörnin fyrir
álilaupum Japansmanna. Fjölda
margir kaupmenn frá Norðurálfunni
eru farnir að fl/ja úr landi frá öllu
sínu, og er peim mörgum mispyrmt
og nokkrir drepnir áður en peir geta
komizt undan.
Mjög mikið orð leikur á pví, að
Rússakeisari sje mikið veikari, en
skyrt hefur verið frá í embættisnafni,
svo að jafnvel sje búizt við dauða
hans innan fárra vikna. Sagt er, að
pað muni vera krabbamein í nyrun-
um, sem að honum gengur.
Kærastan mín.
Eptir Ellu 7'erre.
Niðurl.
Jeg hjelt pessu „gamni“ áfram
meira en prjá mánuði, og á hverjum
degi varð meira og meira gaman að
pví, pangað til jeg fór að verða hugsi
út af peirri flækju, sem jeg hafði svo
óvarlega fest fót minn í. Það var
óðum að færast nær og nær sá tími,
að jeg varð að ganga eptir pessari
brúður tninni, sem jeg hafði eiguazt á
svo nyjan og rómantiskan hátt, og
mjer rann kalt vatn milli skinns og
hörunds við að hugsa til pess, hvað
ljett pað væri fyrir liana að komast að
svikum mínum, og af öllu pví sem jeg
hafði sjeð afskapferli liennar gekk jeg
að pví vísu, að hún mundi ekki verða
sjerlega mjúkmál við neiun, sem
hrekkjaði hana.
Loksins gat jeg ekki polað petta
lengur, og svo var pað cinn góðan
veðurdag, rjett premur vikum áður en
j eg átti að lara til „D“ til pess að
ganga eptir brúður minni, að jeg fór
upp I vagnlestina I allt öðru skyni.
Jeg fór til pess að reyna að sættast
við hana, eptir að liafa beðið hana
fyrirgefnipgar grátandi o. s. frv.
Jeg fann ofurlítið hús, með blárri
og livítri tililbrík, sem veifaðist fram
og aptur í golunni, alvegeins og litla
húsið og litla tililbríkin að „B“. t>eg-
ar jeg kom pangað, var par inni ung-
ur maður, og var að lesa blað. Jeg
leit á hann án pess að segja nokkuð,
og liann syndi mjor sömu kurteisi.
„Mig langar til að finna Miss
Nellie Merton“, sagði jeg svo. Hann
svaraði engu, svo jeg hjelt áfram:
„Jeg er hraðskeyta-sendir að ,B‘, og
hef merkileg skilaboð til hennar, og
verð að skila peim strax. Etns augna-
bliks töf pyddi—“ Jeg hikaði við,
og pá tók hann til máls I fyrsta sinni:
„Svo pjer eruð hraðskeytasendir-
inn að ,,B“, og yður langar til að
finna Miss Merton? Mjer pykir fyrir
pví að valda yður vonbrigðum. En
skoðið pjer til, Miss Merton er sem
stendur heima, og jeg er hjer I henn-
ar stað. Sannleikurinn er sá, að hún
ætlar að fara að gipta sig, og er að
búa sig undir pann stórviðburð. Það
er ómögulegt að finna hana sjálfa, en
ef pjer viljið trúa mjer fyrir skila-
boðum til liennar, pá skal jeg koma
peim tafarlaust, ef pjer viljið gera
gvo vel og vera hjer I minn stað með-
an jeg skrepp keim að hfjsim; hennar.“
Jeg varð utan við mig út af pvl,
hvað stillilega hann tók pessu.
„Jeg verð að finna hana!“ sagði
jeg í geðshræring.
„En pjer getið J>að ekki“, sagði
hann, eins og ekkert væri um að vera.
„Mjer er afdráttarlaust skipað, að láta
engan vita, hvar hún er svo sem einn
eða tvo daga, pangað tilallur viðbúu-
aðurinn er vel á veg kominn“.
Það lá við, að jeg ætlaði að fara
að gráta; jeg ijet fallast niður I stól
hjelt upp höndunuin auðmyktarlega
og sagði, enda pótt jeg ætti örðugt
með að koma orðunum upp fyrir ekka:
„Segið pjer ekkert meira. Þjer
gerið mig brjálaða. Ef pjer viljið
ekki segja mjer, hvar jeg get fundið
Nellie“, hjelt jeg áfram I örvænting,
„viljið pjer pá gera svo vel og segja
henni petta — að jeg liafi verið vond
stelpa, og—og—og— að pað sje eng-
in Ned Clayton til? Þetta byrjaði í
gamni, og—og—og gerið pjer svo
vel að lofa mjer að fara til hennar.
Hún mundi pá skilja petta svo miklu
betur, heldur en ef pjer færuð að
skyra petta fyrir hcnni“.
„Enginn Ned Olayborn til! Heyr-
ið pjer, ungfrú mín góð, nú verðið
pjer að lofa mjer að vera á öðru máli.
Það er nafnið á unga manninum, sem
eptir einarprjár vikur ætlar að ganga
að eiga Miss Merton. Hann er pó
ekki dáinn?“ bætti hann við I undran
sinni.
„Ó, skiljið pjer pettaekki? Þetta
var allt gert I gamni fyrst. Mjer
fannst pað vera svo undur skrítið, og
svo—svo—jeg er nefnilega NedClay-
born, og eptir nokkurn tíma trúlofuð-
umst við — bara 1 gamni? Nú setti
að mjer krampakendan lilátur. „Jeg
reyndi að hætta, en jeg var svo vond,
að jeg gat pað ekki, og nú verður
aumingja Nellie yfirkomin af harmi,
og—og—og“— Og jeg Ijet alveg
bugast og fór að gráta aumingjalega.
Manninum fór öðruvlsi en flest-
um öðrum karlmönnum mundi hafa
farizt; hann Ijet ekki minnsta vitund
á sig fá, pó að hann sæi mig gráta,
beldur hló blátt áfram, liátt og lengi.
Svo hælti hann allt I einu að
hlæja. Svo heyrði jeg einhverjar
vandræðalegar hreyfingar I stólnum,
sem fjelagi minn sat I. Svo stóð
hann upp og fór að ganga um gólf
eirðarleysislega. Rjett á eptir fann
jeg að komið var hægt við handlegg-
inn á mjer og sagt við mig með góð-
látlegri rödd: „Nellie er hjer til pess
að taka á móti játning yðar og fá hjá
yður fyrirgefning“. Jeg purkaði af
mjer tárin og leit upp, en sá engan
nema háa, unga manninn, sem horfði
á mig með miklum alvörusvip.
„Hv%r er hún?“ spurði jeg og
ætlaði að fara að gráta aptur.
„Hjerna“, sagði hann og rjetti
mjer höndina. Ósjálfrátt rjetti jeg
bonum mína hönd, og hann tók fast
utan um hana.
„Jeg hef llka játning að gera“,
sagði hann með alvörugefni. „Jeg
hjelt, að pjer væruð ungur karlmaður
eins og jeg, og mig langaði til að
ljetta af leiðindunum á pessum ein-
manalegu dögum, svo jeg fór að gera
gælur við yður. Jeg ætlaði núna
einhvern daginn að hitta pennan
unga mann og segja honum alla sög-
una, en pá komuð pjer með pessa
kynlegu játningu yðar. í stuttu máli,
jeg er Nellie Merton. Og pjer eruð
Ned Clayborn? Heyrið pjer, purkið
pjer framan úr yður, Ned. Nellie
yðar verður ekki yfirkomin af harmi
út af pvi, hvernig petta hefur farið“.
Jeg starði á hann steinhissa og
pegjandi einar fimm sekúndur, meðan
truflaði heilinn I höfðinu á mjer var
að komast að niðurstöðu um, hvað um
v»ri að yera. Svo varð jeg eldheit I
framan af gremju. Jeg hnykkti að
rojer hendinni og stökk á fætur.
„Þjer er ið fyrirlitlegur maðtir,“
hrópaði jeg. Ilann svaraði engu en
horfði niður á mig, pví að hann var
svo miklu hærri en jeg.
„Þetta var hundrað sinnnm lítil-
mannlegra af yður, af pví að pjer átt-
uð við kvennmann. Jeg fyrirgef yð-
ur petta aldrei, pó að jeg verði pús-
und ára gömul.“
„Er nú ekki petta dálítið skrítið,,
pegar pjer athugið pað, að pjer hjeld-
uð að jeg væri kvennmaður, og pjer
póttust heyratil harðlyndara kyninu?‘
spurði hann.
„Þjer hefðuð getað vitað petta.“
svaraði jeg alvarlega.
„En jeg vissi pað ekki,“ svaraði
hann.
„Hjerna er lestin, sem jeg ætla
með,“ sagði jeg purlega.
„Verið pjer sælar,“ sagði hann og
hjálpaði mjer upp I vagniun, prátt
fyrir pað, að jeg póttist. eiufær uin
pað, og tók ofan um leið og lestin
fór út af járnbrantarstöðvunum.
Jeg fór aptur t.l ,B‘, sorgbitnari
kona en jeg liafði verið, eu hyggnari.
„Þú ert einstakur aulabárður“,
sagði jeg við sjálfa mig, par sem jeg
stóð frammi fyrir speglinum og tók
af mjer hattinn.
Eitt ár leið. Jeg hafði alveg náð
mjer aptur eptir gremju mína, og hver
einasta hugsun um háa, unga hrað-
skeytasendirinn á ,D‘ stöðvunum var
falin inni I innsta fylgsni hugar míns.
Einn morgun var jeg að skrifa
upp nokkur hraðskeyti, sem komið
höfðu um nóttina; pá fjell langur
skuggi á blöðin hjá mjer. Mjer varð
litið upj>, og jeg sá fljótt, liver kom-
inn var. Dyrnar á pessu leynda og
dimma hugarfylgsni opnuðust alveg,
og jeg fann, að jeg hafði ekki til fulls
gleymt unga, háa hraflskeyta-sendin-
um á ,D‘ stöðvunum. Þarna stóð hann
með hattinn í hendinni, og án nokkurs
formála sagöi hann:
„Fyrir meira e:i ári fóruð pjer
fram á pað við mig að jeg giptist
yður, og jeg lofaði pví. Nú er jeg
kominn til pess að fá að vita, hvort
pjer viljið standa við pað. Eða á
jeg að fara I mál við yður út af trú-
lofunarsvikum ?■*
Hvað gat jeg gert? Og pegar
allt kcmur til alls, pá er óvíst, að
hann hefði orðið mjer betri maður,
pó að jeg hefði hitt hanu á gamla,
venjulega háttinn, og beðið eptir pví
að hann hefði beðið mín.
AYARP.
Vjer, sem ritum nöfu vor hjer
undir, höfum ásett oss að biðja al-
menning um lítil samskot til styrktar
ekkju með munaðarlausan barnahóp
— ekkju Björns sál. Júlíanusarsonar,
er mætti svo sviplegum dauða við
sögunarmylnu við íslendingafljót 1
síðastl. maímán.
Ekkjan er sárfátæk, en liefur
fyrir 7 börnum að sjá. Tvö áf peim
eru að vlsu svo uppkomin, að pau að
vændum geta unnið fyrir sjer sjálf,
en fyrst um sinn er ekki að vænta
að pau geti ljett byrði móðurinnar,
sem hefur fyrir 5 börnum að vinna.
Oss dylst ekki að um pessar
mundir er peningapröng mikil og
par af leiðandi pröngt I búi hjá mörg-
um. Samt treystum vjer svo veg-
lyndi landa vorra, að peir láti eitthvað
af hendi rakna til bjálpar pessari
nauðstöddu konu. „Margt smátt
gerir eitt stórt“. Vjer væntum ekki
eptir stórri uppliæð frá nokkrum ein-
Carsley & Co.
♦♦♦♦♦♦
SjerstOk kjftrkaup fyrir
október.
100 kassar af d'imu og stúlku ullar bolum
[Vests), 0 bo’ir í hverjum á $3.00 kassinn,
eða skulum selja einstaka bol til reynslu
á 50c livern. Verið vi3sar um að fá ykk-
ur einn.
50 pakkar af Flannelett á.. ... ,5c yarcl
50 „ „ gráu Ijerepti á.4c „
IVJottSar og JaS^ar.
4 kassar af dömu og stúlku jökkum og
kápum,sem voru keyptar meö miklum
afslætti fyiir peninga út I hönd, vcrður
skipt þannig:
Lot 1. Þykkar, svartar og biáar serge káp-
ur, allar fóðraðar og stoppaðar,
mjög þykkar á $5 00.
Lot 2. Þykkir Beaver cloth Jakkar með
loðnum kraga $0.00.
I<ot 3. Stakir Jakkar $1,15, $2.75, $3.75.
Lot 4, Síðar yfirkápur úr Beaver cloth
með Beaver kraga ($20.00 viiTi)
Úrval fyrir $10.00.
Barna \apur.
50 stúlku kdpui á $2,75, 3 50,3.75 og 5X0.
Itússneskar stúlku kápur, Navy
og Cardinal á lit $5.00 til $8.01
virði, verða seldir á $3.75 hver.
Ódýrust álnavara í bænum er hj i
Garsiey & Go.
Stórsalar og smásalar.
344 - - - - Hlaii} Síreeí.
Sunnan viS Portage Ave.
stökum og tökum pess vegna jafn
pakksamlega við 5 eða 10 centa skild-
ingi eins og við seðil-dollar.
Smámsaman munum vjer I blöð-
unum birta uppliæð samskotanna, er
hver einn af oss undirrituðum veitir
móttöku,! peningum eða peningavirði.
St. Oddleifson, Stephan Sigurðsson,
B. L. Baldwinson, Jón Stefánsson,
E. Eyjólfsson, Magnús Skaptason.
AUGLYSING.
Þann 10. p. m. (næstkomandi
miðvikudagskveld) heldurhið Islenzka
Verzlunarfjelag ársfjórðungs fund
sinn I Verkamannafjelags húsinu á
Jemima str. Byrjar á mínútunni kl.
8 síðdegis. Allir fjelagsmenn beðnir
að sækja fundinn, sem geta.
í umboði fjelagsins
Jón Stkfánssox.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
Dx>. 3VT. Qalldor'BSOii.
Park Ttiver,--N. Dak.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandiiiavian Hotel
710 Main Str.
í æði $1,00 á dag.