Lögberg - 29.04.1897, Blaðsíða 6

Lögberg - 29.04.1897, Blaðsíða 6
6 LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 29. APRÍL 1897. Ymislegt. jXknbeautin yfik síbebíu. Vjer höfum nokkrum sinnum áð- ur minnst á fietta tiöllslega fyrirtæki Rössa, Slberiu-járnbrautina, og álítum J)ví að lesendum vorum f>yki fróðlegt að heyra hvað maður einn, sem nýlega hefur kynnt sjer allt er lytur að bygg- inga brautarinnar, segir um hana. Maðurinná heimai Bandaríkjunum og heitir J. Y. Simpson. Hann segir nii-ðal annars: >iRyggingu Síberíu- járnbrautarinnar fleygir áfram. Sextíu pásund menn vinna að byggingu veiturhluta hennar, og eru f>eir Ráss ar, Siberíumenn og ítalir. Á austur- hluta hennar vinna útlagar (menn sem dæ ndir hafa verið i útlegð á Rúss landi fyrir pólitfsk brot og fyrir glæpi og sendir til Síberíu), Kinverjar og Kóreu-menn. Beztu vinnumennirnir á brautinni eru útlagarnir, f>ví út- legðartimi peirra er styttur, f>egar f>eir sýna dugnað og trúmennsku, t. d. um f>riðjung, Skólar hafa verið stifuaðiri fjremur helztu bæjunum m=)ðfram brautinni, til að kenna ung u n mönnum verkfræði. Stjórnin hef. ur og hvatt menn til að flytja til Síberíu og setjast par að með f>ví, að g da innflytjendum jarðir (einskonar h)imilisrjettar-land) ogflytjaf>á f>ang- að fyrir mjög lágt verð, og hefur af- leiðingin orðið sú, að slikur innflytj- e ida-straumur hefur byrjað til Siberíu frá Rússlaudi, að járnbrautin kemst ekki yfir að fiytja innflytjendurna nærri eins ört og f>eir vilja fara. Fyrstu 5 mánuðina af árinu sem leið (1896) fóru 170,000 innflytjendur i gegnum Tcheliabinsk að eins. Fjöldi bæja er að risa upp meðfram vestari bluta járnbrautarinnar, sem liggur í gegnum frjósöm hjeruð(með svörtum, feitum jarðvegi). Til að geta flutt allt f>að korn, sem uppskorið verður i f>essum hjeruðum (f>að eru nú yrkt 432,000,000 pund af korni í Siberiu á ári til útflutnings) er Rússa-stjórn nú að byggja járnbraut til að tengja Ob-ána við Dvina-fljótið, til að kom- ast hjá hinum mik!a kostnaði, sem leiðir af að flytja korn frá Síberíu með járnbraut yfir Rússland til Eystra- sallsins og Svarta-hafsins, og leggur 8tjórnin f>ar að auki stórfje í að bæta nefnd fljót fyrir skipaferðir.“ E>etta minnir maun á dugnað Ameríku- mannaað leggja járnbrautir og byggja UPP eyðilöndin hjer, enda munu Rúss- ar hafa fengið hugmyndina um fiessa miklu járnbrauta-lagningu sina, og að byggja hin ágætu eyðilönd i Síberíu, frá Ameríku-mönnum. Hvílikt voða- veldi verða Rússar ekki f>egar f>eir eru búnir að leggja f>essa miklu járnbraut sína og hin mikla, frjósama Sibería er orðin pjettbyggt land! AÐ ANDA EJETTILEGA. Vitið pjer hvað „fjörgt brjóst“ pýðir? spurði kona ein í blaði nokkru. „Liklega ekki“, svaraði önn- ur i New York blaðinu Tribune. „En brjóst manns ætti að vera fjörugt og hreifast sem mest—p. e. lyptast vel upp—tvo þriðju parta af peim tíma, sem maður er vakandi. Standið upp og dragið andann djúpt, eins lengi og pjer getið; lyptið nú brjóstinu; haldið brjóstinu útþöndu og lyptu upp, og andið á pann hátt að maginn hreifist og einnig vöðvarnin um mitt- ið. Til að anda á vanalegan hátt, út- heimtist mjög lltil hreifing; en nú hafið f>jer látið brjóstið falla niður aptur! E>jer segist vera svo preytt, að pjer getið ekki haldið pví uppi! Dað sýnir, að allt er ekki með felldu og að f>jer hafið ekki vanið yður á að anda eins og f>jer eigið að anda. Sá maður,sem er í rjettu ástandi,held- ur brjóstinu lyptu upp pegar hann gengur, ef engin vesöld er 1 honum; °g pegar hann talar með ákefð eða áhuga, pá heldur hann brjóstinu lyptu upp; en pjer getið ekki haldið brjóstinu upp i prjár mínútur án pess að verða f>reytt—og pjer getið ekki gert pað I fimm mínútur! Vitið pjer að launin fyrir, að halda brjóstinu vel upp, eru pau, að mittið viðhelzt, eða verður mjótt og sívalt, ef pjer styrkið vöðvana og haldið brjóstinu upp? Dví er vafalaust svo varið, nema pjer verðið fjarskalega feit, og jafnvel pá hjálpar góður andardráttur til að viðhalda eðlilegu og fallegu lagi á mitti yðar. Rjettilegur andardráttur og sá vani, að halda brjóstinu vel uppi, hjálpar mikið til að innvortis lífEærin haldist á sínum rjetta stað og hindrar, að pau stækki mittið á nokk- urn pann hátt, að pað verði ólaglegt útlits, sem sýnir ekki gríska heilsu, heldur að lífsaflið er ekki nóg. Aðal atriðið er, að venja sig á halda brjóst- inu upp. Gangið prisvar sinnum yfir gólfið ©g haldið brjóstinu upp á með- an (alveg á sama hátt og pjer gerið pegar pjer eruð að reyna að hneppa pröngum kraga) og andið um leið djúpt og látið magann hreifast. Degar pjer eruð búin að gera petta prisvar sinnum, pá eruð pjer orðin preytt; hvllið yður pá og reynið pað aptur; á morgun getið pjer ef til vill gert petta fjórum sinnum. Ofpreytið yð- ur ekki, in haldið pessu áfram pangað til pjer eruð búnar að styrkja vöðv- ana, sem balda brjóstinu upp, alveg á sama hátt og pjer munduð reyna að styrkja vöðvana í handleggjum yðar með pví að æfa pá. Degar pjer eruð að æfa yður i pessu, pá gerið pað annaðhvort úti undir beru lopti eða hafið opna gluggana á herberginu, sem pjer æfið yður í. Dað eru til marg- ar góðar öndunar-æfÍDgar, en pað er ekki ljett að lýsa peim á prenti; aðal atriðið er einfalt og óbrotið: haldið brjóstinu upp pegar pjer andið, og haldið pessu áfram pangað til yður er orðið eðlilegt að gera pað æfinlega pegar pjer eruð ekki um kyrt. Ein góð æfing, sem ljett er að kenna, er sú, að standa bara kyr og draga and- ann eins djúpt og maður getur, halda brjóstinu upp eins vel og maður get- ur, og halda andanum í sjer eins lengi og maður getur, Ef maður æfir sig í pessu nokkrar minútur á hverjum degi, pá er pað mjög hollt, og læknar ráðleggja pað til að styrkja og stækka lungun. Prófessor Tyndal sagði, að pað væri hin almenna regla, að hvaða lopt sem væri úti undir berum himui væri hollara en nokkurt lopt inni í húsi. öudunar-æfingar eru áhrifa- mestar undir beru lopti, og pað ber vanalega ekki mikið á peim, jafnvel pó maður iðkaði pær á gangstjettum í stórborgu m.“—Scientifíc American. Sir Oliver Mowat nýrnaveikur. pær frjettir komu nýlega yfir hafið meS hraS- skeyti frá gamla Iandinu að Sir Oliver Mowat, sem dvelur Jiar nú til aS leita sjer lækninga, sje þjáSur af nýrnaveiki. Vinir hans segja aS sjúk- dómur hans sje ekki eins hræðilegur eins oe dag’alöðin hjer hafi sagt frá. En jiað er ekki hægt aS leyna þeim sannleik, aS þaS er með Sir Oliver Mowat eins og ótal aSra, aS nýrna- veikin hefur hertekið taugakerfið. Hún er að eySileggja líf bezta og uppbyggilegasta fólksins í öllum pörtum Canada. Og þó hafa allir þeir, sem búnir eru að læra að brúka South Ameri- can Kidney Cure, fundið í þvi þann læknandi krapt, sem engin sjóferð eða jafnvel kunnátta hinna mestu læknira Englands getur jafnast viS. það er sjerstaklega við nýrnaveiki, en engin allra-meina-bót, og sem sjerstök nýrnveikisbót veitir það fróun innan 6 klukkustunda frá fyrstu inntöku og beilsubót öllum sem brúka það. (RYNY - REGTÖRAL y Posilively Cures v 6 COUGH3 and COLDS m ln a surprisingly short íime. It’s a sci- v entific certainty, tried and true, soothing M and heaiing in its effects. W. C. McComber & Son, Bouchette, Que., report Jn a lettar that Pyny-Pectoral cuied Mra. C. Garceau of chronic eold in chest and bronchial tubes, and also cured W. G. McComber of a long-standing cold. Mr. J. H. Hutty, Chemist, 528 Yonge St., Toronto, writes: " As a genoral cough and lung syrup Pynr- Pactoral ls a most invaluable preparation. It has given the utrnost satisfaction to all who have tried it, manr havlng spoken to me of the beneftts derived from lts use in their families. It is suitable for old or young, being pleasant to the taste. Its sale with me has been wonderful. and I can alw&ys recommend it as a safe and reliable cough medicine. * iarge Bottle* 25 Cta; DAVIS & LAWRENCE CO., Ltd. Sole Proprietora Montreal Richards & Bradshaw, Málafærslumenn o. s. frv Mílntyre Block, WlNNrPEG, - - Man NB. Mr. Thomas H.Johnson les lög hjá ofangreindu fjelagi, og geta menn fengið hann til að túlka þar fyrir sig þegar þörf gerist HOUGH & GAMPBELL Málafærslumenn o. s. frv. Skrifstofur: Mclntyre Block, Main St. Winnipeg, Man. VAKNID 0G HAGNYTID YKKU HINA IIKLU TILHREINSUNAHSOLU, --S E M- L. R. KELLY, MILTON, N. DAK. heldur í næstu 45 daga. Pvílík sala hefur aldrei átt sjer stað fyrr. Ágætar vörur með hvaða verði sem pjer viljið. Komið á Upp- bodid, sem haldið verður laugardagana_27. Febrúar og 6. mar* kl. 1 e. m. Lesið verðlistann sem fylgir, petta verð er fyrir pen- inga út I hönd og stendur í 45 daga að eins: Santa ClauseJSápa, (bezta sem'til er)....................... 83e. kassinn. 8 stykki af sjerstaklega góðri pvottasftpu fyrir.................25 cents. í 45 daga seljum við 40c. Jap. Te, 4 pd. fyrir..................... $1.00 “ “ 50 pd. Corn Meal............................. <*1 00 “ “ 8 góða gerköku pakka........................... 25 cts. “ “ gott stlvelsi, pakkinn........................ 5 “ “ “ gott Salejatus “ ....................... 5 “ “ “ góður Mais “ 7 “ “ “ Tube Rose & True Smoke pakkinu.................. 7 “ “ “ Searbead Climax, pundið......................... 38 “ “ “ 25c. Kústur..................................... 19 “ “ “ Beztu pickles, galonið.......................... 25 “ “ “ 20 pd. raspaður sykur........................... $1.00 “ “ 22 pd. púður sykur.............................. $1.00 L. R. KELLY, - MILTON, N. DAK. COMFORT IN SEWJNG-^efr—, Comcs from the fenov/ledg-e of possess- íng a rnachíne whose repirtatícn assurcs the user of !ong ycars oí hígh gra.dc servíce, Tíie Latest Impfoygd WHITE withíts Bcatitífulíy Figurei VZooáworfe, Dorabíe Constructíon, Fíne Mechanical Adjustment, coupled wíth the Fínest Set of Steel A.ttachments, makes ít the MOST DESIRADLE MACHINE IN TIiE MARKET, Dealcrs wanted v/hrre we are not reprcsented. Address, V7FIITE SEWITJG MACHINE CO., ....Clevcland, Ohio. •(I 'jj ‘smNiiojv ‘U06p|BMJOlf J. Sj|3 ?fq njQs px Peningar til lans gegn veði 1 yrktum löndum. Rýmilegir skilmálar. Farið til Ttje London & Caifadiaif Loan & Agency Co., Ltd. 195 Lombabd St., Winnipeg. eða S. Chrigtopherson, Virðingamaður, Gkund & Baldub. FRANK SCHULTZ, Fiqancial and Real Estate Agent. Gommissioner iif B. If. Gefur ut giptinga-leyfisbrjef. Er innheimtumadnr fyrir THE TRUST AND LOAN COMPAHY OF CANAD/\. Baldur - - Man. 476 kvæmislffi föðurlands slns, hann, sem hafði átt í ilí- deilum og hreðum I New York og New Orleans, f Yera Cruz og i Brasilíu, i Chili, Asíu og Suður-Af- rlku—hann fann að sjer var að vökna um augu, af pví að hann óskaði að stúlkan sem hann elskaði, og sem bann bráðum myndi sjá i sfðasta sinn, mætti verða sæl og hamingjusöm með öðrum manni. Allt petta skeði á einni sekúndu—áeinu augna- bliki. Og pegar Rupert sleppti hönd Fideliu og hann leit af andliti hennar, renndi hann augunum út I gluggann og varð pess var, að prófessor Bostock stóð enn par úti fyrir. Svo renndi Bostock augun- um enn einu sinni inn í herbergið sem snöggvast, og virtist eldur brenna úr peim, sneri sjer síðan við og fór stna leið. Yið petta augnatillit Bostocks ranD nýtt Ijós upp fyrir Granton. Detta augnarillit var eins og vitrun fyrir liann. Granton tafði ekki lengi eptir petta. Hann ssgði mágkonu sinni einslega, að hann myndi ef til vill koma aptur að finna hana seinna um kveldið. Hann sagði blátt áfram, að hann pyrfti að tala við hana um nokkra hluti. Lafði Scardale ímyndaði sjer, að hann ætlaði að spyrja sig einhverra spurninga við víkjaudi brúðkaupinu, og henni var umhugað um að tala um pað við hann í næði. Hann fór pví sína leið, og kom aptur seint um kveldið, eptir að Fidelia var farin inn 1 svefnherbergi sitt í pvl skyni að ganga til rekkju. En lafði Scardale til mikillar undranar minntist hann ekki á Fidelfu, Aspen eða 481 við neina bók. t>að er sorglegt fyrir rithöfunda að fá að vita pað, en pað er engu að síðnr mjög satt, að dálftil persónuleg vandræði eða áhyggjurgerastund- um uppáhaldsbók manns ópolandi lagsbróðir. £>á styrkti Fidelia sig með nægtabúri sinnar eig- in listar. Henni var yndi í að yrkja smávers og búa til lög við pau. Hún gat búið til lagleg smávers, en hún hafði enga gáfu til að ekálda löng eða mikil kvæði. Henni geðjaðist bezt að pví, að láta að eins eina hugsun I ljósi í einu eða tveimur versum og lypta peirri hugsun upp á vængjum sönglistarinnar. Henni flaug í hug ofurlftið kvæði, sem hún hafði ný- lega ort og búið til lag við, og henni fannst einhvern veginn að pað lýsa vandræðum hennar sjálfrar ein- mitt nú; hún söng pað pví, eða raulaði pað, með lágri, sætri rödd við sjálfa sig. Rödd hennar Var ekki sterk, en hún var óendanlega fögur, blíð og ffn, og tilfinningarnar, er fólust í orðunum sem hún söng, komu fram með kinum fínustu litbrigðum, ef svo mætti að orði kveða. Allt tilfinningadjúp henn- ar virtist konia fram í söng hennar og gera hann ákaflega áhnfamikinn. Hún sÖDg vísurnar að eins fyrir sjálfa sig, og enginn heyrði pær nema hún sjálf. Orðin áttu við hugsanir hennar einmitt á pessari stundu. Hvað annað yrði endinn á mannsæfinni en dauðinn? Ef Gerald skyldi deyja? Ef hún skyldi deyja? Hún söng vers sín optar en einu sinni, og svo stóð hún á fætur og sagði við sjálfa sig, að hún skyldi hrista af sjer allan ótta og losa sig við allan 480 „Ó, hvað henni var illa við auðinn, sem hafö* verið orsök 1 öllum pessum glæpum,sem sumir hefðu drýgt, og kvölunum, sem sumir höfðu orðið að líða' Bara að Gerald vildi sampykkja að f»r® burt með hana, pá vonaði hún að geta haldið hlífðar- skildi yfir honum, pangað til búið væri að uppgötva leyndardóminn viðvfkjandi morð samsærinu og morö- ÍDginn væri kominn í hendur rjettvísinnar. Stundum var húu að hugsa um, hvernig færi ef Bland væri rekinn útf örvæntingu með pvf, að Got' ald byrjaði of snemma að grúska f pessu máli, og hann (Bland) rjeðist á sig og dræpi sig—hvernig mundi pá fara með veslings Gerald? Umhugsunio um dauða sjálfrar hennar setti titring og hroll f han» og kotn tárunum út f augum hennar, ekki vegn® hennar sjálfrar, heldur vegna Geralds, sem pá yr®1 svo einmana! Og Eún áleit að Bland yrði vfs til »ð drepa sig, eða gera hvað sem væri. SannleikurioD var, að ást hennar á Gerald var að gera hana hug' deiga, nærri heigulslega. Ef hún hefði staðið aug' liti til auglitis við hættuna, pá hefði sál hennar o& skynsemi vafalaust náð sjer; en hinn dimmi skugg1 af óákveðinni hættu, sem vofði yfir henni, hættu* sem hún mátti ekki leita sjer styrks eða hugsvölun»r hjá öðrum í, braut niður taugastyrk hennar, og til' finningar hennar voru eins og pess, sem eitthvert afleyðandi eitur er að læðast í gegnum og la kraptana miskunarlaust. Hún reyndi að lesa, en hún gat ekki fest athygli

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.