Lögberg - 10.06.1897, Síða 1

Lögberg er gefið út hvern fimmfudag a
The Lögberg Printing & Publish. Co.
Skrifsiofa: Afgreiðslustofa: Prentsmiðja
148 Princess Str., Winnipeg, Man.
Kostar $2,00 um árið (á íslandi.6 kr.,j borg-
ist fyrirfram.—Einsttök númer J cent.
uiof ‘uosjnBj ’H 'AV 565
Lor.ur.RG is pubfisíed every Thursday t y
The Lögberg Printing & Publish. Co.
at 148 Princess.Str., Winnipeg, Man.
Subscription price: $2,00 per year, payatie
in advance.— Single copies 5 cents.
Winnipeg, Manitoba, liinmtudaginn ÍO. júní 1897.
10. Ar. |
$1,840 í VERDLADNDM
Verður geflð á árinu 1897’
sem fyigir:
Iti Gentlroii Bicycles
^4 Gull úr
* í Sctt af Silfurbiinadi
fyrir
8ii]>u Umbútlir.
Til frekari upplísinga snúi menn
sjer til
ROYAL GROWN SOAP CO.,
WINNIPEG, MAN.
FRJETTIR
CANADA.
Dað er nú farið að slga á seinni
Flutaun með sainbandsþingið, en ekki
*!f enn hægt að segja hveDær f>ví
verður slitið. Það er samt búist við.
f>að verði um miðjati frennan mán.
Ekkert sjerlegt hefur gerst & fringinu
s ðan blað vort kom útsiðast. Það er
*!lm verið að ræða um toll lagabreyt
,ugarnar, en langt komið mei f»að
>uVI. Frumvarp um, að járnbrauta-
fjoliig skuli skyld að flytja reiðhjól
*'orgunarlaust sem farangur, er nú
sainfiykkt í neðri deildinui.
Forsætisráðgjafi Canada, Mr.
^Vilfrid Laurier, lagði af stað til Lon-
11 '0 I vikunni sem leið með mikið og
ú.tt föruneyti, til að taka f>átt j „De-
1,!ants-fagnaðarhátíðiunia par 22. f>.m.
sagt, að Bretar ætli að s/na honum
sjerstaka virðingu f>egar hann kemur
úl Englands. Nokkuð af cauadisku
Eerliði er og á leiðinni til Englands
Ú1 að taka f>átt í hátiðarhaldinu. Dað
l*efur nú verið ákveðið, að Canada á
verða fremst að virðingum af hin-
Ulu brezku nylendum, sem hiii elsta,
^hesta og voldugasta af dætrum Eng-
Iknds, við hið inikla hátíðarhald á
^nglandi.
Erfðaskrá W. H. R. Molsons,
lyrrum forseta Molsons bankans I
l^ontreal, hefur nú verið viðufkeund,
°rí er dánarbúið inetið á meir en 2
***)llj. doll. Mr. Molson áuafnaði
spltölum og uppfræðslustofnunum
liartnær $200,000 af auð sínum.
UANDAUlKlN.
Allmikið járnbrautarslys varð á
•úánudaginn var nálægt bænum Hud-
s°n, í Wisconsin-ríki, og misstu 6
•úanns llfið en margir særðust meira
minna.
Eimmloptuð bygging ein ný í
^ew York, sem nota átti fyrir sápu-
gerðarhús, hruDdi f>ann 3. p. m. og
Ijetu f>ar fjórir menn llfið.
Efri deild congressins í Washing-
situr enn við DÍDgley toll-laga-
úunivarpið, sem gekk í gegnum neðri
'leildina fyrir nokkru, og lítur út fyr-
lr> að efri deildin geri allmiklar breyt-
lnRar á frumvarpinu—í f>á átt að
l®ra niður tolla á vissum vörum.
ÍJTLÖND.
Ekki eru Spánverjar enn búnir
bsela niður uppreisnina á Philip-
lne-eyjunum, freinur en á Cuba, f>ó
Þeir fari f>ar fram með sömu grimmd-
‘úni. Uppreisnarmenn á eyjunum
ern nú farnir að gjalda líku líkt, og
st 3 ktu 25 múnka nylega til dvuð.
Ósamlyndi mikið hefur átt sjer stað
milli stjórnar og pings á Spáni I
seinnitíð, útaf f>vi að ekkert gengur
nje rekur með að bæla niður upp-
reisnirnar í nefndum nylendum, og
hefur petta ollað breytingu á ráða-
neytinu, en sú breyting er pannig
löguð, að enginn er ánægðari eptir
en áður, og horfir til vandræða á
Spáni útaf öllu pessu.
Allt stendur við hið sama við-
víkjandi tyrknesk-gríska ófriðnum.
Sagt er, að Tyrkir sjeu að auka lið
sitt í Thessaly í kyrþey, og bendir
pað til að f>eir muni ætla að reyna að
halda hjeraðinu hvað sem hver segir
Islands frjettir,
Seyðisfirði, 6. rnaí 1897.
Vkðkið. Hjer hefur nú mátt
heita óslitinn blindbylur í 3 daga,
uerstur pó á sunnudaginn og I gær.
Það eru fleiri en snjótitlingarnir, sem
finnst petta óviðfeldið „sumar veðnr“.
Gott I dag.
Skepnuhöld mjög slæm víða
hjer eystra og margstaðar heylitið.
Batnar ekki við petta kast og talað
um að kindur hafi jafnvel fennt sum-
staðar.
Skipskaði. Lítið pilskip, „Vor-
síldin“, eign hr. Ottó Túliníusar á
Eskifirði, hefur farist I ofsaveðrinu I
páskavikunní, á leiðinni af Eskifirði
suður á Papós. Átti að verða paðan
að fiski I sumar. A skipinu voru peir
Kikkarð B-’ck og Þórður Jónsson
(bióðir Eiríks vísiprófasts Jónssonar
I Kaupmanoahöfn) háðir nafukunuir
inerkismenn. Þriðji maðurinn var
Færeyingur, sem lætur eptir sig konu
og börh. Sjálft hefur skipið ekki
komið fram, en ymsa muni úr pví hef-
ur rekið í Lóni og Alptafirði.—Bjarlci
Jóliannes Davíð Olalsson,
syslumaður Skagfirðinga,
andaðist 26. f. mán., úr brjósttæringu.
Hann fæddist á Stað á Reykjanesi 26.
oktbr. 1855. Hann var sonur Ólafs
prófasts (Einarssonar stúdents) John-
sens og konu hans Sigiíðar Þorláks
dóttur. Einar stúdent Jónsson (Johu-
sen) var föðurbróðir Jóns Sigurðsson-
ar forseta (f Khöfn, -j- 1879). Jóhannes
beit. útskrifaðist úr Jærða skólanum í
Reykjavík 1878, sigldi samsumars til
háskólans og lagði stund á lögfræði,
tók embættispróf 1883 með fyrstu
einkunn, og var 20. desbr. s. á. settur
málaflutningsmaður við landsyfirrjett-
inn, en 2. júlf 1884 var bann skipaður
sýslumaður í Skagafjarðarsýslu, og
tók við pví embætti um sumarið.
Hinn 5. nóvember 1886fjekk hann
veitingu fyrir Mýra- og Borgarfjarð-
arsýslu, en fyrir almenna áskorun
sýslubúa sinna sótti hann um að mega
halda Skagafjarðarsyslu, og var pað
sampykkt 15. apríl 1887. Við komu
sína til Skagifjarðar settist hann að á
Reynistað. Vorið eptir reisti bann bú
á Gili, en eptir 5 ár flutti hann á
Sauðárkrók og bjó par til dauðadags.
Arið 1884 kvæntist hann frændsystur
sinni Margrjeti Guðmundsdóttur pró-
fasts Einarssonar Johnsens 1 Arnar-
bæli, er lifir mann sinn. Eignuðust
pau 5 börn—4 souu og eina dóttur—
sem öll eru á llfi.
„Jóhanne3 Ólafsson var friður
sýuum, hæfileika maður mikill og
bezti drengur. Embætti sinu gegndi
hann með dugnaði og samvizkusemi.
í umgengni var hann mesta ljúfmenni
og gleðimaður, og naut ástar og virð-
ingar sýslubúa sinna og allra, er
kynntust honum.“—Isafolcl.
Ur bœnum
og greiiiuliiiui. •
í dálítilli frjettagrein I síðaata,
blaði (par sem getið er um sölu á
nautgripum úr ísl. b> ggðinni á vest-
urstiöod Manitoba-vatns) hefur sú
prentvilla slæðst inn, að pað er sagt
að tvœvetrir uxar hafi verið seldir á
$40, en átti að vera að fjögra vetra
uxar hefðu selst á $40.
Allir prestar og aðrir hlutaðeig-
andi embættismenn safnaða kirkju-
fjelagsins, eru vinsamlegast beðnir að
senda mjer skýrslur safnaða sinna, á
eyðublöðum sem peim hafa pegar ver
ið send, fyrir miðjan júní næstkom-
andi.
Virðingarfyllst,
JÓNAS A. SlGURÐSSon.
(Skrifari k.fjel.)
Akra, N. D., 31. maf 1897.
Hjer með leyfi jeg mjer að minna
alla söfnuði „Kirkjufjelags íslendinga
í Vesturheimi“ á, að senda mjer gjald
sitt I kirkjufjelagssjóð hið allra fyrsta.
Gjaldið pyrfti nauðsynlega að vera
komið i mínar hendur ekki seinna en
20. p. m.
Winnipeg, 9. júni 1897.
Á. Friðkikssón.
Fjehirðir.
Mr. Jón Dínusson, sem ásamt
fleiri íslendingum frá N.-Dakota kom
hingað norður fyrir nokkru og fór
norður til Ilole River, til að skoða
gullnáma-landið á ströndinni par I
grennd, kom aptur úr peirri ferð I
vikunni sem leið og fór heimleiðis I
gær. Honutn leizt allvel á sumt af
piássunum par nyrðra fyrir náma-
gröpt, en pað parf nokkuð langan
tíma til að reyna hina ýmsu náma til
að fá vissu um, hvað auðugir peir eru.
Merry del Val, fulltrúinn sem
páfÍDn sendi hingað til Canada til að
kyuna sjer ,,skólamálið“, er nú hjer I
Winnipeg. Eptir pví sem næst verð-
ur komist er álit hans pað, að bezt
sje fyrir kapólsku klerkana í Canada
að sætta sig við samning pann, er
sambandsstjórnin og fylkisstjórnin
hafa gert um málið og hætta öllum
æsingum útaf pví. Úrslit hinna sið-
ustu almennu kosninga I Quebec
fylki, sem snerust nær eingöngu um
skólamálið, munu hafa opnað augun
á Merry del Val eins og mörgum
öðrum, sem áður voru blindir.
Aríðandi.
í nafni skólanefndar hins ev.
lút. kirkjufjelags íslendinga í
Vesturheimi, og samkvæmt fyrirmæl-
um síðasta kirkjupings, bið jeg hjer
með alla íslendinga, sem hlynntir eru
skólamálinu og sem jeg hef ekki get-
að fundið persónulega, að flýta fyrir
framgangi pess með fjárfrarolögum,
sem sendist mjer undirrituðum fyrir
20. júní næstkomandi.
Eins eru allir peir, sem lofað
hafa mjer fje til skálans, beðnir að
greiða pau loforð sín fyrir miðján
næsta mánuð (júof). Loforð sín mega
menn einnig greiða: í Minnesota til
sjera Björns B. Jónssonar, í Dakota
til sjera Friðriks J. Bergmanns, I Ar-
gyle til Friðjóns Friðrikssonar og
Skapta Arasonar, I Winnipeg til M.
Paulsonar, Á. Eggertssonar og Sigf.
Andersonar, í Selkirk til Oliver & Byr-
on og I Nýja-íslandi til sjera O. V.
Gíslasonar.
Vinsamlegast, yðar
JÓNAS A. SltíUKÐSSON,
(Fin. agt.)
Akra, D.-Dak., 31. maí ’97.
Jeg bið alla viðskiptamenn inína
afsökunar á, hvað ljelega peir eru af-
greiddir á meðan á pví stendur að búð
mín er að parti ryfin niður og byggð
upp aptur. Það var vissra orsaka
vegna nauðsyn á að gera pað á pess
um tíma, en sjerstaklega pó fyrir hin
vaxandi viðskipti, sem jeg er ölluin
viðskiptavinum mínum pakklátur fyr-
ir. Þegar allt er komið í samt lag
aptur, lofast jeg til, með auknu hús-
rúmi og auknu vörumagni að sjá fyrir
pörfum viðskiptamanna minna, jafnvel
betur en nokkurn tíma áður. Vörur
uppá mörg hundruð dollara eru r.ú á
leiðinni, og meira kemur tll að fylla
upp hið nýja rúm. Verð eins sann-
gjarnt og nokkru sinni áður. Lán til
haustsins veitist öllum peim með
ánægju, sem áður hafa skipt við mig
og staðið I skilum, ef peir óska pess.
Með vinsemd,
T. Thorwaldson.
Akra, N. Dak. 7. júní 1896.
Til leigu.
Góð „b-:ek“-húð að 539 Ross
Ave.: 7 herhergi fyrir utan búðina,
kjallari, skúr og besthús. Ágætur
staður fyrir matvörubúð, skóbúð eða
aðra verzlun. Leigan að eins $20.00
um mánuðinn. Menn snúi sjer til
Oslkr, Hammond & Nanton,
381 Maiu Str.
Yinislegt.
UM BOKÐSIÐI.
MenntaÖ vel siðad fólk dæmir
um pað af ýmsu, t.vort pessi eða hinu
hafi veiið vel upp alinn, eða siðaður, f
uppvextinum,eu á enguer tekið meira
mark I pessu efni en pví, hvernig
menn haga sjer við borðið. Og pess
vegna væri ekki úr vegi að minuast á
ýmislegt, er að pessu lýtur.
Allir ættu að vita, að borðhnífur-
inn var ekki upprunalega ætlaður til
að láta fæðu upp í sig með; að pað
eru órituð lög, að paö á ekki að láta
upp í sig súpuna úr endanum á skeið-
inni, og að stauga úr tönuuuum við
borðið er viðurstygð j auguin mennt-
aðs og vel siðaðs fólks. Þessi atriði
eru nú reyndar svo alkunn, að pað
er óparfi að ej^ða nokkrum orðum um
pau. En samt eru ýms önnur smá-
atriði viðvíkjandi siðum, sem eru al-
veg eins augljós að sinu leyti.
Hver kannast til dæmis ekki við,
hvaða kvöl er að sitja til borðs með
mönnum sem láta mikið til sín heyra
að peir eru að borða, sötra skeiðmat-
inn svo að allir við borðið heyra pað,
l'JRRj8, °K kjamsa átmatinn eins og
peir sjeu að gera öllum kunnugt, að
peir njóti hans mikið? Eða—og pað
er ef til vill alvarlegasta brotið gegn
góðum siðum—hver hefnr ekki kval-
ist af að verða að sitja til borðs með
manni sem hugsar ekki út I að pað,
að nota Vasaklútinn sinn (snýta sjer)
heyrir eins rnikið til að klæða sig og
útheimtir eins mikið privat pláss eins
og að skera á sjer neglurnar eða
bursta hár sitt.
Spekingurinn Emerson, sem var
sönn fyrirmynd í göðum siðum og
sannarlegt prúðmenni, áleit pað ekki
fyrir neðan sig að tala um borðsiði í
ritgorð (essay) sinui „Um framferði“.
Hann segir par: „Jeg óska að sá,
sem situr til borðs með mjer, biðji
um brauð, ef liann vill fá brauð, eða
ef hann vill fá „sassafrass“ eða krans-
auga að hann biðji utn pað, eiý rjetti
ekki fram diskinn sinn eins og jeg
vissi fyrirfram, hvað hann vill“.
Sami heimspekingur segir á öðr-
um stað: „Ungfrúin, sem fer á fyrsta
ballið sitt Og sveitamaðurinn, sem í
Nr. 22.
Carsley
& Co...
MIKIL SUMAR.
SALA__________
I Regnkápum, Axlaakjólum og
Stutt treyjum handa Komun ....
Emnig heilmikið af einstÖKum
Treyjum og axlaskjólum. sem
höfð voru til sýnis, fyrir hálft verð
Blússur
Beztu tegundir af blússum (bh u-
ses) fyrir 5()c, 75c, $1 og $1.25
Kjólaelni
Vjer keyptum heildiölu-upplag
af kjólataui fyrir minua en verk-
smiðjuverð, svörtu, dökkbláu,
bröou Og af öllnm móðins litum.
Einnig heilmikið fíuum dúka- -ml-
uni frá 45c til 60c virði yardi \
öll pessi efni seljmn við fýrir 25
cents yardið—
Látið ekki bragðastað skoða
pau áður en pjer kaupið I kjóla
Sjerleg kjörkaup hjá oss f ,,prints“
„giughams“.........5C j ardið
Sumar-nærföt
Karlmanna nærföt 25c fparið;
sumar Vesti fyrir konur og börn:
5cu10c, 12|c, 15c og 25c hveit;
karlmanua Sokkar: 3 pör á|25c
Carsley $c Co.
344 MAilM STR.
Suonan við Portage ave.
fyrsta sinn er boðinn til miðdagsverð-
ar í stórbæ, álítu, að pað sje farið ep'-
ir vissum, föstuin reglum hvað snert-
ir hverja athöfn og hvert orð, sem
sagt er, og að hver sá, sem elki
breytir í öllu eptir peim, sje rækur
úr góðum fjelagsskap. Síðar komast
pau að pví, að heilbrigð skynsemi
og lyndisfar manna býr til sínar eigin
reglur á hverri stundu, og tala efa
pegja, drekka vin eða láta pað veia,
tefja eða fara, sitja á stól eða veita
sjer á gólfinu með börnumim, t ða
standa á höfði, og hvað helzt ann: ð,
sem er nýtt eða óvanalegt; og sð
sterkur vilji er ætíð samkvæmur tfzk-
unni, hvað annað sem ekki er í tízku,
Allt, sem tízkan útheimtir, er rólegt
framferði og sjálfsánægja“.
Er petta ekki heill kapftuli um
góða siði? Hvað gerir til pó maður
viti ekki, til hvers á að nota pennan
eða hinn gaffalinn eða pessa eða hii a
skeiðina, sem liggur i, villandi röðum
hægra og vinstra megin við diskinn
manns? Það er vel fyrirgefanlegt
brot, að nota sallads-gaffalinn í stað-
inn fýrir fisk-gaffalinn, ef sá, sem ger-
ir sig sekan i pvf, gerir pað rólega og
fumlaust.

fyrir öllum borðsiðum,eru sömu lögin
og Hggja til grundvallar fyrir öllu
góðu framferði, pau -sem sje, að
breyta gagnvait öðrurn eins og maðui
vill að aðrir breyti gagnvart sjer.
Jeg er ennfremur samdóma Em-
ersori par sern hann segir: „Jeg
vildi beldur sitja til borðs með manni.
sem ekki viðurkenudi sannindi boð-
orðanna, en með manni, sem er sóða-
legur og ósnoturlegur að búningi og
f frauigöngu“. Og ef pað var pess
vert fyrir hinn mesta hcimspekÍDg
vorrar tíðar að eyða tíma og hugsuB
sinni til að rita um aðra eins hluti eins
og borðsiði, er pað pá ekki pess virfí
einnig fyrir okkur að gefa pessu efni
dálítinn gaum, svo að við getum upp-
fyllt grundvallar-skilyrðin fyrir góðu
uppeldi og siðum, sóm eru ekki aunað
en pað, að sameina pað að vera góð-
samir, óháðir og prúðir I umgengrii
okkar við aðra. [ÞýttJ,