Lögberg - 26.04.1900, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2G APRÍIOOO.
Islands fréttir.
Rvík, 17. fehr. l!)00.
Austub Skaftafellssýslu (Lðni)
23. jan. 1900. Næstl. vetur var mild-
ur og votviðrasamur framan af, og;
aldrei frostharður, en seinni hlutann
voru hér tiðir norðanvindar, en oftast
auð jörð. Vorið var hart og kalt
fram til fardaga, en síðan rigningfar
miklar til miðsumars. Grasvöxtur
göður ocr nyting allgóð íí töðu, en
lakari & útheyi. Haustið hagstætt ogf
veturinn frostvægur hinj/að til, en
umhleypiogar tíðir otr suinstaðar hajr-
lítið við ogr við sökum blota oo^ ftfreða.
1 vor er leið trenyu talsverð veikindi
hér um sveitir: kvefsött (InOúen/.a)
ogr lung’nabólj/a; urðu þau einkum
megn I Nesjum og & M/runn og létust
eijri allfáir, en sumir lágu lengi, en
réttu fffi við aftur. S ðan hefur
lungnabólga stungúð sér niður hér og
hvar, Ojg audaðist úr henni seint á f.
í. Sigurður bóndi Jónsson að Stapa,
einstakasti góðvildar- og greiðamaður.
NíJ.kga (12.—13. jan. (>. &.) kom
hvalur inn um Hornfjarðarós (um 30
&1.? & langd). Lenti hann austur í
Skarðsfjörð og festist rétt hj& I>inga-
nesi; pótti {>að n/lunda, f>vt f>angað
hefur aldrei hvalur komist í manna
minnum.
Sigukðují Gunnlaugsson, bóudi
í .F.rlækjarseli í Axarfirði, er n/Iega
l&tinn. Hann var bænda fremstur
f>ar um sveitir, dugnaðarmaður og
framtakssamur, greindur vel og vel
l&tinn. Heimili hans þótti bera af
öðrum, og börn hans eru vel mentuð
og mjög efnileg.
Fykik vasapjófuað og / msar
gripdeildir aðrar, sem og stórpjófnað
(innbrotspjófnað), var maður dæmdar
ntflega I yfiriétti, Helgi nokkur lngi-
mundarson, vinnumaður fr& Litlu-
Sandvtk, og hlaut 3 &ra betrunarhús,
—í héraði að eins 2 ára. Yasapjófn-
aðinn hafði harn framið við Guðmund
lækni Guðmundsson á Stokkseyri, &
j ólaföstunni í fyrra vetur, 1808, stal
frá honum 22 kr. (tveimur 10 króna
seðlurn og einum 2 króna pening)
„með peim liætti, að hann fór ofan í
vasa Guðmjndar, meðan peir stóðu
úti undir sjóbúðarvegg og voru að
tala saman, n&ði peningabuddu upp
úr vasanum, tók úr henni ofangreicda
peninga og lét stðan budduna aftur
ofan I vasa Guðmundar, &n pess að
hann yrði nokkurs var ‘.
Rvlk, 24. febr. 1900.
Snæfellsnesi seint I jan. 1900.
Árið sem leið byrjaði með hrein-
viðrum, og var hér snjólítið fram á
l>or.-a. Þ& hófust fanokomur miklar,
sem héldust fram yfir sumarm&l.
Flestir urðu heylausir hér um pl&ss,
og margir sk&ru skepnur sínar af hey-
leysi, mest í Eyrarsveit; fáir voru,
sem g&tu bjilpað öðrum um hey, eo
kaupmenn I Stykkishóhni l&nuðu
bændum rnikið kurn til fóðurs fyrir
skepnur.
í veiðistöðunum undir Snæfells-
jökli varð ágæt.ur liskafli bæði um
vetrar- og vor vertíðina, fr& páskum
til hvítasunnu, 700 til blutar mest.
Eftir sumarmálin varð b&tstapi I 01-
afsvík, sem &ður hefur verið getið I
ísafold.
Malmánuður byrjaði með fremur
hagstæðum bata, en pó féllu vlða
skepnur af hor og öðrum vanhöldum.
Unglambadauði mikill.
Af pessum frainantöldu ástæðum
er landbúnaður hér I mikilli afturför;
menn eru hér sokknir I miklar skuldir
I kaupstöðum, sem að miklu leyti
koma af l&gu verði & öllum afurðum
landbúnaðarins, og IIka af pví, að
vinnufólk fæst ekki, nema fyrir langt
um hærra kaup en var fyrir nokkur-
tim árum, og margt fðlk vill fá kaup-
ið I ÍDDskrift hj& kaupmönnutn.
Alt vorið og sumarið var mjög
votviðrasamt fram til rétta; hröktust
pvl vlða hey, en grasvöxtur I mesta
lagi, einkum & túnum og eyum. Á
réttum byrjuðu purviðri oftast við
austanátt, fram til 10. nóv.; pann dag
og næsta dag féll hér mikill snjór,
Um pað leyti lft úti tvær nætur kven-
maður fr& Leiksk&lum I Haukadal,
Guðn/ að nafni, fanst með litlu lífi,
en hrestist pó.
í desember var óstöðug veðr&tta,
oftast frostvægt, en norðangarður um
h&tíðernar. Góður afli undir Snæ-
fellsjökli.
I3ráðape8t með minsta móti.
Heilbrigði fremur góð alt árið.
I>ennan mánuð fromur óstöðug
veðrátta, stöku sinnum píða og fann-
koma á milli. Heilsufar manna gott.
Sagður góður fiskalli I voiðistöðunum
undir Snæfellsjökli.
Rvík, 21. mar/, 1900.
Bkáðkvaduur varð maður hór I
bænum fyrir nokkuru, 5. p. m.,Sveion
DnhlhofE að nafni, ungur maður og
ofnilegur; háttaði Iteilbrigður, en fanst
örendur I rúmi sínu mbrguninn eftir;
löngu kalt orðið líkið.
Dáinn er morkisbændaöldungur-
inn Finnur Magnús Einarsson á Með-
alfelli I Kjós.—lsafold.
•
Seyðisfirði, 9. marz 1900.
Slys. Stúlka frá Steinsnesi I
Mjóafirði hrapaði n/Iega fram af
klettum par skamt fr& bænum! var að
bera heim svörð. Hún hét Solveig
Magnúsdóttir, dóttir Magnúsar bók-
bindara Einarssonar, sem einusinni
var I Gunnhildargerði 1 Tungu.
Seyðisfirði, 15. marz 1900.
Fkam að slðn8tu helgi höfðu
lengi verið hreinviðri og sólskin frá
raorgni til kvölds, en hiti ekki svo
mikill að nokkuð ynni & snjónum til
muna. SFan um helgina hefur snjór
mikið slgið og jörð er komin upp.
Soyðisfirði, 21 m#r/. 1000
Snjói: hefnr kora ð t:>luverður oy
sögð ófærð & heiðunum milli Héraði*
og fjarða. *
2 p. rn. dó & Vestdalseyri V'gfús
Sigurðsson, 73 &ra gamail, fyrrum
bóndi ft Hofi I (Iræfum.
NVlkga er dáin Rósamunda kona
Þorsteins Djrsteinssonar & Brekku 5
Mjóafirði.
1 NFLÓKN/.A veikin gengur nú I
fjörðunum bæði hér fyrir norðan og
sunnan, og hefur sum staðar lagst
pungt &. Ur henni hafa d&ið: Ólaf-
ur bÓDdi Kjartansson & Dallandi I
Húsavík! hann var merkismaður og
fróður uiii margt;. Finnur Ófeigsson I
Barðsnesgerði; Helga, gömul kona,
móðir bændanua I Barðsnesgerði
einn maður (Guðmundur að nafni) I
Hellisfirði og ungbarn I Húsavík.
Nú I hríðarkastinu braut Vest-
dals&in fr& sér st/flugarð og flóði yfir
Vestdalseyrina og inn I mörg hús.
Urðu Eyrarbúar að moka ánni farveg
fram gegnum skaflana til pess að
losna við flóðið.—Bjarki.
nRA-
U w.
aTS Tauga-
MbiÐFERD Sjukdomum
Við rannsókn taugasjúkdóma,
ko r*t Dr. A. W. Chase að pvl, að 1
nær pvl öllum tilfelium *tafaði veikin
af rangri næriogu. Nálægt einn
fimti af öllu blóðinu I llkamanum er I
heilaDtim, og nema pað sé gott og
hreinf f& ekki taugarnar sína rsttu
næringu og preytast o£ bila.
Tauga-slekja, tauga-höfuðverkur,
tauga magaveiki, svefnleysi 'og fjör-
leysi, og niðurdráttur er vottur um
eiklað, vatnbkent blóð og bilaðum
taugar.
I>a' var blóðinu og taugunum til
næringar, að Dr. A. W- Chase’s Nerve
Food rar búið til. Hvað vel pað hef-
ur bætt alla sjúkdóma, sem stafa af
punnu blóði og veikuui tiugum. er
scnnun fyrir pvl, að sú hugmynd Dr.
Chase’s, að næra taugarnar og blóðið,
er rétt. Hre<sa tdi meðöl keyra ein-
ungis áfram hið preytta tauga kerfi
pangað til maður byltist niður.
Dr. A. W. Chase’s Nerve Food
myndar n/jan heila og tauga-sellur,
og hreinsar og bæt r blóðið. l>að
gerir bila’,ar taugar styrkarog hraust-
ar. 50c. stór askja hjá öllum verzl-
unarmönnum, eða hj& Edmanson,
Bates b Co., Toronto.
Frí íloupon.
Dr. Chases Supplementary Recipe
Book og sýnishorn af Dr. Uhase’s
Kidney-Liver pillum og áburði,
verður sent hverjum |.eim frítt,
sem sendir |.etta Coupon.
EDDY’S
HUS-, HROSSA-, GOLF- OCv iS'l'O-
BUSTA
Deir endast BETUR en nokkrir aðrir, sem boðnir ern. og «ru viðurkendii af
öllum, sem brúka p&, vera öllutn öðrumjbetri.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstj r -
inni I Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölsky'du-
feður og karlmenn 18 &ra gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrúr fyr r
haimilisrjettarland. p»ð er að segja, sje landið ekki áður tekið,eöa sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu & peirri landskrifstofu. sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrlkis-r&ðherrans,
eða innflutninga-umhoðsmannsins I Winnipeg, geta menn gefið öði
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er flC,,
og hafi landið ftður v«rið tekið pHrf að borga *5 eða |il0 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvi er samfara.
HEIMILISRJETT ARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða meun að uppfylla heimilis
rjettarskyldur slnar nieð 3 ára áhúð og yrking landsins, og mft land
nerainn ekki vera lengur frft landinu eu 6 m&nuði & ftri hverju, &n sjer-
staks leyfis fr& innanríkis-r&ðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBR.IF
ætti að vera gorð strax eptir að 8 ftrin eru liðin, annaðhvort hjft næsfa
umboðsmanni eða hjft peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið & laDdinu. 8ex m&nuðum &ður verður m&ður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum I Ottswa pað, að
bann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða lamíið, um eignarrjett, til pess að taka
af »jer ómak, p& verður hann um leið að afhenda sllkum umboðam. $5.
LElÐBElNINGAR.
N/komnir innflytjendur f&, & innflytjenda skrifstofunni I Winni-
peg ’ & öllum Doroinjon Lands skrifstofum innan Mauitobaog Norð-
vestui “ndsin, leiðbeiningHr um p»ð hvar lönd eru ótekin, og allir, sem
ft pessum skrifstofum vinna, veits innflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningsr og hj&lp t.il pess að n& I lönd sem peim eru geðfeld; eDn
fremur allar upplýsingar viðvlkjandi timhur, kola og n&malögum. All-
ar sllkar reglugjörðir getH peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðins um stjórnarlönd innan j&rnbrautarheltigÍES t
Brit'sh Columhia, með pvl að snúa sjer hrjeflega til ritara innanrfkis-
deildarinn&r I Ottawa, innflytjen ia-umhoðsniannsins I Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðBmönnum I Manitoba eða ííorð-
vesturlandinu.
JAMKS A. SMART,
Deputy Minister Of the Interior.
N. B.—Auk laDds pess, sem menn geta lengið gefins, og fttt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pft eru púsnndir ekra af hezta )andi,sem
hæi/t r að f&til leigu eðR kaups hj& j&rnhrautarfjelögum og /mBum
öðrum félögum ojr einstakline'um.
473
prúðmannlega: „Ég samgleðst yður, að pér eigið
Bvona einbeittan unnusta“.
Hann hafði varla s ept orðinu pegar maðurinn,
som var & varðbergi & frampiljunum, kallaði tvisvar
hvað eftir annað: „Skip fyrir stafni!'1 Við hlupum
öll tafarlaust fram eftir piljunum, og ég greip tvö-
fakla klkirinn af Denny. Dað s&ust tvö skip, og
stefndi anuað & stjórnborðs-kinnunginn & jaktinni, en
hitt beint á stefni hennar. Bæðr skipin virtust vera
hér um bil jafn langt fiá okkur. Eg athugaði skipin
vandloga I gegnum kfkirinn, og stóðu pau kapteinn-
inn, Denny, Hogvardt og Phroso I kringum mig og
biðu eftir sk/rslu minni um skipin, sc n færðust óð-
fluga nær og nær.
„l>au eru bæði herskip“, sagði ég áu pess að
taka kíkirinn fr& augunum. „Ég vona að óg geti
séð, hvaða f&na pau sigla með, að mínútu liðinni.
Allir steinpögðu, en pað leyndi sér ekki að orð
mln höfðu vakið ftkafa eftirvæntingu hj& tilheyroDcl-
um mlnum. Ég varð var við, að jafnvel hinn rólogi
kapteinn stóð fast bj& mér, eins og hann væri að
reyna að sj& I klkir minn moð öðru auganu.
Orðin, som ég talaði næst, drógu ekki úr &-
huganum.
„Tyrkneska flaggið, við Júpiter!“ hrópaði ég;
og p& sagði kapteinninn tafarlaust:
„Loforð mitt i anibatt okki petta I sér, Wheatley
l&varður“.
„Eigum við að suúa við og fl/ja?“ spurði I )enny
píur l&gt.
480
sínum í síðasta sinni, Ug sjóliðsforingja-efnií I breíka
bátnum svaraði með hjartanlegu blótsyrði. Við
romdumst við jg rerum éins og sj&lf líf okkar lægi
við. B&ðir bátarnir voru nú örskamt fr& okkur—
Tyrkinn dálítið & undan. Tyrkinn var nú um fimm
faðma fr& okkur—nú ekki nema prjft—en Bretinn
cnnpá fimm!
Við tókum seinasta ftratogið af öllum kröftum;
og svo stökk ég & fætur. Hnlfillinn & tyrkneska
b&tnum var ekki nema h&lfan faðm fr& bftt okkar, og
pá lögðu tnennirnir I honum árarnar við, til pess að
rekast ekki & okkur. Sjóliðsforingja-efnið Jét menn
slna einnig leggja við. í eitt augnablik virtist alt
standa kyrt og við hanga I vogarsk&linni, mitt & milli
sigurs og ósigurs. D&, rétt um leið að kapteinninn
tók um borðstokkinn & b&t okkar, beygði ég mig of-
urlítið niður og greip Phroso, sem var við pessu búin,
°f? fleygði henni yfir hið mjóa sund, sem var & milli
okkar og brezka b&tsins. Sex sterkar og ftfj&ðar
hcndur tóku & móti henni, en fagnaðar-6p heyrðust
fj& bre/.ka herskipinu; ^pví mennirnir & pvl s&unú að
petta hafði verið kappróður—og pað meira að segja
kappróður um kouu. Og pegar ég s&, &ð Phroso var
pannig óhult, sneri ég mér að kapteininum af fall-
bissub&tnum og sagði:
„Takið hana úr b&tnum parna, of pér getið, og
fjandinn hafi yður nú“.
4fi!l
lét mig vits, að h&degisverðurinn væri reiðubúinn.
Ég fór pvt aftur til kapteinsins, og sagði við hann:
Ég“ hef hugsað mér, að bezt sé, að lialda beint t
& sjóinn fyrst, en skoða blettinn, par sem Mo irakt
lét líf sitt, á heimleiðinni“.
„Ég er algerlega I yðar höndum“, sagði kap-
teinninn mjög kurteislega; pað fólst meiri sannleikur
I pessuin orðum haris en lianri viasi.
Denny, knpteinninn og ég fórum*p& ofan I k&et-
una, til að borða m&ltfð okkar. Eo var iðinn að
hjóða kapteininum alt hið bezta, sem til var; p&rua í
f&meuninu & jakt nni hnfði kampavlns-bikarinn, sem
enginn kunni botur að blanda en Watkins, yfirhönd
yfir hinum trúarbragðalegu efasemdum kaptei«ains;
pogar búið var að brjóta skarðið I vegginn, varð |>*1'
æ stærra og stærra og kapteinninn fór að verða k&t-
ur. Degar hinn var búinn að drekka kallið, kom
ftnægjuleg ró yfir hann, og par á eftir sljóleiki. E i
& meðan hélt jaktin sifelt ftfram með góðum gangi.
„K'ukkan or nú orðin nærri tvö“, sagði ég.
„Við ættum að fara að suúa við. En heyrið pé ,
kæri kapteiun ininn, vildu'' pér ekki f& yður ofurll -
in dúr? Ég skal vekja yður löngu &ð.;r en við kotn-
um til Neopalia“.
Denny brosti óvark&rlega við petta einkenniiegt
loforð mitt, en ég hnipti I hanu I laumi, svo hau t
varð aftur alvarlegur & svipinn.
Ktptoinninu tók upp&stutigu minni moð htlf
afsakandi ptkkl&tssemi. Haun lagði sig síðan úttf ft