Lögberg - 08.08.1901, Qupperneq 6

fi
LÖGBEKO, FIMTUDAGINN 8 ÁGÖST 1901
Alþingi.
Framvnrp t.il stjórnarRkipunarlaga
nm breytinf; á stjórnarskrá ura liin sér-
staklegu málefni Islauds 5. jan. 1874.
í rtaðinn fyrir 2. gr., 8. gr., 1. máls-
gr. 11. gr . 15. gr., 17. gr., 19, gr., 1. lið
25. gr., 28. gr„ 34. gr., 86 gr. og 2. á-
kvörðan um stundarsakir í stjómar-
skránui komi svo liljóðandi greinar:
1. gr. (2 gr. stj-skr.).
Konungur hefir hið æðsta vald yfir
öilum hinum sórstaklegu málefnum ís-
iands með þeim takmörkunum, sem sett-
ar eru í stjórnarskrá þessari, og lætur
ráðgjafa fyrir ísland framkvwma það.
Ráðgjafinn fyrir ísland má eigi hafa
annað ráðgjafaembætti á hendi, ogverð-
ur að skilja og tala íslenzka tungu.
H'ð æðsta vald innanlands skal á
ábyrgð ráðgjafans fengið í hendur
landshofðingja, sem konungur skipar og
liefir aðsetur sitt á íslandi. Konungur
ákveður verksvið landshöfðingja.
2. gr. (3. gr. stj.skr.).
Ráðgjafinn ber ábyrgð á stjórnarat-
höfninni. Alþingi getur kært ráðgjaf-
ann fyrir embættisrekstur iians eftir
þeira reglum, er nánara verður skipað
fyrir um ineð lögum.
3. gr. (1. málsgr. 14. gr. stj.skr.).
Á alþingi eiga sæti 34 þjóðkjörnir
albingismenn og 6 alþingismenn, scm
konungur kVeöur til þingsetu.
4. gr. (15. gr. stj.skr.).
Alþingi skiftist í tvær deildh-, efri
þingdeild og ncðri þingdeild. í efri
deildinni sitja 14 þingmenn.í neðri deild-
iuni 26. Þó má breyta tölum þessum
með lögum.
5. gr. (17. gr. st.j.skr.).
Kosningarrétt til alþingis hafa:
a, allir bændur, sem hafa grasnyt og
gjalda nokkuð til allra stétta; þó skulu
þeir, som með sérstaklegri ákvörðun
kynnu að veia undanskildir einhverju
þeanskyldugjaldi, ckki fyrir það missa
k 'Sninganétt sinn;
b, kaupstaðai borgarar og aðrir karl-
menn í kaupstöðum, sem eigi eru öðrum
h iðirsemhjú, ef þeir gjalda í bein bæj-
argjöld að minsta kosti 4 kr. á ári;
c, þurrabúðarmenn og aðrir karl-
menn í hreppum, sem eigi eru ððrum
háðir sem hjú, ef þeir gjalda til sveitar
að minsta kosti 4 kr. á ári;
d, embættífmenn, hvort heldur þeir
hafa koDunglegt veitingabréf eða þeir
eru skipaðir af þvf yfirvaldi, sem kon-
ungur hefir veitt heimild til þessa;
o, þeir, sem tekið hafa lærdómspróf
við háskólann, eða cmbættispróf við
prestaskólann eða læknaskólann í
Reykjavík, eða eitthvert annað þess
háttar opinbert próf, sem nú er eða
kann að verða sett, þó ekki séu þeir í
embættum, ef þcir eru ekki öðrum háðir.
Þar að auki getur enginn átt kosn-
ir.garrétt, nema hann sé orðinn fullra 25
ára að aldri, þegar kosningin fer fram,
hali ófiekkað mannorð, hafi verið heim-
ilisfastur í kjördæminu eitt ár, sé fjár
síns ráðandi og honum sé eigi lagt af
sveit, eða, hafi hann þegið sveitarstyrk,
að hann þá liafi endurgoldið hann eða
honum hafi verið gefinn hann upp.
Stafliðunum b og c má breyta með
lögum,
6. gr. (19. gr. stj.skr.),
Hið reglulega alþingi skal koma
sitnan fyrsta virkan dag í jú'imánuði
annaðhvort ár, liafi konungur ekki til-
tekið annan samkomudag sama ár.
Breyta má þessu með lðgum.
7. gr. (1. liður 25. gr. stj.skr.).
Fyrir hvert reglulegt alþingi, undir
eins og það er saman komið, skal leggja
frumvarp til fjárlaga fyrir Island fyrir
tveggja ára fjárhagstímabilið, Sem í
hönd fer. Með tekjunum skal telja til
lag það, sem samkvæmt lögum um hina
st.jó'narlegu stöðu Islands i ríkinu 2.
jan. 1871, 5. gr., sbr. 6. gr., er greitt úr
hinum almenna ríkissjóði til hinna sér-
sraklegu gjalda Islands, þó þannig, að
greiða skuli fyrír fram af tillagi þessu
útgjöldin til hinnar æðstu innlendu
stjórnar Islands, eins og þau verða á-
kveðin af konunginum.
8. gr. (28. gr. stj.skr.).
Þegar lagafrumvarp er samþykt í
annarrihvorri þingdeildiuni, skal það
lagt fyrir hina þingdeildina í því formi,
som það er samþykt. Verði þar breyt-
i igar giörðar, gengur það aftur til fyrri
þingdeödarinnar. Verði hór aftur gerð-
ar breytingar, fer frumvarpið af nýju til
hinnar deildarinnar. Oangi þá enn
eigi saman, ganga báðar deildirnar sam-
an í eina málstofu, og leiðir þingið þá
málið til lykta eftir eina umræðu. Þeg-
ar alþingi þannig myndar eina málstofu,
og leiðir þingið þá málið til lykta eftir
eina málstofu, þarf til þess, að gjörð
verði fullnaðarályktun f máli, að ineir
en helmingur þingmanna úr kvorri
deildinni um sig sé á fundi og eigi þátt í
atkvæðagreiðslunni; ræður þá atkvæða-
fjöldi úrslitum um hin einstöku máls-
atriði, en til þess að lagafrumvarp,
að undanskilduin frumvörpum til fjár-
laga og fjáraukalaga, verði samþykt i
lieiJd sinni, þarf aftur á móti að minsta
kosti, að tveir þriðjungar atkvæða
þeirra, sem greidd eru, séu með frum-
varpinu.
9. gr. (34. gr. stj.skr.).
Ráðgjafinn fyrir Island á samkvæmt
embættisstöðu sinni sæti á alþingi, og á
hann létt á að taka þátt f umræðunum
eins oft og hann vill, en gæta verður
hann þingskapa. í forföllum ráðgjafa
má hann reita öðrum manni umboð til
þess, að mæta á þingi fyrir sína hönd,
en að öðrum kosti mætir landshöfðingi
fyrir liönd ráðgjafa. Atkvæðisrétt hefir
ráðgjafinn eða sá, sem kemur í hans
stað, því að eins, að þeir séu jafnframt
alþingismenn.
10. gr. (36. gr. stj skr.).
Hvorug þingdcildin má gera álykt-
un um neitt, nema meir en helmingur
þingmanna séu á fundi og grciði þar
atkvæði.
11. gr. (2. ákv. um stundarsakir).
Þangað til lög þau, er getið er um
í 2. gr. (3. gr. stj.skr.), koma út, skal
hæstiréttur ríkisins dæma mál þau, er
alþingi höfðar á hendur ráðgjafanum
fyrir ísland út af embættisrekstri hans,
eftir þeim málfærslureglum, sem gilda
við téðan rétt.
• * *
Flutningsmenn framangreinds frum-
varps eru þeir dr. Valtýr Guðmundsson,
Ólafur Briem, Stefán Stefánsson kenn-
arl og Jóh, Jóhannesson.—tsafuld.
Odyr Eídividur.
TAMRAC..............$4.25
JACK PINE........... 400
Sparið yður peninga og kaupið eldi-
við yðar að
A.W. Reiiner,
Telefón 1069. 326 Elgin Ave
SERSTAKT UM SYNINQAVIKUNA.
300 léttir ksrlmanna luster trejur og
vesti |2.50 virði &.............$1.25
100 karlmanns Crssh hattar 75c. virði
á .............................. 85c.
85 tylftir sllki hálsbönd, 50c. virði á 25c.
350 kailmannaföt búin til af skradd
ara úr Serges; $10.00 virði á.... $6.75
75 grá og brún Scotch Tweed silki-
fóðruð, 13.50 virði á ........$8.50
40 döskblá English Milton klæðis-
föt 11,50 virði á.. .........$5.75
25 skrnddara saumuð Clay Worsted,
dökk og ljósgrá föt $18, á...$9.75
200 tylftir karlm. Balbrivgan nær-
föt; hjá öðrum $1 25, hjá oss....70c.
150 karlmanca regnkápur $3,(0, á.. $1.95
Náttserkir $1.59 virði á 95c,
Karlmanna sokkar frá léc. tii 75c.
Ftnnhafnarskyitur af öllum tegund
um á 65c.
Dongólaskor með saumuðum sólum
$2.50 V'röi á $1-25.
Tlie fircat West (Mliiug Co.,
577 Main Streot, WINNIPEG.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum sectionum meB jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjóru-
inni í Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 okrur fyrir
heimilÍ8rjettarland, f>að er að sepja, sjo landið ekki ftður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu & þeirri landskrifstofu, sem
næst liffg'ur landinu, sem tekið er. Með leyíi innanrfkis-rftðhcrrans,
eða innflutninga-umboðsroannsins f Winnip^g, geta menn gefið öðr-
um umboð til þess að skrifa sigf fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið áður verið tekið f>arf að borga $5 eða %)í' fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem f>ví er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sfnar með 3 ftra ftbúð og yrking landsins, og mft land-
neminn ekki vera lengur frft landinu en 6 m&nuði & ári hverju, fin sjer-
staks leyfis frft innanrfkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sfn-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 ftrin eru liðin, annaðhvort hjft næsta
umboðsmauní eða hjft þeim sem sendur er til f>ess að okoða hvað unn-
ið hefur verið ft landinu. Sex m&nuðum áður verður maður f>ð að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum f Ottawa það, að
hann ætli sier að biðja um eignarrjottinn. Biðji maður umboðsmann
þann, sem ttemur til að skcða landið, um eignarriett, til þess að taka
af sjer óoiak, þft verður hann um leið að afhendaslíkum umboðam. $Ö.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innflytjondur fft, ft innflytjenda skrifstofunni f Winni*
peg r ft öilum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui sndsin, leiðbeiningar um það hvar lönd eru ótekin, ogailir, 9em
ft þessum skrifstofum vinna, veitiinnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hjftlp til þess að n& í lönd sem þeim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og n&malögum All-
ar slíkar reglugjörðir geta þeir fengið þar gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan jftrnbrautarbeltisins f
British Columbia, með þvf að snúa sjer brjoflega til ritara innanrfkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg eða
til einbverra af Dominion Lands umboðsmönnum í Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands þess, sem menn geta fengið gefins, og átt er við
f reglugjörðinni hjer að ofan, þft eru þútnn lir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fft til leigu eða kaups hjft j&rnbrautarfjelögum og /mmin
latd8öluféiögum og einstaklingum.
Eg hef til sölu gottog ódýrthús á
Toronto-str. 50 feta lóð.
J. A. Blöndal, 567 Elgin ave.
SÉRSTÖK SALA
í
TVÆR VIKUR.
Saumavélar með þremur skúffum. Verk-
færi sern tilheyra. öll úr nickel plated
stáli, ábyrgst í 10 ár . • • • $25.00
Sérlega vö.iduð Drophead Saumavél
ir aðolns........;.....$30.
National Saumavéla-fél. býr þær til og
ábyrgist. Við kaupum heil vagnhlöss
og seljum því ódýrt.
TIIE BRYAN
SUPPLY C0.
243 Portage Ave., Winnipfo,
Heildsöluagentar fyrir
Whcclcr & Wilson Kai.maiélar
fyr-
00
FRAM oc
AFTUR...
sérstakir prisar á farbrófum
til staða
SUDUR, AUSTUR, VESTUR
Fcrðamanna (Tourist) vagnar
til California áhverjum
-miðvikudcgi.
SUMARSTADIR
DETR0IT LAKES, Uim.,
Veiðistöðvar, bátaferðir, bað-
staðir, veitingahús, etc.—Fargj.
fram og aftur $IO gildaudi í 15
daga—(Þar með vera á hótéli í 3
daga. — Farseðlar gildanái í 80
daga að eins $10.80.
Á fundinum sem Epworth
League heldur í San Francisco, frá
frá 18.—31. Jiilí 1901, íást farseðlar
fram og aftur fyrir $öO. Til sölu
frá 6. Júlí til 13. Ymsum leiðum
úr að velja
Hafskipa farbréf tilendimarka
hcimsins fást hjá oss.
Lestir koma og fara frá Canadian
Northern vagnstððvunum eins og hér
segir:
Fer frá Winnipeg daglega 1.45 p. m.
Kemur til „ „ 1.30 p.m.
Eftir nánari upplýsingum getið )>ér
leitað til næsta Canadian Northern
agents eða skrifað
CHAS. S. FEE,
G. P. & T. A„ St.iPaul.
H. SWINFORD,
Gen, Ágent, Winnipeg,
328
aft þekkja sift eigið barn, og eg gat ekki boríð á
móti þvf, Hún sagði mér síðan alla raunasögu sfna,
ofj gagan var ekkert annað en ein útgáfan enn af
meðferð karlmanna á okkur, vesalings fótum-truðe-
um aumingjum. Hún var leikkona þegar eg kyut-
i t h< nni fyrst. Mér leið betur á þeim árum, skal eg
scgja yður. Eg átti þá ekki heima f svona fátæk-
legu nftgrenni. Eg bjó í gððu húsi f góðri götu, og
veslings vinkona mfn lfka. Það var venja hennar
að vera 1 burtu f ferðalögum, svo eg undraðist, ekki
um hana þó eg heyrði ekkert af benni nftn-
uðum saman. Eg visai aidrei til þess, að
bún hefði eignast barn fyrr en húi gerði til-
kn.ll til barnsins, sem eg hélt að drott'nn hefði sent
niér. Ekki bafði eg heldur vitað noitt 11 þess, að hún
væri gift, enda kom þsð upp & tcningnum, að hún
var J>að ekki. En þft um daginn sagði hún mér alla
söguna. Hvernig hún hefði kynai unguui auðmanni
sem var frfður og alt eftir þvf. í>að er gamla sagan
e ns og þér vitið. X>eir eru æfinlega friðir og hafa
nóga peningli upp & vasann. Og svo verða hjörtu
okkar gagntekin af frlðleikanum, en gjafirnar byrgja
fyrir augu okkar svo við sjftum ekki það, sem við
gerum rangt. En þetta vitið þér nú alt saman án
þess eg segi yður það. i>að leit út fyrir, að hún
hefði elskað raann þennan í þrjú eða fjögur ftr, og
S'O kom barnið. Hún varð fjarskalega veik, og eft-
ir langa legu, þ“gar húu var ofurlftið fario að hress-
ast, koin hann td hennar að nætiirlagi, kveldið fyrir
þakklæiishátiöina, og s<gði, i kuidaleguw lóul
333
nafnið hans. Nafn hans slapp aldrei fram af vörum
hennar. En hún sagði mér, að hann væri ríkur og
af góðu fólki kominn og þess hftttar. Og hún sagði
að hann hlyti að hafa verið viti sínu fjær um kveldið,
þvf hann hefði aldrei enuramær farið svona með sig.
Og húu færði fram alls kon&r afs&kanir fyrir hann
þang&ð til hún var búin að gera hann að hálfgerðuin
cngli. Hún var þarna búin að ift barnið sitt aftur
og vissi, að hún var komin að fram, svo eg býst við
benni hafi veitt létt að fyrirgefa honum. Og undir
það sfð&sta afhenti hún mér biéfa-pakka og hringinn
sinnpekki einbug, heldur ljómandi fallegan demants-
briug, sem h-inn hafði gefið henni. Við bréfunum
og liringnum bað hún mig að taka og afhenda barn-
iuu þegar það væri komið til vits og fira.“
„Þaö var heppilegt! Hafið þór varðveitt bréfin?“
„Hvers vegna skyldi eg ekki hafa gert það? Eg
hef geymt bæði brófin og hringinn. Húu trúði mór
fyrir þvf & deyjanda degi og því hlut eg að reynast
henni trú. Marg&u dag hef eg verið matarlaus sfðaD,
skal eg segja yður, og heffi getað bætt úr slfku með
því að selja krÍDginn; en eg greip aldrei til hans, og
var svo hrædd um, að eg mundi þft ekki eiga nóga
ÍjcnÍDga þcgar ft þyrfti að halda til þess eð útleysa
lann. Trúið þér þvf, að jafnvel drykkjuskapar til-
hneigÍDg mfn hefir aldrei komið mér til þeBS að grfpa
til hringsins?“
„Þéi eruð rftðvönd og góð kona, Mrs. Cooper.
Hafiö þér nokkurntíma lesið bréfin? Skjfra þau frá
nafni tuannBÍns?11
332
„Þér kannist við orð heilagrar ritningar— ,enginn
smáfugl fellur til jarðar' o. s. frv.“
Já, eg kannast við þau, og marg-oft hafa mér
komið einatt þau orð til hugar. En svona stendur á
þvf, að barnið var kallað Lilja, eða Lilian, sem eig-
inlega er rétta myndin. Móðir hennar gaf henni
nafnið.“
„Þotta cr einkennilegt! Móðir hennar gaf heDni
skirnarnafnið, og faðir hennar gaf henni ættarnafnið,“
sagði Mitchel.
„Já! En hann á engar þakkir skilið fyrir það.
Hefði hann gefið hcnni sitt rétta nafn þá hefði verið
öðru máli að gegna.“
„Eigið þér við það, að nafn hans liafi ekki verið
Valc?-‘
„Jft, það á eg við, þótt mér sjálfri kæmi slíkt
ekki til hugar fyrr on mörgum árum seinna. Þér
getið því nærri, að í öllutn þessum ósköpum, og vin-
kona mfn svona veik, og hún móðir litla barnsins, þá
datt mér aldrei í hug að minnast á pappfrsmiðann,
nem nafnið Vale var skrifað á; ekki heldur kom mér
til hugar að spyrja hana um nafn föðursins, enda ef-
ast eg um, að hún hefði sagt mér það. Kvenfólk
getur verið nokkuð undarlegt f þess konar málum.
Konur láta mcnn draga sig á tálar og ganga á sér,
og svo verja þær mannorð þeirra til dauðadags. Það
er ekki rétt. Eg álft, að þeir eigi einnig að llða.“
„Sagði hún yður nokkuð um föðurinn?'4
„Mikil ósköp, já. Þvi uær alt hugsanlcgt nema