Lögberg - 16.07.1903, Blaðsíða 4

Lögberg - 16.07.1903, Blaðsíða 4
4 LÖGBEHÖ 16. JÚLÍ 1903 ögberg RJSt'ing TRÆSS&S cS8 ^SSf*S •t Cor. Wnuut Ara. aad Nnu St- Wikmrap. EUa. — fliiliiialnrtia «rbM Kao imt ?«ar. sarmbla U Ilaan Waato aoataa i eaata —H6m toiaiar) : Hagmu Paotoon. ipiaaaa aaaaacat Johu A, Bloadal, laat om námiISinm. A auerri mnmiymio . (aitt (kttM ---•Isogdmr, n nm aiánnðinm. A auorTt mnmiyaiamttiB ttia langri tfan. mfeláunr aftir mJaaml—i. BOSTAÐA-SKim kannandm aarBnr mB t» kjmnm tkriflaga at mau nm trrrarmadl bnatal Imfnfrmau. UtaaáakrUi til tisraifltiaaiaám btoOmiaa ar i Tha Loffbarg Prtg, * Pttb, Oa J P. O. Bom I2i2. TatookoaN kx._________Wlaaipmg • Utanámkriti tll rtoatidrmaa ar: Bdltor logbars. P O. Box 1282, Winnipaa. Mm» Fimtudaginn 16. ■Túll 1903. Kosninga-hugleiðingar. GreiöiB atkvæöi á móti þing- mannsei'num Roblins. Roblin-stjórnin stjóm. er óvönduf Stórir bópar úr flokki aftur- haldsmanna snúast nú daglega gegn Roblin stjórninni. það eru mennirn- ir sem láta velferð fylkisins sitja i fyrirrúmi fyrir flokks fylgi. það er Roblin-stjórninni og þing- m nnum hennar aö kenna, að C. P. R. félagið ekki er nú að bj’ggja vandað hótel og járnbrautarstöðvai'j þess ættu þeir nú að gjalda Taylor og Gordon og yfir höfuð öll þing- mannsefni Roblins. Einn flokksmanna Roblins sagði hérna á dögunum, að ef Rob- lin sæti við völdin næstu fjögur ár, þí yrði ekkert eftir til að stjórna— alt yrði farið og ekkert eftir nema bælið par sem Manitoba-fylki hefði það lítur út fyrir, að doctor Mc- Fadden, Ernerson þingrnaðurinn, sA ekki áfram um að láta málið • á móti ritstjóra Free Press skríða til skara fyrir kosningarnar. Mundi hann ekki fyrir alla muni vilja flýta malinu ef hann væri saklaus? Mað- ur skyldi halda það. þingmannsefni Roblins í Swau River og Gimli-kjördæmunum hafa rekið sig á það, að þeir geta undiv engum kringumstæðum náð ko9n ingum nema eitthvað nýtt komi til sögunnar. Vegna þess er nú frestað þar kosningu. Verði Roblin ofan á, þá b'íast þeir við að fremur verði hægt að vinna bug á mönnum. Ösannsögli Roblins í opinber um málum er orðin svo alræmd, a* þegar hann gerir einhverja staðhæf- ingu á opinberum stöðum, þá segjn andstæðingar hans: “þetta er nátt- úrlega lýgi;” en vinir hans og flokks- mean segja: “Skyldi nú þetta vera satt?” Sundurflakaudi í sárum féfleti og svívirt eftir ræningjaflokkinn sem við völdin|hefir setið síðastliCÍD þrú ár, skorar nú Manitoba-fylki á alla góða drengi að koma sér til liðs, reka Roblin-flokkinn af höndum flér, greiða atkvæði móti öllum þing- mannsefnurn haus, en með þing- mannsefnum Mr. Greenway. þegar Roblin $ók við stjórninni ara ábyrgð á mfluna og þótti aftur- naldsmönnum það óhæfilega hátt. En þegar Roblin kom til valda hækkaði hann ábyrgð þess um tvær átti fylkið sjö miljón ekrur af landi. þlÍ3Uridir á hverjH míint og á löngum Hvað skyldi vera mikið óselt «f því !pirfci á brautinni (290 milur) veitti landi nú? Hvað skildi vera orðið af í Roblin-stjórniu S20.000 á hverja verið, H»'að skyldi verða mikið eftir ós.dt af landinu ef Roblin heldur völdun-* u n næstu fjögur ár? verði landsins, scm selt hefir veriðj|mi]u X tveimar síðustu þingum sótti Northern Pacific-járnbraatar- félagið um að fá — fylkinu að kostn- aðarlausu — að leggja járnbrautir um “fylkið. Á fyrra þinginu var neitað um leyfið, en Can. Northern fólaginu veittir 8S.000 á mfluna Vínsölubann8menn hafa nú al- ment komistað þeirri niðurstöðu, að m ílefnifþeirra muni vera það fyrir beztu að Mr. Greenway komist til valda aftur. Hann hefir því að heita m v eindregið fyigi þeirra. Sýni mmn nú hvaðjmikils þeir mega sfn í fylkinu. .Brennivíns berserkirnir fylgja Roblin. Fylgi hvors flokka þes-ara skyldi- virði? fyrir að leggja járnbrautargreinar um frjósömustu og þéttbygðustu hluta fylkisins. Á síðara þinginu þorðigekki stjórnin annað en veita leyfið; en á því sama þingi veitti hún Can.^Northern félaginu 810,000 á míluna fyrir að leggj-i járnbrautir ’ «S^mkT»ml Im <tokto»™ «r npptðjn Kaapud* í blaði ÍBÍid nemh narm «é tkaidlaut. þeear nan» •erirnpp.—Eí kaupandi. »em er i «knld v!8 bla8i5 iytar vistfeilnm án þest að ti’.kynna heimilisskifs (n, þá er það fyrir dómsfdlunum tlitin sýnito* •Oanun fyrir prettvísleeum tileanei. Manitoba er eina fylkið í Can- ada, s ia nú er undir afturhalds stjórn. Öll hin íylkiu hafa rekið aft- urhaldsstjórnir af höndum sér. Kjósið þingmannsefni Green- wáy’s, og látið Manitoba-fylki fá aftur bezta stjórnarformanuinn, sern það hefir nokkuru sinni haft. nú lejiiRst nie>ra! eftir sama 3v-æðinu og gerði þannig. hinu lélsgÍEU ómögulegt að byggja Afskaplegri raðsmensku er ekki unt að hugsa sér en jarnbrautarsamn- Ætla Gimli-menn virkilega að senda B. L. Baldwinson aftur á þing| jnga R0blins. Ábyrgðin.sem hann og láta hann verða þar sér og þeim| befir hleypt fylkinu í til Northern Pacitic og Csnadian Northern járn- brautarfélaganna er nú talsvert yfir tuttugu miljón dollara, eða því nær jafnmikið eins og skuldlausar eignir fylkisins voru þegar Roblin komst til valda, og ekkert i aðra hönd nema liðugar 200 mílur af jirn brautarstúfum og það, að nú eru hór og öllum íslendingum í landinu til skimmar framvegis eins og hann varð á síðasta þingi? Koblin-stjórnin hefir látið helstu vini sína fá umráð yfir lönd- um fylkisins til þess að verzla með þau upp á eigin reikning. þeir selja lö idin fyrir sjö til t!u dollara ekr- una, af pví skila þeir fylkinu $3.00 til j j fy ikinu tvö járnbrautarfélög til að $3.10i*fyrir hverja ekru; hinu stÍDga | keppa hvort við annað í stað þriggja þeir f vasann. Skyldi Roblin stjóruin þ<gar Greenway-stjórnin lagði niður hafa Gimli-þingmanninn í tölu völdin. Tólfta greinin hljóðar svo: „Allar ríkisjarðir (Crown Lands) innan takmarka fylkisins skulu fengriar fylkinu í hendur.“ Ekki hið allra minsta hefir Roblin-stjórnin gert til að reyna a5 efna loforð þetta. það er fyrir að- gerðir afturhaldsmanna í fylkitíu, i þegar John Norquay var við völdin, að stjórnarlöndin eru í höndum Dominion-stjórnarinnar en ekki fylkisins sjálfs og þeir eru manna ólíklegastir til að fá því breytt, endahafa þeir enga slíka tilraun gert. þrettánda greinin hljóðar svo: „Bæja- og sveita-umdæmum skal hjálpað á þann hátt, að fylkið ábyrgist vexti af skuldaskírteinum helztu’vina sinna? Hvernig Boblin-stjórnin heflrjefnt loforð sín. (FramhO. Tíunda greinin í stjórnarskrá afturhaldsflokksins hljóðar þannig: j „Fylkiðskal, ef tekjurnar reyn ast nægilegar til þess, koma á fót og halda við jarðyrkjuskóla og iðn- aðarskóla, þar sem handiðnamenn og a^rir geta fengið verklega æfingu Og tilsögn." Hvernig hefir þetta verið efnt? Roblin-stjórnin segist hafa haft árlegan tekjuafgang síðan hún kom til valaa og eftir því hefði jarð- yrkjuskóli fyrir löngu átfe að vera j ^rra_ " kraíist °S Þau settur á fót. Engum kemur til hugar að andæfa því, að þörf sé á slíkum^skóla og Greer.wny-stjórnin hafði ákveðiðj að koma honum á strax og kringumstæður leyfðu, en afturhaldsflokkurir.n með Rob- lin í broddijfylkingar setti sig þá upp á mótigþví og áleit fyrsta sporið ætti að vera að koma sér niður á hvar slíkur skóli ætti að standa. Skóli þessi er ókominD; en nú um kosningarnar er honum lofað í fjölda kjördæma^ ef þingmannset'ni Roblins nái þar kosningu; og til þe33 að koma slíkurn skóla upp ætl- ar nú Roblin-stjórnin að stela alt að $7 5,000 frá barnaskólum fylkisins. þannig hafa efndirnar á þessu orðið. Ellefta greinin hljóðar þannig: „Stjórnin skal eiga járnbrautir eftir því sem hagur fylkisins leyfir. það skal vera föst frumregla að veita engan styrk (bonus) því járn- b.'antarfélagi, sem ekki veitir stjórn fylkisins hluttöku í því að ákveða fl itningsgjald á þeim brautum, er st/rkinn fó, ásamt rétti til að kaupa brautirnar ef stjórnin vill." Hvernig hefir þetta verið efnt? þegar Roblin-stjórnin kom til valda, lét hún það vera eitt fyrsta verkið sitt að svíkja Northern Paci- fic járnbrautarfélagið til að selja sér járnbrautir þess í fylkinu fyrir $7, 000,000, eða fyrir fjórum miljónum meira en þær vojru verðar; og svo lét stjórnin Canadian Northern járn- brautarfélagið fá allar brautir þess- ar og minkaði þannig járnbrautar- samkepnina f fylkinu með því að fækka járnbrautarfélögum úr þrem- ur niður i tvo. Á Dauphin-braut- inni veitti^Greenway-stjórnin Can. Northern félaginu ótta þúsund doll- eru nægilega trygð. Hvernig hefir þetta verið efnt? Roblin stjórnin hefir á ýmsan hátt sýnt bygðarlögum fylkisins ó- rétt og óvild í stað þess að.veita þeim hjálp eins og þau áttu að venj- ast meðan Mr. Greenway var við völdin. í tvö ár lagði stjórnin aukna skatta á sveitina; hún gaf raf- magnsfélögum ótakmarkað vald til að leggja brautir og þræði eftir sveitunum án leyfis þeirra;hún svifti bændafélögin í mörgum tilfellum styrk þeim, er þau höfðu notið þeg- ar Mr. Greenway sat að völdum; og hún hefir svo eyðilagt lánstraust fylkisins á þessum rúmum þremur árum, að skuldabréf Selkirk-bæjar seldust ekki vegna þess að ábyrgð fylkisins var ekki talin nægileg trygging. Fjórtánda greinin hljóðar svo: „Alment jafnrétti." Hefði grein þessi hljóðað á þessa leið: „Alment jafnrétti af- numið“, þá hefði með réttu mátt segja, að það væri eina greinin sem breytt hefði verið eftir Meiri ó- jöfnuð hefir engin stjórn sýnt en Roblin-stjórnin. Til þess að njóta fallk ominna mannréttinda f fylkinu þegar á einhvern hátt er við stjórn- ina að eiga, verður maður að hafa kynt sig að þvf að fylgja henni skil- málalaust að málum. Á hinn bóg- inn er þetta hlægilega heimskuleg grein. Eins og menn nyti ekki al- menns jafnréttis hér í landinu þegar greinin var| samin? það var fyrst eftir að afturhaldsmenn komn til valda, að jenskumælandi menn og annarra þjóða menn voru gengnir í sundur og hinir sfðarnefndu svlvirt- ir með því, að gera þeim qpinberlega lægra undir höfði. Fimtánda grein hljóðar svo: „Lög skulu sett, er veita verka- mönnum bætur fyrir meiðsl, er þeir verða fyrir við venjulega vinnu hjá vinnuveitendum.“ Að því leyti ergrein þessi hlægi- leg, að lög þessa efnis voru samin hér í fylkinu árið 1893 — sex arum áður en greinin var samin. Annað- hvort hata þeir, sem stefnuskrána sömdu, verið svona fáfróðir, eða þeir hafa hugsað sér að hampa greininni framan í verkalýðinn og telja hon- um jafnframt trú um, að engin slík . lög væri til. Hér er þvf um alls engar efndir að ræða. Sextlnda greinin hljóðar svo: „Takmörk fylkisins að norðan skulu f'ærð til Húdsonsflóans." Eins og hverju mannsbarni er kunnugt hefir Roblin stjórnin ekk- ert gert til að fá fylkið stækkað norður að flóa eða eitt einasta fet í þá attina. Seytjánda greinin hljóðar svo: „Fylkið tekur að sér alla um- sjón og stjórn fiskiveiða innan tak- marka sinna.1' þetta er greinin sem Mr. B. L Baldwinsson var við að semja, „vit- lausa greinin" sem kölluð er. Fisk- veiðarnar heyra samk væmt stjórnar- i skránni undir Dominion stjórnina j en ekki fylkisstjórnina og það lýair meir en meðal heimsku að láta aðra eins fjarstæðu og bull út frá sér ganga, eins og grein þesssi er. Átjánda ereinin hljóðarsvo: „Jarnbraut skal lögð til Húd- sonsðóans.“ Hefði Mr. Greenwsy setið við völdin ^íðastliðin fjögur ar, þa væri nú að öllum líkindum braut sú vel á veg komin, en þó Roblin yrði næstu 25 ár við völdin þáyrði braut- in ekki bygð. Hugur Roblins er allur við alt aðra braut, og á þingi 1901 sampykti flokkur hans í einu hljóði að hverfa frá þeirri hugmynd að byggja hana. Styrkinn, sem þeirri braut var fyrirhugaður, veitti Roblin-stjórnin Can. Northern fé- laginu til að byggja járnbrautir ut- an fylkisins. þá kemur nitjánda og sfðasta greinin, sem Roblin-stjórnin hefir orðið sér til mestrar skammar fyrir í augum allra heiðarlegra manna hún hljóðar þannig: Ráðstafanir skulu gerðar til þess að vilji fylkisbúa viðvíkjandi vín- sölubanni hafi tilætluð áhrif. Ráð- stafanir þessar skulu stýrasvo nærri vínsölubanni sem fylkið hefir vald til.:* það er að bera í bakkafullan lækinn að sýna fram fi, hvernig lof- orð þetta var meðhöndlað. Á sví- virðilegan og fyrirlitlegan hátt reyndi stjórnin á vitund vínsölu- mannanna að leika á vínsöluba”ns mennina. Vínsölubannslög voru samin, þeim hagað þannig, að þau kæmi í bága við stjórnarskrfina og lögmenn leigðir upp á kostnað fylk- isins til að andmæla þeim og fá þau feld. Og þe^r svo fór, þvert á móti ósk og von Roblin-stjórnarinnar, að æðsti dóm8tóll ríkisins gaf þann úr- skurð, að lögin færi alls ekki í bága við stjórnarskrána. þá var öllurn brögðum beitt til þess að fá þau feld með lýðsúrskurði. Alt það fargan kostaði fylkið talsvert yfir þrjátíu þúsund dollara. Aldrei hefir vínsala verið jafn ótakmörkuð í fylkinu eins og síðan Roblin-stjórnin komst til valda. Láti vinsölumenn það sjást, að þeir fylgi Roblin að málum, þá geta þeir óhræddir og hættulaust haft holur sínar opnar á hverjum tíma sólarhringsins sem er. þá höfum vér í fám orðum sýut hvernig Roblin-stjórnin hefir st&ðið við stefnmkrá flokks sins og efnt loforð sín. Skýringar vorar eru víst flestum meira og minna kunnar og munu allir sanngjarnir og óhlut- drægir menn við það kannast, að ekki eitt einasta loforð hefir verið efnt. það lítur út fyfir að Roblin- Með innkaupsverði. Seinni part þessa mána(5ar læt eg gera viö og stækka bú8 mína, og til þess tíma sel eg alt með inn- kaupsverði. Eg hefi um $7,000 virði af úrum, klukkum og gull- og silfurstássi af öllum tegundum. Eg vil sérstaklega minna á gift- inga- og trúlofunarhringana. Það er skömm að láta enskinn kaupa þá alla. stjórnin hati sett sig út til að láta það ekki á sig sannast, að hún tæki nógu mikið tillit til fólksins til að standa við orð sín eða flokks síns í einu einasta atriði. Keisarafrændi í vinnu- mensku. (Niðurlag frá 1. bls.) börnin befðu við ekkert annHÖ að stvðjMBt f heiminncn en pað, sem eg gseti l&tið peim f té, hvatti mig til þess að örvænta ekki nó yfirbugast Eg getekki frfi prf sagt hvað mikla- og margar auðmýkingar eg varð að pola og hve mikið eg varð að brjóta odd af oflæti mfnu, en eg vissi að pað var skylda mfn að yfirbuga f>að alt, og pola alt, heldur en missa nokkurt tækifsBri til þess geta unnið mér og ra'n'.im brauð. Loksins var nú sfðasti dollsrinn farino, og eg varð að fara að pant- setja þessa fáu muni, sem við fittum til. I>að var um pessnr mundir að eg lét til leiðest, fyrir bænir konunn- ar minnar, að skrifa Franz Jóseph keisara og segja honum frá ástandi mfnu og hvort honum pætti sæmilegt að láta erkihertogasoninn svelta f hel f einni af stórborgum keisaradæmis- ins. Eg fókk aldrei neitt s/ar upp & petta bréf, og hefi oft verið f efa um, að pað hafi komist alia leið til keis- arans, pvf hann er sagður gófhjart- aður maður og hefði, að eg hygg,eitt- hvað bætt úr björum mínum, hefði hann fengið vitneskju um pau. Nú var alt sem eg hafði til að pantsetja rétt fi protum og við vorum bókataflega 4 heljarpröminni. Hú*- eigandinn lofaði okkur að vera eina viku fin pess að borga húsaleigu. En peg8r bún var liðin og hann sfi að ekkert rættist úr fyrir okkur lét hann bera okkur út eitt laugardagskveld. Þarna stóð eg nú, réttmætur erkihertoginn og frændi keisaran«, allslaus fi stræiinu með konu og firam börn, fin pess að hafa nokkurt skýli eða eitt einasta oent til pess að kaupa fyrir næturgistingu handa mér og mínum l>að var ógurlegt fistand Og eg gleymi aldrei pvf hugarstrlði sem eg fitti f pað kveld. 1 pessum vandræðum datt mér í hug að eg yrði að rota bfigindi mín sem hjfilparmeðal til pess að bæta úr brftðustu nauðsynjunutn, og eg rauk fi stað og inn & skrifstofu eins frain- takssauiasta dagblaðsins f borginni til pess a? gera bfigindi mfn og atvikin að peim heyrum kuntiug. Ritstjór- inn tók mér miög vingjarnlega og oinum klukkutfma seinna kvaddi eg hann og hafði nú fimtíu dollara í vas- anum. Mér fanst eg nú stórtlkur, svo lfigt var eg fallinn. Eg hafði nú rfið fi að leigja raér annað húspláss, en nú tók eg að eins eitt herbergi, og hélt svo fifram að leita mér að atvinnu en kappsamlegar en fiður. En pvf miður eyddust peningar mfnir fljótt og eftir lftinn tfma voru peir búnir. Áftur var eg nú kominn í skuld fyrir húsnæði og aftur var eg nú bar- inn út & laugardagsk veld. Nú hafði eg enga nýja sögu & reiðum höndum til pess að setja í blöðin, og við urð- um nú að liggja úti I næturkuldanum Vjð haipruðum okkur undir húsvegg til þoss að skýla okkur eins yel og auðið yar. Daginn eftir fór eg með konuna og börnin & þurfamannahúsið og hólt sto fifram að leita mér að at- \ innu. E i hélt paunig fifram dag

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.