Lögberg - 25.02.1904, Síða 2

Lögberg - 25.02.1904, Síða 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 25. FEBRUAR 1904. Vinarbréf til íslands. Prá JÓM JÓNSSYNI frú Slc3br}<>«. II. Mary Hill, 2. Febr. '04. Kæri vin! Það er nú orðið ærið langt síð- . an eg skrifaði þér, og ber til þess inargt er eg hirði ei hér að segja Eg ætla nú að bæta það ögn upp sem eg hefi brugðist þér, og segja þér héðan fréttir um ýmislegt sem eg veit þér er ant um að vita. Sumarið var hér með langkald- asta móti að sögn þeirra er hér hafa búið næstl. 16 ár. 12. Sept. kora hér norðanhríð svo ill, að það alhvítnaði, og svo var kalt á eftir, að snjórinn var ekki alveg horfinn fyrr en eftir 3—4 daga. Þetta gerði talsverðan hnekki við heyskap, því að allflestir bændur höfðu þá ei náð saman öllu heyi sínu, og sumir náöu því ei sainan fyrr en seint í Sept. Grasvöxtur var í lakara lagi, og heyin þykja létt, því hirðingin var mjög mis- jöfn, þó lóguðu engir hér gripum fyrir fóðurskort, en eflaust þurfa bændur talsvert að kaupa í vetur til fóödrbætis (hafra, úrsigti o. fl.). Hausttíðin var fremur köld og um!lleypingasöm þar til síðari hluta Októberm., þá kom inndæl- istíð, sumarblíða, sem hélzt fram undir miðjan Nóv., þá fór að frysta og snjóa. En aldrei hefir enn í vetur komið meiri snjór en það, að það væri ekki gott akfæri ef hann væri minni. Tíðin hefir verið frenjur óstilt í vetur; frost vdru ekki mikil fram að hátíðum, oft að eins 2—5 stig á Reaumur, þó kom tvisvar eða þrisvarájóla föstunni 22—25 stiga frost. En 2. Jan. var 29 stig frostið. Og síðan, til þessa tíma, hefir oft verið ærið frost—frá 25 og upp í 35 stig marga daga; segja íslend- ingar hér þetta vera einn hinn kaldasta vetur, er hér hafi komið síðastl. 16 ár. Oftast er logn hér þegar mest er frostið, og finst því kuldinn ekki eins sár og við mætti búast. En þegar stormur er hér á norðan eða snnnan.með 14—15 st. frosti, þá er voðakalt. Menn kunna líka betur að klæða sig hér, heldur en heima á gamla landinu, þegar þeir eru á ferð, sem er mjög oft. Það má svo talla, að nærri hver maður eigi hér ,,loökót“, sem kallað er. Það eryfirhöfn úr dýraskinnum. Fer verð þeirra eftir lit og gæðum skinnanna. í þessari yfirhöfn hvernig aðferð væri höfð við hey- skapinn hér, og hvað mikil cftir- tekjan væri hér eftir hverja menn, svo þú gætir borið það saman við pað, sem karlmaður og kvenmaður heyjaði heima. Það er nú ekki svo hægt fyrir mig. E er hér ekki nógu kunnugur til þess Það eru 2 heimili, sem eg þekki hezt hér, hjá Jóni Sigurðssyni þar sem eg er, og hjá Guðmundi Guðmundssyni svila mínum. Eg get því sagt þér frá heyskap þeirra og liðsafla.—Þeir byrjnðu síðastir allra hér heyskap, því þeir fóru báðir á móti mér til Winnipeg þegar eg kom í sumar, og taföi það fyrir þeim í vikq að byrja heyskap. Guðmundur hafði að eins 1 dreng 16—17 ára gamlan með sér við heyskapinn og 2 hesta sem hann beitti fyrir sláttuvélina og hrífuna, og heyvagninn, sem heyinu er ekiö saman á. Heyafli hans var 62 vagnhlöss (loads). hverju vagnhlassi er talið að vera muni til jafnaðar 2,000 pd. Jón Sigurösson hafði sömu hey skaparáhöld, en hafði 4 hesta og 3 menn allan tímann og 4 menn 3 vikur. Heyafli hans varð 226 vagnhlöss. Heyskapartími þess- ara manna var aðallega frá 6 Ágúst er þeir byrjuðu og til 12 Sept. Reyndar áttu þeir báðir óhirt talsvert 12. Sept. En hvor- ugur þeirra sló eftir þann tfma svo nokkuru munaði. Það mætti líkl. telja að þeir hefðu unnið liðugar 6 vikur að heyskap ef lagð- ir eru við dagar þeir, er þeir unnu að heyhirðingu eftir 12. Sept. og dregnir frá inniteppudagar þar undan, sem ekki voru allfáir, því tíðin var mjög óhagstæð. Líkl. má samt telja að Jón hafi unnið nokkuru lengur að heyvinnu, því hann sló dálítið meira eftir 12. Sept. Grasvöxturinn var mjög rýr víðast hér; þó var hann tals- vert betri hér nær vatninu, þar sem Jón býr, heldur en austur bygðinni, þar sem Guðm. býr, þar er þurrlendara, en grasleysið var álitið að stafaði af ofmiklum þurki og kulda að vorinu. Hey- skapar aðferðin er þannig, að þeg- ar búið er aö slá heyið niður, er það látið liggja á ljánni 1 eða 2 daga, eftir því hvað það þarf mik- inn þurk, og eftir því hvernig tíð- in er, svo er því rakað, með rakstr- arvélinni, í stórar hrúgur. Sfðan er þessum hrúgum kastaö meö heykvísl upp á vagninn og ekið heim að heystakknum, og kastað upp í hann með heykvíslinni. Öll er þessi vinna miklu léttari en heyvinna heima, og oft hefi eg haft sörnu sitja þeir í sleðunum, og hafa skinnvetlinga á höndum, svo hafajóskað, að við hefðum þeir yfir sér feld úr loðnum skinn-j áhöld, við heyvinnuna heima, um. Þykja grá og mórauð og löguð eftir okkar landslagi. Ekki hrafnsvört sauöskinn frá íslandi hygg eg, aö hey sé hér eins kraft- ágætt efni í þessa feldi, og seljast1 mikið eins ogbezta hey heima, t. her á 1 doliar, ef þau fást 4 sam- d. hey af flæðiengjum, meðfram lit. Þeir sem bezt búa sig hafa jökulám heima. Heyiö hér er annan feldinn undir fótum sér. lfkast því að sjá, en eg held tals- Eerðamenn flestir eru hér svo vel Vert léttara til fóðurs. En eghefi útb mir, að kalla má að þeir séu 1 nú að eins fyrir augum þ. á. hey- óhultir fyrir hverju frosti. Svona'afla, og hann er talinn í léttara hefðum viö þurft að vera klæddir ]agi.— Svo ætla eg nú ekki aö heima í vetrarferðunum.—Skinn- segja þét meira um heyskapinn, fatnaður þessi er bæði hlýr og þú getur nú dregið þínar ályktan- ændist vel. Kynblendingar sem ir út úr þessu.—Eg skalsamt bæta hér búa víðsvegar, eru mestu snill- því við, aö 3 vagnhlöss eru talin ingar að verka skinnin og gera hér sæmilegt fóður handa mjólk- þau mjúk eins og beztu eltiskinn. j urkúra (en ekki mjólka þær ve 1 "V ið vinnu, og á gangi, eru margir nema þær hafi fóöurbæti), og 2 í stuttum, og snöggum skinnfeld- ' vagnhlöss handa ,,geld-gripuin. urn (úr ,,moccasin“ skinni); þaðj Nautgripaeign íslendinga hér f eru skinn af ýmsum dýrum, verk- bygöinni, þeirra sem búnir eru að oö eftir Indíána og kynblendinga, 1 vera hér að minsta kosti 4—5 ár, eru þau bæði hlý og haldgóð, og mun vera frá 20 og alt upp að þykja duga fata bezt við skógar- 100 höfuð. Þó eru hér 2 íslend- högg, sem jafnan hefir mikiðfata- ingar: Jón Sigfússon og Skúli slit í för meö sér. Þau skinnföt bróðir hans (bræöur Sveins kaup- væru ágæt á íslandi. | manns á Nesi í Noröfiröi), sem þú baðst mig aö segja þér eiga nautgripi svo hundruöum skiftir. Hefi eg heyrt, að Jón hafi haft á fóðri í fyrravetur um 300, og átt þar fyrir utan eitt- hvað ,, í fóðrum.1 ‘ Hér er smjör- gerðarhús (rjómabú), sem báendur eiga, og var smjörið, sem búið var þar til síðastliðið sumar, 71,800 pd. Nokkuð af rjómanum var keypt frá Grunnavatnsnýlendunni sem liggur hér austur af, en mest- ur hlutinn var þó hér úr bygðinni. Þetta smjör var búið til á tæpum 5 mánuðum. Þar fyrir utan var alt smjör, sem notað var til heim- ilisþarfa. Smjöriö var alt selt til Winnipeg, og mun jafnaðarverð á pundinu hafa verið 12)4 cent að frádregnum kostnaði, f þessa 5 mánuði. Fyrir framkvæmdum í smjörgerðarfélaginu ræður 7 manna nefnd, sem kosin er á að- alfundi hvert ár af hluthöfum. Höfuðstóll sá, er félagsmenn (hluthafar) lögðu í félagiö, er $2,000. Var upphæð þeirri varið til að byggja smjörgerðarhúsið og kaupa öll áhöld, þar á meöal gufu- vél, sem látin eru vinna alt það erfiðasta. Tveir menn vinna að smjörgerðinni; forstöðumaðurinn, og einn vinnumaður. Forstöðu- maðurinn hafði í Iaun 90 cent af af hverjum 100 pundum, en kost aði sjálfur hinn manninn. Árlegur kostnaður við þessa smjörgerð hefir verið 4)4 cent á hvert smjörpund. í því eru falin laun starfsmarna, keyrsla á rjóm- anum frá bænduin til smjörgerð arhússins, eldiviður,ístil að geyma í smjörið, flutningskostnaöur á smjörinu til markaðar og á ílátum undir smjörið. Mikið af þessari upphæð rennur í vasa bygöar- manna aftur, þeirra er hafa at vinnu við flutninginn á því sern að íraman er talið. Auk nautpeningsins eiga flestir bændur hér nokkurar sauðkindur, en víðast er það fátt; valda þ\y jæði landþrengsli og svo er mjög örðugt að gæta fjárins fyrir úlfin- um. Kindur eru hér feitlagnar, flestar kollóttar og rófan svo löng, aö þær nærri draga hana. Hing- að hefir komist fslenzka kynið út af kindum þeim, er Sig. Christ- pherson flutti vestur og hefir blandast hér saman við hérlent kyn; er fé það, sem út af þvf kyni er komið, með því fallegasta hér og feitlagið vel, og eftir því þykj- ast menn hafa tekið, að það sé mörmeira en innlent fé. Það er margt af því svart og mórautt og nokkurar kindur af því hornóttar ill-líkar íslenzku fé. það má sjá á því allglögg einkenni fjár- icynsins í Þingeyjarsýslu. — Þú ara. En sterkustu, dýrustu og þolmestu hestar hér draga t v e i r saman (a team) frá 6,000 og alt að 10,000pd., eftir því sem braut- in er. Meðal hestar munu draga frá 2.500 til 4,000 pd. Auk nautaræktar og sauðfjár- ræktar er hér talsverð svínarækt. Þykir hún arðsöm f bezta lagi. Kjöt af árs gömlum svínum vigtar hér um bil frá 180—300 pd., eftir því hve vel þau eru hirt og alin. Svínakjöt er mjög góður matur þó skepnan sé Ijót og ógeðsleg. Eg tel vfst, að auðvelt væri að haía svfnarækt á Islandi, með góðum árangri. Bændur nota svínakjöt ið hér í bygðum mest til heimilisj ins, en selja meira nautakjötið. Oftast eru nautin seld á fæti. Verð á þeim var með lægra móti í haust, enda voru gripir hér sagð- ir með magrasta móti undan sumrinu. Verð á geldum kúm var frá $20 til $30, eftir vænleika þeirra, og á 2—3 vetra uxum var veröið frá $20 og upp í $35. Nautakjöt hefir selzt 5 cent pund ið. Nautakjöt er hér rniklu betra en heima, en sauðakjöt aö því skapi verra. Verð á snemmbær- um kúm var hér frá $35 upp í $45 Verð á helztu nauösynjavörum hér getur þú séð í Lögbergi, sem flytur nú frá nýári skýrslu um markaðsverðið í Winnipeg í hverri viku. Eg býst nú við að þér þyki þetta orðið nógu langt um bú skapinn. Ef þig langar að vita fleira, þá máttu spyrja mig. Eg skal leysa úr ef eg get. En svo að eins, að eg viti þú trúir því sem eg segi.— Eg get ekki stilt mig um í þessusambandi að minn- ast á söguna í ,,Austra“ um það, að 90 börn hafi dáið á leiöinni vestur og þegar þau voru nýkom- in, af hóp þeim er fór með fyrri ferðinni vestur á sfðastl. sumri. Það var satt; það dóu mörg börn, enda fóru mörg börn veik á skip heima. En hér er,sem betur fer, eflaust logið við talsvert meiru en helmingi. Eg hefi reynt að afla mér upplýsinga um þetta atriði, og eftir því sem eg hefi komizt næst, voru það frá 20—30 böi*n sem dóu á leiðinni og fyrstu vik- urnar eftir að hópurinn kom vest- ur. Hér út á landinu er mjög ó- kvillasamt, og manndauði hefir verið hér í bygðinni svo lítillíþau 16 ár, sem íslendingar hafa búið hér, að það er lítið eða ekkert meira en á sama tímabili á sum- um bæjum heima, þar sem tær- ingin hefir náð að festa rætur. En eftir því þykjast menn hafa tekið hluttekning í öllu þessu sorglega stríði. Bygðarmenn hér eru ekki taldir kirkjuræknir né klerkhlýðn- ir, og þykja lítt rækja hina ytri helgisiði. En séu þeir dæmdir eftir orðunum: ,,Sýn mér trú þína af verkum þínum“ o. s. frv., þá hygg eg að það sýni sig, að andi sannarlegs kristindóms sé ekki verr lifandi hér en á hverju sem helzt kirkjufélags svæði. Það sýndi sig ljóst við þenna sorgar- atburð, sem eg hefi getið um hér að framan. Og það sýnir sig við hvert tækifæri þegar einhver hefir orðið undir í lífsbaráttunni, þótt hann hafi lagt fram alla krafta sína. Hér f bygðinni er enginn lærð- ur læknir. En hér er einn hó- möópati, sem mörgum hefir veitt Niðurl. á 5. bls. ERUÐ ÞER AÐ BYGGJA? EDDY’S óaegnkvæmi byggingapappír er sá bezti. Hann ' er mikið sterkari og þykkari en nokkur annar (tjöru eða byvgingaj pappír. Vindur fer ekki í gegn um hann. heldur kulda uti og bita fnni. engin ólykt að honum, dregur ekki raka í sig, og spillir enpu sem hann liggur við. Hann er Xnikið notaður, ekki eingöngu til að klæða hús með, heldur einnig til að föðra með frystihús, kælingarhús, mjólkurhús, smjörgerðarhús og önnur þar sem þarf jafnan hita, og forðast þarf raka. Skrifið agentum vorum: TEES & PERSSE. WINNIPEG, eftir sýnishornum. Tlie E. B. Eddy Co. Ltd., Dull. Tees & Persse, Agents, Winnipeg. vildir vita, hvað fé væri vænt hér' hér í bygðinni, að það sé að verða til frálags. Eg er þvf ekki nógu ' kvillasamara síðan bygðin þéttist. cunnugur. Að eins get eg sagt í vetur hafa mislingarnir gengið ;ér, að hér var lógað í Ágúst sl. írút 3 missira gömlum (af inn- endu kyni); kjötið af honum vigt- hér, og lagst allþungt á sumstaö- ar, einkum hefir okkur eldra fólk- inu, sem ekki höíöum fengið þá aði 67 pd. Kjöt af ársgömlum heima á íslandi, þótt þeir þungir sauð af ísl. kyni, litlum aö vexti, ' í skauti. Eftir 2 mánuði höíðu vigtaði 50 pd.; af dilk (tvílemb- samt að eins dáið 2 börn úr þeim, ingi) 6 mánaða gömlum, 40 pd. 'en síðast < þessuin mánuði varð sá 1 íka af ísl. kyni). Alian vetur- sorgaratburður, að f einu húsi dóu inn verður að gefa fé hér inni, og 3 börn af 5. Var álitið þau eins hestum—þeim þarf að gefa hefðu fengiö lungnabólgu upp úr mikið lengur inni en kúnum. Þeir mislingunum. Foreldrar þessara eru stórir og fóðurfrekir, sterkir barna voru, Hallur Jónsson og til að aka á þeim, en naulillgeng- Guörún Eiríksdóttir frá Hræreks- ir; þeir eru óhraustir mjög, eink- læk. Móðirin yfirbugaðist svo af um meðan þeir eru ungir (innan þreytu og sorg, að það yarð að 10 vetra) og drepst oft margt af flytja hana burtu og koma henni þeim. Er það skaði mikill, því á líknarstofnun þá, er ætluð er til þeir eru alldýrir. Ódýrastir eru hjúkrunar og lækningar þeim er í ,,pónar“, sem kallaðir eru (minst slíkar raunir rata. Er sú lækn- $50.00). þeir eru mest notaðir ing og hjúkrun ókeypis veitt fé- til að keyra á þeim í Iéttivögnum litlum mönnum. Bygðarmenn en þó stundum líka notaðir til að hér veittu hjónum þessum alla þá draga flutningsvagna. Stórir og hjálp, sem hægt var í té að láta; sterkir ökuhestar geta kostað það var ánægjulegt að sjá, hve $250.00. Má því segja, að hest- menn settu til sfðu allar eigin ar kosti hér frá 50 upp í 250 doll- þarfir til að veita hjálp og sýna ILONDON 2 CANÁDIAN LOAN 2 AOENCY CO. m Peningar naöir gegn veöi í ræktuCnm búlöröum, meö bæifileeum skilmálum, 0 B Ráösmaöur: Viröingarmaöur: Geo. J. Maulson, S. Chrístopherson, 195 Lombard Bt., Grund P. O. WINNIPEG, MANITORA. Landtil eðlu I ýmsum pðrtum fylkisins með láguverð og góðumkjörum. # Við búum til að eins___—jjjt * # # s # # # « « BEZTU TEGUND AF HVEITI. Okkar .PREMIER HUNGARIAN" tekur öllu öðru fram, Biðjið kapraanninn yðar um það. Mannfaetnred **y ALEXANDER & LAW BROS., — 1 __UKANDON, Man. * # « # « « « « •••*****m***m:m*m*M*mBmm****

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.