Lögberg - 15.12.1904, Blaðsíða 4

4
LOGBERG, FIMTUDAGINN 15. DESEMBER 1904
JEögberg
cor, William Ave, &'Nena St.
flSinrttpeg, iH.m.
M. PAULSON, Edltor,
A. BLONDAL, Hus. Manager.
utanáskript:
The LÖGBERG PRINTING & PUBLCo •
P. O, Box 130., »Vtnnlpc8. Man.
og
Mr. Blair
kosningarnar.
Frétt frá Montreal segir, að bet-
fengu Mr. Blair til þess að segja af
sér, en hvað ,varð til þess að koll-
varpa öllu er niér ómögulegt að
'segja, nema það, að upp konist fvrri
en til var ætlast um blaðakaupin. En
er nokkurn veginn sannfærður um
að samsærismennirnir, sem ekki
þektu til hlítar frjálslyndu þing-
mannscfnin sem tilgangurinn var að
'fá til að hætta. bjttggust við að geta
keypt þá fyrir tíu til tuttugu þús-
,itnd dollara hvern þeirra; en eg er
einnig sannfærður um, að samsærið
jkomst aldrei svo langt, að við neinn
þeirra væri reynt áður en alt koll-
varpaðist."
I Winnipeg-blöðunum ,,Free
ur og betur sé nú að koma í ljós, t’ress*1 og „Telegram" er minst á
hvernig átti að fara að því að láta mál þetta í fréttum frá Austur-
afturhaldsflokkinn vinna kosning- Canada eftir blaðinu Toronto
arnar 3. Nóvember síðastliðinn. ‘„World,“ og er útdráttur frétta
Fyffet átti Mr. Blair að segja af þeirra á’þessa leið:
sér formensku járnbrautarmála-1 „í dag (3. Des.) stendur tveggja
nefndarinnar (eins og hann gerði) dálka grein á fremstu síðu í blaðinu
og blaðið „Ea Piesse“ að vera l„World", }jar sem frá þvi er skýrt.
keypt. en blað það hefir að undan- hvernig konservatív-samsærið i
förnu verið aðalmálgagn frjáls- Quebec á að hafa ætlað sér að
lyndra frönskumælandi manna í kaupa upp Quebec-fvlkið við Dom-
Austur-Canada. Tilnefningardag- inion-kosningarnar 3. Desemlær
inn, viku fyrir kosningarnar, átti að síðastliðinn. I»að að Mr. Blair
koma fram með staðhæfingu ein-jsagði af sér var partur af samsær-
hverja, er varpaði skugga á Laur- inu, en Sir Wiílrid Laurier ónýtti
ier-stjórnina og gerði hana tor- alt saman með því að hóta að koma
tryggilega í augum fólks. I»á átti einhverju upp um Blair ef hann ekki
hópur frjálslyndra þingmannsefna hefði sig hægan. Það er gaman að
að draga sig til baka og láta þing-'frásogn þessari hvort sem hún er
mannsefni afturhaldsfiokksins í öll- sönn eða ekki.
um kjördæmum þeim vera kosin í j Meðal annars segir blaðið.að Mr.
einu hljóði, Mr. Blair að steypa sér Russell, sem stóð fyrir því að kaupa
út í kosningarbaráttuna gegn Laur- blaðið „La Presse'*, hefði að sögn
ier-stjórninni og blaðið „La Presse" ált aðgang að upplýsingum sein
sömuleiðis, og tilefni til alls þessa'gæfu hon.im kost á að gera stjórn
átti að vera, að nafnin til, áminst in,nanríkisdeildarinnar tortryggi-
staðhæfing. En eins og kunnugt er fcga. Uppgjafa skrifstofuþjónn
varð ekkert af þessu að öðru leyti átti að hafa gefið upplýsingar, og
en því, að Mr. Blair sagði af sér, og þær áttu að vera þess eðlis að þær
hafa menn ekkert í því skilið hvað vektu alment hnevksli og alnienn-
varð
inn yrði lagður upp til Austurlands- hreilnn og sóðalcgur.
ins, ef samningar næðust. Nú hefir Fyrir skömmu síðan stóð það í
það og verið formlega fastbundið, dagblöðunum, að karimaður gæti
og hafa fengist að ýmsu leyti miklu fengið stöðu í stórri sölu’húð. Mað-
betri kjör en i boði voru, þegar mál- ur nokkur ónefndur, sem vanur var
ið var fyrir þingi 1899 °g T‘tor.. I>á verzlunarstörfnm, brá við þegar
var t. d. í skilyrðum haft, að Stóra hann sá auglýsinguna, fór á fund
að kíaeða sig. Einhver hafði stolið
sex htmdrað-dollara seðlurra úr vasa
manns sem sofið hafði í rúmt í miðj-
um vagninum. Enginn hafðí farið
úr vagninum frá því lagt var á stað
frá Boston og enginn umgangur
um hann verið, og með því lestin
norræna ritsima-félagið skyldi eign- verzlunarstjórans og bað liann að ísvo 3,1 seSÍa biklaust hafði verið á
ast tekjur af landsímanum í hlut- ]0fa sér að sitja fyrir stöðunni. i ferðinni. þá bárust böndin að ferða-
falli við framlag sitt (300,000 kr.) „Hvað getur þú gert?“ spurði fólkinu sem í vagninum var.
l'- e’ e' k aí öllum tnníektum land- verzlunarstjórinn stuttur í spuna. 1 Það var tajað unl að gera þjófa-
simans átti að renna i félagssjóð. „Næstum hvað sem vera skal,“ ,eit og ieita á öllum farþegunum i
og þegar emkaleyfið væn útrunmð svaraði maðurinn. vagninum; en maðurinn sem svaf
átti Danmörk að eignast ekki aðeins „Kantu að bursta rvk af fatn- 1 1 ... , ,
** , ' oursia rvK ar nun iandspæms ruminu,sem ur var stolið,
sæsímann, lieldur einnig landsím- aði?“
ann sem lagðtir sé fvrir framlag fé-1
lagsins. Nú eignast ísland þegar |
neitaði að láta leita hjá sér. Hann
sagði til nafras síns og heimilis og
ekki gætt
„Já. auðvitað/
„Hvers vegna hefir þú þa ekki j fullvissaði menn um, að hægt væri
ailan lándþraðmn, ræður eitt gjold- burstað hattinn þinn?“
um fyrir notkun hans, og eignast | LTngi rnaðurinri hafði
allar tekjur af honum. Þegar einka- þess.
leyifið hættir. á Island ekki aðeins, „Kantu að hreinsa leðurvarn-
iandþráðinn allan, heldttr og einn n,g?“ ' j
þriðj.a sæsímans. ísland ræður auð- já> j,að bann eg.“
„Þá er það sóðasKap að kenna,
vitað öllum telegrafmálum og tele-
að fá nóg vitni að því, að hann væri
frómur. En á meðan höfðu lög-
fónmálunr innanlands, og getur eft- að þú hefir ekki verkað skóna þína.
ir vild notað þráðlaus sambond inn-; Ekki heldur liafði ungi maðurinn
anlands. En auk þess er áskilið, að gætt þess.
setja megi upp þráðlaus telegraf- „Kantu að skúra?‘
verkfæri á ströndinni, til þess að
geta telegraferað til skipa á rúmsjó,
„Já.‘
regluþjónar komið inn og eftir litla
leit fundið þýfið hjá vagnþjóninum,
sem var blámaður.
Þá gaf maðurinn sig fram, sem
áður hafði neitað að láta leita hjá
sér, og bað lögregluþjónaria rétt til
gamans að leita i vösum sínuna og
létu þeir það eftir nonuin. Þá kom
í ljós hvers vegna hann hafði haft á
í einum vasa hatis
„Þá get eg gefið þér vinnu umjmóti leitinni.
og loks er áskilið að íslenzka stjórn- stun<j við að skúra kragann, sem þú | fundust sex hundrað-dollara seðlar
in megi, ef hún vill, ko.na á þráð-. hefir um hálsinn." og það á sama banka eins og þeir
lausu sainbandi á milli Reykjavík- j Saga þessi er sönn, og mikið á 1 s
ur og Færeyja. og lellur jri af til- henni að græða hæði fyrir unga j
sem stolið hafði verið.
Það liggur í augum uppi. að hefði
laginu alt það, setn er umfram það manninn. sem hún segir frá oe þá, L - . . .x , , ’ .
. I & R 1 þjofaleit vertð gerð og þesstr sex
<\r svarar 4 procent rentu og 20 ara sem hana ]esa
aflxirgun af 300,000 kr» framlaginu. j
Þetta er í bráðina ef til vill ekki
mikilsvert að sjá, því þráðlausu á-
höldin eru of dýr og óviss enn; en
Einkeunilegar bankaávísanr.
Margir álíta, að þó maður eigi
þau kunna braðlega að fullkomnast inni peninga í bankanum þá sé ó-
og falla i verði, og þá kemur þetta mögtjlcg^ að ná tij þeirra eða gefa
akvæðj til sögunnar. 'öðrum ávísanir upp á þá á annan
Fleiri góð ákvæði eru. hátt en þann að skrifa ávísun á
I öllu fortni er tekið fult þar til ætluð eyðublöð bankans; og
tillit til íslands og íslands- það kemur ekki svo sjaldan fyrir,
stjórnar og rétturinn til þess að að menn segjast ekki geta borgað '
Iseðlar fundist, þá hefði eigandi
Iþeirra þótt sannur að sök, leitinni
i verið þar ineð hætt og þjóíurinn
jsloppið.
Já, það getur verið vamsamt að
dænia eftir líkttm.“
Tilkynning.
............ . , ............ráða að vorti leyti fvllilega viður- skuldir, sem eftir er gangið, vegna til skuldbeimtumanna í dánarbúi
til þess að ónýta alla ráða tngsalitið snerist á moti stjornintu. hen(h]r (ta]að Hm „den islandske þess þeir hafi ekki ávísanaeyðublpð Istúlkunnar Ingibjargar Sveinsdótt-
gerðina. Aðalmaðurinn í ráða- Þessu atti að vera slegið ut faum ^ Hanste i,4„,i;„, „a 4„s.„„ I
brugginu á að liafa verið David döguni fyrir kosningarnar, og þá
Russell í Montreal, og er sagt, að átti jafnframt að kaupa sjö liberal
hugmyndin muni hafa kostað hann þingmannsefni fyrir $10,000 hvern
Regering“ við hliðina á„dett danske ' vtð hendina. Eigi sá, sem ávísun
Regering“). gcfur, peninga í bankanum og
Um taxta.sem ekki verða hækkað kannist gjaldkeri baukans við und-
ur frá Winnipeg, Manitoba.—
Hér með tilkyniust, samkvæmi á-
kvæðtttn í Manitoba Trustees Act,
$100,000 eða meira. Það lítur út til að draga sig til baka og halda
fyrir, að alt hafi strandað á því þeg- þvi fram. að þeir gætu ekki sam-
íslands og kabel-taxta Englands)
samtals c. 78 aura fvrir orðið. Til
samanburðar skal tekið fram, að
ar til átti að taka, að Mr. Blair hafi vtzkunnar vegna fylgt Laurier-, biaðanna). En annars
gugnað, og kent því um, að því ltafi stjormnm. Það fylgtr og sogimm. HkI að atinen;li maximum-
ekki verið haldið leyndu, eins og að þess.r sjö menn liafi verið fengn-verði , aU frá Kaupmanna-
þó var áskilið, að blaðið „LaPresse“ ir, en aldrei til þess komið vegna ^ Revkjavikur (a<, meðtöld-
hefði verið keypt; en aðalástæðan þess stjórnin í Ottawa Itafi tekið '
verið sú að Larier-stjórnin eða öllu fram fvrir hendurnar á Mr. Blair.
heldur Sir Wilfrid Lattrier hafi lát- j Þegar ttpp komst, að afturhalds-
ið Mr. Blair það á sér skilja, að léti menn hefðu keypt „La Presse",sem
hann hafa sig til þess að bera ó-.varð fvrri en til var ætlast. þá á Sir itaxtinn frá Kaupniannahöfn tilNew
sannar sakir á stjórnina, þá skyldi Wilfrid Laurier að hafa hótað eig-1 York er 2 kr. 25 att. pr. orð, og
vissuni sökum verða upp um hann endunum að úthrópa blaðið á meðal I ([ýrara ef sent er lengra þaðan á-
komið, og Mr. Blair þá gugnað. frönskumælandi manna og gera j fram
Dandurand senator í Montreal Þeim það vitanlegt, að blaðið væri | Bindandi samumgar mUH Stóra
skýrir þannig frá santsæri þessu i. liöudum enskumælandi konserva- j N:orræna ritsímafélagsins, sam-
gegn Laurier-stjórninni, að aftur-Lva. Einnig þetta' á að hafa hnekt lgöngUmálaráðgjafans danska og
haldsmenn hafi komist að samning- satnsærinu. því að tilgangurinn var, JslandsráA^jafa vortt undirskrifaðir
um um kaup á blaðinu „La Presse", sá að láta sýnast. að blaðið breytti i ^ f m
en því hafi átt vandlega- að halda stefnu sinnf vegna fréttanna um ó-
leyridu. Tjlnefningardaginn hafi ráðvendni í áminstri stjórnardeild.
Mr. Blair átt að opinbera eitthvert! Enginn veit enn sem komið er
stórkostlegt leyndarntál. Sama hvernig Sir Wilfrid Laurier gat .... , , .
, Það er omogulegt að það geti
uagtnn hafi att að taka tvo eða þrja latið Mr. Blatr hætta við alt saman,
ráðgjafa i Laurier-stjórninni fasta en alment álit manna er það, að
íyrir óráðvendni. Næsta dag hafi bann hafi eitthvað vitað, sem Mr.
blaðið „La Presse“ átt að snúast Blair ekki vildi íáta ná útbreiðslu.
gegn stjórninni og skora á alla Því er enn fretmtr haldið. fram og
heiðarlega tnenn að konta henni frá það haft fyrir satt, að John Lam-
völdum vegna þess sem Mr. Blair^bert Payne, fyrrum prívatskrifari
hefði gret uppskátt. Stðan hafi átt Br. Blair og nú prívatskrifari eftir-
að fá eins mörg frjálslynd þing- manns hans, muni hafa gefið upp-
hefði' gert uppskátt. Síðan hafi átt lýsingar þær, sem notaðar voru til
draga sig til baka. Tilnefningar- þess að halda Mr. Blair í skefjum.
daginn ætmluðu afturhaldsmenn að I Hvað satt er i máli þessu vitum
fagna Mr. Blair i Montreal með ó- vér auðvitað ekki. Tíminn leiðir
segjanlega mikilli viðhöfn, ráðstöf- það í ljós. En Ijótt er ef satt er.“
un hafði verið gerð til þess að hafa ! .. a ______________
tr án samþykkis íslandsráðgjafa, er irskriftina, þá er hún venjulega jöllttm skuldheimtuinönnum og öðr-
það að segja, að áskilinn er heliYl- jborguð á hvað sem hún er skrifuðitim setn kröftir hafa frant að leggja
ings afsláttur fyrir „pressu-tele- (og, nærri að segja, hvcrnig sem hún ! í dánarbúi Ingibjargar sál. Sveins-
benda á þrjú dæmi.
Mylnueiganda, sem
hjá sögunarmylnu sinni, lá á að fá
um terminaltaxta Danmerkúr og'íþ25o til þess að borga vissum
er orðuð. Því til sönnunar skal hér Idóttur, sem andaðist fyrrihluU árs-.
.ákveðið er. að bæði land- og sæ
síminn eigi að verða fullgjör til
notkunar fyrir 1. Okt. 1906.
j Það er
j orðið fyr. sérstaklega vegna tele
i grafstauranná, er þurfa að vera
115,000 að tölu yfir alt land. Þeir
fást ekki tilbúnir fyr en á næsta
hausti. Svo þarf að skifta þeim
niður á hafnir á íslandi, aka þeim á
sinn stað veturinn 1905;—1906, og
setja þá upp sumarið 1906.—Austri.
Smávegis.
við hendina tuttugu og fimm hljóð-
færaflokka og skrautvagna svo
hundruðum skifti.
„Það er enginn minsti vafi
Um ritsímamáliö.
höfum vér nýlega fengið áreiðan-
ú. iegar fragnir frá Kaupmannahöfn.
Menn eru þráfaldlega ámintir um
að líta vel út þegar þeir cru að leita
fyrir sér eftir stöðu eða atvinnu, að
halda sjálfuin sér og fötum sínurn
hreinum. Það gerir ekkert til þó
maður sé fátæklega búinn; slíkt
því, sagði senatórinn, „að þeir j Það va*r afgert áður en ráðherr- spilir sjaldnast fyrir við atvinnuleit-
voru bunir að ná haldi á blaðintt og ann fór frá íslandi siðast, að ritsím- un, esnungis að maður ekki sé ó-
mönnttm kaup þeirra, og með því
hann hafði engin eyðublöð og eng-
an óskrifaðan pappír við hendina,þá
tók ltann það ráð að skrifa banka-
ávístm á ofurlitla fjöl. Hann seridi
mann tneð fjölina til bankans og
fékk ávísnnina tafarlaust útborgaða.
Annað dæmið er á þessa leið:—
ins 1904 í bænusn Vancottver í Brit-
stadur var ish Columbia fylkinu, að þeir verða,
ekki síðar en 10. dag Janúarmán-
aðar 1905, að senua frímerkt með
pósti eða afhenda Standard Trust
Company i Winnipeg, sent skifta-
réttur Manitoba-fylkis hefir veitt
forráð yfir téðu dánarbúi, nöfn sín
og heimilisfang og nákvætna skrif-
lega og eiðfesta skýrslu yfir kröf-
urnar og upphæð þeirra og hvers-
konar tryggingu þeir hafa í hönd-
Leikari í Philadelphia var settur t ™ (séu þær nokkurarj ; og enn
svartholið fyrir að hafa fmidist fremur tilkynnist hér með, að eftir
drukkinn á götunni. Hantt hafði
ekki á sér nóga peninga til þess að
levsa sig út með og lögregluliðið
neitaði honurn um pappir. Hann
tók þá aðra riianséttuna sína, skrif-
10. dag Janúarmánaðar 1905 skifta
téðir forráðendur áminstum eignum
hinnar látnu á meðal þeirra sem
þær bera, og taka þeir þá einungis
til greina kröfur þær, sem þeir hafa
aði á hatia bankaávísun og gat náð i 1 fengið ttm að vita, og bera enga á-
dreng til þess að hlattpa nteð hana á! byrgð á eigninni eða neinum hluta
bankann. Bankinn tók ávísunina jhennar gakrnvart neinum þeim, sem
gikla og ntaðurinn gat leyst sig út! ekki hafa lagt inn kröfur sínar áður
úr svartholinu.
I þriðja tilfellinu skrifaði maður
en skiftin fara fram.
Dagsett í Winnipeg, 6. dag Des-
bankaávísun á kragann sinn. Hann j entbermánaðar 11)04.
veðjaði $5 við konu, að bankinn j
Rothivell & Johnson,
tæki ávísun þessa gilda, og hann 1 málafærslumenn fyrir
vann veðið.
Standard Trust Cotnpany,
forráðendur dánarbúsins.
1 þaS getur veriff varazamt aff
dœvta cftir likum
Maður nokkttr segir svo frá: —
,/Fyrir nokkurum árum ferðaðist eg
með járnbrautarlest frá Boston til
New York. Um morguninn vakti
vagnþjónninn ntig fyrir vanalegan
fótaferðartíma og sagði að utn nótt-
ina hefði verið framið rán í svefn-
vagntnum og atiir yrðtt tafa'rlaust
Til Leigu
fjögur góö herbergi á noröaustur
horninu á Sargent og Alverstone
strætum.
Winnipeg, 13. Des. 1904.
NÍELS GÍSLASON.
Hvi skyldu menn
borga háa leigu inn íbænum.meö-
an hægt er aö fá land örskamt frá
bænum fyrir gjafviröi?
Eg hefi til sölu land í St. James
6 mílur frá pcsthúsinu, fram meö
Portage avenue sporvagnabraut-.
sem tnenn geta eignast með $10
niöurborgun og $5 á mánuöi.
Elcrara aö eins $150. Land þetta
er ágætt til garöræktar. Spor-
vagriar flytja menn alla leiö.
H. B. Harrisoö &Co.,
Bakers Block, 470 Main St.,
WinnÍpeg.
N. B.—Skrifstofa mín er í sam
bandi viö skrifstofu landa yð
ar, Páls1 M. Clemens, a bygg
ingameistara.
• Hangið Sauðakjöt til
Jólanna.
Heiöruöu tandar:
í hinni nýju kjötverzlun minni
hefi ég á boðstólum mikiö og gott
hangið sauöakjöt, ásamt öllum
öðrum kjöt tegundum, sem ég sel
meö mjög sanngjörnu veröi. Eg
óska eftir viöskiftum yöar, og aö
þér sendiö pantanir um hangikjöt
til jólanna f tíma, svo tækifæri
veröi aö velja um feitt og magurt
kjöt.
H. Hinriksson vel kunnur og
æfður maö*r við kjöt-verzlun af-
greiöir yöur fljótt og skilvíslaga.
Muniö aö búöin er á horninu
á Victor og Wellington strætum.
Viröingarfyllst,
G. EGGERTSSON.
#
J. Halldórsson
Á LUNDAR
hefir allsnægtir af góönm og ódýr-
um vörum til jólanha. Fariö til
hans þegar þér eruö aö leita eftir
kjörkaupum. Einnig heflr hann
sleöa af öllum tegundum á boö-
stólum. Heill vagnfarmur af
hveiti og fóöur bætir og annar a
höfrum á leiöinni til Oak Point.
Komiö allir, hann tekur vel á
móti ykkur nú fyrir jólin eins og
hann gjörir ætiö.
Gleymiö ekki peningunum:
S. GBEENBUBIt
KAUPMAÐUR
531 Young st., Winnipeg
Sérstök sala
á Laugardaginn
Þá sel eg $10.50 og $12
karlm. fatnaði fyrir.... $7. 50
$9.00 alfatnaöi fyrir.. . 6.50
$2.00 buxur fyrir.1.25
$6 Kven-pils á laugardaginn $4.25
$5-50 ,, ,, 3.50
$5-00 ,, ,, 3.00
$1.75 karlm.nærfatnaöur á 1.20
Islenzka töluð í búðinni.
WESIEY RINK
A horninu á Ellice og Balmoral
Opinn á hverjum degi eftir hádegi
og á kveldin: Bandiö spilar á
hverju kveldi.