Lögberg - 14.02.1907, Qupperneq 4

LOGBERG FIMTUDAGINN 14. FEBRÚAR 1907
•r geflB út hvern flmtude* af The
(jögberc Prlnting * Publisliin* Co.,
(löggllt), 08 Cor. William Ave og
Nena St., Winnlpeg. Man. — Koetar
$2.00 um 4ri8 (4 lelandl 0 Itr.)
Borgist tyrirfram. Einatök nr. 5 cta.
Publlehed every Thursday by The
Lögberg Prtntlng and Publlshlng Co.
(Incorporated). at Cor.William Ave.
A Nena St., Wlnnipeg, Man. — Sub-
ecrlptlon prlce $2.00 per year, pay-
able in advance. Single coples 5 cts.
s. BJÖKNSSON, Edltor.
M. PAU1.SON, Bus. Manager.
Auglýsingar. — Smáauglýslngar I
eitt skiftl 25 cent fyrir 1 Þml.. A
stœrrl auglýslngum um lengri tlma,
afsl&ttur eftir samnlngi.
Bústaðaskifti kaupenda veröur atS
tilkynna skriflega og geta um fyr-
verandl bústaj5 jafnframt.
Utanáskriít til afgreiöslust. blaös-
ins er:
Thc LÖGBEKG PRTG. & PUBIj. Co.
p. o. Box. 130, Winnipeg, Man.
Telephone 231.
Utanáskrlft til ritstjórans er:
Editor Lögberg,
p. O. Box 136. Wlnnipeg, Man.
dúnmj&kum englavængtmi, og
veröur ÞaS skemtilegt líf fyrir þá
sem illa þola havaðann.
Þá veröa stórskip í förum, sem
þjóta um sæinn, kljúfandi fjall-
háa öldukambana, geysandi beint
Af þessu framansagöa er auö-
velt aö gera sér grein fyrir, og
ekki aö undra, að hermálas‘jórn:n
enska veitir tilraunum Poulsens
hina mestu athygli og hefir falið
hinum færustu eölisfræöingum
móti stormi og sterkviðri án þess j ríkisins að gefa þeim nákvæman
nokkur reykjarmökkur eöa sýni-1 gaum. Enn seui komið er hefir þó
legur aflvaki hrindi þeim áfram. j Poulsen ekki neitt gefiö s g v ð
Loftskipin svífa um himingeiminn, því að endurbæta nein hernaðará-
knúö áfram af ósýnilegu afli, rit- höld. Armstrong lávaröur, sem
Samkvœmt landslögum er uppsögn
kaupanda á blaöi ógild .nema hann
eé skuldlaus ^egar hann segir upp.
Ef kaupandl, sem er i skuld vío
blaöiö, flytur vistferlum án þess aö
tllkynna heimilisskiftin, þá er það
fyrir dómstólunum álitin sýniieg
sönnun fyrlr prettvíslegum tilgangi.
skeyti og talskeyti, sem aö eins
berast áfram leiðar sinnar á ó-
sýnilegum ljósvakabá.um, garga
manna á milli, frá einu horni ver-
aldar til annars. Þetta er það sem
arrrerísku blöðin fræða menn nú á
að Poulsen ætli sér að koma í
verk.
Hið fyrsta af öllum þessum
undrum, sem blöðin segja að
Poulsen ætli aö byrja á, er hið
fullkomnasta þráölaust ritskeyta-
og talskeyta-saml and sem enn
liefir þekst. Með þessum sérstöku
áhöldum hans á maöur þá að
geta, sitjandi heima hjá sér hér i
Vesturheimi, talað við kunningja j
inestur er fallbyssusmiður síðan
Krupp leið, hefir nú heitið Poul-
sen nægu fé til þess að hann gæti
haldið áfram tilraunum sínum, —
ekki í því skyni að hann skyldi
starfa aö morötólasmíði, heldur til
þess að fullkomna cg leiöa i ljós
verklega hinar ýmsu, víötæku end-
urbætur er hann býr vfir.
Þessa dagana flytja Norður-
álfublööin þær fregnir, aö hin
fjögur dönsku milliferöaskip
Skandinavian - Amerika línunnar
verði innan fárra 'vikna, af ensku
hlutafélagi einu, útbúin meö hin-
um þráðausu skeytaáhöldum
Valdemars Poulsens. Búist er við,
sem þeir hafa gert sér um fram
kvæmdir Poulsens. En ekki verð-
ur það því aö kenna aö hann hafi
reynt með neinu móti, persónu-
lega, aö skapa neitt oftraust á sér.
Miklu fremur verður þá aö leita
að orsökinni til þess i skökkum á-
lyktunum og taumlausu hugar-
flugi, sem aörir hleypa sér út í er
þeir heyra eöa lesa um þaö, er
Poulsen hefir þegar afkastaö.
Og enginn getur neitaö þvi aö
'bitinn er Poulsen að benda á ým-
islegt, sem mikla þýöingu hlýtur
að hafa fyrir samtíöarmenn hans.
■------- ' ------- -------------- |
sina í Noröurálfunni, án þess j þó ekki sé því staðfastlega loiað
Ljósvaka-bárur.
Ekki eru mörg ár liöin síðan
Thoir.as Ediscn stóð almenningi
fyrir hugskotssjónum sem dularfu.l-
ur töframeistari, er fært væri i fle.t-
nokkur talþráöur tengi css viö þá.
Ekkert sýnilegt samband milli vor
og þéirra á sér stað. Næst koma
svo hafskipin, loftförin, járnbraut-
arlestirnar, bifreiðarnar, — alt
knúö áfram af þessu sama dular-
fulla afli.
Víst er uin það aö með upp-
fundningum sínum hefir Pculsen
í :an:n!ngum m.lli hlutafé agsins
og línunnar, að með þessum tækj-
um veröi þaö mögulegt fyrir sk p-
verja aö hafa ósiitið frcgnsam-
band, meðan sjóferðin varir, við
menn á landi, hvort he’.dur sem
vill í Ameríku eða í Norðurálf-
unni.
Að þráðlaust talskeytasamband
nú þcgar mjög dregið að sér at- j sé mögulegt hefir þegar veriö
Ur iuii4un:i=ia.., ci ■— - ------- hygli visindamannanna. Har.n 1 sýnt fram á, og nú veröur tilraun-
an sjó og viö öilu mætti búast af.» hef;r ekki byrjað með því að gefa j unum beint að 'því að reyna aö
. <• .1 V- 11 “ . . « •• 'v . .. ' 1 _1L - i ' aX. inlnpl Kt/íirf iríll*
Margir trúöu því fastlega aö ekki
væri neitt viöfangsefni svö erfitt
aö ekki gæti hann leyst úr því og
alt sem hann óskaöi væri honum i
lófa lagið aö framkvæma, meö
valdi því er kunnátta hans og
þekking á rafmagnsaflinu fékk
tóm loforð, scm ekkert hefir síöan kallast á, eða talast við, þvert yfir
orðið úr. Hann byrjaði á fram- Atlantshafið, en, eins og kunnugt
er, hefir það ekki enri tekist mcö
þráðsambandi neðan sjávar. Þá er
og það úrlausnarefnið ekki leng
ur talið óhugsancli, né ómögulegt,
aö útbúa skip meö hreyfiafli, sem
kvæmdum, sem ölhim geta oröið
að stórkostlegum notum, og gert
hann sjálfan að eiganda margra
miljóna. Svo lofar harin heimin-
„ _ um að skeggræða fram og aftur
honum í hendur. Og mikið er það J eftjr vild um framtíöar-möguleika ekki er framleitt með vélum þar
einnig, sem hann hefir afkastaö, ^ nota^il(:i þessara frr.mkvæmda, innanborðs á ferðalaginu en sé
en mest af því, sem sagt var þá j heldur sjálfUr áfram að vinna við- j sent skipunum frá aflvakastööv-
að hann ætlaði sér að framkvæma i S[ööulaust og leyfir heiminum aö um á landi, meö ósýnilegum leiö-
er ógert enn, — og kemst aklrei í ejng vjg vjg ag renna au,sa inn
framkvæmd.
Smámsaman gleymist Thomas
Edison, eða dregst afturúr og
hverfur á bakvið aðra nýja töfia-
menn, er korna fram á sjónarsvið-
iö. Slíkir menn.sem líklegir eru til
að verða frægð Edisons skeinu-
hættir, eru smátt og smátt að
koma i ljósmál. Sá af þeim, sem
nú vekur mesta eftirtekt hins
mentaöa heims, er ungur danskur
maöur, verkfræðingurinn Valde-
mar Poulsen.
Maður þessi er nú þcgar crðinn
nafnkendur um lieim allan fvrir
að hafa fundið upp alveg nýja aö-
ferö til þess að senda á milli fjar-
lægra staða þráðlaus ritskeyti og
í töfraríkið sitt, sem hann smá.tt
og smátt er að ná meira og traust-
ara valdi yfir.
Frá London á Eng.landi hefir
nýlega frézt aö i viðurvist ýmsra
hinna merkustu vísindamanna nú-
tíðarinnar, þar á meíal þe.rra
I prófesscranna Silvaniis Thomsen,
Sir William Preece og fleiri hafi
urum, — ljósvakabárum. ÖUum
er kunnugt um hversu ákaflega
mikiirer þungi vélanna, sem skip-
in rrú verða að flytja með sér til
aflframleiðslunnar, og hversu mik-
iö rúm þær þurfa. Yrði n,ú lrægt
að útrýma þessimi vélabáknum
ykist lestarrúm skipanna stórkost
lega, sem aftur hefði það í för
með sér að útgerðin borgaði sig
Poulsen kveikt á heilli röð af 1 miklu betur eftir en áður
bogalömpum með þessu nýja Það er auðséð á öllu að Bauda-
töfraafli, sem hann hefir fjrstur j ríkjamenn eru farnir að skotra
vOg talskeyti.
Bandaríkjablööin, sem áöur
tignuöu Edison einan, eru nú aö
byrja á því aö falla Poulsen til
fóta og veita honum konungstign-
ina í æfintýraríkinu. í löngum og
ítarlegum greinum skýra nú blöö
þessi frá hinum undursamlegu
fyrirætlunum lians, fyrirætlv.num
er gagnbreyta muni öllu þ.ví
hreyfiafli, sem nú er notað, sam-
göngufærum cg viðtals-áhöldum.
Þá sjást ekki framar sótugir reyk-
háfar né heyrist vagnaskrölt og
öskurhljóð i gufulúörum. Engin
fengiö vitund um ojg þegar aö
nckkru leyti getur drottnað yfir,
og leiddi hanri afl þelta, — ef
maöur á að kalla það því nafni,
fyrst gegnum líkama sinn, að o-
sekju, áðtir en hann kveikti með
því á lömpunum. Með þessum j
ástaraugum til Valdemars Poul-
sens. Þeir eru farnir að skoöa
liann eins og endurbætta útgáfu
af Thomas Edison. Svo má nú að
oröi kveöa aö rafmagnsafliö sé aö
einhverju leyti notaö af ölílum al-
menningi manna.Eftir áliti Banda-
sama dularfulla krafti bræddi haun j ríkjamanna er ekki hægt aö hafa
koparhnöllung, er hann lét haitga j þess stórum meiri not en þegar er
á taug, og ekki var í samband ! kunnugt um. í þeirra augum eru
settur viö neinn sýnilcgan hita-
leiöara. Með þessu er í ljós leidd-
ur mögulciki ti. þess aö framle öa
ljósj án þráölagningar, eöa meö
öörtim oröum að ljós og hita-
geisla megi hepnást aö senda út
frá miðstöövum, þangað sem
þeirra er þörf, án þess að þurfa
allar þær byltingar, er það kom á
stað, um garð gengnar.
En nú kemur “hinn danski Edi-
son’’ fram á leikvöllinn með aöra
nýting, eða máske réttara sagt
með fulkonmari og áhrifa meiri
tæki, er langt taka öllu því gamla
og áöur Þekta fram. Og hann
aö' kosta til þráöl?$:ningar fyrst; birtist með töfrasprota vísinfia-
sem sambandstækis. j mannsins í hendi, studdur af auð-
A öllum svæöum hins daglega! valdi Stórbretalands. Þaö eru þvi
VJAMiiujou i ^uiuiwu* ‘ * r**>**u - --o c-y j
sú háreysti, sem nú er óaðskiljan- lífs hlýtiir þráölaus afileiösla að j engin undur þó mönnum verði þaö
leg frá fjörugu viðskifta- og
samgöngtilífi, þarf þá framar aö
eiga sér staö, þegar “Edison hinn
danski", eins og sumir- nú eru
farnir aö kal!a Valdemar Poulsen,
er búinn að koma fram hugsjón-
um sínum. Þó alt sé á fljúgandi
ferð. engu síöur en áður. berst
koma í góöar þarfir og veröa til flö lúta honum sent sigurvegara.
ómetanlegs hagnaöar. Hvað öllu 1 En yfirlætislaus kemur hann
fyrirkomulagi í. hernaði viövíkur j fram, segir frá og sýnir i verki
verötir þetta t. d. engin smáræöis j hvers hann 'hefir oröiö vísari í
mnbót. Sé hægl að lýsa heilar j djúpinu, sem hann hefir kafaö.
borgir langar leiöir að, án þráð- j Hann slær ekki um sig meö stór-
lagningar, þvi skyldi iþá ekki yrðtun né gortþrungnu auglýs-
•v.u, o.v... v.. verða eins auövelt á sama hátt að j ingaskrumi.
enginn hærri hljómur aö eyrum tortíma heilttm herfyrkir.gum cg j Máske fer svo í framtiðinni aö
manns en þytur einn, setn frá herskipaflotum? mönntim bregöist margar vomr,
Fjármálaráösmenska Roblin-
stjórnarinnar.
Vegna þess hve hátt afturhalds-
liöiö hossar Roblinstjórninni ntma
rétt fyrir kosningarnar, sakir
þeirrar dæntafáu hagfræöislegu
meðferðar á fylkisfé, er hún á að
hafa sýnt, síðan hún náði völdun-
um, er nauðsynlegt fyrir fylkis-
btta aö kynna sér báöar hliöarnar
á fjármálaráðsmensku stjórnar-
innar, bæöi þá björtu, sem aftur-
haldsblöðin harnpa framan i fólk-
ið, og eins hina dekkri, sem þau
varast eins og' heitan eldinn aö
nefna. Þar eð bjarta hliðin hefir
þegar veriö sýnd bæði af enskurn
og íslenzkum afturhalsblöðum,
vitanlega samt mjög ógreinilega
vcgna þess, aö annars gat verið
hætta á aö skuggarnir gægðust
fram, skal hér á eftir bent á
dökku hliöina á fjármálaráðs-
menskti nefndrar stjórnar er al-
menningi hér í fylki er eigi siður
nauösynlegt að kynnast, sérstak-
lega þegar liann á að skera úr
því, hvort hann sé ánægður með
aö hafa þessa stjórn yfir sér næsta
fjögra ára tímabil eöa ekki.
Afturhaldsliðiö hef r a'drci
þreyzt á því að bera sarnan fjár-
málaráösmensku RobHnstjórnar-
innar cg liberalstjórnarinnar, sem
að völdum sat í fylkinu á undan
henni. Er því ekki nema rétt aö
atlmga tekjur þær, er þessum
stjómum hafa borist í hendur,
livorri fyrir sig á jafn-löngu ára-
bili, og gera sér síöan grein fyrir
því hversu vor títtnefnda Robíin-
stjórn hefir variö þeim tekjuauka,
er henni hefir innhenzt, fram yfir
Gi eenway-stjórnina.
Tekjur beggja stjórnanna fyrir
jafnlangt valdatíinabil voru sam-
kvænit skýrslunum þessar:
Tekjur Roblinstjórnarinnar frá
1900—1906 .. .. $10,146,677.06.
Tekjur Greenwaystjórr.arirnar
fyrir 1893—1899 .. 5,011,278.50.
T ek j uafgangur Roblinst j órn-
arinnar á. tímabilinu $5,135,398.56.
Svona ínikill er þá tekjuaukinn.
Hann er liðugar fimm miljónir
dollara. Og af þessum fimm
miljónum, telst stjórnin eiga nú
í sjóöi eigi minna en $812,760!!
Þetta er þá, samkvæmt yfirlýsingu
stjórnarinnar sjálfrar “hreini”
gróðinn af sjö ára fjármála ráðs-
mensku hennar. Og þegar tekiö er
tillit til allra ástæðna, sýnist iþessi
fjárupphæö ekki neitt b’.ö-krunar-
lega rnikil.
Fæst af þessum auknu tekjum
er Roblinstjórinni aií þakka.
Þannig má telja tillagið frá sam-
bandsstjórninni. Þaö er býsna á-
litlegur tekjuliður. Á þessum sjö
árum, sem Roblinstjórnin hefir
setiö að völdum, hefir hún fengið
þar $365,334 meiri tekjur en
Greenwaystjórnin á jafnlöngum
stjórnartíma. Er þessi tckjuauki
eins og allir vita bein afleiöing
fólksfjölgunarinn í fylkiriu.
Þá eru næst tekjurnar af skóla-
löndunum, er Dominionstjórnin
hefir til umráða. Á næstliðnum sjö
ára tíma hafa þær verið $556,778
meiri, en undir liberalstjórninni
Báöir þessir tekjuaukar, sem
hvorugur er Roblinstjórninni aö
þakka, eru til sainans $922,122 —
eða 110,000 meiri en fé kað cr
stjórnin á í sjóði eftir sjö ára
valdatimabilið.
Stærsti tekjuliðurinn er fé það
sem komið hefir inn fyrir fylkis-
löndin, sem stjórnin hefir selt. Á
sjö ára stjórnartíma Greenway-
stjórnarinnar, nam fé það er inn
kom fyrir sö’.u fylkislanda $92,-
524 en síðan Roblinstjórnin kcmst
til valda hefir hún fengiö síðar-
taldar upphæðir fyrir seld fylki-*
!önd:
1900 .........$ 62,570
1901 ........... 120,566
1902 ........... 256,9x6
1903 ........... 292,742
1904 ........... 277,202
1905 ........... 446,752
1906 ........... 543-/88
SparisjóOsdeildin.
Tekiö við innlögum, frá $1.00 að upphaeð
og þar yfir. Hæstu vextir borgaðir. Við-
skittum bænda og annarra sveitamanna
sérstakur gaumur gefinn. Bréfleg innlegg
og úttektir afgreiddar. Óskað eftir bréfa-
viðskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðsiaun.
Við skifti við kaupmenn, sveitarfélög,
skólahéruð og einstaklinga með hagfeldum
kjörum.
J. GRISDALE,
bankastjórl.
$2,000,536
Þessa feikimiklu fjárupphæð
gat stjórnin fengið milli handa
með þvi að selja jarðe'gnir fylk-
isins — og eiginlega farga stofn
fe þess.
Þaö eitt gctur Roblinstjórnin
fært sér til málsbótar fyrir þess-
ari sölu, að ef hún hefði ekki los-
að fyikið við þessi lönd, er ósjald-
an hafa veriö seld í stórum spild-
um til gróöabrallsmanna, þá
mundi hún eigi hafa getað sýnt
fylkinu þær átta þúsundir dollara
í sjóði, sem hún miklast nú svo
nijög af. En það er býsna léleg af-
sökttn, enda mundu þau löndin nú
hafa verið óskert eign fylkisins,
ef þau hefðu aldrei verið se!d.
Þcgar liberalstjórnin lagði niö-
ur völdin og Roblinstjórnin tók
viö átti fylkið 1,865,945 ekrur af
landi, og meðan núverandi fylkis-
stjórn hefir setiö í sessi, eru það
eigi minna en 276,000 ekrur er,
Dominionstjórnin hefir selt f_\lk-
inu í hendur í viðbót. Fylkisstj.
hefir því haft samtals 2,141,945
ckrur af landi til meðferðar. En
hvað er nú eftir af þessari eign
fylkisins? Ekki nema einar 898,-
682 ekrur, eftir því sem skýrsla
fjármálaráðgjafa fylkisins 16.
Jan. þ. á.. ber með sér. Roblinstj.
hefir þá selt 1,243,263 ekrur af
landi því er hún haföi umsjón yfir
eöa 58 prc. af því.
Landsölu - tekjuauki Rotlin-
stjórnarinnar fram yfir Greenway-
stjórnina, á sjö ára tímabili er;
$1,908,000, eða liðlega HEILLl
MILJÓN dollara meiri en sjóð-
féð, áðurnefnda 812,760 dotlara.
Vér sögðum áöur aö fæst af
tekjuaukunum væri Roblinstj. að
þakka, og höfum þegar gert
nokkra grein fvrir því. En sann-
mælis viljum vér unna henni eigi
að síður og nefna einnig þá tekju-
liðina er hún getur þakkað sér að
aukist hafa á síðustu árum.
Er þá fyrst að minnast á tekju-
aukann fyrír fjölgun vínveitinga-
leyfanna. Hann er um $162,284.
Viö þá upphæð má bæta auöfé-
laga skattinum $305.049 og járn-
brautaskatfinum $321,491, er fyrst
var lagöur á af núverandi fylkis-
stjórn. En járnbrautaskatturinn er
þó, eins og kunnugt er, ilagöur á
sveitafélögunum til tjóns, þar eð
þcim er bannað að leggja nokkrar
álögur á járnbrautarfélög n.
þessu, að árið 1900 var fylkið lát-
iö taka $500,000 lán í því yfir-
skyni aö borga tekjuhalla frá
Greenway stjórnart. En vegna þess
að sú skuld nam eigi nema $248,-
000, samkvæmt þingskýrslunum
árið 1900, þá var afgangurinn,
sem eftir varð af lánsfénu í hönd-
um stjórnarinnar $252,000, og er
þaö nokkur hluti sjóöfjársins áð-
ur nefnda ("$8i2,/6oJ.
Af því leiðir að sjóðfé Roblin-
stjórnarinnar eftir sjö ára ráös-
mensku er $8i2,’ooo að fiádregn-
um $252,000 eða að eins $560,000.
næst á undan um jafn-langt árabil.
En þrátt fyrir allar þær miklu
tekjur, sem fylkisstjórninni hafa
innheiizt, á stjórnin ekki því
happi að hrósa, að sjóöféð, þ.essar
$812,760, séu nú hreinn ágóði,
þegar öll kurl eru komin til graf-
ar. Svo óheppilega vill til fyrir
stjórnina, að í þeirri upphæð fel-
ast eigi minna en $252,000 af
lánsfé. En svo stendur á lánsfé
Allur tekjuauk i Roblir.stjórnar-
innar var, eins og áður er frá
skýrt, $5.135.398, °g af þessu fé
evddi hún $4.575.398 en lagði fyr-
ir $560,000.
Þá er næst að athuga: hiað
Roblinstjórnin gerði við pessa
4.575,398 dollara sem bárust henni
í hendur á nœstliðnum sjö ára
tíma, og hvernig hún hefir va.ið
því fé.
Játað skal það að töluveiðu fé
hefir verið varið til opinberra
bygginga í fylkinu. Samkvæmt
skýrslu fjármálaráögjafans nemur
sá tilkostnaður $919,086 auk
ýnisra annara útgjalda. Að þess-
ari skýrslu órengdri eru samt eftir
$3.656,312 til aö gera grein fyrir.
Hvað hefir orðið af því fé? Víst
er um þaö að því hefir verið eytt.
Og jafnvel þó þess sé eigi synjað
að fólksfjölgunin í fylkinu leiöi af
sér einhvern stjórnkostnaöarauka,
er þá samt ekki liðug hálf fjórða
iniljón dollara, á sjö ára bili —
rúmlega hálf miljón á ári gifur-
lega hóflaus fjáreyðsla?
Því hefir verið slegið fram til
afsökunar á þessari fjáreyöslu aö
miklu af þessu fé hafi verið varið
til almennings þarfa, sem tiitölu-
lega hafi verið betur sint en áður.
En þó er hægt að sanna það með
gildum rökum aö Roblinstjórnin
hefir variö hlutfallslega minni fé
til, almennings þarfa en liberalstj.
næsta á undan.
Það má auðvitað teygja hug-
takið “til almennings þarfa” býsna
langt, en til aö gera samanburð
má taka til greina skýrslu núver-
andi fjármálaráðgjafa þar að lút-
andi. Mr. Agnew sagöi sjálfur í
fjármálaræöu sinni núna á þ.ing-
inu, að frá 1895—1899 hefðu li-
beralar varið, $1,188,946 til al-
mennings þarfa, en Roblinstjórnin
frá 1902 til 1906 í sama skyni
$2,231,792. Með því að ganga út
frá reglu þeirri, er Mr. Angew
valdi, og athuga þessar fjárveit-
ingar öll sjö árin, sem Roblinstj.
hefir setið að völdum og næstu sjö
árin undir liberalstjórninni þar á
undan, verða fjárveitingarnar
þessar:
Frá 1893—1899 veitti liberalstj.
af öllum tekjum sínum samtals
$5,011,278.50,til almennings þarfa
$1,529,450 eða 30 prct af allri
teknaupphæðinni.
Frá 1900—1906 veitti Roblin^tj.
af ö'.lum tekjum sínym, eantals:
$10,146,677, 11 almennings þarfa
$2,687,756, eða 26 prct af tckna-
upphæöinni.
Er þarna ljóst dæmijam þaö
hver stjórnin lét sér annara um að
bæta úr þörfutn almennings, mið-
að við tekjumagnið. Roblin tjórn-
in verður Jtar í minni hluta.
Svona er hvaö eina. Tökum t. d.
mentamálafjárveitingarnar. Þaö
er heimtað af hverri góðri stjórn
aö hún hlynni að þcim.
Liberalstiórnin veitti $1.002.-