Lögberg - 21.11.1907, Blaðsíða 1

H. J. Eggertson
eldsá-
9
< i
< i
< i útvegar alskonar eldsábyrgtSir meö beztu
\ [ kjörum. Látið hann endurnýja
| | byrgöir yðar.
! I
( >
< >
< i
<
723 Simcoe St.
Winnipeg.
j! Setjið eldsábyrgð
á húsmuni yöar
o áðuren veturinn sezt að. Það kostar ekki
mikið ef að þér telefónið, fiunið eða skrifið til u>
< f
H. J. Eggertson I
§ 723 Simcoe St. winnipeg. f
/
20 AR.
Fréttir.
Danski rithöfundurinn, Herrnan
Bang, hefir nýlega í Kaupmanna-
hafnarblaði einu skýrt frá viðtali
sínu vifi mikilsvarbandi mann rúss
neskan, og nákominn stjórninni
þar. Kveöur hann manni þessum
hafa farist svo orS, að aldrei hafi
hann veriö hræddari um hag
Rússaveldis en einmitt nú. Óstjórn
og óöld margskonar fari sívaxandi
|>ar í landi og stjórnarlitSib í sjálfri
Pétursborg sé ab missa tangar-
hald sitt á lýðnum smámsaman.
Landstjórarnir eru afskaplegir
hartistjórar og kúga lýtSinn misk-
unnarlaust, hver llffl síg, metSan
má, en keisaradæmiB er stööugt aö
veikjast, og merki Þess aö þaö
sundrist aö vertSa æ ljósari. Er
svo sagt, aö fæstum utan Rúss-
lands sé kunnugt um Þetta, nema
af bréfum sem borist hafa Þaðan.
BlötSin rússnesku fá eigi atS skýra
frá neinu Þess háttar, en stórblöö-
um Vestur-Evrópu bæiSi rangt
frá skýrt og svo eru þau á ýmsan
hátt ritSin vitS fjármálaferganiö
þar. Grein Hermans Bang hefir
vakitS mikla eftirtekt, og ef til vill
eigi sízt af þvi, atS hann er málefn-
um Rússa mörgum kunnugri, og
persónulega kunnugur keisara-
ekkjunni rússnesku, er enn dvelur
í Danmörku.
Eéíag eitt í Nauen á Þýzkalandi
hefir nýlega sent firtStölunarskeyti
fimtíu til sextíu mílur vegar frá
þeirri borg. Er svo sagt, at> ‘skeyt-
in hafi veritS mjög greinileg og
skýr.
Sjö fyrstu mánutSina af þessu
fjárhagsári hefir verzlun Canada
aukist um 28 milj. doll. frá Því,
sem hún var fyrstu sjö mánutSina
af árinu næsta á undan. Innflutt-
ar vörur til landsins hafa aukist
atS mun. Aftur á móti hafa útflutt-
ar vörur statSitS i statS etSa minkatS
öllu heldur.
Nikola Tesla segist muni geta
sent skeyti til Marzbúa. Hann býst
viti atS Marsbúar muni svara aftur
metS teiknum. Þá vertSur atS finna
upp fregnlykil svo vitSrætSur geti
fram faritS. Menn búast vitS atS
Marsbyggjar séu lengra á veg
komnir í menningu en vér.
Svo sem vér höfum lauslega
getiö um áöur, vofði yfir verkfall
meöa*l þeirra manna á Englandi,
sem vinna viö jámbi;autir. En því
varö afstýrt, einkum fyrir milli-
göngu Lloyd George, formanns
verzlunarráösins. Fyrir þetta hef-;
ir hann hlotiö almannalof, konung
ur sent honum árnaöar-óskir ,for-
sætisráöherrann lofaö hann mjög
í veizluræðu hjá borgarstjóranum
í Lundúnaborg. Sættir uröu metS
líkum hætti og tíökast hefir i
Nýja Sjálandi og Eyjálfunni, þá
er um slík verkföll hefir veriö aö
ræöa. Misklíð út af launum og
vinnutíma er lögö í geröardóm,
þar sem sæti eiga jafnmargir
verkamenn og vinnuveitendur.
í>au mál, sem geröardómurinn
getur eigi orö’iö ásáttur um, eru
lögö fyrir sáttanefnd. En ef eigi
veröur Þar sæzt á máliö, er því
skotið undir dóm eins manns, er
báöir hlutaðeigendur velja. Ef
þeir veröa eigi ásáttir um, hvern
velja skuli, skipar forseti þingsins
hann. Úrskuröur þess manns er
fullnaðarúrrskurður, sem ekki
ekki verður haggaö um sex ára
skeið, og skal sagt upp meö árs
fyrirvara, ef málsaðilar vilja eigi
hlíta honum aö þeim tima liönum.
Kostnaöinn viö gerðardóminn
greiöa báöir aö jöfnu. Ef þessar
sættir heföu eigi komist á, ætlaöi
stjórnin aö leggja fram lagafrum-
varp, sem lögbyði, aö leita sætta á
þenna hátt. Mælt er aö hvorir-
tveggju uni þessum málalokum
hiö bezta.
Þaö var sagt um eitt skeiö, aö
Leopold Belgíukonungur heföi
haft beztu landskika Kongóríkis
af Belgiu, meö þvi aö láta þá af
hendi við auðfélag eitt, áöur en
hann fékk Belgíustjórn þaö í hend
ur. Þetta kvaö ekki rétt vera og
hefir Belgíustjórn boriö þenna orö
róm til baka. Hún hefir lýst því
opinberlega yfir, aö samningurinn
hefði verið gerður meö sinni vit-
und og aö ekkert hefði í honum
verið, sem skert gæti réttindi sín
þar syðra. Enn fremur aö félagiö
hafi þar enga einokun.
Vér gátum þess í síöasta blaöi,
aö Vilhjálmur Þýzkalandskeisari
og drotning ,hans, væru í kynnis-
fÖr yfir á Englandi hjá Játvaröi
konungi. — Þeim hjónum var
forkunnarvel fagnaö af stórmenni
Englands. Undanfarna daga hef-
ir keisarinn verið aö veiöum kring
um Windsor-hÖllina meö Játvaröi.
Þeir eru báöir veiðimenn miklir.
Mönnum þótti það illsviti, aö nafn
kunnur hálssjúkdómalæknir kom
nýlega til Windsor-hallarinnar.
Þaö þótti benda til Þess, aö keis-
arinn mundi enn Þjást af hálssýki
þeirri, sem hann var fyrrum veik-
ur af.
Taft, hermálaráögjafi Banda-
ríkja, hefir í ársskýrslu sinni lagt
þaö til, aö stjórnin veitti liðuga
hálfa sjöttu miljón dollara til
strandvarna í Bandaríkjunum.
I 1 1 1 ,n_
Mestu kynstur af gulli eru fhitt
til Canada og Bandaríkja um þess
ar mundir. Um fimtíu miljómr
gulls komu inn i landiö á síðasta
hálfum mánuöi frá Evrópu, og
búist viö meiru vonum bráöar.
Ýmsir útlendingar kváöu aftur
farnir aö kaupa hlutabréf og verö-
bréf amerísk og hlýtur þaö að
auka gullstraum inn í landiö, og er
þaö mjög gleðilegt teikn.
í þrjú hundruö og þrjátíu þús-
und dollara sekt dæmdi Wilbrin
dómari í Los Angeles hiö svo kall-
aö Santa Fe járnbrautarfélag nú
fyrir skemstu, fyrir þá sök, aö
sannast haföi aö það ólöglega
veitti ívilnun á fargjaldi. ívilnun
þessa fékk auöfélag nokkurt þar
vcstra, er haföi meö höndum kalk-
og steinlímssölu.
Fiskiveiöar viö austurströnd
Canada eru sagöar aö hafa veriö í
góöu meöallagi í sumar. öfluðu
; a. m. sjötíu fiskiskútur frá ein-
Winnipeg, Man., Fimtudaginn, 21. Nóvember 1907.
NR. 47
'um
hafnarbænum aö meöaltali þess hefði heilsa sín sjaldan veriö ar og bíöa þess aö ísinn verði'ili brúöarinnar. Aö boröhaldi vom

1,780 vættir af fiski hver.
skaöar hafa veriö meö meira moti.
Frá þcssurn sama bæ fórust ?j"
fiskiskip, og á þeim 123 menn.
Mæit er að sambandsstj '’''!il
hafj nýlega krafist þess af Grand
Tinnk félaginu aö þaö havfuði
betn en nu jtraustari og stjórnin leyfi þeim aö þar milh tveggja og þrigffia
Þa las Miss Ing.r. Johnson upp le.ta ser bjargar. Kýr og kálfar hundraða, og var miög höföini
nokkur orð t.l fru Laru Bjarna-ftelcn.r á gjöf, en geldneyti ganga lega veitt. Eftir máltíðina vom
son . viöurkeniungar- og þakklæt- all.r uti enn. . !ræSuhöld meö söng-alt á íslenzku.
.sskym fyr.rstarfhennart.lefl- ---------- Uog hljóöfæraslæfti rPiano) á
mgar bandalag.nu Þakkaöi fru | Þorleifur Jónsson frá Lögbergs milli. Og stóö sú skemtun þar til
Bjarnason það meö vel voldum nylendu, var hér á ferö um siöustu nær var komin afturelding Séra
c áf !eie,n°re,ur 1 Arnesbygö í Björn B. Jónssori, sem er náfrændi
Fundurinn for í alla staö. vel Nyja Islandi, til aö heimsækja brúðarinnar, stýröi þessum hluta
fram og víst mega vinir séra Jóns j dóttur sína, Mrs. B. Pétursson. I samsætisins og leysti það hlutverk
itelja sér sæmd í því, að veita hon- Meö honum kom aö vestan Ámi'meistaralega af hendi. Þar var
af mælt fyrir minni brúöhjónanna,
metra hj ■ marlagningunni hé_ m
vesturfylkin, en gert hefir veriö um sem mestan heiður. Þaö á hann Stephansson, sem útskrifaöist
að þessm Verkfræö.ngur stjórn- manna bezt skiliö. Þeir eiga aö, Wesley College í fyrra, en hefir j Waltershjóna — þann 'sama da?
arinnar, Schreiber aö nafm, hafði láta sér skylt aö gera honum æfi- verið við kenslu þar vestra í sum- voru rétt 25 ár liöin frá því þau
fyrir skemstu veriö á ferö hér kveldiö sem rólegast og ánægju-(ar. Nú ætlar hann aö byrja lög- jsettust aö í Argyle á sama ^taT
vestur frá, aö athuga brautarlagn- 'e&ast- A. Þann hátt geta þeir bezt fræðisnám hjá þeim Hannesson & sem þau hafa ávalt búið
inguna héðan alla leiö og vestur til )Þakka« honum þaö mikla starf, er
. hann hefir unniö 1 verkahnng sm-
Edmonton.u og eft.r yf.rlys.ngu um megal Is,endinga hér vestra,
, ... .” . , . ; „'J °l"'" IIlcoai rsiencnnga ner vestra, Aö kveldi fimtudagsins 14. þ. | (c.; frumherjanna í hinni íslenzku
hans hef.r stjornm heimtaö aö fé-(Hann er enn ern, hress og ungur í m. voru þau Sveinn Pálmason og landnámsbaráttu hér vestra) o s
lagið hraöi brautarlagningunni 'anda. Og dettur oss í hucr. — Gróa Sveinsson nefin saman í'frv b«c;r .........................1.
Whyte hér í bæ.
. ------- síöai:—
fyr.r minn. Argyle-bygðar, bænd-
anna í Canada, íslands, feöran; a
14- þ. t fc.: frumherjanna í hinni íslenzku
lagið hraöi brautarlagningunni,'anda. Og dettur oss í hug, —' Gróa Sveinsson gefin saman í'frv. Þessir töluðu aukséra" Björns
milli Winnipeg og Saskatoon, og Þegar vér minnumst þess, aö hon- hjónaband í Fyrstu Iút. kirkju af Jónssonar: séra Jón Bjarnason
sömuleiöis á svæðinu milli Saska- um hefir veriS bori6 á brýn> ná á sera Jóni Bjarnasyni. — Á eftir Friöjón Friöriksson, frú Lárá
toon og Edmonton. Er svo sagt, SÍ*arÍ ** V*7 var samsæti að heim- Bjarnason, Jón J. Bíldfell, Finnur
o* tul •* u r • 1 . . 6jjgJari1 1 domum s.num og fanö aö ,ih Skula Hansson aö 626 Mary- Jónsson, Kristján Tohnson op-
.ö e gið afi tekn vel 1 þaB aö j förla,— það sem góökunningi vor jand stræti. Sama kveldiö lögðu Björn Walterson sjálfur. Sumír
hraða verkinu og að það vetöi einn sagöi viö oss núna nýlega (brúöhjónin á staö vestur aö Kyrrajtöluöu oftar en einu sinni, o<T sá
geit. um þetta atriöi: „Þaö er vald yf- hafi. En heimili þeirra veröur'er ræöuhöldunum stýröi fséra Bj’
iburöanna hjá séra Jóni,” sagöi (f' amvegis hér í bænum. Brúð- J.) talaði á milli allra hinna ræö^
hann, „sem smámennin kalla óbil- ,?uminn er verzlunarfélagi þc. rra'anna vel og heppilega. Þött pró-
cirni.” Clemens & Arnason. grammiö væri svo langt, var frá-
BatidalUgsfundur
Hann var vel sóttur fundurint,
sem haldinn var af bandalagi
Fyrsta lút. safnaðar á föstudaginn
var í sunnudagsskólasal kirkjuim-
ar. Þetta var skemtifundur og
mun sérstaklega hafa verið stofn-
að til hans í því skyni, aö heiðra
þau prestshjónin, séra Jón Bjarna-
son og frú Láru, konu hans. Þeisi
dagur, 15. Nóvember, var sextug-
asti og annar afmælisdagur swa
Jóns, og vildi bandalagið þvi vofta
girm.
•3
kS
[ Or bænum.
og grendinni.
Mál Smiths lögregluþjóns, sem
skaut Oscar Gans til bana, var
tekiö fyrir á laugardaginn var.
Fátt nýtt í því enn.
Séra N. Stgr. Thorlaksson ætl-
jo..s, og viiq. oanuaiagm pvi voita ar a*-m^sa 5 Penibina næsta
Þeim hjónum þann hlýja hug, sen' su.n”uc a*» f4' m' Þar vcr6ur
her f{1 s t.A.c" -V lek.ð t.l Ribim og samskota !eit-
aö til heimatrúboðs.
* *
þaö ber til þeirra, á þann hátt, ab
efna til þessa skemtifundar og
færa þeim dálitla gjöf.
Til skemtunar var bæöi hljóö-
færasláttuf, söngur og ræðuhöld.
Þar töluðu: W. H. Paulson, M.
PaulsOn, Finnur Jónsson, Jón J.
Bildfell, H. S. Bardal, Baldur
Jónsson, séra Jón Bjarnason og
frú Lára Bjarnason.
Aðalræöuna flutti W. H, Paul-
son, og afhenti prestshjónunum,
aö gjöf frá bandaíaginu, æfisögu
Gladstones, eftir John Morley, í
fallegu bandi. Mr. Paulson fór
nokkrum orðum um séra Jón og
starf lians í þjónustu kirkjufélags-
ins, og mintist sérstaklega velvild-
ar hans og umönnunar fyrir banda
laginu. Velferð þess heföi hafin
jafnan boriö fyrir brjósti eins og
faðir barns síns. Meö Gladstone
og séra Jóni kvað hann þaö likt,
að þeir heföu báðir fengiö þá viö-
urkenningu af andstæðingum sín-
um jafnt sem vinum, aö þeir hefðu
aldrei vikiö um hársbreidd frá
sannfæringu sinni, hvort sem hún
heföi veriö byrsæl eöa ekki. Séra
Jón þakkaöi gjöfina og ástúðina,
Ökvæntir menn í Fyrsta lúterska
söfnuði halda hina árlegu skemti-
samkomu sína til arös fyrir söfn-
uðinn, í kirkjunni, þriðjudags-
lcveldið 26. þ.m. Gott prógram.
Veitingar ókeypis. Byrjar kl. 8.
Aðgangur 25 cent.
Séra B. B. Jónssoft kom heim til
sín Minneota sunnudaginn 10.
Okt. Hann segir svo frá í viðtali
við ritstjóra „Minneota Mascot”,
aö hann mun’di ekki fara aö leita
samskota til skólasjóösins aftur
fyr en nokkur tími væri liðinn.
,bær kyrö allan tímann, og öllu
Um siöustu helgi var is kominn því, sem talaö var veifct hin b?zta
eftirtekt.
Þetta er víst hiö langmesta
fagnaðarsamsæti, Þeirrar tegund-
sem nokkurn tíma hefir staðið
ar
á Rauöána hér viö bæinn, og not-
uðu margir það tækifæri til aö
renna sér á skautum þar á sunnu-
daginn, því ísinn var háll og slétt- __, ...... 11C11I siaoio
ur þar eð enginn snjór haföi fall- í Argyle-bygð; en margt af boðs-
iö. ísinn mun trauöla hafa veriö.fólki héöan úr bæ gat ekki komið
oröinn tryggur allsstaöar, enda Brúöhjónin urðu gestunum l;éö-
haföi unglingstúlka ein falliö an úr Winnipeg samferða hingaö
n.ður um hann ofan í ána, en náöst og er heimili þeirra aö ka& Atrne»
aftur fljótlega. Er Þaö aðvörun ....................... ^ *
til unglinga og annara u mað vera
varkárir á haustin, og hætta sér
ekki of snemrna út á ísinn á ánnj
eða vötnunum.
stræti hér í Winnipeg.

Frá íslandi komu á Þriðjudag-
inn Jón Hallsteinsson og Þorleif-
ur Oddsson, báðir úr Borgarfirði
syðfa. Þeir fóru frá Dýrafirði
fyrir 5 vilcum. Um helgina kom
frá Reykjavík Guðm. Magnússon
og kona og barn. Þau höfðu leg-
ið í Skotlandi í mislirrgum.
Magnús V. Magnússon frá
Foam Lake kom hingað til bæjar-
sem hann kvað bandaíadö sýna ins á ,aa?ardag'ir|n var sunnan úr
Dakota " ‘ “
Hann hefir unniö þar
Hér í bænum býst hann
kveðju í íslenzkum blöðum beggja vi8 aS dveIJa einhvern tíma áöur
megin hafs, og finna sér þaö til hann ^er vestur,
sér. Hann sagöist hafa oröiö þessi,
var, að verið væri aö senda sérl.aust
foráttu, hvaö hann væri oröinn
skapstyggur nú á síðari árum. Við
Það sagöist hann ekki gjarnan
vilja kannast og bæri ýmislegt til
Þess. Þaö fyrst, aö nú liöi sér aö
öllu leyti betur, en fyrir tíu til
tuttugu árum. Þá heföi hann
bæði þjáöst af stööugri vanheilsu
og auk þess átt viö ýmsa aöra erf-
iöleika aö stríöa. I annan staö
fyndi hann nú svo innilegan hlý-
leik anda gegn sér frá vinum sín-
um mörgum og göðum, er kostuöu
kapps um aö Iétta honum lífiö og
gleöja hann á allan veg. Þetta
væri alt af veríö aö votta sér og
nú síöast geröi bandalagið þaö í
kveld. Hann sagðist því ekki geta
annað en veriö miklu Iéttari i
Á laugardaginn 16. þ.m. gaf
séra Kristinn K. Ólafsson saman í
hjónaband að Garðar, Pétur Her-
mann, Edinburg, N.D., og Aöal-
björgu Siguröardóttur, Garöar.
Ungu hjónin lögðu samdægurs á
stað hingað til Winnipeg. Þau
Embættismanna kOsfting fór
fram í íslenzka liberal klúbbnum í
neðri sal Good Terrtplara fimtu-
dagskveldið 14. þ,m., eins og á-
kveðið var. Þessir eru nú embætt-
ismenn klúbbsiös: Heiðursforseti, j
Hon. Sir Wilfrid Laurier; forseti,
Jón J. Voprii; vára-forseti, Jón J.
Bildfell, M. Markússon, Th. John-
son; ritari, Gunnl. Jóhannsson;
féhirðir. Paul Johnson; fram-
kvæmdarnefnd: G. Thomas, Thos.
Gillies, J. J. Skaftfell, Jakob
Johnston, dr. B. J. Brandson, M.
Paulson, J. A. Blöndal, Th. Odd-
«on, dr. O. Björnson. — Á næsta
fundi á mánudaginn var hef-
ir klúbburinn komið sér saman um
að þann vikgdag skuli skemtifund-
ir haldnir í klúbbnum fratnvegis í
hverri viku. Aukafundir veröa
haldnir þegar þurfa þykir og aug-
lýstir smám saman. Verða ýmsar
skemtanir um hönd hafðar á
skemtif., þar á meðal spil og tafl.
Stjórn klúbbsins mun gera sér alt
far um að láta fundina veröa sem
allra skemtilegasta, og ættu allir
þeir Islendingar hér, sem frjálsl.
flokknum fylgja aö málum, að
ganga í klúbbinn . Auk skemtana
veröa þar líka rædd hclztu lands-
mál, sem nú eru á dagskrá, og er
þar hið bezta færi að
þeim.
Bandalagið í Selkirk héít sam-
komu í Good Templara húsinu þar
á mánudagskveldiö þatm 12. þ. ra.,
til minningar um eitt hundraö ára
afmæli Jónasar Hallgrímssonar.
Samkoman var vel sótt og fór
prýöilega fram í alla staði.
Fyrst settust allir undir borð og
var svo sunginn borösálmurinn í
Bandalaga söngbókinni.
Var þá borinn fram ágætur
kveldverður, sem allir nutu meö
mestu ánægju.
Þegar allir voru mettir var
sunginn borðsálmurinn eftir Jónas
Hallgrímsson:
„Það er svo margt, ef aö að gáð.
sem um er þörf að ræða,
eg held það væri heillaráð,.
að hætta nú að snæða.” o; 3; frv
Séra N. S. Thorlákssdtl söng for-
söngvara vísurnar, en fólkiíi all
svaraði með kórsÖngvunum. Va.
Þetta hin mesta skemtun.
Ræður fluttu: W. H. Paulson
um Jónas Hallgrímsson, Klemen.
Jónasson, um íslenzka tungu, sér:
Jón Bjarnason um Jónas Hall-
grímsson og Matthías Thórdarsor
um Island.
Aö ræðuntim var gerður hinr
bezti rómur.
Samsöngvar fóru fram á mill
ræðuhaldanna. Fiólín duet spil-
uðu þar Miss Helgason os’ O
Thorlaksson.
I Óvanalega margt var á samkom-
kynnast | unni af börnum og unglingum
1 | Margir foreldrar komu þar met
öll sín börn, og var þó aðg .ngui
Miðvikudaginn 6. Nóve.nber 1 seldur' öiíum jlfnt‘Vcent
voru þau Jósafat Líndal Hall-| Með þessu sýndi fólkiö 1
gnmsson rWpegJ og Valgeröur' Ijúft þvi var að heiöra minnin
ætla aö dvelja hér nyrðra um 2—3 , ^Cln adilttir Jonasar Hallgrímssonar.
vikna tíma áöur en þau hverfa / • * , . og konu hans aö, M.kla aödáun vakti það 1
suður aftur. ®ru gef>n saman 1 montmm. hve ungu drengirnir
hjonaband _af sera Jom Bjarna- ungu stúlkurnar sátu þö-ul
iyað IvSí }UmrSyl' ■SaS‘aSaA „ >SÍ5prÚ® me«an á ræðunum st
I að kveldi. (HuS> sera Fr. Hall- i Því þess á milli kom þaö í ljós
gnmssonar var Þa 1 sottvarnarhald. hjá þcim var mesta gleði og ká‘’
ogr eat hann bvi ekki vpnð v,ð_ rikjandi S “
Samkomunni lauk kl. hálf t
Úr Álftavatnsbygö er oss skrif
aö þ. 16. þ. m.: „Ekkert merki .............
ífF4 fretta- Fyrsti snjór kom 0g gat hann því ekki verið viö
er 9. þ. m. að eins grátt í rót. staddur þetta tækifærij. Aö lok-
Is cr la^ur yí'r Manitobavatn,!inni hjónavigslu var samsæti mik-
svo langt sem sest, eu Þó eru ríst iö, sem foreldrar brúöhjónanna fdd”
,, -- - auðir alar uti á djupinu. Fisk.menn ! höfðu boðiö fiölda fólks tíl í
Iundu nú, en áöur fyrri, og auk flestir komnir í vetrarstöövar sín- komuhúsinu að Brú, nálægt heim-
og sungu þá allir „Eldgamla í: