Lögberg - 08.10.1908, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. OKTOBER 1908.
5-
íngafélögin sem fóru rrieö canad-
isku bændavörurnar, smjör, osta,
ávexti og kjöt, fóru hiröuleysislega
meö þær, því nægilegt eftirlit
skorti, og skipin voru svo ilia út-
búin, aö vörunum varö eigi haldið
óskemdum.
1896 var því nær ómögulegt fyr-
ir kvikfjárræktarbændur aö gera
sér fult verö úr nautgripum sín-
um. Miklar bægöir voru á aö
koma nautgripum til Englands, á
markaðinn þar. Hinsvegar voru sótt
varnarlögin alkunnu þvi til tálmun-
ar, aö hægt væri um aö selja ung-
viöi og mjólkurkýr til Bandaríkj-
•mna En vegna verzlunard :yfö-
arinnar hér, var lítil sala og léleg
fyrir þessa gripi innanlands. Bæn I
ur 't'tu og litt um aö ala upp hioss
því aö enginn markaö.ur var fyrir
þau neinsstaöar. Töluvert af osti
var flutt til Bretlands, einkum frá
Ontorio, og af því aö bændur þar
kostuðu kapps um aö vanda þá
vöru, þá seldist hún allvel á brezka
markaöinum.
Smjörverzlun fór minkandi, svo
aö minna smjör var flutt út síöustu
tíu árin fyrir 1896, en næstu tíu ár
þar á undan.
Frá 1877—86 nam útflutt
smjör................$22,706,360
1887—96 nam þaö. . 8,250,088
Þurður á útflutningi $14,456,272.
Undir liberalstjórninni á tíu ár-
unum frá 1897—1906 nam
útflutf smjör.........$46,599,783
Á tólf ára stjórnartíma liberal-
stjórnarinnar nam út flutt smjör
$51,680,095.
Þessi mikli munur var sprottinn
af þvi, aö á stjórnartima conserva-
tíva var smjöriö flutt i venjulegum
flutningsvögnum, og venjulegu
flutningsfarrými á skipum yfir
hafiö. I Englandi voru Bandaríkja
menn og Australiumenn meö smjör
flutt þangaö í nýtízku kælirýmum
í skipunum, svo aö þeirra smjör
seldist miklu betur eins og viö var
aö búast, af því þaö var óskemt.
Sömuleiöis var útflutningur svina-
kjöts lítil! mjög eins og gefur aö
skilja. þegar stjórnin hugsaði rétt
aö kalla ekkert um aö sjá fyrir viö-
unanlegum flutningsskipum til aö
koma vörum bænda óskemdum til
markaöar. Tíu siöustu stjórnarár
conservatíva var útflutt svinakjöt
íyrir $17,671,000 aö eins, en á tiu
stjórnarárum liberala nam útflutt
svinakjöt $115,000,000, talið til
Júníloka 1906.
Berum nú saman ástandiö eins
og þaö er nú viö afkomuna sem
var fyrir 1896, sem lýst hefir veriö
hér á undan.
Nú er ágætis kæli-útbúnaður til
aö halda bændaafuröum óskemdum
alla Jeiö frá Canada til Bretlands.
Kælirými eru i flutningsskipum
fyrir vörur, sem skerrtst geta aö
öörum kosti á leiöinni. Dominion-
stjórnin liberala hefir gengist fyr-
ir og stutt aö þvi, aö kæli-útbúnaö-
ur sé á flutningavögnum svo aö
hægt er aö koma vörum bænda öld-
ungis óskemdum á skipsfjöl. Nú
hefir verið séö um aö nákvæmt eft-
irlit sé haft með því aö vel sé farið
með þessar vör.ur alla leið til mark-
aöar. Afleiðingin af þessu hefir
oröið sú, að þessar landsnytjar
hafa komist óskemdar og vel útlít-
andi á brezka markaöinn, og aö
þær hafa komist i það góða álit og
háa verð, nú .á síöari árum, sem
þegar er oröið alkunnugt.
Conservatíva stjórnin, sem ann-
ars hefir ekki fengið orö fyrir aö
vera sínk á landsfé viö auðvaldið,
t. a. m. járnbrautafélögin sem hún
seldi i hendur $99,000,000 í land-
eignum og það lágt virtum, stóö
sig ekki viö aö veita nema $203,-
592 til landbúnaðarins í Canada
síöasta áriö, sem hún hélt völdum.
Laurierstjómin, sem elft hefir
búnaö, á ýmsan hátt, og stuðlað aö
þvi aö bændur gætu fengiö sæmi-
legt verö fyrir vörur sínar, veitti
síöastliðið fjárhagsár $892,470 til
landbúnaðar eöa rúmlega fjórum
sinnum meira en afturhaldsstjórn-
in, og siöasfliðin tólf ár hefir liber-
alstjórnin veitt til landlbúnaöar
$5,441,607, en conservativar á jafn
löngum tíma $1,457,274 aö eins.
Conservativar reyndu aö villa
bændum sýn meö því, aö telja þeim
trú um aö þó þeir yröu að borga
hærra fyrir vörurnar sem þeir
keyptu til búa sinna undir hátolla-
löggjöfinni, þá fengju þeir betri
markaö fyrir vörur sínar í landinu.
En reynslan hefir sýnt þaö, aö
bændur höfðu engan markaö fyrir
vörur sínar innanlands og Óhægan
og illan markaö utanlands, og aö
þeir héldust ekki við, en flýðu til
Bandaríkjanna.
Liberalstjómin fór alt ööru vísi
aö. Hún tók ýmist alveg tolla af
nauðsynjavörum bænda eða fœrði
álögurnar stórmikið niður.
Hún nam þannig alveg toll af
Maískomi,
Giröingavír,
Kornbandsþræöi,
Steinolíu,
R j ómaskilvindum,
og lækkaði stórum tolla á öllum
akuryrkjuverkfærum og eldfærum
o. fl. og yfir höfuð hafa tollarnir
veriö færöir niöur svo aö þeir eru
15—16 prct minni á öllum innflutt-
um vörum nú en þeir voru 1896.
Hér hefir aö eins veriö minst á
örfá atriði er sýna fram á það
hversu hvorri stjórninni um sig
hefir farist við bændurna, og verö-
ur ef til vill frekar rætt um það
síðar, en vaxandi vellíðun búenda
hvervetna um alt þetta land, og
þaö, hvaö þeir una nú vel hag sín-
um hér, sýnir ef tll vill betur en
nokkuö annað, aö nú situr hér
stjórn að völdurn, sem samboöin er
þessu ágætislandi sem vér byggj-
•um, og hverri stjórn annari betur
hefir stutt að því, aö bændurnir
gætu fyllilega fært sér í nyt gæði
landsins og auðsuppsprettur, og
fengiö sem fylst verö fyrir umsvif
sín og fyrirhödn.
Laurier-stjórnin og
verkamennirnir.
Hér í Canada er verkamanna-
flokkurinn fjölmennur eins og allir
vita, og þaö er skylda hverrar góör-
ar stjórnar aö vemda réttindi hans
] og stuðla aö því, að honum líði sem
bezt. Frá því aö Laurierstjórnin
\ kom til valda 1896 hefir hún sýnt
j mikla viðleitni til aö bæta kjör
verkamannanna og samið mörg lög
er miöa að því.
I Conservatíva stjórnin á undan
henni lofaði verkamönnunum öllu
fögru, en sveikst um aö efna það
flest alt.
Árið 1885 skipaði conservativa
stjórnin nefnd, sern kostaði lands-
sjóö $80,000. Eftir að sú nefnd
j hafði starfað í þrjú ár, lagði hún á-
ht sitt fyrir þingiö, og voru þá
] samin lög 1891 um að stofna verka-
! mannastjórnardeild. En svo liöu
fimm árin að conservatíva stjórnin
' Iét sér nægja þessi stofnun deildar-/
j innar á pappírnum, og þar viö sat
! þegar hún veltist-úr völdum 1896;
(lög þessi voru aö eins til mála-
mynda og sýndu Ijóslega hve óant
jstjórninni var um verkamanna-
flokkinn, þar eö hún lét Þeim nægja
þenna dauða lagastaf í fimm ár.
En undir eins og Laurierstjórnin
kom til valda samdi hún ný lög og
korn á fót verkamannastjórnardeild
og skipaði nýtan mann fyrir hana.
, Síðan hefir sú stjómardeild haft
það starf meö höndum, aö bæta hag
verkamanna hér í Canada í ýmsum
greinum. Hér á eftir skal bent á
nokkur atriði.
Hún komst að því, að conserva-
1 *tva 'stjórnin, sem Þóttis vera sí og
1 æ að hugsa um verkamennina, þó
það væri aö eins í oröi kveðnu,
j hafði látið viðgangast hér í landi
. hi« svíviröilega “sweating system”,
sem svo hefir veriö nefnt. Það var
meö þeim hætti, aö menn sem tóku
verk af stjórninni, t. a. m. viö klæöa
jgerö austur í fylkjum, véluöu
' fátækt kvenfólk til þeirrar vinnu
fyrir svo skammarlega lágt kaup,
aö nærri stappaði fullum þrældómi,
Því aö verkalaunin voru stuncfum
eigi hærri en 2^/2 cent. á klukku-
stund.
Eftir að þetta varð uppvist. og
þaö hafði þá átt sér stað undir con-
servatívu stjórninni í tíu ár, var
nefnd strax skipuð, og eftir tillög-
um hennar samdi Laurierstjómin
Iög, þar sem þessi ófögnuður var
haröbannaöur, en sannsýnilegt kaup
gjald ákveöið og einnig séö um, aö
konur þessar fengju greitt sæmi-
lega fyrir vinnu sína.
Alt þar til að Laurierstjórnin
kom til valda var ekkert gert til
þess að tryggja það að verkamenn
er ynnu að verkum þeim er stjómin
þurfti að láta gera, hefðu við sæmi-
leg kjör og aðbúö aö búa. Á þeim
tímum var það altítt, að verkamenn
fóru langar leiðir að leita sér aö
vinnu hjá verkstjórum stjórnarinn-
ar, og þegar á fund verkstjóranna
kom, þóttust þeir enga vinnu hafa.
Fór þá oft svo, að verkstjórarnir
gátu fengið mennina fyrir svo lágt
kaup sem þeim datt í hug aö bjóöa.
Laurierstjórnin samdi lög um það,
að engan verkamann mcetti ráða til
að vinna verk er stjórnin hefir með
höndum nema fyrir scemilegt fastá-
kveðið kaup, og hver verkstjóri
skyldaður til að hlýða hví. Enn
j fremur samdi stjórnin lög, sem
: skylda verkstjóra til að láta verka-
| mennina hafa miklu bétri aöbúnað,
1 en áður var, og að séð yrði fyrir
1 meðulum og læknishjálp þeim til
handa.
Þá má og geta um lögin sem sam-
in voru af stjórninni til aö hefta
innflutning Austurlandabúa. Nefnd
var skipuð til að rannsaka þenna
| innflutning árið 1900, og að fengnu
áliti hennár var þ.að ákveðiö meö
lögum, að engum Kinverja skyldi
leyfð hér landganga, nema hann
greiddi $500; en slíkum lagaákvæö-
um gat stjórnin hér ekki beitt viö
Japana, vegna þess, aö brezka
stjórnin hafði gert samninga viö
Japanastjórn, er því var til fyrir-
stööu. En þegar of mikil brögð fóru
að gerast að innflutningi Japana,
var gangskör gerð að þvi að stööva
eða öllu heldur minka þann inn-
flutning, svo að nú er hann ekki
orðinn meiri en svo aö engin hætta
stafar Canadamönnum af honum
fyrsta kastiö.
Þá er óminst á löggjöf stjórnar-
innar um verkföll. Einhver helztu
vandkvæðin fyrir verkamenn voru
það. aö þeir áttu afar bágt meö hér
áður fyrri aö fá sanngjarnlega rann
sökuö deilumálin sem þeir áttu í
við vinnuveitendur. Yfir því höfðu
jþeir oft kvartað undir conservatívu
stjórninni, en fengu enga leiðrétt-
| ing á því. Laurierstjórnin tók
þetta til athugunar, og úrslitin urðu
j þau, að samin voru lög til að bæta
[úrþessu. Framsögumaður þeirra
daga var Lemieux ráðgjafi og eru
þau við hann kend og nefnd Le-
j mieux lögin, eins og vér höfum áð-
ur getið um hér í blaöinu. í þess-
um lögum er nefnd manna, svo-
j nefndri sáttanefnd, veitt vald til aö
j rannsaka deiluefni verkamanna og
vinnuveitenda. Þing handiöna-
manna og verkamanna hér í Winni-
i peg félst á þessi lög í fyrra, og rúm
I um tuttugu deilumálum hér í Can-
ada milli verkamanna og vinnuveit-
enda hefir veriö ráðiö til lykta eft-
ir þessum lögum siðan þau ööluö-
ust gildi. Samt hefir ýmislegt ver-
iö fundið að þessum lögum og sumt
meö réttu. Þau eru ekki, og aldrei
var búist við að þau yröu alfull-
komin, fremur en önnur mannaverk,
en hinu verður ekki neitaö, og það
ættu verkamenn að virða viö Lattr-
ierstjórnina, að þessi lög eru fyrstu
lögin sem samin hafa veriö í Can-
ada, er skýrt og ákveöið viðurkenna
verkamannafélagsskapinn og taka
tillit til hans.
Fjöldamörg fleiri lagafyrirmæli
hefir Iiberalstjórnin samið verka-
mönnum i vil, sem hér er eigi rúm
til að telja upp aö þessu sinni. En
vér efumst ekki um, iað verkamenn
trúi betur þeim bótum sem liberal-
stjórnin hefir ráöiö á kjörum þeirra
og fengin reynsla bendir til aö
framhald veröi á, heldur en nýjum
tálloforðum conservatívu stórlax-
anna, sem hafa verið að aka sér
upp viö verkamaonaflokkinn und-
anfarnar vikur, en þykir skömm til
hans koma þegar búið er aö ná í at-
kvæöin hans, og gera þá ekkert
fyrir hann.
Komiö og lítiö í gluggann hans Percy Cove og skoöiö
fallegu brúöuna sem veröur gefin 1. Nóvember. Hver
kaupandi fær miöa, sem sýnir fyrir hvaö mikiö keypt hafi
veriö. Þaö barn sem hefir safnaö mestri upphæö á slíkum
miöum 1. Nóvember fær brúöuna.
Byrjiö strax aö safna og biöjiö vini yöar að geyma
miöana.
A'omið til Percy Cove eftir öllu sem þér getið og veriö
viss um að fá miöa í hvert sinn. Munið eftir aö hver 5
cents eru talin.
PERCY COYE
639 SARGENT AVE.
Jafngóðar og þær væru
teknar við dagsljós.
Við tökum myndir á kveldin
Sérstakt á laugard. Cabineí“^íírJ,593!irði á$2.00
NEW YORK STUDIO,
TALSÍMI 1919.
576 MAIN ST., WINNIPEG
DUFFINCO.
LIMITED
Handmyndavélar,
MYNDAVÉLAR og alt, sem aö
myndagjörö lýtur hverju nafni
sem nefnist. — Skrifið eftir verö-
þsta.______(m
DUFFIN & CÖ., LTD.7472.Main St., Winnipeg.
Nefnið Logberg,
LOKUÐUM. TILBOÐUM stíluðum ti.
undirritaðs og kölluð ,,Tender for Publtc
Building, Eraerson. Man." verður veitt
viðtaka hér á skrifstofunni þaagað til kt.
4 síðdegis þriðjudag 6. Október 1908, um
að reisa opiabera byggingu f Emerson.
Uppdráttur og reglugjörð er til sýnis; tii-
boðseyðublöð má fá hér á skrifstofunni eða
með því að snúa sér til póstmeistara í Em-
erson.
Menn sem tilboð ætta að senda eru hér.
með látnir vita að tilboð verða ekki tekin
til greina nema þau séu gerð á þar til ætl-
uð eyðublöð og undirrituð með bjóðandans
rétta nafni.
Hverju tilboði verður aðfylgja viðurkend
bankaávísun á löglegan banka stfluð til
“The Honorable the Minister of Publío
Works ' erhljóði upp á 10 próent (10 prc)
| af tilboðsupphæðinni. Bjóðandi fyrirgerir
tilkalli til þess neiti hann að vinna verkið
eftir að honum hefir verið veitt það eða
fullgerir það ekki samkvæmt samoingi. Sé
tilboðinu hafnað þá verður ávísunin endur-
send.
Deildin skuldbindur sig ekki til að sæta
ægsta tilboði né neinu þeirra.
Samkvæmt skipun
NAP. TESSIER,
Secretary
Department of Public Works.
Ottawa 18. Sept. 1908
Fréttablöð sem birta þessa auglýsing án
heimildar frá stjórninni fá enga borgun
fyrir slíkt.
Lögberg og 2 sög-
ur fyrir $2.
LOKUÐUM TILBOÐUM stíluðum til
undirritaðs og kölluð ,.Tender for Heating
Apparatus, Quarters, Fort Osborne,
Winnipeg, Man.", verður veitt móttaka
hér á skrifstofunni þangað til kl. 4. síðdeg-
ismánudag 12. Okt. 1908, um að búa til
vatnshitunarvél í bústað giftra manna i
aö Dominionstjórnin auglýsti I. sanngjarn. Eg ibjóst ekki við a«
Sept. og kvað á um það, a« allar, “tímarnir yr&u eins góðir” og þeir
sectionir með stakri tölu, sem hún hafa verið siðan. Eg bjóst ekki við Fort Osborne, Winnipeg, Man.
var búin a« fá full yfirráð yfir í,aö verkamannalaunin mundu fær-1 tilb(S7yðúb'k,ðRtófThTr a^skrrfsrohinnl
Norðvesturlandinu, skyldu veröa ast upp um 25 prct. og byggingar- eðameð þvíað snúa sér til Mr. Joseph
heimilisréttarlönd og ábúðarlönd ] efni um 35 prct. eða meira.”
bænda einna?
Af því leiðir það, að meira hveiti
verður ræktað, kvikf járrækt vex, í- 1 Embættismannakosning
of Public
Greenheld, Superintendant
Buildings, Winnipeg, Man.
Menn sem tilboð ætla að senda eru hér-
með látnir vita að tilboð verða ekki tekin
j til greina nema þau séu gerð á þar til ætl-
uð eyðublöð og undirrituð með bjóðandans
rétta nafni.
Hverju tilboði verður að fylgja viðurkend
bankaávísun á löglegan banka stíluð til
..The Honorable the Minister of Public
Works" er hljóði upp á 10 prócent (io prc)
af tilboðsupphæðinni. Bjóðandi fyrirgerir
tilkalli til þess neiti hann að vinna verkið
eftir að honum hefir verið veitt það eða
fullgerir það ekki samkvæmt samningi. Sé
tilboðinu hafnað þá verður ávísunin endur-
búum fjölgar, nýir vegir veröa j jjberal klúbbnum fyrir
lagðir, nýir skólar yerða bygðir, næ$ta ár fór fram 4 fundarsaI
kirkjum fjölgar og félagslíf eflist j-iúþþsins að Sargent ave. á föstu-
og almenn vellíðun blómgast á dagskveldiö var. Þessir voru þá
ýmsum stöðum. Alt þetta rætist j<osnjr •
eftir örskamman tíma. *j Heiðursforsetar: Sir Wilfrid
\ Laurier, T. H. Johnson M.P.P., og
I „ IinolrlrJ*' Aconn Sigtr. Jónasson M.P.P. i Deildin skuldbindur sig ekki til að sæta
Lauricr nncKKir OSann~| porseti. Tón T. Vonni ('endurk.) læSsta tilboði eða neinu þeirra.
indum conservatíva. |. x7,raf?7emu: TMu Markússon> J-
j A. Blondal, Th. Johnson.
Skrifari: Gunnlaugur Jóhanns-
Á fundi, sem Sir Wilfrid Lauri- son fendurkj.
er átti með kjósendum í Berlin, I Féhirgir; Paul Johnson (endur-
Samkvæmt skipun
NAP. TESSIER,
Departmeat of Public Works.
Ottawa, 23. Sept. rgo8.
Fréttablöð sem birta þessa auglýsingu
án heimildar frá stjórninni fá enga borgnu
fyrir slíkt.
Odd-,
Ont., fyrir skemstu, hrakti hann ó- kosinnj.
sannindaþvætting conservatíva um ( Endurskoöunarmenn: Th.
þaö, a« hann heföi átt aö segja, a« son> s. J. Jóhannesson.
Grand Trunk brautin mundi ekki ( 1 framkvæmdarnefnd: T. Gillis,
kosta nema 13 miljómr dollara, jacob johnston, Th. Oddson, M.
Honum fórust orð á þessa leið: í Paulson, Ormur Sigurðsson, dr. O.
Þingmannaefni.
í MANITOBA rioj.
1 Winnipeg—D. C. Cameron.
1 Brandon—Hon Clifford Sifton.
Þér hafið heyrt,'kjósendur, að wTj.p7ulsón7G.‘Thom- { Port.Ju Prairie-JohnCroYriord.
servativu leiðtogarnir segja, að as Chas. Clemens. r Macdonald—Dr.S.J.Thompson.
_ hafi blekt þingmenn er eg bar, Ræ«Ur héldu; T. H. Johnson, W. { Sflkirk—S- JJackson' , „
upp málið um byggingu Grand H. Paulson. M. Markússon og S. { Provencher—Ðr.J.F.MoWoy.
Trunk brautarinnar; þeir halda því Swainson. Fundurinn var einkar { Marquette— M. B. Jackson.
fram, að eg hafi sagt að hún mundi skemtilegur og hyggja íslenzkir lib- { S°urts—A. M. Campbell
ekki kosta nema $13,000,000, en í eralar gott til kosninganna, því að { Lwgar—F. Greenway.
hess stað verði kostnaíSnrinn - 1 íuu..,, * Dauþhin—T. A. Boirrows.
Sectionirnar með stakri
tölu.
Hver verður afleiðingin af því
þess stað verði kostnaðurinn $200,- ’þeir eru vissir um að flokkur þeirra
000,000. Þetta er enginn smáræðis vinnur mikinn sigur.
munur, og skýtur þar nokkuð
skökku við.
Það, sem eg sagði, var þetta:
Vér höfum í huga að byggja
brautina frá Winnipeg til Monc-
ton, og leigja G.T.R. félaginu þann
Dauphin-
I SASKATCHEWAN (10).
I Moose Jaw—W. E. Knowles.
1 Regina—W. M. Martin.
1 Assiniboia—J. G. Turriff.
---- í Qu’Appelle—-J. T. Brown.
Um síðustu mánaðamót hélt ísl. I Battleford—Á. Champagne.
lúðraflokkurinn “West Winnipeg / Saltcoats—Th. McNutt.
,West-Winnipeg Band.
hluta, er borga verður vextina 1 Band” hálfsárs aðalfund sinn. Á / Humbolt—Dr. D. B. Neeley.
nema sjö fyrstu árin. Ef vér byggj-[ skýrslum þeim, sem lagðar voru / Mackenzie—Dr. E. L. Cash.
um nú brautina og lánum fé til, fram, sást, að nú er.u í flokknum 30 / Saskatoon—G. E. McCraney.
þess, með 3 prct. vöxtum, þá fáum starfandi meðlimir, sem spila á 9 / Prince Albert—W. W. Ruttan.
vér endurborgun fyrir það, með clarionet. 6 cornet, 4 altos, 2 bari-; ALBERTA (7)
vaxtagreiðslunni, sem vér fáum frá tone, 1 tenor, 3 trombones, 3 bases, j yictoria_H A White
Grand Trunk járnbrautarfélaginu 12 drums. A þessu 6 mánaða tíma- ; ^„^„^„-Hon. Frank Oliver.
eftir leiguskilyrðunum. Þo að bili hafa venð 52 æfingar og hafa j Strathcona—Dr. W. Mclntyra.
brautm kosti svo og svo margar þær verið allvel 'sóttar. Fjórum j jjeer____________jyr Qark
miljónir, þá fáum vér vextina, sem sinnum hefir flokkurinn spilað op- j c’a/earv_y)r Stewart
vér greiðum, endurgotdna. Ef vér ' inberlega. Kosnir voru embættis- ; Mtfcleod-B.’ McDonald.
hefðum gert það að skilyrði, að fé- menn fyrir næstu 6 mánuði þessir:
lagið skyldi byrja að borga undir Forseti, H. Metúsalemsson; vara-
eins og brautin væri fullger, þá fors., St. Björnsson; ritari B. E.
hefðum vér ekki þurft að borga Björnson; gjaldkeri; Þ'. Hallgríms-
einn einasta dollar; en nú er svo Yon, aðst. rit., G. Pálsson; umsjón-
tilskilið, að Canadabúar greiði vext armaður hljóðfæra og annara eigna
ina í sjö ár, og að þeim Jiðnum þá flokksins, Walter Dalmann. Flokk-
greiði G. T. R. félagið þá. Eg urinn er nú a« keppast við að æfa
gizkaðí á, að vextimir þessir sem^sig fyrir nýtt prógram, sem hann
vér þurfum að greiöa i sjö ár, býst við að koma fram með innan
mundu verða $13,000,000. Én ef (sicamms tíma.
til vill hefi eg verið þar helzt til ---------- V
/ Medicine Hat—W. C. Simmons.
BRITISH COLUMBIA (7).
/ Nanaimo—Ralf Smith.
/ Victoria—Hon. Wm. Templeman.
/ New Westm.—R. Jardine.
/ Vancouver—W.W. B. Mclnnis.
/ Comox-Atlin—W. Sloan.
/ Yale-Cariboo—Duncan Ross.
/ Kootenay—Smúh Curtis.
(t þrem hinum síðastn. kjörd. er
kos*. síðarj.
A. J. Ferguson,
vínsali
290 William Ave.,Market Sqaare
Tilkynnir hér meö aö hann hefir byrjaö verzlun og
væri ánægja aö njóta viöskifta yöar. Heimabruggað
og innflutt: Bjór, öl, porter, vín og áfengir drykkir,
o. s. frv.
kampavín o. s. ,frv,
Fljót afgreiösla.
Talsími 3331.
Httlcl lajestic
Talsími 4979.
Nýtt hús meö nýjustu þægindum. — $1. 50 á dag. —
,, American Plan. “
JOHN McDONALD, eigandi.
James St. West (nálægt Main St.), Winnipeg.