Lögberg - 17.06.1909, Blaðsíða 2

2.
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 17. JÚNÍ 1909.
Tvær konur.
Konan góð er rrueti manns
mest í þessu lífi,
auönugróöur æösti hans,
eyðir sút og kífi.
Konan ill er meiösli manns
mest í þessu lífi;
allri spillir auönu hans,
ollir sút og kífi.
S. J. Jóhannesson.
RitKöfundurinn, sem
ekki kunni sér hóf.
Eftir Maxim Gorjki.
(Jón Runólfsson þýddi.J
I>að er ekki gott að rithöfund-
urinn sé borinn of miklu lofi. Þaö
er ekki gott. Það er mýrarjurtin
ein, sem þarf aö vera á kafi í
forarb'ánni til þess að geta
dafnað. Eikin þarf ekki nema svo
litía ögn af raka.
Eg ætla hér aö segja frá korn-
ungum rithöfundi, sem sat, áður
en varði, fastur í foræði alþýðu-
hyllinnar rétt þegar hann var kom
inn dálítið spölkorn áleiðis að tak-
markin/u. Það var hjákátleg sjón
að sjá, hve aulalega það tókst til
fyrir honum að gleipa við allri
lofs ingva-Ieðjunni, og hvernig fór
fyrir honum að lokum, þegar hin
} :ingi þokumóða frægðarinnar
sveif fyrir alvöru á hann.
Hann var fremur auðtrúa þessi
ungi maður, en ekkert tiltakanlega
•keimskur,, og fyrir sakir hrein-
skilni sinnar losaði hann sig við
lagsbræfo.r sina; þess vegna kom
1 ann nú lika á degi hverjum í
mótsögn við sjálfan sig, frá því
sem áður hafði verið.
Hann átti þar heima í landi,
sem alþekt var um víða veröld
fvrir sína bóknrentalegu frægð.
t fyrsta sirini, þegar hann sá
þess fullljós merki, að hann var
hafður í hávegum, misti hann jafn
væ i l og hugsaði; -‘Það er skilj-
anlcgt að fólkinu skjóti skelk í
bringu, þegar þeyttur er lúður, og
þá nýtu.r það sín ekki, en sé að
eirs blásið í litla' reyrblístru, getur
það ve:-ið hin bezta skemtun.
Það var siður en svo, að ung-
ling’.ir þessi væri sérlega litilþæg-
ur, til þess vissi hann of vel sitt
eigið gildi. Það var nú það!
Hann vissi það Iika, að á hans
e;g'n ættjörðu, fanst ekki fólk,
einungis tómur skrill, að skríll
þessi getur sér fræðgar í bókment-
iyt> osr — öðru, að skrill þessi lif-
ir á sinn hátt, fyrirlitur rithöfund-
ana. trúir á galdra, stritar siknt og
heilagt alla æfina út og er þó eigi
að síður si-soltinn, að það horfir
ekki i að láta skáldskaparverkin og
onnur listaverk, sem allir aðrir en
það dá og tilbiðja, fyrir einn mjöl-
poka.
En eigi að síður fann hann, að
þessi sjaldgæfa athygli og áheyrn,
sem skríllinn veitti honum, var
engan veginn óviðfeldinn. Það
leiö heldur rkki á löngu að honum
færi að berast bréf frá lesendum
sínum, sem hóf.u hann upp til skýj-
anna með gullhamraslætti. •
Einn sagði: “Þér eruð býsna
snjall.”
Annar sýndi svart á hvitu: “Þér
eruð Ijóngáfaður.”
Ein frúin skrifaði stutt og kjarn
ort: “Ástarþakkir,” rétt eins og
hann hefði gefið henni spánýja
silkiflík. Og einn bóksalinn skrif-
aði honum bréf, sem var alveg ó-
viðjafnanlegt.
Én djöfullinn, hinn forni óvinur
mannanna, sem var trúr og dygg-
ur förunautur rithöfundarins hvísl
aði hlæjandi að honum:
“Stattu þig, snáði! Þú ert
skrilnum það„ sem ung stúlka er
g mlum og visnurn hæruskeggja.
Þ.ú mátt ekki gjöra of lítið úr
þér.
1 Rarfínn er góður, þegar hann
er steiktur i rjóma, og rithöfund-
urinn, þegar hann nær að reykjast
í reyk frægðatinnar, ha, ha, ha!”
Svo hætti unglingur þessi sér
l’engra lengra fram á sjónarsviðið
andspænis skrílnum. Hann heyrði
að sér var klappað lof í lófa og
hann vandist því á sama hátt og
vínhneigður maður víninu. Þ.að
var heldur ekki laust við, að hon-
um fyndist það leiðinlegt ef svo
bar við, að hann fengi ekki lófa-
klapp.
Einn góðan veðurdag þyrptist
múgiwrinn utan um hann á opin-
beriun stað og krepti að honum
þar upp við vegg og æpti án af-
iáts: “Afbragð ! Afbragð!”
Rithöfundurinn stóð viðmóts-
blíður og brosandi frammi fyrir
múgnum. En hvað hann var
“sætur”; öldungis eins og hann
hefði verið smurður úr sirópi frá
hvirfli til ilja.
Það var í fyrsta sinni á æfinni,
að hann hafði komist í svona náin
kynni við skrílinn.
Það var líka í fyrsta sinni á æf-
inni, að hann hafði fundið til
feimni og orðið smeikur.
Honum fanst sem á hverju.
augnabliki einhver kynni að taka
upp á því, að fara að kitla sig
undir höndunum og honum flaug
allur þremillinn í hug.
Honum sýndist sem allir sætu
og væru að bera eyrun á sér sam-
an við hans eigin eyru, og það
var að sjá, sem hverjum fyrir sig
riði lífið á að komasit að fastri
niðurstöðu um, á hverjum eyrun
yrðu nú lengst. Á meðan á þessu
stóð, fann hinn ungi maður
hvernig eyrun á sér uxu og uxu i
hið óendanlega.
En skríllinn gerði ekki annað
en að festa á honum augun og
æpa: “Afbragð! Afbragð!”
Honum fór ekki að verða um
sel; bál efasemdanna Iæsti sig í
sálu hans. Hver var það í raun
og veru. sem átti hann?
Héldu þeir ef til vill, að þeir
ættu hann með húð og hamsi?
Héldu þeir ef til vill, að þeir
gætu haft hann að leiksoppi?
Það iskraði í andskotanum, sem
stóð að baki honum : “Hi! hí! hí!
horfðiui’ á!”
Veslings pilturinn leit við og sá,
að a!t af óx fólks-mergðin og linti
ekki af lófaklappinu.
í þyrpingunni sá hann gervilega
syni Júdasar ískaríot, Ignasiusar
Iv3yala og annara svikara Krists.
Þeir stóðu þar einstaklega ánægju
legir á svipinn og klöppuðu lóf-
unum.
Augu áhorfendanna þrýstu sér
inn i brjóst honum eins og þús-
únd nálaoddar.
Hann sér með hryllingi hvernig
öll andlitin renna saman í eitt
þræla-smetti, sem hefir í stað
augna tvo svarta bletti.
En nefið á þessu smetti! Það,
er eins langt og fílsrani.
“Líttu á!” sagði djöfullinn ill-
hryssingslega glottandi, “foringi
þeirra sæmir þá löngu nefi, í stað
þess að tendra eldinn í hjörtum
þeirra, þess vegna er lika skríllinn
blindur. Líttu bara á tunguna í
honum!”
Fyrir augum hins unga manns
bærðust þykkar holdsfýsta varir,
sén opmiðust ofan í kolsvart kok;
upp frá djúpi þess steig í hriglu-
kendu, loðnu og langdr^gnu hljóð-
falli: “Afbragð, afbragð !”
Nú tók rithöfundurinn til máls:
“Eg efast ekki eitt augnablik um
einlægni þessarar viðtöku, en hitt
er mér ekki ljóst, og það er það,
hvernig i ósköpunum það hefir
æxlast til fyrir mér að vekja þess-
ar hlýju tilfinningar,
Vitið þér það, að mér hefir
dottið í hiug, að það kæmi til af
þvi, að eg geng ekki í frakka, eða
ef til vill af því, að eg er stundum
ekki sem allra varkárastur í orði.
Mér kemur jafnvel til hugar, að
kærleiki yðar til mín mundi hafa
verið enn heitari, ef eg hefði tam-
ið mér að rita kendarljóð með
vinstra fætinum.”
“Afbragð, afbragð!” öskruðu á-
heyrendurnir.
“Enn fremur finst mér, sem
þér séuð ekki hinir ákjósanleguistu
lesendiu.r, þér séuð einungis aðdá-
endur. Hinn sanni lesari gjörir
sér grein fyrir, að það er manns-
andinn, sem er hið mikilvægasta,
en ekki persónan, þess vegna er
það líka, að hann skoðar ekki rit-
höfundinn sem tvíhöfðaðan kálf.
Hann les höfundinn, en trúir hon-
um ekki, heldur hugleiðir hann
bókina vandlega. Svona er það,
svona er það ekki. Á þann liátt
tekur hann sér til innleggs það,
sem hann álitur gott vera. Á sama
hátt semur rithöfundurinn rit sín.
Þér, herrar mínir, aftur á móti,
semjið engin rit, hið eina sem þér
eruð færir um er það, að valda
hneykslum. Sannir lesarar eru
sjaldgæfir, en slikir sem þér —
lítið á, hvílíkur aragrúi!
Eg segi það öídungis satt, eg
hefi blátt áfram enga samhygð
með yður! Það þarf að heiðra
skrílinn, glymur hvað eftir annað
í tálknunum á félögum mínum, en
hvers vegna, það er öllum óljóst.
Hvað hugsið þér? Hvað skyldi
það eiginlega vera, sem ætti að
heiðra yður fyrir?”
Hann leit þegjandi yfir mann-
þyrpinguna, sem lika var stein-
þegjandi og virtist vera að brjóta
heilann um eitthvað. Það andaði
köld.j.m dragsúgi einhvers staðar
frá. “Sko, þarna sést það,” sagði
rithöfundurinn, eftir langa þögn.
“Þér vitið það ekki heldur hvers-
vegna ætti að heiðra yður.”
Maður nokkur með eldrautt hár
á höfði sagði í drynjandi rómi:
“Fyrir alla bölvun erum við þó
menn.”
“Ekki nema það þó. Eru svona
margir sannverulegir menn á með-
fFramh. á 3. bls.
Meltingarleysi Iæknað
nógar sannanir.
Nágrannar yðar geta sagt yður frá
þeim, sem hafa læknast við að
nota Dr. Williams’ Pink Pills.
Alskonar meltingarleysi, hversu
illkynjað sem er, getur læknast ef
menn nota Dr. Williams’ Pink
Pills. Menn geta ekki einasta
læknast, heldur læknast að fullu
og öllu. Það er mikið mælt með
þessu meðali, og það er mjög
sanngjarnt að þér krefjist sannana
fyrir þessu. Og það er sannað
með fjölmörgum vottorðum —
vottorðum lifandi manna í ná-
grenni við yður, sama hvar þér bú-
ið í Canada. Spyrjið nágranna
yðar og þeir geta ,sagt yður frá
mönnum í yðar bygðarlagi, sem
fengið hafa bót meina sinna við
notkun Dr. Williams’ Pink Pills.
Þeim hefir botnað svimi, hjart-
sláttur, sárindi í maga, höfuðverk-
ur og innantökur, sem fylgja melt
ingarleysi. Dr. Williams’ Pink
Pills lækna af því að þær taka al-
gerlega fyrir rætur sjúkdóms í
blóðinu. Þær búa til nýtt, ríkulegt
blóð, en maginn getur ekki lækn-
ast, og komist í samt lag aftur, og
gegnt ætlunarverki síniw, nema hon
um berist nýtt blóð. Mrs. Geo. E.
E. Whitenect, Hatfield Point, N.
B., farast orð á þessa leið: “Mér
þykir vænt um að mér gefst færi
á að mæla með Dr. Williams’ Pink
pills, því að þær verðskulda alt það
lof ,sem unt er að segja um þær.
Eg þjáðist ákaflega af meltingar-
leysi og fylgdi því oft ógleði, sár
höfuðverkur og bakverkur. Af
þessu varð öll líðan mín mjög
slæm og eg fékk svarta bauga neð-
an við augun. Eg reyndi heilmik-
ið af lækna-Iyfjum, en mér s'kán-
aði aldrei af þeim nema rétt í
svip. Fyrir hér um bil einiui ári
var mér ráðlagt að reyna Dr. Wil-
liams’ Pink Pills. Áður en eg
hafði lokið úr tveim öskjum, fann
eg batamun, og þegar eg hafði
lokið úr sex öskjum; var eg eins
og alt önnur manneskja, hafði
góða matarlyst og meltingu og yf-
irbragð mitt var orðið hraustlegt.
Eg get fastlega mælt með Dr.
Williams’ Pink Pills við þesskon-
ar sjúkdómum, og vil ráða þeim,
sem þjást af samskonar sjúkdómi
eins og eg, að fresta því ekki að
reyna þetta ágæta meðal.”
Dr. Williams’ Pink Pills lækna
alla sjúkdóma, sem eiga upptök
sín í blóðinu. Þessvegna lækna
þær blóðleysi, meltingarleysi, gigt,
hörundskvilla, riðu aðsvif, og
marga aðra sjúkdóma, sem stúlk-
ur og konur þjást af. Seldar hjá
öllnim lyfsölum eða sendar með
pósti á 50C. askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, frá The Dr. WiIIiams’
Medicine Co., Brockville, Ont.
Góð verðlaun gefin , skiftull, fyrir
RoyalCrown sápu ™coupons
Því ekki að byrja í dag að safna fyrir eitthvað af þeim hand-
hægu verðlaunum.
Hundruð af verðmætum munum eru daglega gefin í skiftum
fyrir ROYAL CROWN SÁPU UMBÚÐIR.
Sendið eftir verðlaunalista.
No. 5023. Vasahnífur; bezta
stál; tvlblaðaður; horn skaft
með látúns-hlýrum.
Frí fyrir 150 umbúðir.
Vér sýnum að eins einn mun hér á
viku. Vér höfum svo hundruðum
skiftir af öðrum, svo sem: gullstáss,
eggjárn, silfurvarning, tSr, klukkur,
eldhúsáhöld, myndir, o.fl. o.fl.
ADDEESS:
Royal Crown 8oap, Ltd.
premiudeildin WiríDÍpeg, Man.
IsleDzkur Plumber
G. L. STEPHENSON.
118 Nena Street. — — Winnpeg.
NorVan rið fyrstu lút kirkju
LEITIÐ
beztra nýrra og brúkaðra
Húsgagna,
Járnvöru,
Leirvöru
og annara nauð-
synlegra búsá-
halda
-hjá-
THE WEST END
New and Second Hand
STORE
Cor. Notre Dame & Nena
Miklar birgðir af
byggingavöru.
Fáið að vita verð hjá mér á
skrám og lömum, nöglum og pappa,
hitunarvélum og fleiru.
H. J. Egqertson,
Harðvöru-kaupmaður.
Baldur, Man.
THE [D0.M.INI0N BANK
á horninu á Notre Dame ogNena St.
Höfuðstóll $3,983,392.38
Varasjóðir $5,300,000
Sérstakur gaumur gefinn
SPARISJÓÐSDEILDINNI
Vextir af kinlögum borgaöir tvisvar á ári.
A. E. PIERCY, ráðsni.
Kostaboð Lögbergs
Nýir kaupendur Lögbergs, sem
borga fyrir fram ($2.00) fyrir
einn árgang blaösins fá ókeypis
hverjar tvær af netSangreindum
sögum, sem þeir kjósa sér:
SáBmennimir .. .. 50C. vir8i
Hefndin...........40C. "
Ránið.............30C. “
Rudolf greifi .. .. 50C.
Svikamylnan .. .. 50C.
Gulleyjan.........4oc.
Denver og Helga .. 50C. "
Lifs eða liðinn.. .. 50C. “
Fanginn i Zenda .. 40C. "
Allan Quatermain 50C. "
U
U
Orval af-
um
Agrip af reglugjörð
heimilisréttarlönd í Canada
Norðvesturlandinu.
QÉRHVER manneskja, sem fjölskyldu
hefir fyrir að sjá, og sérhver karlmaö-
ur, sem orðinn er t8 ára, hefir heimilisrétt
til fjórðungs úr ,,section" af óteknustjórn-
arlandi f Manitoba, Saskatchewan eða Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálfur að
að koma á landskrifstofu stjómarinnar eða
undirskrifstofu í þvf héraði. Samkvæmt
umbsði og með sérstökum skilyrðum má
faðir, móðir, sonur, dóttir, bróðir eðasyst-
ir umsækjandans, sækja um landiö fyrir
hans hönd á hvaða skrifstofu sem er
Skyldur. — Sex mánaða ábúð á ári og
ræktun á landinu í þrjú ár. Landnemi
má þó búa á landi, innan 9 mflna frá heim-
ilisréttarlandinu, og ekki er minna en 80
ekrur og er eignar og ábúðarjörð hans eða
fööur, móður, sonar, dóttur bróður eða
systur haus.
í vissum héruðum hefir landneminn, sem
fullnægt hefir landtöku skyldum sínum,
forkaupsrétt (pre-emtion) að sectionarfjórð-
ungi áföstum við land sitt. Verð $3 ekran.
Skyldur:—Verður að sitja 6 mánuði af ári
á landinu í 6 ár frá þvf er heimilisréttar-
landið var tekið (að þeim tfma meðtöldum
er til þess þarf að ná eignarbréfl á heimilis-
réttarlandinu, og 50 ekrur verður að yrkja
aukreitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar notað
heimilisrétt sinn og getur ekki náð for-
kaupsrétti (pre-emption) á landi, getur
keypt heimilisréttarland f sérstökum hér-
uðum. Verð 83 ekran. Skyldur: Verður
að sitja 6 mánuði á landinu á ári f þrjú ár,
rækta 50 ekrur og reisa hús, $3oo.oo_vÍTði.
W. W. CORY,
Deputy’of the Minister of thelnterior.
N.B.—Þeir sem birta auglýsingu þessa
leyfisleysi fá euga borgun fyrir.
lifandi blómum
Agætlega fallin
til skrauts og prýöi
The Rosery Florist
325 Fortage Ave.
Tals. 194 Næturtals. 709
Lögmaöur á Gimli,
Mr. F. Heap, sem er f lög-
mannafélaginu Heap & Stratton
í Winnipeg og Heap & Heap í
Selkirk, hefir opnaö skrifstofu aö
Gimli. Mr. F. Heap eöa Björn
Benson veröa á Gimli fyrsta og
þriöja laugardag hvers mánaöar
sveitarráösskrifstofunni.
isienzKur iogrraeömgur
og málafærslumaður.
SKRIESTOFA:- Room 33 Canada Lief
^Hlock, suðaustur horni Portage & Main.
UtanXskrift:—p.O.Botc íesa
Talsími 423 WWruo
I I I ■W-j H~M I III I X"l.i|.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: 650 William Ave.
Telephonc: 89.
Office-tímar; 3-4 og 7-8 e. h.
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
•H-W-H-H-H-H-H-H-
4-H-i 1»
Dr. O. BJORNSON
Office: 650 William Ave.
Telephone; 89.
OfEce-tímar; 1.30-3 og 7-8 e.h,
Heimili: 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
•H-I-I M M I-T-T-I 'I I I M I I 1 H-
I. M, CLEGHORN, M.D.
læknlr og yflrsetnmaSiir.
Hefir keypt lyfjabúBiru á Baldur,
og hefir því sjálfur umsjón á ÖU-
uœ meðulum.
Ellzabeth St.,
BALDUK, . MAN.
P.S.—Islenzkur túlkur vlð hendin*
hvenær sem þörf gerlst.
-H-H-I I I M-M..M I I I I I 1 I |..|.
J)r. Raymond Brown,
sérfræöingur í augna-eyra-nef- og
hálssjúkdómum.
826 Somerset Bldg. TalsT7202.
Cor, Donald & Portage
Heima kl. io-i 3-6
J. G. Snædal
. tannlœknir.
Lækningastofa: Main & BanDatyne
DUFFIN BLOCK, Tel. 5302
A. S. Bardal
121 NENA STREET,
selur líkkistur og annast
nm útfarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina
Telephone 3o8
JAMES BIRCH
BLÓMSTURSALI
hefir úrval af blómum til líkkistu
skrauts.
,Tals. 2638 442 Notre Dame
HUBBARD, HANNESSON &
ROSS
lögfræSingar og málafærslumenn
10 Bank of Hamllton Chambars
WINNIPBO.
TALSIMI 378
H V A Ð
hafið þér hugsað yður með legsteininn
sem þér hafið lofast til að kanpa, en
sem alt af hefir fallið í gleymskunnar
baf, og látið eitthvað annað sita í fyr-
irrúmi. Þér ættuð nú ekki að láta
gröfina vera lengur ómerkta þar sem
þér getið nú keypt steina með 25 perc.
afslætti. Þetta niðursetta verð hefir
gert það að verkum að margir hafa
og þér ættuð ekki að draga þaþ lengur.
— Komið og talið við okkur.
A. L. McINTYRE
Dep. K.
Notre Dame & Albert,
WINNIPEG, - MANITOBA.
agXTTTTTVV -r rrr .-rrv?-rjrTTTi_— r.rtiVTrrr; v.-iTrrrrrr-
Merrick Anderson Mfg. Co.

HOT AIR
HEATING,
JARNÞYNNU-SMÍÐI
258NenaSt
Talsímiö okkur og
viö skulum senda Uv
Furnace-mann okk- w
ar til aö gera samn-
mga.
Tals.7632

• •/

CRO W JNT Xj -A- Gt I VILJUM VÉR SERSTAKLEGA MÆLA MEÐ LAGER. ÖL. PORTER. CROWN BEEWEET CO.. TALSÍMi 3900 E IR, LINDARYATN. 390 STELLA AVE., 'WTliTN'iPPG.