Lögberg - 12.08.1909, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 12. ÁGÚST 1909.
The Empire Sash & Door Co.
0 Vér ábyrgjumst að gera alU ánægða.
ir: e*. INNANHÚSSYIÐUR. iC
|“ LUGGAR, HURÐIR og DYRAUMBONAÐUR. £2 e
H Komiö og skoöiö vörurnar. Góöar vöruf og réttj verð. ’5S H
140 Henry Ave. East.
Hvers þörfnumst vér mest.
(Tramli. frá 2. IjIsJ
af rótum iðjuleysisins getaflestat
ódygöir sprottiö. Vér þurfum ekki
lengi aö vera iðjulausir, til j>ess
aö sál og likami veiklist. Og þeg-
ar þessi veiklun hefir fest rætur
sínar, lrtum vér á alt og alla með
öfundaraugum og fólkið • sýnist
hversdagslega bragödaiuft, þreytu-
legt og jafnvel hatursfult. Þessi
sjukdömur vex á því sem hann er
alinn á, og afleiöingin er óheil-
bfigðar tilfinningar og geÖshrær-
ingar, sem ekki all sjaldan enda
méð ódæöis eöa hneykslunarverk-
um. Þáö er því aldrei of vel brýht
fyrir þeim ungu, aö venja sig á
iöjusémí: Hvort sem þú ert ríkur
eöa fátækur, þá starfaöu eitthvaö.
Og láttu það vera eitthvaö fastá-
kveðið ætlavnarverk, sem þú getur
ekki liætt viö í hálfu kafi. Þaö
eru nóg vérk að vinna á starfsviöi
lifsirts fyrir hrvern einasta mann.
Vér erum fátækir og eigum viö
marga öröugieika að striða, bæöi
viö öhagstæð náttúfuöfl og frarn-
færzlubaráttu, óg höfUm því eng-
in efni á því, að láta þá krafta ó-
notaöa, sem með oss búa. Þe.ss
vegna verðum vér að æfa og rækta
alla vora krafta. Jörðin þarf aö
fá urtdirbúning og ræktuh til þess
hún geti framleitt þaö sem i skaiuiti
hennar býr. Þann veg er því líka
variö með mannínn. Hann þarf
að fá undirbúning og ræktun til
þess að geta veitt góöum áhrifum
móttöku og orðiö sjálfum sér og
mannfélaginu aö notúm. Á þess-
ari ræktun þurfum vér aö byrja á
okkar ungu kynslóð.
Það segja sumir, að þaö taki
el^ki nokkru tali, aö ætla sér aö
fa,rg aö menta alia; einhverjir
veröi þó aö vera til aö vinna. En
siú heimska! Eins og það ver(ði
egki ait af nóg til ay £<þ-lki, sem.
betur lætur aö vinna Jrteö höndum
en heila. Og í ööru lagi: sú meut-
un gengur eítthvaö í öfuga átt,
sem geftir ]>að i arö, að menn fái
óbeit á líkamlegri vinnu. Þó heyr-
ast kvartanir um aö þetta eigi sér
stað hjá fólki, s.em einhverja veiga
litla mentujn hefir fengiö. Áhrif
þéssarar svo kölluðit mentunar
hafa ekki orðið svo sterk, aö þau
næÖú valdi á hinum innra tnanni.
Ef aö mentunin gengur í rétta átt,
gerir hun manninn ltæfari aö
gegita hans hversdags störf-
um, og vekur hjá honum lönguin
til aö láta eitthyað til sín taka* og
verða nýtur borgari í mannfélag-
inu. Ef aö mentunin getttr ekki
vakiö áhuga fyrir lífinu og að
verða til einhvers nýtttr, þá er hún
ekki annað en nafnið tómt. Sönn
mentun á að gera manninn færan
lum að njóta sjálfs sín. og losa
hann viö hvetskyns auðvirðilegleik
og óknytti, sem vart verður við
á hinttni lægri þroskastigum mann
lífsins.
Því viötækara andlegt víösýni,
sem maöurinn fær, og því tind1
legri sem hann veröur, þyí meir
fjarlægist hatin og vex< upp yfir alt
hið !ága óg 'óheila i manneölinu.
Hahhi ltyrir smám saman aö íosa
sig viö auövirðilegieikann, 1 og
þegay hann hefir náö 1 þvt ták-
matdci, fer hann áð httgsa ttm far-
sæld i annara af óeigingjörnutrí
hvötum'ó- þá farsæld, sehi ét
samstæð dieild alfra lifsihs gieða. 1
Þ*ví: lœgra; sem eitihver stendur
að atKllegum 'þroska og rh'éntún,
því hættára véröur Ítonurn að
hlanþa eftir' h'verJkyrts ástríÖuiVi'
ttm afleiöingarnar, eöa hvaö viö 'á
og sömuleiðis aö verða verkfæri í
höndum óráövandra manna.
Ótal mistÖk og mishepnanir í
lífi manna, er oft ekki annað en
vöntun á andlegum þroska. Og
feiktta kynstur af ófarsæld-manna
er sprottin af ófullkomleik manns-
ins. Þaö er þvi ekki nema virö-
ingarvert hjbrhverjum sem er, sem
eitthvaö vill leggja í sölurnar til
að auka fullkomnun sína. Enginn
skykli ætla aö hann sé svo langt á
eftir, aö Þýðingarlaust væri fyrir
hann aö reyna aö þroska sig and-
lega, þó hann hafi orðið áö fara
á mis viö góðan undirbúning á
yngri árum. Mörgum hefir reynst
sú mentun drjúg og notasæl, sem
hann hefir aflaö sér sjálfur. Fyrst
er aö vilja, þá miuinu oftast tæki-
færin bjóöast.
Fjöldi af góöum áformum
manna misfarast fyrir það, að þá
vantar þrautseigju að halda þeim
áféam. Sá ?em hefir þennan
millibilsvilja, að vilja gera þetta
eöa hitt, hann er aldrei fast ákveð-
inn í því, aö framfylgja fyrírætl--
un sinhi, og tekur þaö ekki nærri
sér, aö víkja ffá henni hvenær sem
erviðleika ber að höndutrt.
Sumum finst mjög mikið undir
því komiö, aö eiga einhvern aö —
að méga trúa og treysta annara
forsjá. Þetta getur verið gott
meðan menh eru ósjálfbjarga, en
mikiö traust á öörum veikir þó alt
af sjálfstrattstið, óg mönnuttn
hættir alt af við því, að verða þeim
manní mikið háðttr, sem maður
treystír vel. Sá sém fengið hefir
anrtara traust, ætti því að fintta til
ábyrgðar gagnvart þeim, sem hon-
ttm treysta. Sá sem vill standa
einn, veröur að httgsa fyrir sig
sjálfur.
Timinn er hraðfTeygur, og sá
sem vill fylgjast með, verður aö
hafa gætur á því, eh eitthvaö nýtt
er á ferðtnni, hvort sem. það kem-
ur úr hinttrn atidlega eða verakl-
lega héintí. Hanrt þárf að geta
séð hvaö við á i hverjtt sem er og
svo ]>roskaöttr, að geta vitlsað þaö
bezta úr senrt aðrir ráöá hotmim til,
og fljótúr að taka ttpp hverja þá
nýbreytni, stm öðrum héfir reynst
,vel undir1 sötríú SkilyrðUm.
HVeTsu gÖtt og nytsamt sem eitt
málefrti kann aö Verá: og þó það
hoffi til störra’ frátrífára dg ttm-
bóta, getur þaö mætt hinni mesttt
mótsþyrríuþéf að tríálefniö ’ er nýtt
og mörtnúrh ókunrtugt. — Ef áð
menrt ertt ekki svo þroskaöir, aö
geta tekiö á trtóti þvi, eöa þá svo
fast btindnir við gamlar venjúr og
hugsunarhátt. Fyrst þarf að únd-
irbúa^ fólkið og koma því í skiln-
ing um nytsemi og nauösyn \mál-
efríisins áður en byrjaö er á fram-
kvæmdunum. En þessi ttndifbún-
ingur getur óft staðið yfir langan
tírría, stundtim fnörg ár. Þaö
vinnur >svo marguir á móti sinríi
eigin frdmföé óg fullkomtntn, þess
vegna eru framfarirnar í heimin-
ttm svo hægfara.
Þaö er oft viðkvæðið hjá mönn-
ttm, aö ekkert sé hægt að gera
nema hafa peninga. En pening-
arnir eru ekki það fyrsta. Fyrst
er að hafa vilja, og 'vera ákveöinn
í aÖ gera eitthvaö, svo kemur eft-
irtekjah. ÞaÖ er ekkert smáræði,
sem einn maöitr getur látiö ti! sín
(aka og gótt af sér leiða, ]>ó hann
notí ekki tií þéss peitinga. Sá, sent
notar allar tómstuncfir sínár til
þess aö þúa i hag sinn og til a(S
auþá sér þékkingm og að veröa
öðrttm áð‘ íiði í einhvérj.ut, hann
eykúr að murí gildi sitt og byggir
vonir. Sérhver ætti aö hafa þá fús á að leggja eitthvaö i sölurnar °pnum skilningarvitum og gaum-
tilfinningu ljöst á meövitund sinni til aö hindra framför þessara §fæfum huga. Ef vér höfum
að hann væri nauösynlegut- til þess keþþirtauta sinna. Þéir sem þahn skilningarvit vor opin pg erum
að hjálpa öðrum i einhverjtt, en veg hugsa. hrinda ekki mörgum húnir að æfa þau svo vel, aö þau
ekki að hafa þá hugsun, aö tilvera framfarahugmyndum á istað, og á- Set* bekið á móti áhrifum, þá mun
annára væri naiuösynleg til aö líta nientunartilraumir hinna yngri llm vér heyra þegar hittar berg-
hjálpa honttm sjálfum áfrant. Hin einberan hégóma. Þegar sá tímr málandi raddir tímans tala til vor,
hagfeldasta hjálpsemi manha er kemttr, aö menning og mannúö °g þá tríunum vér sjá, þegar hinir
ekki aö eins i því fólgin, aö gefa ræður lögttm og lofum í heimin- hröðu ljósgeislar vaxandi menn-
gjafir, heldur miklu framar í vit- um, þá 'mun auðvirðilegleikinn ingar berast til vor. Þá er tíminn 1
urlegum ráðufn og fölskvalausri hverfa og þá munu lifsskoöanir í nán'd—timi menningar og fram-
samhygö. Meö menningunni vex rnanna veröa hollari og heilbrigð-1 fara.
ntartnúð og hluttekning meö kjör- ari.
um annara. Maðttr af lágri fyr-, öll sú fræðsla, sem menn fá á
irmynd hugsa mest ttm sig og skólum, er að eins undirstaða, sem
sína og hans’ hluittekning nær ekki menn veröa aö byggja ofan á.
Bretna mansjetturnar yðar?
Er ójafn jaðar á krögunum?
Munið eftir hinum einmana.
YFIRLÝSÍNG.
I tilefni af ummælum forseta
hinna sameinuött bandalagá, Carl
lengra en til hans næstu nágranna. Hún er eins og nokkurs konar arf- J- Olson’s, i ársskýrslu hans hinni
En hluttekning mans af hárri fyr- úr, serít menn liafa tekið viö, en síðústu, birtri i Frarntiðinni fyrir
irmynd er ekki aö eins bundin við sem verðttr að fara vel með og Júú. viðvíkjandi lestrarskrá í
hans næsta nágranna, heldttr nær auka eftir megni. Allur lærdóm- bandalögumim, vil eg leyfa tríér
hún yfir alla veéöldina. Og hlút- ur er í rauninni lítils viröi ef ekki aö Sera eftirfylgjandi atlniga-
tekning hans nær ekki að eins til er haldiö áfráfrí að auka við ltann semdir:
ntannanna, heldur til alls þ'ess sem og gera hann arðberandi og sam- J Þrátt fyrir margítrekaðar
er og lifir. " j þýðanlegan fyrir lífsstööu manns-' eftirspurnir — bréflegar — var
Sjálfsmentunin veröur þvi nier aldrei svaraö nema frá tyeirti-
' 1 (tir bandalögurn,'ogf þúu Svö
Vér gerum þvott fyrir karlmenu og
gerum við bætum og festura hnappa.
Vandaður frágaðgur á skyrtum Og
krögum og þvottahús vort er hið fyrsta
er hefir fengið vél, sem kemur t veg
fyrir að áfastar mansjettur brotui.með
þeirri aðförð er vér notiitn. Reynslan
mun sannfæra yður. Hreiplæri i
verkstæði voru er eins nálægt því æski-
legasta og hægt er að hugsa sér. Vér
bjóðum yður að rannsaka.
The NORTHWEST
[LAUNDRY CO. Ltd.
Talsími 5178
sér úm íéiö grurícivöíl þarín, sem
ogi tilhneigrirígurti árí þess áö fttigsá'hanrí:ú‘étþr >eisi"á sínar frámtíHar-
[ ,([ tjö,oT. jTrtj v> go i munr. ; uR-.uui ni. * n uiov -.ifnm nm
Margar hinar göfugustu mattns lnf
sálir, sem komiö hafa fram á leik-. olkrni nattðsynleg.
sviö lífsins, hafa varið Iífi sínu til Ef aS mannvit og þekking er
þess aö reyna aö bæta úr hinum mJÓg eftirsóknarverð — ef að þaö
verstu mannfélagsmeinum—draga er llinn æSstl fjársjóöur mannsj
úr bölintt og beiskjiunni í Jífi ^amfara Ereinni og gofugri sál,
ma.nna, og benda mannkyninu á llva5 er l)a eðlilegra en það, að
hærri brautir. Ósjálfrátt hafa mömntm sé ljúft að leggja eitt-
menn skift með spr yerkum. Aör- hyuö í sölurnar tiLaö, anka sina
ir hafa komiö fram með svo þrótt- andlegtt framför og fullkommuin.
miklar hugsjónir. að þær hafa, Það sýnist benda á ntjög daufa
kveikt eld t sálum mannanna, og sjálfsumhyggju, aö reyna ekki aö
vakið hjá þeirn umhyggjusama til- glæöa og auka sútn nndlega vöxt,
finningu til allra. Aftur hafa aör- , Hvaö ætti að standa manni n,ær.
ir komiö fram meö; ýmsar verald- en að leggja rækt viö' sjá(fnn sig.
legar umbætur, sem stundum hafa Hæpiö er aö treysta á atvik og til-
veriö svo þýöingarmiklar, aö allur viljun. jem kunni aö lyfta niaiini
heimttfinn heftr uindrast. Þessir upp og gefa vjnd tvndir vængj,
margbreyttu hæfileikar og Intgs- J Öll þessi mentunar og menning-
aríir manna, sem stefna sitt í arbarátta er spor í áttina að læra
hverja áttina en mynda þó sam- , að lifa. En sú list er mörgum
ræinislieild mismunandi afla, auka þungskilin 0g erfið. Ekki síxt
gtldt ltfstns óg gera þaö breyti- þejm> sem engan Undjrbúning hafa
legra og hjálpa á þann hátt fram- fengiö> en veröa aö j)reifa sig- á.
þróttn ltfstns áfram. J fram af reynsluhni. Qg fyrir
Hversu vel sem maðurinn heftr rtiörguin gengur það svo, aö þegar
búið um sig, og þó hann sýhist þeir ertt ofurlítið farnir aö komast
lifa í allsnægtum, getur hann þó niöttr í lífsþekkingtinni, að þá eru
aldrei oröið verulega sæll, ef hann kraftarnir á þrotum og æfin úti.
vantar kærleika til annara. Ef j Það hugsar margur, að það
ltann að eins hugsar ttm sjálfan ( þurfi svo miklar gáfur til þéss að
sig, er liann stfélt órór og áhyggju reýna eitthvað og telur sjálfum sér
sarhur út af því, að aörir kmthi að trú um það, að hann sé ekki hæf-
hrifsa það frá honum sem Itann nr aö rtá því takmarki er hugur
girnist sjálfur. Hann öfundar þa hans girnist. En reynslan hefír
sem vel gengur. Honnm Iíöur illa sjýrít, aö þáö er engú siður góö á-
þegar hann finntir, aö hans sam- ' stundttn, efttr tekt og ötulleiki.
stéttainenn og nágrannar vaxa SVö ( eins og míklar gáfnf, sem lijálpa
að þeir veröa honttm jafnir eöa máhhinurn bést áffám ! hverju
fremri, svo sem aö viröiogu; áliti sehí er. • 1 ni;/m::■-.!
og efnahag: Og hann er ef til vill 1 Gákk þú í gegn ttm heiminn iríéíj
1: 1 {" j 1 r 1 r-11 ■n°d j.ij.'i
or voru
þéss efnis. aö ekki mundi lestrar-
skránni aö fttllu veröa fylgt. Hirts
vegar frétti eg frá bandalögiitutm
i minni bygö, aö ekkert yrði átt
við lestnr þókanna.
2. Var méf þeSs vegtyt mjög
vafasamt, aö hve mikktrn nottim
þær skt’TÍngar sem eg tók að rita i
Framt., mimdu verða. Og svP
þegar.bæöi ntstjórn blaösins og
öörtjm þoknaðist að “kritiséra”
þeSsar tilraunir mínar all-harÖlega
gafsf eg npp.
3. Það, að forseti bafi “iöulega
"skorað á mig’’ að ltalda áfram, er
ósatt. , Hantt reit mér eitt bréf
þessn yiövíkjandi í vetttr, og þvi
svaraði eg siðar.
4 Þáð ér sleggjúdómttr; áð
bera máhni á brýn áhugaleysi eins
og ltann gerir mér í skýrslu sinni.
Til þess hefir harín engan rétt.
Mountain, N.D., 3. Ag. 1909,
7. S: Bjömson.
Tjj Þur ,.slab“-viftur til
“7. eldsneytis, 16. þttml.
SÖLU lansur
..FLJOT SKIL“
2343 - - TALSÍMI - - 2343
THÉ' I ' . ’' '
Rat Portage Lumber Co
I , LlMXTt:p
LEITIÐ
beztra nýrra og brúkaðra
Húsgagna,
og annara nauð-
larnvoru, syniegra búSa-
T . „ halda
Leirvöru
-hjá— 1 "n
THE WEST END
New'and Seeond Hand
STORE
liiílll l'JV JjlK
■ f n o 1111 ■ ■

JL
Cor.
. 1 ..
Notre Datne & Nena
Winc & i|
Vaults Ltil.
fíeildsala á vínum og
áfengi. Mestu byrgð-
ir í Vestur-Canada.
L'fnboðsmenn
ANTIQUARY SCOTCH
STANLEY WATER
PAPST MILWAUKEE LAGER
GILBEY'S WHISKIES
. • / , n: & WINES
88 Arthur St..
WINNIPEG.
„Vitrir menn í Vesturfylkjunum“ líta eftir Stephens
77 '■ n3 .: •'•* *
I ibbió^nnaji' ýrúilúj^ 1 « • uCÍ 1 . »
J
1 ft it'
ibbuJ^nméi Vruili;;^ m
natnmu a
'
,,Vitrir meno í yesturfylkjunum‘‘ kaupa Stepnens
—og foröast ,,ágizkunar“ mál. | ,, . m
Meö ,, ágizkunar1 ‘ tnáli eigum vér viö þaö 'ríál,
sem blandaö er af hartdahófi. Málarinn ,,gizkar‘ á
aö svo mikiö þurfi af plfu í litareftiiÖ. Svo hrærir
hann þaö saman þangaö til hann ,,gfzkáf“ á aö þaö
sé orbiö nógu vel hrært.
Aöra tegund “ágizkunar“ máls búa þeir verk-
smiöjueigendur til, sem ekki hafa ítarlega kynt
sér staöhætti í Vestnrlandinu,—og geta þess-
ivegna ekki fundiö, aö mál þaö.sem á aöstand-
ast hin miklu veörabrigði Vest-
urfylkjanjTa. veröur á ýmáán
háttaö vera fráörugöiö því ttiálí,
sem reynist vél í ööru loftslagi.
En Stephens húsr-máí pr húiö
til af félagi, sem variö hefir 27
rum til þessat’Ö,

,-in<
og önnur sktlyrði cinmitt hér í V'esturfylkjunum.;—Vér vitum nákvaem-
iega hvecsu mikiö þarf af Manitoba Linseed olíu (sem þalir loftslagiö)
c»g hvfersu mikiö þarf af iitarefni, til þess aö búa til mál, sem bezt er fall-
iö tjl aö þola hiö sérstaka Vesturfylkja loftslag. Litarefniö og olfan er
hrært saman og blandaö meö altra nýjustu verkfærum. Þegar málbursta
ér dýft í loöir alt af jafnmikiö á honum af
®líu ofTitarefni. Þaö er engin ,,ágizkun“
viöhÖÍÖ þegar Stephens húsmál er búiö
til.
„Vitrir menn í Vesturfylkjunum" (bseði starfs-
menn járabrautafélaganná miklu og rriölunárfélag-
ariná. og hundrnð annara viturra kaupenda), lítaeft-
jr þyí, að Stephens nafn sý á hverri mál-krfis setíi
þeir Kanpá. Þeir vita af reynslunni að Stephens
..lifir Iengst''. ÞaB vaéri viturlegt af yður aö fara að
idæmi .(Yítf*1 mánnannay,; og biðöa um nytsaraan
baekling og skemtilegan — Frek Booklet No. 73— og
'lStárspjold (óoloir cáfdáý ">>! <, • • <>1. f., >, rrr
ili Gó#»e káupnaenn selja Stephens máJi im • ,(!ij 1
uehheyM
ISE PAINT
TTTrrTTrr
IV
Ili