Lögberg - 13.04.1911, Blaðsíða 2

2.
LÖGBERG. FIMH’UDAGINN 13. APRÍL 1911.
Pestin í Kína.
éBréf þaö, sem hér fer á eftir, |
liefir ritaö fréttaritari blaðsins j
“Evening- Post-’ í New York, er!
lx-itir F. Moore. Það er skrifað;
frá Peking og lýsir átakanlegaj
þeim hörmungnm, sem menn hafaj
orðið að liða.ý
“Fyrir skemstu andaðist ungur
Englendingur, Dr. A. F. Jackson,
er komið hafði nýlega til Kína, og
við jarðarför hans mátíi heyra á-
lirifamikla sögu um hörmungar
Jwer, sem eru samfara plágunni
miklu, er nú geysar í Manchúría.
Ræðumaðúr var Kinverji hnig-
a inn að aldri og þó mikill fyrir sér.
kjörinn eingöngu tit að annast hið
vandasama landstjóra embætti í
'Manchúriu, þar sem stjórnskör-
ungum einum er fært að stýra
svo milli skers og báru, að allir
láti sér lynda, bæði Rússar og
Japansmenn þsem mjög eru sund-
urþykkir i þejm málum) og lands-
Ræðumaður, landstjórinn í Man-
lýðurinn láti sér vel lika.
chúríu, Hsi Liangð er hávaxinn,
sterklögur Manchúríu Kinverji.
höfuðstór, þunnhærður og grá-
hærður. Þegar hann er kominn í
skrú’ða með fjaðrahatt, eins og
siður er til, jjlai er hann mjög til-
komumikill. Hann er vel máli
farinn, og fórust honum svo orð,
er hann talaði yfir líki Dr. Jack-
sons í skozku presTríteríana kap-
ellunni í Mukden:
“Vér höfum sýnt oss ómaklega
þess trausts, er keisarinn bar til
vor; vér höfum látið banvæna
pest geysa vfir hina helgu höf.uð-j
borg.
“Hans Ilátign, konungur Stór-
P>retalands, hefir meðaumkun með.
öllum löndum, er verða fvrir ó-
hamingju, og hinn trúi þegn hans,
Dr. Jackson, koin oss til hjálpar,1
er vér Teituðum á náðir lians, og
beiddumst hjálpar á tímum neyð-
arinnar. Hann var hrærður af,
somti meðaumkun sem konungur
hans, og bar í brjósti hjarta:
Krists, er dó til að frelsa lieim-
inn.
“Dr. Jackson lagði af stað til
að hjálpa oss í baráttu vorri. Dag-
lega gekk liann þar sem plágan
var skæðust, rrrilli veinandi, déyj-
andi manna, og reyndi, að hjálpa,
jæirn, sem sjúkir voru, og finna
rtáið til aö stemma stigu fyrir út;-
breiðslu sýkinnar.
“Pestin tók liann, yfirkominn
af þreytu, og svifti oss honum
löngu fyrir örlög fram.
“Sorgir vorar eru takmarka,-
lausar; hrygð vorri fá engin orð
lýst.
“Dr. Jackson var ungur maður,
hámentaður og jiróttugur að eðl-,
isfari. Hann kóm til Manchúríu
til að útbreiða læknislistir, ogj
færa Austurálfnbúum ósegjanlega
blessun. í köllitn skyldu sitmar
var hann brott numinn.
“T rúboðsnefncl Presbýteriana j
hefir mist mjög efnilegan nýliða.
og kínverska stjórnin mann, sent
Tét líf sitj: í sölurnar hennar
vegna.
“O! \'ér biðjum þig, andi Dr. j
Jacksons, að takast á hendur milli |
göngu vegna tuttugu miljóna.
manna í Manchúríu, og biðja al-J
mattugan guð á himnum að létta j
áf oss þessari plágu, svo að vér
megum enn einu sinni leggjast ó-
skelfdir til hvilu.
“Djarfur varstu, meðan þú j
lifðir; riú ertu orðinn andi. Göf-j
ugi andi, sem fórnaðir lifi þínuj
vorra vegna, bijálpa oss enn; qgj!
lít niður til vor allra með með-
aumkun.”
Gagnstætt venju flestra Kín-
verja, háýddi landstjórinn í Man-
chúríu á guðsþjónustu jafnskjótt
sem plágan kom ttpp í höfuðborg;
hans. ’Þegar það várð vísti, að j.
pestin hafði komið upp meðal kín-j
verskra verkamanna er voru á’
jámbrautarlest, sem ætlaði til Ti-
entsin og Peking héraðanna, þáj
voru þeir sendir aftur til landa-l
mæra Manchúríu, eða að Kín-j
verjamúrnum mikla, tog leitaði þá’
Hsi Liang sjálfttr tafarlaust hjálp-l
ar hjá læknum trúboðanna. Dr. j
Jaokson bauðst þá til að annast
verkatuennina og skilja þá sund-
ur.
Frásögnin um það, er átakan-
leg. Þeir voru 479 þessir vesal-
ings verkantenn, sem unnið höfðu
fyrir sáralitlu kaupi lengst norðT-
ur i köldtt landi, við uppskertt
“soya’’-bauna. er senda átti til
Evrópu. Þeir voru á heimleið í
flutningsvögnum, á léið til heim-
kynna sinna í mildari héruðum,
innan múrsins, þar sem þeir ætl-
uðu sér að eyða kínverska nýár-
inu með foreldrum sínum, er þeir
hafa í heiðri, og með fótsmáum
kontim s'mum og koll-rökuðum
Itörnum.
Tiunda dag Janúarmánaðar var
þessi mannfjöldi falinn tttnsjá
Dr. Jacksons. Það er ekki örð-
ugt að lýsa skelfing og hörmttng-
um .'þessara (þumjingja trieðl hár-
fléttuna í linakkanum, er þeim
var holað niður í fimm kinversk
veitingahús, er gerð voru skyndi-
lega upptæk, og bieytt í einangr-
unar varðhús. Seinna náði Jack-
son í sex hús önnur. svo að ltann
gat Tátið verða, rýmra um sjúk-
lingana.
\ erkamennirnir tóku að deyja.
Attatíu höfðu látist áður en Dr.
Jackson tók sýkina. Hann var
klæddur hvítri, síðri slæðu, hafði
togleðurs stigvél á fótum, grímu
og hettu fyrir andliti og yfir höf-
inu og dró amlann gegnum lin-
skaf, sem vætt var T karbólsýru. í
þessum búningi gekk hann dag
eftir dag úr einu sjúkraskýlinu í
annað.
Fáeina daga frjaman af vorti
flestir sjúklingarnir ánægðir, þyí
að þeir fengu gott viðurværi og
það var hlýtt á þeim, og bjuggust
þeir við, að biðin þarna yrði ekki
döng. En þegar dauðsföllin gerð-
ust örari, einkum i verstu ‘veit-
ingastöðunum, ])á urðu þeir ótta-
slegnir, og 30 stntíku og báru sýk-
ina með sér i allar áttir. En af
því að veðrrð var þá mjög kalt,
gátu þeir ekki komist langt áleið-
is fótgangandi, til heimkynna
sinna, en járnbrautarlestir veittu
engum manni viðtöku.
Dr. Jackson var vanur að skipa
sjúklingum í liverju húsi í raðir,
ganga svo á röðina og taka þá úr
er gmnsamlegastir þóttu og senda
]>á í annað hús, þar sem þeim var
vís bani búinn.
Þessi undarlega plága fkölluð
lungnadrep. af ]>vi hún legst fyr-
ir brjóstiðj, er ákaflega bráðdrep-
andi, eins og sjá mátti þarna.
Aíenn, sem stóðu á fótum og
kváðust alheilir og kendu sér
engrar sóttar, lágu dauðir þegar
læknirinn vitjaði þeirra næsta
skifti. Menn, setn orðnir voru svo
lasburða, að ]>eir reikuðu. dóu áð-
ur en sjúkraliðið gat flutt þá í
næsta hús. ^
Dr. Jackson var ekki netna 26
ára. Flann hafði. að sögn, lokið
prófi í Cambridge hájskóla, og
hafði stundað læknisstorf i þrjú
ár í Táverpool áður en hann fór
til Kína. \’inir hans segja. að
hann hafi reynt að fara í felur,
er hann varð þess var, að hann
væri sjúkur orðinn, til þess að
láta ekki aðra sýkjast af sér.
Trúbræður hans komu homwn þó
til hjálpar, „sveipaðir jslæðum pg
grímutn, og reyndu að bjarga
honum með ]>ví að þrýsta Haff-
kine blóðvatni inn í likama hans.
En engutn batnar ]>essi sýki, og
tilraunir þeirra reyndust álrang-
urslausar.
Þessi ungi maður var fyrsti
Bretinn. sem lífið1 lét í þessari
plágu, sem margir læknar ætla að-
verði einhver mesta pest, er lengi
hefir geysað í Kinaveldi.”
Svarthandarmenn.
| Þess var nýlega getið hér í
blaðinu, að rúmir 40 svarthand-
armenn væri undir sakamáls-
rannsókn í bænum Viterbo á Suð-
ur ítalíu. grunaðir um morð og
ö’nnur illvirki. Rétítarhöldunuiri
er ekki lokið enn, og óvíst um
úrslitin. Málum þessara saka-
manna er veitt mikil eftirtekt viða
uin heim, einkttm ]k> í Bandaríkj-
unum. því að ])ar hafa Svarthand-
armenn lengi haft aðsetur. Eink-
um liefir mikið kveðið að hryðju-
verkttm Jæirra siðastliðið ár í New
York Tx)rg. Grein sú sem hér fer
á e’ftir, er effir Sidney Reid, sem
hefir rækilega kynt sér atferli
Svartliandarmanna í Bandaríkjun-
um. llún er tekin eftir Tndepen-
dent’ og litiö eitt stytt í þýðingu.J
“T>essi kona hefði sagt sögu
sína, ef citihver Svarthandarmað-
ttr hefði ekki sagt henni, að hún
yrði drepin fyrir allra attgivm, ef
hún gerði ])að. Þess vegna vildi
hún engu ljósta upp. Hún vissi
livað við lá. Hún vissi að flokk-
urinn, sem Pattenza er foringi
fyrir, mtuidi ráða sér bana.”
Þessi orð voru eKki mælt af
æstum tilfinnitigamanni né töluð
t fjarlægu, ósiðuðtt landi. Þau
voru töluð frá dómarasæti í rétt-
arsalnum i Kings County fNew
York Cityj. Það var dómarinn
Lewis Fawcett, er >mna komst að
orði, ]>egar Itann var að yfirheyra
tvo barna-þjófa úr Svarthandar-
féktginu, er hétu María Rappa og
Stanislas Pattenza. Þau voru
gripin með “blóðugar ránshend-
urnar”, og af ]>eim tekin tvö börn.
er ])att höfðu stolið. Börnin hétu
Guise])pe Longo og Michael Riz-
zo. Bæði ttrðu fundin sek og
dæmd til þyi^gstu' refsingar og
s'íritvinnti.
Þegar verið var að yfirheyra
Pattenza, 22. Desember, spurði
Clarke dómsmálastjóri, hvort hann
])ekti Svartliandarfélagið. Áður
'en hann var spurður þessarar
spurningar hafði hann með spjátr-
ungsskap neitað, að hann vissi um
barnastuldinn, en ])e;gar • hann
heyrði Svarthandarfélagið nefnt,
Itvarf brosið að andlitinu og hann
svaraði í lágum, liásum rómi;
“Eg þekti það svo að segja áð-
ur en eg lærði að tala. Allir
|>ekkja Svarthandarfélagið í ítal-
íu. Börnunum er kent í uppvext-
inttni að óttast það. Mér líka.
Svarthandarmenn ertt alstaðar.
I>ér getið ekki komist undaii
þeim. E,g fór til Ameríku til að
flýja þá. Eg ltefi altafl lifað í
kvíða þeirra vegna. Það er fé-
lag vondra manna, sem komast
af án þess að vinna.”
“Sýnið dómendunum hendur
yðar”, sagði Mr. Clarke.
Pattenza neitaði, en fyrir ráð-
legging málssvara síns gerði hann
það, þó. Þær voru mjúkar og
báru vott um iðjuleysi.
í New York hinni rneiri eru nú
meir en 500,000 ItaJir, og ertt að
eins Jtrir af httndraði lögskráðir
borgarar Bandaríkjannat] Hinir
hafa' ]>yrpzt þangað í þéttskipuð
liverfi. Sikileyingar á einum stað,
Calabríttmenn í öðrum, Neapels-
menn í þriðja, o. s. frv. Félagið
Italian-American Civic Lcaguc,
komst nýlega svo að orði i bréfi
til núverandi borgarstjóra:
“Mikill meiri Tiluti allra ftala í
]æssari borg hefir Iifað sínu lifi
sérskildir og nær án allrar um-
gengtii við Bandarikjamenn. Það
er einmitt orsök margra ókosta,
sem ítalir hafa i fari síntt, og
þróast hafa vegna fákunnáttu í
enskri timgu og ihérleridum stofn-
ttntim, sem því rniður er mjög al-
geng meðal: álmúgafóiTks 'frá ít-
alítt.”
í öllttm þeim 50 nýlendum ft-
ala í Stærri New York, hafa ver-
ið og eru hópar ttianna, setn ekki
taka nokkurt handtak, svo að séð
verði,, og hafa þó mikil peninga-
Biiist Yel
Með mjög litlum
tilkostnadi m e 8
því að lita föt yðar
heima, og með nýjum
litum getið þér gert
þau sem ný. Reynið
það! Hentugasti,
hreinlegasti og besti
litur er
Sendið eftir
sýnishorni og
sögubæklingi
THE JOHNSON
RICHARDSOþ CO.,
LIMITED
Mont:eal. Canada
ráð. ítalskir iðnaðarmenn, sem
búa í nágrenni við! þá„ þekkja þá
vel og hafa beig af þeim. Héraðs-
dómari Norman S. Dixe, frá
Brooklyn, hefir lýst þeini á þessa
leið við mig: “Eiginlega eru þeir
ekki 'ofbeldismenn/, í ven’jttlegri
nterking ])ess orðs ; þeir ertt fretn-
ttr sviksamir og undirförlir menn,
sem geta gert tjón, ef þeir eru
móðgaðir. Þeir eru hæst ánægð-
ir yfir sjálfum sér og segja: ‘Nei,
við vinnttm ekki. Okkur geðjast
ekki vinnan. Við eigum vini, sem
vinna og gefa okkttr fé. Hvað er
að því,” Það ertt þessir menn,
er lifa eins og snýkjudýr á lönd-
ttm síniim, sem fremja flesta
glæpi nteðal ítala. Landar þeirra
flæma þá ekki frá sér, bæði af því
að þeir eru samborgarar þeirra
frá ftalíu, en einkum vegna þess
þeir óttast ])á. Þegar einihver
Jæssara iðjuleysingja er settur í
varðhald, þá er eins og landar
hans telji sér einskonar fremd í
að aðstoða hann, en aðrir telja
skyldu sína að gleyma öllu, ’sem
]>eir vitá ttm hann. Oft segja
vitnin á þessa lcið: “Jjá, eg þekki
hattn; við vortitn samati í skóla á
ftaliu.” En meira segja þeir
ekki.
Söngmaðurinn mikli, Eurico
Caruso, fékk svarthandarbréf fyr-
ir eittlivað þrent tnánuðpm, þar
sem honum var hótað bana, nema
hann léti af hendi $15,000. En
þvert á móti igömlum venjum,
brást Caruso reiður við og sagði:
“Eg gef þessum bófttm ekkert
netna kalt stál og kúlur. Látum
])á korna. Eg er viðbúinn. Þeir
ertt bleiður og raggeitur."
’ Gagnstætt venjtt ítala, afhenti
Carttso lctgreglunni bréfið. Það
var gildrað fyrir bófana. Caruso
lét verðlausan bijggul á afskelktan
stað í Brooklyn. eins og fvrir hann
hafði verið lagt, og leyitilögreglu
mettn náðtt tveim mönnum, sem
komu eftir honum. Þeir, hétu
Antonio Cincotti og Antonio Mi-
siano, og hafa mál ]>eirra verið
rannsökuð og þeir sendir i margra
ára typtunarhússvinnu.
F.inn dag,mcðan á rannsókninni
stóð, var Caruso staddur á skrif-
stofu dómsmálastjórans í Kings
County ttmdæmi, og var honttm
mikill gaumttr gefinn. Hann er
karlmannkgtir maöur, þreklegur]
ásýndum, og virðist búinn til
varnar, ef á þarf að halda. Hann
bar korða og byssu, og hafði þrjá
sterklega og vopnaða landa sína í
fylgd með sér. Sjálfur var hann
brosleitur og glaður, líkastur barni
sem finnur að það hefir gert eitt-
hvað þakkarvert, og allir Banda-
rikjamenn sem þar voru, brostu
við honum. *
En Sikileyingur var þar, ment-
aður maður og vel upp alinn, sem
dvalið hafði langvistum . í Ame-
ríktt og hafði þá það starf á hendi,
að bæla niður glæpj í Kings
County. Þessi maður ygldi sig
og gretti upp í opið geðið á Car-
ttso og tautaði fyrir mttnni sér:
“Flónið! Hattn kemttr óorði á
ítali. Honum væri nær—að
lialda sér sarnan,”
Flann hélt, að eina ráðið viö
glæpum svarthandarmanna væri
að draga dul á þá, og neita að þgir
væru framchr. Og þegar mentað-
tr ítalir líta svo á þetta mál, hvers
er þá að vænta af fáfnóðttm al-.
múganum? Þegar svo er komið,
þá er ekki að undra þó að hinn
mikli lögregluflokkur í New York
hafi'til skamms tíma staðið hönd-
ttm ttppi og ráðþrota vfir glæpttm
svarthandarmanna. Moriv voru
framin ttm hádegi úti á götum í
attgsýn fjölda manna, og áhorf-
endurnir. sem lögreglan jat hand-
samað á fárra mínútna fresti,
f neituðu allir að þeir hefðu séð
nokkttð. Einu sinni sat morðing-
inn á girðingu og skaut þaðan úr
. haglabyssu. Hópur Itala hafði
f komið ])ar aö til að horfa á rysk-
: ingar og þrætur, svo að ekki hafa
[ færri en hundrað manns séð, hver
| banaskotinu skaut. Lögreglan
náði moröingjanum undir rúmi,
og handsamaði og yfirheyrði
fjölda manna, er hlotið hafa að
horfa á viðureignina. Ekki einn
þeirra vildi viðttrkenna, að hann
hefði í rattn og veru séð rnorðið
frantið, og eina vitnið, sem nokk-
uð hafðist ttpp úr. var ítalskur
drengttr, sem tafarlaust var tek-
inn fastur, og hitti cnga ítali fyr
en í réttarsalnum.
En þessi einangrun vrtna hefir
stundum ekki verið einhlýt til að
varðveita minni þeirra. “Dauða-
merkið” hefir verið sýnt vitnun-
j um margsinnis siðastliðin tvö ár
j inni i réttarsalnum, alveg við aug-
| un á dómurunum, sem ekki hafa
orðið nokkttrs varir, og sá sem
fyrir því hefir orðið, ltefir óðara
orðið höggdofa og sagst ekkert
nuttia,— áltrif réttarins hafa ekki
getað vegið upp á móti áhrifum
Svarthandarfélagsins.
Blaðið “Times” í New York
BANFIELD’S kjörkaup eru vinsœl af því
-----------— að þau eru altaf ósvikin.----
Það vita íbúar Winnipe<- on Vestur-Canada at meir en aldarfjóröungs reynslu.
Samanburður er bezta raunin, efþér hafið aldrei verzlað hér áöur. Komiö
og skoðið neðannetndar vörutegundir os þér munuð þá sannfærast __________
HVlTMÁLUÐ JÁRNRÚM
Stuðlarnir ii-ióþuml. Sterkir gaflar meö
sjö gildum rimlum, og gyltum styrktar-
álmum á báðum göflum. Fallega skreytt og
sterklega gerð. Stærðir 4 fet, og 4 fet 6 I
þuml, einungis. Venjul. verð ÍJQ OC
$13 50. Selnverð.......
$3.00 í peningum ; hitt $2.00 mánaðarlega |
LEGUBEKKUR ÚR ÁGÆTU LEÐRI
Grindin úr fjórskoriani eik, gul eða með
fornenskri gerð. Djúpt fjaðrasœti og
höfðalag. Þœgilegnr og hentugur lagu
bekknr. Venjul. verð Í30.
Söluverð..............
$21.50
f 4
'H-f i-' * ’ r
’h-A ! f:st- .4. t
jHnh*1 .v .i
Í7 f peningum; hitt $3 mánaðarl.
Vér gerum fljótt og vel við
húsbúnað. Fáið kostnaðaráætlnn
DAVENPORT ÚR STÁLI
Umgerðin úr stáli, bakið má leggja nið-
ur; útbúin með beztu ullardínu; klæddur
grænu “denim’’. Vanalegt tf>1 Q QC
verð $23.50. Söluverð...
$6.g5 í penÍDgum; hitt $3 mánaðarl.
EMPIRE EIKAR
KOMMOÐA
Gul-lituð. Tvöföld hirzla efst
og 3 rúmgóðar skúffur. Bakið
með bresku spegilgleri. rað-
sneiddu, 13x22
þuml. Sölnverð
$7.25
$3-25 ■ peaingum;
máaaðarl.
hitt $2
flutti grein um Svarthandarmenn
4. Sept í haust, og má af henni
marka, hve ófyrirleitnir þeir liafi
verið. Þar var skýrsla yfir
glæpi þá, er ítalir frömdn u New
York og nágrenninu í Ágústmán-
ttði s, I. Þau voru þrjátíu og eitt
talsins ; þar á meðal 13 morð,
fimtn barnastuldir, sex lífláts-
hótanir, bréflegar, fjórar svívirði-
legar árásir á fcvenfólk, þrjár
sprengingar, sem skemdu stór-
hýsi og stofnuðu ltundruðum
tnanna i voða. Tvö þessara rnorða
voru framin á stolnum börnum,
sem foreldrin höfðu ekki fé til að*
frelsa. Höfundnr Times greinar-
innar segir Svarthandarmenn
“dómfelda meðlimi Mafia og Ca-
mora, grimma miðalda glæpa-
seggi, samvizkulausa eins og villi-
dýr, og algerlega óskelfda, af því
að þeir meti ekki líf sitt meir en
þeirra, sent þeir drepi. Þeir
hlæja að þeitn máttíausu lögum,
sem Bandaríkjastjórn beitir til'
þess a’ð reyna að hindra aðgang
þeirra til Bandaríkjanna, og halda
illvirkjum þeirra í skefjum efitir
að ])eir kotna þangað.”
Höfundur Times-greinarinnar
lieldnr, að um 5,000 Svarthandar-
menn liafist við í New York. en
líklega er ])að of Tiátt metið. Þo
liljóta þeir að vera allmargir, því
að þegar hópur glæpamanna hefir
verið tekinn ltöndum, Ttafa félagar
]>eirra eða samsektarmenn útveg-
að lögmenn. lagt fram veð, hrætt
þá sem kynni aö -bera vitni eða
sækja málin, og ritað hótunarbréf
til þeirra dómara, setn átt hafa að
rannsaka þau. Þess ltefir líka
orðið.vart, aö glæpamenn þessir
hafa átt sér skálkaskjól víðsvegar
i borgum Bandarikjanna. Glæpa-
maöur, sem gerzt hefir sekur um
morð eða þvilíkan glæp í New
York, ltraðar sér til New Orleans,
Montreal, Pittsbúrg, Cinteinnati,
Chicago eða Buffalo, og þó að
hann Jtafi aldrei komið þar áður,
þá veit hann livert liann á að
snúa sér, til að fá góðar viðtökur,
skýli og hcíp samlanda sinna sem
fúsir eru til að fremja meinsæri
upp til liópa til að vernda liann.
Á hinn bóginn virðast forlög
allra vitna sanna það, sem Patt-
enza sagði, um svarthandarmenn:
“]>eir ertt alstaðar. Þér getið ekki
komist undan þeim.” 1 síðastliðn-
um Desembermánuði var auðugur
skósmiður skptinn til bana í Mid-
(Framh. á 4. bls.J
, HEKLUÐ GLUGGATJÖLD
B«stu tegundirvorarfyrir $5.00, $10.
00 og $15.00 parið. 'leð þessu verði ætl-
um vérað selja úrvals glugg»tjöld vor,
svosem Swiss, Brussel, Point Venise,
Arabe Point og Noveltjr Scrim glugga-
blaejur. Margar tegundir hentugar
handa öllum, i öll herbergi. Verðlækk
unin er mikil. og gæðin meiri en nokkru
sinni áður. Yður hlýtur að vanhag*
um eitthvað af þessum tegundum —
Komið sem fyrst og gangið á valið.
$8.50, íg.oo, $10 00 og $12.50 tegundir
fyrir $5.00 parið.
$13.50, $15.00, 18.50 og 20.00 tegundir
fyrir $10.00 parið.
$25.00, $26.50, *28'50 og $30.00 tegund
ir fyrir $15.00 parið.
Skrautlegt Ecru Swiss Muslin.
Nýar tegundir msð seinustu ger*. —
Sumar með tvennskonar litblæ, en aðr-
ar með ljómandi litarskrauti Einkar
hentugt í sumar-gluggatjöld. CA„
50 þml. breitt. Sérstakt, yardið OUC
MISLIT MADRAS MUSLIN Margbreytt úrval, meir en 25C til 50C, virði fram yfir söluverð. Prýðilegir lit- ir á gluggatjöld f reykingastofu, göng, lestrarstofur og borðstofnr, öll £* A^, 50 þm! breiö. Fljúga nt. Sérst. «)UC GÖLFDÚKAR Fallegustu enskir Tapestri dúkar Sterkir litir. Snotrir bekkir. Mynt- ar og biómaskraut, rautt, grœnt og bleikt. Gjafverð. Stœrðir: 7-6x10-6 7-6x12-0 $10,50 hver. $12.60 hver.
ENSKIR BRUSSELS GÖLFDÚKAR Fast-ofnir; fallegir og endast árum saman; litir bleikir, grœnir, bláir, og rósóttar. Viðeigandi bekk OQ ir. Sérstakt verð, yardíð «p 1.4.1J FERHYRNDIR SKRAUTDÚKAR Gerðir úr beztu ull. Mjög fastofnir. Endast lengur en beztu Brussels. SDOt- urt blómskraut og tvenoskonar litblœr; bleikir, grœnir, bláir, purpuralitir, eða nœr allavega litjr. Beztu svefnher- bergis gólfdúkar 7-6xg-o g-oxg-o g-oxio-6 g-oxi2-o $10 50 $13 50 $14.75 $16.50
ENSKIR WILTON GÖLFDÚKAR Mjögsnotur og fastofnir. Endingar- beztn díkar sem fást. Gtœnir, rauðir og rósóttir. Blómskreittir og með tvennskonar litblœ. Viðeigandi bekkir. Venjul. $2.00 yardið |“A Selzt nú fyrir «pl*OU
LINOLEUM-DÚKAR Stuttir iinoleum dúkar, með ljósa og hríta tigla og blóma skrauti. Frá 6 til 20 yards á lengd Venjel. 45C, til 650. ferh. yárd. Sérst. verð. O C ferh yard 4iOC»
JAPANSMOTTUR
Nýkomnar frá, Austurlöndum.
Greinilegt, smágert og snotart skraut;
gulir, bláir, grœnir o£ rauðleitir. Ódýr
og hentugur gólfbúnaður í svefnher-
bergi og sumarskýli. Bezta Oíl/.
efni; 36 þuml. Yardið..... 2lvC«
SKÖSKIR LINOLEUM dOkar
NÝir með nýrri gerð. Tigla, blöma
og mottu áferð; litir ljósir og dökklr-
Góðir gólfdúkar f göng. eldhús og bað-
herbergi. 2 yards á breidd. QC/»
Venjul. 50C.; ferh. yardið .... «)i)C.
LINOLEUM—4 YARDS Á BREIDD
með tigla og blóma skrauti, ljósir og
dökkir litir. Sijett áferð, CHs*
Venjul. 65C. Ferh. yardnti.. OUC»
Verzlunin sem býður á- T A TT A NT7TTTT n i Vér látum húsgögn í 3 her-
valt hin b e z t u lánskjör. fj. /\. Dii liN r ivAjU bergi fyrir $99. Með- væg-
Reynið verzlun vora. 492 Main Street. Tals. Garry 1580-1-2 um borgunar-skilmálum.
Júlíus Thordarson.
Dáinn 5. IVlarz 1911.
• -------- •
Á köldu hausti blikna vonar blóm
eg beygi kné og stari út á hafið, .
þar aldan drynur dimman feigöar óm
í dapurt hjarta sorgar strengjum vafiö.
Þú hverfuleikans tæpa, fleyga tíö,
meö tár og sár, og vonir þrá og gleöi
við sólarglóö og stormsins kalda stríð,
er stefnan söm cö dimtnum feigöar beöi.
Nú titrarhjörtun harmi særö viö gröf
et húm og þögn á dagsins vouir breiðir.
þar liggur falin göfug droitins gjöf
sem geislum krýnir farnar œfileiöir.
Minn kæri son þá sólin lýsti hæst
hin svarta nótt úr heiðu lofti dundi,
og dagsins von er vakti hjarta næst,
sig vefur nú í þínum hinnsta blundi.
Þín stutta leiÖ var stefnuföst og há
meö sterka þrá aö veröa nýtur dreng
og því er tár á þreyttra vina brá
sem þinna kosta notið fá ei lengur,
Með hverju stundar stríöi huggun finnst
er stefnir sjón aö himins ljósi björtu,
í helgri þökk skal þeirra daga minnst
sem þér var. leift aö gleðia vina hjörtu.
Nú hnípa systur, móöir grætur mög
og mæddur faðir horfir yfir veginn.
En burt meö sortí, því lífsins djúpu lög
þau leggja saman brautir hinumegin.
Fyrir hönd föðursins.
M. M.
ur
Þegar um er ræða
PAPPÍRS-BIRGÐIR
og
ELDSPYTUR
Þá höíum vér úrvals tegondirnar. Pappír og eldspýtur eru a8al varningur
vor. Látið oss víta um þarfir yðar,—vér önn-
a-mst alt anaað.
The E. B. Eddy Go. Ltd. a,
HULL, CANADA '
TEE8E & PERS8E, LIMITED, Umboijsmcnn. Winnipcg, Ca.lg?a.ry, Edmonton,
Rcgina, Fort Wllliam ogT Port Arthur.
Jmr
/