Lögberg - 24.08.1911, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIM.TUDAGINN 24. AGÚST 1911.
3-
Úr og festi Frítt!
Þetta ágœta, svissneska
karlmanns úrerdreg-
ið upp á haldi ogstilt,
stærð iö, og arabiskar
tölur, hárfjöðar með
einkaleyfi, vandað sig-“|
urverk, nýmóðins gull-
lögð festi fæst alger-
lega frítt ef menn selja
aðeins $3.50 virði af vorum fögru, lituðu
póstspjöldum. Þetta er fágætt tækifæri til
að eignast svissnesk úr ókeypis. Sendiðeft-
ir þeim í dag og seljið 6 fyrir lOc, og að
þeim seldum, senaum vér yður úrið fagra
og festina, að kostnaðarlausu. Egta kven-
úr úr silfri, og 48 þml hálsfesti, er látin ó
keypis fyrirsölu á$4.5ov.irði af póstspjöld-
um. Póstspjöld vor fljúga út, svo að yður
verður ekki skotaskuld úr að selja þau.—
Vér tökum alt í skiftum sem þér getiðekki
selt.
THE WESTERN PREMIUM CO.
Dept. L. Wirjnipeg, Njan.
Fótbolti frí
Þessi sterki.áttskeytti leð-
ur Football No. 4, með
rauðri togleðurs blöðru,
er handsaumaður og
hentugur. Fæst alveg
frí fyrir sölu á $3.80 viröi af vorum vönd-
uðu, upphleyptu póstspjöldum, 6 fyrir ioc.
Sendið nú eftir spjöldum. Sendið pen-
ingana þegar þau eru seld og þér skuluð
fá fótboltann tafarlaust.
ART P0STC/\RD C0H1P/\NY
Dept. I Wirinipeg, Maii.
Loftbyssa fri
Þessi snotra loftbyssa. 31
þml. á lengd, lögð nikkeli, fer fast með.
Fæst frí fyrirsölu á aðeins $3.00 virði a£
vorum vönduðu póstspjöldum, er seljast
6 fyrir ioc. Þau eru upphleypt og lituð
og seljast ágætlega. Sendið oss pening-
ana, þegar þau eru seld og vér sendum
yður byssuna.
THE WESTERff PREN|IUIV| C0.
Dept. L Winnipeg, Canada.
Nýja ríkið.
Sönn saga eftir
Carl Sundbeck.
sem bezt var—, hverjttm og einum
velkomið að eignast þaS fyrir
ekki neitt, sem vildi ágimast þaö.
Svo sagöi Canadastjórnin sjálf
fyrir munn sinna agenta.
Úrslitin urött, sem vita mátti,
þatt, aö viö réöum með okkur aö
taka þetta fyrirheitna land* og fylla|á börnin.
þaö meö þeim tugum þúsunda, sem
streymdu út úr Sviþjóð. Nýtt
Svíariki skyldi rísa upp í — Atha-
basca. Þvi undarlega nafni hét
hiö undarlega nýja Svíaríki. Og haldi Canadalands
eg átti aö leggja land undir fót og|Bay félaginp. Og
þjóö inn á rnilli þeirra. Sarneig-1 Ræktiö þær! Þær geta gefiö rnilj-
inleg tunga þeirra verður síðan í ónum manna brauö.”
æfittlega enskan. 'þjóöerniö, sem | Þá stóð hann upp, hersirinn rauði
þeir sogast inn i, enskt. Skóla- hnípinn sem sá, er sér allar bjarg-
skyldan rekttr á smiðshöggiö. Meðjir bannaöar, og segir með hljóm-
Hvað verður af gullinu.
skólum má kenna hvað sem vera
skal, setja- hvert snið sem vera vill
Enn fremur —
er þaö C. P. R.
já, enn freniur
Kyrrahafsbraut
Canada-ríkis. Þaö tröllaukna járn-
brautafélag hefir tekiö við eignar-
af Httdsons
lattsri raust;
“Mýrarnar okkar keyptu Eng- um
lendingar meöan •þú varst í Can-
ada.”
Almenningur sér sjaldan gull.
Helzt er þaö aö menn sjá þaö í
þunnum lattfum, sem er í forstof-
gistingarhúsum og í nafn-!
spjöldttm á húsum, Nokkrirj
metin eiga gullúr og kvenfólk gull-!
hringa, og gttll brjóstnálar. Hins-
vegar má þaö til nýjunga telja. ef
Sviar eru nú farnir að verða á-
hyggjufullir útaf útflutningi fólks, , , „ „ . .
þaðan. og ertt aö búa sig undir,gerö ja,mu?anlaSur kemst >7flr -ullPen,ng
nú oröiö, og þaö er ekki óalgengt
skoöa þetta fyrirheitna land.
Stundir liðu. Tveim mánuöum
seinna var eg staddur á Dttfferin
Terrace, en svo. nefnist hlaðið
fram ttndan Chateau Frontenae i
Quehec í Canada hintt franska.
Fyrir framan veltir til sjávar bylgj-
um sinttm hið mikla fljót hins
heilaga' Lárentiusar, inngöngttdyr
aö nýrri heimsálfu.
í Chateau Frontenac,. sem er
risavaxiö túrista-hótel, finst þaö
skraut og prýði, sem ferðamenn
girnast, þeir er nóg hafa úr aö
spila, svo og þau áhöld' sem tíðk-
ast i ríkilátum stööum og slíkir
þetta félagjir til þess að hefta hann. I þvi
blandar saman þjóðunum, sem þaðjskyni safna þeir skýrslttm meöal að ef svo verður, þá flýta menn sér
hefir til þess að byggja landiö, rétt emigranta, spyrja hvern og einn aö losast viö gullpeninginn, því að
sem málmum i deiglu, og úr þeirri ttm ástæðurnar til þess, aö hann þeir eru hræddir um aö þeir kttnni
deigltt kenttir á sínuin tíma alenskt fari úr landi, og sömttleiöis sáfna hann
þjóðerni. C, P. R. á eftir ennjþeir skýrslum um það, hjá þeim
25 mi'ljónir ekra lands. sem komnir ertt vestur. Heima-
Þar næst hafa margar tilraunirj fyrir færa þeir í lag ýmislegt;, lög-
veriö- gerðar til að safna Svíum j gjöf og landsstjórn, sem almenningi
saman á vissa bletti í Bandarríkj
unum og hafa þær vitanlega dreg-
iö hver frá annari. Þessar tilraun-
ir hafa, og verið, gerðar í Canada;
um ]>að bera nöfnin vott: “Svea”,
“Stockholm” o. s. frv., en allar
veriö bygöar á llinttm sama grttnni,
antiarhver reitur í framandi manna
eigu. Og gegn um þær holur hef-
feröalangar heimta. Hestalausar ir ])jóöernintt blætt út. Flestar
rennireiðar, marghólfaðar vistar-j þessar tilraunir hafa verið geröar
til efnalegra hagsmuna, sumar
vegna trúarbragða. Engin þeirra
hefir hepnast til nokkurrar hlitar,
en hvarvetna hafa Svíarnir reynst
hinir ágtustu jarðræktarmenn. —
þótti ófrjálst undir að búa, gefa
nákvæmar gætur aö hag sveita-
bænda og verkamanna og yfir höf-
uö viröist meiri breyting til fram-
kvæmda hafa átt sér stað í því landi
síðan bandalaginu sleit með því og
Noregi.
Mörgum Svianna ]x)tti þaö löður-
mannlegt að láta þann viðskilnað
annars 1 misgripum
fyrir silfuriæning. Samt sem áð-
urt bætast heimsbúum á ári hverju
500 rniilj. doll. viröi gulls. Helm-
ingur þess er brúkað til iönaðar-
framkvæmda, en úr hinum helm-
ingnum er búnir til peningar.
Hvaö veröur af þeim?
Hversvegna sér almenningur ekki
meir af þeim en raun ber vitni
um?
Þessum spurningum er gerö til-
frönsku
Við komum af elgjaveiðum og
vorum lúnir. Um kveldið sátum
við fyrir framan arin-glóöina í
stóra salnum i Auðnaborg, sem er
ævagamalt höföingjasetur upp á
Smálanda heiðum. Við • vorum
fjórir saman, hersirinn rauði, tveir
elghundar með frammjó trýni og
eg sá fjórði; rétt mátulegur'félags
skapur.
Hersirinn rauöi var nágranni
minn og æskuvinur; hann hafði
nafn sitt af herklæðuniim, sem
hann bar á vikingsárum sinum í
franskri hersveit í Afríku. Hann
var erfingi að Auðnaborg og þótt-
ist arfborinn til fyrirliða-stöðu í
hersveit heimabygðar sinnar, og
tjáði ’ yfirmanni sveitarinnar þaö.
Það er langt siðan. Rauður hers-
ir var skólapiltur þá, unggæðisleg
lengja, þó bráðþroska væri. Ofurst
inn var Stokkhólmari, reglufastur
skriftasnigill og lét sér fátt um
finnast þann Leggjalanga, ljós-
hærða pilt, sem heimtaöi fyrirliða-
stöðu með sjálfskyldu, og vísaði
honum á bug skjótt og sköru.lega.
Þá var þaö;, aö rauði hersirinn
sýndi hvað hann átti til.
“Þú, þitt aðskotadýr,” þrumaði
hann yfir ofurstanum, “neitar mér
um stöðu í hersveit Smálanda, þar
sem allir mínir forfeður hafa ver-
iðy allir berrar á Auðnuborg. Vita-
skaltu, ag eg gef ekki eyrisvirði
fyrir þig né allan sænska herinn.
Svíinn er hættur að iberjast, hvort
sem er. Eg geng í herþjónustu i
útlöndum.”
Hann fór, og baröist undir
framandi landa fánum, hrósandi
sigri með framandi herskörum og
koiu svo heim aftur til að bera
beinin hjá langfeðgum sinum í
þeirri móðurmold, sem hann elsk-
aöi og hafði jafnan þrláð.
Svo er sagan af hersinum
rauða.
“Tókstu eftir,” mælti hann, “hve
mörgum eyðikotum við fórum
fram hjá i dag?”
“Jvá, siMkt má sjá alstaðar í
Smálöndum, og að visu um alla
Svíþjóð.”
“Sveitafólikinu hrakar. Oðals-
bændur veröa þjónar á brauta-
stöðvum. Kotungar fara í flæk-
ing. Hávaðinn fer af landi brott.
Enginn helzt viö i sveitinni nú
orðið. Við sveitamennirnir erum
ekki annað en áburðarklárar bæj-
arlýðsins. Alt legst á móti okkur.
við ráðum engu nú orðið um lands
stjórnina, það veit heldur enginn
hver stjórnar hvort sem er.”
“Einhver náttúrukraftur, held
eg, sem heitir gullj, og forsjón háns
— hnt, Rotschild, þykist eg vita.”
“Satt segir þú, en það sem tálg-
ast af okkur hér, það vinnum við
upp i Minnesota.”
“í Minnesota?”
Hálfri stundu síðar höfðum við
öll borö í salntim álsett landab'réf-
um og landalýsingum og þesshátt-
ar smápésum. er útferöa agentarn-
ir í Gautaborg láta gera prýðilega
úr garði, og útbýta meðal fólksins
til a ðteygja það til vesturferða.
“Land ókeypis”. “Undralandið
vestræna.” “Bú jaröir, gefins”i, o.
s. frv., slíkir voru titlarnir.
Úr öllu þessu kom það í leitir.n-
ar hjá okkur, að langt norður í
Canadá fyndist landflæmi, álika
stórt og Svíaríki og Gauta til sam-
ans, og álika norðarlega á hnettin-
tim, ótrúlega hpstamikið, og—það,
verur, viðihafnarbúnaður undir
borðum við borðhöld o. s. frv. —
Ekki leit út fyrir, að þar væri gef7
ins land að fá.
En frá þessum stað>, Quebec,
liggur heimsins lengsta járnbraut! Görnlu nýlendurnar í “Ríkjunum”,
vestur á bóginn, um viðar lendur þar sem sveitungar hópuðust sam-
ósnertar manns hendi og inn á an úr sama bygðarlagi “heima-
fyrirheitisins lönd, alt að takmörk-j landsins”, hafa reynst lífseigastar.
um Athabascalands. j Þær finnast helzt í Illinois og
Og nú er þaldið af staö. Nú Minnesota. En að fá ]íá nýlendu-
skal ])aö land augum leitt, þar sem j menn og þar til alla sem af landi
ný Sví])jóð skal rísa. i kun'na að flytja héreftir, til þess
Sjá, þar blasa við stórvötnin aö flytjast til Athabasca, mundi
vera álíka auðvelt og að sópa þeim
öllum heim til Svíþjóðar aftur .
Og þó finst sú taug, er tengja
rná saman Svíana á víð og dreif,
og gera þá að einni þjóð, þó
dreifðir séu viða vega. Það er
elskan til frónsins fprna. Það, að
þeim þykir mikið til þess komaj, að
vera sænskir. ,
Sænskir skólar, Augustana Col-
lege í Illinois, úmfram alla, hafa
átt drjúgan þátt í þessari samcin-
ing. Þeim er það mest að þakka,
að frændur vorir þar eru enn þá
ein þjóð, þó tvístraðir sé.
viðgangast aö óreyndu. En öllum
þótti sárt aö til hans skyldi koma. raun tl! liess aS svara
Saga sú," sem hér er skráð. sýnir | blaði, sem heitir La Nature , 8.
einn þáttinn i viðleitni þeirra Sví-
anna til að rétta hluta þjóðemis-
THE STUART
COMPANY
764 Main St.,
MACHINERY
LIMITED.
Winnipeg,' Man.
The
milwaukee
concrete
mixer
BYGGINGAMHNN f
Leitið upplýsinga um
verð á . élum af öllum teg-
undum sem þér þarfnist.
764-766 Main Street.
Talsímar 3870, 3871.
■
I
þ. 111. Höfundur þeirrar greinar
heitir de Launcy. Hann kemst-svo
meö skuggalegum granít-bökkum.
Éfravatn, vítt og blikandi sem háf.
Þarna gefur aö líta ibrunaauðnina
í Ontario; þar stóðu áður greni-
skógar, en veiðimenn settu gildrur
fyrir skógardýrin og sóttu þangað
bjór-skinn og safala. Bráðum
kennir ’hitans af hinni gulu flatn-
eskju Manitoba.
Dag og nótt knýr reiðin rásina í
vestur. Heil heimsálfa þýtur fyr-
ir vagngluggann sem samanhang-
andi strengur af myndablöðum,
þrjú þúsund milna langur.
Hér er Calgary! — Þaðan skal
haldiði i norður. I vestri ber líkt
og hvíta bliku við sjóndeildar-
hring. Þar ota Klettafjöll snjó-
ugum skallanum. Vestur, vestur!
Það er eðli gótneskra þjóða, að
fornu og nýju, að halda mót vestri,
fylgja gangi sólar;' sama gerum
viö. Það er ráöagerðin, að fara
reglulega> landkönnunarferð í bát-
um, á hestum og á fæti, 800 mílur
inn í ókunn lönd.
“Nú, þið verðið drepnir af Indí-
ánum.”
“Viö komum aftur eftir þrjá
mánuöi; ef ekki, þá 'berið kveðju
vinum og ættingjum.”
Þégar járn’brautum sleppir, og
farið er að feröast á forna vísu,
þá sýnir sig fyrst hvilíkt féikna-
flæmi Canada er — stærra en öll
Norð.urálfan!
Einstaka býli verður fyrir okk-
ur og hafra akrar í kring. Ann-
ars er flatneskja auð svolangt sem
augað eygir. Undirskógur tekur
við af sléttunni. Þá merkur,
eyddar af eldi. Friðar lendur blasa
við okkur, askur, ösp og björk í
stórum breiöum en þess á milli
viðar sléttur sem lognsær yfir að
líta. Við sofum úti um stjörnu-
bjartar nætur, og auönin mannlaus
mörg hundruð mílur út frá okkur
á alla végu. Svala leggur á okk-
ur af grunnum stöðuvötnum, full-
um af spökum sundfuglum. Grá-
ir úlfar tölta í skógarjöðrum, hér-
ar spretta upp fyrir fótunum á
okkur. Jafnvel tjöld hins rauða
manns rekumst viö á. Mílu eftir
mílu, hundraö mílur á annað ofan
skilar okkur áfram inn í óbygðina.
Regn og sólskin skiftast á , storm-
ar og staðviðri.
Vissulega var þetta hið' fyrir-
heitna landið; viö gengum úr
skugga urn ])að.
Þó mun aldrei risa þar upp Svi-
þjóð. Þar kemst vort nýja vona-
land ekki fyrir. Hvers vegna?
O, það er lön.g saga að segja frá
þvi. Aðalefni þeirrar sögu lærð-
um við seinna, á skrifstofu emí-
granta í Winnipeg og alþingishús-
inu í Ottawa, og er á ’þessa leið:
Fyrst og fremst gnæfir hinn
rauði fáni Englands yfir öllu Can-
adalandi. Og þar sem England er
fyrir, ])ar gefst engum öðrum þjóð-
um rúm. Rúm gefst þar einstök-
ins, sem þeim er mjög viðkvæmtLg orgj.
nú sem stendur. Niöurlagsorðin| _ ... . . ..
lútá að þvi, að félag eitt útlent og! Gul1 er inJ°& emkenmleg teg‘
voldugt, hefir nýlega keypt stóra unci gjaldeyris, sem sakir langrar
víðsvegar um Sviaríkij venjú er orðinn enn einkennilegri
mýrafláka
og vinna þar nú mó til útflutnings.
Þýö.
Það er fljótlegt, alS hripa upp
ofanskráða frásögu um reynslu
mína, fljótlegra en að safna efn-
inu. Til þess gengu mánuðir og
ár á faraldsfæti — i svælulofti
Chicagoborgar, hjá æfintýramönn-
um á strönd Kyrrahafsins og úti á
dreifinni viösvegar um hiö miklaj
land.
Á heimleiðinni svifu þankarnir
dapra stigu að leita huggunar við
daglegum fréttum, álíka og þess-
um: “í dag fóru 750 emigrantar
með Hullbátnum. áleiðis tii Ame-
riku,” — að kuýja fram nýja mynd
af Sviþjóð í stað þeirrar, sem
hvarvetna mætir auganu: Lokað-
ar bæjardyr með borðum fyrir
gluggum: köldum hlóðum, er rign-
ir á og snjóar. Jú, mýrarnar okk-
ar, ])ær liggja enn ónotaðar, svo
tugum þúsunda skiftir í dagslátt-
um, mýrarnar á Smálanda heiöum.
mýrarnar á Lapplandf,—þær skulu
gefa þjóð vorri brauð, hundruðutn
þúsunda. Mýrarnar okkar! Flóö-
in okkar......
Eimskipið bar mig austur á við,
og alla tiö hafði eg hugann á þeim;
mýrunum okkar; flóðunum okkar.
Eg kenni aftur ilms af greni-
skógum og engjum, er vekja æsku-
minningar eins og vöggttvísur. —
Heima!
Þegar heim kom, og við bárum
samanvonir okkar við reynslu
mína, hersirinn rauði og eg, í lra.ll-
arsalnum í Auðnaborg, þá reyndunt
við að hugreysta hvor annan Sví-
arnir værti salt jarðar og yrðu að
dreifast víðsvegar meðal allra
þjóða. Svo var fyr á dögum. Þeir
herjuðu til Rússlands með Hræ-
reki*j og af þeini eru höföingjar
Við Winnipeg-vatn.
Viö hafsins heiöi bláa
í helgri sigur mynd
þar baSar björkin háa
sín blóm í daggar lind
hver rós á rjóðum bala
nú reisir merkið hátt,
og allar tungur tala
um tign og alheims mátt.
Með fegurð, fjör og gleði,
og frelsi, von og skjól,
á fold og báru beði
nú brosil^ alt við sól,
sjá himins geislar glitra,
er græða þúsund mein
og töfra hljón ar titra
svo tárin væta sfein.
Frá glaum og gleði-so.lli,
hér griðastaður finst,
þar blíði blœrinn holli
í brjóstið streymir inst,
hve ljúft er hér að læra
og lesa alheims mál
og nýja krafta næra
við náttúrunnar skál.
Ó, lagarflötur fríði,
þín frægð er víða kunn,
þú nærðir löngum lýði
við lífs þíns nægta brunn,
á þínum sterku ströndum
hver stundin hækkar brag
og tengir blómin böndum,
er boðar fegri dag.
Við hafsins heiði bláa,
er herrans veldi skráð
hið þreytta þjáða smáa
fær þrótt og nýja dáð
hér faðmast land og flæði
með fjör í hverri taug
og hlýjan hljóm í kvæði
við himins náðar laug.
M. Markússon.
en hann er í raun og veru. Þaö er
gjaldeyrir er liver sem ofurlítiö hef
ir um þaö hugsað hefir hlotiö aö
sjá, að þegar vér skiftum á gulli og
hveiti eöa bómull, sem hvorttveggja
eru afurðir jarðar og berum þetta
saman, verður munurinn *ekki svo
feikimikill. Þaö er eins og Mon-
taigne sagöi, þegar eg er aö leika
viö köttinn minn, þá er bágt að
segja nema kötturinn sé að leika
viö inig lika. Við borgum hveitiö
meö gullinu, en á hinn bóginn má
lika segja að gulliö sé borgað meö
hveitinu. Af því að gull er kaup-
eyri. þá er það háö lögmáli
framleiöslu og eftirspurnar og
verömæti þess hlýtur að breytast
samkvæmt því, sem eftirspurn og
framleiöslu er háttað. Vér verð-
Það tekst vel að kveikja upp á morgnana ef þér notið
”R0YAL GE0RGE“ ELDSPÝTUR
til þess, því að þær bregðast aldrei. Það
kviknar á þeim fljótt og vel. Og þær eru þar að
auki HÆTTULAUSAR, þEGJANDl, ÖRUGGAR. Það
kviknar á þeim hvar sem er. Þér fáið 1000 eld-
spítur í stokk fyrir 10 c. MUNIÐ ÞAÐ! Þér
megið ekki missa af því. Búnar til af
The E. B. Eddy Go. Ltd. Hull, Canada
TEE8E'& PERSSE, LIMITED, Umbofismcnn. Winmpcf;, Calgrary^ Edmocton
Rcgina, Fort William og; Port Arthur.
UnionLoao&lnvestmentCo.
45 Aikins Bldg.
Tals. Garry 31 54
Láaar peninga, kaupirsölusamninga.verzl-
ar með hús. lóðir og lönd. Vér höfum
vanaloga kjörkaup að bjóða, því vér kanp-
um fyrir peninga úí í hönd og getum þvl
selt með lœgra verði en aörir,
Islenzkir forstöðumenn. Hafi_8 tal af þeim
H. PETURSON,
JOHN TAIT,
E. J. STEPHENSON
F réttabréf.
Ef vér snúum oss aftur að spurn-
. ...gunnþ sem vér bárum fram í
um þess nú litt vanr. af þvi aö gull: upphafj þessa nláls, þejrri hvai5 af
er nú nærri þvi alstaöar viðurkend- gnllinu veröi, ])á sjáum vér, aö frá
ur gjaldeyrir, og þessvegna finst ])riöjungi til helmings þess, fer til
oss svo sem sjálfsagt og þægilegast iðnaöar. Hinn helmingurinn er
aö ákveða því vist fastákveðiö verð | 'uyntaðiir1, og mikill hluti hans
v. • , , • -v , , lendir aö lokum í rikisbankana.—
—og allir aðrir hlutir virðast taka , . , , , „ ,
b , Þannig ma og geta þess., aö a ic/
verö breytingum eftii þvi. Þetta árunum frá 1900—-1910 lentu þang-
er aöeins tilfærileg frelativej hreyf- áð rúmlega $1,800.000.000 af $3.-
itig; en þaö er ekki ósennilegt, að' 800.000,000. Yið þetta jókst gull-
á þá leið fari með gulliö sem eitt forSi bankanna úr $2,800.000,000
sinn fór nm silfur, er tileinkaö var UPP 1 $4400.ooo.ooo .. Og ef
.......... , . , við bætum viö stiornarbankana og
alika fqrrettmd, þa. og kynm þaj fjársjúeina ölhl hinu mikla láns-
svo fara að paltinu ykist gildi. Frá' trausti, sjáum vér, aö mjög lítill
vísindalegu sjónarmiði er auövelt hluti af gullforöanum lendir hjá
aö gera sér þaö augljqst, aö af einstaklingnum, og er þaö í fullu
veröhækkun gulls mundi leiða sam-1 samneim viö þá f jármálakenningu,
. . , , , v, , , , aö gulliö heri aöeins aö teljast tákn
tinus hlutfallslega, verölækkun a •” . . , , 1 ...
. 1 verömætisins. lientugt vegna log-
öllum hlutum sem keyptir eru fynr unar eShs> og þess, hve litis er
gull. En í reyndihni fer svo, aö til af þvi, en ]>egar nm miklar upp-
hagfræðingar eiga öröugt með að hæöir er aö ræöa, þykir miklu
gera grein fyrir hinni réttu stefnu. Mentugra að nota seðla og ávísanir
uppruna og einkenna þessara verö-!1 viöskiftum’ manna á milli.
breytinga, vegna þess, aö svo margt
kemur þar til greina. Samt sem!
áöur er ])að sannleikur, sem ekki
fLausl. þýtt úr Lit. DigestJ
Opinber auglýsing.
9LÉTTU OG SKÓGAR ELDAR.
yí^THYGLI almenDÍngs er leitt að hseltu
þeirri og tjóni á eignura og lífi, sem
hlotist getur af skógareldum. og ítrasta
varúð í meðferð elds er brýnd fyrir mösn-
um. Aldrei skyldi kveikja eld á víBavangi
án þess að hreinsa vel í kring og gseta elds-
ins stöðugt, og slökkva skal á logandi eld-
spýtum, forhlaði o. þ. h. áður því er
fleygt til jarðar.
Þessum atriðum í bruna-bálkinum verð-
ur stranglega framfylgt: —
Hver sem kveikir eld og laetur hann ó-
hindrað læsast um eign, sem hann á ekki,
lætur eld komast af landareign sinni vilj-
andi eða af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö hundruð dollara sekt eða árs
fangelsi. ,
Hver sem kveikir eld og gengur trá hon-
um lifandi án þess að reyna að varna hon-
um að útbreiðast um annara eignir, skal
sæta tuttugu til hundrað dollara sekt eða
sex mánaða fangelsi. '
Hver sem vill tveikja elda til aö hreinsa
landareign sína, verður að fá skriflegt leyfi
næsta eldgæzlumanns. Þegar slíkir eldar
eru kveiktir, skulu sex fulltíöa menn gæta
þeirra. og umhverfis skal vera 10 feta *ld-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
brýst út og eyðir skógum eða eign«m, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundruð
dollara sekt eða árs fangelsi.
Hver sem sér eld vera að læsast út, skal
gera næsta eldvarnarmanni aðvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til að skora á
alla menn til að slökkva, sem eru sextán
til sextíu ára. Ef menn óblýðnast, er
fimm dollara sekt við lögð,
Samkvæmt skipun
W. W. CORY.
Deputy Minister of the Interior.
Til sölu á Wellington ave., á-
MozarL Sask., 17. Ágúst 1911.
Fáar fréttir héöan nema bærileg | l)essum spumingum.
verður móti mælt, aö meö því aö úr
námum lieimsins kemur á ári hverju fast vi® blómagarðinn þar, hús á
$500, 000.000 gulls, þá hlýtur það 46 feta lóö; hefir 4 svefnherbergi
að fá einhverj.a frárás. En hver^og er bygt úr múrgrjóti. Fæst
er hún? Hvaö veröur af öllu'ýiö lágu veröi. Góöur staöur fyr-
])essu gulli? Margir lesenda vorra ir i’ti3 apartment block’. Nánari
hafa aö likindum reynt að svara upplýsingar að 655 Wellington
ave.
líöan allra yfir höfuö. Rigninga-
samt liefir ]>etta sumar veriö meö
Herra de. Launey leitast viö að^
__________ r_____________________ svara spúmingum þessum og bygg- KENNARA vantar til ag kenna 4
mesta móti, og þessvegna gengur ir svöf sin á skyrslum hins nafn- Baldursskóla No. Veröur aö
heyskapnr seint og illa, og er‘því ^ræ£a hagfræ^ings Andre louzet hafa “^nd or 3rd class profession-
lítill heyskapur ennþá. Hveiti og um niálma og nxeöferö þeirra. Hér al certificate”. Kensla byrjar um
akrar almennt meö bezta móti. ef ver?iiu' aöeins minst a svör hau 1. Sept. og heldur áfram til 15.
ICK1 . 0„ ar _U11 C1U 11U1U11 , ekki koma skemdir, nfd. frost eða fáumoröum, en mjög merkileg eru’ Des. Byrjar aftur um 1$. Febr.
komnir ])ar i landi og á Englandi, hagl. Ekki búist við aö' hveitislátt- Þau e'g' a8 siður 1 he,lcl ,siuni °S Umsækjendur tiltaki kaup. Skrifi
er höfðingjastéttin norræn að
kyni. Nú gerast ])eir óöalsbændur
í Ameríku.
“Viö veröum aö láta okkur
lyndá,” kvaö rauöi hersirinn, “aö
beita æskukröftum og manndóms-
þrótt fyrir framandi þjóöir Aldrei
ur byrji hér fyr en frá 25. til lokjg,ögg grein geriS fyrir lK'inl- Me«- t\\ B. Marteinsson.
m | al annars segir höfundurinn. aö af
Nýlega liefir flutt hingaö tó l>vi a« mestur hluti óimnins gulls
Leslie. P. N. Jolmson. og byrjaö se flutt trl Umúíma þa lend, þrir-
hér trjáviðarverzlun, er það góöur
Í4 t.)
Hnausa, Man.
drengur og væntanleg framför fyr-
ir bygðina, og ættu menn að kaupa
hafa Svíar fengið. að berjast fyrir af honum hér í kring, og vita hvort
Svíþjóö, nema ]>á stuttu stund, sem lvann gerir ekki eins vel við þá og
hún var stórveldi.
En þrátt fyrir þessa huggunar-
um mönnum af öörum þjóöum, grein, féll okkur þungt, að vonirn-
vitt og vænt, örugg laga-vernd og
atvinnufrelsi. En öðru þjóöerni
en engelsku eru sund öll lokuð þar.
Alt um það fá emigrantar ókéypis
lönd þar i ferhyrrtdum sWákum.]
Öllu landi þar er skift í ferhymda
reiti og af tigulreitum þeim fær
útlendingurinn aö eins annan-
hvorn. Öörum hvorum halda Eng-
lendingar sjálfir. Þegar útlend,-
ingarnir hafa sezt 4 sínar skákin.
geta þeir ensku sent framandi
ar skyldu bregðast.
aðrir trjáviöarsalar hér í nálægö
Þá eru nú sambandskosningar
fyrir dyrum. Heimskringla spáir
(meö miklum gleöilátumý, aö dag-
Þá skákaði eg fram ]>ví, sem eg ar Laurier’s séu þegar taldir. Þaö
bjó yfit, til aö bæta úr vonsvikun- er meir en hálfur annar tugur ára
urn, og segi meö spekingssvip: síðan hún hefir spáö þessu. En
“Mýramar okkar! mýraflákanaj altaf reynst fals-spákona. Skyldi
okkar hér í Svíþjóð, hundraö þús
und dagsléttur, skerið þær frarn!
*) Rurik er nefndur sænskur
eöa norrænn höföingi, er stofnaði
riki Norömanna í Rússlandi 9. öl ’.
(Garöaríki).—Þyð.
KENNARA vantar viö Hecland-
tilboöuxn veitt
SímiÖ: Shérbrooke 2615
KJÖRKAUP
Bæjarins hreinasti og lang
bezti KJÖTMARKAÐUR er
♦♦♦♦
0XF0RD
♦♦♦♦
fjóröu hlutar þess til enskumæl
andi manna. En ýmislegt hjálpast sk?!f’ _ I2/J;
aö til ]>ess, aö inestur hluti alls 6- jmo, a
unnins gulls lendir í höndum einna ^115 . , , , . , ,
fjögra gullhreinsunarmanna í Lund mentastl^: kensIutimr frá
únum, hvaö svo sem verður af því td 3?, Jum 1912
Pall Amason, Sec. Treas
Imóttaka af undirskrifuöum til 20.
Kennari tiltaki kaup og
Sept.
þar á eftir; styður aö því bæöi ]>aö
bvaö Englendingar eiga hraöskeiö
gufuskip, og eins bitt aö verzlunar-
liættir brezku þjóöarinnar eru betri
og hagkvæmari en annara þjóöa.
(4 tj
Marshland. Man.
KENNARA vantar til aö kenna á
Framnesskóla. Kensla byrjar 18.
Michael Chevalier spaöi því einu, Sept. og stendur yfir í þrjá mán-
______ _ ___ sinni. að gull mundi falla mikiö í uöi. Ef um semur getur sami
sami andinn ekki rtiæla fyrir munn verfii af Þvi aS hætt M81 a!S bnika kennari fengiö aö kfinna aftur eft-
hennar enn þá? Þaö sjáum vér 2i.| ÞaBti\ iðna8fr^ En sú notkunhef-j jr ný4r. Umsækendur tilgreini æf-
Sept. næstk. Vonandi þegar ten-
ingnum verður kastaö. aö hiö bezta
komi upp, svo befir þaö verið liing
aö til; þess mun lwer góöur dreng-
ur óska. X.
ir ekki minkað heldur "vaxiö. en ; ing( mentastig og kaup það sem
peningaiþörfin hefir þó vaxiö énnþá óskaö er eftir. Undirritaöur veit-
meira.
Hér á eftir fara ályktunarorð hr.
de Launays:
|ir tilboöum móttöku.
Framnes. Man., 22. Júlí 1911.
Jón Jónsson, jr.
KomiO og sjáið hið mijfla úrval vort
af kjöti, ávöxtum, fiski o. s. frv.
Veröið hvergi befra. Reynið
einu sinni, þér munið ekki
kaupa annarsstaðar úr því.
EinkunnarorO: i LXgt Vkrð.Gæði,
, ( Areiðan-lkiki,
Stórgripa lifur 4c pd
Hjörtu 15c upp
Kálfs lifur 10c
Tunga ný eða sölt I5c
Mör lOc pd
Tólgur lOcpd.
545 Ellice Ave.
Talsími Sherbr. 2615.
Hann virtist fá ný innyfli.
“Eg þjáöist ákaflega ef
hverja maltíð, og engin lyf virti
gagna mér”, segir H. M. Youn
peters, ritstjóri The Swan La
View, Otio. “Fyrstu inntökur
Chamberlains magaveiki og lii
ar töflum f'Chamberlain’s Stoi
ach and Liver TabletsJ, fær
mér bata’, og viö aöra flösku \
sem eg fengi ný innyfli og fu
komna heilsu.” Seldar hjá ölF
lyfsölum.