Lögberg - 12.10.1911, Blaðsíða 4

4-
LÖGBERG, FIMTUDAGIN N 12. OKTÓBEk 1911
LÖGBERG
Gefiö út hvern fimtudag af The
CoLUMBIA PnKSS LlMlTEI)
Corner William Ave. &
SherbrooVe Street
WlNNIPEG, — MaNITOPA.
stefán björnsson.
EDITOR
J. A. BLÖNDAL,
BUSINESS MANAGER
UTANAsKRIFTTIL BLAÐSINS:
TKeColumbia Press.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
utanXskript ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG,
P. O. Box 3084, Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI. GARKY 2156
Verð blaðsins $2.00 um árið.
innanríkismála rá6gjafans, 1xe6i liafi veriS áfátt í hinuni langa vil láta þess getið liér, J>ó aö þa6
at5 j>ví er snertir aS greiða fyrir' stjórnarfenli I.aurierstjúrr^aritinar. i.rjoti bág vio skoðunum margra,
innflutningi fólks og a?> gera inn-; Enginí stjórfv hefir .ncikfkru, sinni jaö eg fæ ekki séð að Fort Church-j
flytjendunum landnáin’fi sem hag-'verið til. sem ekki hefir misstigið j liill sé í nokkru betri höfn en Port
kvæmast. í j>ví skyni var land-'sig, eða gert glappaskct. E11 því j Kelson. Og það légst i mig, að
töknl gunum breytt t l batnaðar, h’'ldum vér hiklaust frant. að mis-j rannsóknarmenn liafnar stæðanna
sölu skilmálar á skólalönduntim töikin. sem Laurierstjórninni hgfaitelji Xelson Ix'tri endastöð. Hvað
gerðir aðgengilegri, bændum gert orðið á. séu svo fá og smá, að ]>au sem öðru ííður, verður Hudsons-
greiðara fyrir tint að ná i gott út-Lsé hverfandi í samanbtirði við all-jilóa brautin íyrst til j>ess að koma
sæði og margt fleira gert landnem- ar ]>ær mörgu og' miklu framfarir: sjávariylkjunum í náið satnband
um til hagræðis.
f g umhætur, sem hún hefir komið
til vegar og glætt á ýmsan liátt
með forsjá og dugnaði.
í samgöingumálum liggur stór-
mikið starf eftir Laurierstjórnina.
Transcontinentail hrautin verður i Mestar þakkirnar fyrir j>að bera
þeim efnum mesta stórvirkiö, semjhnuttm. stjórnarfomianninum ald-
eftir hana liggur. Sú stjórn á og'urhnigna. er aöal formennskuna
heiður skilinn fyrir að hafa byrjað Baföi og þyngsta ábyrgðin hvíldi
á lagningu Hudsonsflóa hrautar- á. ágætismanninum Sir Wilfrid
innar; ]>á hefir Laurierstjórnin og baurier. Hann er sigraður stjórn-
við siéttufylkin. Hún komttr á
nýjum viðskiftum milli austur
vestur hluta Canada, og
Ihc BOHISION BANIi
SELKIRK OTlBUIfl.
AHs konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóðsdeildin.
Tekiö við innlögum, frá $1.00 aB upphæt
og þar yfir Hæstu vextir borgaðir tvisvai
sinnumáári. Viðskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinv,
Bréfleg innlegg og úttektir a%reiddar. Ósk
að eftir bréfaviðskiftum.
Gtieiddur höfuðstóll..$ 4,000,000
Vf-prsjóðr og óskifturgróði J 5,300,000
Allar eignir..........$62,600,008
léttif ; InnteigDar skírteini (lettsr of credits) selé
fót
°g|
undir viðskifti mil'li sléttu'búa og'
Vest-Indíumanna, báðum til mik-
illa hagsmuna.
"Eg neíni Newfoundland til _
Jteirra landa er fá munu afurðum
sínum nýjan markað þegar Hud- |,
í?em eru greiðaoleg um allam heim.
J. GRISDALE,
bankastjóri.
kostnað
r_ málakappinn mikli.
skjöl
skal
en skygöan
Yfirlit
látið gera marga og
sama S'kurði. svo sem
skurðirn, dýpka St.
fljótið. og hafnarbætur
göngubætur víðsvegar við ár <;g
vötn; hér i Manitolba hefir 'ekki j van(,t> 'verri
hvað minst hagræði verið að St. I^etjast í sess annars ein
Andrews lokunum. er Laurier-; 'ttennis eins og Sir Wilfrid Lauri
stjórnin lét gera.
Framfarirnar í hermálum ogj
flotamálum hafa orðið mtklar. Sirj
j Wilffid Laurier ihefir í ]>eim efn-j
{utp réttilega stutt sjálfstæði þess-
jarar þjóðar. Stjórn landhersinsj
sonsflóa brautin er á komin. Má
Með það i lniganmn, sem nú
fir verið sagt tná spyrja: hvern-1
NORTHERN CROWN BANK
AÐALSKRIFSTOi-'A í WIHNIPEG
Höfuostóll (loggiltur)
Höfuðstóll (greiddnr)
$6,000,000
$2,200,000
Formaður -
Vara-formaður
Jas, H. Ashdown
Hon.Ð.C- Cameron
STJÓRNENDUR:
Sir D. H.
H T. Champion
W, C. Leistikow
McMillaD, K. C. M. G.
Capt. Wm. Robinson
Frederick Nation
Hon. R. P. Koblin
Allskonar oankastörf afgreidd.—Vér byrjum reikninga við einstaklinga
eða félög og sanngjarnir skiimálar veittir.—Avísanir seldar til hvaðastaðar
sera er á Islandi. —Sérstakur gauraur gefinn sparisjóðs innlögnm, sem hægt
er að byrja með einum dollar. Reutur lagðar við á hverjum 6 mánuðum.
T. E. THORSTEINSON, Ráðsmaður.
|Corner William Ave. og Nena St. Winnipeg. Man.
: í ií?
lítum
Welland- skjöld ber hann af hólmi. — Eigi nn leggj.t þaö til ekki í naíni ^joáldsaga er þaö.-
>ví neita'ð að herra Borden laudstJorans- heldur elus Eng‘ Hvað ntér virðist unt þaö atriði,
oir satrí-1 er fy'rir margra hluta sakir merk- leud;llgur nscu' aun, Canadax og vil eg leitast við að segja, að ein-
* ur maður, en l>að er meir en lítill Newfoundlandi og alnkinu að þer hverju leyti. Akveönari orö en
mdi, merri ]>vd hverjum sem er.degtu& ohirht,ð ,mein s,Umd a og þetta ætla eg ckki að viðhafa
mikil- mein V1^ þcssa elztu nylendu vegna ]>ess. að niér dettur tkki i
krúnunnar. [>ér getið ekki öðlast hug að kveöa upp neinn fullnað-
. ! hylli þeirra með þvi að forðast þá.:;;Tdóm yfir sögunni.
j Eins og mæðurnar í afskektum X'afnið er vel valið. Sagan seg-
j skógar héruöum Quebec fylikis j jr fyrst frá því, að þvottakonur
hafa ge.g af orðinu "herfloti,’ a.f nokkrar óskuðu. að steinarnir í
;]>ví að þær halda að börnin verði holtunum um.hverfis þær væru
j slitin tneð valdi úr örmtvm þeirra, j orðnir að gulli. t>ví næst verður
ef liann verði stofnaður-—eins eru 1 gullfundur i nánd við Reykjavík
til fjölskyldur í Newfoundlandi, 1 þýgjngarmikill hlekkur í sögunni.
vér á ‘‘Gull”? Hvernigl
?
Um nónbil
j er er, og sikipa
! að verða líti'l.
>ann sess an pess
Landstjóraskiftj
‘hefir um hans daga komist í hend-j ‘ , ,, ( „
á föstudaginn var|l!r jiérlendra yfirvalda, herráðsins, /ag I2j 0 0 >e‘ ,el sama sem óttast sameininguna af því að Svo er það sjórinn, sent á að
afhenti Sir Wilfrid Laurter Greylen var áðttr í höndumBreta. Vís-;ur nr Cana<la> sem verið hefir hér|hún vergt til ,,ess> lbörn þeirra verða gullkistan. Siðan er það
landstjóra lausnarbeiðni sina Jra j,- jjj jjérlends flota hefir og verið a,1< s P 11 S1 as j 'u SJO ar' °& verði tekin og notuð eins og for-.sólsetrið. sent er orðið að gulli, en
stjómarformenrisku-starfi Canada, [ mylItlaöur> stefna LaUriers súþatt 'ue,rj,v,usældum ( !agUa eu hlað í fallbyssnr yðar. jí sögulok er sálafriður hið æösta
eftir fimtán ára viturlega °g|aþ ,kipin skuli gerð hér i landi.i. es u e e ' a w’ >rirrennarar "Herrar mínir ! I>að er margt gull. Sá sálarfriður er'beinn ávöxt-
skörulega íormennsku I fvrir hérlent fé oet að á beim séu 1,m • a ,er ,re^ . avat ur, scm senl eg vildi rnega segja við yður, jur af ]>ví, að lífsskoðtm höfundar-
,nu er að st.ga a sk.p meö foru- ,ne5limi Canadian Cluh. Þ.að er ájins fær inngöngu í hjörttm. Þeg-
vðar valdi, ef eg má komast svo að ar séra Þorvaldur, aðal-sög.ihetj-
af Connaught °rS* e'nU slunt euu’ aS llalda UPPJ an í báðum sögtmum, “Ofuref i”!
föru-
stiga á skip með
neyti sinu, alfari til Englands.1
Eftirmaður hans veröur' sem kunn
nteiri vinsældum að fagna en
fimtán ára viturlega °g. aft s-kipin skuli gerð hér í
j fyrir hérlent fé og að á þeim séu
Laurierstjórnin getur litið með j hérlendir menn, og að þing og
ánægju yfir hið unna starf sitt, j stjórn skuli hafa fult og óskorað
fyrir margra hluta sakir. Stjórn-! forræði flota vors. er ætlað sé
artíð hennar hefir verið sannköll-j fyrst og fremst að hakla uppi
uð blómaöld í sögu þessa lands, j strandvörnum og í annan stað
því að víðtæk hafa framfarirnarj styðja Bretastjórn í ófriði þegar
orðið á flestum sviðum. Þessu hafaj þjóð og þittgi þykir nauðsyn bera
andstæðingar Sir Wilfrid Lauriersjtil þess.
ekki getað neitað, og þó að honuntj Latirierstiórnin hefir ómótmæl
auönaöist ekki að hljóta fylgi
þjóðarinnar í síðustu ikosningum
sézt bert hvílíkt mikilmenni og Má hemia.a ýms díemi því til
stjórnvitringur Sir Wilfrid Latiri- s5nnunar Hún hefir greitt fyrir
er er, á því, að conservatívu blöð-, (jændum með útsæði eins og fyr
in hafa undantekningarlaust fariö ar g.eti5 Hún hefir komið á
unt hann réttmætum viróingarorð- |,etra ertirliti um kornflutning en
um og unnað honum sannmælis, ;lliur var Qg. gert iiami auðveldari
eftir að hann var sigraður. |a ýmsan hátt, látið gera fernjslu-
ósigrinttm tók Laurier eiris og palla él°ad'n& platforms) o. fl.
eðlimir Canadian Club
snúið Borghildi
hinu bitra hjartalagi hennar,
Ugt er,íertogiun ai, VAU1“*UBI*1>jháfleygum hugsunarhætti. Leyfið og “Gulli”, hefir,
t ðurbroðir George s. konungs, mér a5 fela 6ur a5 ta me5 ar_ frá
r. r .. .. . vekni þeirra ahrifa, sem ver5a til segir liofundunnn • <,'Osr bau fundu
• þess að mota liugsunarhatt barn- bæöi, afi 1 sol salarfnðanns verð-
anna. Fáið hina beztu kennara, ur alt að gulli, lika reyikjarsvæla
’uiginn landstjóri hefir kynt sér hvað sem ]>að kostar, kennara sem mannlífsíns.... Og að alt annáð
ugs- gttll er mannssálinni fánýtt til
gagns; frambúðar.”
um alt landið og er skemst á að gætið þess, að ímyndunarafl barn- Óvist er þaö af þessari bók. að
minnast er hann fór norður til anna sé hæfilega örfað með vel- höfúndurinn trúi á nok'kurn gttð,!
Hudspns flóa i íyrra. Hann hefir vöklum myndum, bæði í skt.la- nenta að eins í þeim skilningi. sem
liaft hin happasælustu áhrif á stofunum og með kvikmyndum. algyð'smenn (panþeistar) trúa, að
mörg velferðarmál Canada og sem þurfa að vera vel valdar því að öll náttúran sé guð, og að ekki sé
lorið sæmd Jandsins mjög fyrir annars eitra þær hiigi æsku lýðsins til neinn annar guð en náttúran.
hrjósti. íneö syndsamlegum tilhneigingwm. Auðvitað talar hinrn kristni prest-j
Nokkrir helztu menn í Ottawa. 'Eg vd ekl<i setjast niður án'ur, séra Þorvaldur Gunnarssou,
>ess að láta í ljósi fögnuð minn um guð; en hann telur trú Þor-!
1 anlega sýnt þaB, að hún mat hag ltag Canada eius og Gre>' Iava^Ur-jkenná tórnunum sjáLs’æðar I:t
- bænda hcr í Vesturland nu mikils. llanu hehr L'rðast svæ> að Segja amr og að verða oðrum til gag
sönnu mikilmenni og kjarkmanni ]>ví um líkt. Hún hefir séð um nteðlimir Canadían Cluib, gengust .. ... ,
sæmdi Hann hefir sýnt sig mik- að kæliútbúnaður hefir verið sett-' fyrir veglegu kveðjtt samsæti 27. >':,r Peirri einstæ8u og miklu ham- bjorns a Signrlaugu fullgilda. sálu-
inn í ósigrinum eigi síður en sigr-jur í flutningsvagna og gert bænd-'f -ni- til virðingar við landstjorann. mgju sem eg íhefi notið þessi sjó hjálplega trú, og Sigurlaug, eft-j
Með framkotnu sinni nú um á ýmsan hátt miklu hægra með r>g mintist hann ]>;n veru sinnar hér farsælu landstjornar-ár mín. að ir að hún hefir snúist, segir Þor-
i átrætri ræðu. Hann kvað alla cg hafÖ1 Slr Wilfrid Latirier að birni. að það, að sættast við guð,
Canada, og sé í raun og veru ekkert annað, en!
ínum og þakkaði það fögrum orð-; ^Ir- Borden að leiðtoga minni að sættast við menn. Af þessu verð-1
I póstmálum hefir frjálslynda U)n 'j'alaði ]>á urn brezka alríkið,' Flutans, og eg get óskað -Canada ur ekki mikið ráðið. hvort höfund-l
hefir hann gefið öllutn fylgjs- að koma varningi sínum til mark- > ágætri ræðu. Hann kvað alla cg,hafÖ1 Slr Wdfrn
ntönnum sínum fagurt eftirdæmi, aðar en^ áður. j landsmenn hafa verið góða sér og ^tjói naj fornianni í
og það hlýtur hinni fráförmi stjórn
að vera fagnaðarefni að hún var
ékki feld sakir stic'tíniarreiksturs ”aint)an(lsstÍórnm unni'ð nlikiö og sagði sér hefði helzt verið fundið W',%inni tjl haaningju, yfir þvi láni.urinn trúir á persónulegan guð
X.MM icm SdMi sijup ini i OK.SUUÍ. y^rft VAri, f tvíjBfmála ctiAr.ior- ....... ... • - að húll ___ _x— .....Y*. __„1I._:______
síns. heldur á framkvæmd einhvers
iarft verk. í pctetmála stjórnar- ,)a5 til for4ttu. aö hann
Tiii.k'ilvægasta* atriðis i‘ stefnu sinni, ;,.ej,,lin"i v?r ****** ^ Mn ríkisma«ur, og játaði hann aS svoj f'okksforingja. fori
er um hálfa öld hafði verið mesta ^ . V,S’ “ns °g ’ fIeirl stJorn;'r- væri en taldi s* það til gildis, hverJ11111 mann, ]><
áhugamál báðum stjómmálaflokk- ' U ' Um jarnt S j' a@ur. fundu vegna yfirhurða brezku þjóðanna. íynrmyndar og
b ...................menn til þess. að hnrðargjalrl a +.i„«: u____________________________..... __..:x sak:r mannkosta
skvldi eiga aðra
foringja sem
þessa lands
iigantál báðuin stjó
tinrn. og stjórnin sjálf ha'ði hjarg- bréfum póstflutningi
fasta tru a að yrði landi ]>cssu og
lýð til hlessunar.
a Þá talaði hann um vöxt og
var of
liátt. Burðargjald' á bréfuni var 3
eent þcgar Laurierstjórnin kom til
Hér að rantan var drepið á það, valda, og það var einróma álit
stjórnartið Ííauriers og ráða- fjármálamanna afturhaldsstjórnar- franiforum Canada, og yfir vexti j
að á
neytis hans hefðu framfarir orðið
hér í landi á flestum sviðuni. Skal
hér á eftir íhiiga ]>að nánara og
htúda á hverjar þær eru helzt.
X'erzlun og v ðskifti hafa.nærri
því ]>refaldast á stjórnartíð Lauri-
ers og einkum hefir verzlunin við
Brcta vaxið stórmikiö. E
sérilagi að ]>a/kka brezku to'l-
hlunnindunum, sem Fie’ding, hinn
ágæti fjármálaráðgjafi Laurier-
stjórnarinnar fékk lögleidcl 1897,
]>rátt fyrir megnan aijílróður af
hálfu a ’turhaldsmanna. Nú er
sv > kornið, að amLtæðingar Laur-
væri al- ao lmn sKyuu eiga aora ems eoa ao ems aineimsatno.
Það er víst, að höfundurinn!
trúir á mannúðlegt,1 ikærleiksríkt
eftirbieytni, ]jfernj 0g er maj-gt; \ þvl samban^i
............ .. , . . ii báðum sögunum fagurt. I/kn-
m sjo at tefir það venð hlut- arstarf séra Þorvaldar, Ragnheið-
>ví að eg er Englendingur, ■' %Jnalefni nkl*uS'fr og Sigurlaugar, þegar hún hef-
hefi eg glaðst yfir efnalegum’1 - , f- j(, . auner- r a,ir snúist til betri breytni, er göf-!
f hn tl« hefl egaldmhejrt^om.k-!^. Annað er víst. það að höf-
vi5_ sakir mannkosta.
gang Canada á þessa leið:
“ Af
er hlutdrægnin í þessu. Höfund-
nrinn er auðsjáanlega að korna
því að, að enginn geðfeldur maðuri
sé í hópi þeirra manna í Reykja-j
vík, sem halda fast við lúterskanj
rétt-trúnað. Svo rnikla hlutdrægni;
ætti enginn, sem vill vera kennari |
al]>ýðu, að leyfa sér.
Eftir þvi sem eg hugsa meiraj
um ]>essa hók, eftir því verður þaðj
ljósara fyrir mér, hve óislenzkj
hún er í anda. Fúslega s<kal við
það kannast, að lýsingarnar á
þyottákonunum og fiskiinönnunum
og ýrnsurn öðrum einstaklingum,
t. d. Karli keisara, eru í alla staði
•íslenzkar; en hugsjónir þær og
dygðir, sem haldið er á lofti í sög-j
unni, eru frá öðrum löndum, og
]>ó þetta sé ágætt sem prédikun, ef
útlendu hugsanirnar eru góðar. þá
getur það ekki verið rétt mynd af
íslenzku þjóðlifi, nema með svo-
feldu móti, að íslenzkt þjóðlíf sé
búið að taka á sig þetta útlenda
snið.
Það. sem sérstaklega hryggir
mig í þéssu sam'bandi, er sá
skortur setn er i bókinni á íslenzku
htigrekki. Sú hugsjón.. sem haldið
er á lofti í öllum íslendingasögun-
um , er hugrekki, og eg veit ekki
hvort manneðlið á nokkurt göf-
tigra einkenni en þetta. En í “JOf-
urefli" og “Gulli” eru því nær ein-
tóm vesalmenni, að Þorbirni ein-
um undanteknum, Persónurnar
eru ekki eins og þróttmilklar ís-1
lenzkar fjallajurtir, heldur eins og
útlend blóm, sem ræktuð hafa ver-j
ið í vermireitum. Framkoma séra
Þorvaldar á fundinum, sem dæntdi
hann frá embætti, getur ekki vak-j
ið aðdáún hjá neinium karlmanni. j
Og hngsið yður Þórarinn Stein-j
grímsson verkfræðing, sem á að
vera karlmannlegur maður og á að
ihafa töluvert siðferðislegt hug-
rekiki, þegar hann kemur í veizlu
Þorbjarnar, til að láta h^nn vita
uni þaö, að skip lians sé ósjófært!
Þegar Þorhjörn vill ekki láta að
orðum hans, hugsar Þórarinn sér
að segja mönnunum að skipið, sem
þeir ætluðu sér á þá nótt, sé
manndrápsbolli. Flann stendur upp
á stól óg byrjhr á ræðu: “Eg er
hingaö kotninn til ]>ess að.....”
100 ARA STARF
og aöeins
einn dollar og fimtán cent
í aðgerðir og olíu
Venjuleg Sharples rjómabússkilvinda
afkastaði nýlega starfi, sem jafogildir
100 ára vinnu á fim til átta kúa búi. Hér
er skýrslan. Hún sannar a8
SH4RPLES
TUBULAR SM ILVINDUR
eru beztar í heimi.
Stœrð skilviodunnar, No. 4 Tubular
Skilur á klukkustund 500 pund
Skildi samtals, 2,600,000 pund
Sveifinni jnúið 14,352,000 sinnum
Eytt til oliu, 75 centum
Varið til viðgerðar, 40 centum
Tímaeyðsla við olíusmnrning i5mín.
Tímaeyðsla til viðgerðar og samsetn-
ingar, 20 mín.
Þessu mikla verki afkastaði venjuleg
Tubular—sama tegund sem nú er að
ryðja sér til rúms. Skrifið eftir mynda-
bæklingi, sem sýnir hvernig hún stóðst
slitið.
Þér eignist að lokum Tubulur skil-
vindti því að í henni eru ekki diskar,
hún hefir tvtifalt skilmagn, skilur
(flijc5tara og betur en aðrar. Marg-
Lorgar sig með því að spar^J>að
sem aðrar eyða, EndisWífs-
tíð. Abyrgst af elsta skilv.
félagi álfunnar. Umboðsm.
vor sýnir yður fúslega Tub-
ular, Spyrjið oss um nafn
hans, ef Þór þekkið hann ekki.—
Skrifið eftir verðlista No. H43
b*-m§r°s
THE SHARPLES SEPARATOR CO.
Toronto, Ont. Winnipog, Man.
Með þessa 'bók í huganum má
gjarna spyrja;
Hvert stefnir íslenzk menning?
Ekki er sú spurning lögð framí
neinum óvingjörnum tílgangi, og
ekki neinu vonleysi út af núver-
andi menning íslands, heldur að
vdkja hugsun.
Riínálfur Marteinsson.
v • f-u--< x hennar sem áður var dóttir en er gremju eða kefni undurinn trúir á sáluhjálp allra
mnar. að engm tiltok væru að UCI,Ilal SLU1 aou[ vdl uolllr' tn er orð af hans vörum eða ósík nm i •
. ■ , . v • , T • nn hiálnsom svstur hióð alríikísins • ’ manna. Þorhjom,
læikka htirðargjald ð. Laurier- 1111 nJalPsom sjsitir jíjoo airtKisins. pcrsónu eea unóhefð lians oít hrcr- * • ••
- •• • x. Ff bér rannsakið ræður sem e<r 1 , g uppneio nans, og peg- rrntðurinn ’ i sognnnii
stjornm gerði ]>etta engu að sið- , ,.pe rannsaK1° ræottr sem e? ar hann £r or5inn formm • •
ur. Hún færði burðargjaldið nið- hetl 'hut s,?iari eS varð#landstjon, ]duta ffans Flátignar, þá
ui' í 2 cent og lækkaði auk ]>ess |ia vænti eg að ]>ér gctið ekki fund- ilann j1(;r
verð á póstflntningi ýmsuni, eink- i('’ n',kj'la setning í þeim, þar sem
irn frá Bretlandi, og ]>rátt fyrir eg hefi kalfaB ^anacia nýlendn eða j hann var bau fimtán ár • . . ,
3 j'ður nýlendumcnn. Eg hefi lika , 1 .T ar- mgar, þo hann i raun og veru væn
ávalt gert mér far urn a« glæða n gegnd' , stJornarfor-J glæpamaður, því það-nægði. að
því n'f lnS„ /, • r b° aÖ eg se sættast við mennina ;og þótt hann
aðal-“vondi
í sogunnn er ekkert
nnnni annað en “óstýrilátt barn guðs”,
. mun Sem varð hólpinn af því að trúa á
,e tir sem hingað til verða Sigurlaugu. Hann þurfti ekkert
unn sami, ötnli þjónn þessa lands;afj vera að biðja guð fyrirgefn-
'r b ð l,4Cll;i var® su breyting á fjárhagn- -
,L tun í póstnnáladeildinni að tekju- ‘
hallinn hvarf bráðlega, vegna ]>ess
að viðskiftin jukust svo mikið og
nú i mörg. ár hefir verið drjúgur
tekjuafgangur í póstmáladeildinni.
samhug yðar við alríkið mæð
að forðast,
orðatiltækið
|>egar iner var
“ráðgafar mínir
JárnbrauÆmála stefna Laurier-
tjórnarinnar hefir gefist ágæt-
ier stjórnarinnar hafa orðið að lega. Það var hún, sem stofnaði
viðurkenna að tolllhlunninclin l afi járnbrautamála nefndina, scm hef
orðið þessu landi til hin
gagns og í síðustu kœ
átta notuðu ]>eir ]>au, sem
sterka móttáru gegn viðsíkifta- irnar sem orðið hafa um jarn
þess stað sagt “Hinir canadisku
ráðgjafar Hans Hátignar.”
"Það hefir og jatnan veri'ð
gegndi
im. I
vitanlega ekki^ jafn-kunnugur Mr. bæði
hér
til, því að 'hann gat sæzt við þá
ls. | hinumegin.
og hamingju-! hefir snúist til
unt " •'.■•»■•’—•'“• uæoi engan mann fyrirgefningar
Loi <!en, ]>ekki eg liann nógu vel til hér megin grafar, gerði það ekkert
[xss að vita, að hami helclur við'
sem mjög var tíðkað hér áður en • T' . J1V1 að uann fTat sæzt við þa
eg tók við emhætti, og hefi eg í 'TJ" fjofl,g'“ ve.njU,r s r Wilfnds. hinumegin. Og þegar Borghildur,
cfax ----! >>ælt et það land og hammgju-: hefir snúist til “réttrar trúar” op-
samt, er leggur
' | *«-:«» s-.uui i.. rettrar truar ’ og
velferð sína íjhún fer að httgsa um son sinn Ey-
liendúr slikra manna. vind, drykkjusvolann, sem hafði á-
Þegar landstjorinn hafði lokið í takanlega sært hana með tiilfinn-
íins mesta ir æðsta dómsvald i járribrautamál- 'enJa lllln> þegar eg hefi minst á ,nýli sínu. t luðti þeir nokkur crð. ingarleysi sinu, “breytti móðurást-
sningabar- um landsins. Stofnun þeirrar bollustu Canada, að tala um 'holl-oSii ^ W ilfrid Laurier og Mr. j jn honum á svipatundu í ofurlitinn,
em mjög nefndar eru langmiestu framfar- ustu iiellnai v,ö ahiic.ð, en ekki I<oroen. ___________________^ 1 elskulegan, vængjaðan guð, sem
við England.
í'.rezku tollhlunn- bráutamál ]>essa lands. ITafa hæði afi eins °S mi
Eg viðurkenni,
standa sakir
Gull
samningnnttm _ _ _________
in<lin eru einn helzti þátturinn í andstæðingar stjórnarinnar og aðr- f anaria ekkert atkvæði um stjórn.
hyggl’egri stefnu Laurierstjórnar- r orðið að játa það. Blöð Banda- :dr'kisl11<da' utan tle5S 1 sjálfstjörn-jskáldsaga eftir Binar Hjörleifsson.
inr:ar, er mæl r l>ezt með sér sjálf, ríkjamar.na hafa lokið miklu lofs- al iands’. ,eu sa timi kemur, að --- _
þegar á ]>að er litrð, að þrátt fyrir orði á nefnd l>essa og starfsemi C'anadaþjoðm getur krafist að Þegar menn höf5u lesj5 .‘0fUr-
tolllækkun he’ir stjóminni hepn- henrar. í mega taka meiri l>att 1 sltyldum og efli» var víst alment safrt. “Þetta
ast að ko’.na fjárhag landsins í ........... labyrgð alnkisins. Forrett ndm " *
gott horf. Hún tólk við rúmrar , , r
t,.,, . , . . ,, þiona hafa og orðið
halfrar miljonar tekjuha'Ia, sem V1 T . h ., . . __, , r
var síðasta árið heirra eonserva- und,r Launerstjointnm. Hun hef- einaða konungclóms, og það n.™,, . ,,, .... „„ ,
,., f . x.......... ir skipað sérstaka * nefnd til að samþykki sambandslandanna öthe n Va' rett' Gu er kom,tJ-
tivu, en skilar af ser ineð nm to- , f v .. ... . anipyKKi samoamisianoanna ttne aust • fiöldi manm l.úinn
oooooo árlegum tekjuafgangi. ha a eftir,lt n'e5 s jornarþjomist- Donumons). Parliament konung- a5 ,esa heSsa söiu PIMundÍrinn
E gi að siðiir hefir ]>eSsi stjórn »»m yf'rle-.tt og; gert^ það að skyldu domsins er mnbjóðandi og vernd-. p: þeSSa SOgU< Hofundunun’
að halda prof yfir ollum þeim er 1 ari þess mikla arfs, sem Canada' "
Viðvikjandi skipun stjórnar-J til’art hera þá skyldu byrði er enn ' r;'J elnke,lnl-egur endlr ^ a sogu”.
1 ióna h.afa ov orðið framfarir sem komið er, falin þingi hins sam-!,, eS.tU™ 'CÍ'r vlSt ‘Uudtst!; að, i)aS
Hún hef- dnaða konnnvdóms oZ hað me«lWytl að VCröa afrauthaId'
látið gera margskonar stórfengileg
gekk illa að rata í sikýjunum. Og
htin átti að vísa honum leiðina.”
Sagan er hvergi • dauf. Eg s'kil
ekki, að neinum leiðist að lesa
hana. Einn viðburöitr rekur ann-
an með eðldegum hraða. Frá-
sögn er alstaðar ljós, ritháttur að-
laðandi, satntöl fjörug, lýsingar
góðar og hrífandi.
Á einu furða eg, mig í báðum
þessum sögum. Það er sti ntynd,
sem þar er dregin upp af mannlif-
inu í Reykjavík. Eg hefi ávalt
luigsað mér Reykjavík sem mikinn
mentabæ. miklu meiri mentabæ en
ástæða væri til að ætla af íbúatöl-
unni einni. í þessum sögum kem-
ttr alt annað i Ijós. Séra Þorvald-
nnni yfirleitt, og gert það að skyldu dómsins er „... , .,
( rr .i I L nar Hjorleifsson; er svo vel
’ts, sem Canada . > . t ■ ,■ , ,
mannvirki oe samaönmibætur otr st.ÍornarÞj°nustu hafa geng'ð, til #g hin ötmur .sjálfstjórnarlönd ‘’C,.,', -nr sogm,st SIna’ afi fjoldl
mannvirki og samgongubætur, og stöðtir M kk; a5r_ ' ^ ; f& hdútfleUd í oir hað f f°Lk‘ V°rU blðUr °Þreyjufullur
hefir grettt mikinn hluta æirra af ! , ! t ■ x V mutneua í. og pao f. h • - t. .
i * i J „ . ír en ]>eir sem færir væru um að hlvtur vitanletra að verða vðnr hi« uvern sogu. sem ira ttonum
arlegum tekjum smunt. Það gatu , * ., . , -lu 'uanieSa ao verna your m»!hemur Hæfileika bess n-mnn«
afturhaldsmenn ekki Þeir urðii leysa ,,ær sæmilega . af hendi. en mesta ihugunar mál hversu þing f-, “ ' Hætlleika Pess manns
x i • •» i u- f-i i x ekki óhærir ntenn, eins og oft þótti konungdómsins eætir bessa arfs Ll ^ semja sogur’ Þarf ekkl að . ------------,
koma’ '«-* Mr lymm. ,„e» |fvi « M^Kt.,1 i vera á^joleg,: Mrarlnn Steingnntsson verltta*.
koma nokkrum vertiiegum umriot- , c. : fvrir v5ur a7i il, •: fynr °ss íslendmga, að hugsa um mgur, —«og þa er að mestu upp-
“m VWr“r' 1,“ta',r'k‘Snlal“mKhfr Sy F1' iaádsins fiteS' „í Ji 1* Þessi and,e8“ *»—I I- <* taliS þaí ntemttafólk, sem birtist 4
Þá rná í öðru lagi henda á þær vU verða ef til vill TOldtmasti ’ hhni'leitast Vlí5 aS skllja egli þdrra. j sjónarsviði þessara sagna. Út á
mikltt og stórfengilegu framfarir. JJ p "^„^'^„^einalðLga Ílhhð brezka alríkisins, og fremra sjálfu GoSar skálds%ur e™ lifandi það í sjálfu sér hefði alls ekkert
sem orðið hafa í Vesturlandinu j gL _,_g ___p.rptlsmrli myndir af einstakhngum ogmann-íverrð að setja, að sagan hefði að-
félögum. Þær hafa gildi sem aðallega hallað sér að því, að Iýsa
yrði þeirra var innflutningur'nn.: 111 11 a.‘x ‘ ; “pjg a þag bættum samgöngum
Vður
sem oroio inata i vesturiandinu r .... , ° ° Rretlnndi
T , • ... . , . , fram rettmdum þess erlendis sem Drenancu.
un<hr Laúrierstjorninm. Aðalskil- ‘ , ,,,
■a var innflutningur rin.jSJaIfst3eSrar brezkrar nylendu-; “Eg á það bættum LM......., ..... „v_ „, ■..............
en Laurierstjórnín kom til gagnvrirt . ruru PJ? um' ,og oftar|að þakka, að eg hefi getað farið vjáliTi sér samkvæm, og þær hafa snertir Reykjavik sem heild, þeg-
valda var fólksstraumurinn héðan euv c,uu smni ieng,‘ ^°P1UI ?r,cga svo að segja um alt yðar víðlenda enn fremur gildi, ef skoðanir þær, ar ómentað ruddamenni eins
listaverk, þegar hver mynd er Tátæku. ómentuðu fólki; en það
stiðtir yfir landamærin. Eftir að 'i^urkenningu ]>cs> I að má hik- ]and F.g hefi í hyggju að brjóta
hún tók við stjórnartaumunum aus ba a ont,n? t- a_ m‘" a Þa órituðu venju, sem virðist hafa
breyttist þetta. Hundruð þúsunda .a”ar.a er ,nu ,ieimilaS a® ge?a dæmt fyrverandi landstjóra í
streyma nú inn í Canada sunnan !jaIfn ver^,unarsamnmga sma v>« ævarandi útlegö héðan, með því að
úr Bandaríkjum og austan frá onnur onc‘ | fara skemstu leið frá Englandi til
Evrópu. Þessi breyting var að'j Fjarri fer því, að oss komi til Méttufylkjanna, þegar Hudsons-
þakka viturlegum ráðstöfunum hugar að halda því fram, að hvergt flóa járnbrautin er á komin, Eg
sem þær halda fram, eru réttar og
lýsingar þeirra á mannlífinu sann-
ar. Stundum sýna þær oss það í
þjóðlífinu, sent vér ekki höfðum
áður tekið eftir, og verða á þann
hátt til þess, að varpa hugsun vorri
inn á nýjar brautir.
mm og,
Þorbjörn Ólafsson er látinn vera:
leiðtogi meirihlutans í bænum.
Veizlurnar, sem Þorbjörn er að
halda — siík dæmi af helzta sam-
kvæmislífi bæjarins!
Skrípamyntl hlýtur þetta að vera
af lífintt í Reykjavík, og augljós
Lengra konist hann ekki.
—Þá fleygjum við honunt út,
sagði Þorbjörn með þrumuraust. ]
Og allur flokkurinn ruddist að
stólnum. Einn lcipti honum und-
an fótunum á Þórarni. tveir tóku
um fætur honum, tveir undir
herðarnar tveir nndir hann miðj-
an. Þorbjörn hélt undir höfuð
honum.
—Eruð þið vitlausir! æpti Þór-
arinn. Eg ætlaði að fara að
segja ykkur......
En í sama bili fékk Þorbjörn
kornið vasaklút sínum í munn hon-
unt og hélt honum þar.”
íslendingar, hvernig lizt yðtir á
afkomanda Gunnars á Hlíðar-
enda ?
J’.etra væri að dýrka íslenzka,
heiðna fornöld en að falla á kné
fjrir öörum eins vesaldómi.
Meðan þetta var að gerast, sem
þarna er sagt frá, hefði Þórarinn
liklega getað komið því út úr sér,
að skipið væri manndrápsholli.
Þó er hitt verra, sem á eftir kem-
ur. Þegar hetjan er ibúin að láta
troða ttpp á sig vasaklút og kasta
sér út, verður ekki annað séð af
sögunni, en að hann hafi farið
heim til að sofa hjá konunni, með-
an bróðir hennar ásamt öðrum
skipverjum er að leggja út á sjó-
inn til að drukna, án þess að gera
nokktið meira til að koma í veg
fyrir það; í stað þess þá að fara
tafarlaust til bæjarfógeta eða ein-
hverra annara löggæzluntanna, er
thefðu getað teikið í strenginn.
V
Við annan tón Icvað, þegar
Bjarni Thorarensen sagði:
“Fjör kenni’ oss eldurinn/ frostið
oss herði,
fjöll sýni torsóttum gæðum að ná,
bægi. sem Kerúb með sveipanda
sverði,
silfurblár Ægir oss kveifarskap
frá.
En megnirðu’ ei börn þín frá vondu
að vara,
og vesöld með ódygöum þróist
þeim hjá,
aftur í legið þitt fortia að fara
föðurland áttu og hníga t sjá” '
Árás Breiðablika
á jólaboðskapinn og postullega
trúarjátning.
Rftir séra Guttorm Guttormsson.
(NiðurlagJ
í Ágúst-blaði Breiðablika birt-
ist nokkurskonar fra|mhald af
]>essari grein tun æskusögurnar, og
er kallað “Meyjarfæðingin og
guðdómur Krists*. Þar segir höf.
að Páll byggi guðdóm Krists á
fortilveriph ug’myndi n n i — (þeirri
kenningu, að Jesús hafi verið “til
sem himnesk vera, ‘jafn guði’ “,
áður en hann fæddist í þennan
heim. En væri ekki nær að segja,
að Páll byggi fortilveru-hugmynd-
ina á guðdómi Krists? Það finst
mér eðlilegra. En -svo kemur hug-
myndin um fortilvéru Krists alls
ekki i bága við frásögurnar um
fæðingu hans, heldur þvert á
móti.
í þessari seinni grein segir höf.
þetta: ‘T)g það eru meirá að
segja o*rð til hjá Páli, sem sýnaet
benda í þá átt, að hann hafi ekki
vitað annað en Jesús hafi fæðst á
venjulegan hátt.” Orðin, sem
hann vitnar til, standa í Gal. 4, 4.
Þar segir Páll: “En þegar fylling
tímans var komin, sendi guð son
sinn, fœddan af konu, lögmálinu
undirgefinn.” Þessi orð virðast
fremur benda til hins gagnstæða,
nefnilega þess, að Páll hafi vitað
um eitthvað óvanalegt í sambandi
við fæðing Jesú. Að minsta kosti
kemst hann ekki svona að orði,
þegar hann talar um fæðingu ann-
ara manna. Menn geta gengið úr
skugga um það, með því að lesa
allan kapítulann til enda.
Og benda mætti á marga fleiri
staði hjá Páli, svinaða þessum.
TTann kémst allsstaðar einkenni-
lega að orði. þar sem hann talar
um fæðingtt Jesú. • En menn fara
auðvitað venjulegum orðum um
venjulega atburði, Þess vegna
benda orð Páls fremur til þeirrar
skoðtinar, að Jesús hari ekki verið
fæddur á venjulegan hátt.
Sérstaklega vikli eg minnast á
Róm. 5. Þar talar Páll um erfða-
syndina. “Eins og syndin þess
vegna kom fyrir einn mann inn í
heiminn, og dauðinn fyrir synd-
ina, þannig er dauðinn rtmninn til
allra ntanna, af því að a'lir hafa
syndgað.” ........ “ein,s oe hinir
mörgu tirðu syndugir fyrir óhlýðni
hins eina manns, eins munu líka
hinir mörent fyrir hlýðni hins eina
verða réttlættir”. Mergurinn máls-
/