Lögberg - 21.03.1912, Blaðsíða 1

Grain Commission Merchants
-- 201 GRAIN EXCHANGE BUILDING -
Members Winnipeg Grain Exchange, Winnipeg
ISLENZKIR KORNYRKJUMENN
Sendið hveiti yðar til Fort William
eða Port Arthur, og tilkynnið
Alex Johnson & Co.
20I GKAIN EXCHANGE, WINNIPEG,
Fyrsta og eina íslenzka kornfélag f Canada.
25. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 21. MARZ 1912
j NÚMER 12
Ítalíu konungi sýnt
banatilræfti.
Skotið á hann af stjórnleysingja.
Á fimtudaginn var sýnt bana-
tilræði Victor Emanúel konungi á
ítalíu, er hann ók um götu í Róma-
borg til kirkju, þar sem minnast
átti með mikilli viöhöfn fööuri
hans, Húmbjarts konungs, er skot
inn var til bana áriö 1900. Þetta
var um morgun, fyrir dagmál.
Elín drotning sat í vagninum mei5
konungi, þeim megin, sem mortS-
inginn var, og tók utan um mann
sinn, þegar hún heyrði skotin, svo
sem til aö hlífa honum- Konung-
ur brá sér hvergi og mælti til
hennar: “Vertu róleg! Þetta er
ekkert.” Hermenn riðandi fylgdu
vagni konungs, og kom byssukúl-
an ein í stálplötu á hjálmi foringj-
ans, féll hann af hestinum og var
fluttur til spitala, en lýðurinn
greip morðingjann og lék hann
svo hart, að hann var nær dauða
en lífi, er lögreglumenn tóku hann
og fluttu til fangelsis. Konungur
fór til kirkju, sem hann hafði ætl-
að, og sá enginn á honum, að
nokkuð hefði í skorizt.
Dalba heitir sá, sem rnorðiS vildi
drýgja, og er múrari; hann kom á
hjóli til þess staðar er hann valdi
til glæpsins og dró upp skamm-
byssu, er konungsvagninn kom að
honum. Hann var ekki kjarkmeiri
en svo, að hann skalf á beinunum
er hann lét skotin ríða, og varð
það konungshjónunum til lífs, því
að hann stóð nærri þeim og hafði
hið bezta færi.
Hann sagði alt af létta, er hann
var yfirheyrður þessi mannskepna,
að hann vildi konung feigan
vegna þess, að sér væri öll stjórn
leið, heldur vildi hann að hver og
einn fengi aö ráða sér sjálfur og
lifa og láta eins og hann vildi.
Konungi ætti hann ekkert ilt upp
að unna sjálfur, hellur vildi kon-
ung feigan sem aðra, er við stjórn
væru riðnir.
Almenningur á ítalíu tekur illa
á þessu tilræði og vottaði konungi
þegar hollustu sína með miklum
fögnuði. Páfinn lét og illa yfir
því og varð þetta að oröi, er hann
frétti tilræðið: “Þarna kemur
fram trúleysi aldarinnar!” Mikið
þykir og til þess koma, hve sköru-
lega drotningu fór, er hún skaut
sér milli manns síns og morðingj-
ans og sýndi, að hún vildi leggja
líf sitt í sölurnar fyrir konunginn.
Kvenfólk í klípu.
Fyrir lögreglurétti í Lundúnum
er nú sótt sakamál á hendur þrem-
ur kvenmönnum og einum karl-
manni fyrir samtök og samsæri til
að æsa fólk til upphlaups og
skemda 4 eignum saklausra, frið-
samra borgara. Sakborningar eru
forsprakkar uppþota þeirra er
nýlega voru framin af kvenfólki í
London, því er heimtar kosningar-
rétt í öllum málum til jafns við
karlmenn. Stjórnin hefir lengi
eirt undan áleitni þess kvenfólks
og margvíslegum óskunda, en þeg-
ar þær gerðust svo frekar, að
spilla eignums og valda skemd-
um með því að brjóta og bramla
hvað sem þær gátu á almannafæri,
þá þóttist, stjórnin vita, að Eng-
lendingum sumum væri nóg boðið,
því að tvent er þeim sárt um,
sem kunnugt er: inálfrelsi og eign-
arhelgi. Það reyndist og svo*
Þetta kvenfólk hefir til þessa átt
ærið marga fylgismenn, en nú
þora fáir að mæla þeim bót. Eink-
um eru kaupmenn þeim reiðir,
sem biðu hnekki við aðfarir þeirra
og er haft við orð, að leggja lög-
hald á sjóð þann, sem félagsskap-
ur þeirra hefir undir höndum, og
brúka hann til að bæta kaupmönn-
um skaða þeirra. Sjóöurinn er
meir en hálf miljón dollara, svo
nóg er af að taka.
—Á Eyjafirði ætta Norðmenn
að stofna verksmiðju til að búa til
áburð og olíu úr síld. Hlutafélag
er myndað til þessa i Noregi, fneð
200 þús. króna höfuðstól.
—Meir en tíu þúsund innflytj-
endur lentu í Halifax vikuna sem
leið, allir frá Bretlandi og flestir
á leið til Vestur-Canada.
Siys í Wmnipeg.
Fyrir utan stóra slysið, sem
sagt var frá í síðasta blaði, hafa
ýms slys orðið undanfarna daga
í bænum.
Maður var að vinna við raf-
magnsvíra nærri rafstöð bæjarins
á homi Rover og McFarlane
stræta- Sá hét Archibald Boyd',
ungur maður og átti kjonu austur
í Canada. Hann tók á vírunum
með hendinni en hafði ullarvetling
en ekki úr “rubber”, eins og þeir
gera, sem við þá vinnu fást. Þeir
sem með honum voru vissu ekki
fyrri til en þeir heyrðu stunu til
hans og sáu hann detta á grúfu.
Hann var örendur þegar þeir tóku
hann upp. Rannsókn var þegar
hafin og var það dæmt að engum
væri um slysið að kenna, en brýnt
var það jafnframt fyrir þeim er
slíkri vinnu stjóma, að gæta var-
úðar. i
Annað slys varð um sömu
mundir með því móti, að maður
fór að hreinsa glugga i Somerset
blokkinni á Portage ave. Hann
gekk eftir steinsyllu framan á Ihús-
inu með áhöldin í höndunum, variS
fótaskortur og féll niður margar
mannhæðir á götustéttina. Kven-
maður gekk inn um leið og hann
féH og straukst hann fram hjá
henni. Hann kom niður á höfuð-
ið og brotnuðu höfuðbeinin, en þó
var hann með lífi, þegar lögreglu-
menn komu á bifreið og tóku hann
upp, en skildi við í höndum þeirra.
Maðurinn var múrari en var at-
vinnulaus í vetur og vann kona
hans fyrir þeim. Þau voru bam-
laus.
Þriðja slysið varð með þvi móti
að maður vann við vél í Manitoba
Iron Works og festust föt hans í
hjóli og kastaðist hann á logheitan
ketil. Eélagar hans hlupu til þeg-
ar og vildu duga honum, en hann
hafði þá fengið stór brunasár á
baki og útlimum og dó hann af
þeim áverkum á spítalanum ? gær.
Hann var Galicíumaður, rúmlega
hálfþrítugur að aldri og nýlega
kvæntur-
Fónar og flokkadráttur.
Liberalar á þingi Manitoba
reyna hvað þeir geta að rannsaka
meðferð stjómarinnar á fylkisfé,
einsog þeir hafa réttindi og skyldu
til. Sumar af þeim skýrslum, sem
þeir hafa beðið um, hafa þeir
fengið en sumar ekki. Ein skýrsl-
an, sem þeir hafa komist yfir, er
um borgun fyrir vagna og bifreið-
ar í Portage la Prairie, sem fóna-
starfsmenn eru sagðir að hafa
brúkað. Tveir dyggtistu smalar
stjórnarinnar þar hafa fengið
1423 dali í vagnleigu, en ýmsir
aðrir af hennar vinum þar hafa
fengið 100 dali, en þeir vagna-
eigendur, sem liberölum fylgja,
hefir verið borgað, segi og skrifa
23 dalir fyrir vagnleigu. Þessu
hefði ekki verið haldið á loft, ef
Hon. Ilugh Armstrong hefði ekki
staðið upp á þingi og lýst því yfir.
að öllum hefði verið gert jafnt
undir höfði i þessu tilliti í sinu
kjördæmi. Nú sýnir það sig, að
stjórnin beitir þessari þjóðeign í
flokksþarfir, og mun það sýna
sig enn betur, áður en lýkur,
hversu freklega fónarnir hafa
notaðir verið af stjóminni til þess
að efla flokk sinn .
M arnlfíi á jjó.
Skip mikið fórst um helgina í
Ermarsundi, ekki mjög langt und-
an landi, með því móti aö bark-
skip rendi á það miðskipa og braut
á það gat svo stórt, að engin von
var um að halda því á floti. Skip-
i® ^ar á ferð frá London til
Bombay á Indlandi og hafði margt
farþega innanborðs og flutning
mikinn, þar á meðal 5 miljónir
dala í gulli, er átti að fara til
stjórnarinnar í Kina; það gull
náðist, en nokkrir farþegar fórust
þar, með því að fyrsti báturinn,
sem á flot var sesttur, datt í sjó-
inn er honum var hleypt niður, og
var í honum margt kvenfólk.
Hásetum er um kent, að þeir hafi
vakið óróa og viljað sjá sér borgið
á undan farþegum.
Stjórnin tekur til sinna
ráða.
Samningar milli verkamanna og
námueigehda á Bretlandi, er Asq-
with forsætisráðherra kvaddi á
sinn fund, féllu niður og urðu að
engu. Því er kent um, að náma-
eigendur á Skotlandi og í Wales
hafi staðið í móti kauphækkun svo
fast, að sátta tilraunir urðu á-
rangurslausar. Þótti þá málum
komið í svo óvænt efni, að stjórn-
in sá ekki annað ráð en skerast í
leikinn með löggjöf og þvinga
þann veg báða málsparta til sátta.
Það lagafrumvarp var borið upp
á þingi á þriðjudaginn og mælir
svo fyrir, að nefndir skuli tiltaka
minsta kaup þeirra verkamanna
ér vina neðanjarðar, og er landinu
skift í 21 umdæmi, er hvert hefir'
sina verkakaupsnefnd er kaupi
skal ráða. Lagafrumvarpi þessu
verður flýtt sem mest má verða,
því að öllum er hið mesta áhuga-
mál að verkfallið hætti, er verzlun
og viðskifti innanlands hefir sett
? voða. Kolanemum sjálfum er
uni það hugað, ekki siður en öðr-
um, að vinnan takist upp sem
fyrst, með því að allir sem það
geta, beita til þess ölliun ráðum, að
taka upp steinolíu til brenslu t stað
kola, og jafnvel jámbrautir láta
smíða sem mest af togreiðum með
þeirri tilhögun, að olíu verði kynt
í þeim en ekki kolum. Þykir
verkamönnum, sem atvinnu þeirra
Sé hætta búin, ef olíubrensla verði
aimenn ,og vilja fyrir hvem mun
taka upp verk sem fyrst. Aðgerð-
um stjómarinnar er tekið með
fögnuði og feginleik af almenn-
ingi og'þykir, sem er, að hún sýni
skörungskap og vit í forsjá lands-
mála-
Á Þýzkalandi fjölgar þeim, sem
hætta verkum, á hverjum degi.
Meir en 300 þúsund kolanemar
þar hafa lagt niður vinnu. Stjórn-
in hefir ekki skorizt í leikinn enn-
þá, nema að því leyti til, að herlið
liefir verið sent á stöðvar verk-
fallsins til þess að halda óróa
verkamanna i skefjum.
Á Frakklandi og í Belgiu er
verkföllum lokið. En i Bandaríkj-
um horfir enn til deilu með verka-
mönnum og námaeigendum.
{Jtgjöld til hernaðar
fordæmd á
Canada-þingi.
Hermála ráðgjafi Bordens, Col.
Sam. Hughes, lagði fyrir þingið
þessa dagana áætlun um útgjöld
til hermála. Þar á meðal voru
ætlaðar 130 þús. dalir til að venja
unglinga við hemað. Margir þing-
,menn tóku illa þeirri fyrirætlan
ráðgjafans, sögðu að stjórninni
væri nær að hugsa meir um at-
vinnuvegi landsins, einkum sveita-
búskapinn, heldur en að ausa
stórfé úr ríkissjóði til að kenna
unglingum að drepa menn. Land-
ið hefði enga þörf á slíkri kenslu,
heldur væri þetta hneykslanleg
eyðsla á landsfé. Þingmenn lib-
erala urðu fyrstir til að hafa orð
á þessu, en áður þingfundi lauk
stóðu conservatív þingmenn á fæt-
ur og andmæltu þessum ráðstöf-
unum ráðgjafans með hörðum
orðum og tjáðu honum óþökk kjós
enda á því, hversu ólmur hann
væri á að sóa fé í hermálabrask.
Col. Sam. Hughes er orðhákur og
mikill frekjumaður og lét ekki á
sig fá þó að fulltrúar þjóðarinnar
segðu honum vilja hennar í þessu
efni. Vestan þingmenn leituðu
harðast á hann, einkum Dr. Clark
fr á Red Deer og Kaowles frá
Moose Jaw.
Ófriðarblika.
Flotaráðgjafi Breta, Winston
Churchill, hélt ræðu á þingi þessa
viku og lýsti því, að stjórnin
mundi halda áfram af fullu kappi
að auka herflotann og mundi hún
svo fyrir sjá, að floti Bretlands
yrði jafnan 60 prct. stærri og
styrkari en floti Þýzkalands. a En
ef keisarans stjórn léti af að auka
flotann þýzka, þá mundi stjórn
Bretlands gera hið sama.
Blöðin þýzku tóku þessum um-
ínælurn með mikilli gremju, en
keisara varð svo við að hann hætti
við ferð þá til útlanda, sem hann
hafði ráöið, og kallaði á sinn fund
flotamála stjóra og hátt setta
stjórnarmenn og hafði nteð þeim
ráðagerðir, sem ekki hafa kornizt
í hámæli. Þykir flestum óvænlega
horfa um samkomulag þessara
landa og þurfi lítið út af að 'bera
til þess að í rimmu slái þeirra á
milli. Almenningur á Englandi
þykir Churchill vel hafa mælt og
treysta honum sem bezt til að ráða
fyrir sjóvörnum sínum.
Nýr sýningarstaður.
Bæjarstjóm hefir komið sér
niður á nýjum stöðvum handa sýn
ingu Winnipegbæjar. Þær verða
hér eftir, ef borgarar samþykkja,
fyrir norðan bæ, milli Aðalstrætis
og Rauðár, fyrir Norðan Kildon-
an Park. Staðurinn er 80 ekrur á
stærð, með trjám og vel í sveit
komið, ef svo er sem altalaþ er, að
C. P. R. ætlar sér að setja upp
bækistöð í Kildonan.
Hvaðanæfa.
—Maður sótti um hjónaskilnað
í Montrel þessa viku, sem verið
hafði í hjónabandi í tvö ár, og
voru bæði hjónin lukkuleg, þang-
að til eitt sinn að þau voru úti að
viðra sig á sunnudegi með barn
sitt, að þeim mætti maður, og leit
við konunni brosandi. Hún fékk
þegar hug á honum og leið ekki á
löngu þar til hún yfirgaf bónda
sinn og fór til móður sinnar. Þar
heimsótti þessi maður hana. Móð-
ir hennar bar það fyrir réttinum,
að dóttur sinni væri alls ekki um
hann gefið, þegar hann væri fjar-
verandi, en undir eins og hann
kæmi henni í augsýn, þá væri hún
öll á hans valdi. Hún uppástóð
að hann væri dávaldur (Tiypnotiz-
erj og báðar E- • Maðurinn fékk
skilnað og var látinn halda ham-
inu.
—Aldraður maður kom í kirkju
garð i Montreal og bað kirkju-
garðsvörð að Iáta moka götu að
leiði konu sinnar ,er dáin var fyrir
tíu árum. Það var gert- Siðan
gekk hann til manns, sem þar var
að taka gröf og bað hann um sjálf
skeiðing, kvaðst ætla að sniða
kvist af tré er hjá gröfinni stóð.
Skömmu síðar heyrði grafarinn
stunur og er hann aðgætti, sá hann
hvar öldungurinn lá í blóði sinu á
leiði konunnar. Hann hafði skor-
ið sig á háls með vasahnífnum.
Það fanst, er hann var skoðaðuf
á spítala, að sárið var ekki hættu-
legt, Maðurinn var mjög vel met-
inn en hafði orðið veikur á söns-
unum i hitanum i sumar leið og
fengið aðköst af því siðan.
—Svertingi kom inn í hótel í
Montreal nýlega og bað um mól-
tið í þeim sal, þar sem gestir voru
vanir að matast. Honum var vis-
að í afherbergi upþ á lofti og lof
að að hann skyldi fá máltíð þar.
Hann neitaði að matast annarstað-
ar en í matsalnum og varð svo af
matnum, höfðaði siðan mál móti
eiganda hótelsins fyrir að neita
sér um að kaupa máltíð. Dómur
er nýlega fallinn á þá leið, að gest-
ir eigi enga heimtingu á aö tiltaka
hvar þeir vilja matast á greiðasölu
húsum, heldur beri eiganda að
ráða því.
Ur bænum
Lögberg leyfir sér að geta þess,
þeim til leiðbeiningar, er senda
vildu Heilsuhælinu á Vífilstöðum
gjafir, að þeim veitir móttöku og
sendir heimleiðis, herra kaupmað-
ur Jónas Jónasson að 246 Pem-
hina stræti hér í bænum. Munið
það þér, sem styrkja vilduð þessa
mannúðarstofnun, Heilsuhælið-
Þeir kaflar úr ferðasögu séra
Matthíasar sem birtast í þessu
blaði, þykjumst vér vita, að les-
endum vorum muni vel líka. Þó
kominn sé hann hátt á áttræðisald-
ur er enga afturför að sjá á frá-
sögn hans; hún hefir sama svipinn
sem annað er eftir hann liggur. Á
stökit stað er hér hleypt úr nokkr-
iim köflum. aðallega rúmsins
vegna, þeim helzt, er lesendum
hlaðs vors er siðtir forvitni 4 en
Austfirðingum. Biðjum vér hinn
heiðraða höfund virða á hægra
veg, ef hann skyldi verða þessa
var.
Þann 13. þ.m. voru þau Frank-
lin Pétursson og Aldis Magnús-
dóttir bæði frá Viðir pósthúsi í
Nýja íslandi, gefin saman í hjóna-
band. Hjónavígsluna frarrtkvæmdi
séra Rúnólfur Marteinsson að
heimili sínu 446 Toronto stræti.
Heimili brúðhjónanna verður að
Víðir P. O..
Fjórir íslehdingar hafa byrjað
fasteignaverzlun að 653 Sargent
ave. við Agnes stræti. Þeir eru:
Guðntundur Arnason, T. J. Clem-
ens, Bárður Sigurðsson og P. J-
Thomson. Allir em þeir vel kunn-
ir hér í bæ. Félag sitt nefna þeir
“West Winnipeg Realty Co.” Þeir
verzla með hús og lóðir, búlönd,
o.s.frv., útvega peningalán og vá-
tryggja hús. Þeir teljast hafa
mörg hús og lóðir til sölu í Vest-
urbænum, sem gott verð sé á og
óska eftir að landar unni þeim
viðskifta. Skrifstofa þeirra er op-
?n á kveldin og eru fasteignasal-
amir þar til viðtals.
A laugarlaginn var gifti séra
Rúnólfur Marteinsson þau Mar-
tein Sveinsson og Margrétu Hall-
son, bæði til heimilis hér í bænum.
Hjónavígslan fór fram að heimili
Mr. og Mrs. Th. Nelson að 542
Toronto stræti. Var þar fjöldi
boðsgesta og mjög myndarleg og
skemtileg veizla, sem fór prýði-
le ga fram.
Á mánudaginn var andaðist hér
í basnum að heimili sonar síns,
Guðjóns Thomas gullsmiðs, ekkj-
an Elín Jónsdóttir 87 ára gömul,
eftir einnar viku sjúkleik. Maður
Elínar sálugu var Ingimundur
Ingimundarson prentari í Reykja-
vik, sem dáinn er fyrir mörgum
árum. Hún hafði lengstaf æfinn-
ar dvalið í Reykjavik. Faðir henn-
ar var Jón Árnason, er lengi bjó
að svonefndu Ofanleiti í Þing-
holtunum. En frá Seyðisfirði flutt-
ist hún vestur um haf fyrir 8 árum
og hefir alt af síðan verið hjá
Guðjóni syni sínum. Þrjú börn
hennar eru hér i bæ, Guðjón, Teit-
ur og Ágústa fMrs. Johnson) og
tvö á íslandi. Elin heitin
var mesta atgervis- og myndar-
kona, vel greind, fróð og minnug,
gædd frábæru starfsþreki og ern
og hraust alt til banalegu. Jarðar-
förin fór fram frá heimilinu, 619
Agnes stræti, að viðstöddum fjöldá
fólks. Dr. Jón Bjarnason jarð-
söng hina látnu.
í ráði er að leggja eigi allfáar
nýjar sporbrautir hér í bænum á
yfirstandandi ári. Ekki er enn
fullvist um þær allar, en fastráðið
að leggja þær sem hér á eftir eru
taldar. Sporbraut á Arlington
stræti frá Nothe Dame til Logan,
sporbraut á McPhilips stræti frá
Selkirk til Logan, sporbraut á
William Ave. frá iStyerbjropike
vestur að Arlingson og á Arling-
ton stræti frá Dufferin til Selkirk.
Herra Jakob Benediktsson 'á
Mountain, N. D., kom úr ferð
sinni vestan frá Kyrrahafi á föstu-
daginn var. Þeir fóru þrír vestur
um miðjan Febrúarmánuð, Jakob,
Oli Stefánsson og Sig. Hjaltalín.
Sigurður varð eftir vestra. Jak-
ob kom til Vancouver, Point Rob-
erts, Blaine, Bellingham, Seattle
og Manchester og var alstaðar vel
tekið af löndum sínum. Honum
leizt vel á sig vestrá, en aðalkost-
urinn þar þótti honum þó tíðar-
fárið, sem hann lofaði mjög..
Bninnborunarvél.’., sem Rohlin-
stjórnin lofaði þeim Gimlimönn-
um fyrir tveimur árum, birtist
fyrst þar nyrðra um miðjan fyrri
mánuð. Var þá þegar byrjað að
bora brunna. Fyrsti brunnurinn
var boraður hjá herra Magnúsi
Narfasyni. Náðist þar í vatn á
áttatíu feta dýpi.
Fyrir tilhlutun Davidson’s bæj-
arfulltrúa hefir bæjarstjómin leit-
að leyfis hjá fylkisþinginu um að
mega skylda kvikmynda sýninga-
félög hér í bænum, til að neita
hömum um aðgang að sýningum,
ef þau eru ein síns liðs og hvofki
foreldrar eða fullorðnir aðstand-
endur þeirra til eftirlits með þeim.
Herra Jón Stefánsson frá Gimli
kom hér norðan frá Manitobavatni
í vikunni; var þar við fiskveiði í
vetur. Hann tók land við vatnið
þar sem heitir Weed1 Point fyrir
norðan Mouse Hom Bay, en 10
fnílur vestur af 8. viðdvalarstöð
brautarinnar. ’Þar er heyland af-
armikið, nógur viður um mörg ár
og plogland, sem ekki þarf að
ryðja, en vatnið blikar við fram
undan með gnægð fiskjar. Jón
kveðst ekki kæra sig um kosta-
meiri og betri bólstað. Cements-
náma hefir fundist sjö mílrun fyr-
ir norðan land hans og stendur til
að hún verði unnin áður langt um
líður. Jón tók fjögur lönd i einni
breiðu fyrir sig og sonu sína og
flytur þangað eftir viku tíma.
Bæjarráðsmenn láta í veðri
vaka, að ekkert af Portage ave.
verði asfaltað í sumar; brýnari
nauðsyn sé á asföltun annara
stræta í bænum og verði þau látin
sitja fyrir.
Colin H. Campbell, ráðgjafi op-
inberra verka, kvað hafa fullviss-
að Selkirkhúa um það, að fram-
varp um að veita bæjarstjórninni
í Selkirk raflýsingarleyfi verði
samþykt af fylkisþinginu. Nokkur
vafi hafði þótt á því áður. og ekki
kannske alveg víst enn.
Lögbergi hefir borist frétt um
það, að 9. þ.m. hafi látist á spítala
í Grand Forks, Guðmundur Jón
Þórðarson, lx>ndi úr Garðar-bygð.
Verður hans að likindum mirist
nánara hér í blaðinu síðar.
Herra Jón Jónsson ('frá Sleð-
brjótj og kona hans komu norðan
frá Siglunesi hingað til bæjar um
síðustu helgi að heilsa upp á kunn-
ingjana. Þau höfðu hér skamma
viðdvöl en fóru til Selkirk. að
íeimsækja tengdason sinn og dótt-
ur, Mr. og Mrs. Bjarna Þorsteins-
son myndasmið. * Með þeim kom
að norðan Málmfríður Jónsdóttir,
bróðurdóttir, Jóns, tvær dætur
Stefáns Brandssonar og Miss
Ingibjörg Björnsdóttir. — Jón leit
inn hjá Lögbergi og var kátur og
viðræðisgóður að vanda. Hann
fræddi oss um það, að þeir Mat-
hews bræður, Björn, Stefán, Met-
úsalem, og nokkrir flciri hefðu
keypt gnfuplóg , með 75 hesta
afli, sem þeir ætltiðu að brúka til
plægingar þar nyrðra í sumar.
Gufuketillinn er nú þegar kominn
norður. Eru allir sammála um. að
þetta sé hið þarfasta fvrirtæki,
sem hægt hefði verið að gera fyr-
ir bygðina, ef það hepnaðist. svo
sem við er búist. — í annan stað
er þess að geta, að Armstrong
hefir lofast til að láta ’ gufubát
sanga norður vatnið i sumar
tvisvar í viku. milli Oak Point og
Narrows, bæði til vöruflutninga
og mannflutninga. Enn fremur
kvað hann hafa boðið bygðar-
mönnum í Siglunes, Natrows og
og jafnvel Bluff bygð að kaupa af
þeirn rjóma í sumar, eða flytja
fyrir þá þangað, sem þeir vildu
heldur selja hann. L'klega hallast
fleiri að því að selja rjómann
nyrðra ef Armstrong gefur viðun-
anlegt verð fyrir hann. Báðar
fréttir þessar era vottur um það,
að vatnabvgðirnar þarna norður
frá era að komast á góðan rekspöl
í framfaraátt, bæði að því er jarð-
yrkju snertir og eins hitt, að koma
búsafurðum sínum í verð, en það
hefir erfitt orðið hingað til vegna
þess, hve afskektar bygðimar era
og samgöngur óhægar.
Herra Jónas Nikulásson smið-
ur frá Wynyard ,kom liingáð til
bæjar um helgina. Hann ætlar að
setjast hér að og stunda smíðar í
sumar.
Lögberg hefir verið beðið að geta
þess ,að standmynd Tóns Sigurðs-
sonar er komin hingað til Winni-
peg, Vestur-íslendingum að kostn-
aðarlausu. Islendingar heima gefa
bæði myndina og flutningskostnað
á henni hingað vestur. Myndin
hefir nýskeð verið flutt inn í Lög-
bergs bygginguna, og verður
geymd þar þangað til hún verður
hafin á stall, hvenær sem það
verður. En til þess að tryggja
myndina fyrir eldsvoða verður
gert um hana skýli úr eldtraustum
steini, svo að eftir það verður hún
óhult þar sem hún er komin.
Þeir sem vildu kaupa nýtt piano
gætu komist að betri kjörum en
venja er til, ef þeir hittu ritstjóra
þessa blaðs.
Jón Arnason, ungur maður, sem
að undanfömu hefir stundað
mjólkursölu vestur í St. James,
hefir nýlega byrjað aldina verzlun
á horni Home og Ellice stræta hér
í bænum. Hefir hann allskonar á-
vexti þar til sölu og annað góðgæti
er venjulega er að fá í aldinabúð-
um. Landar vorir ættu að unna
honum viðskifta.
Á laugardaginn var héldu þau
Mr. og Mrs. Chr- Paulson, að 693
Victor stræti, silfurbrúðkaup sitt.
Um fimtíu manns sátu brúðkaup-
ið. Það hófst að heimili silfur-
brúðhjónanna kl. 8J4 að kveldi
með því að bæn var flutt og sálm-
ur sunginn, sem við þetta *ækifæri
átti. Því næst afhenti Dr. Jón
Bjarnason brúðhjónunum gjöf frá
vinum þeirra, silfur-raómef og
silfurborðbúnað. Þau Mr. og Mrs.
Paulson hafa öfluglega styrkt og
stutt lúterska félagsstarfsemi með-
al vor Vestur-íslendinga. Dr. Jón
Bjarnason fermdi þau bæði, gaf
þau saman i hjónaband og sat nú
silfurbrúðkaup þeirra. Þau era
fyrstu silfurbrúðhjónin íslenzku
hér vestra, sem hann hefir bæði
fermt og gift og verið viðstaddur
silfurbrúðkaup þeirra. Silfurbrúð-
guminn þakkaði gjafir og velvild,
sem þeim hjónum var sýnd og að
því búnu var sezt að kaffidrykkju
og öðrum gómsætum veitingum.
Þeir prófessorarnir S. K. Hall og
Svb. Sveinbjörnsson skemtu méð
hljóðfæraslætti og söng. Síðan
var sezt að spilum og skemitu
menn sér ágætlega langt fram á
nótt.
Herra Jón Pálsson. til heimilis
á Heytanganum í Ispfoldarbygð.
biður Lögberg að geta þess, að
hann skrifi sig hér eftir Jón Th.
Pálsson, til aðgreiningar frá sam-
nöfnum sínum, er hann hefir átt
þar nyrðra. Þetta eru menn beðn-
ir að muna sem senda honum bæk-
ur eða bréf.
Herra Magnús Narfason frá
Gimli, •kom hingað til bæjarins 4
laugardaginn var með konu sína
til lækninga. Mrs. Narfason hafði
legið nvrðra um tveggja mánaSa
tíma og mjög þungt haldin um
eitt skeið. Hún var flutt á al-
menna spítalann hér í bænum og
er heldur að hressast. Maður
hennar dvelur hér fram um miðja
vikuna að minsta kosti.
Tvær nýjar Good Templara stúkur
Þann 3. Marz var mynduð Good
Templara stúka að Markland P.
O., Man-, af eftirfylgjandi með-
limum úr stúkunni Framþrá, Nr.
164: Paul Reykdal, D. J. Lindal,
H. Hallson, Margrét Eyjólfsson,
Dóra Einarsson og Lauga Eyjólf-
sson, og voru þessir settir í em-
bætti:
Œ.T.: Sigurbj. Kristjánsson,
V. T.: Sigríður Holm,
Kap.: Rannv- Thorsteinsson,
Rit.: Th. Kr. Danielsson.
A.R.: Guðni Mýrdal,
F. R.; Magnús Kristjánsson,
Gjaldk.: Wil’ie Kristjánsson.
D.: Helga Halldórsson,
A. D-: Rósbjörg Egilsson,
V.: Asgeir Jörundsson,
Ú.V.: Kristinn Jörundsson.
G. U.T.: Fr- Kristmundsson,
F.CE.T.: Guðbr. Jörundsson.
Umboðsm.: Sigurður Holm; og
var ákveðið að nefna stúlcuna
Berglindin.
14. Marz mynduðu þeir Paul
Reykdal og D- J. Lindal Good-
templara stúku að Oak Point,
Man,, og settu þessa í embætti:
Œ.T.: Jóhann Halldórsson,
V.T.: Kristín Halldjórsson,
Kap.: Cornelius Connelly,
R.: Mrs. A. E. Hackland,
A.R.; Mary Stafford, ,
F R.: W. H. Preece,
Gjaldk.: Robert Smith,
D.: Edith Pritchard,
A.D.: Clarance Hackland,
I.V.: Gilbert Hackland,
Ú.V.: Fred Hackland,
F.Œ.T.: Stefan Holm,
Umboðsm-: Gavin Willis; og
var ákveðið að nefna stúkuna
Sunrise.