Lögberg - 20.06.1912, Blaðsíða 7

LOGBERG, FIMTUDAGINN 20. JÚNI 1912.
7
Bezti tími til að kaupa eina.
Aldrei var betri eöa eins góöur tími til að’kaupa De Laval
rjóma skilvindu eins og e i n m i t t n ú.
Hitatíminn fer í hönd, en þá veldur skilvindan mesta um
gæði þeirra hluta, sem um hana fara; smjör og :jómi eru í
svo háu verði, að það er tilfinnaniegur
skaði, ef smjörið og rjóminn skemmist í
meðferðinni.
Þetta er sömuleiðis sá tími er De Laval
er öllum skilvindum betri — gerir meira
verk, or auðveld í meðförum og að hiein-
leika.
Enginn þarf að horfa í kostnaðinn, því
að De Laval skilvindan er ekki aðeins þar
fasti hlutur á heimili bóndans heldur fœst
bæði fyrir peninga út í hönd og með væg-
um borgunarskilmálum.
Aldrei hefir verið heppilegri tími til að kaupa rjómaskil-
vindu, heldur en einmitt nú, og enginn maður, sem á skil-
vindu þarf að halda, hefir nokkra afsökun frá því að fresta
kaupunum.
Hittið næsta umboðsmann vorn u n d i r e i n s, eða skrif-
ið beint til vor.
THE DE LAVAL SEPARATOR CO.
14 Princess St., WINNIPEG 173 William St., MONTREAL
Alþýðuvísur.
Svo hefir oss sagt frá herra
Krákur [ónsson í Selkirk. mógur
séra Olafs Indriðasonar, að prest-
ur svaraöi vísu Hallgríms í Stóra
Sandfelli: “Olafur hugði stíga í
stól,” o. s. frv., á þessa leið:
Hallgrímur, sá hrumi karl,
hroll ei kendi eða noll,
lallaði bjúgur beint um pall,
við bollann undi og heimatoll.
\
Olafur liét maður í Hjaltastaða
þinghá, Erlendsson; hann var
holdsveikur og fór um. Eitt sinn
fór hann suður í Skaftafellssýslu,
koní þar á bæ og var spurður að
heiti. Þá kvað hann :
Olafur heitir örvabeitir, um sem
þeytir vegarslóð,
austan af landi er sá fjand'i,
óþekkjandi, kona góð.
Olafur var á ferð í Reyðarfirði
og kom að Kollaleiru ; þar bjó þá
Bjarni Konráðsson. bátasmiðúr og
nafnkendur maður. Olafur gekk
itin óboðinn til Sigríðar konu
Bjarna og sagði:
Setjast niður nú vill hér
nadda viður nióður,
Heilsa biður Bjarni þér,
bátasnuður goður.
Vinnukona var að leita að
lampa, er kallaður var Langinefur.
Um það kvað Lúðvík Blöndal
jæssa stöku:
Mönin spanga, mörgum kær,
má Jiá ganga hnuggin frá,
þaö er angur ef hún fær
aldrei Langanef að sjá.
Hinn skagfirzki öldungur i
Upham, Ásgrimur SiguVðsson,
segir svo, að karlmaður og kven-
maður komu á bæ í rigningu og
tc'k maðurinn hana af baki. Þá
er sagt úr bæjardyrunuim : “Sú
á ekki að steyta fót sinn við
steini!” Þá segir aðkomumaður :
Hér þó nái eg hallast að
hringa gná dáfríðri.
orðastjá vill auka um það
. hún opingjá á Reynstað.
og strax á eftir aðra, er svo byrj-
ar:
Mænir yfir mannhringinn,
o. s. frv.
Maðurinn hét Jón og var Péturs-
on, einn bráðfljótur að svara.
Ásgrími gatnla J)ótti gaman að
vísunum “Hver er að giftast”, o.
s. frv., og kastaði fram þessari
stöku er hann las þær:
Alvanur við óðarstjá
orða að beita spjörum,
spaugilega spriklar sá
á spurningum og svörum.
hún sinnir ei hót tun dali né
gjót,
döggin fljót á fellur rót,
fást mun bót um dægurmót.
Þá kvað Einar;
Þokan grá þvi oss er á,
ekki má um hendur sjá;
ljóð'a skrá þér lendi hjá,
látum sjá hvað Einar má.
Höfundur rísunnar “Hjalla I
fyllir, fenna dý”, sem stóð i 22. \
tbl. Lögbergs, var Ásmundur í
Rifi, þá staddur í Rifi ásamt Há- |
koni skáldi frá Brokey. Reyndu
þeir sig hvor fljótari yrði að gera
vísu um veðrið, sem þá var norðan
bylur. Ásm. varð að eins fljótari
með ofangreinda vísu, en Hákon
kvað:
Noröan er hann. merg úr iner
hann
mörgum ver hann hrannar yl,
yfirum ])veran kólgu kerann
kalt út sér hann hafsins til.
Eitt sinn kom Hákon seint að
kveldi i 'slæmu veðri og uppgefinn
af gangi ])ar sem tvíbýli var; bjó
á öðrum bænum ríkis bóndi, en á
hinum fátæk ekkja. og kom Há-
kon fyrst á gluggann hjá bjónda
og baðst gistingar, en var úthýst.
Þá kvað hann á glugganum:
Ósk mín er og bónin bráð:
beri það hver sem getur:
eigðu á húisum aldrei náð
eftir þennan vetur.
Siðan fór hann til ekkjunnar og
fékk þar góða gisting. Þegar
hann fór kvað hann:
Fyrst ])ú gladdir. mengrund,
mig,
mjög er var eg þyrstur,
náðar dropa dreypi á þig
drottinn Jesús Kristur!
M. S.
Þessa visu gerði Guðrún hús-
freyja i Skógum í Kolbeinstaða-
hreppi, um mann, sem Tjörvi hét,
að sögn hr. Chr. Olafssonar;
Þú ert glaður, geðlempinn,
Góins traða Ullur,
líka maður launhæðinn,
laus og smjaðursfullur.
Guðrún var móðir Guðlaugs prests
i Skarðsþingum, er kallaður var
á yngri árum “Mýraskáld”.
w
I NDSOR
SALT
SMJER
Er þaö ódýrasta
sem til er
ekki aðeins vegna þess að þaöerhiö
hreinasta og bezta salt til aö salta
smjör, heidur af því aö þaö er
drýgra heldur en nokkurt annaö
salt. sem brúka má.
Stóru smjörhúin munu segja það
sama - og sýna yður og sanna það
með tilraunum,
Búnaðarskólarnir sýna þetta sama
dags daglega.
Hver bóndi og hvert smjörbú—
sem faer gott verö fyrir smjörið—
brúkar Windsor Dairy Salt.
Það er hreint—gerir srajörið fall-
egt á lit og bragö— verkar fljótt og
er ódýrast þegar öllu er á botninn
hvolft. Reyniö það sj lfir.
Það er sögrt herra Flóveijts
Jónssonar, að Jón og Olafur hétu
bræður tveir í Kræklingahlið er
kváðu vísur kesknisfullar um
bændur í hlíðinni er voru kallaðar
Þýrilsvisur. Mikael sonur Arna á
Skútum bjó á Þelamórk og orkti '
þá -vísu þessa og sendi þeim
bræðrum:
Heilsaðu, rniði, I og O,
athöfn sniðin téðra
þjakaði friði, þoli og ró
! Þyrilskviðu feðra.
\ isan var skrifuð utan á bréf til
])eirra en innan i voru tvær eða
j þrjár, mjög mergjaðar, og leizt
; ]>eim bræðrum ekki að halda
lengra kveðskap sínurn.
Maður bjó í Saltvík á Tjörnesi,
er Einar hét, og var hreppstjóri.
t Um 'hann orti brag hagyrðingur
j er Tóhannes hét, og stefndi Einar
j honum. Bjarni Thorarensen hélt
upp á Jóhannes og bjargaði mál"
inu. Þá fékk Einar Gísla í Skörð-
um, hamramasta skammaskáld1, til
þess að yrkja mð um J. Þeir
kváðust á um stund af miklu
kappi, þar til Jóhannes sendi
(dsla brag nokkurn, og vísu neð-
an undir. 'Þá féll niður þeirra
kveðskapur. Vísan er 'svona:
Fyrir blóð og benjar þín
burt seni móðinn hrekur.
Jesús góður, minstu mín!
mér ofbjóða tekur.
Það var fyrir 20 árum eða vel
það, að landi sigldi til netá sinna
i Nýja íslandi og lá illa á honum.
Þá kvað hann ?
Mitt ei greiðist hanna haf,
hrygð tilreiði pínu,
knapt mér leiði lukkanl gaf
lifs á skeiði mínu.
Maður var í Nýja íslandi, er
nágranni hans lék á, og reiddist
hann. Hann sá eftir því, og kvað
þá þessa visu:
Guð mér hinsta gefi mátt,
geð þvi minnst vill sjatna;
æ 'inér finst eg eiga bágt,
því of sei.nt vinst að batna.
F.
Mrs. Ingibjörg Hallson, Ellice
Ave., ritar svo:
Þeir voru einu sinni á ferð yfir
Holtavörðuheiði séra Jón Guð-
mundsson, sem var á Hjaltastað,
Einar Stefánsson, sem var á
Reinistað í Skagafirði. Þá var
dimt af þoku. Prestur kvað þá
vísu þessa:
Þökan ljót er svört sem sót,
Herra Daniel Sigurösson, Otto,
Man.. ritar oss 5. þ.m., úrval hinna
beztu öfugmæla vísna, og lætur
þessa sögu fylgja:
Þegar eg var á Skógarströnd-
inni, bjó á Narfeyri Lárus Jóns-
son bróðir Kristjáns Geiteyings,
og kona hans Ingveldur Björns
dóttir gullsmiðs frá Setbergi, hin
mestu sæmdar hjón; Jónas Gísla-
son. sem nýlega var getið í al-
þýðuvísunum, falaði eitt sinn hús-
mensku hjá Lárusi, sem levaðst
myndi gefa kost á því. ef ikona ,sín
væri ])vi samþykk, en þegar til
hennar kom, aftók hún það mieð
öllu. Þá kvað Jónas;
Bæði sníður breitt og sítt
bús af efnum finum
konan, sem að pilsið1 prýtt
passar manni sínum.
Jóhann nokkur Jóhannsson, fá-
tækur maður, var viðstaddur;
hann hafði ýsem fleiri) notið mik-
ils góðs af þeimi hjónum, og segir:
Svoddan getur fræði flutt,
falskur eins og refur,
mannorðið sá mjótt og stutt
mörgum sniðið hefur.
Prentun
af
beztu
tegund
■nraBsenzpsPiii!!!
F-xVl nafni nefnist
* sú prentun sem
vér framleiðum hér
daglega á Columbia
Press, Limited.
Vér höfum það
sem til þess þarf, að
geta gert beztu teg-
und prentunar.
Höfum allra nýj-
ustu og fallegustu
letur tegundirog svo
nýjastar og hraðast-
arprentvélar,—ogalt
gengur af rafmagni
með mikilli list.
Munið því allir!
utanbæjar sem inn-
an, þegar þér þurfið
að fá eitthvað prent-
að, þá komið til vor,
eða skrifið oss, og
gefið oss handritið,
og skulum vér fram-
leiða fyrir yður
smekklega prentun
mót sanngjörnu
verði.
Sendið oss eina
pöntun. Gefið oss
tækiéæri að sanna
það sem vér segjum
mamsv*gmmaaaB
Og þeim fáu Is-
lendingum, s e m
ekki þegar hafa
gerst kaupendur
LÖGBERGS,
vildum vér benda á
kostaboðs auglýsing
vora á öðrum stað
hér í blaðinu.
m9mmém'ái^ÍBMmm:Zé"Sé"m"
COLUMBIA
PRESS, LIMITED
á horni
Sherbrooke og
William stræta
WINNIí»EO
Tilkynning
til qripa- og akur-
yrkju-bœnda í . . .
SASKATCHEWAN
Samkvæmt lögum Saskatchewan fylkis eiga allir graðhestar af hreinu kyni eða
blönduðu, hvort sem þeir eru leiddir til eða leitt er undir þá, að skrásetjast í Department
of Agriculture.
Hver bóndi, sem graðhest notar. ætti að sjá til þess að eftirrit skrásetningar skírtein-
is hans sé prentað á auglýsingarnar um hestinn.
Þess er hér með beiðst að hver sem hefir áhuga á framförum t hestarækt í Sas-
katchewan og því, að verja bændur svikum, sendi aðstoðar ráðgjafa akuryrkju mála í
Regina nafn og áritun þess manns, sem uppvis verður að því að ferðast um með grað-
hest, sem hefir ekki verið skrásettur. Gjald fyrir skrásetning graðhesta, bæði of hreinu
og blönduðu kyni, er $2.00.
Ef leitað er skrásetningar um graðhest af hreinu kyni, þá verður að sýna vottorð um
það, svo og skirteini fyrir því að sá sé eigandi hestsins, er leyfisins beiðist. Ekki verð-
ur vottorð tekið gilt, sem gefið er af stjórnarvöldum í útlöndum, hvorki í Englandi né
Bandaríkjum, og ekkert nema útgefið sé af stjórnendum Canadian National Live Stock
Records i Ottawa.
Á hinn bóginn ef graðhestur er af kyni, sem finst ekki á stóðaskrá í Canada, þá
verður hann ekki settur á skrá í Saskatchewan sem kynbóta graðhestur, nema hann sé
á einhverri stóðskrá, sem viðurkend sé af akuryrkju ráðaneyti Canada lands, enda sé
þ;.r til tekinn eigandi sá sami og skrásetningar beiðlst.
Látið hendur standa úr ermum fram að uppræta illgresi í yðar bygð. Takið hönd-
um saman við eftirlitsmsnn stjómarinnar og herjið á illgresið á jörðum yðar og segið
þeim til um illgresi á óbygðum löndum, vegum o. s. frv.
Sáið ekki illa hreinsuðu hör sæði i nýja akurreitinn. Yður mun kom að betra haldi
að ári, ef þér sáið ekki óhreinu sæði i nýbrotið land, heldur baksetjið á réttum tíma og
sáið alveg hreinu sæði næsta vor.
Ef svo er, að þér höfðuð ekki tök á diska plægingu síðasta sumars, þá kostið kapps
um að gera það snemma í ár. Diskamir drepa mikið af illgresis nýgræðing, flýtir
fyrir uppkomu annars, svo að honum verði eytt síðar og gerir mylsnubreiðu á yfirborði,
sem heldur raka í jörðinni þangað til þér farið að plægja.
Herfið kornakra þegar upp er komið, herfið aftur þegar stöngin er fjögra þuml-
unga há og jafnvel seinna, þegar hún er komin sex þumlunga upp úr mold.
Stjórn fylkisins veitir örugga liðveizlu samtökum bænda til mjólkur og rjóma búa.
Margir bændur em svo vel settir og vel efnaðir, að þeim er ekki ofvaxið, að hafa stórt
bú góðra mjólkurkúa, en þeir hinir sömu lifa nú nálega þurrabúðar lífi og eiga fullörð-
ugt með að ná í rjóma og smér til heimilis þarfa.
Hver bóndi ætti að vita hversu mikinn arð hver einasta mjólkurkú gefur, því að
sumar kýr borga jafnvel ekki fóðrið sitt. Babcock’s Test and Scales ættu að vera til á
hverju kúabúi og hver sem þau áhöld brúkar, fær fljótt að vita hvað hver kýr gefur af
sér. Markmið allra ætti að vera, að hafa enga kú á búi, er gefur minna en 250 pund
af fitu um mjólkurtímann. Það er er betra að hafa fimm kýr er hver gefur það af sér,
heldur en tíu, er gefa helmingi minna. Þeir sem leggja litla rækt við kúabúið og trassa
það — þeir eru mennirnir, sem láta verst af kúaræktinni. Enginn kemur sér áfram í
neinni stöðu með því móti, og mjólkurkúa ræktin er engin undantekning.
Um upplýsingar um hvað eina viðvíkjandi akuryrkju, griparækt, heimilisréttar lönd-
um o. s. frv., skal leita til
Department of Agriculture
Sinclair, 27. Maí 1912.
Herra ritstjóri!
í Lögbergi af 23. Maí er sagt,
að Jón á Víðimýri ltafi kveðið
vísuhehninginn : Segðu mér það,
Sigvaldi, hvað syndir þinar gilda.
\ isa þessi er í kvæðabók Sjgvalda
Jónssonar og er þar sagt, að
Guðnnmdur Uokkur Pálsson hafi
ort fyrri partinn, og sé hún þar
rétt feðruð, hefir sá Sigvald’i ekki
kveðið viisuna: Þú ert Skagafirði
frá, því Sigvaldi Jónsson var
| s^cagfirzkur og Jón á Vtðimýri
kvað eitt sinn til hans þennan vísu
lielming:
Löngum brást það ^erða vildi,
vonin skást af höndum drógst,
: Sigvaldi bætti við :
Þá var ást í æðsta gildi,
er þú lágst við Rósu brjóst.
Hjálmar á Bólu kvað eitt sinn:
Nú skal gera Bragar bragð’
til betri og hinstu tíða.
Jón á Víðimýri bætti við:
Og setja í þig svartan lagð,
svo ])ú þekkist viða.
Um höfund að þessari vtsu veit
eg eigi:
Eg hlaut að stauta blauta braut,
bykkjan skrikkjótt nokkuð gekk,
hún þaut, hún hnaut, eg hraut
í laut,
og hnykk, með rykk á skrokkinn
fékk.
Beztu þökk fyrir greinina “Is-
landsferðimar” í siðasta blaði;
hún er rituð í svo kærleiksríkum
bróðuranda, að hún ætti að hafa
betrandi áhrif á alla, sent lesa
hana.
Með virðingu,
Jón Halldórsson.
Herra Sveinn Árnason skrifar*:
Þegar Jón Thoroddsen var sýslu-
maður í Borgarfjarðarsýslu, þá
bjó Teitur Simonarson á Hvítár-
ósi (talinn merkur bóndij. Hann
seldi manna mest sntjör og var af
sumum kallaður “smjer-Teifcur;
einhýerju sinni varð þeim sýslu-
manni sundurorða og þótti lionum
Teitur hafa prettað loforð sín, og!
sagði Teitur eitthvað á þá leið, að j
iþetta vildS nú korna fyrir hjá |
mönnunum, svona innanum og j
ertdranær; þá kvað Thoroddsen: j
Enda loforð eigum vær,
eins og Teitur smjera,
innanum og endrarnær,
á það svona að vera.
Jóhannes sýslum. Guðmundsson
í Hjarðarliolti var lipur hagyrð1-
ingur, þótt lítið gerði hann að
kveðskap. Olafur Jónsson frá
Einirfelli ýauknefndur gossarij
var þar daglegur heitnagangur í
Hjarðarholti og jafnan fúsjtil j
vika ef einhver þurfti með, enda
varð honum þar jafhan gott til j
fengjar og lét hann það ganga
jöfnum höndum til foreldra sinna.
Olafur var manna liprastur við
alla innanbæjarvinnu, með afbrigð
um fljótur að spinna á rokk og
prjóna; kaffimaður var hann mik-
111 og lítill hófsemdarmaður um
flest. Eitt sinn sendi sýslumaður
hann til Stykkishólms, er þá var
amtmannssetur. með sýsluskjöl að
vetrarlagi. Olafur hrepti vond
veðúr svo heimamenn i Hjarðar-
holti vont hræddir um liann; þá
kveður sýslumaður stökur þessar:
Þó hann skafi og herði ihret
og hristi jarðar tetrið,
eg hygg Olaf feili ei fet
að finna amtmannssetrið.
Þá er hann stæltur ekki sízt
nær aðra vantar trúna,
og fljótmæltur verður vist
viður amtritannsfrúna.
Sízt sporlatur seggur var,
svo eg hann ei lasti,
askana har liann innar þar
í einu hendings kasti.
Eftir á tók hann sölusokk.
settist niður að prjóna.
bjó til siðan band á rokk
og bryddi tvenna skóna.
Síðan frani í eldhús óð,
ekki óltkur spr.undi,
ketilinn setti á kvista glóð
og kaffið hita mundi.
Þetta blessað lista ljós,
laglegur á brýrnar,
arkaði siðan út í fjós,
allar hreitti kýrnar.
REGINA,
SASK.
Alt hvað þannig erjar hann,
með afreks gengi ólinu,
eftir lifað fegurst fann
fjórða boðorðinu.
Eitt sinn var Vigfús Runólfsson
sóftur til sjúklings og reið Iiann
mikið; þá varð. honum staka þessi
af munni:
Skeifur springa, skélfur grjót,
skeiðar slingur Blesi
undir ringum örvanjót
í lækninga vési.
»
Uni Olaf “gossara” er sú saga,
að hann var við kirkju hjá
prófastinum í Reykholti, Guð-
mundi Helgasyni, er lagði út af
kraftaverkinu er Jesús mettaði
5,000 manna. Eftir emibætti gekk
gossarinn að prófasti og mælti:
“Þakk’ yður kærlega fyrir ræð-
una, prófastur góður! Þér höfð-
uð líka textann til að* leggja út af
þegar blessaður frelsarinn mettaði
5000 rnanns, með blessuöuni fisk-
inum og blessuð’U brauðinu. Fisk-
ur og brauð ! Brauð og f iskur! —■
Ekki var grauturinn!” Olafur
þessi hafði verið vinnumaður í
Reykholti, og þóttist þá fá of mik-
ið af graut, á móts við annan mat.
80BIHS0N Lg
Warners lífstykki
sem aldrei ryöga. Frábær-
lega liðug, ágætlega falleg í
sniöum, þœgilegust af öllum
Parið á........$2.00
Lingeri búningar
kvenfólks $5.00
Þeir eru $18. 50 virBi; stærB-
ir 34 og 36, lítiB eitt kvolaB-
ir, vel gerBir og trímmaðir.
Lérepís treyjur kven-
lólks $7.5o
Alklæönaöur kvenna
og barna $1.79
Kvenstígvél 95c,
Patent og Vici Kid, kosta
vanalega $2.50 og 3. 50
ROBiNSON
• M
Allir játa
að hreinn bjór
sé heilnæmur
drykkur
Drewry’s
REDWOOD
LAGER
Er og hefir altaf
verið hreinn malt-
drykkur.
BIÐJIÐ UM HANN
E. L DREWRY
Manufacturer, Winnipeg.

SEYMOUR HOUSF
MARKET SQUARE
WINNIPb
Það er nú alkunnugt, að inntaka
er óþörf við gigt í einu tilfelli af
tíu. Berið á Chamberlain’s Lini-
ment og nuddið liminn um leið.
Reynið þetta og sjáið, hve fljótt það
tekur burt verkinn. Fæst alstaðar.
West Winnipeg Realty
Company
653 Sarg’ent Ave.
Talsími Garry 4968
Selja hús og lóöir í bænum og
grendinni; lönd í Manitoba og
NorB.vesturlandinu, útvega lán og
eldsábyrgBir.
Th. J. Clemens,
G. Arnason,
B. Sigurðsson,
P. J. Thomson.
AUGLYSING.
Ef þér þurfið að senda peninga til fs-
lands, Handarfkjanna eOa til erábv«ara
staOa innan Canada þá ncuö Dooainioa Es-
press Ccmpí.ny s Money Orders, Atiöndar I
avusanir eöa póatsendingar. ,
LÁG IÐGJÖLD.
A8al skrifsoía
212-214 Baiinatyue Ave.
Bulman Bloek
Skrifstoíur vfOsvaprar um borfina, cg
ðllum borgum qg þorpum víðsvegar ud
ndiB msBfram Can. Pac. Jámbrautn
Gott kaup borgað
karlmönnum meBan þeir læra
rakara iBn. Fáeinar vikur
þarf til námsins. Stööurút-
vegaBar fyrir allt aB $20 um
vikuna. Fáiö vora sérstöku
sumar prísa og ókeypis
skýrslu.
Moler Barber CoRege
2q2 Pacific Ave. - Winnipteg
Eitt af beztu veitingahúsum bæj-
arins. Máltíöir seldar á 35 œnts
bver,—$1.50 á dag fyrir fæði og
gott herbecgi. Billiard-stofa og
sérlega vönduB vfnföng og vindl-
ar.—Ókeypis keyrsla til og frá á
járnbrautarstöövar.
ýohn (Baird, eigc.nd
\[AltKKT | JOTKIi
ViB sölutorgiö og City Hall
Sl.00 til $1.50 á dag
Eigandi: P. O’CONNELL.
Hverjum aldri heyrir sín vild.
Gömlu fólki ætti að líða vel og svo
verður, ef það tekur inn Chamber-
lain’s Tablets til að örva meltinguna
og hægðirnar. Þessar töflur hafa
milda verkun og henta sérlega mið-
aldra og gömlu fólki. Fást alstaðar.