Lögberg - 08.08.1912, Síða 2

2
LOGBERG, FIMTUDAGINN 8. AGÚST 1912.
Minni íslands.
(Flutt á samkomu Islendinga
Mordenbygti á aldar afmœli
Jóns Sigurðssonar forseta)
fNiðurl.J
Enginn veit hverjri ÓSinn hvúsl-
aði í eyra Baldurs!
Kemuir r'öö jviSbtárðanna fram
aftur? Vér skltlum hafa gætur
á bjarta Ás þessara tíma. Allar
gátur verða ráðnar um síPár. Það
er lítið sem eg get sagt um ísland
af öllu því sem mætti segja. Það
verður ekki skýrt í stuttu. máli,
Sjón er sögu rikari. Útlendir
ferðamenn eru margir hverjir
hrifnir af landinu. Kennaraleið-
angurinn frá Noregi og Danmörku
er fór kynnisför heim til fslands
fyrir fjórum ánvm, var hrifinn af
ýmsu er fyrir augað bar. Fólkið
féll í undrun að heyra Svanasöng-
inn við vötnin, og m. fl.
Ummæli útlendinga.i
Sr. A. Hovden, norskur rithöf-
undur, segir meðal annars:
Aldrei hefir mér verið hlýrra
og helgar innan brjóstsi, era í pré-
dikunarstólnum í Reykjavikur dóm-
kirkju, fullri af fólki, við fagran
búa; annar á Hraunum htnra á
Sandi. Ekki bendía býlin þeinra á
neina bfómsturveUL. en manns and-
inn þarf ekki út á brautir Orions
til þess að finna guð! Hann finst
í einu sandkorni.
“Það er guð! sem talar skálds-
ins raust,” segir Gestur Pálsson.
Og annað skáld segir:
“Hevrum, skiljum tímaras bjarka
mál!”
A Fjalli í FagraAal.
Heyrurn skóhljóð Fjallkoraunn-
og styrkvan forn,-norrænan sálma- ar- ^>a® skrjáfar í klæðafaldi
hennar með ströndum fram, Ægir
fellur henni til fóta. Hún. lægir
söng; fólkinu svipar mest til Vest-
lendinga í Noregi, því líkast sem
eg væri staddur í Álasundi. Ein
veru lifi lifir þjóðin, en er þó ein drotningu sæmir. Á þessum sól
hirt um boð hans eigi,
að hásætið' var: steinninn hjá
alfaravegi!”
Annar segir: þar setn hann tal-
ar um ljóð Stephans G. Stephans-
sonar:
“Oftar sverð en sála/rfrið,
sendir þú heim í bæinn.”
Hinn þriðji segir, í ljóðum sem
hann kvað eftir Gest Pálsson:
“Hann evldist og brann upp
til kola!”
i guðvefjar hendi meistanans.—
Neðar 1 dalnum sáusti í hyll-
ingum hestar - og menn beggja
tnegin árinnar. Fólkið var á heim
leið úr kaupstaðnum og það sem
var lausríðandi gaf hestunum
knappa skeiðspretti eftir renni-
' sléttum grundunum.
“Frjálst er í fjalladal.
.Fagurt í skógarsal.”
Heyrðist þetta sungið álengdar.
Gleðin á marga tœra strauma við
íslenzku fjallarce urnar.
“Þarna kemur pabbi,” kölluðu
systumar einum rómi, litu augura-
| um hver á aðra og roðnuðu. Nýju
En hér er ekkert rúm að hafa gjafirnar sem þær áttu von ál, úr
lengri upptalningu. kaupstaðnum, voru nærri því
Tveir af þessum (skáldumj komnar í hendur þeirra..
ait stærilæti eins og hverri tiginni
hin mentaðasta í heimi. Eina þjóð
in sem les “gullaldarrit” á frum-
málinu. Snorra Sturlason telur
hann með heimsins mestu mikál-
mennum. einn máttarviðmn undir
germanskri þjóðmenning. I Rvik
segist Hovden hafa Ifynnst 10 ára
gamalli stúlku sem lesið hafði all-
ar Islendingasögur og leit eg á
bókina sem hún var að lesa í. Það
var Edda Snorra Sturlusonar,—á
frummálinu. Mér fanst eg vera
eins og kálgarðsstúdent í saman-
iburði við þetta hámentaða barn.
Hún Ingibjörg litla var svo yndis-
lega frið. með slegið hár, gult! að
lit og augun skýr og djúp, heiðblá
sem bláklukka á vcfrdegi. Eg verð
við tækifæri að senda einhvem son
minn yfir um hafið að sjá þá
Hjördísi.”
Fleiri 'erlénda Islandsvini má
nefna. Konráð Maurer var frum-
kvöðull að safna íslenzkum þjóð-
sögum í eina heild.
Hinn göfuglyndi fræðimaður
\Villard Fiske gaf Grimseyingum
40,000 kr. til að reisa þar skóla,
Þessii gjöf skin í sögunni eiras og
stjjrna á heiðum himni og heklur
minningu hans lengur á lofti en
minnisvrði úr stemi. Willard
Fiske safnaði nálega öllum ís-
lenzkum bókum og skal eg skýra
það með einu dæml sem bendir til
þess, hvað hanra var' kunnugur
bókmentum vorum og vissi hvar
hveria bók var að finna.
Það var nálægt árinti i885 að
Hannes bóndi Friðriksson á Krók-
ttm i Fnjóskadal i Þingeyjarsý-lra
fékfk bréf sttnnan frá ítalítv; það
var frá Willard Fiske, skrifað á
góðri íslenzku. Utaraáskriftin var:
til bóndans á Krókum, og sv. frv.,
sveitar, sýsltt og lands nafn, Bréf
ritarinn biður að selja sér bók, se n
var ein elsta útgáfa af Grallaran-
um, sem haf:i verið til á nefndúm
bæ á vissp ári, sem hann tiltók, og
sé bókin föl, þá að senda haraa til
bóksala Sigurðar Kristjánssonar i
Reykjavík. Bókin var send.
Þeir íslandsvinirnir Ka i Kuc't-
ler í \’arel i Oldenburg cg I. C.
Poe«tion sem el.ska ljóðin og land-
ið, Fjallevjuna norfiur í hafi, h^fa
sagt. eða að minsta kosti anraar
þeirra, að engirr þjóð á engum
tima. hafi ntt jafn mörg skáld < g
hagyrðinga serti islenzjka, IþjóöiraJ
Fyrir þessi umtnæli ^liinna lýð-
mánuði lýkur hún upp öllum lnurð-
um út með fjörðum og upp til
dala fyrir þvi allra helgastai setn
hún á til í eigiu sinni, — mið-
nætursólinni. Er það þá ekki
bæði skylt og skemtilegt að líta inn
í eiran Flenzka dalinn og sjá þar
aðeiras eina mýnd af sveitalífinu,
jafnvel þó sumir drættir hennar
séu eldri en 40 ára gamir. Vér
komum þá að bóndabýlintt Fjalli
í Fagradal.
“Hver einn bær á sína sögu,
sigurljóð og rauna bögu,”
Timinn langa dregrar drögu
dauða og lífs sem eraginn veit.”
Allar systurnar þrjár, Ása, Signý
og Helga, höfðu feng.ið leyfi til
þess að vaka yfir túninu af þvi
það var sunnudagsraótt. og líka
vegna þess," að von var á pabba
þeirra úr kaupstaðnum á hverri
stundu, Sólin hafði gengið á bak
við Gljúfrahnjúk, svo að hún sást
ekki í þrjá klukkutíma að austan-
verðu í dalnum; en hinumegin ár-
innar var alt fjallið uppljómað
sólskini alla nóttina, ofan að miðj-
um hliðum. Það er dýrðleg sjón,
að sjá blám©ðii náttúrunnar undir
öðrtt fjallinu en gullbreiðuna lagða
á hitt á móti þar sem fossar og
lækir kallast á um allan sinn aldur:
“Heyr vor hljóð himraaguð!”
Það ]>ar eðlilegt að systttrnar
léktt af fögnttði i slíkum danssal á
milli sóleyjanna i túninra. Þær f
vortt sjálfar sóleyjar. Ekki fyrir
og hæstu en stór vatnshjól sraerust
allan daginn á bakka Efrats elfu,
er rann þar ^frarn hjá, með hólf-
um fyrir vatnskarla og ilát þeirra,
til þess að vökva garðana. Svo
er sagt, að Xerxes kóragur léti
eyðileggja þessa garða rrieðan
hann lá banaleguna. 600 þúsund
dagsverk var búið að vinna viðf
það, þegar hann dó; síðan tók við
timans tönn og vann það sem
ógert var.
3 IJkneski Jupiters í Olympia.
O. er dalur í því héraði sem heitir
Elis, á Grikklaradi. Þar vortt leik-
ar haldnir til virðingar Seifi (Ju-
piterj, fimta hvert ár. cg því
nafni heita síðan þeir leikir sem
nú ertt leiknir á hverju ári og all-
ar^siðaðar þjóðir senda íþrótta
menn til, að reyna sig. I þessum
dal var hof Seifs og líkneski af
honum, er frægt var tii forna.
Fidias hafði gert.það, hinn mesti
listamaður í þann tíð, en áður
hafði hann smíðað mynd Minervu
í Aþentthofi, 39 feta Ma. og
smelt með gralli og fiiabeini.
Aþenumönnttm Joótti hann hroka-
fullttr og ráku hann úr landi.
Hann kvaðst mundu hefna sín með
því að gera aðra mynd annarstað-
ar, er bæri af öllum öðrttm. Þá
gerði hann líkara Juppiters t
Olympiu dal og varð sú síðan allra
frægust.
4. Artemisiu hof. Það minnis-
Jafnt pabba sínum komu syst-
ttrnar á harða spretti heim á
hlaðið. Hanra sté af hesti og kysti
dæturnar sínar. Litið eitt síðar
kom Bjarni “kaupi.” Hann rafc 5
klyfja hesta. Þeir vortt svangr og
slæpingslegir eftir langferðina, þeir
fóru á brokki milli grængresis-
toppanna meðfram vegiraum, gripu
munnfylli, snéru mélin út úr sér,
fóru aftur á brokk, losuðu um
gjarðirnar á brokkinu, uns þeir
konut heim á bæjar hlaðiði og biðu
þess að byrðinni væri létt, af sér,
Bjarrai ruggaði spölkorn á eftir.
Uppúr hliðarvösunum á reiðkáp-
ttnni hans gljáði, á tvo flöskustúta.
Tappinn var týridur úr öðrum
þeirra, sem ekfci er tiltökumál á
laragferðutn. Egill vinnumaður
fagnaði heimkomu Bjarna. “Hvar
fórstu yfir fljótið?” “A Trölla-
vað.i,” svaraðii Bjami. “Hvað erl K. Þafi' stóð óhrörnað þegar
tíðinda úr kaupstað'num ?” “Veltttj Erlingur skakki fór til Jórsala og
ár, veltu ár,” sagði Bjarrai. Góðir; þejr Rögnvaldur jarl, á 12. öld, en
prisar?” “Heldúr en ekki, brenni- eyddist á næstu Öld þar á eftir. ,. . . .
vínið 14 skildinga; aðeins 14 skild- Sú smíð var stöpull, 6s feta hár j S? ar ’nn'”' nl€lr en ‘ æmi varL1
inga jx>tturinn, lagsmaður!” súlur upp af honum, skornar af JnnLlm ensy vama. og
Meðan á þessu stóð voru syst-j steini; á súlunum hvíldi annar ; . ,es]i. irb,nia- *-er 11 r storrnur
rarnar að dáðst að gjöfuranm minni stöpull ferstrendúr og uipp- -V 1 ri&nm&uinni °S rett a €ftlr
sem pa'bbi þeirra færði þeim úrimjór, en á oddinum var kerra og a styttl’ om> onS 3 nr svo
kaupstaðnum. Það var sinn í stóðtr þar likneski konungs o- ■‘n'kd af hwrp var■ srnnt uttverk-
• . . • r . r , um; jafnvel t storborgmni Pitts-
en áður, af fórnargjöfum trúaðra
heiðingja. Það er nú fyrir löngu
hrunið og borgin liðin undir lok,
svo að rui veit inginn með vissú,
hvar hút\ stóð.
Það sést strax1, að öll þessi
mikltt mannvirki fornaldar ihafa
verið gerð til sýrais og prýði nema
aðeins eitt. Sum eru gerð fyrir
fordildar sakir/ sum af trúarhita,
sum til þess að lialda minningu
þeirra á lofti, sem smíða létu.
Þau sjö undur veraldar, sem nú
þykja mest, miða öll til hagnaðar
eða velfarnar mannkynsins. «{>ó
að merkileg séu, má segja, að þau
séu aðeins hlekkur í kefiju, ávext-
ir af sífeldri leit vísinda og þanfca-
brota manna; þau hafa öll komizt
á loft á síðustu tveim manns'ildr-
uro, og sum á hinum síðasta áta-
tug. Það er alveg vafalaust, að
á næsta mannsaldri finnast önnur
“undttr” enraþá nýstárlegri, eða að
þau serri hér eru talin skýrast og
leiða af sér önnur aðdáanleg
smíði og uppfundrringar. Þ!ó að
þessi sjö hafi fengið flest atkvæð- I
iri, þá er ekki þar með sagt, ,að
ekki finnist önnur ennþá merki-
legri; þó siður séu kuran, þá getur
vel verið, að þau hafi ennþá meiri
áhrif á hag þjóðanna til vinnulétt-
is eða annarar gagnsemi. Frá
þeim er tæplega hægt að segja í
stuttu máli, svo að nokkur not sé
að, en þó skal telja nokkur atriði
uni hvert eitt af þessum furðu,-
merki lét drotning reisa bónda j verkutn, mannanna, þeim til fróð-
sínum dauðum í borginni Hali- leiks, er lesa vilja.
carnassus í Litlu-Asiu árið 353 f.
Vatnavextir og mannskaði.
I fyrri viku var rignipg í heil-
bekkja klúturinn handa hverri drotningar, 14 feta há, forkunnar
þeirra og einn tvinnakassi með; 6 haglega gerð.
hnotum. Ein var blá, ein græn
ein gttl, ein rauð. ein hvít, ein
svört.
“Svona gefur' pabbi æfinlega
inikið,” sögðtt systumar með fögn-
11 fi;i, meðan þær voru afi skifta
hnotunum milli sin.
A þeirra stundu voru systurraar
rifcari en fjórtán miljóna mærin í
Bandaríkjunum,—af þvi þær þektu
fátæktina!
S gurjón Bergvinsson.
5. Risinn á Rhodusey. Það var
álit fornra manna, að líkneskjur
þyrftu að vera stórar, til þess að
njóta sín. Því gerðtt þeir myndir
goða sinna sem tröllslegastar og
sömulejðis manna myndir. Með
burgh var hætt! við öll útiverk.
Hálendi er allmikið í ríkjum þess-
um, og er bygðin í dölum og hlíðj-
um, en margir árfarvegir liggja
eftir þeim, tómir í þurkum, en
ófærir í rigningum. Þessir far-
vegir gátu ekki tekið við öllum
þeim ósköphm, sem fóru úr loft-
Grikkjum var sú goða mynd fræg- í*1?', hek,ur fló5i vatn út yfir alla
bakka, svo að folk flýði, en vatraið
tók bæina og akragróða og sópaði
ust, er gerð var af sólgoðinu
Helios á Rhodusey. Hún var
frægu herra, liggur bunt við, að
leiða athvgli að eiraum hlekk í röð
atburðanna sem nú er að ge'ast
heima á Fróni.
Einum finst það einkis virðú
sem öðrum þykir ntikils vert. Það
finna ekki tllir gimsteina sem
grafa.
Tólf Guðmundar.
Nú eru þar uppi 12 menra sein
eg tek sérstaklega ti! greina. All-
ir bera þeir sama nafn, Guðmun 1-
arnafn. Þeir eru allir rithöfund-
ar í smærri og stærr.i stil. Eg tek
aðeins þá Sfem eg hefi lesið eftir
sögur, ljóð og ritgerðir hér Vest-
anhafs. Þeir geta verið ílairi,
jæssir nafnar sem rita eitthvað, en
mér þá að öllu ókunnir. Þrír af
þesstan Guðmundum eru læknar,
tveir prestar, einn heimspe'kingur
og sex skáld. Og til minnis um
þetta hefir eftirfylgjandi vísa ver-
ið sögð:
íslands kjarni á sér von
ei skal barn því gleyma.
Græða í hjarnið gróðrar spor
Guðmundarnir heima.—
I
\
Einn af þessuni framangreindu
^mönnum segir meðal annars um
Krist:
“Og því var hann hæddur og
klæðnaðmn. heldur fynr skruBa F)eStir svömSu af þeim sem
æskunnar, vöxtmn, fegurðma. fjor I spiir6ir voru> þar á meðal Eclison
ið. sakleysið og siðpryðma. ^ HeIga I Marconi og maTgir aSrir áKka
scm var yngst,varaðshtautboln-|fra^r yar þaS álit
um af 'Signyu, og S'gny treyjunra, | þej/fa( ag þessi sjo væru merld.
af Ásu. Sannaðist þar sern v,ða: legust af afrekum nútinians og
“Mærin pryðir mottulmn. Þaer j faiu atkvæði eftir þeirri röð
voru svo jafraar að fnðle.k,/ hthi héf ska] tali5; 1>r45iaus firðrit.
systurnar að þær voru neíndar af j un
mörgum “FjallaJiliumar.” Þær | a vamjr
steypt af eir. um 100 fet á hæð, og|ÖUu sem fyrir vart5 niSur á íafnr
er það sagt, að smiðurinn væri 12 j s c u'
ár að steypa hana. Hún var sett j Námur era víða á þessum slóð-
upp 280 árum eftir Krists burð.|um. Vatnið fossaði niður umj
en féll í jarðskjálfta 56 árum sið- munnana og fylti námurnaf víða, |
ar. Brotin lágu óhreyfð, þartil en námamenn druknuðu, þeir sem!
einn herforingi Araba seldi þau gátu ekki forðað sér í tíma. Þeg-
------- I skranmangara, vitanlega Gyðingi, j ar síðast fréttist, vissu menn um
Stórblað eitt í Bandarikjum j frá Efestis. Þá höfðu brotih leg-j 64 manraslíf, sem þannig hefðu
gerði þ^iö fyrir fróðleiks sakir og | ið þar í einar 9 aldir. — Margar 1 farizt, en viða fengusf ekki frétt-
forvttni, að senda spurningar 100 aðrar risamyradir voru reistar í ir, með því að símar voru slitnir,
nafnkendum vísindamónnum sem.fornöld, og sú einna nvest er Nero og staurar rifnir upp af vatninu
nú eru uppi, hver þeir álitra sjöhin >lét gera af sjálfum sér; eftir dauða og fluttir langar leiðir. f sunr»-
nnestu mannaverk á vorum dögum. j hans lét einn keisari Rómverja um námabæum var svo stríður
Sjö furðuverk
að fornu og nýju.
vom rjóðar og hraustlegar af i
morgun drykknum sinum.sem þær
tóku úr uppsprettulindinni við |
Talsímar, Loftfarir radium,
Sótta varnir og sára, Spectrum
| analysis, X-geislar.
fiiefnið til þessara
spurnmga
höggva höfuðið af myndinni og j straumur á , götunum, að vatnið j
setja höfuð mynd sjálfs sín á búk- jgróf undan byggingum, svo að þær'
inn. Á vorum dögum hafa marg- j skekktust eða féllu. Tjón er rtiifc-
ar risayaxnar Ijkneskjur verið'ið talið stafa af þéssu flóði, bæði j
xeistar, en sú stærst er Frakkar j eyðing bæja og jarðargróðo og j
létu gera aí Frelsisgyðjunni og J kvikfénaðar og annara fjármuna,
gáfu Bandamönnum. Hún stend- ; svo sem rafmagns og gasstoðva, er
ur á höfninni i New York cg er eyddust í flóðinu.
151 fet á hæð, en stöpullinn undir
henni er 155 fet.
6. V.tinn á Pharos. Pharos er
Hvar dó krisarinn?
Um það hefir öllum konrið sam-
bæjarvegginn. Andvari næturinn-1 var aðallega, að i fornöld voru sjö,eyja á Alexandnu höfn í Egyfta-, an hjngag tj} ag Napoleoni hafi
ar greiddi hárlokka þeirra fífil- j 'flannvirki frægust aHra og kölluðfj landi. Þar lét einn konungur dájg á gt. HeIena 4ris lgil þar.
bjarta niður um háls og herðar cg 1 sj° L,ndur veraldar. Það voru; reisa stöpul, 450 feta háan. af 1 tij n<,ieg-a> ag italskur sagnaritari
augun undir skörpum brúnum ; l,essi, sem nú skal greina; j hvítjim marmara, er sagt er að sést j sem 'heitir 0messai þykist hafa
m.intu á blómið “Gleymdu mér ei. j 1. Pyramidarnir. Það eru fer-: hafl um iwi,uirað milur aj hafi. ; ransakað málið til fullrar hlitar,
Tá. þær voru fallegar fjallarós- j strendir steinvarðar, uppmjóir, €r í Eldur var kyntur uppi á tuminum á sofnum \ Vínarborg og víðar,
konungar létu reisa sér í lifanda1 allar nætur, m^ð því að innsigl-; og i^m^t a5 þeirri nið|urstöðui, að
irnar! Þær fóru á harða spretti
niður túnið. Lambærnar 'voru að
læðast inn yfir vörslugarðinn sem
stóð í álögum tímans, bygður úr
torfi og lá við sífeldu hrurai. “Irr!
irr!" hrópaði Ása, “óhræsið hún
Hosa og hún Vallarlæðai.” “Ekki
eru |«er fcetri hún Guilhnakka og
hún Gríma.” sögðu binar systurn-
ar. “En Hekla og Etna ævinlega
upp á fjallabrúnum með lömbin
sín.” “Já, af því að þær gengu
úti undir jöklum harða veturinn,
þegar þær voru lömb.” Svefra-
höfginn sem fylgir lágnættinu, fót
þá að breytast í samhljóma morg-
un söng. Tveir svanir komu kvak-
andi á flugsterkum vængjum og
settust á hóhraa í ánni. Mófugl-
arnir vöknuðu af léttum bluradi.
Spóinn kom að vella úti í holtinu.
Lc’ian söng “dýrðin, dýrðin!” og
straumöndin flaut með lifandi
bylgjum niður áná með unga sina
í einni röð eins og perlur á 'bandi.
Fjallabrúnirnar endurkölluðju
hó og fcöll smaladrengjanna sem
risu á fætur með aftureldingunni,
til þess að ná fjallagjörnu ánum
áðrir en þær rynnu of lsrngt á jöfcla
kulið.
Allur dalurinn ómaði af söng og
systurnar þrjár settust á túngarð-
inn og fóra að syngja:
Ó júní sól við Græðis gang
, þú gefur nóttjnni dag í íang,
og fágar hvern þráð við glit og
glans,
lífi, fyrir bautasteina. Þeir haug-
ar voru ekki holir innan aðj öðru
leyti en því, að gangur lá uppeftir
þeim, ákaflega krókóttur og tor-
sóttur,’ að smáu herbergi eða hvelf-
ingu, þarsem hinn framliðni lá á
líkbörum. Egyptar bygðra flesta
af þessum haugum, á árunum
4000 til 2000 fyrir Krists fæðingu.
ing var óhrein til hafnar. Svo er
þetta sé gripið úr lausu lofti, keis-
sagt, að það hafi kostað konung arinn hafi a]1s ekki veri8 ' fangi
þennan 800 ”talentur” að byggja
turninn, en það er á aðra irailjóh
dala í vorum peningtun. Sá kon-
ungur sem lét gera vitáura, lét
klappa nafn sitt á marmarann og
það með að vitinn ^væri reistur
“hollum goðum handli sjófarend-
Fjörutíu þeirra eru enn viði lýði, j um; 8íðan lét annar konungur
enda eru þeir lagðir granithellum setía múr utan llrrl marmarann og
Englendinga og alls ekki dáiðl a
St. Helena, heldur í Europu árið
1829. Sá maður sem á eynni dó,
segir hann að heitið hafi Robeaut;
hann Var fæddur árið 1781 í Baley-
court, og var svo líkur keisara í
sjón og á vöxt, að þeir þektust
ekki sundur. Frá því segir einn
merkur maður. aðí árið 1808 leit-
yzt, en hið innra eru þeir úr sand-I klaPPa Þar a hi® sama> nema sitt aSi prakka stjórn að manni, er
. .* . .. . uo fn í o 4- nX liínc Tl orrn r olnir . ...
| nafn í stað' hins.. Þegar aldir
Fræg^stir enii lil5u> lirunfil rnórinn og kom mar-
þeirra allra vita * naln 1
steini. Hliðar
móti höfuðátturra. _____..... .....
þeir ellefu haugar sem enn standa mar,nn 1 1 jós, og þá fundu forn
hjá Gizeh, skamt fyrir norðan I f«8ingar hið eldra Ietrið.
Cairo; þeirra'hæstur og mestur ,
utra sig er sá sem kendur er við I 7- Hof Diönu i Ephgsus.
Cheops konurag. Hann er 450 fet Það var 425 fet á lengd og 200
fyrir ofan jörð; i honum eru 8o|á bréidd. Þakið hvíldi á 127
miljón cubic fet af grjóti og mörg j súlum, 6a feta háum, en konurag-
herbergi. Flestir þessara hauga ar létu smíða súlurnar, eina hver,
voru rofnir af Aröbum, er þeir I og voru sumar haglega skornar.
unnu Egyptaland á 7. öld eftir Feikna mikill auður safnaðist í
Krists burð. TiofílS af ýmsum löndum. Sá mað-
f j ur brendi það, er heldur vildi
2. Loftsvala garðar i Babylon.! halda nafni sínu á lofti með óhæfu-
Uppfrá borgar veggjum í þeirri
stórborg riijn inn til borgarinnar
svalir miklar, hver upp af annari,
alsettar blómum og trjám. Þær
stóðu á digrum súlum, er voru
verki, heldur en að gleymast. Sá
bruni varð nóttina sem Alexandter
mikli fæddist. Sá sem spellvirk-
ið vann náði tilgangi sínum að því
léyti, að síðan eru slík óhæfuverk
væri sem líkastur keisara og fann
loksins þennan mann. Hann hvarf
eftir orustuna vifil Waterloo, og
sást ekki franuar, en í kirkjubók-
ina, þarsem hann var Uppalinn
hefir prestur hans skrifað, að
hann hefði dáið á St. Helena, en
sannanir þykist hann hafa fyrir
því, að maður með því nafni hafi
aldrei verið á þeirri ey. Þegar
Napoleon hvarf árið 1815, þá flýði
hann til ítalíu og háfði ofanaf
/yrir sér í Verona með því að selja
gleraugu og sjónargler í 7 ár.
Enginn þekti hann þar, enda um-
gekst hann mjög fáa, en þó sagði
hann stundum af ferðum sínum.
Loksins hvarf hann eitt árið og
hélt til Vínarborgar, að sjá sora
sinn, er þar var haldinn i höllinni
Ég
vil
fá
yður
fyrír
ná-
granna
*
1
B.
C.
A. Ð.
GRÓÐAKAUP
[ SUÐUR British Columbia þar sem verð
r » Iaun vinnast altaf, eru viss með að
gefa lífstíðar inntektir. Ef keypt er fyrir
$500 nú, þá verður þar af------
$2,500 to $6,000 árlegar inntektir
HJER KOMA SANNANIRNAR:
Bændur, sem búa I
nágrenni við mig i
Kootenty Lake bygð,
græða frá $500 til $1,-
200 árlega á hverri
ekrU sem undir rækt-
un er. fetta er engin
landsölu brella! pví
er þafi, að þér kaup-
ið fimm ekru spildu,
þá fáiS þér eins gott
færi til aS græSa pen-
inga eins og þeir. Tiu
ekrur gera helmingi
meira.
$10.00 á mánuði borga
i'yrir fimm ckru spildu.
Engir vextir
Ef vill, þá skal eg
hirða fyrir ySur spild-
una og vinna á henni
og gefa ySur hlut i
ágéSanum um fimm
ár. pér getiS fluzt á
jörSina hvenær sem er
—hún er ySar eign
eins lengi og þér borg-
18 af kaupverSi. Ef
veikindi koma fyrir,
þá gefst borgunarfrest-
ur. Eg vil fá ySur 1
nágrenniS og eg haga
borgunar skilmálutu
eins vægilega og mögu-
legt er, svo aS vel sé
og tryggilegt f.vrir öllu
séo, og eg ábyrgist aS
skila peningunum aft-
ur, ef þér eruS ekki
ekki ánægSir meS þaS
land, sem eg útvel
handa ySur, eSa getiS
ekki fundiS neitt sem
ySur likar I þeirri spildu
sem eg hefi til sölu.
Er þetta ekki sann-
gjarnt? Eg eyddi til
þess fimm árum aS
finna þennan afbragSs
góSa staS. Eg var aS
leita aS heimili handa
mér, og eg skal senda
>Sur bðkina “Home-
seeking”, er segir af
reynslu minni á þeim
árum, er eg var aS
leita aS því sem allir
sækjast eftir—en þaS
er góSur; bólstaSur.
SkrifiS eftir þeirri bók
þegar 1 staS og brúkiS
seSilinn fyrir neSan.
— Pyrir tuttugu nöfn
þeirra manna, sem lík
legastir eru til þess aS
hafa hug á B. C. á-
vaxtaiöndum, skal eg
senda nýju bókina
“Harris’ New Methods
of Apple Culture’’ —
eftir gamla laginu
þurfti eplatré fimm ár
til þess-aS komast í
brúk. Eftir þessari aS-
ferS þarf ekki nema 2
ár til Þess, og afrakst-
urinn tvöfalt meiri.
NÆSTA FERÐ
20. JÚLl.
og þér ættuS aS reyna
aS vera meS. þá standa
ávextir I blóma og þer
getiS sannfærst af eig-
in sjón um, að þa® er
alveg satt, sem eg segi.
Gufubátar mlnir munu
mæta oss viS skrifstofu
mína I Proctor og flytja
oss til helztu staSanna,
svo og þangaS sem eg
hefi valiS viSskifta-
mönnum land. TSur
mun sárna aS verSa af
íerSinni. Seinasta ferS-
in, sem eg fór meS
fólki, þann 27. Júnl,
tókst prýSisvel. þessi
verSur enn betri. Hver
og einn er aS þvl—aS
fara til B. C. pao er
A.IB.C* iafburSa heim-
ilisleitunar ferSalag.
Kooteney tímaritiS, er
fult af góSum fregnum
um þaS undra land,
og sendist ókeypis fyr-
ir 20 nöfn og heimili
kunningja, sem hug
hafa á B. C. ávaxta-
löndum. $2.50 á ári,
eSa 25c. hvert.
F. L. HARRIS
818-820 Somerset Blk., WINNIPEG, Man.
Long Distance Phone, Main 3458
Kootenay Lake Offices: Proctor and Gold Hill, B.C.
Branches: Cor. Center and Nlinth, Calgary ; Lethbridge,
Edmonton, Brandon, Saskatoon, etc.
E^ia heimsaekið.......... .. I yðar borg
sem er umboðsmaSur minn
COTJFON
F. L. HARRIS, 818-820 Somerset Blk., Winnipeg.
Kæri herra: SendiS mér al'ar upplýsingar viSvíkjandi ySar stórgróða
tilboSi, sem segir f auglýsingu f..............£g vil fá til
kaups.....ekrur ávaxta lands, og hefi $ . . ..til að kaupa fyrir.
Spyrjist fyrir hjá.................. ÞjóSerni..........
Nafn.
Áritan.
EDDY’S ELDSPfTUR ERU ÁREIÐANLEGAR
ÞEGAR kveikt er á Eddy’s eldspýtum þá kviknar
altaf fljótt og vel á þeim og brenna með stöðugum,
jöfnu'rn loga.
ÞŒR fráþæru eldspýtur eru gerðar úr ágætu efni
tilbúnar í beztu vélum undir eftirliti æfðra manna.
/
EDDY’S eldspýtur eru alla ti5 með þeirri tölu, sem til cr tekin
og eru^seldar af beztu kaupmönnum alstaðar.
THE E. B. EDDY COMPANY, Limited
HUII, CANADA. Búa líka til fötur, bala o. fl.
nauð(alíkt Napoleon, að sfcegginu
uradanteknuL (Ajustu rr í ki skei sari„,
mágur hans, heffii orðið klökkur,
þegar hann sá það.
Þetta á að vera hið sanna um
afdrif hinsi mikla herkonungs,
eftir þvi sem þessi ítalski bókar-
smiður segir. Það er altítt í hans
landi, þetta orðatiltæki, að “ef það
er ekki satt, þá er því laglega
skrökvað” og sama má segja um
þeranan samsetning.
fylltar með mold, svo að þar gátu kend við hann. Alexander | Schönbrunn. Eitt kveld sá varð-
hin stærstu tré fest rætur. Súl- bauðst til að láta byggja nýtt hof, maður hvar inaíur klifraði yfir
urnar voru að utan úr %'gulsteini j ef það letur fengi að standa á því, j halíargarðinn, Iragsaði að það
og jarðbiki og svalabotnar slikt j að hann hefði reist það handa væri þjófur. og skaut hann til
hið sama. Rið var upp að: ganga j Diömr, en borgaTmenn neitulðu. ; bana. Allir sem sáu líkið, sögðu
í svalirnar, alt til hinnar sjöundu; Síðara var hofið reist, skrautlegra' einum rómi, aö það hefði verið
Nýlega er dáin liáöldruð kona á
Frakklandi, sem þar í landi var
víðfræg, þvi að mynd hennar var
í hvers manns höndum og hefir
verið síðan 1848. Það ár ráku
Frakkar burtu konung sinn og
stofnuðu lýðveldi. Þeir vil 'u
nema burt mynd koraungs af pen-
ingum, og setja mynd af þjóörík-
inu í staðinn og skyldi það vera
slúlku mynd. Sá lista maður,
sem fenginn var til að gera rraynd-
ina, fekk hina/fríðmtu mey til
þess að “sitja fyrir” og eftir and-
liti heranar gerði hann imyndina.
Stúlkan var forkunnar föguii, þó
af almúgafólki væri, og mynd
hennar hefir síðan haldizt á pen-
ingum hiras franska lýðveldis.
Hún var um tvitugt, þegar myn'd-
in var gerð. og hélt fríðleik sinumi
aðdáanlega þartil hún dó j hárri J
elli, 84 ára gömul.
CANADIAN
NORT-HERN
1_________
RAILWAY
LAGT
FARGJALD
Sumarfara
Farbréf
FÁST NÚ
um
Stórvötnin
Takið
„Capital Cities Express’*
eða
„The Alberta Express*'
til
Winnipeg
og
„Lake Superior Express'*
til
Port Arthur
Sækið fullkomnar upp-
lýsingar um lestagang og
skipa til næsta C. N. R.
umhoðsmanns eða til
R. CREELMAN,
General Passengér Agt.,
Winnipeg.