Lögberg - 12.09.1912, Blaðsíða 1

Merkið flutningsseðla yðar:
ShiP TO Ft. Wiliiam or Port Arthur
ADVISE
ALEX. JOHNSON & CO.
GRA N COMMISSION MERCHANT8
242 GRAIN EXCHANGE, - WINNIPEG, MAN.
fSLENZKIR BÆNDUR
Mér þætti vænt um, ef þér vilduð fela mér
að sctja kornbn ^Oir yðai á komandi hausti
Kg get útvegað yðnr hæsta verð á óllnm
korntegundum. Kg skal annast sem bezt
dokkun og sending komtegundana til haín-
arstaðar.
ALEX. JOHNSCN & CO., Winnipe?, Man
25. ARGANGUR .
ÍSLENDINGURINN CG NORÐMAÐURINN
KOMNIR AFTUR TIL MANNABYGÐA
R. M. Anderson.
Vilhjálmur Stefánsson.
Vilhjálmur Stefánsson
er kominn til Seattle ásamt félaga
sínum, Dr. R. M. Anderson, eftir
fjögra ára útivist. Þeir höfSu
með sér stórt og afarmerkilegt
safn úr dýra. jurta og steinaríki
þeirra miklu óbygöa, sem þeir fóru
um, svo og marga smíSisgripi og
áhöld til að sýna lifnatSar hætti
þeirra “villi” manna er þeir fundu
fyrir sér. Vilhjálmur hefir lagt
fyrir sig þá fræöigrein, sem fæst
viS aö ransaka uppruna og skyld-
leik hinna ýmsu kynkvísla mann-
kynsins ('AnthropDlogy, Mann-
fræöij og hefir margan nýstárleg-
an fróöleik fundiö á noröurslóð-
um, þar á’ meðal hitti hann fyrir
sér kynkvisl, sem er blendingur af
Eskimóa kyni og hvítra manna og
hefir honum dottiö i hug, að vera
mundu afkomendur íslenzkra
manna á Grænlandi, eöa þá ein-
hverra þeirra noröurfara er hurfu
á þessum slóöum fyrir meir en
tveim mannsöldrum. Vilhjálmur
er nú allfrægur oröinn í þessari
álfu og hefir geti’ð sér mikinn
frama fyrir visindaleg störf og
frábæran hvatleik og forsjá í þess-
um svaðilförum.
Hvernig reynistHud-
son’s Bay. •
Þfeir sem fastast hafa sókt eft-
ir þvi, að lögð verði braut til
Hudson’s Bay, hafa tekið það
til, að' þó sjóleiðin væri ófær um
Hudson's sund, þá mundi mega
flytja vörur frá Fort Nelson yfir
flóann til James Bay og þaðan með
járnbraut- Gegn þessu, stendfi r
nú fyrst og fremst það sem báðir
segja, Slr Thomas Shanghnessy
og J. Chamberlain, forsetar C. P.
R. og Grand Trunk, að teppan á
flutningi korns frá Sléttunum
stafi ekki af þvi, að vagna vanti
til þess að flytja það frá bænum;
heldur hinu, að skip vantar til að
flytja það frá Montreal. J annan
stað er útfiri sagt svo miki'ð' á
þessum slóðum, að varla eygir
skip frá landi, þarsem þau verða
að liggja. í þriðja lagi segja
Montreal blöð að- ís hafi legið í
Hudson’s Bay þann io. ágúst i
sumar og hafi það skip, sem þang-
að var sent til ransóikna og bygt
var sérstaklega til ísferða kom-
ig aftur illa leikið og haft
erfiða ferð og háskasamlega.
Flutnings teppa.
Svo er sagt, að í ár muni flutn-
ingar á korni ganga stórum treg-
ara heldur en nokkru sinni áður,
vegna þess að miklu meira korn
er að flytja heldur en nokkru sinni
fyr. Skaði bændanna á Sléttun-
um verður enn meiri í'ár heldur
en á fyrri árum. Flutnings kaup
járnbrauta verður ekki lægra en
áður, heldur hærra, ef nokkuð er,
renta bankanna og tregða til lána
engu minni en áður. Bændum er
vorkunn þó þeir kvarti, og kenni
járnbrautarfélögum og peninga-
stofnunum um, að þau hafi þá að
féþúfu. Járnbrautarfélögin svara,
að þau hafi allar “'sidings” fullar
af tómum vögnttm, og bankarnir
beri það fyrir, að þeim sé ómögu-
legt að lána út á korn þó skorið
sé og þreskt, nema því sé komið
undan skemdum1 í kornhlöður.-
|Þannig svarar hver fyrir sig, en
ekki léttir það böl og baga bænd-
anna. Það eina sem firri þá tjóni,
eru hindrunarlaus viðskifti við
þann stærsta markað í víðri ver-
öld, sem bíður eftir þeim á næstu
grösum, — bíður þangað til bænd-
ur þvinga stjórnina til að hleypa
frá þeim slagbröndum, sem nú
bægja þeim þaðan.
Hollusta og viðskifti.
Um Staðarhóls-Pál er sú saga
sögð, sem alkunnugt er, að hann
var eitt sinn fyrir Danakonungi, í
málabraski sínu, og afhenti honum
bænarskrá þannig, að hann kraup
aðeins á annað knéð og mælti á þá
leið, að hann lyti hátigninni, en
stæði á rétti sinum.
Þessi saga um hinn gamla ís-
lenzka höfðingja kom oss i hug er
vér lásum um það er hertoginn af
Connaugh, kom til Edmonton.
Stjórn og borgarmenn tóku hon-
um báðum höndum, með allri við-
höfn og kurteisi er þeir máttu við
koma, vottuðu honum hollustu
sina við konung og hið brezka ríki,
en tjáðu honum jafnframt þörf
sina og áhugamál, hófsamlega og
einarðlega. Segir svo í ávarpi þvi
er honum var flutt og orðað var
ágætlega vel: “Vér höfum’ sýnt
það um langan tima, að vér erum
hollir og trúir fósturjörðinni fornu,
höfum veitt henni hlunnindi og í-
vilnun í viðskiftum frarn*yfir öll
önnur lönd, og vér í VesturlancB
inu erum viljugir . og fúsir til að
sýna hollustu vora i framkvæmd-
inni með ennþá nýtari ivilnunum;
vér trúum þvi, að bæði Canada og
Bretland hafi liagnað af því.
En með því að þetta unga land,
sem stundar jarðrækt mest af öllu,
á afarmikinn vöxt og viðgang fyr-
ir höndum, og að afrakstur þess
vex óðfluga með ári hverju, þá
er það nauðsyn vor og skylda, ef
vér eigum að sjá hag vorum borg-
ið, að beita öllum löglegum ráðum
til þess að færa út viðskifta svið
vort, svo að vér náum' sem hag-
kvæmlegastri sólu á hinum ótt
vaxandi afurðum jarðarinnar og
landsmenn finni að þeir búi undir
sanngjörnum og hagkvæm-um við-
skiftalögum. eh þeim komi sem
hezt í hald. Svo bezt þróast þegn-
hollusta og ánægja til lengdar með-
al landsfólksinsi.”
|Þessi væga og varlega ádrepa
um áhugamál og bráða nauðsyn
Sléttumanna, flutt á hátíðisdegi
fylkisins frammi fyrir höfuðs-
manni brezka valdsins i landinu,
hefir farið víða og þótt myruiar-
lega gert. — Eandstjórinn var nær-
staddur þá athöfn, er opnað var
hið nýja þinghús Alberta fylkis,
er nýreist er, mjög veglegt, á hin-
um fegursta stað. Æðsti ráðgjafi
fylkisins, Mr. A. Sifton flutti
landstjóranum ræðu einnig við það
tækifæri, prýðilega fagra, hann
svaraði kurteislega, en minntist
engu orði á þá ádrepu sem honum
var gefin um þörf fylkisbúa.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 12 SEPTEMBER 1912
[ NUMER 37
Verkamenn og stríð.
Meðál þeirra manna nafn-
kendra, af Bretlándi, sem hér eru
nú á ferð, er foringi verkamanna
á þingi Rreta, er heitir Keir
Hardie. Hann er sendur af verka-
mannafélögum á Bretlandi sem
fulltrúi þeirra á því þingi. sem
verkamenn í Canada ætla að halda
í Guelph, Ont. þessa viku. Blaða-
menn í Toronto náðu fundi hans
og kvöddu hann umsagnar um ýms
mál. Hann kvað upp strangan
dóm yfir þeim stjórnmálamönn-
um, sem fullir væru af þjóðernis-
hroka og svifust einskis til að svala
honum. “Svo fast er oss i huga,
fulltrúum verkamanna”, mælti
hann. “að leggjast á móti vopna-
viðskiftum, að vér höfum nú helzt
fyrir stafni að koma á samtökum
meðal allra verkamlanna í öllum
löndum, að hefja verkaföll og ó-
róa heima fyrir til þess að allra
hermanna þurfi heima við og ekki
verði unt að senda þá til þess að
berjast hvorn á móti öðrum um
það, sem þeim kemur alls ekkert
við.
“Eg ætla að brýna það sem mest
eg get fyrir verkamönnum í
Canada, að þeir gjaldi varhuga við
þvi að láta sogast inn í hringiðu
herbúnaðarins.
“Allmargir brezkir þingmenn
hafa reynt til þess alveg nýlega,
að vekja upp liér í Canada úlfúð
til Þýzkalands. Eg lýsi þvi hér-
með hátíðlega, að í hvorugu land-
inu% hvorki Þýzkalandi né Bret-
landi, óska nokkrir eftirl stríði,
nema auðmannastéttimar og stjórn-
málaflokkar, sem fylgja því ó-
heillaráði i því skyni að koma sér
að völdum.
“Eg óttast það mest af öllu að
Canada og önnur brezk lönd fyrir
handan hafið láti leiðast í þessu
efnl af brellum stórgróðafélaga
og glæfralegum stjómmálamönn-
um. sem eru ekkert nema túlinn
og gaflaðið.”
Þannig talar hinn víðfrægi for-
sprakfci verkamanna á B'retlandi
og cr það við annan tón kveðið
heldur en það sem söng í tálkn-
unum á þeim höfðingjum. sem
voru hér á ferð á dögunum..
Stjórnendur og höfðingjar þessa
lands skutu á fundum til þess að
gefa þeim færi á að tala til lýðs-
ips, og veittu máli þeirra alt það
fylgi sem í þeirra valdi stóð. !í>lól
hafa þeir ekki meira fylgi á Bret-
landi heldur en þann meiri hluta,
smáan eða stóran sem auður og
áhrif ættar þeirra hefir veittþeim
í kjördæmunum. Keir Hardie
eru engar veizlur haldnar og eng-
ar viðhafnar viðtökur sýndar, en
þó stendur á bak við hann allur
styrkur fjölmennis verkamanna á
Bretlandi i breiðri fylkingu, og í
þeirra nafni talar hann til al-
mennings í þessu landi. Oss virð-
ist lítill vafi á því, hvors orðum
almenningur í Canada muni gefþ.
meiri gaum.
Slys.
Suður í Cleveland, Ohio, var
strætisvagn á harða ferð með ann-
an aftan í sér og rakst á þungan
flutningsvagn er fór yfir braut-
ina. Meiddust þar 35 manns í
vögnunum, en fimm dóu sam-
stundis. Fólk þetta var á skemti-
för. — Daginn áður rákust á járn-
brautarlestir í V errnont, fórust
þrir menti en um 20 meiddust.
Enn.' var það sömu daga , New
York ríki, að lest var á harðri ferð,
er hjól brotnaði af einum vagnin-
um, hrökk sá út af teinunumi og
aðrir 20 sern á eftir honum runnu,
og mölbrotnuðu. Fimm menn
slösuðust þar til dauðs.
í New Jersey fóru fram kapp-
reiðar á mótorhjólum á mánudag-
inn, og hreppti þar einn bráð-
an bana. sá sem geystasí hef-
ir farið1 á hjólum, hvar sem
reynt hefir verið. Hann er
sagður hafa farið með 92 mílna
hraða á kluWcustund, en múgur
manns hörfði á og klappaði lof í
Jófa. Þá varð það allt í einu, að
hjól hans. tók víðari bug en skyldi
á hringbrautinni og rakst á girð-
ingu. maðurinn tókst ein 50 fet í
loft upp og kom niður meðal á-
horfenda rétt þarsem kona hans
! sat. Líkið var limlest og varla
í heilt bein í því. Brot af hjólum
lians kastaðist í annan hjólreiða-
kappa 'og varð honum að bana.
I Girðingabrotin fuku meðal áhorf-
enda og urðu sex manns að fjör-
tjóni en þrjátíu slösuust, voru það
flest unglingar og upphomnir
menn er stóðu upp við skíðgarð-
inn, þarsem hann brotnaði. Söm-
ir af þeim tókust hátt á loft og
koHiu datiðir niður. Mjög marg-
ur annar mannskaði er talnn viðs-
vegar að af járnbrauta, bifreiða
og strætisvagna slysum).
Port Nelson fyrirválinu
Lengi hefir verið deilt um það
hvar hafnarstaður og endastöð
Hudson’s flóa b'rautarinnar ætti
aö vera, og hafa einkum tveir ver-
ið til nefndir, Fort Churchill og
Port Nelson. Nú er sagt, að úr
því sé skorið til fullnustu og sé
ráðið að Port Nelson verði fram-
tíðar höfuðból viðskifta og verzl-
unar við Iíudson's B|ay. Sam-
göngu mála ráðgjafinn Cochrane
fór þangað norður í sitmar og skar
þá úr því, að þar skyldi brautin
enda. iÞó hefir hann ekki lýst
því opinberlega ennþá, heldur
sagt það kunningijum sínum.
Blöðin austanlands gera lítið* úr
notúmi sjóleiðarinnar um Hud-
son’s P>ay, sem annars staðar er
drepið á i blaðinu, en vestanblöð-
in svara því örugglega. að1 Port
Nelson verði einn aðal útflutn-
ingsstaður korns af Sléttunum,
með því að þar sé íslaus sjóleið í
4 mánuði, en Vatnaleiðin aðeins 2
mánuðum lengur fær. Hudson’s
flóa brautin er það langt komin,
að ekki verður aftur snúið, og
fær nú reynslan að skera úr því,
áður langt um líður, hvemig sú
leið reynist. !
Brandon hreppir hnossið.
Ti lag úr landss'óði til sýningar-
halds hefir hlotið Brand-on borg,
125 þúsund dollara. Margir bæ-
ir litu hýru hornauga til þess bita,
en kunnugir segja, að enginn
þyrfti að ætla sér hann nema sá
sem happið hlaut. Brandon menn
taka þegar að undirbúa stóra sýn-
ingu að ári, og er þegar byrjað á
að reisa byggingar í því augna-
miði.
Neysluvatn í Winnipeg.
Það knýja forráðamenn borg-
arinnar nú harðast, og borgarar
yfirleitt ,hvaðan borgin eigi að fá
vatn framvegis. öllum kemur
saman um, að brunnavatnií, sem
bærinn hefir búið við í allmörg ár,
sé ónógt og einkttm óhentugt til
brúkunar. Hitthefir stundum ver-
ið deilt um, hvaðan bærinn ætti að
taka vatnið eftirleiðis. Sumir
hafa til nefnt Winnipeg fljót,
Sttfnir1 Poplar Springts, sumir
Sboal Lake og enn fleiri staði.
Sérfróðir menn hafa verið fengnir
hvað eftir annað, til þess að skoða
þessi vatnsból, og euin í sumar,
og er skýrsla hans nýlega út kom-
iri. Er það hans ttllaga, að1 bærinn
sæki vatn í Shoal Lake,, vatnið
þar sé eins gott og verða má, tært,
hreint, “mjúkt” og i alla staði
hagkvæmt; og að leggja vatnspípur
þangað sé auðvelt, með því aðl
ekki þarf að grafa í grjót, vatn-
ið liggur 300 fetum hærra en bær-
inn; og því þurfi engar pumpur
til að veita þangað vatninu.
Utn vatnið’ í Winnipeg elfu seg-
ir þessi lærði maður, að það sé
hver^i nærri eins hreint og æski-
legt væri, gruggað í stórrigningum
og innihaldi allmikið af jurtum,
rnosa, öígum og vatnabobbum
ýmislegum; þó sé engin frágangs-
sök að taka þar vatn fyrir þær
sakir, enda sé hægurinn hjá að
dæla vatninu inn í borgina með
rafkrafti, sem 'bærinn á við vatns-
bólið. Þar mundi þessi vatns-
veitinga maður vilja hafa vatns-
ból bæjarins, ef ekki væri annað
ennþá betra í Grunnavatni.
Um Poplar Springs — en það
eru lindir allmargar fyrir norðan
Stonewall, um' 16 mílur frá Winni-
peg — segir hann, að það sé hreint
vatn og tært, en ef þar er tekið
mikið vatn að staðaldri, þá muni
vatnið vera blandað þeim efnum,
sem það rennur gegnum neðan
jarðar, sem eru einkum matar-
salt og gypsum. Muni vatnið þá
reynast hart og óhentugt til notk-
unar og alveg óhæfilegt til brúk-
unar í ýmsuni verksmiðjum, sem
hann nefnir á nafn. |Það er því
hans ráð. að taka ekki vatn úr
lindunum. he'.dur snúa sér þegar
að hinu ágæta vatnsbóli i Grunna-
vatni. er duga muni bænum um
aldur og ævi og veita honum eins
gott neyzluvatn cg vera megi.
Borgarinnar forráðamenn láta
sér alt þetta vel skiljast, en eigi
að síður hrista þeir sína spöku
kolla og sitja fastir við þann keip,
að gera Lindirnar aö vatnsbóli bæj-
arins. Það kostar sem sé í minsta
lagi 6 miljónir dala að sækja
vatnið í Shoal Lake, og líklega
ekki minna en tíu, en aðsinsí 1
miljón og 8oo þúsundir að gera
Lindirnar að vatnsbóli. Sá biti
þykir bæjarstjórum of stór, með
öllum þeitn miklu útgjöldum, sem
á bænum hvíla til annara stór-
virkja. Það er því þeirra ráð, að
fresta um stund að sækja vatnið
I Shoal Lake, og taka það heldur
í Lindunum. Um' þetta eiga bæj-
arbúar að greiða atkvæði á föstu-
daginn kemttr. Þess má geta. að
það Shoal Lake, sem átt er við í
þessu sambandi. er um 90 mílur
austur af borginni og er angi eða
vík úr hinni miklu “Lake of the
Woods”.
Mikiil her í Morocco.
Frökkum veitir þungt að fást
%ið fjallabúa í Morocco og er sagt
að tveir þriðjungar landsins séu
J cim ótryggir og aðeins að hálfu
ieyti á þeirra valdi. Erakkar hafa
Jtar um 50 þúsund manna undir
vopnum, en sá sem hervöld hefir
þar, heimtar meira lið. Skift hafa
þeit um yfirstjórn hersins, kallað
heim heshöfðingjann Moinier og
sent ungan mann í staðinn, er
ne.mst d’Esperey. Þafsem heit-
ir Marakesh í Morocco eru átta
'ranskir yfirliðar og kosúll fransk,-
ur á valdi þess höfðingja, sem
heitíir IE1 Jliba/. Þ'angað hafa
Frakkar gert lið að leysa þá, en
ekki hefir það tekizt til þessa.
Frá Tyrkjum.
Á ráðstefnu ent sagðir i Sviss-
landi fulltrúar Tyrkja og Itala að
ræða um friðarskilmála, en enga.
fregnir hafa farið af Jæirra stefnu.
ítalir þykjast hafa ráð Tyrkjans t
hendi sér, enda á sá heiðnl Hund-
Tyrki ærið erfitt heima fyrir, er
nágrannamtr sitja allir um han,
en landið logar í deilum og floltka-
dráttum. Stjórn Austurríkis hef-
ir boðið stórveldunum ’il ráða-
gerða um friðun Balkanskagans.
en dauflegar undirtektir hefir sú
ráðagerð fengið. Bercthold greifi
nefnist sá er stjómar utanríkis-
málum í Austurríki; segir hann
stna stjórn eiga að ráða mestu á
skaganum, en Italir vilja ekki þvi
samþykkja og hafa lofað stórveld-
unum að skila aftur öllumi eylönd-
ttm í Miðjarðarhafi, er þeir hafa
náð af Tyrkjum, og friðað með
því fyrir sér hjá Bretum og Frökk-
um.
VígaferJi í Suður-
Ameríku.
Castro sá, er fyrmm var for-
seti í Venezuela hefir keypt bú-
garð á Spáni. tjáist vera þreyttur
orðinn á landstjórn og óeirðum og
ætli að lifa í friði og ró það sem
eftir sé æfinnar. — Nógir eru eft-
ir ófriðarseggir í Suður-Ameríku,
Jx> að lfann gangi frá. Uppreisn-
ir og vigaferli eru þar tið enn sem
fyrri. I Nicaragua er barizt á
hverjum degi og hefir Bandaríkja
stjórn sent þangað herskip og skot-
ið herliði á land, til þess að vernda
líf og eignir útlendinga. Mikil
grimd er þar sýnd af livoram
tveggja Kvenfólk gengur þar í
óróann. sem sést á því að á einum
blóðvellí lágu 24 kvenmenn, höggn-
ar og stungnar til bana; þær kon-
ur höfðu flutt skotfæri fyrir ann-
an flokkinn og urðu fyrir njósn-
arflokki úr liði óvinanna. Sendi-
mann hafa uppreisnarmenn í Was-
hington er segir auðmenn úr
Bandarikjum hafa fengið stjórn-
ina til þess að senda herlið til Nic-
aragua, og auðkýfingttm sé um ó-
friðinn að kenna.
Mannskaði í Kína.
S.órar borgir týnast 1 flóSi.
Þetta ár hefir verið sögulegt í
Kínaveldi, ekki sízt af miklu
manntjóni í hernaði og af hungri.
Nú kemur frétt ttm það, að þar
hafi orðið meiri mannskaði á ein-
um degi, en sögur fara af í stð-
uðum löndum. Eitt fylki þar i
landi heitir Chekieng, af^r fjöl-
bygt og frjósamt land, marflatt,
en um það kvíslast margir lygntr
kílar, er falla i Hafið gúla. Það
var einn morgun fyrir rúmri viku
siðan, að mikið úrfelli gerði, en
áður voru allar ár bakkafullar af
rigningum, þarmeð gerði fellibyl
af hafi, gekk sjórinn upp í vötnin
og belgdi |>au upp svo að bæir
fóru x kaf, og þorpl og jafnvel
heilar borgir. Vindinn lægði snögg-
lega með útfalli, og , beljaði þá
.vatnið af landinu með svo miklu
fossfalli, að alt sópaðist burt sem
fvrir varð og út á sjó. Er svo
sagt, að ekki sjái örmul eftir af
sumum borgum með mörgþúsund
íbúum. Um 80.000 manns mistu
þar lífið, en allur jarðargróði er
horfinn og bygðin eydd á margra
milna svæði, þarsem íbúarnir
björguðu þó líf-i sínu, og vofir
hungursneyð yfir þeim. Stjórnin
kinvarska á við mikinn féskort aðl
stríða og getur víst litið hjálpað
og verða útlendingar að hlaupa
undir bagga, til að forða þeim
bágstöddu við hungurdauða. —
Fylkið sem fyrir þessu áfalli varð,
er hið minnsta í Kinaveldi en svo
þéttbýlt að íbúar eru taldir 12
miljónir. Stórborgin Shanghai er
J>ar ekki allfjairi, og varð þar
eignatjón nokkurt en lítill eða
enginn mannskaði. og fleiri stór-
borgir eru nefndar er fyrir skakka-
falli urðii af þessu mikli flóði.
Hryðjuverk í Mexico.
Aðal forsprakki uppreisnar
manna, Orozco, fer á hteli undan
liði stjórnarinn'ar, og virðist nú
þafa lítið lið hjá því sem fyr, en
margt af því sem fylgdi bonum
áður, fer nú í riðlum um landið
með brennum og ránum. Mikið
er sagt af grimd þeirra. Wilson
heitir læknir úr Bandaríkjum, sem
fylgdi liði Orozcos um tíma, hann
er nú farinn frá honum og kom-
inn til Bandaríkja, og segtr þá
sögu, að uppreisnarmenn hafi
drepið fanga með þvi að binda þá
á fótunum aftan í hesta, og siga
þeim svo yfir stokka og steina. í
ýmsum þorpum hafa þeir kastað
sprengikúlum í húsin, til þess að
drepa þá sem þar földust, en af-
lifað konur og börn og rænt meyj-
um. Bandaríkja borgarar eru fjöl-
mennir í Mexico, einkum mormón-
ar; margir þeirra hafa fengið
þungar búsifjar af uppreisnar-
mönnum. háfa þeir flúið land, alls-
lausir. setn því komu við en sum-
ir látið líf og eignir. Enginn vafi
ervtalinn á því, að stjöm Ma'derós
muni sigrast á þessum óaldar her
að lokunum, en enginn triiir því.
að friðurinn verði lengi tryggur í
því styrjaldar landi, heldttr muni
annar flokkur rísa upp, þegar einn
er niður bældur. '
Frá Islandi.
Reykjavík 3 ágúst.
Is og snjór. Óvenjumikill kuldi
hefir verið hér alla þessa viku, í
fyrri nótt og í ’nótt snjóaði ofan í
miðja Esjuna og ofan í bygð sum-
staðar, |x>tt ekki festi A norður-
landi, sérstaklega i Þingeyjarsýsl-
um sumstaðar, varð fólk að hætta
heyskap sökum snjófalls. , Síld-
veiðaskip segja ishroða að sjá
beggja megin við Grimsey, oginni
á Húnafióa hefir hann líka sézt.
2-ágúst. Ekki varð af þjóð-
hátíðarhaldinu x ár, enda mesta
kttldaveður í gær. Bankarnir
lokaðir. |>að voru næstum að segja
einu hátíðabrigðin. ! j
Reykjavík 10. ágúst.
Drengur brendi sig í þvottalaug-
unum í vikunni, Halldór, yngsti
sonur Halldórs bankagjaldkera
Jónssonar. Hann hrasaði ofan í
með báða fætur og brann á báð-
um, en þó meira á öðrum.
Síldveiði fyrir norðan land er
tnn mikil. Fyrir þrem dögum
bafði Skallagrímur komið inn jneð
yfir 500 tunnur. flér syðra virð-
ist og vera mikið um sildargöngur
Nora, eign miljónafélagsins, hefT
komið fjórum sinnum inn i vik-
unni og hefir fengið um 430 tunu-
ur af reknetasíld.
Tr. Gunnarsson horfinn. Tr. G.
bankast. hafði ekki komið heim til
sín í fyrri nótt og ekkert til hans
spurst frá því síðdegis á fimtudag.
Var farið að leita hans í gær og
fanst hann ekki. En í gærkvöld
^purðist til hans vestur á Isafirði.
ffann og Þorvaldur læknir Jóns-
son höfðtt verið að tefla kotru á
fimtudaginn. en áttu eftir að
'tefla meistarann l>-gar Botnía fór.
sem Þorvaldur ætlaði með. Brá
Tryggvi sér þá um borð með
kotruna undir hendinni til að tefla
meistarann. Varð för hans með
svo mikilli skyndingu, að hann gat
ekki sagt til um hana.
Reykjavík.
Jarðgöng í Klettafjöll-
um.
Á næstu fjórunt árum ætlar C.
P. R. félagið að ljúka við að setja
tvísetta teina milli Calgary og
Vancouver. Á Jieirri leið er skarð
sem nefnist “Rogers Pass”, sem
er hættulegt af snjóflóðum. Þar
fórust 80 japanskir verkamenn
fyrir tveim árum er vora að snjö-
mokstri í skarðinu, og áður höfðu
þar orðið slys. Því hefir félag-
ið ráðgert. að eiga ekki lengur
undir þeirri hættu sem fylgir um-
ferð um skarðið, og grafa heldur
göng gegnum fjöllin, átta mílna
löng, og fá með þvi hallaminni
leiö og hættulausa. Kostnaður er
talinn hálfönnur miljón á mílu
hverja, eða alls 12 miljónir dala.
Togreiðar eiga að gíanga fyrir
rafmagni gegnum göngin. en ekki
fyrir kolum og eimi. Viðar ætlar
félagið aði setja jarðgöng í fjöll-
tinum, þar á meðal ein nálægt “Big
Hill”, er eiga að ganga i bug gegn-
um hæsta hrygg f jiallanna.
Or bænum
Úr íslandsferð komu á þriðjudag-
inn Mr. og Mrs. Sigfús Pálsson; á
miðvikittlagsmorgnn kom herra A. S.
Bardal, kona hans og dóttir, eftir
rúmra þriggja mánaða dvöl á Islandi.
Herra P. Árnason, Lttndar, koni á
þriðjudagskveld til bæjarins mtð
kontt sína til lækninga. Hún hefir
verið lengi veik í sumar.
•-----------------------
McssuboS. — Séra Carl J. Olson
messar á North Star skólahúsi kl. 11
og á Lundar Hall kl. 3 síðdegis næst-
komandi sunnudag.
Það sorglega slys vildi til nálægt
Wynyard á miðvikudaginn í siðustu
viku, að Jónas VatnsdaF, 15 vetra
sveinn, var lostinn af eldingu og dó
samstundis. Hann var að vegagerð-
arvinnu með öðrum mönnurn, Jtegar
slysið vildi til og sakaði engan í hópn-
um nema hann. Sveinninn var væn-
legt ungntenDÍ og er pví foreldrunttm,
Mr. og Mrs. E. E. Vatnsdal, sár rniss-
irinn.
Síðastliðinn sunnudag, að morgni
,og kveldi, prédikaði séra Hjörtur J.
Leó i Fyrstu lút. kirkju; auglýsti
hann eftir messu að hann mundi pré-
dika á sarna stað næstkomandi sunnu-
daga, meðan Dr. Jón Bjarnason væri
aö heiman. — Einnig las hann uþp
fundarboð frá fulltrúum safnaðarins:
sá fundur skal haldinn annað kveld
fföstud.J í fundarsal kirkjunnar.
T>au Kári Friðriksson og Herdís
T'inarseon voru gefin saman í hjóna-
band á þriðjudaginn var. Rev. P. E.
Baisler gaf þau sarnan að heimili sínw
S73 Maryland str. Að eins nánustu
ættingjar viðstaddir. Nýgiftu hjónin
lögðu af stað samdægurs í brúðkaups-
ferð viestur í land, til Foam Lake, þar
sem faðir brúðarinnar, Jón Einarsson,
býr. Þeim varð samferöa vestur syst-
ir brúðarinnar, Miss Kristín Einars-
son. Heimili Mr. og Mrs. Friðriks-
son verður 606 Alv'erstone stræti hér
í bænum.
Mrs. J. J. Vopni kom til bæjarins
fyrir helgina ásamt börnunt sínum,
frá Gimli, þar sem hún hefir dvalið
í sumarbústað sínum um hitatim-
ann.
TVB1R KBYRSLUMEm
J
geta fengið atvinnu nú þegar.
Ráðsmaður Lögbergs vísar á.
/