Lögberg - 09.01.1913, Blaðsíða 7
LÖGBEKG, FÍMTUJDAGINN 9. JANÚAR 1913
7
Alþýðuvísur-
í 50. núnieri Lö^bergs segir J.
J> Daníclsson: “SnæbjamarstaS-
ír eru ekki á Sléttu'J og mun þab
rétt, — “heldur í H lsasve t
í Fnjóskadal, fremst i dalnum afi j
sögn kunnugra.” Þaö v 11 nú svo ,
skrítilega t l, a5 eg sem þissarj
línur rita, liefi verö 12 ár œvi
minnar í Fnjóskadal; þyk.st þar
því ekki alls ókunnugur.
Þar er ekki nokkur blet'ur til
sem kallast þvi nafni. Allur
Fnjóskadalur er 1 hre-pur, sem
frá instu byg'S og ásamt me?
Flateyjarheiö' nær út aö sjó, cg
Flatey þar meðUlin. Hr prrrn
kallast Hálshreppur. ASal lalur-
mn skiftist í 3 kirkusó’n^:
Draflastaöasókn nyrst, H lsasókn
í miöiö, og Illugast ðasókn inst.
Þar eru Snœbjamarstaðir næst
Hjaltadal, sem liggur inst allra
bæja í dalnuan.
í sama blaði er visan “St'ra
mastr 8 stend cg viö1” o. s. frv.
:Sú visá er eftir Jónas Gottrkálks-
son söölasmið yr lenei bjó á A’utr-
eyri. Hún myndi fnnast í mjög
1 tlu ljóöakveri er eitt sinn var
prentaö eftir hann, ef nokkuö er
nú eftir af því. Mig minnir að
hann kvæöi þessa vísu á uppsgl-
'ngu frá Kaupmannahöfn.
Eg kunni eitt s:nn nokkur er-
ind' úr jressu lcveri, en það er mét
,nú alt gleymt. Þó man eg þessa
vísu, og set bsna j>ví hér;
Jlykkjan snarast elfu af.
arka par e; nýtur.
Hún er farin hreint í kaf,
bausinn bara flýtur.
Jónas var laglega hagmæltur.
'em þeir bræönr fleiri. Hann var
ungur v’nnumaöur á Kjarna i
Eyjafiröi, hja Þórði sem þar bjó
þá, — og mikil ætt er frá komin.
— Svo hagar til aö mest af engi j
frá Kjama liggur bæði meðíram j
Eyjafjaröará, og fram i hólma í j
ánn;, og getur oft stórstraumsrióð1
grandaö j>ar lieyjum. Þórður
bóndi var eljumaðt*r mikill, og v ð
aldur er Jónas var hjá h num.
E:tt s:nn á engjaslætti gengur
Þóröur út snemma mo g uis, og
sér aö farið er að flæöa. Gengur
inh og vekur pilta sina. Þá setti
Jóncs þetta saman eftir honum:
Ilörmung dauöi pítia og plága:
piltar mál á fætur er.
Flóð ð gevsar fyllast lágar.
flest úr hófi keyrir hér.
Sokkavirði er sjónin mín. .
setn a ári hverju dvín.
Húfa fram af hnújm gengur.
hre;nt er frá eg búi Iengur.
Vísan í síöasta Lögbergi: “Aö
b jósakoti færist blaö,” o. s. frv..!
eignuð er þar Tórnasi heitnum j
frá Króastöðum, á ekki meira i
skylt viö Tómas en m:g. Eg hefi j
'iinnað þá vísu síöan eg var næst-
hm barn að aldri, og þá var Tóm-
as ekki farinn að' yrkja. Vísan er
rétt e gnuö Ólafi sál. timburmei t-
ara á Grund í Eyjafiröi. Til-
drögin eru þessi: Að í Fjósakoti |
seiri stendur syöst í túninu á |
Mööruvöllum í Eyjafirði. bjó |
maöur er Jón Sveinsson hét. j
Hann var þjóðhaga smiöur á alt
er hann snerti á; sattnnefndur
snilhngur; en dálítiö hreykinn og
sérlegur í orðum. Þaði var eins
°S hann setti sér oft aö haga
orðum sínum eitthvaö á attnan veg
en flestir aðrir. Þaö er rétt til-
ært eitt af orösprokum Jóns
var “Skotans beiniö”, eöa “Sxoti
er að tarna fyndiö” o. m. fl. Eitt
’tnn kom bréf sem átti að fara til
'°ns. að Grund. ólafur sá að þaö
ar orðið illa til reika, sló utanum
Nokkrar hestavísur eft'r Stef-
án sál. Ólafsson prest a!ð Valla-
nesi forðumj:
Blœngur kann li.'ta lungum,
lengir hann sk.iö a»lgengur,
angurlaust treöur s/o eng nn.
ungur jór grjót og klungur.
Slengir hann þv.ta þungum.
j)<'.tigað setn býfur rangast,
syngur i sem j>yt sJöngu,
sára sting Ilrugnis fingra.
Rosti er vænn reiðhestur,
reistur er hann sem teisti.
hastur í glööum gust',
geist ske öar af magnh'e/sti.
Hvest járn gusuöu gneistum.
gnast í hófakasti;
ristir oft fal ’inn frcsta,
fastan saman! í rastir.
Skjóni óskakkur reynist,
j>ó Skjóna j>eir kall! mjóna.
Skjóni sá skeifum tý-nir,
Skjón' gjörir heytjónið',
Skjóni lei'ð skunda b ina,
Skjóni mér allvel þjónar.
Við Skjóna eg skal mar una.
J>vi Skjóni mér leiö’.r prjónar.
Flugháum Hugbúa,
hey gef eg, ei tefur.
Sá skeiöin síbráöur,
sett fetin létt getur.
Öll jöfn, er áll safnar,
isberki, grissterkur;
flís klaka laus le kur,
loft kófar oft hófumi.
Frostvindur fast andar,
FjölmóS eg e! góöan,
lians sníður tönn töð’u.
tá hallur á stalli.
Rauöskjótur reiöléttur
rennur svell og menn fellir.
p'pureyröur, hlaupharður.
haus kliptum laus ypt r.
átta grundu'ö sex og þ jú.
“Ylur laugar er m tt heit”,
kvað hann uró nafn sitt; eg er
| bú.nn að gleyma áfiamhaldinu.
1 Þessi Illhugi ort. “Griðku rímu”
í meö Gamaliel.
Ljósavatn va.r þingstaöur Bárö-
; dæl.nga ; eitt sinn voru j> ngmein
| komnir ]>ar, en sýslumaður Þórö,
| ur í Garð' ókominn. Þegar hann
kom, kveöUr Ulhugi:
Verið hingað velkominn,
völd yfir öld að taka
j Þengils slingv’ þénarinn,
Þingeyinga dómar.'nn!
A'ð endaðri veizlu sem hann var
í boð nn i. sagði hann :
lJara, ýöil ánægður,
Ara eg í hófi var,
rarann mátti mafur kvör
. marinn súpa flöskunnar.
\ösurnar voru fleiri en þær eru
mér týndár
í aðra brúðkaupsveislu var hon-
j um boð’ð, og um j)áð kvað hann:
Asinundar í veislu var
víndrykkir smátt fram bomir,
flot ey var á j>rotum þar —:
Því fór ver aö bauö hann mér!
Flaskan stinn á flotp^ttinn
flasast ber og slasas' fer.
Eldstóin fékk á d'ykkinn,
æ for ver aö bauð1 hann mér!
tungan ekki töm né sling
að tengja saman mæröar streng.
Finn eg snót og margan mann
minn er nýtir kveðl’nginn,
hinn er v tur ve a kann,
vinn að bæta lei bilrðinn.
Rööuls lagar lundur kvaö
lóðins móðu vaila tróö
glöö ef hefö’ gaman af
glóða kvera linda slóð.
Rúinn hirða mansöng má
meyjan hér i griðar þey.
Nú skal yrkis efniö tjá
eyu bands og stála frey.
Þe’m til gatnans sem unna vel
ortum ferhendum.
S. E. lúngeyingur.
Hecla P. O. Man.
en
Penn' stár viö sfcall sinn,
stýfir hey með nóg lif.
Eyrun hefir all snör.
augun skær sem glerbaug.
Lendaöur svo lágt sun l,
l’ggur eft’r líans Jirygg;
reistur vel með breiö brjóst.
bangar fold á skeiö gang.
Einmani fékk ílt kál,
j)á ofan datt i kýlsál,
hónum rendi rót hál,
i reginhyl móð fótprjál.
Þá var drukkin driúg skál.
dró honum i það mál;
óværðar ílt tál,
alt féll sem slökt bál.
Syo koma tvær visur eft’r sama'
| höfund, er hann emkennir með
j fyrirsögmnni : “Otmálun ens
; vænsta hests
\ ttu að fol’nn fu'Uhátt,
— I feitri snentma akurbeit;
— hann keyrir hófa kynstór,
og kringvefur be’n: slyng.
Rásar fremstur leiö laus,
og legst á móöu strangt flóð.
óragur yfir brú,
er ekki sá né fyr gekk.
I íræðist bresti og brak sízt,
ber s’g liátt og' vel fer;
snfðugt hefir höfuð
hann og kviðinn stuttan,
sældar legur á hrygghold,
í hrósun vöðva augl ós.
Móðugt lifið brjóst breið,
bera v.’rðist með sér.
gamni þessa
í Margar fle’ri voru jxcr vísur,
I mér gleymdar.
; Þá svaraöi e’nhver fyrir brúö-
j gurnann:
Óþarft hneyxli að ntér dró
Illhugi mdð kveðlingum;.
mína veislu þáö’ þó —
l>ví fór ver eg bauð honutn!
Þessunt svaraði Illhugi j>annig:
Úr sér bögu um nv’g spjó
einkvör hér af grepponum,
I meinlaust gaman þaðí var þó.
jtví skal frium slepp’ 'onum
Ef eg þekti örva grér
öðrum stáls frá brjótunum
gleðibrag til gamans mór,
gera skyldi' eg móti ’onum.
'í'il' að vita hvað drengur einn !
1 væri næmnr. kvað Illhug: til hans: j
Vala stóla kæli kala
kíla sóla }>órinn hýr.
Fel eg sjóla sælu sala *
síJa bóla glóru tvr.
I *• 4
Af j)ví a'ð eg er staddur á Hlíð-
arendai, ætla. eg að koma við á
Eyjadalsá, með' þvi 'að stutt bæj-
arleið er á m'lli.
Þá var þar séra Halldör pró- I
t'astur og Björn sonur hans, fað-1
ir Þórhalls biskups. Þar var j
næturgestur sem átti he ma í j
Króki á Flateyardalsheiði, hann j
kvaö J>ar rtmur um kveldi'ð'. Björn 1
vissi að hann var lelrbullari, og j
b ður hann að gera vísu um þaö’, !
hvað hann viilj>’ fá í kvæða laun !
Leirgestur segir:
Kýs eg rné’r i kvæða laun,
kostinn þann liinn bezta;
Sofa hjá ungri se’ma brú,
eða hanginn magál nú.
Þá kvað Björn;
Þegar kvæða kaupið setur
Króka valmennið.
elhdús hanginn tnagál mctur
meyjar blíðu við.
Gamla konan í Dakota spuröi
fvrir all löngu um vísupart e’tir
Bal lvin skálda. Fyrr’ parti n
kunni og sagöi oss herra Halldór
Egdsson t Swan River, og er vís-
an öll þannigj:
Magnast grönd’n geðs um rana
gleöin vönduö dvínar,
hnígur önduö ánæ rjan
ofan í hÖndur mtnar.
Baklvin hafði verið hríðteptur á
Jxe, ba'ö um bók að lesa, en hún
var eng’n t'l; honum le’ddist og
J>á kvað hann vísuna.
Ennfremur segir Mr. Fgil son:
“Baldvin kom til mín, að Kaeað-
arhób í Húnaþmgi. skömmú áö ir
en hann dó, log fór með ma g r |
vísur, er eg kann enn sumar..
Þessi er ein:
Metitahötun magnar slys
mín er glötu'ð kæti.
eg utn götur gjálífis
geng ólötum fæti.
l,h ÐBHINING AK TII, BÆNDA:
Er afrakstur af búi yðar eins mikill og vera mætti? Ef ekki, þá
a-ttuð þér að byrja að finna ráð til að auka hann. IIví ekki sá alfalfa
næsta vor? Alfalfa skilur eftir áburð í jörðinni og er bezta fóður sem
finna má handa ungviði. Ton af alfalfa er eins gott til fóðurs og ton
af hveiti-brani. Alfalfa er mörgum sinnum dýrmætara fóður en tim-
othy. Alfalfa gefur — með 3H tonni af ekrunni — $75 af ekru hverri.
'Pimothy, V/2 ton úr ekru, gefur að eins $14.70 virði í ekru hverja. Þessi
útreikningur er gerður eftr því næringarmagni, sem hvort um sig hefir.
Alfalfa gefur $60.30 meira af ekrunni. ■
Með tilraunum fylkisbúsins í Indian Ilead og búnaðarskólans í
Saskatoon er það sannað, að alfalfa þróast vel vestra. Pantið útsæði
helzt nú. Nú fæst betra sáð og nægur tími til að senda sýnishorn til
skoðunar, hvort það inniheldur illgresis útsæði eða ekki.
Hvað er um hveiti-útsæðið yðar? Eða hafra og flax útsæði til
næsta árs? Forsjálu ta ndurnir kaupa snemma útsæði. Reynið að
halda hinum nýju löndtim yðar illgresislausum, með því að sá hreinu
sáði. Ef þér þekkið ekki illgresis útsæði, þá sendið sýnishorn af því
sem þér ætlið að sá, og fáið um hæl tilsögn um hvaða illgresis sáðkorn
það inni heldur, svo og hvort sáðið er útsæðishæft. Gleymið ekki að
láta nafn og áritun fylgja, og sendið til þessara manna:
PROF. T. N. WILLING, College of Agrieulture, Saskatoon.
H. N. THOMPSON, Weed Commissioner
Department of Ágriculture, Regina, Sask.
Department of Agrieulture,
Regina, Sask.
Dec. 16th, 1912.
A RKKT | j (>Ti:i-
Viö sölutorgiö og City Hall
$1.00 til $1.50 á dag
H rakningsnrisa.
éFranth.J
Eigandi: P. OCONNELL.
Xú liöur dagur'nn og kemir
1 nótt meö stórsjó og sterkvFri,
i sem Itér segir meö snjöl um o.'ð-
! unt:
Svona kveður eng'mi nema
sannur hestamáður. Eg hefi
kunnað Jiessar vísur frá því eg;
var dálítill drengur, og æfinlega. Nokkrar vísu-r kvaö Björn viö
þótt ]>ær svo vól kveönar — þótt!niann sem brúkáð: allra handa
ekki séu undir rúnnálagi _______ að'! orðskrípi, eftirfarandi er ein af
halda rneg' þeim á lofti, ckki síö- 1 l,eini vtsum:
Nú meö skyndi nótt að dró
náöi yndii falla,
gaus á v’ndi og voða sjó
veinuðu tindar fjalla.
Marar hljóöiö magnast fer
Mímis jóð frant strýkur,
hrönn'n óðum öskra fer
upsa. slóðin rýkur.
Taka nú all'r til segla og sigla
stríðan beitivind:
Sigling laga seggir þá
sels þá haga vildu.
undir slagaö fjörgyn fá
fleina bragar gildu.
Unnur glennti greipar þá,
j ginið flenti og Jtapd', —
en, mæöu spentir allir á
innri lentu Sand’.
j Þó vantaði tvo í hópinn :
Öldin lúö er lending fann
lantin úöar dr’fi
Gísla prúöa vanta vann
og vargittn súða lír Rifi.
Nú segir af hontint þattm'g:
i Nú skal greitta. Gísla frá:
Gölt á hreinum ára
j frægttr einatt úti lá
æg þótt veimi bára.
; Hetjan fríö um höfrungs far
j hrönn j>ar viðir sveipt:
ranga. skíöi í Rauffseyjar
rekkurinn fríöi hleypfci.
lOg er Gísli úr sögunn'.
Hann byrjaði
smátt
eins og margir aðrir, en
eftir tvö ár liafði hann
svo mikið að gera, að
hann varð að fá sér hest
og vagn til að komast
milli verkstöðva til eft-
irlits. Eftir 4 ár vai’ð
hann að fá sér bifreið til
þess. Enginn hefir gert
betur og hitt sig sjálfan
fvrir en
G.L.STEPHENS0N
‘ The Pl rabe ”
Talsími Garry 2154
842 Sberbrook St., W’peg.
1 vtsunni
hlaðinu.
Sveini”,
það og skrifaði
kveðju utan a bréfiö, og lét þaö
^V°.:íara’- En svö er eitt.orö rangt
eins og hún stendur í
Þar stendur: “getinn
staö ntt fyrlr “gotinn
Sveini”, sem bæði er rétt, og
rimstns vegna má til aö vera.
Þetta var löngú áður en nokkur
póstflutningur á bréfvm til sveita
varö t'l, og ná'ega öll bréf send á
skotspónum, með fe ðum s nt fé’lu
af hend'ngu. Eg þekti þen’nan
Jon vcl, og hann dó al lurhníginn
á Uppsölmm í Staöarbygö í Eyja-
firö hjá Sve:ni syni sFum eftir
aö eg var kominn um þ-itugs ald-
"f- Til dæmis unpá þaö, hvaö
Jón var oft skrítinn í orðum,
sagði hann e;tt s’nn við mig er eg
var næturgestnr á Arn-'rct'>ö’,m í
Eyjafirði, en Jón þar pa ne'mllis-
maður, og var aö giöra v’ö gam’a
bv'su: “Mér er ekki ve r v’ð
djöfulmn í andlegum efnum, held-
ur en jæssa bölvaða bvssuræ'la í
Jíkamlegu till’ti.” Um le:ö og
hann sagö: þetta setti hann á sig
heilmikinn merk:ssv:t>, og drap
tunvunni út á varirnar.
Marrar fL’r’ ath>-gasemdir til-
nevrandi alþýöuvís’inum í Lög-
bervi hefðJ e>r getaö giört, en eg
sl^ni því í þetta sinn; máske
æfinlega.
fóhann Eríendson.
ur en mörgu ööru af líku tagi. í
hiö niinsta álít eg aö ekki’ sé enn
komið út i bláöinu af hestavísum
er setur Jtessar í skugga,.
Jóhmm Erlendson.
Galónerað1 flest alt fær
flussúnerað kaupa mær.
Ritari innstrúks Rússneskra
tieselikússiónanna.
Garnan heföi mér þótt aö eiga
M’g ltefir lattgaö til að auglýsa j alj>ýöuvísurnar í Mieöanmálfesögu;
réttan höfund aö’ ljóðabréfinu: j fomti, og jiegar vísa er leiðrétt a:ð
"Blómguö prýöi trvgö og trú”, en hún sé prentuð ötll. Nýju tímans
hcf ckki kontiö mér áö' því, aö herrar fara ekk; aö! Lita að vísu-
leggja út á ritvöllin á ell’ árum; I ixirtuni og svo framvegis.
samt treysti eg rtstjóra Lögbergs, ! Mansöngur fyr’r "Griöku ríntu”
aö ltann gefi tnér jafnrétti viö jel- kveöin var af Gantaliel í Haga-
gömlu Dakota konuna til leiö"étt- j „esi við Mývatn, og Iilhuga En-
inga og lagfæringa á þvi, sem arssyni; þegar þe’r voru uppvax-
111 ður rétt er. allcH strákar kváöu þ:ir þ:ssa
lllhugi Eirarsson sent lifði og rknu um tvær stúlkur, sem urðu
dó á Hlíöarettda i Bá öarda1, orti inissáttar við fjósverk:
þetta ljóðabréf fyrir konu á Bjarn-
arstööum í Bárðard 1, sem Mtr-
grét hét, á tnóti ljóöabréfi sem j
Hreggviður Eyríkscon ha.fði kveö- j
ið fyrir konu til hennar; og byrj- !
ar svona:
A. S. BARUAL.
selur
Granitc
Legsteina
af allskonar stærðum. — Þeir,
sem ætla sér að kaupa LEG-
STEINA, geta því fengið þá
með mjög rýmilegu verði og
ættu að senda pantanir sem
fyrst til...........
Bandólfs skal hér skútu mynd
skunda láta Týrs á sund.
Landabeltis loga strind
lindir hlýöi mér ttm stund.
Hinn var Björn, sem áður e"
iiefndur, orðlagöttr stjórnari og
I hörkumaður:
Bjöm skal minnast efn:ö á
öldtt linna stjóra,
t ltreggi st’nna hetjan kná
ltjörs viö innir J>óra:
“Ei mun saka aö safna ntóö
sviðum drakons dáa,
hölda vr.ki lireyst n góö,
ltröttn J>ó skvaki bláa.”
“Á borð upp hýöum hákarlinn,
hans á síött sprettum,
broöana tíð’ast tökuin inn,
tog.i síöan léttum.”
Þá var siöur aö s°ila hákarl á
miöum og flytja til lands, en er
veör'ö' óx, og þecs var enginn
kostur, bá vildi hann ]x> ekki
missa lifrarinnár:
A. S. HARDAl
8^3 Sherbrooke St.
Bardal Block - Winnnipeg
*+♦+♦+++++♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+♦+
| Th. Björnsson, I
Hnýsu dróma birtti brík,
búin sóma dygöa. rík,
sinnis fróma svars meö spík.
svölu óma til þín vík.'
Eg á ljóöabrcfiö “Blómguö
prýöi””, skr’faö meö settletri;
móöir mín gaf mér þaö þegar eg
var strákur, en eg er fældur 1.
ianúar 1830. Ein kona getur til
a'8 bréf ö sé. o_t um 1800, en í
inínu bréf: er vísan svonaj:
Áfram skttnduö óms á frú
eru af bnndum sÞ:óma,
átján hundruð árin nú
Yggjar sjó eg útá legg
ttggandi um dvalins k ’gg
hyggjti d gir dvínar segg
dttggan þegar fer á rugg.
Hyrjar hvessir stratimur stór
stár eg uppi ráöa fár
Byrjar mér um br'mla kór
báran velti unnar már.
Ber utn hafiö1 bifurs knör
bar hún mig til Hnitbja-ga
mér var ekki miölaötir
marinn rauö'i Gunnlaöar.
Ungdóms vizkan oft er ring
enginn hlýöir bernskum dreng,
t
+
4-
t
+
+ DOIVIIMON HOTEL. • WlNMVKO 4.
+♦+♦+♦+++++++++ ♦+♦+♦+++++♦
Rakari
Nýttzku rakarastofa ásamt
knattleik borðum
TH. BJÖRNSSON, Eigandi
Skrokkttm hýöa t líra lá
lundur víðis daga.
atker siöan unni frá
alls ókvíönir draga.
V.:nda nú upt> se°l og ætla að
ná suöur undir Jökulinn:
ölltt havaö vel t’l var
vargs á lagar boröi,
svo t'l lacn s'gl’ng þar
sve:t .óraga ]>oröi.
Voöir gre:tt viö reyra rá
rö«kle'k nevttu stmna,
síöan beittu suöur á
ALLAN LINE
K on u nuIeu I ‘óstuufusk i p
VETRAR-FERDIR
Frá St. John og Halifax Frá Portland
•til til
Liverpool og Glasgow Glasgow
F \ R G J O L I)
Á FYKSTA KAUlíÝMl....$80.00 og upp
Á firUtU FAlttiVMl......$47.50
\ pKIDJA FAKKÝMI........$31.25
F irv j tld frá íslandi
(Emigr tion rate)
Fyrir 12 áia og eldrt....... $56.1«
•* 5 il 12 ura..... 28.05
“ 2 til 3 ara ............ 18,95
*• 1 til 2 ára .... 13-55
“ börn á 1. ári .. 2 70
AUtr frekari upplýsingir um gufuskipaferðirnar, fa -
bréf og fargjöld gefur um x>ðsmaður vor H. S. BARDAL
horni Sherbrooke og Elgin, Winnipeg. sem annast um far-
gjalda sendingar til íslands fyrir þá sem til hans leita.
W. R. ALLAN
364 Main St„ Winnipcg. Aðalumboðsmaður vestunlamls.
Ef rafmagnsvinna
er gerð hjá yður af
V^oe:iíwiii wmmmmmmvmm■ m
Dominion Hotel
523 Maín St. Winnipcg
Björn B. Halldórsson, eigandi P. S. nderson, veitingam.
B fr*iS fyiir Sími Main 1131. gett* Dat öfæði $1 25
þá megiö þér vera vissir um aö
hún er vel af hendi leyst. Þeir
t.era alla vinnu vel. Áætlanir
gerðar og gefnar Contractors 6-
keypis. Öll vinna tekin í ábytgö
Ef eitthvaö fer aflaga, þá et ekki
annaö en hringja upp Garry 2834
J. h. CARR
Fón Garry 2834
FORT ROUGE
THEATRE Corydon
Hreyfimynda lcikhús
Beztu myndir syudar
J. JÓNASSON, eigandi.
súöa þreyttum linna.
Veöur tók nú aö vaxa:
Rumdu skæött ránar jóö
rok:ð svæöi huldi,
aliö bræöi ým's blóö
ótta ræður þuldi.
Bylgjan dund: boröum á
blakki grundar ála,
regniö dund' og rok'ð þá
ramt of þunda stóla.
Valur hlunna úr hófi strauk;
hvofta unnur belgdi,
náhvals brunnur breiöur rauk,
byrgöi sitnnu veldi.
Búðin sem gerir alla
ánægða.
4. Janúar sala á
vetrarskóm
byrjar fimtudag 2. Jan-
úar 1913. Allur vetrar-
skófatnaður með stór-
lega niðursettu verði. —
Komið og lítið á.
Qvebec Shoe Store
639 MAIN ST.
3. dyr fyrir norSan Logan Are.
Karimenn og kvenfólk
læri hjá oss rakara-iðn á átta
vikum. Sérstök aðlaöandi
kjör nú sem stendur. Visst
hundraösgjald borgaö meöan
á lærdómi stendur. Verk-
færi ókeypis, ágætis tilsögn,
17 ár í starfinu. 45 skólar.
Hver námsveinn veröur ævi-
meðlimur.............
*l iler Barber Coltege
2q2 Pacific Ave. - Winnipeg
J. S HARRIS. ráðsm.