Lögberg - 29.05.1913, Síða 3

Jósef Jónatansson Lindal.
. I.
Það hefir dregist nokkuru
lengur fyrir mér en' átt hefði aS
vera, að minnast dálítið ítarlegar
á bróður-son minn L.indal, sem.
“druknaöi” síðastl. vor í firði
þeim. er Landamerkjafjörður
fBoundary BayJ nefnist, og bær-
inn Blaine í Washington ríki í
Biandarikj'unum stendur við, —
heldur en eg gerði í heimullegu
bréfi til ritstjóra Heimskringlu,
dags. .þ 6. Nóv. f. á. úr hverju
hann birti í blaðinu þ. 18. s. m.
kaflann, sem innihélt andláts-
fregnina, — sem eg er honum
auðv., þakklátur fyrir að hafa gert
—, því mér var þá, eins og eg líka
komst að orði í bréfkaflanum, “al-
veg ókunnugt um hvernig þetta
hörmulega slys hafði viljað til”,
hafði þá engar upplýsingar fengið
viðvíkjandi þessu sviplega og sorg-
lega slysi, hafði þá ekkert annað
fyrir mér en þetta orðfáa en átak-
anlega, hraðskeyti frá ekkjunni
hans fds. 6. Des. igoyj: —-
“Jósef Lindal er druknaður!
Jarðarförin fer fram á mánudag-
inn eftir hádegið.” —
Með þvi að ýmsir kunna að álíta.
að al-lur drátturinn, á að rita þess-
ar linur, hafi stafað af trassaskap,
þá skal eg geta þess, að svo er alls
ekki, heldur er áðal-ástæðan fyrir
því, hve lengi þetta hefir dregizt,
sú, að eg vildi ekki rita neitt í
blað um þetta sorgar-efni á meðan
stóð á mannbótar-umleitan þeirri,
er eg hefi haft með höndum í
vetur fyrir hönd ekkju og barna
hins látna, — eins og síðar verður
lítillega minst á —, til þess, meðal
annars, að fyrirbyggja allar ímynd-
anir og aðdróttanir um það, að eg
hefði að einhverju leyti spilt fyrir
framgangi málsins með einhverju,
sem eg hefði kunnað að segja í
blaðinu. Ehi þar sem nú þessum
árangurslitlu skaðabótar-tilraunum
er nú með öllu lokið, þá er hin
áminsta ástæöa, fyrir drættinum á
að rita þessar linur, jafnframt
horfin. Og skal eg því hér með
reyna, í eins skýru og stuttu máli
og mér er hægt, að segja þessa
miklu sorgarsögu, sem og geta um
helztu æfiatriöi hins látna.
Tildrög slysins og hvernig það
vildi til, — að svo miklu leyti sem
mér er um það kunnugt —, er á
þessa leiö: —
1 fyrra vor (igog) réðst JÓsef
heit. Lindal til sögunarmytnufélags
í Blaine, sem “Morrison Miil
Company” nefnist, og hefir sögun-
ar-mylnur í þrem stöðum í Wash-
ington ríkinu, með aðalstöðvum í
bænum Bellingham. Starf Jósefs
heit. hafði ávalt verið í því fólgið,
að vinna að einu og öðru kringum
mylnuna (in the yardj, sérstak-
lega þó við að hlaða vagna fload-
ing trucks) og f lokka timbur
égrading lumberj, þar til þ. 4.
Nóv., um morguninn, að verk-
stjóri mylnunnar, — scm Charles
Bell er nefndur —, sagði honum
að hætta við sína vanalegu vinnu
þann dag, en vinna í þess stað úti
á fljótandi bjálkafleka flog boom)
við að stjaka bjálkum með löngum
broddstaf (pike-pole) að mylnunni,
— hvar þeir svo eru dregnir, eftir
skárennu (slip)*, upp úr vatninu og
sagaðir —, því þeim manni ("Frank
Louis að nafnij, sem þá vinnu var
vanur að vinna hafði veriö veitt
fjarveru leyfi. Jósef heit. hafði
að sögn þeirra manna er á samtal-
ið heyfðu, færst eðlilega mjög
undan þessu hættulega verki, sök-
um þess, að hann væri því alveg
óvanur, og kvað hafa lagt sér-
staka áherzlu á það, að hann hefði
enga járnbrodda (coulksj neðan i
skónum sínum, en sem talið er
nauðsynlegt fyrir þá menn að
hafa, sem vinna við slíka vinnu.
Þessari hæglátu en sanngjörnu
undanfærslu hafði alls ekkert ver-
ið sint af verkstjóranum, svo
Jþsef heit, sem — eins og prest-
urinn komst réttilega ar> orði —
— “var vanur að hlýða fyrirskip-
unum yfirboðara sinni”, fór til
vinnunnar þótt honum væri það
mjög á móti skapi. Kvað hann
hafa sagt það við suma verkamenn
sína, að hann vildi heldur tefla á
tvær hættur en tapa alveg vinn-
unni við mylnuna, — eins og einn
landi hans, sem nokkurum mínút-
um áður hafði neitað að hlýða
þessu valdboöi verkstjórans —, en
það mátti heita eina vinnan, sem
þá var hægt að fá í bænum, en
Jósef heit. maður fátækur og
mátti því illa við vinnumissinum.
Með öðrum orðum: Jósef heit.
hlýddi fyrirskipaninni, þó ískyggi-
leg og ósvífin væri, vegna skyldu
sinnar viö konu og börn!
Hann vann mest allan þennan
dag (4. Nóv.J úti á bjálkanum,
datt einu sinni ofan í sjórnn, en
komst þó, með hjálp, upp úr aftur.
Næsta morgun ($. .Nóv.J þegar
Jósef heit. ætlaði að fara til sinn-
ar vanalegu vinnu ('flokka timburj,
kom verkstjórinn til hans, studdi
hönd á öxl honum og mælti; “Þú
veröur að fara aftur út á bjálkana
í dag”. — ÞVí Frank Louis var
enn fjarverandi —. Jlósef heit. fór
enn mjög nauðugur til verksins.
Hann vann slysalaust það eg
veit, úti á bjálkunum til hádegis
um daginn; kvað þá hafa komið
í land til að borða miðdegis-verð,
talað fáein orð við einn af sam-
verkamönnum sínum, spurt t. d.
að, hvort teið sitt hefði verið hit-
að fsem oft hafði vðriJS gertj, og
þegar því hafði verið svaraö —
neitandi, þá hafi hann kvartað um
að sér væri mjög kalt, og þótt því
ilt, að það hafði ekki verið gert.
Þetta mun hafa^verið hans síð-
asta samræða, því eftir þetta virð-
ist enginn vita neitt um hann, þar
til, daginn cftir, að hann finst —
örendur!
Kl. 2 e. h. þennan umrædda dag.
sagði verkstjórinn öðrum manni
að fara út á bjálkaflekann til að
vinna þar, því að þar væri enginn.
Hn þegar hann var spurður að
hvar Jósef væri, svaraði hann hik-
laust: “Hann er farinn heim!”
Og ruglaði svo eitthvað um það, í
ástæðu skyni, að honum ('JiósefJ
hefði orðið ilt. Verkamönnum
mylnunnar þótti þetta alt ískyggi-
lega einkennilegt, og sá af þeim
er skipað var að fara út á flek-
ann hafði litið þar eins vel í kring-
um sig og hann gat, en ekki orðið
neins vísari um hvarf Jósefs af
flekanum. Dýpið hafði og maður
þessi mælt, og segir það hafa verið
(6) fet.
Hvenœr, á timabilinu frá kl 12
til 2 e. h. þ. 5. Nóv., og hvernig
að þetta sorglega slys vildi til,
verður hér ekki, — og líklega
hvergi annars staöar heldur —
neitt sagt um með nokkurri vissu.
Hvað tímann snertir, þá er þó
mjög líklegt að slysið hafi skeð á
milli kl. 1 og 2; enda minti suma
samverkamenn hans, að þeir hefðu
séð 'hann úti á flekanum litlu eftir
kl. eitt. — Þá eru og afarsterkar
líkur fyrir því, að slysið hafi orð-
ið á þann hátt, að hann hafi runn-
ið til á bjálka, — sem hann hefir
staöiö á, og spyrnt í, þegar hann
hefir verið að stjaka bjálkanum á
undan sér, áleiðis til mylnunnar,
sem bvgð er á stólpum langt úti í
Landamerkjafirði —, fallið niöur
og lent með höfuðið á bjálka, því
all-mikill áverki var á því vinstra
gagnauga, við það hafi hann hálf-
eða al-rotast, og því, náttúrlega,
enga björg sér getaö veitt þegar
hann svo féll ofan í sjóinn. Það
er því víst engum fyllilega ljóst
hvort hann hefir dauð-rotast eða
druknað, þó hið síðar nefnda sé
alment talið liklegra.
Nú víkur sögunni að heimili
Tþsefs heit. Konan og börnin
mjög döpur í bragði, biðu nú á-
rangurslaust eiginmanns og föður
fram yfir miðnætti. Snemma morg-
uninn eftir, þegar konan sá áð
maöurinn sinn hafði enn ekki kom-
ið, sendi hún eitt af börnum sínum
ofan á mylnu til að spyrja eftir
honum. Þá fyrst, en ekki fyr, var
farið að leita að manninum! Hann
fanst eftir litla stund skamt frá
mylnunni, liggjandi á grúfu undir
svo feykilega stórum furubjálka,
að ekki var hægt, þá strax, aö ná
likinu undan honum, sökum þess
að sævar-dýptin Jum 2—3 fetj,
þar sem, trjábolurinn lá, var þá
ekki nægilega mikil til að fleyta
honum ofan af likinu, og varð því
aö bíða eftir aöfalli, eða hart nær
til hádegis um daginn, með að ná
því . Það leið því næstum heill
sólarhringur frá því að maðurinn
hvarf ('“druknaði”J, og þar til
honum var náð úr sjónum!
Að konan sendi ekki til að
spyrja að manni sínum fyr en hún
gerði, stafaði af þessum ástæðum:
1.) Jósef heit. og samverkamenn
hans unnu iðulega til kl. 10 á
kveldin, og 2.) stundum alla nótt-
ina. 3.J Hún vissi ekki að mað-
urinn sinn hafði unnið á bjalka-
flekanum. 4.) Og svo bjóst hún
eðlilega við því, að verkstjóri
mylnunnar eða þá einhver af
mönnum hans, — sem flestir eru
íslendingar — mundu strax láta
sig vita ef eitthvert óhapp hafði
hent manninn sinn.
Þegar þetta alt er athugað, að
því viðbættu að göturnar í Blaine
eru víðast hvar í þvi ástandi, að
ekki er árennilegt fyrir kvenfólk
og börn að fara um þær í myrkri,
einkanlega þegar haustrigningar
eru byrjaðar þar fyrir alvöru, þá
veröur dráttur konunnar á því að
grenslast eftir manni sínum, bæði
vel skiljanlegur og afsakanlegur.
Dr. Wear nokkur, líkskoðari
('coronerj frá nágranna-bænum
Bellingham, hafði, að tilhlutun
mylnufél., komið til Blaine eftir
hádegið, daginn sem líkið fanst
(6. NóvJ, og, eftir að hafa athug-
að það eitthvað, látið Jtað álit sitt
í Ijósi, að maðurinn hefði druknað,
og það af slysi, og því engin þörf
á formlegri og fullkominni lík-
skoðun ('Coroner’s InquestJ.
Jarðarför Jtósefs heit., sem
bræðrafélagið, “The Independent
Order of Foresters” ("“Court
Blaine No. 4187”^, hverju hinn
látni tilhevrði og hafði $1,000 lífs-
ábyrgð i ésem féí!. hefir nú borgaö
ekkjunnij, — annaðist um, fór
LOG BERu, FIMTULAGIXN
29.
u IQI

fram eftir hádegið á mánudaginn
þ. 8. Nóvember 1909. Prestur M.
E. kirkjunnar í Blaine, séra Clar-
ence B, Seely, hélt all-langa lík-
ræðu í kirkjunni, sem var alveg
troðfull af fólki, bæði íslenzku og
amerísku, enda er þetta talin að
vera sú lang fjölmennasta íslenzka
jarðarför, sem sézt hefir í Blaine,
og hafa þó nokkrir Islendingar dá-
ið þar, síðan þeir fyrst tóku sér
þar bólfestu. Presturinn tal-
aði og nokkur orð yfir gröfinni.
Embættismenn “Foresters”-stúk-
unnar viðhöfSu einnig sína vana-
legu útfarasiði ('funeral ritesj,
bæði í kirkjunni og við gröfina.
. II.
Jóscf Jónatansson Lindal var
fæddur i Miöhópi í Víðidal í
Húnavatnssýslu á íslandi 18. dag
September mánaðar 1868, og var
því 41 árs og 48 daga gamall þeg-
ar hann dó. — Foreldrar hans
eru þau Jónatan J. Lindal, bóndi
að Brown P. O., Manitoba, cg
Ingibjörg Tómasdóttir, ættuð úr
Yíðidal. Foreldrar Jlónatans voru
hin atorkusömu, nafnkunnu mynd-
ar hjón, Jónatan Jósafatsson og
Kritsín Kristmundsdóttir, sem
bjuggu, ásamt sumum af sonum
sinum, sannnefndu fyrirmyndar
búi í Miðhópi um hálfrar aldar
skeið. — Af fjórtán börnum þeirra
Jpnatans og Kristínar, eru nú að
eins tvö á lífi, nfl. Jónatan, faðir
Jósefs heit., og sá, er þetta ritar.
Jósef heit. Lindal ólst upp fram
yfir fermingar aldur hjá föður-
foreldrum sínum i Miðhópi, en
þrjú síðustu árin, sem hann dvaldi
á íslandi, var hann hjá fölður sín-
um, og fluttist svo'ineð honum, f.á
Hólabaki í Þingi, til Vesturheims,
sumarið 1887.
Þeir komu vestur um haf í hin-
um svo nefnda “Borðeyrarhóp”,
sem bíða þurfti hér um bil i 7
vikur ^frá 8. Júlí til 22. AgústJ
eftir eimskipi því ('CamoensJ er
sækja átti vesturfarana til Borð-
eyrar.
Jónatan hélt með fjölskyldu sína
beina leið til Gardar, Nort’n
Dakota, og settist þar að. Þar
dvaldi Jlósef heit. í hálft annaö ár,
en flutti þá norðvestur til Calgarv,
Alberta. Eftir nærri tveggja ára
dvöl þar, flutti hann (2. Marz
1891) vestur til Victoria, B. C.
Hér dvaldi hann lengst, eða næst-
um í hálft tólfta ár. Hér giftist
hann, 15. dag Október mánaðar
1892, yngismey Tónínu Margrétu
Jtóhannesdóttur.
Foreldrar hennar. Jóh. Guð-
mundsson og Sólveig kona hans,
sem bæði eru ættuð af Suðurlandi
('VognumJ —, bjuggu þá hér í
grend við bæinn Victoria, en hafa
nú búið í nokkur ár skamt frá
Blaine. Sólveig, sem var, eins og
maður hennar, komin liátt á átt-
ræSis aldur, andaðist í Blaine þ.
24. Maí síöastl. Gömlu hjónin
fluttu vestur um haf 1894, cg
liafa þau búið viða hér í Vestur-
heimi, og því mörgum, nær og
fjær, að góðu kunn. Jtóhannes
gamli var t. d. einhver sá dugleg-
asti maður til vinnu, sem eg hefi
þekt. Fimm börn þeirra, af 9, sem
þau áttu, búa hér á Kyrrahafs-
ströndinni.
Mikið fyrir áeggjan vissra
manna, þá reif Jósef heit. sig upp
héðan, — þar sem honum hafði,
að ýmsu leyti, betur en nokkurs
staðar annarstaðar í Vesturheimi,
og þrátt fyirir það, að eg latti hann
mjög fararinnar —, þann 7. Ágúst
1902, og flutti sig með konu og
börn yfir til Blaine. Hann 'hafði
því búið þar i rúm 7 ár þegar hann
lézt.
Þau hjónin, Jósef heit. og
Jónína, hafa eignast fjögur mjög
efnileg börn, tvær stúlkur og tvo
drengi, sem nú, ásamt ekkjunni,
móður þeirra, syrgja mjög missir
ástríks föður og eiginmanns. Því
Jósef heit. var ágætur heimilisfað-
ir, einstaklega reglusamur og orð-
var, hægur og stiltur í allri fram-
konui, og gjörði alt, sein nann gat
til þess, að konu sinni og börnum
liði sem bezt.
Hann var fremur lítill maður
vexti, en þó all-vel hraustur, vilj-
ugur, læginn og duglegur til vinnu,
og kom hann sér því ávalt vel,
bæði við verkveitendur sína og
samverkamenn. — Stjórnmál og
trúmál, sem vanalega er mest
þráttað og þrætt um, í þessum
málgefna mannheimi, lét hann að
mestu leyti afskiftalaus, en leit þó
frjálslega á hvorttveggja.
Hið óvænta og ömunega dauðs-
fall Tósefs heit. féll mér all-þungt,
þvi. auk þess sem við vorum svo
náskyldir, þá höfðum við haft svo
mikið saman að sælda, verið sam-
an ög mjög nálægt hvor öðrum,
næstum alla okkar æfi: Alist upp
saman í Miðhópi, orðið samferða
til Vesturheims, verið saman í N.
Dakota, ferðast saman þaðan til
Calgary, verið þar samtíða, og svo,
síðast en ekki sízt, verið saman
hér i Victoria í næstum hálft tólfta
ár . En eftir að 'hann fluttist til
Baline, sá eg hann að eins eintt
sinni lifandi, en það var i Seattle,
þ. 16. Ókt. 1904, við jaröarför
hins mæta rnanns, Jakobs bróður
míns Lindals, — sem sannarlega
þyrfti síðar að minnast ítarlegar á.
Frá íslandi.
Reykjavík 30 Apríl.
Þann 4. þessa mánaðar hefir
konungur veitt Pétri Thoroddsen
cand. med. & chir. Norðfjarðar-
hérað, frá 1. júlí að telja.
Séra Þorsteinn Briem á Hlrafna-
gili hefir afsala'ö sér Garðabrauði.
Séra Þorsteinn kvað bera fyrir, að
söfnuður sinn fyrir norðan vilji
eigi sleppa sér.
Vjelar, Dœlur,
Katlar
K oxxt>mc?'fca,JC»a,-áhöld
Þessi mynd sýnir
Milwaukee
steínsteypu
Vjel
SpyrjiÖ eftir verÖi
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St., - - Winnipeg, Man
A vorín
Hver og einn, sem þykir
gott að smakka glas af öli,
vill B o c k s.
DREWRYS
Bock Beer
bruggaður fyrir 6 mánuð-
um er nú til sölu.
Pétur Jónsson söngvan kemur
hingað heim i Júnímánuði og mun
ætla að efna til söngskemtana víða
um land.
Reykjavík 26. Apríl.
Fjárskaði varð á Svínafelli i
A.-Skaftafellssýslu í miðjum
Marz. Nál. 40 fullorðnir sauðir
urðu úti i blindbyl. Fjórir menn
frá Svínafelli voru á fjöru, er ó-
veörið skall á. Lágu þeir úti með
9 hesta — en komust lífs af —
mjög hraktir.
Hafskipabryggju hefir JL V.
Havsteen eta*zráð í smíðum á Odd-
eyri.
—lsafold.
Austan úr Skaftafellssýslu hafa
komið fregnir um, að þar upp á
sandana hafi rekið skrokka af 2
frönskum fiskiskipum, og voru
báðir allmikið brunnir. Hinn fyrri
rak upp á Sléttaleitisfjöru 21. f.
m., en hinn síðari í Lóni skömmu
síðar. Bæði voru skipin mann-
laus, að því er fregnir segja.
Dáinn er 20. þ. m. Guðmundur
Guðmundsson bóndi á Auðnum á
Vatnsleysuströnd, merkur maður, [
er nánar veröur getið síðar.
—Lögrétta.
Pantið snemma
því að birgðirnar
eru takmarkaðar
FURNITURE
•n Liii
OVERLAND
t ðtl • ANDIR
Karlmenn og kvenfólk
læri hjá oss rakara-iðn á átta
vikum. Sérstök aölaöandi
kjör nú sem stendur. Visst
hundraðsgjald borgað meðan
á lærdómi stendur. Verk-
færi ókeypis, ágætis tilsögn,
17 ár í starfinu, 45 skólar.
Hver námsveinn verður ævi-
meðlimur.............
Moler Barber College
2q2 Pacific Ave. - Winnipeg
Reykjavík 15. Apríl.
Manntapi varð á botnvörpu-
skipinu Jóni Forseta í gær. Þeg-
ar veriö var að draga inn botn-
vörpuna, brast sundur þollur í þil-
farinu er heldur strengnum frá
spilinu. Strengurinn hljóp á einn
liásetann, Jakob Sigurbjörnsson að
nafni, og kom á hann um nárann
og skarst langt inn. Maðurinn
féll meðvitunarlaus niður á þil-
farið og dó eftir þrjá klukkutíma,
var rænulaus nær allan þann tíma.
Hann var frá Bessastöðum á
Álftanesi, kvongaöur.
Skipið kom þegar inn með likiö,
T. S. HARRIS, ráösm.
Nýjustu tæki j
Reykjavík 7. Maí...
“Alt i grænum sjó” heitir gam-
anleikur Stúdentafélagsins, sem
getiö var um í síðasta blaði. Á
laugardagskveldið var hann leikinn
fyrir fullu húsi, og á sunnudaginn
var aftur útselt. En þá bannaði
bæjarfógeti að sýna leikinn áfram,
eftir kröfu frá Einari skáldi
Hjörleifssyni, sem sagt er að hafi
veriö leikinn þar, eins og reyndar
fleiri menn í bænum. Ritstj.
Lögr. sá ekki leikinn og getur ekki
um það dæmt, hvort ástæða hefir
verið að taka sér svo nærri það,
sem þar var fariö með. En yfir-
leitt er frjálslvndi og kæringar-
leysi í þeim sökum heppilegra og
affarasælla en ofmikill strangleiki.
Á sunnudaginn síðari hluta
dags, var bæjarfólki boðið að
fara sér til skemtunar upp að
öskjuhlíð með járnbraut hafnar-
gerðarfélagsins, og flutti hún fólk
margar ferðir fram og aftur.
Stúlka ein hafði stokkið út af
vagni og niður á brautarsporið,
varð undi.r lestinni, fótbrotnaði og
meiddist eitthvað meira.
Botnvörpungarnir íslenzku eru
nú flestir farnir austur að Hval-
bak. Þeir hafa aflað flestir mjög
vel. Sagt er, að skúturnar muni
hafa fengið meðalvertíð, eða vel
það.
Á ísafiröi er sagt, að afli sá
nú þar útundan á djúpmiðum, en
enginn nær landi.
Frönsk fiskiskip kvað hafa afl-
að vel núna um tíma 1 jökuldjúp-
inu, út frá Snæfellsnesi. Þjar
segja sjómenn, að Frakkar afli
oft, en íslenzku skipin fái þar
aldrei neitt.
Það er nú sagt, að hjá sumum
nefndannannanna, sem kosnir
voru af bæjarstjórhinni til þess að
semja um sporbrautarlagning við
herra Indriða Reinholt, fái málið
verri undirtektir en við var búist.
En illa væri farið, ef ekkert yrði
GERA OSS MÖGU-
LEGT AÐ FRAM-
LEIÐA PRENTUN
SEM GERIR VIÐ-
SKIFTAVINI VORA
ANÆGÐA
The Columbia Press,
Limitec1
Book, and Commercial
Printers
Phone Garry 2156 P.O.BoxH72
WINNIPKG
LAND til sölu eða leigu nálægt Yar-
bo, Sask., 160 ekrur, umgirt á þrjá
vegu, 40 ekrur brotnar, lóöir í eða ná-
lægt Wionipeg teknar í skiftum. N'án-
ari upplýsingar hjá eiganda undirrit-
uðum. Adressa 689 Agnes St., Win-
nipeg. S. Sigurjónsson.
úr þvi, og mundi verða óvinsælt.
Flestum mun skiljast svo sem hr.
Indr. Reinholt mundi geta unnið
hér mikið gagn með þekkingu
sinni og verknaðarkunnáttu.
Reykjavik 19. Apríl.
Reikningar Samábyrgðarinnar
liggja fram á skrifstofu félagsins |
i Landsbankanum. Innborguð ið- !
gjöld af skipum nam 45,818 kr.
síöastl. ár, en af afla og veiðar-
færum kr. 3, 353. — Skaöabætur
greiddar á árinu kr. 21,972 en eft-
ir óborgað kr. 8,800. 20% af árs-
aröi hefir skifst milli eiganda
hinna vátrvgðu skipa, og nam það
kr. i,447- Séreigna auki skips-
eiganda nam kr. 4,587. Arið má
teljast fremur gott fyrir félagið.
Eftirtektavert er það, hve lítið út-
geröamenn skeyta um, að tryggja
afla og vei'Sarfæri.
Bragi kom inn í vikunni með
30 þús. fiskjar, og Skallagrímur
með um 60 tonn. Eitthvað af
þilskipum hefir og komið inn, en
flest með rýran afla. Mest hafa
fengið: Ragnheiöur og Ester.
Fiskiskip Akureyrar hafa, að
því er “Norðri” frá 11. þ. m.
skýrir frá, aflað með betra móti í
vor. Þau hafa haldið sig vestan
við Horn.
Eddyfs nýjustu eldspítur
Hættulausar -- Hljóðar
Eitur-lausar
- - hinar nýju ,,Ses-qui“
Einu eldspíturnar af þeirri tegund
í Canada.
Endahnúðarnir algerlega hættu-
lausir. Þér eða börn yðar geta bitið
eða gleypt þá án nokkurrar bættu
Seldar í tveim atærðum —vanalegr
og vasastærð, Verndið sjálfa yður
með þvi að brúka engar eldspítur
nema Eddy's nýju ,,Ses-qui.“
Spyrji'ð
kaup-
manninn.
KARLMANNA BUXUR
Hentugar á vorin.
Hentugar til daglegs brúks
Hentugar til vinnu
Henlugar til spari.
Hver sem kaupir buxur hér,
verður ánægður með kaupin.
Þær eru þokkalegar og end-
ast vel, seldar sanngjarnlega.
Venjiö yður á að koma til
WHITE & MANAHAN
500 Maín Street, - - WINNIPEQ
UtiÞúsverzlun i Kenora
NAUÐSYN Á IS
OG ÞÆGINDI
að honum um sum
. ar mánuðina,
veit enginn til fulls fyr en reynt hefir. Afleiðingin mun
verða: „Ef eitt sinn reynt, altaf notað.“
PRÍSAR:
ALT SUMARIÐ UM MÁNUÐINN
til 30. Sept.
10 pd daglega. $ 8.00 $2.25
20 pd daglega. $12.00 $3.25
30 pd daglega. $15 00 $4.00
40 pd daglega. $18.00 $4.75
The flrtic lce Company, Ltd.
Bell Ave., horni Bricker St. - Tals. Ft. R. 981-2-3-4.
THOS, JAGKSON & SON
BVöölNöACf Nl
AÐALSKRIFSTOFA og birgðaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 og 64 WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLÁSS:
Vesturbœnum: borni Ellice og Wall St., Fón Sherb. 63
i Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni íbyggingar:
n Múrstein, cement, malað grjót,
(allar stærð.), eldtraustan múrstein,
og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, hár, Keene’s Cement,
hvítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm lath, gyps, Ruhble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, Wood Fibre Plastur,
Einnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double, strength black.
FORT ROUCE
TUCATDC Pembina and
I rltlA I nCL Corydon
Hreyfimynda leikhús
Beztu mýndir sýndar
J. JÓNASSON, eigandi.
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
1 ALBERT/t BIOCI^. Portage & Carry
Phone Main 2597