Lögberg - 13.11.1913, Blaðsíða 3

LiÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. Xóvember 1913.
3
Frá Albaníu,
Um þetta nýjasta ríki Noröur-
álfunnar skrifnr maður nokkur i
tímaritiö “Indepentent”, nýlega á
þessa leið, sem hér fer á eftir:
'ÞaS var einn dag fyrir svo sem
misseri, að nokkrir kurteisir, vel
klæddir herrar sátu við stórt borð
í hdll nokkurri í Paris, með upp-
drátt af Balkanskaganum fyrir
framan sig. Það voru sendiherr-
ar stórveldanna á ráðstefnu. Einn
þeirrá — sá frá Austurríki —
teygöi sig fram, studdi fingri sínum
á vissan blett á landabréfinu og
mælti: “Vitanlega gerum við Al-
baniu sjálfstæða, við getmn altaf
ákveðið landamærin”. Hann sagði
það með álíka tón og fasi, einsog
hann værii að tala um nýja skó við
skóarann sinn. Með þessu móti
komu stórveldin sér saman um að
Albania skyldi stjórna sér sjálf,
þó að svo sé látið heita, sem Tyrk-
ir hafi yfirráð yfir landinu.
Þó ekki sé ennþá farið að
ákveða landamærin með' neinni
nákvæmni, þá vita menn með nokk-
urn veginn vissu, hve stórt þetta
nýja land á að verða. Það verð-
ur stærra en Svissland eða Holland
Belgia eða Danmörk og rétt álíka
og Bulgaria, áður en til ófriðar
kom. Ef Balkan þjóðirnar hefðu
vitað þetta bragð stórveldanna
fyrirframi, þá hefðu þær aldrei
lagt útí ófriðinn, þvi að með þessu
móti er svift úr hendi Grikkja,
Serba og Svartfellinga, því, semi
þeir girntust mest af löndunt
Tyrkja. Svartfellingar ætluðu sér
aS eignast væna sneið norðan af
landinu og þar meS borgina
Skutari. Grikkir að sunnan þann j hefir leitað og barið hann af
part sem heitir Epirus og Serbar 1 liöndunt sér, og ntér virSist sem
aS norðaustan, og komast með þvi | veröldin liafi sýnt þeim litla við-
vestur að Adriahafi, sem þeir hafa urkenning og aSdáun fyrir. Fáar
lengi sókst eftir. j jtjöSir eiga slik kappakvæði einso^
Reviera. Á suntrum er það stund-
um aS visu, að káldar nætur fy’.gja
111 jög heituni dögumi, og sóttir
fylgja vissum dölum, þó er lofts-
lagiS yfirleitt gott og hvítum
mönnunt hæfilegt. Enginn verk-
fræSingur hefir rannsakaS jarð-
málma auðlegð landsins (og slopp-
ið burtu lifandi), en þó halda
ntenn að þar sé auðlegð í fjöllunt,
járn, kol, gull, kopar og blý; i
dölum fæst viðsmjör, allgott vín
og sæmilegt tóbak og margskonar
korngróSur, enda fiyzt paSan mik-
iS af korni, þó að akuryrkja sé
stunduS með mjög fornfálegu
nióti.
Ekki ntundu landsbúar kannast
við nafnið Albania; þeir kalla
land sitt Skjúperia og sjálfa sig
Skjúpetar. Þeir eru sagSir nieð
elztu þjóSum í Evrópu, og munu
hafa komiS meS ]>eint allra fyrstu
austan frá Caspia hafi, áSur en
sögur hófust, og áður en þjóð-
flutningar byrjuSu, ]>eir er sögur
lternta frá. Þeir voru af sama
kynstofni og þær þjóðir er síSar
komu og tunga þeirra er Iikust
Grisku; þeir hafa búið í afdölum
sins afskekta lands, meS hjörðum
sinunt, alla tíS síSan og lialdið
siSunt forfeðra sinna, og hirt lítiS
eða ekkert um þær breytingar.
sem orðiS hafa síSan í veröldinný.
Flestar aðrar þjóSir á Balkan hafa
tekið upp tungu og siSi ýmist
Grikkja eða Róntverja, meðan
þeirra veldi stóð, en Albanar hafa
Iítt látiS þaS á sér festa. Þeir eru
ánióta ólikir öSrum Balkan jijóð-
um, einsog Grikkir S’erbum eða
Þjóðverjar Frökkunt. Þessi
merkilega þjóS hefir barizt hraust-
lega viS hvern óvin, sent á landiS
Komizt áfram
með því að ganga á Sijci ess Business College á Portrge Ave. og Ed-
monton St. eða aukaskólana í Regina, Mc ose Jaw, Weyburn, Calgary,
Letbridge, Vt etaskiwin, Lecon be og Vancbuver. Nálega allir Islend-
ingar í Vestur Canada, sem stúdéra upp á verz uneiveginn, ganga á
Success Business College. Oss þykir mikið ti) þeirra koma. Þeir eru
góðir námsmenn. Sendið strax eftir ókeypis skólaskýrslu til sl ólastjóra,
F. G. GARBUTT.
En þaS er eins erfitt og verða
má, að sníSa þessu nýja landi
stakk eða landamerki eftir trúar-
brögSunt eöa tungu, því noröur í
landi eru Albanar svo blandaöir
Serbum, að enginn vann sundur
að greina, hið sama má segja um
miðbik landsins austan til, aS þar
er blandaS santan Albönunn og
Búlgurum og syðst eru Grykkir í
öðru hvoru húsi. AS gera þessa
alla sátta og santlynda, eða til-
greina hvar þjóSerni linnir og
annað tekur við, er svo erfitt verk,
aS engunt er fært.
Albania er minst þekt af öllunt
löndum Evrópu og jafnvel fá lönd
eru svo lítt könnuS af mentuðunt
mönnum; menn þekkj-a betur lönd
og þjóðir inst inni í Asiu, heldur
en Albaniu. ÞáS má heita meS
öllu ósiöað land, og hefir þjóðin
nálega ekkert breyzt siðan á dög-
umi Constantins keisara. Þár hef-
ir enginn einn ráðið lögum og lof-
um um tuttugu aldir, enda nálega
engin lög i landi. Ef fariS er í
bókasafn aS leita fróðleiks tvni j S'B, er hann sagSi fyrkjum strið
þaö, þá er þar ekki um auðugan |;l hendur. en þaö kom til af ]>vi,
garS að gresja, og þó liggur með
bazarnum þar, eSa verzlunarbúö-
unum. Eg stóð þar og prúttaöi
um verð á tyrkneskum rýtingi, og
heyrði þá kall úti fyrir og aS
vörmu spori háan hvell af skam-
byssu skoti, Eg rudjlist gegnum
mannþyrpinguna, sem úti fyrir
stóS og sá mann liggja upp i loft
á götunni, en rauður straumur
breiddist smántsaman yfir bring- [
una á lionunt og litaði rauðu snúr- [
urnar á treyju hans. Fáein. skref j
frá stóS íjallabúi og hlóð skam- j
byssu sina á ný, einsog ekkert I " ' “
hefði í skorizt. Enginn gerSi sig | ið í Paris eða Eontton, en þær til- ,
líklegan til að leggja hönd á hann’1 raunir hafa veriS árangurslitlar;
og nteöan eg horfSi á, snérist hann ! hver kynþáttur unt sig lætur sér
á hæli og gekk leiðar sinnar. Slik j mest um þaö hugað, að varna j
manndráp hafa vanalega í för; öðrunt þess aS ganga á sig, og
með sér önnur mannvíg, svo ntarg- ! þannig heldur hver öðrunt í skef j-
vísleg, aS enginn kann að gera sér unt — og engin verSur afkontan. j
i hug fyrirfrant og stundum leiðir ! Hinir kurteisu, frakkak’æddu ;
af því hernað milli nágranna herrar við græna borðiö nticga
bygöa, og er jafnvel sagt að gera hvað þeir vilja, gera Albaniu j
hefndavig Korsikumanna séu | að skattskyldu landi Tyrkja, en j
barnaleikur í samanburði viö þau j sjálfstæða aS ööru leyti, eöa aS j
sent tiðkast í Albanfu. I ntörgum i konungsríki og lýsa yfir þvi alls- |
héröðum á vegandinn engra ann-|herjar friði, eöa hvaS annaö. Þeir
ara kosta völ en flýja úr landi, en j mega setja yfir það konung meö
sumstaðar eru víg metin eftir' álnarlöngunt titlatogum; ef böll
“baugatali”. Þegar vígsekt er j ltans er sett nógu nærri sjó og ef j
goldin, en hún nemur þetta 40 til herskip eru alla tíö viö hendina, úti
5a d'ölum, eftir héraða venju og | fyrir hallardyrum, þá má vera aö
manngildi hins vegna, þá er veg- j hann geti haldizt þar við óhultur; j
andinn sýkn sakar og þarf alls jþeir ntega búa til landsfána, marg-
ekki að óttast htiífstungu eða kúlu j litan eða fálitan og draga á stöng
skot í bakið. Fræncíur hins fram-lyfir höllinni, korna upp herliSi cg
liðna, er við vígsbótum hafa tekið, jtenija þaö viS vopnaburS, reba j
láta sem ekkert hafi i skorizt j stórhýsi á landsins kostnaö og setja
eru sáttir viS vegandann, heilum landinu lög — en lengra nær ekki *
sáttum. Þess má geta, aö í Al- vald þeirra til að gera Albaniu að
þjóð. j
Þúsundir
manna, sem oröiö hafa
heilsulitlir, hafa haft stór-
mik.ö gagn af hófsamlegri
brúkun á
DREWRYS
Redwood Lager
Hreinasta malt-tonic
Æfinlega eins á bragð
ið Og jafn góöur.
REYNIÐ I>AÐ
]>aS sent Albaniumenn eiga um
Georg Castriota, eða Skanderbeg
öðru nafni, er vann sigur á 23
hershöfSingjum Tyrkja er í móti
honum voru sendir, hver eftir ann-
an, og hafði þá litt búiS liö aö
vopnum, og öðru er hafa þurfti.
Þaö hefir alla tið verið hættu-
legt verk, að taka manntal í Al-
baniu, því aS þeir þar láta ekki vel
viö ókunnum mönnum. Þó þykj-
ast ntenn vita, að landsbúar séu
t'in 1,300,000 að tölu. en fjórir
fimtu hlutar þeirra eru Albanar
að ætt og uppruna, hitt af grisku,
Serba og Búlgara kyni. Þeir hat-
ast við liina slafnesku nágranna
sina. og þaS þykir vel unniS verk
aö ræna þá og gera á ]>eim her-
virki. og jafnvel þó aö stórveldin
hefSu leyft Serbum að slá eign
sinni á noröurhluta land'sins, þá
er ntjög vafasamit, hvort þeir
hefðu getaS háldið því, nenta aö
nafninu til Heldur ekki ltafa þeir
góöan hug til Svartfellinga; þeir
buðu að vísu Nikulási konungi lið
baniu er fólkið svo fátækt af pen-
ingum og lausum aurum, aS furSu
sætir, enda segir máltækið að í
“Albaniu sé nóg af fólki en lítið
af peningum”.
Ekki veit eg af öðrunt staS en
Albaniu, þarsem unt sé að kaupa
sér konu meS afborgunum, svo
sem hér í landi má kaupa piancr,
orðabók eða fónógraf. Satt er
ríki, eSa íbúana að einni
Með engunt ráSuni geta stórveldin
sniöiS þetta harða og siðlausa cg
trvlta fjallafólk ]>annig, að úr ]>ví
verði einhuga þjóð er elskar ætt
jör§ sína. Það þarf orkumeira afl
en stórveldin hafa, til þess að
koma því frant. Til þess þarf,
meS sötSugri árvekni aS ala upp
nýja kynslóð. Og eg segi fyrir |
niitt leyti. að eg öfunda ekki þá,
ROBINSON &
Co.
Limitcd
þaS, aS 1 morgum londum ma , v. ,, r , , ,.
.... ■ sent það uppeldi hafa a hendi
kaupa ser eiginkonur — 1 Circas-r 1 ____
sia, til dæmis, í Kabyle bygðurn í
Algiers og í Nepal — en á öllum
þessunt stöðum verða festarmenn
að borga andvirði í skæra skild'-
ingum eða landaurum, eftir þiví
sem verkast vill, en með engu nióti
Ströndin.
Þaö var einu sínni stúlka sem
bjó tipp til dala. Dalurinn var j
......... , ^ . jþröngur og krvndur háum f jöll- |
fá þeir lansfrest. En 1 Albantu er i „,,.r
, 1 , , f . um. 1-olkið sent bio 1 dalnunt var
þessum hlutum miklu betur fyrtr , . , , , . ,, . v
! . , , , , , . , anœgt; það þekti ekki annað en
lcomið; þar er nokkur hluti and- , „ - •„
. , dalmn smn. Þar lifði þaö friS-
virðis stulkunnar greiddur þegar; , , , ,,,. D , •
, . . ” , , ! sælu lutgsunarlausu hfi. En þessi,
festar fara frant — en þa etu . , , , , ,,,
, , r . , , , Istulka hun var svo undarleg. Hun
bruShionaefnin a barnsaldri — og 1 , ,r . . „
, , 1 , , gat setið a sontu þufunni og staraS
bruSkauprð þa haldiS. þegar and- . 1 , T. .
, ,a fiolhn og hugsaö um hvaS byggi
virðiS er að fuilfl greitt. Konur 1 | £. _j_ TTl. ,__T
Albaniu lifa viS sífeldg stritvinnu,
ekki siður en konur annarstaöar á
Balkanskaga. Eg heyröi eitt sinn
er eg var staddur í Albaniu,
skemtilega sögu unt brezkan kon-
súl; hann var okunnugur lands
Kvenbóningur
Haustkápur ungra stúlkna
$4.50
Yfirhafnir úr klœði handa
kvenfólki, verð . . . $10.00
Svört nærpils úr moire,
heatherbloom og satin, 36
til 42 þml. á lengd . . $1.25
Hvítar treyjur, fyrirtaks
vel sniðnar og saumaðar,
úr bezta efni....$2.50
Náttklæði úr bezta efni,
vel sniðin og saumuð 85c.
Drengja-buxur af ýmsum
lit og gerð á
29c, 55c og £5c
R0B1NS0N
& Co.
Llmitcd
fram ’því alfaraleiö skipa eftir
Adriahafi. En ]>etta er þó auðskil-
iö, þegar betur er aS gáS. EandiS
er fjöllótt og 'torsótt yfirferðar,
og ekki unt að fara unt þaö nenta
eftir götuslóðunt eöa troöningum,
á hestum eða múlösnunt, lands-
fólkið hart og óþýtt og illa ræmt
fyrir vigaferli, svo og þaS, aS
Tyrkir hafa ekki viljað eða í raun-
inni getað gefiS neintim vegabréf
til að fara þangaS svo að þeir
ábyrgðust honum lífs griS og
lima. Fjöll liggja eftir endilörgu
landi' og lieita “böhruSu fjöllin".
aS þeir hugöu hann vilja hjálpa
þeirn til að losa þá undan sfijórn
Tyrkja. Jafnskjótt og þeir sán,
aS tilgangurinn var aS skifta um
taumband á þeim, leggja á þá ok
þeirra i Svörtpfjöllunn i stað hins
fyrra, þá snérust þeir i móti og
’ltörSust nteð Tyrkjum og þar af
kom áð mi'klu leyti, að Svartfell-
ingar gátu litiu eöa engu á orkaS
i ófriSnunt. Albanar eru að miklu
leyti Múhameðs trúar, einsog
Tyrkir, liklega þrir finitu hlutar
þeirra fylgja Kóraninum, en þó
mun þaS láta nærri, sem einn
tvrkneskur embættismaSur sagSi
fyrir handan þau. H'ana langaöi
yfir, en yfir fjöllin kornst enginn,
nema fuglinn fljúgandi. En svo
var það einn góðan veðurdag að
þangaö kom ferðamaður. Hann
haföi vilst upj> í þennan dal. Hann
var ólíkur fólkinu í dalnunt cg húit sagði aö hún vildi fara burtu.
i.ittum, o,, eút smn er lann \ar a er,„jnn vjj(jj japa 4 móti hinum ó- i Uún mintist svo ntargvs, og þung
ferð 1 sveit. niætti hann a fornum , kunna gegti en margir héldu þa» j tár féllu niður vangann. En er
\egi ja a >ua, s a an< 1 1 .1 illan fyrirboða aS mann skyldi' j bún leit upp, sá hún aS stofuþilið
' hunu™ klæðum. og bar bann ekki 1 bera j)ar aS öi Hann hafði var horf'« hún sá út yfir slétt-
annaö en byssu sina og tosku með I 1 , n
, , „ • s ?. • , igengiö unt stund, en þa htttt hann
skothylkjunj. Á eftir honum , ,r 1 .. 3 ,
, , , stulkuna, þat setn hun sat og starði
skjograði kona ltans, kergbogm ; . ....,,. TT
1 & a ■ ** a fjollm. Hann setttst hja hennr,
undir griðarstórri bvrði af upp-
skeru vamingi. Sá enski tc>k í
[ taumana á hesti sínumi og sagði
meö gremju: “Heyröu, heíllakarl,
þaS er sköntnt aö þú skulir hlaða
j öllu þessu á konuna þína. Eg þpri
j aS segja að hún ber þyngri bagga
en hægt er aS setja á múlasna.”
ur, ]>ar sem silfurgritrandi ár
dreymandi liðu til sjávar. Hún sá
sjóinn og-ströndina í fjarska. En
ömmu henr.ar dreymdi þann
draunt, aö hún þóttist sjá stúlkuna
sína föla með fljksandi hár riða
bleikunt liesti, er þeystist áfram í
loftinu, og hún baðaSi út höndun-
um í örvæntingu, en viö þaö hrökk
stúlkan við, en sýnfn hvarf henni,
og óttaslegin horföi hún á örvænt-
ingarsvipinn á andliti öntntu sinn-
ar. En löngunin og þráin í burtu
meöfram fyrir það hve illræntd ]mig, að í Albaniu væri enginn
þau eru, eða voru til þessa, af út- j rétttrúaSur Múhameös trú játandi
lögum og ránum þeirra. Þegar eg ; nt-‘ rétttrúaSur kristinn ntaður.
ætlaöi að ferSast unt IandiS, leit- i Ekki veit eg af neinu landi öðru
aöi eg Hftryggingar, áður en upp | en Albaiu, þarsem; liægt er aö
skyldi leggja; sex félög neituðu aö leigja ntann fyrir 15 dali unt mán-
trvggja líf mitt, þegar þau heyrðu j uðinn til þess að leggja lífiS í söl
hvaS til stæði fyrir mér.
Hér í Ámeríku get eg ekki ték-
ið líkara til samjafnaSar, að öllu
samanlögðu, heldur en Blue Ridge
héraðiS í súðurhluta Rikjanna,
sumrin heit, veturnir kaldir «g
stuttir, fól'kiS fátækt, illa upplýst,
deilugjarnt og geSmikiS og tor-
trygittð fjallafólk, sem gengur
vopnað og heldur uppi vigaferlunt
mann fram af manni. Þ’etta má
alt heimfæra upp á Albaniu. Þar
er náttúrufegurS mjög dýrðleg,
snævi þaktir fjallatindar og jökl-
ar á sumum, og dalir stórir og
fagrir nteS skrúSugum gróSri,
striðar ár og hásléttur frjósamar.
íbúarnir ganga mjög einkennilega
til fara, hafa fornan búnaS, skraut-
legan og svo er og unt hátt þeirra,
aö þeir eru næsta fornlegir, svo aS
ótrúlegt'má þykja. Af þessu öllu
er ekkert, liklegra en aö þangaö'
streymi ferðafólk af öllum lönd-
um, þegar hægt verSur að ferSast
uin landiS mannháskalaust. Þang-
aS er hægra aö komast heldur en
til Egyptalands, loftslagiS er þægi-
legra og mildara heldur en i
Algiers, og siðir landsfólksins ný-
urnar fyrir húsbóndann. En trú-
menska og trygð Albaniumanna er
við brugðiS, svo og ráðvendni og
hugprýði þeirra; fyrir því er mikið
sókst eftir þeim til aS vera gæzlu-
ntenn við banka og verðir konsúla
og sendiherra unt allan skagann.
Eg minnist ekki að hafa heyrt þess
getið nema einu sinnt, að nokkur
þeirra hafi svikizt unt það sem
þeim var trúað fyrir. ÞaS var
ungur maður frá Janina er hafSur
var til bankagæzlu í Sniytna; ltann
var yfirkontinn af leiðindum og
einn dag stal hann eitthvaS 5-
dölunt, er honum hafði veriS trúaö
fyrir og strauk heint til sin. Þfeg-
ar það fréttist þangaö meö hverju
nióti ltann hafSi skilið v iö garð-
ana í Gröf. þá tóku bræður hans
sig til og tóku hann af lífi, ekki
af þvi, vel aS merkja, aS þeim
félli þungt sú óvirðing hans, aS
hann stal, heldur hinu, aS haiin
haföi brugðið trúnaSi viö húsbónda
sinn og með því sett blett á ætt
sína.
Um alla Albaniu viðgengát: “ven-
detta” eða vigaferli til hefnda
eftir vegna frændur, enda er svo
og hún spurði hann hvaðan hann
kæmi. Hann bjó á ströndinni við
sjóinn. Hún hafði aldrei heyrt
j niinst á sjóinn né sjávar ströndu,
en hann sagði henni að sjórinn
j væri fjarska stórt vatn, mákiS
I stærra en lindin þar heima. Hann
1 sagði henni er sólin hnigi á kveld-
j “Effendi fherrannj tailar sátt', j þa glitraSi liver smáalda viS
j svaraSi maðurmn. “Það eru múl- jburtför hennar. Haim sagði ltenni
asna klyf jar, sent konan mín ber, j hka um ströndina, hörpudiskana ! varö öllu yfirsterkari. Hún þrýsti
en stórtignm ættr að muna eftl:' og skeljarnar og sandlóurnar, semjkossi á gráu lokkana, er lágu* á
þvi, að Allah hefir ekki ,gefið okk- raugfættar hoppuðu þar til og frá. j koddanum. baö guð aS geyma og
ur múlasna, en Hann hefir gefiö j prl er hann kvaddi og fór, sat hún j varðveita ömmu sína, og svo lagði
okkur kontir.’ , enn lengi og hugsaSi ttnt sjjóinn, j hún af stað, í fyrstu gekk ferðin
t Albaniú er engin Stjóm, í þeint j ströndina og sólina er hún gyllir | greiðlega. Um sólaruppkomti kom
; skilningi sem annarstaðar tíökast, j bárutoppana á kveldin. j hún aö stóru lygnu vatni, og þá
jl’cldttr sáárnar hver kvnþáttur sér, j Hún fór til öiflmu sinnar og hélt hún að nú væri hún komin að
j líkt og • íkaðist á Skotlandi á j sagöi henni alt sent ókunni niaöur-
1 dögum Stuarta og á írlandi verður inn hafði sagt. og aS hún ætlaSi í j
jvart viS, í fornsögunt. Hverjum burtu áleiöis til strandarinnar. ] svo hún hélt göngunni áfrant.
kynþætti er skift í marga ætt- j Amnia hdnnar hristi höfttöiö yfir Þegar líöa tók á daginn. kont hún
tlokka, en fyrir þeim ráBa öldungar j þessari heimsku, hún haföi reynd- j aö háttnt björgtrm, og erfiölega
j <>g gengur vald þeirra eða forræði j ar aldrei heyrt eöa séð neitt af því I gékk henni ferSin þar upp; eni
í erfðir mann frá manni; þeir öld- jseni ókunni maSttrinn sagði frá, en ' Vonin var í fylgd meS henni og
j ungar konta saman á fundum, og sjórinn var bara eins og annaö ' hjálpaði henni uppeftir hinum
„ _ ... -*■' í
sjónum, en hinar blóntum skrýddu
grundir mintu ekki á ströndina,
; ráöa ráSunt fyrir allan kvnþáttinn. ; vatn. og vatnið i lindinni þeirra
I Hver ættflokkur greinist í minni j var ])ag fegursta og bezta vatn, og
j deildir, líkt og héruö greindust í j ströndin var vist ekki fallegri en
'bundruS i gantla daga á NorSttr- j þeir balar er dalablómin gróa á.
ilöndum, og eru þeir semi fyrir þeint jOg amnta ltennar klappaöi á vang-
j deildum ráða, foringjar í hernaöi, : ann á henni, baö hana aS vera
jþeir heimta og santan skatta, leggja gott barn og muna eftir að þakka
j á sektir. og refsingar og fram- ^töi fyrir lifiö og aö hún væri
[ kvæma þau boö og bönn, sem sant- fædd i þessum unaðssæla dal.
stárlegri heldur en sjá má á Spáni sagt, a‘ð nteS fjallabútim falli fjórSi
og i Morocco; landslagiö lika ó-
umræSilega miklu stórkostlegra en
]>ykt eru á þingi kynþáttarins.
Hver kynþáttur hefir fulltrúa í
Skutari ('eða hafði áöur en til ó-
friðar kont j. Við þá fulltrúa
sennur Tyrkjastjóm, en þeir láta
boð ganga til höfSingja ættkvisl-
anna í sveitunum, en þeir gera
annaShvort að ltlýSa þeint eða ekki,
eftir ]>ví sem þeint býður viö aS
jhorfa.
Olán landsins hefir verið, aS
styrjöldum linnir ald'nei innan-
lands. Hver kynþáttur hefir
stimdaS svo fast að ganga á millil
bols og höfuSs á þeim næstu, aö
þeir hafa ekki fengiS tóm tíl þess
aö leggja liS sitt samap gegn út-
lendum, ofureflismönnum. Ýmsir
En eftir því sem tímar liöu, varS
þráin og löngunin til þess aö fara
í burtu enn meiri, og eina nótt er
allir sváfu reis hún hægt upp,
klæddi sig, batt á sig skýluna, gekk
að rúmi ömmu sinnar og laut niS-
ur aö henni. Hún virti fyrir sér
hiS rólega milda andlit. Aldrei örstuttan veg eftir.
fann hún eins og nú, hve erfitt þaS
var aö fara aö kveðja. Ef til vill
sá hún þetta kæra andlit í síSasta
sinn. Nú rifjaSist upp fyrir henni
alt sem hún amma haföi gjört fyr-
ir hana. Hún 'mundi eftir gleöinni
yfir fyrsta reiShestinumi, sem hún
amma hafði gefið henni, En það
.var ljómandi fallegur hvítur legg-
ur með svartan haus. Hún leit á
hver maöur fyrir vopnum. í I hafa reynt aö efla þjóðræknisan'Ia hendurnar, er svo mörg tár höföu
fyrsta sinn sem eg varð var viö í landinu, á síðari árum, helzt þeir jþerrað, og hún mintist á raunasvip-
við MiSjarSarhaf, þarsem heitir 1 þennani landssiS, var í Monastir, í Albaningar, sem búsettir hafa ver- inn sem brá á andlit hennar, er
erfiöa vegi. En er hún kom upp.
sá hún sjóinn, þar sem ltann skall
öskrandi upj> að berginu, úfinn og
ógurlegur. Aumingja stú'kan
horfSi óttaslegin á hann, en þetta
gat ekki veriö sjórinn, hér var eng-
in strönd. Hún hélt leiöinni áfram,
Nú varð vegurinn grýttur, og lá
á fremstu hamrabrúninni. Oft
hrasaði hún, en Vonin reisti ltana
á fætur. Mikið hatði hún færst
vfir og skóna sína haföi hún geng-
ið í sundur og gekk nú berfætt á
grjótinu, ’En nú fóru björgin aS
smá lækka, og loks enduðu þau
við ströndina. Nú átti hún aSeins
En nú var
mátturinn þrotinn. Fólk gekk
fram hjá henni, og hún rétti til
höndina og bað aS hjálpa sér, en
það þekti hana ekki, og gekk því
leiðar sinnar. Örmagna af þreytu
hallaði hún höfSinu upp aS einum
gráa, kalda steininum. Þá kom
engill ‘til hennar og bar hana yfir
á þá strönd, þar sem sól og sæ'.a
sveipar alt. ÞaS var engill dauö-
ans.
29. Okt. 1913.
Hugrún.
Vj ‘OceI-u.i,3
-áhöld
Þessi mynd sýnir
Milwaukee
steínsteypu
Vjel
Spyrjið eftir verði
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St.,
Winmpcg, Man
Fyrir varúðar sakir—
ættuð þér að hætta að brúk^ eitraðar eldspít-
ur. Gætið að sjálfum yður og fólki yðar. Biðj-
ið því um hinar nýju „SES-QUI“— algerlega
hættulausu
BiSj ff
kaupmcnnina
um þœr
Eddy’s
Eldspítur
Hinar einu óeitruSu eldspýtur
tilbúnar í Canada
KARLMANNA BUXUR
Hentugar á vorin.
Hentugar til daghgs fcrúks
Hentugar til vinnu
Hen ugar til spari.
Hver sem kaupir buxur hér,
verður ánægður með kaupin.
Þær eru þokkalegar og end-
ast vel, seldar sanngjarnlega.
Venjiö yður á aö koma til
WHITE & MANAHAN
500 Main Street,
Útibiíaverzlun f Kenorn
WINNIPEG
THOS, JACKSON & SON
BYGOINQACFNI
ÁÐALSKRIFSTOFA og birgSaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 og 64- WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLÁSS:
Vesturbœnum: horni Ellice og Wall St., Fón Sherb. 63
I Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni íbyggingar:
Múrstein, cement, malað grjót,'
(allar stærð.), eldtraustan múrstein,
og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, hár, Keene’s Cement,
hvítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm lath, gyps, Rubble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, Wood Fibre Plastur,
Fiinnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double strength blaek.
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eidsál yrgðir o. fl.
1 ALBf hTI\ BIOCK- Portage & Carry
Phone Main 2597
FORT RQUGF.
THEATRE
Pembma anc
Corydon
Hreyfímynda leikhús
Beztu myndir syndar
J JÓNASSON. eigandi
Eg hcfi 320 ekrur af landi nálægt
Yarbo, Sask. (% sect.J, sem seljast á
meS góðum skilmálum; eign i eöa um
hverfis Winnipeg tekin í skiftum. A
landinu eru uin 90 ekrur plægöar oe at
þeim 50 undir akri nú Alt landiS inn
girt og á þvi um þúsund doll. virtSi af
húsum ásamt góðu vatnsbóli.
S. SIGURJÓNSSON,
689 Agnes Stræti, Winnipeg
Piltar, hér er tæhi-
færið
Kaup goldiö meöan þér
læriörakara iön í Molerskól-
uin. Vér kennunt ra-ara
iðn til fullnustu á tveini mán-
uöunt. Stööur útvegaðar
að loknu námi, ella geta
ntenn sett uþp rakstofur fyr-
ir sig sjálfa. V’ér getum bent
yöur á vænlega staöi. Mikil
eftirspúrn eltir rökurum sem
hafa útskrifast frá Moler skól
um. Variö ykkur á eftiihernt-
1 rn. Kontið eöa skrifiö eftir
nýjum catalogue. Gætiö aö
nafninu Molsr, á horni King
St. og Pacific Ave , Winni-
peg eða útibúum í 1709
Hroad St., Regina og 230
Simpson St., Ft. William,
Ont.