Lögberg - 10.09.1914, Qupperneq 2

o
LÖGBERG, FIMTUDAGINN r10. 8EPTEMBER 1914
Or Norðursýslum 1913.
FerSapistlir eftir Bjarna
Sæmuniisson.
i. Ferð til Raufarhafnar. (
Eg lagði af stað úr Reykjavík
12. júní; en það ætlaði ekki að j nokkrir ungir menn, ólærðir. Munu
ganga greitt að komast i þes>-a! farþegar liafa verið alls eitthvað
ferð; það eru sem sé álíka stopular um 15 að tölu. Við þetta bættust
liafði hópur af kvenfólki hreiðrað armynnið, og af varphólma, sem austan (c: norðaustanl sveljand-
um sig í flatsængum niðri-á botnij er í mynninu undir höfðanum. Hún inn á vorin Imeðalhiti i mai aðeins
skipsins, og leit út fyrir, að því í er eina örugga höfnin í öllum átt- j 1,9° C.). Hann var einmitt fyrsta
liði vel, og ekki var hætt við því, i um, á svæðinu milli Eyjafjarðarj daginn sem eg kom, en svo kom
að það dytti ofan úr rúmunum, þójog Glettinganess, og er allrúmgóð. j blíðviðri með vestanátt. Auk Iand-
að skipið legði sig; við það bætt- j en hefir þann slæma galla, að hún búnaðar, æðarvarps og silungs-
ust þau mikíls verðu þægindi, að' er svo grunn, að smáskip geta ekki; veiða, hafa menn og töluverðan
farið var frítt. — 1 framlestinni, j !egið nerna utan við SV.landið, og arð af hrognkelsaveiði á sumum
eða í káetuklefanum, voru svo stór skip fara ekki nema inn að
reglubundnar ferðir til Raufar-
hafnar og til Grindavíkur. Eg
hafði bæði af þessari ástæðu, og til
þess að flýta fyrir mér, fengið far
með einu af fiskiskipum Falcks í
Stafangri, þeim, sem ganga á
þorskveiðar úr Hafnarfirði á vor-
in. Stóð því til, að eg stigi á skip
í Hafnarfirði, og þangað hafði eg
sent allan farangur minn tveimur
dögum áður. En kvöldið áður en
lagt skyldi af stað, fékk eg skeyti
um það, að skipið. sem ákveðið
var að eg færi með, væn á förum,
en til huggunar var því bætt við,
að annað skip færi næsta dag/og á
nálega eins margir skipsmenn, svo
að alls hafa verið nær 30 sálir á
gnoðinni.
Eg skreið í bólið vestur í Jökul-
djúpi, og vaknaði ekki fyr en út
af Patreksfirði. Var þá komin SV.
gola og vættisúld, og sá lítið til
lands; ylgja var lítilsháttar úr S.,
svo að “Álkan” velti lítið eitt! undanfarið a sumrin
vöngum, og nóg til þess, að sumir
farþegar voru orðnir sjóveikir. Á
sjónum var ekkert markvert að sjá,
aðeins einstaka fugl, og útaf Dýra-
firði nokkrar vestfirskar smáskút-
ur á fiski. — Um ’kVeldið var
skroppið inn á Isafjörð, því að
mynninu, og heldur mun hún vera
að grynnast af þvi, sem sjórinn
mylur úr höfðanum, en hann er úr
móbergi ('þursabergý). Liggur hún
ágætlega við sem fiskihöfn, bæði
fyrir vanalegar fiskiveiðar á
grunnunum milli Skjálfanda og
I.anganess, og fyrir sildarveiðar,
en sem stendur er þar lítill útveg-
ur. 2 íslenzkir og 2 færeyskir
mótorbátar hafa gengið þaðan
og 5 norsk
jæti eg fengið far, og það átti I skipstjóri þurfti að gera upp reikn-
meira að segja að koma inn á
Reykjavíkurhöfn og taka mig þar.
Þetta var nú alt gott og blessað,
en> íarangurinn var nú allur kom-
inn 10 km. beint í gagnstæða átt við
það, sem hann átti að fara,
hann var mikill — net og mælinga
mga þar við mann ut af fiskisölu
um vorið, en sökum þess, að þá
var sunnudagur, var maðurinn
ekki við, svo að við höfðum litið
síldveiðaskip gengu þaðan í sum-
ar, 3 frá Falck i Stafangri og 2
frá Mannæs í Björgvin. Ætti út-
vegur að aukast þar að mun,
þyrpti að dýpka höfnina, en þar
sem botnlagið hefir aldrei verið
rannsakað, er ógerlegt að vita fyr-
irfram, hve mikið það mundi kosta.
Undanfarin surnur hefir runnið í
landssjóð nálega 10000 kr. á ári í
tolla af útfluttum sjávarfurðum,
bæjum og á farselum a verum.
Útræði er lítið og fiskur gengur að
jafnaði seint. Þó kvað stundum
koma hlaup á útmánuðum. Áður
fyr var Sléttan og mikið trjáreka-
pláss, en “vandséðir voru reka-
drumbarnir á Sléttu". Nú hafai
menn töluverðgn markað fyrir bús-
afurðir við Norðmenn á Raufar-
höfn, og töluvert lífga þeir upp
meðan þeir eru, en vonandi dregur
það ekki hug Sléttunga of mjög
frá aðalbjargræðisveginum, land-
búnaðinum.
Á Ásmundarstöðum er reisulegt
býli og prýðilega um gengið, þar
er lítil kirkja, sem bændur létu
reisa þar nálægt miðri öld, og er
það nyrzta kirkja landsins, önnur
en kirkjan í Grímsey. Þeim þótti
langt til kirkju áður — að Svat-
barði. Nú verður Svalbarðsprest-
urinn að koma til .þeirra. Bærinn
og túnið er á mjóu eiði milli sjáv-
ar og vatns. Eg kannaði vatnið;
svo að öll sanngirni mælir með því
upp úr því annað en nokkurra kl,- að þetta yrði rannsakað sem fyrst. I það er mjög grunt, 1—1,5 m., með
ogl st. töf. i Á Raufarhöfn hefir verið rekin miklu af vatnabobbum og vor-
Seint um kveldið var svo haldið j verzlun um langan aldur, og var| flugnalirfum, en sviflíf var lítið
áhöld, — en með aðstoð góðrajaf stað aftur. Eg tók á mig náðir ,l)ar áður fyr konúngsverzlun og sem ekkert í því. Gróður var
riianna i Hafnarfirði komst hann ájundir Grænuhlíð ýþað er hliöin, j nefndu Danir stöðina Röverhavn,; nokkur í botni. Þess má geta, að
hið rétta skip; kom það, eins og
til stóð, um nónbil daginn eftir, og
fékk eg boð frá skipstjóra um, að
hann færi kl. 4; eg lét ekki standa
á mér, fremur en vant er (mér er
sem sé ekki hrósað fyrir neina
sem blasir á móti Stigahlíð) og °g hefir það Hklega verið rétt- vindmylla er á Ásmunda'rstöðum
vissi ekkert hvað leið fyr en aust-
ur í miðjum Húnaflóa næsta dag.
nefni þá. Nú verzla þar bræðurn- og önnur á Raufarhöfn. Eru nú
ir Jón og Sveinn Einarssynir frá þessi þörfu tæki. alt of fáséð hér
Skipverjar höfðu talað við síldar- Hraunum, miklir atorkumenn, eins | á landi, þar sem vindurinn er ann-
skip um nóttina, sem höfðu veitt | °g þeir eiga kyn til. Eg naut ars vegar nógur, og hættan hins
síld í snyrpinætur, bæði við Kögur stakrar gestrisni á heimili þeirra vegar svo mikil á því, að útlent
framúrskarandi þolinmæði, þegarjog Horn: þar var fyrsta síldin, þennan vikutíma, sem eg dvaldi á
eg er að leggja af stað í ferð), og; sem veidd hafði verið við Norður- staðnum.
jiaut um borð, enda á ekki að láta
standa á sér, þegar maður er kall-
aður; það er góð regla, sem eg
lærði í Grindavík, og væri vel, ef
bæði sjómenn vorir og aðrir, sem
saman eiga að koma á ákveðnum
tíma, vildu hafa það hugfast. Við
komumst nú ekki af stað fyr en kl.
liálf sjö um kveldið; og af hverju?
Náttúrlega af því, að ýmsum af
]>eim, sem fara áttu með skipinu,
strönclina það sumar. Ueður var! Erindi mitt til Raufarhafnar
kyrst og sjórinn sléttur eins og| var> að rannsaka skerfidir þær, sem
heiðartjöm, en það rigndi allmikið j tréætan (krabbadýrs-ögn ein lítil)
og var því ekki vistlegt ofandeksri hefir gert þar á bryggjum á síðari
rigning er altaf leiðinleg á sjó, j árum, og svo jiað, sem tækifæri
Jiykir mér, ekki síst á litlu skipi;! vr®i til að rannsaka viðvíkjandi
það er vanalega hvergi afdrep fyr-i fiskifræði. LTm þetta mun eg gefa
ir henni; þá er nokkur ágjöf [ skýrslu á öðrum stað, en skal að-
miklu skemtilegri.
Frá Horni hafði stefnan
verið
e;ns geta þess, að eg ákvarðaði
aldur af nokkru of þyrslingi, sem
mjöl geti verið svikið, að eg ekki
minnist á vinnulaunm, sem vér
verðum að borga út úr landinu
fyrir mölunina. Nú — vatnsmyll-
ur eru allvíða og bætir það nokkuð
úr.
Að æðarfuglinum frátöldum er
fuglalífið ekki f jölskrúðugt. Á
milli Raufarhafnar og Ásmundar-
staðar sá eg mest af sendling,
nokkrar heiðlóur, 1 spóa og ef til
vill allmargar sanderlur fcalidris
tekin á Siglunúp, því að nú átti veiddist þar jiá dagana. Hann! arenarisj, fuglar, sem Ilkjast all-
þóknaðist ekki að koma fyr, endai hka að koma við á Siglufirði til var 35—50 cm. langur og, samkv. [ mjög Ióþræl, og eru taldir heldur
jiótt skipstjóri væri farinn að bíðajþess að taka kol; við höfðum kynt: hráðabii-gðaákvörðun, 2—5 vetra fáséðir hér. Valir kvað vera all-
eftir þeim. [ kolum, sem tekin voru úr sokknu ! gamall. eða yfirleitt 2 vetrum eldri tíðir, en fátt um hrafna, og arnir
Víð lögðum af stað í bezta veðri, j kolaskipi á Hafnarfirði; en þau en fiskur í Faxaflóa, og svo mun sjást j>ar aldrei nú. Rotta slapp
]>að var vist síðasti góðviðrisdagur: reyndust ill og drógu mjög úr ferð- yfirleitt revnast, að fiskur vex
á Suðurlandi þetta fræga sumar, I inni. Þoka var á Siglufjarðar-j se’nna v'(>) N.- °g A.-strönd lands-
einu sinni í land á Raufarhöfn, en
var drepin. Saga hefir gengið um
1913, og héldum sem leið liggur, fjöllum, svo að ekkert sást til ins- l)ar sem sjórinn er kaldari, en j |>að, að hvitar mýs væru á Slétt-
norður og vestur yfir flóann, en þeirra lengi vel; loks rofaði til álvi5 S-- °S V.-ströndina, þar sem I nnni (vist helzt í kringum Ás-
]>ar eð ekkert bar merkilegt fyrir einu fjalli. en skipstjóri var ekki |hann er heitari. eins og þegar hef-! mundarstaði), en annaðhvort hefir
augun utan borðs, nema nokkra; svo vel kunnugur. að hann þekti lr komið i Ijós um þorsk og skar-jþá venö að ræða um tamdar mýs,
botnvörpunga á vanalegum miðum.: ]>að með vissu ; ]>að þóttist eg aftur kola viö merkingarnar á “Thor”. 1 sem hafa sloppið á,>land frá skipi.
þá er bezt að minnast stuítlega álá móti gera; sýndi hann mér þá . Fra Raufarhöfn gekk eg út að; e5a það hefir verið tómur hugar-
skipið og samferðafólkið. I l>aö traust, að stýra samkvæmt þvi Ásmundarstöðum, sem eru nokkru j burður. (mýs, sem hafa komið ná-
Skipið var eitt af þessum og — hitti Siglufjörð. ntar- A leiðinni þangað fékk egjlægt mjöli?) Á Ásmundarstöðum
\analegu norsku fiskigufuskipum, í þe^sari Sódómu Norðurlands. n°kkurn vegirjn Ijósa hugmynd, viksu menn ekkert um þær. —
sem Norðmenn komu sér svo sem mörgum hættir við að álítajum Sléttuna, þenrian nyrsta 1 út- Gaman þótti mér að sjá gamlan
mörgum upp um það Ieyti, sem Siglufjörð, var nú alt dautt og Aaga landsins. Eins og nafnið kunningja minn að sunnan rétt við
mest var rifist þar út af hvalveið- dauft, því að afl þeirra hluta sem bendir á. er hann flatlendur, og húsin á R.-höfn; það var týsfjóla
unum hér á árunum kringum alda- gera skyldi. c; síldina vantaði auk þess allur láglendur utanverð- ^viola caninaý ; það var mikið af
mótin. Það eru allra fallegustu hún var ekki farin að sýna sig. ur- en innan til eru fjöll á báðar henni þar.
bátar, 80—90 feta langir, 140— enda þótt komið væri að miðjum hliðar, bæði meðfram Axarfirði og, Mikið kvörtuðu Sléttungar und-
160 smálestir, hafa 8—9 mílna íerð júlí. Það var kominn þar saman ^istilfiröi. Einkum er allmikið an læknisleysinu, sem von er;
brenna 3—4 tonnum af kolum á urmull af verkafólki að sunnan og Úahlendi suður at .vlelrakkanesi j enginn læknir á öllu svæðinu milli
sólarhring og kosta 40—50 þús. vestan, og var sagt, að æfi þess j °S verður ströndin há og sæbrött Þórshafnar á Langanesi og Húsa-
kr. Eru þeir. sem hingað koma, hefði ekki verið alls kostar góð J)ar sem fÍÖIIin ganga út að firð-j víkur. Frá Raufarhöfn er álíka
■< veiðum heima fyrir á haustin og frameftir mánuðinum. inum, svo sem á Melrakkanesi,, langt til læknis (á Húsavík) og úr
vcturna. en koma' hingað á vorin Meðan við stóðum við, en það Sulunesi °S Ormalónshöfða. í Reykjavík og austur í Fljótshlíð.
til þorskveiða með lóðum, og haída var aðeins í 2 stundir, skiftist á ; fÍarsfca ser alt suður á Hólsf jöll:
siy mest á svæðinu frá Reykjanesi \ hellirigning og glaða sólskin, og (svo nefna Þingeyingar það, sem
/ Eldeyjargrunni) og norður á íeit fjörðurinn óneitanlega mjög yér hér syðra köllum að eins Fjöll- [
Breiðafjörð, og langt úti. Þessar;vel út í þesstim litbrigðum í sum- in ca; \ iðihólsfjöll). fil austyrs
\ eiðar gefa Norðmönnum góðan arskrúði /sínu. enda ipá telja risa fj°llin a Langanesi úr sjó. í .i'ý.
fjöllunum er móbere eða bursa- a Joro
Duglegur bóndi.
;nð; en ]>að lítur út fyrir ^ð vér Sigiufjörð einn
Tslendingar getum cmc; komist fjörðum landsins á
Fyrir sjö árum settist Muth að
sinni; þá átti hann tvær kýr
Það voru allar
þessar skepnur eiga kyn sitt að
rekja til kúanna tveggja. Korn-
ig og á
allar vélar sem til kornyrkjunnar
irf, skuldlausar.
Eflaust mætti tína til
af fecrurstu! tjöHtmum er móberg eða þursa
sumrin; en ber&- en grágrýti á Sléttunni, og °? tvær hry™ur-
jatn-vel upp á þessa veiði og botn- þegar noröansúldi er, þá er hann hggja eftir henni lágir grágrýtis- ‘ U, ef Uinn
vörpuveiðina, hvernig sem í því nú ekki skemtilegur. hryggir frá norðri til suðurs, en a,a selIa 3» rautgnp, og
Hggur. Frá Siglufirði fórum við um moar- m3Tar °S tjamir eða votn á 6 iesta og auk þess a hann 10
"Alkan”, svo hét skipið. var eft- nónbil og var þá strykið tekið á milli;• °g er t)ar ágart hagbeit fyrir naut^T'P1 n°kk'a heSta",. Fyrir
ir þessu að dæma engin “Titanic” Rauðanúp. og þótti mér kynlegt. sauöfé. enda er sauðakjötiö a Slettu f J" c. " 1C 'r ’
að stærð, né að útbúnaði, sem far- að farþegaskip skyldi fara fram ortkigt fynr gæði sm. Einkenni- e ir kann. e ”f * * þær
þegaskip skoðað, því að nú var.hjá Eyjafirði. Um kveldið var legt er Þa5- # a« meoiram alln . a 11 a $5°o viröi. Allar
hún aðallega farþegaskip. en far- veðrið inndælt og bjart, og voru ströndinni frá Raufarhöfn vestur
sællega flutti hún okkur í höfn, þó nú allir farþegar uppi og skemtu að RairðanuP °S 'nn a8 Leirhofn,
lítil væri. Iá farþegarnir, þ ir menn sér eftir föngtim, sumir uppi er hvert stoðuvatmö við annað, og - .. , f.
voru margir; þaö er sem se hver 1 stynshusinu og a palhnum um- 1 Slml aust°r, «1 milli peitra og sjav-; .
skúta. sem norður fer frá Faxa- hverfis l>að. sumir niðri á dekk- ar er, aðeins mjott eiði ur mol og ' ,
flóa um þetta leyti ársins, troðfull inu, ýmist með söng eða masi, en sarKln en v>kur fyrir utan. Líturi .'. ‘ . argar
I.ud m i/ciLd icyu »ius, iuuiui _ . , • , helzt út fvrir að vötn bessi fiest shkar sogur af londum vorum hér
af folki, rokkurs konar farfuglum, iiginn var olvaður, svo a bæri.! neizr m Drir, ao votn pessi tiesti .41ÍV „ „ .
en, „ le,U ydd-, Ln.l.e her^ « ** **• ***** * Þeim-
farfuglar vorir, Grímsey allnærri, beint á hlið. ianvel 5um vikunum, ef til vill sam- . . f
leita að æti suður á bóginn undir Um sólstöður hefðum við séð fara hækkun a landinu. Upp í OlftinSðíclafifar.
veturinn. Fólkinu var skift þann-! þarna “ágæta” miðnætursól, og þój votmn gengur a lmlklS af Sllungb . ____
ig niður: í káetunni voru lærðu að nú værí alllangt liðið frá þeim, ank Þess sem þau ern elns og skop- t gkýrslum, sem bygðar eru á
mennirnir. Jón. Óiafur og eg. þá var eins og sólin ætlaði aldrei u5 f>nr æöarvarp, enda er hka (lönskum iandshagsskýrslum fyrir ár-
I lún var ekki stór, en þröngt mega að renna fyllilega. Þegar eg | f Það ; ið 1911, sést hvaða vikudaga fólk Vel-
sáttir sitja. Þarna var nú samt niður kl hálf tólf var cnn svo ^eí eru kki «r sér beIzt ti! a« gifta sig. Það ár
aöallega um það að ræða, hvar við sterkur bjarm, yfir hafflot, aö ™ allL við sló og'fóru *am þar í landi 19,879 gifting-
gætum legið, og var þvi þann veg )ar var eins og flytu eldsglæður a margir standa a r vio sjo, og s
fvrir komið að Jón svaf í rúmiUjónum. Eg hafði ætlað mér að. sumir a elöinu mll!l sJavar ar' Þessar g)ftingar ^iftust þanmg
• ’ -1 . : 1 ° .. . • v O V vatns oe- er túnið oftast á eiðinu ! niður a hina ymsu daga vikunnar;
meistarans (ca: velameistara),[ vaka þangað t,l kæm, að FauðaL J ek’ki | Jra ejjg fs * h 5| Sunnudögum 4,904, mánulögum 588,
Ólafur á öðrum setubekknum og nup, og sja Jon Trausta 1 eigin! °S ekkl nærra en Þa®> a® 1 hatroti ---- 0007 ----
eg i rúmi skipstjóra. Hann hét: persónu, en hann var nú ekki svo. Setur sJor fenSlS Jfir ei®in-
W'inther, ungur maður og gervi- náðugul að sýna sig, því að þykk Stronchn er yfirleitt lag og malar-
legur, mesta aflaklóin af öllum j þoka grúföi yfir allri Sléttunni. kambar ur'Josu &ra?rytl meS slon
skipstjórum Falks, bæði á þorsk! í bræði minni yfir þessari ókurt-
inni nyrðra, líkt
hinir eiginlegu
og síld, og auk þess mesta prúð- eysi Jóns Trausta óskaði eg þess,
menni; bæði hann og brytinn, að hanr, yrði hulinn þoku til eilífð-
(gamall gráskeggttr og bezti kokk-jar, og fór að sofa, og vissi ekkert
tir) vildu á allar lundir reyna að af mér fyr en við vorum að sigla
láta fara sem be2t um mig, og
þeim tókst það líka prýðilega; að-
eins þótti mér leitt að reka skip-
stjóra úr rúmi, en það er nú svo
vanalega á smáum farþegaskipum.
Afturlestin. sem vanalega geym-
ir þorsk, síld eða veiðarfæri, var
nú. án nokkurra verulegra breyt-
inga, orðin að “dömukáetu”. Þar
inn á Raufarhöfn í blindþoku kl.
6/4 um morguninn.
2. Á Melrakkasléttu.
Raufarhöfn er. eins og kunnugt
er, við Þistilfjörð, utarlega á
Sléttunni. Hún er vel varin fyrir
sjávargangi af háum höfða, sem
gengur fram norðanvert við hafn-
um, og svipar Sléttunni í því sem
mörgu fleiru til átthaga minna,
Reykjanesskagans, nema hvað hér
eru engin ný hraun, en eldbrunnið
svæði ei^Sléttan líka, þó að ekki
hafi orðið þar eldsumbrot síðan á
ísöld.
Sléttan er tahn mesta bjargræð-
ispláss, og furðanlega snjólétt þar
og frostvægt, þótt nuri se nyrzta
sveit landsins, og veldur láglendið
því. Hins vegar er sumrhitinn
fremur lítill (8,2° C í júlí) og
veðrið of t hráslagalegt, einkum
þriðjudögum 2,227, miðvikudögum
1,375, fimtudögum 1,411, föstudögum
5,191 og laugardögum 3,623. Skýrsla
þessi sýnir, að meira en helmingur
allra giftinga fer fram á sunnudögum
og föstudögum. Aftur á móti er^fólk
tregt til að gifta si’g á mánudögum.
Má geta þess til, að fólk sé ófúst til
að giftast þann dag vegna þess, að
það er fyrsti virkur dagur vikunnar
og þeir, sem snemma þurfa að fara á
fætur — og það eru flestir — horfa
með kvíða fram á alla vikuna. -Til
sveita gifta sig flestir á föstudögum;
en auk þeSs fara allar borgaralegar
hjónavígslur fram þann dag. Á
sunnudögum hefir fólk í fæstu að
snúast og um minst að hugsa út á við
og til þess að eyða tímanum hugsar
það um sjálft sig.
■
Premia Nr. 1 — Falleg, lítil borS-
klukka, mjög hentug fyrir svefnher-
bergi eða skrifborS, lagleg fltlits, eins
og myndin sýnir, og gengur rlett.—
SendiS ^2.00 fyrir Lögberg í eitt ár og
20 cents fyrir umbúSir og burSargjald
meS pósti. Alls $2.20.
Kostaboð Lögbergs íyrir nýja
áskrifendur.
Premia Xo. 2—Vasa-
flr I nickel kassa; lít-
ur eins vel út og mörg
$10 úr. Mjög mynd-
arlegt drengja úr. —
Send $2.00 fyrir Lög-
berg I eitt ár og 5 cts.
f burðargjald.
Preniia Xr. 3—öryggis rak-
hnffur (Safety Razor), mjög
handhægur; fylgir eitt tvíeggj-
aS blað. — Gillet’s rakhnífa-
blöSin frægu, sem má kaupa 12
fyrir $1.00, passa í hann. —
Sendiö $1.00 fyrir Lögberg í 6
mánuSi og rakhnífinn ókeypis
meS pósti.
Margir liafa fært sér í nyt
kostaboð Lögbergs, þó ekki sé
langt síðan bvrjað var að aug-
lýsa það, og auðsætt er, að
ekki böfum vér keypt of mikið
af premíunum.
En fleiri nýja kaupendur
]iarf blaðið að eignast, og því
beldur kostaboð þetta áfram
enn.
Vel væri það gert af þeim
vinum blaðsins, sem lesa þessa
auglýsingu, að benda þeim á
kostaboðið, sem ekki kaupa
blaðið, og fá þá til þess að ger-
ast áskrifendur að stærsta og
bezta íslenzka blaðinu, og fá
stærri og betri premíur en
nokkurt annað íslenzkt blað
liefir getað boðið.
Eins og að undanförnu geta nýir
kaupendur Lögbergs fengið í kaup-
bætir einhverjar þrjár af sögubókum
Lögbergs, í staöinn fyrir ofangreindar
premíur, ef þeir óska þess heldur.
Úr þessum sögum
má velja:
Svikamylnan
Fanginn í Zenda
Hulda. Gulleyjan
Erföaskrá Lormes
Ólíkir erfingjar
í herbúöum Napóleons
Rúpert Hentzau
Allan Quatermain
Hefnd Maríónis
Lávarðarnir í Norörinu
María
Miljónir Rrewsters.
Prcmia Nr.’ 4—Llndarpenni (Fountain Pen), má fylla
með því aö dýfa pennaendanum I blek og snúa tappa á
hinum endanum, þá sogast biekiö upp t hann. Penninn
er gyltur (gold plated), má láta 1 pennastöngina hvaöa
penna sem vill.af rjettri stærÖ — Sendið $1.00 fyrir Lög-
berg t 6 mánuði og fáiö pennann sendan með pósti ó-
keypis.
peir sem sernla oss $2.00 /yrir Lögberg í eitt ár geta, ef þeir heldur vilja, fengið
bæði premiu nr. 3 og 4. — \ ílji áskrlfendur láta senda munina sem ábyrgðar bö^la
(Registered) kostar það 5 cent aukreitis.
Engir I>cir, sem segja upp kaupum ú I.ögbergi meðan á þessu kostaboðl stendur,
geta hagnýtt sjer þessi vilkjör. — Andvirði sendist til vor oss að kostnaðarlausu.
Avísanlr á banka utan VVinnipeg-bæjar að eins tcknar með 25c. afföllum.
Skrifið eða komið eftir upplýsingum til
The Columbia Press, Limited
Utgefendur Lögbergs
Sherbrook og William, Winnipeg P. O. Box 3172