Lögberg - 22.04.1915, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 22. APRÍL 1915
3
Ættjarðar vinir, sem
taka henni blóð.
Reikningslaga nefndin minnir
mann á þingin sem haldin voru á
Cromwells dögurn á Englandi.
Hermenn Sams hershöföingja eru
að vopna æfingum úti fyrir dyr-
um hjá henni, liöþjálfar gjalla og
hrópa sínar skipanir, 'hvarvetna nrá
finna strangan huga hervaldsins,
hann svífur yfir öllum og öllu.
Þa8 er einsog rnaSur búist vi5, aö
nefndin verði rofin á hverri
stundu.
En þangaö til aö því kemur,
gengur Carvell þingmaöur meö sín-
um aðstoðarmötinumi að því starfi
sínu aS vinda reifarnar utan ar
föSurlands vinunum. Meining
Carvell er sú, aS þegar eitt hundr-
aS og firntíu miljónum á aS verja
til stríSs búnaöar, þá spretti upp
tvennir hópar fööurlandsvina —
þeir sem borga reikningana og
þeir sein framvísa þeim til borg-
tuiar. Reikningslaga nefndin hef-
gaf sig frarn og bauS sig til aö
vinna fyrir fööurlandiS hvar sem
væri, annars staSar en á vigvelli.
Hers'höfðinginn Sam gaf honum
höfuSsmanns titil strax í stað, —
hans stefna er þaS, aS lyfta undir
fööurlands vini meS ýrnsu móti —
og sagöi honum aö fara eins langt
og hann vildi í því aö koma vezrl-
un meB bifreiða til flutninga, á
réttan kjöl. ÞaS geröi höfuSs-
maSurinn ósleitilega, ekki aðeins í
Canada, heldur líka i Bandaríkjum,
meö því aS fá útsolu á Russel bif-
reiöum þar og selja amerískar
flutnings reiSar til stjómarinnar
meS smásölu verbi. Félag hans
græddi $45.000 á viöskiftum þeim.
Russel höfuSsmaSur sagði nefnd
urn sem seldu hesta, er þeir af-1 hraöari fetum en eg, aö eg varö aS
hentu ekki, eSa smeygöu inn af- j heröa sporiö til aS verSa ekki fyr-
sláttarhrossum í staS þeirra sem ir árekstri og láta ekki aSra rekast
borgaSir voru eöa keyptu hesta á mig.
fyrir landssjóðs reikmng og týnduj Eg var staddur í einhverjum
öllum skilríkjum fyrir, eSa potuSu j elsta hluta. borgarinnra. Úr mjóu,
út skóm úr klofnu leSri meö j kyrlátu götunum til beggja hliSa,
álímdum sólurn — þessum skal öll-j bættust nýjir skarar viS hópinn
um sleppa, þó aö frá einui sé ekki j svo gatan varS á skömmum tíma
hálfsögS sagan enn, og taka fyrir þakið kvikandi mannhafi.
Mér fanst eg vera hér sem óboS-
inn gestur viS einhverja alvarlega
atliöin. I aö jók á alvörublæinn,
aö enginn mælti orö frá munni.
likkert hljóS heyrSist nema glamur
tréskónna viS st^inlagSa götuna.
\ iö enda strætisins, hér um bil
fjóröung mílu frá brúnni, lagði
hópurinn leiö sína um mjóa götu-
slóS frarn hjá Pálskirkjunni. Var
mjó, að ekki gátu fleiri
ir aöallega viö síSari hópinn að
fást.
Þegar þaö komst á loft, aS
stjórnin í Ottawa mundi 'hafa
hundraS og fimtiu miljón dali
handa á milli, til aö skifta upp
milli manna, þá kom skriS á
þá ættjarðarvini, sem eitthvaS
höfSu til aö selja. AllstaSar
Canada var vinaskrá stjórnarinnar
grandskoSuS á'hyggjusamlega, og
ættjarSarvinir sem sáu, aS þeir
höfSu ekki á hana komizt, flýttu
sér að fá einn eöa t\'o gilda con-
servativa i leikinn meB sér og
voru nú reiðubúnir til viSskift-
anna. Aðrir, sem voru staddir í
Bandaríkjunum, geröu ráöstafanir
til aS hverfa heim aftur. Enn
aörir bjuggust til leiksins meS því
aS fá sig löggilta sem verzlunarfé-
lag.
MarkmiS þeirra var aö ganga í
milli stjórnarinnar og verksmiSj-
anna, til aS fyrirbyggja aS þeim
lenti saman, stjóminni sem keyþfi
vörurnar og þeim sem vörurnar
bjuggu til, aö varna óeiningu og
ófriði meS því aS kasta sér, eins
mörgum og mögúlegt var, inn á
milli framileiSanda vörunnar og
þess sem* 'hennar þarfnaSist.
Stjórnin lét ekki sitt eftir liggja,
og bætti inn í fleiri föSurlands
vinurn, er áttu aS spara landinu
útgjöld, meö því aö fá 10 per cent
af óskiftu, áSur en hinir piltarnir
fengju sinn skerf. MeS þessu móti
varS komizt hjá óeining og allir
föSurlandsvinirnir, nema þeir sem
skattana borga, voru innilega
ánægSir og sinum hluta fegnir. í
síStistu níu mánuöi hafa föSur-
landsvinir í vígahug ráðist í stór-
hópum á höfuðborg landsins.
Hversu rnikiS sú herför þeirra
liafi kostað landiS, er nú lands-
reikninga nefndin aö rannsaka.
FöSurlands vinir fundu á sér
orustuhuginn þó langt væru burtu
og tnundu þá eftir aS þeir vom
Canadamenn, þeir konut alla leiS
frá New York, einsog til dæmis
ofurstinn J. W. Allison, gamall
kunningi Sams- hershöfðingja, er
fékk honum þaö starf aS kaupa
skotfæri í Bandarikjum, fyrir
stj órn Bretlands Rússlands og
Canada. Ofurstanum hefir gengiö
vel og hann og hans innkaupa
nefnd hafa enga ástæðu ti.l að sjá
eftir aö þeir elskuöu ættjörS sina.
Á hverjum degi ltafa veriS pantað-
ar svo luindruSum miljóntt skiftir
af skotum, en aldret hefir þaS
komiS fyrir ennþá, aö bandamenn
hafi kvartað um, aö skotfærin
væru ekki nógu dýr. Manna
milli fer sá orSrómur, aS fyrir
komi þaS, að mismunurinn ft þeim
prís sem verksmiðjunum var borg-
aöur og þvi sem brezka stjórnin
var látin Ix>rga, sé sjö dalir á
hverjum þústtnd patrónum, en
þetta sýnir aSeins, aö staSurinn,
þarsem ættjarSarvinir eiga aö vera
á, er i miSjunni, þarsem ágóöinn
er mestur.
Thomas heitir ánnar föSurlands-,
vinur i New York, höfuSsmaSur ■
að nafnltót, er hefir útibú i Can-
ada. Hann er að hreinsa til t
verzlun nieö flutninga-bifreiSar,
fyrir, sama sent ekkt neitt endur-
gjald —- aSeins hálft annað per
cent af ]>ví sem sparaðist — en
'hann er líka meSlimur innkaupa-
nefnt'ar i New York, er því fyrir
utan landhelgi canadiskrar föður-í
það atriSiö, sem ljósast sýnir framl-
gangs mátann. ÞaS eru sjónauka
kaupin, er Thomas Birkett í Key-
stone Supply Comgany í Ottawa
er viS riöinn. Keystone Supply
félagiS var sett á laggimar í
sama bili sem Laurier stjómin fór
frá völdum 1911, og 'hefir aldrei
verzlaö viS neinn síðan nema
inni söguna af sínum" afskiftumj stjórn landsins. FélagiS var stofn-
svo vel og listilega, aö formaður- að til aS verzla viS aðeins einn viö-
inn óskaöi honum til lukku, og | skiftavin, og sá viöskiftavinur má en fjórir gengiS samhliöa. Varð
hershöfðinginn Sam mælti sömu- eiga þaö, aS eftirspurp hans eftir hvorki töf né troðningur þótt gat-
leiöis nokkrum lofsorðum í sömu, vöru hjá félaginu hefir veriö viS an mjokkaSi; var engu likara en
átt. en ekki lagði liann sömu lless hæfi. allur hopunnn heföt vamst þessu
áherzlu á þaö, aö höfuSsmaSurinn | ÞaS var 1>VÍ ekki nema elöilegt, fra æsku. lok eg nu eftir þvi, aS
Thomas frá New York heföi far-! Þegar stríSrS ska11 a- °g allir vissu | allir hofSu tösku 1 hendi, ur sma-
iö sömu leiSina tveim mánuöum1 a« stjómin haföi jólagraut í ask- nðnu neti, samskonar tóskur og
síöar og “sparaö” $200,000 á álíkajmum> aS Ke3'stone félagi& sækt, | þær er franskar konur og belgisk-
mörgum bifreiðum. Eftir þaö var jeftir aS koma sínum sPæm aS' ar hafa venjulega, þegar þær
sá heimageröi föSurlands vinur' ÞaS var sama- hvort l>aS var 8an§a 1 ,mSir td matarkauPa- Þeg-
látinn fara sjna leiS og sá frá NewI “Íam”> ostur eSa úey, eöa hvaö.ar við fontm fram hjá mynda-
York er síöan uppáhald og æzti1 annaö- l)ví aS Keystone felagiS býr styttu Jean del Cour, tók liver og
koppur í búri hjá hermála ráðgjafa ! enga vöru tih Atvinna þess er aS j einn spjald upp úr vasa sínumi;
En einn föSurlandsvinur heyrSi j utve£a vörur °g fa Þóknun fyrir. voru þau spjöld
kalliS alla leið til British Columbia-1 milli»unguna.
Undir eins og hersagan kom á loft,
vasa
stærö viS
bréf-
þá fór Sir Richard McBride aö
skoöa sig' um bekki og leita að
nokkru til aö selja ættjörö sinni.
Hann gat ekki annaS betra fundiS
en tvo neðansjávar báta, sem bygöir
höfðu verið lianda Chile, en reknir
aftur og lagðir i smiðabás í
vSeattle, vegna alvarlegra kvilla.
l'essir neSansjávarbátar, er höfðu
þann ávana aS halda sér við sjáv-
arbotn. hvenær sem þeim var
hleypt í sjó, voru boönir til kaups
með niöursettu veríji, er nam
$750,000, en svo áköf var ættjarS-
arást Sir Richards, aS hann rétti
])á aö Canada fyrir $1,150,000 og
var andvirSið borgað með þrem
ávísunum, tvær fóru til Elictric
Iíoat Company í New York, er
upphaflega haföi smíSað bátana,
ein, aS upphæö $249,961 t-il J. B.
Paterson, yfirmanns smiöabássins
í Seattle, er samdi um kaupin við
McBride ráöherra. Þegar endur-
skoSandi lapdsreikninga tjáði
nefndinni þetta, ] á reyndi hann ekki
til að skýra þaS atriöi, hvers vegnai
)an
1 þetta sinn vortt I spjöld.
þaS sjónaukar, sem því var falið > Litlu síöar fór hópurinn um
að útvega, því aö sú vara er auð- j mjótt hlið og viS komum inn í
veld i meSförum og verSiS hátt. opið afgirt svæði; skildi eg þá
En hér var erfitt um að eiga, fyrst hvernig í öllu lá. Stóðu stórir
og helzt það, að Ellis Bros i! kassar fullir af dökkbrúnu brauöi
Toronto sem áttu aS fá 10 per [ víðsvegar um völlinn og lagöi ilm-
cent af seinasta söluverði og látiö [ andi brauSlyktina fyrir vitin á
var í veðri vaka, aS spara mundu [ mér. Eg verð aö játa aö eg varð
landinu helmingi meira en þaö,' stoltur er eg sá þetta, því eg vissi
meö
mest um það hugaS aö bjarga því
sem ekki var glatað. Þeim haföi
frá upphafi veriö þaS ljóst, aS
matarskotur stóð fyrir dyrum og
þeir höföu varist 'honum í nokkra
mánuöi áSur en þeim barst 'hjálp.
Whitlock sendiherra vakti fyrst
athygli heimsins á 'hættunni sem
yfir vofði, ef ekki væri hlaupiS
undir bagga. VerksmiSju héruS-
in voru matarlaus sárfáum dögum
eftir að stríðiS byrjaSi, en önnur
héruð landsiss héldu í þeirn lífinu
i 3 eöa 4 mánuði áður en aðstoö
kom úr annari átt.
Ekki mun öllu merra en vika
hafa verið liðin frá- því er striðið
hófst, ]>egar byrjaS var aö útbýta
matvælum; þaS var i Verviers.
Fyrstu þrjá dagana var ekki út-
hlutað meira en 100 franka virði,
en er fram í sótti reis þaS upp í
20,000 franka á viku hverri. Höf-
undur kveöst hafa setið á einum
fundi nefndar þeirrar er fyrir út-
býtingum stóö. Voru þar saman
komnir allir helztu menn borgar-
innar, bankamenn, verksmiðjueig-
endur og aörir kaupsýslúmenn.
LögSu' þeir féS til úr sínum eigin
vösum.
Á meöan höfundur dvaldi í
Verviers kom gjafakorn þangaS
vestan um haf í fyrsta sinn, Meira
]>urfti nteS ef duga skyldi, en erfitt
var um vik, því bærinn stendur ör-
skamt frá landamærum Þýzka-
lands, en þeir sem umsjón höfSu
með útbýting komsins gerðu hvaS
þeir gátu. Fram eftir haustinu I
var nægur matur til í landinu,
handa þeim sem borgaS gátu, en j
þegar leið aö jólum varð matarekla |
svo mikil að ekki fékst málsverSur
keyptur hvaS sem í boSi var. En
því að hnekkja samtökum i að hver einasti mjölhnefi í þessum l'a hljóp Vesturheitnur undir bagg-
þeirra, sem meS sjónauka verzla. brauðum var gefinn vestan um ann-
Keystone félagið varð aS kom-! haf.
ast hjá “Ellis drengjunum’, ems
Hafið þér séð nýjustu eldspítur frá oss?
BIÐJIÐ UM
“The Buffalo
99
Sjáið mynd af Vísundi á hverjum
Eldspítna kasssa
og hershöfSinginn Sam kallar þá,
áöur en þaö gæti korniS ódýrum
sjónaukum á hermála-ráSaneytiö,
fyrir hátt verö. Svo filjótt sé yfir
sögu farið, þá fór félagið svo aS,
aö þaö fór hjá Ellis Bros, hélt hjá
Fljót afgreiffsla.
Jafn skjótt og inn kom í garðinn.
sýndi hver' sitt spjald og fengu
brauð eftir því sem til var visaS á
spjaklinu. Fólksstraumurinn fór
út um annað hlið. Cekk afgreiSsl-
sér hinum upphaflegu reikningum, an svo ort’ aS enginn þurfti aS
svo að kíkir sem í upphafi kostaSi hiöa °8 en£mn var þeirn að farar-
aðeins $9.75 var seldur stjóniinni tahna ei a eftir lc°mu.
fyrir $52. Vegna l>essa furöulega K,ukkan var rumlega ellefu þeg-
mismunar á innkaupa veröi og út- ar e8 for um g’arSinn- Haföi ver-
sölupris, var Hurdman ofursti iS h'rlaS aS úthluta brauSum kl.
settur af, “fyrir skilningsskort”, eljefu °S stoS ÞaS 3 fh ffam undir
en ekki er málið ómerkilegra fyrir non' S l>eim tirna var brauði út-
SEGID EKKI
“EG GET EltKI BOUGAÐ TANJÍLÆKNI N0.”
Vér vitum, a'S nú gengur ekki alt að óskum og erfitt er aS eignast
skildinga. Ef til vill, er oss þaS fyrir beztu. það kennir oss, sem
veröum aö vinna fyrir hverju centi, aö meta gildl peninga.
MINNIST þess, aö dalur sparaöur er dalur unninn.
MINNIST þess einnig, aö TENNUR eru oft meira viröi en peningar.
IIEILBIÍIGÖI er fyrsta spor til hamingju. pvi veröiö þér aö vernda
TENNURNAR — Nú cr tímlnn—liér cr staðurinn til að láta gera vlð
tcnnur yðar.
Mikill sparnaður á vönduðu tannverki
EINSTAKAR TENNUR $5.00 HVER BESTA 22 KAR. GUIíIí
$5.00, 22 KARAT GULLTENNUU
Verð vort ávalt óbreytt. Mörg hundruð nianns nota sér hlð lága verð.
HVERS VEGNA EKKI pú ?
Fara yðar tilbúnu tennur vel?
eða ganga þœr iöulega úr skoröum? Ef þær gera þaö, finnlö þá tann-
lækna, sem geta gert vel viö tennur yöar fyrir vægt verð.
EG sinni yður sjálfur—Notið fimtán ára reynslu vora við tannlækningar
$8.00 IIVALBEIN OPIÐ A KVðLDUM
DE. PA.RSONS
McGREEVY BUOCK, PORTAGE AVE. Telefónn M. 009. Uppl yfir
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
pemngunum hafSi \eriS skift
þrjá staði né 'heldur hvers vegna
um $250,000 heföu gengiS til
skipakvía mannsins í Seattle. ÞaS
virðist nokkuð, stórvaxin þóknun
handa aSeins einum manni, fyrir
milligönguna. Sú skýring kanri að
vera nærri réttu, að kafbátamir,
er voru þunnir á roðið, hafi verið
viSkvæmir fyrir ávísunum sem
námu meir en miljón dölumi. Sir
Richard tók sig upp og kom snögg-
vast við i Ottawa nýlega, en kom
ek.ki fyrir landsreikninga nefnd.
BlaSamenn höfuSsátu hann svo aS |
hann smaug burt daginn eftir aö ]
hann kom, dularbúinn, — það erj
að segja hann lét klippa af sér |
hariS.
Jú, hershöfSinginn Sam -hefir
nóg aö gera, að gæta föðurlands-i
vinanna. Svo margir hafa til hans!
komið og sagt að ]>eir vildu græSa!
fvrir landið, þó aö þeir í raumnni I
aðeins vildu græSa á landinu, svo;
að herinálaráðherrann er orðinn
ónotalegur og ]>egar endurskoö
andi landsreikninga stendur hann,
einsog kom fyrir um daginn,
með einn föðurlandsvininn að
verki, þá g\ s raðherrann og segir:
"Eg veit ekkert um þig og kæri
a mig köllóttan um þig.” Sumir hafa
álitiö að þetta væri af gáska sagt,1 ,haf.
en þaðy sanna er, að Sam er friö-
Iaus fyrir föðurlands vinum, sean
sækja látlaust í trogiS. ÞaS
engin furða þótt taugar lians
I þaS.
Ellis Bros, sem var borgað 10
per cent til að fæla aðra fööur-
Iandsvini burt, áttu að hafa betra
g.'it á hlutunum. Ef til vill gátu
]>eir þaö ekki. Ef til vill var það
]>ungt undir fæti fyrir þá. Hvað
um ])að, föSurlandsvinií- flvktust
að þessum sjónaukum, einsog
flugur á sætabrauð. Hvað margir
haldiö þiö, að Iiafi flykt sér milli
þess sem bjó kíkirana til og þeirra
1 höfuðborginni.
í Brussel var byrjaö að útbýta
matvælum í ágúst mánuði. Var [
hverra manneskju ætluð 200'
grömm af brauði og pottur af j
súpu; var þessi skamtur seldur |
fyrir eitt cent. Mætti ætla að
]>etta hafi verið léleg fæöa, en höf.
kveöst 'hafa smakkað hvorttveggja
og hafi það veriö lystugt og bragS-
gott.
Sérstakt félag. s.m kallast '“litlu
býflugumar”, býr til allan þann
inat sem börnum innan þriggja ára
er ætlaöur og útbýtir honum.
Hefir það félag fjölbreyttari mat
á boðstólum, því hvert barn er fætt
eftir fyrirsögn læknis.
Þegar höfundur kom til Brussel
fór kona sendiberra Bandaríkja-
manna, Mrs. Whitlock, með hon-
nm um Iwrgina ásamt Bell nokkr-
um, ameriskum manni er dvaldi
býtt til 60,000 manna. Fékk hver
250 grömm thér um bil hálft ptind)
á dag.
Þegar eg kom til Liege hafSi
brauði úr amerísku rnéli veriö út-
býtt þar daglega í heila viku. Þá
var svo mikill mjöl'forði í borg-
inni. aö endast mundi nokkrajþar til aö hjálpa til með útbýting [
daga; var þá vori á nýjum byrgð- gjafa þeirra er að vestan komu. í
KOL og VIDUR
ALBERT G0UGH SUPPLY C0. Oor Wo'‘vor
Skjót afgreiðsla.
and Wall St.
Laegsta verÖ.
TALSIMI:
M. 1246
100 GRAIN GROWERS FÉLðG MÆLA MEx>
G.G.G “BLUE BEIiU” BINDARA TVINNA
Vér erum fúsir til aS senda yöur bæklig, seni
skýrir frft skoSunum þeirra. Vér ftbyrgjumst aS
“Blue Bell” þr&ðurinn jafnist á vib lívern 55Q
feta þráð. TakitS höndum saman við núgranna
yfiar og pantið heilt vaKnhlass í félagi (24,000
pund). Ef þér eruö ekki AnægSir nueS verSiS eða
“Blue Bell” þráSur er ekki eins góður og vér
segrjum, tökum vér við honum aftur og skilum
peningunum.
um. Allir vonuðust til, ]>ótt eng-jTiI þess að láta sem minst
ser
ínn ætti það víst,
stööugt vestan um
aS 'hveiti kæmi l>era, fóru
sem keyptu þá' til brúks? Réttir
átta — þér getiö talið ])á. þeir
voru þessir: Smiöur; sá sem
f-lutti kikirana inn til New York;
mi lhgöngu máSu r i New York;
Bilskv, gullstásskaupmaSur i Ott-
awa; maður að nafni Taylor, sem
eg man ekki hvaða erindi átti í
kíkira kaupin, nema að hann vildi
fá sinn skerf; embættismaSur í
hermáladeildinni, sem fékk $2 í
lófann af hverjum kíkir; Ellis
Bros, 10 per cent at seinasta sölu-
>au gangandi ]>anga8
haf, því ekkertjer mat var útbý'tt. En þau gátu
korn var þá til í Liege eSa í ná-, ekki dulist; virtust allir sjá aS þau
voru vestah um haf. Litu flestirj
á þau vingjarnlega, eins og þeir
segja:
yér vermlum með flest
húnaöaráhöld: Kartöflu
O)? kornyrkju-vélar og
herfi, sláttuvélar o.s.frv Bra„chc, Jt
Graln Grmvers SpiH-ial kk.ina.sask,
Uight Tractors, -111 r- li'i'/wmÁHiiNL
rovv Gang, .... $1,025.00
The /ratn /rowers /rnTn (o.
„V—* v_> uj.
Winnipe^-Manitoba
A^cncy At
NEW WLSfMISSTPR
Briti$h ColumI>ia
lægurn héruðum nema þaS er að
vestan kom ogv daglega fjölgaði [
þeijn er. áttu líf sitt undir því að j
það kæmi.
Sámgöngur voru svo stirðar,
sökum heragans i landinu, að!
hvorki var unt aö útbýta matvæl- sem
vildu segia: “Við þekkjum ykk-[
ur. ÞiS eruð vinir okkar.” Eftir
litla stund var stórum lokuðum|
vagni ekið að ’húsdyrurium, þarj
viö, ásamt ótal mörgu fó’.ki
um í I.imburg eða Luxembuitg liöföum l>eðið. í vagninum voru j
stórir katlar fullir af sjóöandi,
súpu; voru þeir bornir inn í þúsiS
fylkjum, þótt með hefSi þurft.
I’ænir bárust daglega frá stórher-
togadæminu Luxemburg um korn ()g settir hjá brauSkössum er ]>iar
til kaups, en það lá fyrir utan voru. Iljá hverjum brauðkassa og
verði; hermála ráðáneytið. Þctta verksvis hinnar amerísku nefndar,1 súpupotti voru sjálfboöar til að
eru nú föSurlandsvinir, sem bragö SV°.ilnn ^af ekki sinr f>v1- j afgreiða. Elest voru þaö ungar
1 Öll matvæli er send voru vestan! stúlkur, dætur þeirra borgara er
um haf, voru send beint til Rott-1 að rninsta kosti ekki þurftu enn þá!
erdam; ])aðan voru þau send með [ hjálpar með.
sýkjaskútum til Belgíu. Þegar \’ar nú fólkinu hleypt inn, átta
|)au komu yfir landamærin voru j eða tíu í senn. HafSi hver leir-
þau undir urnsjón Mr. Brand
sem húsnæði hafa aflögu, læknar
og lyfsalar leggja sjúklingum ráð
ókeypis cyg konur sníða og saurna
föt og gefa þeim er klæSlausir eru.
Þannig vinna líknarfélögin í
Belgíu hvert aS sínu marki, kepp-
ast við aS koma sem ínestu góðu
til vegar hvert á sínu sviði og
hjálpa sameiginlega til að létta
byrðina og lina þær þjáningar er
styrjöldin hefir steypt yfi'r þetta
litla land.
jeraS. Finst yður ekki?
fEftir H. F. Gadsby í
; Free Press).
Manitoba
Eimskipafélag
Islands
Það má búast við, að byrjunar-
árin verði félaginu erfið, og þó
segja rnegi að hlutafjársöfnunin
hafi gengið mjög vel, þá væri
æskilegt að menn tækju enn hluti
í félaginu. Qg sérstök ástæða er
til þess, að menn gerðu það ein-
mitt nú, þegar skipin korna til
landsins og byrja ferðir sínar.
r.ögrétta hefir átt tal um þetta
við einn mann úr félagsstjóminni
og taldi hann sjálfsagt, aS þeir,
sent skrifuðu sig fyrir hlutum nú,
þegar félagið er aS byrja starfsemi
sína. njóti allra sömu réttinda og
stofnhluthafar. — Lögrctta.
Gjöfunum útbýtt.
könnu og spjald í hendinni. Var
Þ\
er
séu
Whitlocks, sendiherra Éandaríkj-J listi haldinn yfir þá sem komu. Ef
vi verður ekki neitaö, aö mikiS anna í Brussel, þar til þau voru þeir komu ekki seni von vár á, fór
a Bandaríkin látiS af hendi komin 1 hendur ]>eirra er neytá sóknarpresturinn eða ein'hver ann-
rakna til að rétta byrði þeirra, er sk-vh,u’ IKltt liann afhenti þau ar samstundis heim til þeirra til að
fvrir þyngstum búsifjum hafa orð- helgiska lihnarfélaginu til úthlut- grenslast eftir livað aS þeim gengi.
ið af völdum stríðsins. Belgía er unar' Ámeríska nefndin og Hkn- J Gömul kona lyfti brauðhleif sín-
verksmiSjuland og þéttbygöasta arfe,a"iS' hjálpuöu hvort öðru. um þegar hún fór fraini hjá okkur
Fööurlands ást W. F. Garlands,'
]>ingmanns, er vel kunn. Sam-
kvæmt því sem sannast liefir fvrir!
landsreikninga nefnd, þá auðsýndi
þessi þingherra svo föðurlega um-
hyggju verkasveini i lyfjabúð
sinni, Powell að nafni, að hann!
setti liann á vinaskrá stjómarinn-
ar til viðskifta, og ])annig settur
fékk Powell samning um að selja
stjórninni meööl og umbúðir til
liersins, fyrir 40 þúsundir dala og
lagði 9 þúsundir ofan á, umfram
]>að sem hæfilegt var. Powell skil-!
aði þessu aftur, þegar samvizkan
landsástar og vitanlega fær ríflegri ()g dómsmála ráðaneytið vtti undir
skerf þess vegna. Landsreikmnga hann. Annað hef'ir ekki v.r'ö
nedndtn finnur ekki að þvi, er greitt aftur til landssjóðs en þessi
rhomas hofuðsmaður hefir gert|Upphæöi af |)eini sem samvizkuhitl
fynr Canada. eft.r hans vitms-|hafa {en?is og (;arland i>ingniatV
burði hefir hann sparaS landinu u- er gohra veröleika maklegur
smn ImndraSsgróSa margfaldlega, j meöaI fööurlandsvina. fyrir þann
hann hef.r útrýmt ölluin milli-j 0ffurs-anda sem lyfsveinn hans
gongumonnum nema sjálfum ser, s(.uir ]>egar hann er staöinn aS
landiö í Norðurálfu heims. Mundu ‘knnar flokkurjnn útvegaSi mat-Jog sagði: "Gott er hveitið sem
Belgíubúar hafa fallið úr hungri v;eIin hinn útbýtti þeirn.
hundruðum þúsunda saman, ef
I’andaríkin hefSu ekki skorist svo;
fljótt og rösklega t leikinn og þau j
gerðu. ettfla er þeirn ekki ógeSfelt
vex i ættlandi ykkar.” “Betri eru
þó belgisku bakararnir,” sagði
Mrs. Whitlock. — Fjögur þúsund
ielgiska HknarfélagiS lagði þau mauns fengu saöning i þessu húsi,
á
Skrá yfir þurfalinga.
ráð á að útbýta 'hvorki matvælrim1 en svo voru stúlkurnar sem af-
að hakla þyí á lofti og l>en<la heim- ué öðru fyr en ástæður hlutaðeig- g're'údu handfljótar, að hver hafði
iuum á hvaö }>eir hafi gert. Mun i enda hefðu verið ílutgaðar. Reynd-! fenSis sinn deildan verö áöur en
flestum, sem atYnars sjá nokkurt 'st ]>að svo, að fáir kvörtuöu fyr!ein klukkustund var liSin frá því
blað, vera |>etta rneira og minna en í fulla hnefana og fengu þeir huslS var °PnaS-
ljóst. Ilitt munu færri ltafa jafn-1 þa spjald, er sýndi hve mikiS þeim
ljósa hugmynd uni, hvernig með [ bar aS fá daglega. Þess má geta
gjafirnar er farið, er þær koma til ■ að þessi hjálp er ekki skoSuö sem
Belgiu. L’111 ]>að skrifar Banda- fátækrastyrkur, og enginn ]>arf að
rikjamaöur nýlega i eitt af tíma-jbera kinnroða fvrir að leita til
ritutn þeirra. Birtist hér ágrip af 1 neftidarinnar. Þeir sem hafa pen-
|>eirri ritgerð, en lofræðunum um inga handa á milli, borga sinn
Bandaríkin og mörgu öðru er litlu! skerf, hinir eru sem fórnardýr á
máli skiftir, aS mestu leyti sleft. ! blótstalli styrjaldarinnar. Listi
1 er haldinn yfir alla þá er aöstoðar
1 njóta og á spjöldunum sést hve
tnikið hver hefir þegið. Þegar
reikningarnir verða gerðir upp
sést ]>ví hve mikið af matvælum
vCstan utn haf hver fjölskyldá hef-
ir fengið og hve tnargar fjölskyld-
“Litlu býflugurnar.’
sem er ólíkt
þvi setn
er 1
rki. Sutnir vilja dæma Garland
Canada, þarsem allir stúkulimir fá hart fyrir ókænlega aðferð og- fyr-
sinn s er . I p. ag brjóta. ellefta boöorSið, en
Annar höfuðsmaður, Thomas þeirra dómttr er ekki nógu þungur
Russel, fyrrum ritari í “Manufact- til að koma þingmanninum til að
urers Association” ]>essa lands, en segja af sér þingmensku og þar-
nú forseti i “Rttssel rnotor truck”|tneS segja sig frá opinberri hlut-
félaginu, var einn af hinum fyrstu. töku i stjórn landsins.
fööitrlandsvinum i Toronto sem Nú skal sleppa loöuriandsvin-
A gjafatorgi.
1‘að var að mo'gni dags
clesember mánuSi. Eg var nýkom-
inn yfir Port des Arches í Liegí ; lí
leiS nrin um rnjóa götu. Tók eg
eftir ]>ví að margir voru á ferli o°
héldu allir í sönnt átt. Eg var á ur hafa uotið j>efrra-
gangi í borginni bæði tnér til fróð-1
leiks og skemtunar, einkutn til að
kynnast áhrifum þeim er koma
Þjóðverja hafði valdið. Eg fór
því í hægöum nrinum, en þegar
nrinst varði var eg kominn í svo
tnikla fólksþröng. er fór miklu
Höfundur kveðst hafa búist við
að meiri huti landsins væri í eyði.
En þaS var öðru nær. Flestir sem
nokkuS höfðu látið til sín taka í
sveitamálum eða nokkuö kvaS aS,
Þetta félag býr at> etns til mat[
handa börnum sem eru innan!
þriggja ára að aldri, eins og áður
var getiö. Stúlkur útbýta matnum
á satna stað og hann er búinn til.
Hafa þær eldhús viðsvegar um
borgina. Eitt þeirra er í húsi
Lewis Richards, sent er amierískur
hljómfræSingur. þar er daglega
búinn til matur handa 600 börnum. |
\ inna stúlkur innan tvitugs í öll-
um barna eldhúsum og taka enga
borgutt fvrir vinnti stna, en þeir
sem í námunda búa láta fé af
hendi rakna eftir efnttm og ástæð-
um til að katipa matvæli íyrir.
En fleira skortir en fæði í
Belgítt. Sumir eru veikir, aðrir
klæSlitli.r og enn aörir húsviltir.
Reynt er að sjá öllum fyrir ein-
Eftir siðustu fregnunt. sem kom- — Innbrotsþjófar, sem liaklið er
ið hafa af “Gullfossi”, leggur aS hyljist i Winnipeg, brutust eina
ltann á staö hingaö frá Khöfn 1. n°ttina inn í pósthúsið í Traris-
apríl. Hann kenutr við i Eng-1cona. sprengdtt upp jteningaskáp
landi. samkvæmt áætlun, enda er, °S’ náðu 300 dala virði t frímerkj-
tölnvert af farmtnum, sem ltann á um °S $3° 1 peningum. AuBséð
aö flytja, þar Það var áður var aS þjófar þessir voru engir
ákveöiö, aö skipið legði af stað frá viðvaningar í list sinnt, svo kæn-
Kltöfn 27. ]>. m., en ýntsir erfið- lega sem farið var að við spreng-
leikar, setn stafa frá stríöinu, inS skápsins,
valda þvi, að ferðinni seinkar um -
fjóra daga. Loftskeytaútbúnaöur- -------------------- ■ ~
inn fæst ekki nú, svo að skipið it 1 I •• L
veröur án hans í fyrstu ferðinni. UmbOOSmenn LOgbergS
Er svo mikil tregða á því nú, að fá j
loftskeytaútbúnað, að Englending-1
ar hafa tekið hann úr sumunn skip- [
um sínuni til hemotkunar. Það j
hafði verið talað iinti, að Eim-'
skij>afél. íslands fengi til byrjunarl
I leigð loftskeytatæki hjá Markoni-j
félaginit í Englandi, er ætlunin!
var að kaupa síðar. En um siöastl. [
ltelgi kom skevti, er sagði þetta ó-1
fáanlegt, að svo stöddu.
Nórðurlandsskipið “GoSafoss” á
aö geta konriö ltingað í maí.
Hlutafé Eintskipafélagsins er
nú þetta:
Frá Austur-lsl.
— á'estur-ísl.
— landssjóöi
voru kvrrir. Þeim var
öllumlhverri þfautabót. Þeir rýma til
.. 370,000 kr.
. . 116,000 —
.. 100,000 —
<_____•
Samtals 586,000 kr.
Þar viö bætist svo hollenska
lániö, 600 þús. kt'4 sem tekiö er nú
i þessa dagana. ÞaS afborgast með
jöfnum afborgunum á næstu 12
árum, 50,000 kr. árlega. Vextir
em 5 per cent. FélagiS veröur þvi
að svara i vexti og afborgun af
lánintt fyrsta árið 80 þús. kr.
J. A. Vopni, Harlington, Man.
Ólafur Einarsson, Milton, N.D.
K. S. Askdal, Minneota, Minn.
J. S. Wium, Upham, N.D.
’G. V. Leifur, Pembina.
J. S. Bergmann, GarSar, N.D.
Jón Pétursson, Gimli, Man.
S. S. Anderson, Kandahar, Sask.
Jón ólafsson, Leslie, Sask.
A. A. Johnson, Mozart, Sask.
Svb. Loptsson, Churchbridge, Sask.
Paul Bjarnason, Wynyard, Sask.
J. J. Sveinbjörnsson, Elfros, Sask.
Jónas Samson, Kristnes, Sask.
G. F. Gíslason, Elfros, Sask.
C. Paulson, Tantallon, Sask.
Olgeir FriSriksson, Glenboro. Man.
Albert Oliver, Brú P.O., Man.
Josepli Davidson, Baldur, Man.
Ragnar Smith, Brandon, Man.
D. Valdimarsson, Wild Oak, Man.
' Jóhann Sigfússon, Selkirk, Man.
S. Einarsson, Lundar, Man.
Kristján Pétursson, Siglunes, Man.
Oliver Johnson, Winnipegosis, M.
A. J. Skagfeld, Hove, Man.
GuBbr. Erlendson, Hallson, N.D.
O. SigurBsson, Bumt Lake, Alta.
Sig. Mýrdal, Victoria, B.C.
Th. Simonarson, Blaine, Wash.
S. J. Mýrdal, Point Roberts, WasK.