Lögberg - 22.07.1915, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 22. JÚLÍ 1915
5
“Og hér get eg ekki sneitt hjá
því, aö vifiurkenna með þakklæti
að mikill hópur kvenna, í öllumi
stéttum og stöðum, hefir gefið sig
fram og boðist til að vinna fyrir
ættjörð sína.
“Uppskeruna hugsa vitanlega
fjölda margir um. Það kann að
vera, að margir menn, sem hafa
atvinmi af landbúnaði, hafi ekki
gefið sig fram hingað til vegna til-
vonandi uppskeru anna. Þetta
kann að vera gild ástæða i svipinn,
en ekki verður hún viðurkend
nema með þvi móti, að þeir menn
segi strax til sín og gefi sig til
herþjónustu þann sama dag, sem
uppskera er yfirstaðin.
“Sömuleiðis er það alvarlegt
íhugunarefni, fyrir alla sem vinnu-
eða vikafólk hafa í sinni þjónustu,
hversu bæði þeir og vinnufólkið
sjálft snýst við kallinu til vopna
eða herþjónustu.
Hugsar, að þeir aðgerðarlausu séu
fáir.
Kitchener kvað allmikið umtal
hafa verið um “slackers” eða þá
sem létu ekkert nýtilegt af sér
leiða fyrir ættjörð sína, en ekki
ætti að fara of langt í því táli, þvi
sitt álit væri, að þeir sem alls ekk-
ert gerðu, væru tiltölulega fáir.
Hann snéri máli sinu sérstak-
lega til þeirra, sem nú störfuðu að
þjóðræknis verkum eða öðrum
nytsamlegum störfum, og nú
höfðu þau störf sem afsökun fyr-
ir því, að ganga ekki í herinn. Til
dæmis væru margir löggæzlumenn,
settir til bráðabirgða, er á her-
færra aldri væru. Alla slíka
kvaddi hann til að rannsaka sam-
vizku sina og spyrja sjálfa sig,
hvort þeir í raun og veru hefðu
gilda ástæðu til að halda sér frá
herþjónustu.
“Ekki er það mitt,’’ kvað mar-
skálkurinn. “að segja yður skyldu
yðar; um það eigðið þér við sam-
vizku yðar. En ráðið þetta við
yður, og gerið það fljótt, og gæt-
ið þess vandlega, að ástæða ýðar,
er þér kallið svo, sé ekki sprottin
af eigingjörnum hvötum. Það er
gott og gilt, sem almælt er, að sú
stund komi fyrir hvern mann, svo
merkileg og áríðandi, að alt sem
hann hefir reynt og aðhafzt fyrir
hana, kemur þá fram og að alt
sem hann síðar hefst að, megi
rekja til hennar.
“Sú hátíðlega stund er nú að
líða yfir .hvern einn og einasta
brezkan mann, og1 yfir ævi þjóðar
vorrar slíkt hið sama. Látum
oss gefa gaum hversu mikið tæki-
færi liún býður, en það verðum
vér sannarlega að grípa nú, þegar
í stað, eða aldrei.”
notið sín, og því er þýzkum unt,
að beita öllum kröftum til að
bæta og efla neðansjávar báta
flota sinn, og það vita menn að
þeir hafa stundað kappsamlega.
Þeir vilja fyrir hvem mun stöðva
flutning herliðs og hergagna frá
þessari álfu til vígvallar og munu
álíta, að sigur þeirra í stríðinu, sé
að miklu leyti kominn undir, að
þeim takizt það. Hversu mikið
þeim þykir við liggja, má ráða af
banatilræði þeirra við T. P.
Morgan, er hafði umboð Breta-
stjórnar til innkaupa á mörgurn
hlutum, er 'hér i álfu var keypt til
hemaðarins.
En ef svo skyldi fara, að þýzkir
tundurbátar tækju að læðast i
kafi meðfram ströndum landsins
og leika þar lausum hala, unz
Bretar kæmu því við að senda
nægilegan flota til að leita þá uppi
og smala þeim, — granda liðflutn-
inga skipum og stöðva ferðalög á
sjó, þá mundi landsmönnum sýnt
svart á hvítu, hversu mikið óráð
það var, að hafna þeirri hollu
stefnu, að landið ætti flota af
skjótfara hersnekkjum, er vel gætu
fengist við þennan háska. Það er
lýðurn ljóst, að slíkur flóti mundi
hinu brezka ríki haldkvæmari,
einsog nú stendur á, heldur en
stórir vígdrekar.
Minningarbrunnur.
í Rumeniu, sem víðar, er sum-
staðar þurlent og erfitt að útvega
drykkjarvatn og vatn í jörðu er ó-
hreint og blandað óhollum efnum.
Þeir sem góða brunna grafa eru
því i hávegum 'hafðir og mikils
tnetnir. A miðöldum var það sið-
ur í Rumeniu, að ættingjar og
vinir þeirra sem dóu, gáfu fé til
fátækra eða kirkjunnar. Þessi
siður hefir haldist fram á vora
daga. En sú breyting hefir á orð-
ið, að i stað þess að láta gjafaféð
ganga til kirkna, er þvi varið til
að grafa brunna, einkum í borgum
og bæjum. Brunnar eru þar nú
viða á sölutorgum og eru margir
þeirra mjög skrautlegir, höggnir i
marmara og skreyttir bibliumynd-
um.
Einn slíkan brunn ætlar ekkju-
drotning Elizabeth nú að láta
grafa þar sem Carol konungur
hvílir. Hefir hún með gjafabréfi
til innanríkis ráðgjafans ánafnað
$100,000 til fyrirtækisins. Þegar
brunnurinn er fullgerður ætlar
drotningin að setjast að í bænum
til þess að eyða siðustu árum æfi
sinnar i grend við gröf manns
síns. \
aðskilnað rikis og kirkju. Oftarj
en, einu sinni hefir hann setið i
fangelsi, meðal annars þá er hann
gerðist foringi uppreisnarmanna j
árið iqo8.
— Tvö brezk flutningaskip rák-
ust á fyrir Englands strönd og j
brotnuðu mikið, mannbjörg varð. j
- 1 Brandon, Man, hefir staðiðj
sýning mikil og góð, og fjölsótt
viðsvegar af vesturlandinu.
— Miss Jane Adams, ein af,
þeim konum sem fór til Norður-
álfunnar til að ráðgast um sættir:
við æðstu stjómendur þjóða
þeirra, sem í ófriðnum eiga, geng-
ur innan skamms á fund forseta
Bandarikjanna til að skýra honum
frá árangri iðju sinnar og hinna
annara er fóm austur um haf í
sömu erindagjörðum.
— Maður var skotinn til dauðs
á sömu brúnni í Oklahama og
faðir lians fvrir fjórtán ámm.
West, sá er skotinn var, hafði tals-
vert látið til sin taka í opinberum
málum og er haldið að þólitískir
óvinir hans 'hafi framið glæpinn.
Kona hans var með honum og
slapp hún ómeidd.
Um elleftu stund.
Miss Stella C. Wingo, í St.
Paul hafði í mörg ár verið búin að
leita sér að brúðguma. Margan
manninn hafði 'hún hitt, en enginn
hafði fullnægt þeim kröfum er
hún gerði til mannsefnis síns.
Fyrir tveimur átum síðan lá
hún vakandi i svefnherbergi sínu;
hljótt var í húsinu og dimt. Þá
birtist henni maður í sýn. Hann
var hár vexti, kominn til ára, þó
beinvaxinn sem maður á bezta
aldri, en hvítur fyrir hærum.
Hann var fríður sýnum og góð-
mannlegur, hrúnin skörp og ennið
mikið og fagurt.
Maöurinn var blindur. En svo
leist Miss Wingo vel á hann, að
honum hefði hún viljað giftast.
En því miður var þetta draumsýn,
eða vitrun.
„HOLLANDIA SYSTEM“
Banar veggjalús og öllum skriðkvikindum
VÉR FYLLUM EKKI ALT MEÐjiREYK NÉ
HELDUR GERUM VÉR ÍBÚUM NEINN USLA.
Engin lykt né önnur óþægindi. Oll vinna tekin
í ábyrgð um heilt ár. Símið eftir upplýsingum og
prísum. Engin borgun tekin fyrir að skoða hús.
Símið MJ6776
M. G. NIEHORSTER & CO.
508 YIcGreevy Blk. - Portage Avenue
Alls ekki þýzkt félag
um sinum vestur um haf. Þegar
hann var ellefu ára komst hanni á
snóla blindra manna og útskrifr-
aðist þaðan þegar hann var tvítug-
ur. Blindur hefir hann verið síð-
an hann var 6 mánaða gamall.
Bók hefir Hendrickson skrifað,
sem hann kallar “Out of the
Darkness” og hafa 22,000 eintök
selst af henni. Fyrri kona hans
dó fyrir þrem árum. Þau eignuð-
ust níu böm og em sex þeirra á
lifi.
Konur á Indlandi.
Indverskur visindamaður segir frá
Ungur vísindamaður, indversk-
ur, Sri- Ananda Archarya, dvaldi
síðast liðinn vetur i Kristjaníu og
hélt þar nokkra fyrirlestra um
Kröfunni hrundið.
Þeirri kröfu lögmanna Kellys,
að banna hinni kgl. rannsóknar-
nefnd að kalla hann fyrir sig til
að bera vitni og leggja fram skjöi,
viðvíkjandi þinghúshneyxlinu, var
hrundið af dómaranum Prender-
gast á fimtudaginn, með tilvitnun
í skýrar lagagreinir, og nefndinni
þarmeð dæmdur réttur til að
krefia hann sagna. Eögmaður
Kellys hafði haldið því fram, að
nauðsynlegt og sjálfsagt væri, að
rannsóknarnefnd, sett af Dominion
stjórninni tæki þessa þinghús
hneyxlis rannsókn til meðferðar,
en þeirri málaleitun hratt dómar-
inn sömuleiðis, af tilgreindum
skírum laga ákvæðum. Málsvari
Kellys kvaðst þegar áfrýja dómin-
um til yfirréttar, en engum þykir
líklegt, að sú áfrýjun leiði til að
losa hann við vitnaskylduna. Svo
er sagt, að fáir viti með vissu
hvar Kelly muni vera, en því er
stöðugt haldið fram í blöðunum,
að hér sé honum ekki frjálst að
vera, nema hann hlýði vitnastefnu
nefndarinnar.
Þeir fljúga að.
Austan úr Ottawa, frá embætti
sínu, er enn kominn til borgarinn-
ar ráðgjafi opinberra verka i ráða-
neyti Bordens, og safnast utan um
hann fylking alþektra þjóna Rob-
lins sem áður voru, er borgað var
fyrmeir kaup úr fylkissjóði undir
ýmsu yfirskyni, en höfðust það
að, að undirbúa og starfa i kosn-
ingum. Þegar hin nýja fylkis-
stjórn svipti þá þeirri atvinnu og
lifibrauði, voru þeim öllum veittir
bitar af borði Rogers, eða land-
sjóðsins, og ganga nú á teiginn
með amboð þess húsbónda. Flest-
ir hafa þessir verkakarlar fengið
rúm í innflutningadeildinmi, þar á
meðal Mi'ke Johnstone, fyrrum
veitingaleyfa höfðingi hér í borg
og alræmdur af hluttöku sinni
skrásetningu fyrir síðustu kosn
ingar. Hann hefir embætti við
innflutninga deild í Seattle, og
líklega nóg næði, úr því að hann
getur stokkið þaöan í kosninga
undirbúning hér í Manitoba.
Scr manninn aftur.
I marz rnánuði s. 1. var Miss
Wingo á gangi í St. Paul. Bar
hana þar að sem gamall maður
var að festa upp auglýsingu fyrir
utan kirkjudvr; kirkjan var norsk.
Stúlkunni brá mjög í brún. Mað-
urinn sem var að festa upp uglýs-
inguna var lifandi eftirmynd
manns þess, er hún þóttist hafa
séð í svefmherbergi sínu fyrir
tveimur árum.
]\íaðurinn heitir Henry Hend-
rickson og átti heima í Chicago.
Hann er rithöfundur og fyrirles-
ari og á marga vel fjáða vini í
Chicago. En blindur er hann.
Auglýsingin var um það, að
fyrirlestur yrði haldinn í kirkj-
unni þá um kveldið. Stúlkan sótti
fvrirlesturinn og að honum lokn-
um gaf hún sig á tal við gamla
manninn.
Árangurinn af þvi samtali varð
sá, að hún hét að heimsækja hann
næstá dag. Hann dvaldi á einu
meira háttar hóteli borgarinnar.
Astin er blind.
Kafbátar við strendur
Canada.
í Bandaríkjum er sú saga höfð
eftir nafngreindum manni, liátt
settum í sjóliði þess ríkis, að það
hafi yfir kafbátum að ráða, er vel
geti farið yfir Atlantshaf, unnið
þar það sem þeim er ætlað, og
snúið aftur til heimalandsins, án
þess að koma nokkursstaðar við
land, eða afla vista eða vopna
annara en þeir sjálfir hafa með-
ferðis.
Útaf þessu er það rætt, 'hvort til
þess muni koma, að Þjóðverjar,
sem vitanlega hafa stundað smið
nýrra neðansjávar báta, af alefli.
muni taka það ráð, að senda þá
vfir fiafi8, til að vinna hér spjöll
og hervirki. Viljann til þess er
varla að efa, og talið er þáð lik-
legt, að þeir gætu komið vistum
og öðm sem þeir þurfa á að halda,
með einhverjum ráðum á afvikinn
stað á hinni löngu og vogskomu
austurströnd landsins. Þýzki
Nýtt orð.
J. S. Ewart heitir lögmaður
alþektur og vel metinn af hollum
skoðunum á landstjórn og löggjöf;
hanti hélt fyrirlestur nýlega
Ottawa um spillingu i stjómarfari
t Canada. En er hann kom að
því, að lýsa hvernig menn
fremdu svívirðilegan fjárdrátt til
flokksþarfa, en ekki til að auðga
sjálfan sig, þá kallaði hann það
“Howdenism” með því að þá af-
sökun bar Howden fram fyrir
fjárdrættinum, að hann hefði ver-
ið framinn til þess áð
flokknum, en ekki til að auðgalgjöfum sínum.”
hann persónulega.1 Orðið er gott Þannie farast
og þarflegt að smíða slik heiti á
svívirðilegum athöfnum,
verða þær alræmdar og
verða frekar sneitt hjá þeim
Þótt Hendrickson væri blindur,
“leist” honum strax “vel á” stúlk-
una. Þau hittust daglega og það
kom brátt í ljós, að þau höfðu
svipaðan hugsunarhátt. Þau höfðu
sömu skoðanir á trúarbrögðum og
lifsskoðanir þeirra virtust steyptar
i sama mótinu.. Þau unnu bók-
mentum og hljóðfæraslætti, enda
giftust þau innan þriggja mánaða.
Mr. Hendrickson segir, að þeg-
ar stúlkan ávarpaði hann í fyrsta
sinn, þá hafi hann þegar fundið,
að þetta var förunauturinn,
guð hafði ætlað honum. “Eg
mintist þess samstundis, að eg
hafði “séð” hana nokkru áður en
fyrri kona mín dó.
Hún var sönghneigð og elskaði
listir og bókmentir. Hún kann-
aðist vel við Ibsen og Björnson
og marga aðra höfunda sem mér
falla vel i geð og mat Grieg jafn-
vel meira en eg sjálfur og hélt eg
þó að væri varla á það bætandi .
Geislarnir af brosi hennar ylj-
uðu mér um hjartarætumar, þótt
eg sæi ekki andlitið og eg fann að
gagtia guð hafði blessað 'hana með ást-
þjóð sína og ættjörð. Er til þess
tekið hve vel fyrirlestrar hans
vom sóttir og eignaðist hann
fjölda vina og kunningja í höfuð-
borginni. “Verdens Gang”, eitt
af stærri • blöðum Norðmanna,
mæltist til, að hann skrifaði grein
er birta mætti í blaðinu. Varð
hann vel við þeim tilmælum og
skrifaði langa ritgerð um ind-
verskar konur. Hér fara á eftir
uokkrir kaflar úr greininni:
Enginn getur réttilega metið
kosti og galla neinnar þjóðar nema
hann skilji hugsunarhátt hennar,
segir Archarya. Ekkjumar á
Indlandi vinna að mestu leyti þau
störf, sem ógiftar konur inna af
hendi í Vesturlöndum. Indversk
ar ekkjur eru fómfúsar og auð-
mjúkar; þær verja æfi sinni til að
hjálpa þeim sem bágt eiga. Þær
vaka yfir þeim sjúku. hugga og
hughreysta þá hreldu, útbýta
gjöfum meðal hinna fátæku og
annast þá. Þær skipa heiðurs
sætið á liverju heimili og eru mjög
mikils virtar.
Eins og mörgum mun kunnugt
höfum við það sem við köllum
sam-heimili. Það er svo að skilja,
að þegar synirnir giftast, þá flytja
þeir konur sínar heim i föðurhús-
in. Ætla mretti að órfiðsamt væri
á heimilunum, en eg get af eigin
reynslu borið um að svo er ekki.
Enskum konum, sem dvalið hafa
langdvölum í Indlandi, ber saman
um, að þær hafi aldrei orðið var
ar við ófrið eða sundurlyndi i
heimilunum. Mæðurnar verða að
sjá á bak dætrum sínum, þegar
þær giftast, og tengdadæturnar
koma í þeirra stað. Dæmi eru til
þess, að 800 manns búi saman.
Þetta fólk umgengst hvert annað
eins og gestir í hóteli án þess að
skifta sér hvert af annars gerð-
um, egna hvert annað eða áreita.
Vér lifum í friði og eindrægnt á
heimilum vorum. Hugsjónir vor-
ar eru gagn-ólíkar hugsjónum
Xorðurálfu manna. Hér lifir
maðurinn og konan hvort fyrir
annað og því meir sem þau fóma
hvort fvrir annars velferð, því
nær em þau talin að komast hug-
sjóninni. Þannig er því ekki
varið á Indlandi; þar verður kon
an að lifa fyrir alla fjölskylduna;
sem fjölskyldan í heild sinni er þunga-
miðjan, en ekki eiginmaðurinn.
Tengdamóðirin ríkir eins og
drotning á heimilinu, ékki eins og
drotning i þeim skilningi að hún
veifi veldissprota yfir sonum sín-
um, tengdadætrum og barnaböm-
um, heldur þannig, að: hún er
móðir þeirra allra.
að hún hefir mist mann sinn eyðir
hún æfinni í bæn og þakkargjörð
og til góðverka.
Fjölkvæni er bannað með lög-
um. Þó kemur það enn fyrir,
að menn ganga^ að eiga fleiri en
eina konu; en þeir gera það ekki
nema með samþykki þeirra. Höf-
undur kveðst þekkja. dæmi til þess,
að konur sem búnar hafi verið að
li fa mörg ár, í hjónabandi, hafi
neytt menn sína til að taka sér
aðra konu og hafi samikomulagið
verið gott; konurnar hafi lifað
saman eins og systur, sú eldri
gefið hinni yngri góð ráð og holl.
Eins og vér vitum, heldur höf-
undur áfram, gengur kvenfrelsis-
hreyfingin eins og þung undiralda
um allan heim. Hún hefir einnig
náð til Indlands. Eg held að hún
festi þar samt ekki djúpar rætur,
Þetta erum vér
Tbe Coast Lumber
Yards, Ltd.
185 Lombard St.
Phone M. 765. Þrjú yards
og musterum. Múhameöstrúar
menn brutu niður ótal musteri, en
konur söfnuðu fé og endurreistu
þau. í Bengal liggja 600 götur
niður að ánni. Var það verk einn-
ar konu, að safna því fé er með
þurfti til að leggja þær.
Hjá oss eru engin hótel með
sama sniði og i Norðurálfunni.
Það kostaryður EKKERT
að reyna
Record
á«ur en þér kaupitS rjómaskilvindu.
RECORI) er einniitt skilvindan,
sem bezt á vi« fyrir bændur, er bafa
ekki fleiri en
6 KÝR
Þegar J>ér re.vni# þe.sa vél, mnnuS
þér brátt sannfærast um. aS hun
tekur nllum iiSrum fram af sömu
stærS og: verði.
Ef þér notið RECORI), fái« þér
meira smjör, hán er aubveldari
metíferðar, traustari, auðhreinsabri
og seid svo lágu verbi, aö aörir eeta
ekki eftir leikiö.
Skrifið eftir aöluskilmáium og öll-
um upplýsingrum, til
The Swedish
Canadian Sales Ltd.
234 Logian Avenue, Winnlpeff.
Hindúar fara að óskum mæðra
sinna sem lögmálsboð væru.
“Móðir barna minna”.......
Indverjar nefna eiginkonur sín-
Vér höfum gistihús sem oru opin ar aldrei réttu nafni; þeir
dag og nótt og fæði og húsnæði er þær Devi (
þar veitt ókeypis. Gestrisni er ein
af höfuðdygðum Indverja. Konur
hafa bygt flest þessara gistihúsa
og reka þau á sinn kostnað.
Margar ár 'hafa þær og brúað í
Himalayafjöllunum; en þangað
leggja pílagrímar leið sína hundr-
uðum og þúsundum saman árlega.
kalla
gyðja) og þegar þeir
nefna þær fyrir ókunnugum,
segja þeir; “Móðir bama minna.”
Norðurálfumenn virðast mjög
ókunnugir á Indlandi. Flestir
halda, að ekkjur séu þar brendar,
að illa sé farið með kvenfólkið og
þær séu eins og fangar í klefa. En
eg held að indversku konumar séu
fyrst um sinn, því þjóðskipunar
fyrirkomulagið er svo ólíkt því,
sem tíðkast í Vesturlöndum. Þeg-
ar eg segi þetta á eg einkum við
England, því þar er eg kunnug
astur. Á Englandi ganga: konur
fjármálatjóðri; þær fá miklu lægra
kaup fyrir störf sín en karlmenn;
þeim er hrynt út í lífið með tvær
hendur tómar og verða'að sjá fyr-
ir sér sjálfar, eftir því sem bezt
gengur. Slíkt kemur sjaldan fyr-
ir á Indlandi. Bóndinn hefir eng-
in eignarráð á fjármunum konu
sinnar. Foreldrar stúlkna gefa
þeim drjúgan heimanmund þegar
þær giftast. Eiginmaðurinn má
ekki á honum snerta, en er skyldur
til að sjá fyrir brúði sinni og hún
þarf ekki að bera áhyggjur fyrir
morgundeginum.
Vér ávörpum allar konur eins
og þær voru mæður vorar. Karl-
inaður má ekki snerta við konu
nema hann sé náskyldur þenni og
yngri en hún. Jafnvel þá verður
hann að láta sér nægja, að beygja
sig svo djúpt, að ennið að eins
snerti fót hennar.
Archarya segir, að Múhameðs-
trúar menn liafi leitt mikla bölv-
un vfir landið. Þeir álíta konur
lægri verur en karlmenn og fara
ver með þær en húsdýr sín.
Konurnar hvetja karlmennina til frjálsari og óháðari en systur
framkvæmda og stórræða. A' þeirra í Norðurálfunni. ,
sextándu öldinni var uppi maður Indverjar hafa jafnan konur
með Indverjum sem talinn er í sínar með sér þegar þeir lyfta sér
flokki beztu og duglegustu manna upp frá daglegu störfunum. En
þjóðar sinnar. Þegaf hann var
þær vilja helzt ekki hreyfa sig að
lítill drengur spurði móðir hans heiman nema um pilagrímsferð sé
hann hvað hann vildi taka sér fyr-
ir hendur, þegar hann næði full-
að ræða. — Brúðkaupsveizlur eru
oft mjög fjölmennar. Þótt for-
orðins aldri. “Eg vil gera það sem eldrar séu fátækir, bjóða þeir oft
þú býður mér,” svaraði drengur-! alt að 400 manns til að sitja hófið
inn. “Þá skaltu reka óvinina úriog árna brúðhjónunum heilla.
landi,” svaraði móðir hans. Hann, Konur á Indlandi hafa ekki at-
fór að ráðum hennar og honum kvæðisrétt, en hann hafa karl-
hepnaðist að reka Múhameðstrúar mennimir ekki heldur. Kvenna-
menn úr Dekan. I skólar hafa verið bygðir á Kal-
Eins og kunnugt er, brennum kfitta og víðar, $n þær verða að
vér öll lík á bökkum Ganges [ hætta við skólanám þegar þær eru
fljótsins og biðjum fyrir hverri | 12—13 ára gamlar, þá giftast
sál. Nýlega komst til tals að j flestar. Á margan 'hátt er reynt
koma upp líkbrensluhúsi í Kal- j að auka og bæta mentun þeirra.
kútta til þess að brenna mætti | Hindúar hafa jafnan verið tald-
mörg lík í senn. Meðal þeirra; ir námfúsir. Oss virðist sem nú
sem fastast mæltu með þessu varjljómi af árroða nýrri og betri
blaðamaður nokkur. Þegar móðir
hans fékk það að vita, gerði hún
boð eftir svni sínum. “Viltu láta
brenna mig með mörg hundruð
öðrum dauðum manneskjum?”
spurði hún. Sonur hennar skildi
livað hún fór og ekkert varð úr
því að likbrensluhús yrði bygt.
daga. Indverskar konur hafa af
veikum mætti lagt sinn skerf í
metaskálar stríðsins mikla. Þegar
því líkur, vonumst vér til að
systur þeirra á Ænglandi launi
þeim með þvi, að hjálpa þeim til
að fá kröfum sínum um aukna
mentun framgengt við stjórnina.
Hvaðanæva,
— Dr. Alfonso Costa, foringi
democrata í Portugal. er látinn.
Dr. Costa hefir lengi staðið fram-
arlega í stjórnmálum. Hann hefir
verið forsætisráðherra, fjármála-
Þannig farast himum gamla
manni orð hm konú sína og margt
við það fleira þessu líkt hefir hann um
mun því’hana að segja.
Mrs. Hendrickson er 35 ára
gömul. “George Brandes”, segir
hún, “hefir einhverntíma taláð um
menn með flekklausum sálum. Eg
er viss um að einskis manns sál er
jafn flekklans og sál mannsins
mins.”
Norskur að œtt.
Mr. Hendrickson var borinn í
Noregi árið 1843. Fjögra ára
Friðhelgi hjónabandsins.
\
Höfundur segir að ekkert se
Indverjum jafn heilagt og hjóna-
bandið. Menn og konur liti til
mæðra sinna eins og þær væru
æðri verur. Haun vitnar í Manu
Sastra; þar stendur meöal annars:
“Þar sem konur eru tignaðar,
þar er aðsetursstaður guðanna.
Þegar menn eiga í erjum við kon-
ur sínar, er ógæfan vís.” Og
“reiddu aldrei til höggs við konu,
jafnvel ekki með blómvendi.”
Menn taka sér aldrei neitt fyrir
hendur án þess að ráðfæra sig við
eiginkonur sinar. Ast hennar á
manninum er svipuð þeirri lotn-
ingu er hún ber fyrir guði sínum.
Konunni er kent að líta upp til
mannsins eins og til guðs og þeg-
ar hún devr á hún að helga ætt-
« . . '., . \ ráðgjafi og dómsmálaráðgjafi og
o mn er a '^e ar aus’ ur e l^vann mest og bezt að lögunum um gamall fluttist hann með foreldr-1 jörðinni lif sitt og starf. Eftir
Barnagiftingar.
Þegar Múhameðs trúar menn
brutust inn í landið byrjaði sá ó-
siður að láta börn giftast og ekkj-
um var bannað að ganga í hjóna-
band; þá hófst og sá siður, að
konur gengu á líkbál bænda sinna.
Sífeldar styrjaldir geysuðu í
landinu um þúsund ára skeið og
flestir mestu og beztu menn þjóð-
arinnar féllu fyrir sverðseggjurrf,
þeir sem eftir lifðu voru flestir
lasburða eða örkumla menn. A
þessum skálmaldar tímum var
engin kona óhult nema hún ætti
sér örugga vöm. Því tóku konur
að giftast á barnsaldri og ganga á
bálið er lík bænda þeirra voru
brend. Flestar gerðu þær það af
fúsum vilja, því það var eina úr-
ræðið til að bjarga sóma sínum.
Yður kann, að furða á þessu. En
hugsið yður hvernig yöur rnundi
verða innanbrjósts, ef Zúlukaffar
legðu undir sig þetta land —
luigsið ykkur norskar konur i
klóm Zúlukaffa!
Höfundur segir að “Suttee”
(= það, að konur eru brendar á
likbáli bænda sinna) hati oft ver-
ið málað of dökkum og ósönnum
litum. Það komi að vísu enn fyr-
ir, að konur séu brendar með
bændum sínum. en þær gangi á
bálið af fúsum vilja og geri það
vegna þess, að þær séu sannfærð-
ar um.^að sér líði betur hinumeg-
in. Heimurinn er frá þeirra sjón- j
armiði eymda og skuggadalur.
Nú er ekkjum leyft að giftast;
en þær nota sér það sjaldan, álítal
að þær á þann hátt geti unnið
þjóð sinni og ættjörð meira gagn. j
Stunda vísindi, Iistir, bóknicntir
og góðverk.
Höfundur segir að itidverskarj
konur hafi svo að segja frá alda!
öðli lagt stund á vísindi og bók- j
mentir og getur um nokkrar, sem
skarað hafi fram úr í þeim grein- j
um. I
Konur á Indlandi, heldur höf-
undur svo áfram, hafa jafnan lagt
alla stund á að korna upp liknar- j
stofnunum, sivikrahúsum. skólutn
i
SEGID EKKI
“EG GET EKKI BORGAB TAXNLÆKM NO.”
Vér vitum, að nú gengur ekki alt að öskum og erfitt er aS etgnaat
skildinga. Ef til vill, er oss það fyrir beztu. paC kennir oss, sera
vertSum a8 vlnna fyrlr hverju centi, a8 meta gildl peninga.
MIXXIST þess, a8 dalur sparaSur er dalur unninn.
MIXXIST þess einnig, a8 i'KNX LH eru oft meira vir81 en peningar.
HEILIIIIIGÐI er fyrsta spor til hamingju.. pvt ver818 þér a8 vemda
TENN llKNAR — Nú er tíminn—hér er staðurinn til að láta gera við
tennur yðar.
Mikill sparnaður á vönduðu tannverki
EINSTAKAR TENNCR $5.00 HVEB BESTA 22 KAR. GULL
$5.00, 22 KARAT GULLTENNUR
Verð vort ávalt óbreytt. Mörg hundruð manns nota sér hið lága verð.
HVERS VEGNA EKKI pt ?
Fara yðar tilbúuu tennur vel?
e8a ganga þær iSuiega úr skor8um? Ef þær gera þa8, finníB þá tann-
lækna, sem geta gert vel vi8 tennur yCar íyrlr vægt verð.
EG slnnl yður sjálfur—Notið flmtán ára reynslu vora við tannlæknlngai
$8.00 HVALBEIN OPIÐ A KVÖLDUM
DE. 3? S O N S
McGREEVT BLOCK, PORTAGE AVE. Telefónn M. «99. Cppl yflr
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
20
“Eg flyt betri hlut inn í Canada en áður
—hefir þekst í landinu“
GUFU SUÐUVÉL
og BÖKUNAROFN
IDEAL’
Me8 “IDEAL” gufu su8uvál geti8 þér soSi8 allan
miSdegismatinn, frá súpli til eftirmatar, Asamt
öllu, sem þar er á mtlli, yfir einum eldi, á hvaSa
eldavél sem vera skal; fari8 t burtu; ekkert getur
brunniS, skorpnaS, þorna8, gufaS upp e8a orði8
ofsoSIS.
IDEAL GUFU Suðuvél sparar meiri vínnu en
nokkurt annaS á8ur þekt á-
hald við
niðursuðu ávaxta og inatjurta.
SkrifiS eftir verðlista og
frekari upplýsingum.
LOIJIS McLAIN 281 Princess St. Winnipeg
Umboísmenn fyrir Canada.
TOLEDO COOKER CO., Toledo, Ohio, hinir elnu, er
búa til “IDEAL” gufu suS-vélar
Kllppi8 úr þenn-
an miða; hann er
$1.00 virSI sem
afborgun á Ideal
su8uvél; gildir tii
15. Júlt. — Oss
vantar umboðs-
menn í hverri
borg.
\T f • •• 1 • timbur, fjalviður af öllum
Nyjar VOrubirgðir tegundum, geirettur og als-
konar aðrir strikaðir tiglar, Kurðir og gluggar með margvís-
legri tilbreytni. Komið og sjáið vörur vorar. Ætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG