Lögberg - 28.12.1916, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 28. DESEMBER 1916
Til íslands.
Þó viljinn sé góður, mér vamað er máls
í vöku og draumi hjá þér.
Meö orötim eg næ ei þeiu hita til hálfs,
sem hátign þín skapaði mér.
Og aðeins þá huggun í útlegð eg fann
að elska þig — vera þér trúr.
Mitt hugtal við þig, frjófgar hjarta míns rann
sem haglendið gróður skúr.
Þú skáldanna drotning! Úr eldi og is
þinn andi fékk tónana seytt —.
Og höfuð þitt krýnir ’in heilaga dís
er hefirðu’ í kappraunum þreytt, —
þvi eins bjartar rúnir fær ekkert land rist,
á alheimsins konunga stól.
Þér hugsjónir bera á höndtim sér list
frá hjartanu í miðnætur sól.
Þú skyggir á landið sem lifi eg í,
eg ljósara sé þig og finn.
Þú ljómar í gegn um öll lífs míns ský
og lýsir við dauða minn.
Og verði’ ’ún ei islenzk hin eilifa strönd
þar uni’ eg ei betur en hér. —
Eg býst ekki við að þau blómskreyttu lönd
þar breytt geti eðlinu í mér.
Jónas Stefánsson frá Kaldbak.
Œfisaga
Benjamíns Franklins
Rituð af honum sjálfum.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi.
Ralp þótti gaman að skáldskap;
hann orti talsvert og efaðist ekki
um að hann gæti unnið sér frægð
og fé með því. Hélt hann því fram
að beztu skáld hlytu að eiga eins
margar villur i kvæðum sínum þeg-
ar þeir byrjuðu og hann ætti.
Osbome taldi hann af því að
yrkja, og reyndi að fullvissa hann
um að hann hefði enga skáld-
hæfileika. Réði hann honum til að
hugsa ekki um neitt nema starf þaö
sem hann var alinn upp við. Kvað
hann svo mega fara að þó hann
væri eignalaus enn þá «gæti hann
fengið stöðu sem umboðsmaður til
að byrja með og byrjað svo á eigin
reikning siðar.
Eg hélt því fram að ekkert væri
að því að skemta sér við skáldskap
öðru hvoru; einungis í þeim til-
gangi að fullkomna sig í málinu, en
ekki meira.
Eftir þetta var stungið upp á þvi
að við skyldum hver um sig koma
Hann hefir jafnvel gert það betur
en það er í frumtextanum. Þégar
hann mælir í daglegu máli er svo
að heyra sem hann hafi mjög lítið
orðaval; hann hikar þá og mistalar
sig; en hamingjan góða; hvað hann
skrifar vel!”
Þegar við mættumst næst komst
Ralp að því hvemig í öllu lá; og
ekki var frítt við að brosað væri að
Osboume.
Þetta atriði varð til þess að
sannfæra Ralph um það að hann
gæti orðið skáld og ætti að verða
það. Eg gerði alt sem í minu valdi
stóð til þess að hafa hann ofan af
þeirri hugsun, en hann hélt áfram
að skrifa ljóð þangað til Pope
læknaði hann. Hann varð samt
sem áður allgóður rithöfundur í
óbundnu máli. Meira verður sagt
um hann síðar. En með þvi að
ekki er vist að eg hafi tækifæri til
þess að minnast á hina tvo aftur,
þá skal þess getið hér að Watson
andaðist í fangi mínu nokkrum ár-
um síðar. Var hans mjög salknað
því hann var ágætismaður. Os-
boume fór til Vestur-Indlandseyj-
anna; varð hann þar frægur lög-
maður og græddi fé, en hann dó
fram með ljóð eftir sjálfa okkur á ungur. Við höfðum gert þá al-
næsta fundi og finna svo að hver varlegu samninga að hvor okkar
hjá öðrum, kenna hver öðrum og
læra hver af öðmm. Með því að
málið'var það eina sem við tókum
til greina, en skeyttum ekkert hug-
myndum né Verulegum skáldskap,
þá var það ákveðið að við skyldum
velja 18. sálminn til yrkisefnis; er
hann um guðdóminn, eins og menn
vita.
Þegar nálgaðist fundinn kallaði
Ralp á mig og lét mig vita að hann
hefði sitt kvæði til. Eg sagði hon-
um að eg hefði verið önnum kafinn
og þar sem þetta væri mér ekki
mikið áhugamál, hefði eg enn ekk-
ert gert. Sýndi 'hann mér þá kvæði
sitt og bað mig að segja sér álit
mitt um það; hrósaði eg kvæðinu
eindregið, þvi mér virtist það vera
sérlega gott.
“Osborne viðudkennir aldrei að
neitt sé varið í það sem eg yrki’’
sagði hann, “heldur setur hann alt
út á það af eintómri öfund. Hann
er ekki eins afbrýðissamur þegar
um þig er að ræða; eg vildi þvi að
þú tækir jætta kvæði og segðir að
}>að væri eftir þig. Eg skal láta
sem eg hafi ekki haft tíma-til jæss
að yrkja og því ekkert gert. Ef
þú gerir |>!etta ^kulum við sjá og
heyra hvað hann segir.”
\’ið komum ókkur saman um
þetta. Eg sikrifaði levæðið upp taf
arlaust, til jæss að það ðkyldi vera
með minni hendi.
Svo var komið saman á fundin-
um. Kvæði Watsons var lesið. í
J>ví voru ljómandi faHeg tilþrif, en
j>að hafði marga galla. Síðan var
kvæði Osboums lesið og var það
miklu betra; Ralp dæmdi það sann-
gjamlega; hann benti á nokkra
galla, en lofaði mjög fegurð þess.
Sjálfur hafði hann fekkert gert.
Eg var eins og hálf feiminn;
vildi helzt ekki koma með neitt;
þóttist ekki hafa haft tíma o.s.frv.
En engar afsakanir voru teknar
gildar; eg varð að koma með kvæði.
Mitt kvæði var svo lesið og endur-
lesið. Watson og Osbome kváðust
ékki komast í hálfkvisti við þetta
og Iofuðu j>að mjög. Ralph gerði
við j>að fáeinar athugasemdir og
stakk upp á nokkrum breytingum.
En eg hélt uppi svörum og varði.
Osbome var á móti Ralph, og
sagði hann að hann væri ekki meiri
dómari en hann væri skáld; hætti
hann því deilunni. Þegar j>eir
urðu samferða heim lofaði Osbome
enn þá meira kvæðið, sem hann hélt
að væri eftir mig. Kvaðst hann
hafa lofað það eins lítið áður og
hann hefði getað, til j>ess að eg héldi
ekki að hann væri að skjalla mig.
“En hverjum hefði dottiö það í
hug”, sagði hann, “að Franklin
gæti gert svona vel? Þvílíkt mál-
sem fyr dæi, skyldi heimsækja hinn
ef unt væri, og láta hann vita
hvemig umhorfs væri í heimi hinna
dánu. En það loforð hefir hann
ekki efnt.
Ríkisstjóranum virtist falla eg
vel í geð; bauð hann mér oft heim
,til sín og ámálgaði hann það í hvert
skifti er við mættumst að hann ætl-
aði að hjálpa mér til j>ess að setja
upp prentsmiðjuna. Ætlaði hann
að fá mér nóg meðmælabréf til vina
sinna og auk jæss ávísanabréf, til
}>ess að eg gæti fengið j>á pieninga
er eg þyrfti til að kaupa fyrir stíl,
vél, pappír o.s.frv. Til þess að fá
jæssi bréf hafði hann sagt mér að
koma hvað eftir annað og áttu 'þau
J>á æfinlega að vera til, en j>égar til
kom var altaf ákveðinn einhver timi
seinna. Þannig gekk J>að þangað
til skipið sem eg átti að fara rrteð
var ferðbúið; og J>ó hafði því seink-
að allmikið..
Þegar eg svo kom til j>ess að
biðja um bréfin og fcveðja, kom
Dr. Bard skrifari hans til mín og
sagði að ríkisstjórinn væri álkaflega
önnum kafinn sem stæði að skrifa
emibættisbréf, en yrði kominn ofan
að Newcastle áður en skipið kæmi
|>angað og þá skyldi ihann fá mér
bréfin.
Þó Ralpih væri kvæntur og ætti
eitt bam, hafði hann samt fast-
ákveðið að fara með mér í jæssa
ferð. Var j>að skoðun manna að
hann hugsaði sér að komast t bréfa-
viðskifti og fá vörur til 'j>ess að
selja sem umboðsmaður. En síðar
fann eg }>að út að sökum óánægju
við konuna hugsaði hann sér að yf-
irgefa hana og koma aldrei aftur.
Eg kvaddi vini mina, og
sérstaklega ungfrú Read, hétum
við hvort öðm trygðum og hugði
eg gott til framtíðarinnar. Síðan
fór eg frá Philadelphia á skipinu
og lenti t Newcastle. Ríkrsstjórirín
var kominn þangað, en jægar eg fór
að finna hann j>ar Setm hann hélt til,
kom skrifari hans til min með þau
kurteisis boð frá honum að hann
hefði svo mi'kið að gera að hann
hefði engan tima til að tala við
mig. Fylgdi það boðunum að hann
skyldí senda bréfið út á skip til mín ;
óskaði hann mér heilla á ferðinni
og hamingjtlsamrar heimkomu.
Eg fór út á skip, fann til dálít-
illa vonbrigða, en efaðist enn þá
ekki um einlægni rikisstjórans.
Maður sem Andrew Hamilton
hét og var frægur lögmaður í
Philadelphia hafði tekið sér far með
þessu sama skipi ásamt syni sínum.
Með j>eim var kvekari nokkur sem
Detrham hét og var kaupmaður og
auk jyess Onion og Russel jám-
steypueigendur frá Maryland.
verk! Þvílíkt afl! Þvílíkur eldur! Þessir menn höfðh leigt fyrsta
farrými. Við Ralph urðum því að
gera okkur gott af því að vera á
öðru farrými. Enginn lifandi
maður á skipinu j>ekti okkur, og
veitti enginn okkur neiná sérstaka
eftirtekt. En Hamilton og sonur
hans (sem James hét og varð síðar
ríkisstjóri) fóru aftur frá New-
castle til Philadelphia. Hafði Ham-
ilton verið beðinn að koma til þess
að Verja mál í sambandi við skip
sem tekið hafði verið lögtaki. Rétt
áður en við fórum af stað kom
French hershöfðingi út á skipið;
veitti hann mér meiri athygli, og
eftir það gerðu aðrir það sama.
Var mér og Ralph eftir það oft
boðið til ihinna, og svo var okkur
sagt að við gætum flutt okkur inn
á fyrsta farrými, því nú var þar
orðið nógu rúmt. Við fluttum því
þangað.
Gjafir
í minningarsjóð Dr. Jóns Bjarna-
sonar, safnað af séra Rúnólfi Mar-
teins'syni, á síðastliðnu siunri og
hausti.
Frá Wild Oalk, Man.;
B. Ingimundarson...........$25.00
H. Daníelson................ 5.00
Árni Johnson .............. 10.00
J. Johnson.................. 5.00
E. G. Erfendson............ 5.00
Jákob Jónasson.............. 5.00
Hallgr. Hannesson........ i.oö
Ólafur Egilson........... 10.00
Ónefndur................... 25.00
G. .Thorkelson............ 5.00
Sigurður Tómasson........ 5.00
Gísli Johnson..............100.00
Sigfús Bjarnason........... 50.00
Davið Valdemarson........ 25.00
Frá Beckville, Man.;
Mrs Stephens................ 1.00
B. Tliordarson.............. 1.00
Gunnar Kjartansson....... 25.00
S. Anderson................ 10.00
G. J. Anderson.............. 5.00
Jón Loptson............ . .. 5.00
Jón Thorsteinsson........... 5.00
E. Johnson............... 10.00
B. G. Kjartanson........... 25.00
Jöhannes Baldwinson .. .. 50.00
G. S. Sigurðson............. 5.00
Jón Sigurðson.............. 25.00
S. Bergson................ 10.00
Frá Langruth, Man.;
Th. Goodmanson............. 12.50
J. A. Johannsson........... 25.00
John Thordarson............ 25.00
Böðvar Johnson............. 50.00
P. Jacobson................ 25.00
Ágúst Eyjólfsson........... 50.00
M. Johnson................. 25.00
ívar Jónasson........... .. 5.00
S. Hjaltdal................. 2.00
Steini B. Olson............. 7.00
Mrs. Anna Baker............ 25.00
Sigurður Bergson............ 5.00
Lilja Thorkelson Alfred .. 5.00
Frá Amarauth, Man.;
F. Sigurðson............ 25.00
S. Friðbjörnson.......... 25.00
Frá ísafold, Man.:
Árni Hannesson........... 5.00
Árni Jónsson............. 25.00
Grímur Guðmundson .. .. 25.00
O. G. Johnson............. 25.00
Amason Bros................ 15.00
Jón A. Magnússon........... 10.00
Frá Woodside, Man.:
Syeinn Árnason.............. 3.00
Frá Gladstone, Man.:
Peter Anderson........... 5.00
Guðmann Bjarnason .. . . 10.00
Frá Silver Bay, Man.:
Mrs. Laura Freeman .... 25.00
Olafur Magnússon......... 25,00
Guðm. Sigurðson.......... 25.00,
Hiallur O. Hallson....... 30.00
Guðm. Stéphanson......... 20.00
Bjöm T. Jónasson........... 30.00
Þórður Zoega............... 20.00
Jóel Gíslason.............. 25.00
Mrs. Elin Scheving......... 10.00
Hallur Hallson.............. 2.00
Mrs. Petra Guðmundson .. 1.00
Lárus Scheving Freeman .. 2.00
Jón Björnsson............... 5.00
Frá Dolly Bay, Man.:
Hjörtur B. Hördal........... 5.00
Olafur Thorlacius..........100.00
Frá Siglunesi, Man.:
B. J. Mathews......... .. 50.00
M. J. MatJhöws............. 25.00
Mrs. F. J. Eyford .. .... 25.00
Ólafur Magnússon........... 25.00
Eggert Sigurgeirsson . . . . 5.00
Mrs. Sttefanía Mathews . .. 1.00
Jón Hávarðson............... 2.00
Frá Hayland, Man.:
Kr. Pétursson.............. 25.00
Met. Guðmundson............ 1O.00
Hávarður Guðmundson .. 25.00
Davið Gíslason............. 25.00
Sigurgeir Pétursson...... 50.00
Gunnar J. Holm............. 25.00
Frá Dog Creek, Man.:
Bened. Magnússon........... 25.00
Jlólhannes Jónsson......... 25.00
Þlorst. Jónsson............. 5.00
Börn Jóhannesar Jónssonar 35.00
Ásgar Sveistrup............ 25.00
Mrs. Sigr. Gíslason......... 5.00
A. J. Arnfinnsson........... 5.00
Stephan Stephanson . . . . 25.00
Margrét Sigurðardóttir . . . 1.00
Guðm. ísberg................ 5.00
Sigurður Framar .. .. .. 2.00
J. K. Jónasson............. 50.00
Frá Oak View, Man.:
Eyjólfur Sveinsson .. .. 10.00
Stefán Brandson............ 25.00
Einar Sigurðson............ 25.00
P. R. Peterson............ 25.00
Frá Narrows, Man.:
Paul Kjernested............ 25.00
Frá Winnipeg, Man.:
Miss Guðrún Jóhannsson .. 25.00
Samtals .. . . $1,855.50
Kaupmannahafnar
Þetta er tóbaks-askjan sem
hefir að innihalda heimsins
bezta munntóbak.
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa- mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega hreint
Hjá öllum tóbakssölum
Heilbrigði.
Eftir Philip B. Hawk, Ph. D.
Próf. í lífeðlis- og efnafræði í
Jeffersons læknaskólanum í
Philadelphia.
Mjólk.
Mjólk er fullkomnasta fæðuteg-
und sem til er í náttúrunni óbreytt.
Er það fyrir margra hluta sakir;
þar á meðal vegna þess að í henni
eru öll hin þrjú aðalnæringarefni
sem vér þurfum: eggjahvítuefni,
fita og sykur, auk vatns og kalk-
efna. Og ijæssi efni em þar í slík-
um hlutföllum að }>að verður líkam-
anum að fullum notum. Stórt glas
af mjólk er að næringu jafngildi
Já af nautaketspundi.
Frægur sérfræðingur hefir sagt
að mjólkurglas, sem drukkið sé á
hverjum degi auk venjulegra mál-
tíða geti aukið þyngd mannsins um
24 pund á einu ári.
Þó mjólk sé mikilsverð fyrir
fullorðna þá, er hún enn þá nauð-
synlegri fyrir börn og gamalmenni.
Það er mjög erfitt verk að ala vel
upp ungviði einnar dýrategundar á
mjólk annarar. Það verkefni er
stundum erfitt viðureignar fyrir
lækna, þegar }>eir eru að útbúa
hæfilega fæðu ihanda sjúklingum
sínum. Jafnvel þegar kúamjólk er
sem allra nákvæmlegast blönduð til
þess að líkja eftir konumjólk, er
langt frá að hún komist til jafns við
hana fyrir bömin.
Skýrslur sýna það að brjóstbam
byrjar lífsbaráttu sína með miklu
meiri líkum til sigurs en hitt, sem
alið er upp á öðru.
Þegar vér tókum að safna skýrsl-
um um jætta atriði vomm vér svo
lánsamir að fá í samvinnu við oss
mann, sem hafði öllum öðrum
meira tækifæri til þess að köma
með prufur af fæðu úr maga, án
þess að þurfa að nota magapumpu
— það er að segja fæðu sem kastað
var upp
Þessi ágæta hjálp við rannsóknir
vorar var oss að ágætu liði, og höf-
um vér getað fengið sérlega ná-
kvæma jækkingu á því hvernig
mjólkin hagar sér í heilbrigðum
eða sjúkum maga.
Niðurstaða vor er skýrð í svör-
unum við þeim spumingum sem
hér eru bornar fram á eftir.
Er það satt að mjólkin ysti þegar
hún kemur í magann?
Já, vökvinn sem er í maganum
hefir í sér efni (hleypir), sem kall-
að er ystiefni. Það vinnur á
mjólkina og myndar drafla úr ost-
efninu í henni.
Tilraunir vorar sýna það að þetta
verður stundum tafrlaust þegar
mjólkin er Ikomin í magann.
Stærð og eiginleikar draflans eru
mismunandi, eftir því hvernig
mjólkin er, og því hversu lengi
mjólkin h'efir verið í maganum.
Enn þá meiri mismunur getur
orðið á j>essu ef mjóllkinni hefir
eitthvað verið breytt svo sem með
því að sjóða hana eða láta eitthvað
saman við hana.
í sambandi við tilraunir vorar
höfum vér látið búa til Ijósmyndir
sem sýna mjög greinilega mjólkina
á mismunandi stigum þegar hún er
að meltast. Fyrst hleypur hún í
heild, en síðan breytist hún í lítil
draflastykki, mismunandi stór.
Draflastykkin smástækka og fljóta
síðast í brúnleytum vökva (mysu).
Þessi draflastykki smádragast
saman og mynda styrri stykki, sem
Joksins leysast upp og verða að
gruggkendri leðju.
Er auðveldara að melta mjólk sem
hægt er drukkin.
Beztu Iæknablöð og beztu vis-
indamenn ráðleggja oss að sötra
mjólkina — það er að segja drekka
hana mjög hægt og seint. Oss er
sagt að þegar hún sé drukkin þann-
ig, j>á hlaupi hún í smádraflastykki
í maganum, og að hægra sé að
melta þessi litlu draflastykki en
þau stóru sem myndist þegar
mjólkin sé drukkin fljótt. Þetta
lætur skynsamlega í eyrum, en samt
sém áður er það ekki rétt. Til-
raunir vorar hafa sýnt það að
draflastykkin verða eins stór þeg-
ar hægt er drukkið og }>egar drukk-
ið er fljjtt. Þetta var svo greini-
lega sýnt og sannað að enginn efi
er á. Einu sinni létum vér mann
dreikka mörk af mjólk á 10 sekúnd-
um og næsta dag á sama tíma
drakik hann jafnmikið af mjólk á
10 minútum. Eftir hálftíma var
hann látinn kasta upp báða dag-
ana; ekki einungis voru drafla-
stykkin stærri þegar maðurinn
hafði drukkið hægt, heldur einnig
var allur draflinn til samans þyngri
en þegar mjólkin var drukkin fljótt.
Er erfiðara að melta flóaða mjólk
en óflóaða?
Spurningin um það hvort flóuð
mjólk eða óflóuð væri betri fæða,
sérstaklega handa börnum, hefir
verið mikið rædd svo árum skiftir,
án þess að menn hafi ikomist að
nokkurri niðurstöðu, sem allir
sættu sig við.
(Frh.J.
Umboðsmenn Lögbergs.
■Jón Péturson, Gimli, Man.
Albert Oliver, Grund, Man.
Fr. Frederickson, Glenboro, Man
S. Maxon, Selkirk, Man.
S. Einarson, Lundar, Man.
G. Valdimarson, Wild Oak, Man
Th. Gíslason, Brown, Man.
Kr. Pjeturson, Havland, Man.
Oliver Johnson, Wpgosis, Man.
A. J. Skagfeld, Hove, Man.
Joseph Davíðson, Baldur, Man.
Sv. Loptson, Churchbridge, Sask.
A. A. Johnson, Mozart, Sask.
Stefán Johnson, Wynyard, Sask.
G. F. Gíslason, Elfros, Sask.
Jón Ólafson, Leslie, Sask.
Jónas Samson, Kristnes, Sask.
Guðm. Johnson, Foam Lake, Sask.
C. Paulson, Tantallon, Sask.
O. Sigurdson, Burnt Lake, Alta.
S. Mýrdal, Victoria, B.C.
Guðbr. Erlendson, Hallson, N.D.
Jónas S. Bergmann, Gardar, N.D.
Sigurður Johnson, Bantry, N.D.
Olafur Einarson, Milton, N.D.
G. Leifur, Pembina, N.D.
K. S. 'Askdal, Minniota, Minn.
H. Thorlakson, Seattle, Wash.
Th. Símonarson, Blaine, Wash.
S. J. Mýrdal, Pt. Roberts, Wash.
HUÐIR
SeljiS ekki húSir ykkar heima
fyrir—þvl þlð fáiS ekki bezta
verS þannig. SendiS þœr til
mín og skal eg borga
17c til 24c
fyrir pundiS. — SkrifiC eftir
verSlista og merkimiSum til
F. W. KUHN
»08 Ingersoil St., Wlnnipeg.
♦ HÆTTU AD VINNA
LÁTTU hœnurnar gera það. Þú ætt-
ir að hugsa, láta heilann vinna. Til
hvers er það að vera að vinna þegar þú þarft
þess ekki? Ef þú átt lítinn búgarð í British Col-
umbia og stjórnar honum, þá geturðu grætt stór
fé með því að vinna sáralítið. Þegar eg er að skrifa þessar
línur hefi eg fyrir framan mig blaðið Vancouver World frá 1 5.
Nóvember 191 6 og er eg að lesa lið fyrir lið vöruverðskrána.
Ný egg eru 80 cent tylftin.
Til hvers ert þú að vinna, þegar þú getur látið hænurnar gera það fyrir þig?
Það er viðurkendur sannleikur að það kostar ekki yfir 20 cent að framleiða eggja-
tylftina að meðaltali; ef þú því selur þau fyrir80 cent, þá græðirðu 60 eent á hverri tylft. Ef
þú seldir aðeins eina eggjagrind á dag með 30 tylftum eggja, þá græddirðu $18.00 á hverj-
um degi.
Slátraðir fuglar seljast fyrir 35 cent pundið í Vancouver. Auk hænsaræktar geturðu
ræktað kartöflur. Þær seldust í Vancouver í nóvember í haust : $2.00 100 pundin, eftir mark-
aðsskýrslum. Vér höfum hér hjá oss sönnun þess að fólk ræktar yfir tíu tunnur á ekrunni.
Það eru $400 ef ekrunni.
Auk hænsaræktarinnar kostar eldiviður þig mjög lítið og þú þarft enga leigu að borga
ef þú átt einn þessara litlu búgarða, sem þú getur keypt fyrir $100 út í hönd og afganginn
með vægum skilmálum. Alls kostar búgarðurinn aðeins $375.
Ef þú hugsar þér að ifá í einn þessara litlu búgarða, þarft þú að gera það tafarlaust.
Það væri betra fyrir þig að koma inn á skrifstofu vora og sjá þessar tölur þar með eigin aug-
um og kaupa hænsaræktar tímarit. Lærðu sjálfur.
Það þarf mjög litla peninga til þess að kaupa einn af þessum litlu búgörðum og þeir
eru í hjarta heilnæms lands, þar sem er bezti jarðvegur. Þar er þéttbygt, talsímar, skólar,
kirkjur og búðir. Komdu inn á skrifstofu vora og fáðu frekari fræðslu. Vér erum þar frá
kl. 9. f. h. til kl. 9 e. h.
Opið á kveldin og þar fást allar upplýsingar
SCOTT, HILL& CO.
22 Canada Life Building