Lögberg - 11.07.1918, Page 1

Lögberg - 11.07.1918, Page 1
SPIERS-PARNELLBAKING CO. ábyrgjast yður fulla vigt, beztu vörur fyr- ir lœgsta verð sem verið getur. R E Y N IÐ Þ A! TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG Þetta pláss er til sölu Talsímið Garrv 416 eða 41 i 31. ARGANGUR WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN JÚLÍ 1918 NUMER 28 m: Hver bygði þessa býsna böll, á blóma skrýddum Iðavöll? Það unnið hefir manndóms mund er mannelskunnar ræktar lund, þar kærleiks-gyðjan hjarta-hrein, sér helgan reisti bautastein. Þeim Elli hefir komið á kné hér kennast hollust líknar-vé. Hér engin þekkist æðri stétt, því allir hafa sama rétt. Hér skjól á víst hin bogna björk er barlaus stóð á eyðimörk. Ei göf'uglegri minning má sér maður geta jörðu á, en þjáðum veita líkn og lið og lausnarans dæmi keppa við; það eilífan sælu ávöxt ber, því öllu dýrra er þekkist hér. Æ, Drottinn blessi Betels-höll, sú blessuð líknar starfsemd öll, sé lieiðurs-varði vorum lýð, sem varir alla lífs um tíð. Æ, guðleg styðji gæfa-þá er gömlu börnin huggað fá. S. J. Jóharmesson. FRAKKLAND V estur-vígstöðvarnar. v’eriS dæmdir fyrir samsæri gegn her- skyldulögunum. Fjárlaganefnd i Washington þing- inu leggur til að $0,000,000,000, séu veittar til útbúnaöar herliði Banda- rikjanna, sem Gen. Pershing ræður yfir í Frakklandi. Franisögumaður sömu nefndar lýsti þvi yfir að til- gangurinn væri sá, að stofna þrjá heri, með 1,375,000 menn í hverjum. General Peyton C. March lýsti þvi yfir í þinginu hinn 22. júní síðastl., að um ein miljón amerískra her- manna væri nú þegar komin til or- ustuvalla Norðurálfunnar, og að þjóðin væri tveimur mánuðum á und- an hinum upprunalegu áætlunum, að þvi er snerti liðsafnað og hernað. Stjórn Bandaríkjanna 'lýsti yfir því, hinn 23. júní, að á þjóðhátíðar- daginn 4. júlí, yrði hrundið af stokk- unum 37 stál- og 52 viðurskipum ný- bygðum, til þess að vera í förum á Atlanz- og Kyrrahafinu. Sú fregn hefir nýlega verið gefin út i Washington af flotamáladeild- inni, að loftskeytastöð ein á Ame- rískri strönd, hafi veitt móttöku skeyti fin codej frá þýzkum neðan- sjávarbát. Nýútgefin skýrsla frá Daniels her- málaritara Bandaríkjanna, að lið- styrkur sjóflotans er á þessa leið: Vanalegur mannfjöldi, 9,204 foringj- ar og 205,798 undirmenn. Varalið, 14,104 fofingjar og 148,505 innritaðir menn; Marine Corps, 1,134 foringjar og 48,505 undirmenn; sjálfboða- sjólið, 785 foringjar og 15,000 ó- breyttir liðsmenn. Strandgæzluliðið 228 foringjar og 6,000 undirmenn. Wilson forseti hefir veitt Mr. Hoover, vistastjóra Bandaríkjanna leyfi til þess að hækka verð á hveiti. Undanfarandi hefir verið frem- ur kyrt á vestur-vígstöðvunum, engar stórorustur háðar þar síð- an blað vort kom út síðast. pó hafa smá atlögur átt sér stað í nokkrum stöðum, og hafa sam- herjar sótt á í þeim öllum. Bret- ar tóku hálendi nokkurt við Bou- zincourt. Ameríkumenn tóku 3kóglendi nokkurt, sem Belleau- wood nefnist, er það vígi gott, sem gerir afstöðu pjóðverja í Marne dalnum þar fyrir vestan ómögulega. Sagt er að pjóðveri- ar hafi gjört hverja atlöguna á fætur annari til þess að ná aftur iþessari landspildu en Bandaríkja menn hafi rekið þá af höndum sér jafn harðan, og halda sínu. Á Oise svæðinu og við Vaux hafa Frakkar og Bandaríkja- menn gert smá áhlaup og tekið nokkra þýðingarmikla staði, og halda þeim þrátt fyrir marg í- trekaðar tilraunir pjóðverja til þess að ná þeim aftur, og hafa þeir í þeim viðureignum látið marga menn, en ekkert unnið á. f austur frá Villers-Bretoneux beint á móti bænum Amiens, hafa Ástralíumenn og Banda- ríkjamenn unnið all-mikið á á f jögra mílna svæði — tekið þar bæinn Hamel og skóglendi, sem Vairewood nefnist og halda því öllu þrátt fyrir ítrekaðar til- raunir f jandmannanna að ná því til baka. Talið er víst að pjóðverjar séu í kyrþey að búa sig undlr stór- orustu, sem þeir vonast til að verði úrslita orusta í þessu óskap iega stríði, og eiga menn von á því, að sú atlaga komi seint í þessum mánuði, eða þá snemma í ágúst. Haft er eftir þýzkum mönnum, sem teknir hafa verið til fanga nýskeð, að þessarar úr- slita orustu sé að vænta, og að undirbúningur frá hendi J?jóð- verja sé meiri og nákvæmari en nokkru sinni fyr, og er þetta ekki að eins líklegt, heldur hlýtur það svo að vera, nema ef pjóðverjar skyldu sjá sér til óvænna nú þeg- ar, sem þó er ekki líklegt. peir hljóta að sjá að eftir því sem þeir bíða lengur, þá veikjast þeir æ meira, þar sem samherjar styrkj- ast, og því aldeilis engín sigur von til fyrir þá, ef að þeir ná ekki að buga mótstöðumennina áður en Bandaríkja herinn á Frakklandi, sem nú er aukinn um 300,000 menn á hverjum mánuði, er orðinn svo sterkur að þeir geta enga rönd við reist. En þótt að J>essi slagur komi bráðlega skyldu menn vera hug- hraustir, því samherjar munu viðbúnir að taka á móti, og er ^ngin ástæða til þess að halda að þeir muni ekki geta gjört það vel og haldið sínu. ITALIA Suður-vígstöðvarnar. ítalir hafa haldið þar áfram sínum sigurvinningum síðan Austurríkismenn gjörðu áhlaup- ið mikla, sem þeir mistu í 200,000 menn. ftalir hafa rekið þá alla aftur austur yfir Piava ána, og sótt svo hart að þeim, að Aust- urríkismenn hafa ekki getað við- nám veitt fyr en austur við Tagliamento, þar sem þeir hafa víggirðngar góðar. Einnig hafa ftalir unnið sigra í fjöllunum, þar sem þeir hafa tekið sterk og ramvíggirt vígi úr höndum þjóðverja, og það var einmitt þar í fjalllendinu sem að ftalir unnu sinn fræga sigur síðast, sá armur Austurríkishersins, sem þar átti að sækja fram gat ekki { unnið bug á hinum harðsnúnu og einbeittu ítölum, og varð því aft- | ur úr, þar sem miðja hersins j sótti fram og komst vestur yfir' ána Piava, og misti styrk þann, sem norðurarmur hersins átti að veita, svo að sá parturinn — mið- partur hersins fór í mola, og var rekinn á flótta af ítölum, með því ógurlega mannfalli, sem um hefir verið getið. Ólíklegt er samt að Austurrík- ismenn hætti við sóknina á móti ítölum, og er búist við að þeir muni gera annað áhlaup áður en langt um líður, helzt um sama. eða líkt leyti og pjóðverjar að vestan, og er þá ekki ólíklegt að þeir snúi sér að fjalla leiðunum og reyni að brjótast þar í gegn, og á þann hátt ná takmarkinu, sem þeir stefndu að í sínu síðasta áhlaupi, því aldrei þurfa þeir að búast við miklum sigurvinning- um á móti ítölum, fyr en þeir ná Joseph F. Rutherford, forseti the International Bible Students Associa- tion. og sex aSrir imenn, er til heyrðu hinum svo nefnda Russell félagsskap, hafa veriö dsemdir hver um sig i tuttugu ára fangelsisvist. fvrir að [ hafa útbýtt og gert tilraunir til þess aS útbýta bókum og flutritum gegn framgangi BandaríkjaþjótSarinnar í stríöinu. Pab slvs vildi til síSastliöið föstu- dagskveld, a8 skemtiskip eitt olumbia aS nafni rakst á sandrif í Illinois ánni og fórst. Alls hafíSi skipiíS um 500 farþega. Kunnugt er orSiö af> 93 farþegar hafa týnt lífi og all- margir liggja á sjúkrahúsum, þungt haldnir eftir hrakninginn. FólkiS hafði dansleik á öðru þilfari, er slys- itS bar a?S. Veöur var allgott a5 öCru levti en því, aS þykk þoka huldi fn- svn alla. víst um lítinn kærleik í garð pjóðverja að ræða, og ekkert nema neyðarástand þjóðarinnar sjálfrar getur beygt hana til þess að líða óréttlæti það, sem hún verður að þola af hendi pjóðverja. Sagt er að nú sé í óða önn verið að auka og vígbúa her pjóðverja, sem er sagður að vera um 300 mílur vegar frá Moscow, og er talið víst að keisarinn muni nota sér þetta tækifæri til þess að eyðileggja með öllu, ef hann gæti, þá þjóðernislegu sjálfstæði sem eftir er í þjóðinni, því þó Bolshevikingar hafi verið honum eftirlátir,, þá hefir samt hvorki honum (keisaranum) né heldur þeim, tekist að svínbeygja svo alla hina rússnesku þjóð, að ekki hafi þjóðemisraddimar um sjálfstæði, og þjóðernislegra framtíðarlíf heyrst hreinar og skýrar í gegnum allar þær gjör- eyðingar tilraunir sem keisarinn og hans Bolshevikisku meðhjálp- arar hafa reynt að steypa yfir landið. Við þessar raddir er keisaranum mein illa, eins og kunnugt er, og er ekki ólíklegt að hann taki þetta tækifæri til þess að koma vilja sínum í þessu efni í framgang. Sekkar hafa haldið áfram sókn sinni í Síberíu, og hefir þeim veitt þar betur, og Bolsheviking- ar orðið að láta undansíga, sagt er að hafbærinn Wladivastock sé fallinn í þeirra hendur. Enn fremur hefir það gjörst sögulegt í samtoandi við þessi rússnesku mál að yfirhermálanefnd sam- bandsmanna hefir ákveðið að biðja Japaníta að veita Rússum lið i Síberíu, og liggur náttúrlega á bak viðþá ósk sú meining að Japanítar og sambandsþjóðirnar sendi her sinn þá leið til hjálpar þeim parti rússnesku þjóðarinn- ar, sem vill hjálpa sér sjálfur, \ og stemma stigu fyrir yfirgangi i og yfirráðum pjóðverja þar. ' Ekki hefir Wilson Bandaríkja forseti, sem þessari stofnu hefir verið mótfallinn gefið samþykki til þessarar ráðagerðar, en það er búist við því að hann muni gefa samþykki sitt áður en langt um líður. RUSSLAND par hafa þau tíðindi gjörst, að þýzki sendiherrann í Moscow Count von Mirbach, hefir verið myrtur, og er ekki gott að segja í fljótu bragði hvaða áhrif það muni hafa á hið óskaplega á- stand heima fyrir, né heldur út í frá. Sagt er að alt sé í upp- námi í borginni, að Socialistar hafi gjört upphlaup á móti Bolsheviki stjóminni, og náð einhverju af bænum á sitt vald, Síðari fréttir segja að búið sé að brjóta þessa hreyfingu Sócial- istanna á bak aftur, að fjöldi manna hafi fallið og menn í hópum hneptir í varðhald. pegar pýzkalands keisari frétti um morðið hafði hann kallað ut- anríkisritara p j óðverj a von BANDARIKIN fjallavegunum á sitt vald, að Kuhleman á fund sinn og krafð- minsta kosti einhverju af þeim. j ist þess að öllu sambandi við ______________ I Rússa yrði tafarlaust slitið. pýzku blöðin nota Jætta sem eldkveikju til þess að æsa fólkið á pýzkalandi upp á móti Rúss- um, en þó einkanlega á móti sam- bandsmönnum, því þó enginn frá þeirra hendi hafi vitanlega verið þarna nærri, þá skal nú þetta samt á þeim lenda. — pað er handhægt meðal til þess að magna þann heiftareld sem brennur nú á pýzkalandi til mót- stöðumanna þeirra, og þó eink- um til Englendinga — hvort að nokkur sannleiks neisti er í þess- um framburði blaðanna gjörir ekkert til, þeir eru fyrir löngu sokknir langt niður fyrir það velsæmi að vilja unna mótstöðu' mönnum sínum sannmælis hvort §em er. Eins og að ofan er tekið fram er ekki hægt að segja hvað úr þessu kann að verða. prælatök þau, sem pjóðverjar beita bæði Ukraniumenn og Rússa eru með hverjum deginum að verða meira óþolandi, svo frá þeirra hálfu er Mr. Bainbridge Colby hefir skorað á Akuryrkjumálanefndina í Washing- ton þinginu, um aö mótmæla aS sinni ailgerðum vínbannslögum, og telur að slík löggjöf mundi draga úr skipa- byggingum Bandarikjanna. sem nema mundi 25 af hundraSi. Fjórir starfsmenn viS her og flotamáladeildina, hafa veriS sekir fundnir fyrir kviSdómi, um aS hafa gert tilý-aun til þess, aS draga sér $187,000 af skipasmíSafélagi einu, er unniS hafSi mikiS aS aSger'ðum á skipum stjórnarinnar. Reikningur þessi hafSi veriS skrifaSur út í tvennu lagi, og höfSu náungar þessir, ná'S í annaS eintakiö og ætlaö aS gera sér gott af á þenna hátt. Fregnin frá Indianapolis skýra frá iþví, aS Leonard A. Snitken, héraSs- dómari í New York rikinu og Maurice L- bróSir hans, hafa báöir SEFÝRUS er samkvæmt goösögnum Grikkja guö vestanvindsins; hann er blíSastur allra vinda og kemur um dyr sólsetursins vestan úr Myrkheimi; hann er svo ljúfstígur þá er hann svífur austur um, aS blóm vaxa i sporum hans. Sefýrus er sonur Astræuss og Eos og bróöir Boreass, sem þýðir guö noröam indsins. í júní mánuSi 1890 vann eg þaö hreystiverk eitt kvöld (og var þó í öngum mínumj, aö eg tók Sefýrus höndum, þá er hann, aS vanda, kom vestan aö, og gji^röi hann aö hugbera mínum CANADA Mr. Locke skrásetningarstjóri í Winnipeg segir að hér i borginni hafi 12,000 menn tjáð sig viljuga til þess að fara út á bændabýli og vinna þar um uppskéru og þreskingartímann. Á þriðjudagsmorguninn var, kom upp eldur í bænum Graham í Ontario, sem gerði tilfinnanlegt eignatjón. Mest allur verzlunar og viðskiftapartur bæjarins brann til kaldra kola, gömul og þýðingarmikil landamerki hafa horfið, og stórt svæði í kringum bæinn er ekkert nema auðnin tóm. Flutningar til bæjarins stöðvuðust með öllu um nóttina, en nú er verið að flytja í óða önn vörur þangað frá Fort William, til Hudson’s Bay verzlunarinnar. Orsakir eldsvoðans eru enn með öllu ókunnar, að öðru leyti en því, að um kl. 11 f. h. gaus elds og reykjarmökkur út úr búðar- kjallara kaupmanns eins, er Cosco nefnist; hvassviðri var all- mikið og flýtti það svo mjög fyr- ir útbreiðslu eldsins, að kl. fjórða part eftir eitt, stóðu að eins eftir tvö hús í aðalstrætum bæjarins. — Slökkviliðinu tókst til allrar hamingju að bjarga jámbraut- arstöðinni. Graham gistihúsið brann til ösku á tæpum 30 mín' útum, og fjöldi fólks, er þar hafði aðsetur, þar á meðal all- margt járnbrautaþjóna, misti því nær allan klæðnað sinn og var slegið upp tjöldum fyrir hina húsviltu menn og bárust þeir þannig fyrir nóttina á eftir með illan aðbúnað. Nú hafa jám- brautarfélögin lagt til eigi all- fáa svefnvagna handa þessum húsvilta lýð. Ekk er þess enn getið að nokkurt manntjón hafi orðið, en sumir áttu all örðugt undankomu. Mr. D. W. Steeper aðstoðar umsjónarmaður C. P. R. járn- brautarfélagsins, var rétt á för- um frá Fort William, er honum bárust tíðindin, lét hann stöðva lestina, og fór með allan sinr. mannafla til Graham, til þess að hjálpa við björgunartilraunirnar Seinustu fregnir frá Graham, segja að bæjarbúar séu yfirleitt í all-góðu skapi, þrátt fyrir hið stórkostlega fjártjón er þeir hafa beðið, og séu undir eins teknir að ráðgera endurbyggingu bæjarins heim til íslands. Sefýrus. Á vorkvöldi síðla eg sveima í svífandi blíðviðris ró, og er þá í dimmunni’ að dreyma um dýrðina handan við sjó. Við æskunnar uppsprettulindir í anda eg svölunar nýt, og liugarins margþreyðu mvndir í minninga speglinum lít. Frá blómunum andar og angar svo ástblítt; en tregandi þrá eg brenn, því mig lifandi langar að lyfta mér sléttunni frá. Og kvöldbjarminn heiðgullinn lúkar, sem liug mínum vilji ’ann ná, og laufið á ‘kvistunum kvikar og hvíslast í golunni á. í austrinu blástjarna blikar sem blaktandi gleymdu-mér-ei, svo bláskær og blækyrr ’ún hikar og bendir að feðranna ey. 1 vestri ’ann liikar og hikar; — eg lield J)ó hann sigri mig ei: í austri hvín blikar og blikar og bendir að feðranna ey. Þá ómar sem angurblíð liarpa frá æskudals lilíðunum þeim, og huganum viðkvæmt, eg varpa með'vængléttum Sefýrus heim. Því Sefýruss blævængir blaka í bláheiðum vornætur geim, með elskhugum vestursins vaka, að varpa þeim sárfegnum heim. Um kvöldgáttir sólar hann svífur með sólkveðju-brosið í hug og kyssandi, hressandi hrífur hvern hrvgðsleginn anda á flug. Þá yngist upp ættjarðar þráin í íslenzku brjóstunum hér: Ó! •— margt er á sveimi um sjáinn, er Sefýrus vestan að ber. Já, þannig til dalanna duldu svo dularfull heimsókn er gjörð; liann svífur með hug vorn á huldu að helgidóm íífs vors á jörð. Hve ljúft ei, ef sár vilja svíða! —Með Sefýrus vænglétta þeim, að mega þá Ivftast og líða með langanir hjarta síns heim í dalskrautið draumfagra, blíða, þars dvöldum vér glaðasta stund við silfurspil syngjandi hlíða, með sólskin í barnglaðri lund. Ef erlendar þrautir oss þreyta á J)ungsóktri frumskóga braut, er huganum hægast að leita ' sér livíldar við ættjarðar skaut; Því fjaðrir ’ans hafið ei heftir: á heiðvæng um ljósvakann blá hann svífur, þótt sitjum vér eftir með söknuð og ættjarðar þrá. * * # Ó, Island, vort ættlandið fríða, vort eigið í hagsæld og þraut, guð komi í blænum þeim blíða að blessa og frjófga þitt skaut. Guð elskunnar blævængjum blaki að blíðhugar-varmanum þeim, er rís nú að bænanna baki og barnið þitt hér sendir heim. Eftirmáli. Þá er eg var a5 leita að rími í botninn á sein- «stu visunni, þaut óskapnaöur nokkur upp í huga mínum, er eg stakk niöur hjá mér eins og me® vinslri hendinni, á meban er eg smellti botninum i með hinni hægri, og svona er liann: Húgværr af liafi heimfús andi, blíðhugs bróðir, blæ guðs líkur, fagur fulltrúi frónskra barna handan hafs, heilhug varpar. Búið liefir brú úr blíðhug nú yfir um hafið, og ekki tafið, hollvinur beztur og lieilhugs gestur. Kjassandi, hressandi, .-r.i kyssandi, blessandi bygðir og bú. cY . Engan skal ugga — alt að hugga — kominn um glugga á kvöldsins skugga, v <; í bljenum blíðum • á bíævæng þýðum, / að kjassa og hressa og kvssa og blessa. Stendur, standberg, stapann, gnapið; fjöru, færi, fley á legi, segl og siglu, sæinn, daginn, ýta úti, arðinn, garðinn, skipið skapið og í skuti hlutinn. Svo lofatSi eg framhaldi síöar “Fyrir ofan fjall”, en — þa’ð er ekki komiS. Jón Ruttólfsson. Eftirfarandi skýrsla sýnir nöfn nokkurra þeirra manna, er mistu eignir sínar og tegund atvlnnu þeirrar, sem þeir stunduðu. Day & Brandon: Byggingar og vörur $7,500, eldsábyrgð $3,500; Hamilton Bros: Harðvörubúð $12,000, eldsábyrgð $5,000; J. J. Jewell: Matvörukaupm. $17,000 eldsábyrgð $5,000; Hudson Bay Company, $65,000, eldsábyrgð ókunn; Graham gistihúsið $16,- 000; eldsáb. $10,000; Cosco, Mat- vörukaupm. $8,Q00, eldsábyrgð $3,000; McCartney «feBurk, gull- stáss kaupm. $2,000; Bank of Montreal $1,600; Louis Foo, gest gjafi $4,500, engin ábyrgð; Sam. Wing, gestgjafi $4,000, eldsá- byrgð $2,000; Craig, gestgjafi $500; Mrs. Hansen’s kvenhatta- búð $500; John Rastus, klæð- skeri $600; Louis Furlane, mat- sali $175; F. Ketteredge, rakari $450; Graham brauðgerðarhús $100; J. Kapnski, klæðskeri $750; Graham Pósthús $1,000. Auk þess eru en ótaldar nokkrar byggingar, sem óvíst er hverjum tilheyrðu. Eins og sjá má af lista þessum þá hefir tjónið orðið all-mikið; en það sem ef til vill er þó til- finnanlegast af öllu, er hið mikla vistatap, sem varð við brunann. útlit hefir verið á því að und- anförnu, að komið gæti til stór- kostlegs verkfalls á meðal járn- brautarþjóna hér í Canada. f dag stendur yfir fundur í Montreal á milli járnbrautarforstjóranna og verkamanna í þeim tilgangi að | revna að koma á sættum. TYRKLAND Ensku blöðin hér í Winnipeg fluttu þá fregn á fimtudaginn þann 4. þ. m., að Tyrkja soldán Mohammed V., hefði látist kl. 7 kveldið áður í höll sinni ! Mikla- garði. MohammedV. var hinn 35. ein- veldishöfðingi í Tyrklandi, kom- inn í beinan karllegg frá Osman, tofnanda veldisins. — Hann kom til ríkis 27. apríl 1909, eftir að bróðir hans Abdul H. hafði hald- j ið honum í varðhaldi í þrjátíu og þrjú ár. — Abdul II. ætlaðist til þess að sonur sinn, prins Burhan Edina tæki við völdunum eft- ir sinn dag, og var hann tal- inn einn hinna bráðgáfuðustu manna allra ættarinnar. En sú fyrirætlan mistókst algerlega, með því að Ung-Tyrkjarnir steyptu Abdul af stóli, en kvöddu bróðir hans, fangann Mohammed Reschad Effendi til soldánstign- ar, og tók hann sér nafnið Moh- ammed V. ísland leitar styrks Breta að því er til kemur vistamálanna. London, 2. júlí. — “ísland hef- ir fundið til all-mikilla örð- ugleika í seinni tíð, að því er snertir skort á ýmsum nauð- synjavörum og hefir það sent hingað nefnd manna, til þess að koma á vöru gagnskiftum á milli íslands og sambandsþjóðanna. Fara íslendingar fram á að fá endurnýjaðan samning um vöru- skifti við Bretland, frá árinu 1916. í sambandi við þessar málaleitanir hafa verið kvaddir til þess að mæta á þessari ráð- stefnu fulltrúar auk Breta, frá ftalíu, Frakklandi og Bandarikj- unum. fsland framleiðir mest- megnis fisk, ull, sauðakjöt og sauðskinn, og þarf því að sjálf- sögðu að fá mikið af vörum sín- um aðflutt. Hér er því einungis um gagnskifti á vörum að ræða, en laust við alla pólitíska þýð- ingu. pjóðverjar hafa fyrir skömmu verið að reyna að þyrla upp því ósannindaryki í Danmörku, að Bretland hafi eytt til þess all- miklu fé, að koma íslendingum til þess að skilja við Dani. — fs. land telst til Danmerkur frá stjórnarfarslegu sjónarmiði, en er þó að mestu sjálfstætt ríki með nokkurn veginn fullkomna heimastjórn”.

x

Lögberg

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.