Lögberg - 26.02.1920, Side 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 26. FEBRÚAR 1920.
Auður er bygður á sparserai
Ef þú þarft að vinna hart fyrir peningum þín-
um, þá láttu peningana vinna hart fyrir þig.
Sparisjóður vor borgar 3 prct. árlega og ervöxt-
unum bætt við höfuðstólinn tvisvar á ári.
THE DOMINION BANK
NOTRE DAME BRANCH,
SELKIRK BRANCH,
W. H. HAMILTON, Manager.
W. E. GORDON, Manager.
MlXT#
^öSON'S ^
companv
Lang frœgasta
TÓBAK í CaNADA
1913 og fanst ekki tíminn lang-
ur. Eg talaði við tvo samferða-
menn mína, Dr Jón heit. Bjarna-
son og séra Stefán Björnsson nú
á Hólmum í Reyðarfirði, þá rit—
stjóri Lögbergs.
Af istað fer lestin, við nálg-
umst Valhöll. Hjálmar hugum-
stóri og hans líkar höfðu skilrík-
in sem sögðu þá velkomna til
ásatrúar Valhallar. En eg hafði
engin til að geta komist í gegnum
Dakota Valhöll, svo óvist er að
mér verði leyft að halda áfram
ferð minni, þó var það gert eftir
að eg hafði hátíðlega lofað að
fara aftur norður til Manitoba
eftir fáar vikur.
porpið Valhöll (Valhalla) var
orðið til þegar eg var fluttur til
Dakota ■ 1882. Bygðist víst fyrst
af Norðmönnum, eins og hið
norræna nafn bæjarins sýnir.
Kornmödunarmyl 1 u var búið að
byggja þar þegar frumbyggjam-
ir í Pembina Coumty voru búnir
að framleiða hveitikom. Mikið
betra mjöl fengu menn frá miilu-
ráðandanum í Valhalla, en Cava-
lier, 'það er að segja, hjá þeim sem
tók við Cavalier myllunni af hon-
um Betchel gamla.
í janúar 1891 var eg á heimleið
frá Valhalla með mjöl, það var
farið að dimma, lítið snjóföl á
jörð, háit yfirferðar með uxa ó-
járnaðá fyrir vagni. Eg þarf að
fara upp brekku skamt frá bæn-
um, maður mætir mér akandi, með
hesta fyrir sleða, hann stanzar
og segir: “Eg er hræddur um að
fixarnir iþínir standi ekki upp
brekkuna, eg ætla að bíða hér og
sjá hvemig þér gengur upp, eða
ef þú vilt að eg taki hestana og
aetji fyrir vagninn þinn strax, og
dragi hann upp brekkuna, þá er
það velkomið.” J?ar sem við mætt-1
ustum var til brekkunnar um það
áttundi 'partur úr mílu. Eg
kva&st þiggja boð • hans að bíða,
°ST sjá hvernig mér gengi, eg
komst upp tafarlaust, veifaði
höfuðfati mínu til mannsins,
Þegar eg var komin upp á brekku-
^rúnina. Hann gerði hið sama,
v'ið kvöddumst á þann hátt.
Mér Ihefði ékki hugsast að
bjóða mánni sem eg hefði mætt á
förnum vegi, þenna greiða, sem
þessi maður bauð að gera mér,
sem sýndi hið kærleiksríka hugar-
far harus gagnvart meÉbræðrum
sínum.
Pembina áin rennur um Val-
halla, fiskur hefir stundum verið
í henni á vorin, og fengum við
aandhæðarbúarnir norðan við
Túnguá í Akrabygð, okkur þar
stundum í soðið. Fimastan mann
sá eg þar að slæða upp fisk, Hans
Hermann Níelsson nú aldurhnig-
inn bóndi í Akrabygð, honum var
líka forðum daga vel lagið að
slæða upp lax á Laxamýri, þegar
hann var þar vinnumaður, hjá
Sigurjóni Jóhannesyn'i.
Járnbraut var framlengd frá
Cavalier til Valhalla 1897, og
þaðan norður til Morden í Mani-
toba, nokkrum árum seinna.
Áfram flutti lestin mig, áleið-
is til Cavalier. Frumbyggjarnir
milli Cavalier og Valhalla voru
flestir franskir kynblendingar,
Louis Riel hafði verið að skoða
þar lönd, þegar hann var flúinn
frá Manitoba til Bandaríkjanna
árið 1870.
pessir frönisku frumbyggjarar,
eignuðust svo fljótt sem þeir gátu
þreskivélar, og þegar við Sand-
hæðabúarnir suður af þeim urð-
um, sem oftast var, útundan "með
að fá þrekskt, sögðum við hverir
við aðra: “Við megum til með að
fara norður fyrir skóg til kyn-
Electric Washing Machine
Er bezta hjálp
húsmóðurinnar
Kaupið eina með 1 2 mánaða afborgun
City Light & Power
54 King Street
sýnt. Fyrst voru þessir menn fá-
ir, en smátt og smátt óx hópur-
inn. Og brátt tók pólitík að bland-
ast saman við málsbaráttuna.
Eigi að eins skyldi færeyskan
vera drottnandi tunga, heldur
skyldu og Færeyingar vera drottn-
andi þjóð í heimalandi sínu. pað
var þó ekki fyr en 1906 að fram kom
í Færeyjum pólitísk flokka-
skifting, óháð hinni dönsku. En
síðan hefir þjóðin greinst í tvent:
sambandsmenn og sjálfstjórnar-
menn.
Stefnuskrá sambandsflokksins
er fljótsögð, alt á að vera eins og
það er. Danskan skal halda for-
réttindum sínum í skólum, kirkj-
um og fyrir rétti, og Færeyingár
urmálinu enn markaður heldur
þröngur bás.
Litlu meiri rétt hefir færeyskan
í kirkjunum. þó er leyfilegt að
flytja ræður á henni við og við,
en i hvert skifti verður að sækja
um leyfi til prófasts áður en það
er gert. í augum margra Fær-
eyinga, einkum gamals fólks, er
það vanhelgun á kirkjunum að
tala þar heimamálið. pví verður
og ekki neitað, að Færeyingar
eru illa undir það búnir að fá
móðurmálið sitt þangað inn að
fullu og öRu. Enn er biblían
ekki þýdd á færeysku í heild sinni.
pað sem lagt hefir verið út er
dreift bdmgF^ð og þangað, meðal
annars í blöðunum. Líka vantar
vera amt í danska ríkinu eins og j sáima að nokkru leyti. í mörg
nú. peir styðja mál sitt með ár hefir færeyskt sálmasafn ver-
þeim rökum, að Færeyingar séu
of fáir til að 'halda uppi sjálf-
stæðu lífi og ráða sér sjálfir.
peir verði að fá styrk hjá ein-
hverri stærri þjóð, og þá er sjálf-
ið í höndum ráðuneytisins danska
en er ekki lögilt enn.
Eins og af þessu má sjá hafa kjör
færeyskrar menningar lengst af
verið lítt glæsileg. En samt
blendinganna, til að biðja þá að
þreskja fyrir okkur,” þeir lika
hjálpuðu oft upp á okkur greyin.
Eg er komin til Cavalier, mér
finst eg vera útlendlngur þar,
fáir eru þar nú sem eg þekki. Jú
eg þekti þó næsta morgun hann
Kelly Adams harðvöru sala, og
hann þekti mig, líka þekkti eg
hann Rasmussen danska, hann
kom á stöðvarpallinn, og ók því
sem eg hafði meðferðis heim til
Björns porvaldssonar, þar gisti
eg um nóttina.
Aldur Cavalier telst frá 1875,
landnám á frjósama svæðinu þar
í kring, byrjar það ár Jón Betc-
hel, maður pýskur að ætt, kemur
sunnan og austan úr ríkjum, sest
þar að og nemur lönd. Hann var
hreinskilinn, hjálpfús og áreið-
anlegur í viðskiftum, lítill vexti
en þrekinn og vel bygður að
kröftum, átti blómlegt bú var sí-
starfandi framkvæmdamaður setti
upp kornmölunarmyllu við
Tunguá, og var fyrir stuttu búin
að byggja sér laglegt ibúðarhús
þegar hann lést, snemma sumars
1898, fæddur 1828. Synir hans
voru 5 einn þeirra drukknaði í
Tuguá stuttu eftir að komið var
til Cavalier, hinir 4 sem enn eru
á lífi heita: Absalon, Leví, Jón,
Cyrus. Cyrus sagði mér að faðir
sinn hefði farið ofan til Pembina
haustið 1875, og hefði sagt þær
fréttir þegar hann kom heim, að
hópur af íceianders, hefði farið
ofan Rauðará, á leið til Keewatin
í Canada. “Af hverju eru þeir
kallaðir ícelanders?” Spurðu syn-
ir hans, er það af því að þeir
stunda ekki aðra atvinnu en saga
og höggva ís?” “ó nei, sagði fað-
ir þeirra, ættland þeirra heitir
íceland, og þeir eru kendir við
það, eins og við erum kendir við
ættland okkar pýskaland.” pá
ekyldu drengir.
Járnbraut er lögð til Cavalier
1890. pá setjast þar að tveir ís-
lenzkir löfræðingar, Daníel Jakob
Laxdal, og Magnús Brynjófsson,
mörgum mun þykja skarö fyrir
skildi í Cavalier, síðan þeir létust,
einkum hvað hinn síðarnefnda
snertir.
Nóttina sem eg var í Cavalier,
milli þess 22 og 23 október, féll
snjór þó lítill væri, margir héldu,
að vetur væri ekki að kma
strax, þó varð það, smám saman
bætti á snjó, og hörkufrost fóru
að koma. 1 lengstu lög reyndu
menn að etja kappi við veturinn,
með því keyra um á bifreiðum
sínum. Vetur þótti köma nógu
snemma 1896, kom þá 29 október,
með svo miklu snjófalli, að valla
var fært að fara um á hestum
og uxum. Bifreiðar voru þá ekki
til. pá var deilt um gullið og
silfrið það haust, og Wi-lliam Mc-
Kinley kosin forseeti, og á kosn-
ingastaðinn urðu menn að koma,
Iþó ilt væri yfirferðar.
Mig fýsti áður en eg færi vest-
ur í bygð frá Cavalier, að sjá
fslendinga sem þar eru: Einar
G. Eiríkssonlyfsala, Andrés
Guðjónsson, systurson Andrésar
Reykdal í Árborg Man., og svo
tvo menn sem vinna á stjórnar-
ráðhúsinu: Jóhann Hannesson
áðurverandi í Pembina, og Guð-
brand Gíslason (son Gísla Jóns-
sonar frá Saurum). Hann flutt-
ist með föðnr sínum , vestur um
haf, til Nýja íslands 1876, vann
um tíma að vegalagningu, í ný-
lendunni bóluvetui)inn. Ymislegt
varð verkamö-nnum þar að gamni,
eftir því sem Brandur sagði mér,
þegar við þektustum fyrir 40
árum. T. d„ eitt svefntjaldið
kölluðu piltar Skinnsál, í því voru
tveir menn eitt kvöid að reyna
hver væri sterkari, með því að: þeirr<a mamna úr frjálslynda
togast á um viðartág, um það flokknmm, -er tók sæti í ráðaneyti
sagt að halda sér við Dani, pví I , þafa Færeyingar síðasta manns-
aldurinn átt því iáni að fagn-a að
eiga marga góða menn, sem bar-
rst hafa fyrir að vekja þjóð sína
og þroska hana í andlegum og
verkl-egum efnum. Hér verður
sumra hinna helztu þeirra getið
lítið eitt:
Friðrik Petersen (1853—1917)
gekk í latínus-kólann í Reykjavik
og varð stúdent þaðan 1875. Á
stúdenstárum sínum orti -hann
gerði Brandur vísu:
“f Skinnsálu aflið reyndu
drengir.
Slitu sundur eina eik,
eg stóð hræddur hjá þeim leik.
Bord-ens árið 1917, en veitti þó
aldrei n-einni sérstakri deild for-
stöðu, var stöðugt settur í hin og
sambandi við þá hafi Færeyingar
verið um margra alda skeið. Blað
samjbandsfl-okksins, Dimmalætt-
ing, hefir að minsta kosti til
skamms tíma ekki þreyst á að
brýna það fyrir Færeyingur að
peir séu danskir, og þjóðerni
þeirra eigi engan rétt á sér.
Markmið sjálfstjómarflokksins
er fyrst ög fremst það,, að veita
færeyskunni fullarn rétt sem
kirkju-, skóla- og réttarmáli. Lög-
þingið skuli fá löggjafarvald um
innlend málefni. Sjálfstjórnar-
nienn neita því ekki, að Færeying-
ar séu en of fáir til að standa ein-
nokkur ættjarðarkvæði, sem eru
einhver hin bestu, sem Færeying-1 ^um ^ greínum
ar eiga til. Meða'l þeirra er|
þjóðsöngur þeirra: Eg oyggjar
veit -sum hava fjöll og gröna líð.
að alveg tijhæfulaust. Föringa-
tíðindi fluttu fyrst og fremst
fregnir, innlendar og útlendar, og
auk þess margar vel ritaðar grein-
ar um ýms efni, sem þá lágu Fær-
eyin-gum á hjarta. Vafalaust
hafa -þau glætt mjög föðurlandsást
og þjóðrækni, en gagnið, sem þau
gerðu, lá þó eigði síst í því, að
þau vöndu Fæeyinga á að lesa
móðurmál sitt.
Effersöe var -skáld gott og hefir
ort ýms lagleg kvæði. Hann 'hefir
og samið nokkra sjónleiki (Sjónar-
leikir 1901), hina fyrstu á fær-
eysku. Peir hafa verið leiknir
hingað og þangað i Færeyjum og
verið vel tekið, þó að ekki -kveði
mikið að þeim.
Rit Effersöes var tekið að gefa
út í minningarútgáfu 1917, og er
það -sagt til fróðleiks þeim íslend-
ingum, sem kynni að langa til að
-eigna-sit þau.
Jóannes Pa,tursson er fæddur
1866 í Kirkjubæ, biskupssetrinu
forna. Amma ihans var dóttir
Nolseyjar-Páls. Jóannes gekk á
un-gum aldri í búnaðarskóla í
Noregi og hefir verið bóndi í
Kirkjubæ síðan 1893. Færeysk-
um landbúnaði .hefir hann gert
mikið -gagn, hafði meðal annars
skóla um hríð á heimili sínu. Frá
fyrsta fari -hefir hann verið höf-
uðsmaður í baráttunni fyrir rétti
færeyskunn-ar og sjálfstæði föð-
urlandsins og jafnan barist þar
sem mest var raunin. Hann lét
fvrst til sín taka með eldheitum
í Föringa-
| tiðindum. * 1901 var hann, kjör-
| inn fólksþingmaður fyrir Fær-
eyjar og endurkosinn 1903 þrátt
ofeimmn að tala við verkstjorann. ara hiuba samsteypustjómarinnar I Sem kenslumáli
á máli sem hann (verkstjórinn), | er látið hefir af embætti. Hinir'
ekki skildi, spurði ihann einu eru þeir, Crerar, Carvell
sinni, “hvort hann ætti ekki að, Mewburn.
höggva í burtu tré stofn sem
þesis-i ráðgjafa embætti, og gegndi ir sér’ ^eir hafa aldrei ætlað,peSs má geta, að lag við hann i f • ákafa mótspyrnu. pað ár
fjármálaráðgjafastöðu um hríð á sér að hrinda dönskunm að ollu , hefir samið íslendingurinn J6n ,r;lf hann út á dönsku rit um fær-
_. . . þinginu 1918. Mr MacLean er brott. í skólunum skuli henni I Jónsson, læknir i Vopnafirði. í , iT,aTir.
* f rjálslynda-1 haldið M „ám.gr.in .g ekki Sáln.nekáld „r Petemen ■«»<
Hann var prestur í Færeyjum Færeyjum, og eina
Blað sjálfstjómarmanna erj profastur efitírlÐOO. Hann toh 1 r4ðig til umbóta sé aukin sjálf-
Tingakrossur. Eins og Dimma- j mikinn þátt í politík,^ átti meðal j stjárn_ Að því leiðir hann svo
lættnig er það mestmegnis ritað annars sæti um hríð i landsþing- rðk> trauð|a verður hrakið.
á dönsku, þvi að meiri hluti al-jinu' d'anska, ■ og var þar í flokk1 j j iggþinginu ráða þeir amfmað-
mennings hefir fram á síðustu ár römmustu hægrimanna. í. lög-1 ur Qg, pr6fastur a],t 0f milclu.
átt hægara með að lesa dönsku en, þinFinu var hann a efn arum Báðir €ru þeir sjaifkjörnir, amt-
færeysku. ,,En neðanmáls <hefir! fmum formaður sambandsflokks- maðurinn meira að segja fastur
formaður; ef jöfn atkvæði eru
báðum megin, sker hann úr. Sýslu-
menn, sem sæti eiga í lögþinginu,
fara oft eftir þvi, sem amtmaður
vill, og sömuleiðis kóngsbændur,
(1857—1916), var af íslenzkum I því að amtmaðurinn er umsjónar-
ættum. Afi hans.Món Guðmundá-! maður konungsjarðanna. Eins er
son, komst í félagsskap við Jör-I um presta og kennara gagnvart
und hundadaga konung, staðfest-i prófasti, sem jafnframt er
var á brautinni.” Úm það orti
Brandur: y
Ensku tala Einar frændi n-áði,
skjótt við Deiv með skýrleg hót.
Skal eg höggva paa denne rod.
Guðbrandur fiuttist til Dakota
1881, og var í Pembina, þar til
h-ann fyrir nokkrum -árum, flutti
upp til Cavalier.
Framhald.
Gústaf Adolf konungur......
pín Ijóð eru fögur með heil-
næmum hreim,
þú hátt gjörðir markið 'þitt
setja,
þín minning er geisli í ment-
uðum heim,
þú imargsærða dýrðl-ega hetja.
Tingakrossur flutt margt fær-
eyskt, -stundum rit, sem eru merki-
leg í færeyskum bókmentum.
Fram á siðustu ár hafa sam-
bandsmenn haft' töglin og hágld-
irnar. Einna merkast af verkum
GJAFIR
■ ‘ til Jóns Bjarnasonar skóla.
Safnað af Vigfúsi Anderson,
Minneota, Minn.:
Rev. G. Guttormsson ..... $3.00
K. S. Askdal ....... .... 3.00
B. Jones .....
i"•
i H. G. John-son ....
|A. R. Johnson ....
I Ernest Johnson....
Indriði John-son ........... 1.00
'3.00
1.00
1.00
2.00
Liggur nú opinn, und lesarans (þeirra var það, að 1912 kom-u þeir
dom | því til leiðar, að inn í bamaskóla-
,þlHnufSbÓk ’ ^ djúpsettum. lóginn færeysku var smeygt grein
P-aðlnsUpm‘etta upp ódauðleg blflj ffnls: f börnin f uli læra j ist síðar í Færeyjum og tók sér
andi blóim iaé ta a donsku svo vel, að þau nafn eftir Effersey við Reykjavík.
úr blóðugu sporunum þínum. 2eti eiK‘ síður skýrt frá því sem i Rasmus Effersöe var á unga aldri
in-s, og var þá orðin svo dansk-
lun-daður, asð hann mæ'lti þar
ekki á færeysku nema með höpp-
um og glöppum.
Ra-smus Ohristoffer Effersöe
R. J. Davíðsson
5.00
5.00
1.00
1.00
Otto Anderson ........
S. A. Anderson .......
Th. W. An-derson .....
G. B. Björnsson .......... 2.00
C. S. Johnson............. 1.00
S. B. Erickson .......
Globe Land Co.........
Stone Sigurdson ...’. ....
ij. O. Guðmundsson.....
Jónas Olafsson ........
Mrs. J. Olafsson.......... 1.00
Ein-ar Sigurðsson......... 1.00
Mrs. Albert Johnson ....
j Mrs John Hallgrímsson
Mrs. J. M Strand .....
Steve Bjarnason ......
Mrs. Fr. Guðmundsson
Mrs. S. M. S. Askdal ....
Fœreyisk þjóðernis-
barátta.
þau hafa numið, á dönsku en fær- 1 í útlöndum og lagði stund á bú-
eysku. Nú kunna færeysk börn j fræði. Eftir að hann kom heim,
ekki miklu meira i dönsku, þegar I varð hann búnaðarráðanautur í
þau koma í skóla, sjö ára gömul,
en jafnaldrar þeirra á íslandi,
pvi er mæít svo um, að kenUarinn
tnegi gera ungu börnunum haíg-
V. ara fyrir með því að tala við þau
Pegar samgöngur við útlönd fmreyshui en þegar eldri börn
| eiga í hlut skuh kenslan fara
á dönsku. Áður hafði
urðu tíðari og lífskjör manna
breyttust, hlaut svo að fara, að
hin forna menning Færeyinga
þokaði úr sæti fyrir útlendum sið-
um og erlendri m-enningu.
fram
\ kenslumálið í barnaskólunum
nær því eingöngu verið færeyska.
Til þess að bæta dálítið úr, var
Færeyjum, og hélt því
langa hríð. En jafnframt lagði
hann stund á ritstörf, var um tíma
ritstjóri Dimmalætting og bind-
indisblaðsins Dúgvan. Hann
gekkst fyrir því 1889, að stofnað
var félag til að verja færeyskt
mál og siðu og styðja framfarir
fræðslumála-stjóri. Amtm-aður og
prófastur hafa þyí miklu meiri
ráð en hverjir tveir menn aðrir í
lögþinginu.
Staðhættir eru sva gagnólikir í
Ðanmörku og Færeyjum, að sam-
starfi j eiginleg löggjöf er óhugsandi um
fjöimörg efni, t. d. landbúnaðar-
mál og vegamál.
Lög, sem gilda eiga fyrir Fær-
eyjar einar, eru aldrei samþykt
nema í samráði við lögþingið. En
nú gilda öll dö-msk lög, sem koma
frá ríkisdeginum, líka fyrir Fær-
5.00 j Kvöldseturnar hurfu úr sögunni,
Færeyinga í öllum greinum. eyjar, nema «kýrt sé tekið fram
Nafn þess var Föringafelag. pað
gaf út fyrsta blaðið, sem ritað var
þó ákveðið um leið, að börnin á færeysku, Föringatíðindi; þau
1.00 0g í stað hringdansin-H kom að skyldu læra að lesa íæreysku, enjkomu út í 11 -ár (1890—1901) og
1-50 nokkru leyti hinn venjulegi út-ifæreysk réttritun var ekki gerð|Var Effersöe len-gst af ritstjóri
^00 lendi dans, enskan dans kalla Fær-1 að skyldunámsgrein. pað er þó, þeirra og formaður félagsins.
eyingjar hann. Gamli dansinn sennDegt að hun verði það áður, Vin-sælt v-erk var það ekki, því að
! rfn hefir þó haldist jafnframt hinum,! en lan^ um líður- Samt er vafa'l frá fyrsta fari voru bornar >ær
j 00 en samt hefir kvæðakunnáttu samt hvort allir kennarar verða sakir á Föringafélag, að það væri
1*00 manna hrakað mjög hjá því, s-em!færir um að taka há grein að sér stofnað fil fjandskapar við Dani
1.00 áður var.
1.00! Hjá þessu varð ekki komist.
því að í kenharaskólanum er móð-^og danska mening, en var auðvit-
að svo sé eigi. pau lög er ekki
siður að leggja fyrir lö-gþingið,
heldur verða færeysku ríkisþing-
mennirnir einir að skera úr, hvort
rétt sé að þau nái líka til Færeyja
eða eigi. Ríkisdagurinn hefir að
jafnaði ekkert vit á færeyskum
málum og fer því eftir því, sem
þeir gefa ráð til. pegar svo
stendur á, eru þessir tveir menn
þv-í svo að segja einvaldir um fær-
eyska löggjöf. (Meira.)
Mrs. A. W. Johnson .... 1.00
S. Thorsteinsson . .... 1.00
Mrs. Th. Stone .... 1.00
Mrs. Th. Thorsteins-sön .... 1.00
Guðjón Johnson .... 1.00
O. S. Anderson .... 1.00
John Williamson .... 2.00
S. Högnason .... 1.00
Ásgr. W-estdal .... 1.00
S J. Hoff .... 1.00
P. S. Jöku-11 .... 1.00
John Ousman . .... 1.00
Steve Johnson . .... 1.00
P. P. Jökull .... 1.00
P. S. Anderson
Haraldur Askdal . .... 1.00
Eiríkur Magnús-son
Ern-es t Magnússon .... 1.00
Paul Sigurösson .... 1.00
S. J. Siv-erlíson .... 1.00
V. Anderson . .... 2.00
Einar Sigurðsson .... 1.00
Miiss Anna Anderson .. .... 1.00
Hinrik Guðmundsson .... .... 2.00
John Ric-hards .... 1.00
Herbert Anderson .. .... 1.00
Joseph Johnson .... 1.00
Peter Guðmundis-son .... 1.00
F. C. Zeuthen
Peter Magnússon .... 1.00
Stone R. Johnsom .... 2.00
Carl A. Strand .... 1.00
J. A. Johnson .... 2.00!
John Rafnson .... 1.00
John A. Westdal .... 1.00,
Mrs. Helga Josephson.... .... 5.00
Kvenfél. St. Páls safn. .... 25.00
— Samtal-s $115,50
Frá Hel-ga magra fél. þóknun
fyrir hús-lán $10.00. S. W. Melsted féh.
Smá saxast á limina hans Björns
míns
En hefir Samsteypustjórnin ‘í
"'M.awa týnt ráðgjafa úr lestinni.
tmeð því að Hon A. K. MacLean
hefir sagt af sér. Hann var einn
nein önnur þjóð nú á tímum hald-
ið áfram að lifa miðalda lífi sínu,
án þess að hirða um umheiminn.
Ógæfan var sú, að þá vantaði
menn, sem gengist fyrir því, að
sníða hina erlendu m-enning eftir
innlendum háttum. Og það var
ekki heldur við öðru að búast.
Mentamennirnir, sem það starf
lá fyrst og fremst á herðum, voru
meira eðaa minna danskir og litu
niður á það, sem færeyskt var.
pví fyr sem ^Færeyingar yrðu
danskir, því betur. En alþýða öll
var sinnulaus og lét höfðingjana
ráða.
petta sóst meðal annars glögt
í skólaskipuninni:
í pórshöfn vár stofnaður gagn-
fræðaskóli 1861; hann hefir ávalt
verið -aldanskur, en nemendur
hafá þó -sjálfir haft Ieyfi til að
velja á milli nokkurrar kenslu í
færeysku og sænsku! Kennara-
skóli var s^ttur á stofn 1870;
og á þann hátt komu-s-t brátt á
skólar um alt Iand. pað sem kent
var, var lítið annað en danska og
kristin fræði; færeysku lærðu
ir um að leiðbeina í henni, eins
og von var.
En um iþetta leyti tók loks þjóð-
ernistilfinning Færeyinga að
vakna. Ungir menn, sem gengið
höfðu í danska lýðháskóla, áttu
sinn þátt í þvf. Færeyskir
mentamenn í Kaupmannahöfn
ortu harðorð ljóð um það rang-
læti, sem móðurmáli þeirra var
iiniHiini
I B
IIIIIHlilHI!l!l
nniHiii'ii
li":K:,K':m
rnBiiifliiiiiHi:!
llltlBHIIBII!
Látið rétta maskínu draga réttan pióg
Athu?ið niðurstöðuna, sem plœgina-
sérfrœðingar hafa komist að.
Við Tractor - Plæginga - Samkepnina í
Dublin, Northumberland og Lincoln á Bret-
Handi hinu mikla árið 1919, hlaut COCKSHUTT
hæstu verðlaun.
Á plægingarsamkepninni í nánd við Otta wa, Ontario, árið 1919, kom það í ljós, að 79%
af öllum Tractors úrógu Cockshutt-plóga, en í samskonar kepni við Chatham, Ont., drógu 19
af 27 Tractors í alt, hina óviðjafnanlegu Cockshu-tt plóga.
Cockshutt Light Tractor ristir nákvæml jga jafn-djúpt, hvort heldur um er að ræða
gljúpan eða harðan jarðveg. Hann situr aldrei fastur, hvernig sem jarðv-egurinn er — og
þess vegna afkastar plægingamaðurinn langtu-n meira verki með honum, en m-eö nokkurri ann-
ari tegund. Slíkir plógar eru einnig mjög auðyeldir í meðförum og endast afbiragðsvel.
pað eru til Cockshutt Plógar, sem eiga við hvern
einasta Tractor. Finnið Cockshutt umboðsmanninn að máli.
Cockshutt Plow Company, Ltd.
|
I
■
B
I
|
B
■
I
■
B
B
■
I
WINNIPEG
REGINA
SASKATOON
CALGARY
EDMONTON
■BIU
iiiiiBiniBiin
iiaiiiiBiiiii
lí!!!B!lliflHi!BIIMnilBII!IBIIIIBiBIIIH!II>BI!IIB!íilfl!IIIBIH
IIIIIBIIIIBIHIBIlllBPia