Lögberg - 14.04.1921, Blaðsíða 3

p
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 14. APRIL 1921
Bls.3
Nelly
frá SKorne Mills.
Eftir Charles Garvice.
Koma hennar vakti mikla eftirtekt og
nndrun.
Greifainnunni varð svo bylt við, að henni
lá við að hljóða, en hón áttaði sig brátt, gekk
& móti Luce með framrétta hendi.
“Mér þykir leitt að eg kem svona seint,”
sagði Luce.
“En dagverðurinn —” stamaði greifinn-
an. —
“Eg fékk dálítið upp í herbergið mitt,”
sagði Luce.
Hún leit í kringum sig. Drake stóð við
píanóið og var svipþungur. Þtví var hón ekki
farin? Hvað vildi hón?
Hann gekk á móti Luce, sem brosti alóð-
lega til hans.
“Hvernig líður yður lávarður Angleford?”
spurði hón “Mér þykir vænt um að eg gat
komist hingað í kvöld — en eg trufla hljóðfæra-
sönginn.”
» Hón gekk til hertogainnunnar og settist
hjá henni, bei á móti Nelly og píanóinu, veif-
aði svo iblævængnum sínum til merkis um
þögn, og Falconer fór að leika.
Nelly fann Luce horfa á sig, og hjarta
hennar sló hart, en svo huggaði hón sig brátt
við það, að Drake elskaði sig en ekki hana.
Þegar söngurinn hætti og samsinnisópinj
gekk lafði Luce til Drake.
“Viljið þér gjöra svo vel og kynna mig
ungfró Lorton. Mig langar til að tala við
hana. ” ,
Hón brosti svo vingjamlega að jafnvel
Drake lét tæla sig. “Hón ætlar að gleyma
liðna tímanum,” hugsaði hann, “og hagar sér
betur en eg get ætlað henni.”
Hann varð glaður og gekk til Nelly, sem
var staðin upp. Hón ieit á Drake og lafði
Luce eins rólega og hón gat, og Drake kynti þær
með fáum orðum kæralaus.
Luoe rétti Nelly hendina með bliðu brosi.
“Mér þykir vænt um að kynnast yður ung-
fró Lorton,” sagði hón. “Eg hefi heyrt
svo margt um yður, og þér-.að líkindiím um
mig, því lávarður Angleford og eg, erum gaml-
ir vinir. Eigum við ekki að setjast einhver-
staðar og tala saman?”
Nelly og Drake voru bæði í vandræðum, og
vissu ekki hvað þau áttu að gera.
“Við skulum fara og setjast á legubekk-
inn þarna sagði Luce og benti á hóp kvenn-
manna.
Þegar Nelly fór með henni, leit hón á Drake
eins og hón vildi segja: “Verð eg að fara
með henni?”
Drake kinkaði samþykkjandi.
Greifimnan gekk til Drake og spurði:
“Hvað á þetta að þýða? Því er hón ekki
farin og hvers vegna er hón svo vingjarnleg
við Nell?”
Drake yfti öxlum.
“Eg veit það ekki”, svaraði hann.
“Já, eg vildi að hón væri farin”, sagði
greifinnan.
“Já, það vildi eg líka”, sagði hann.
“Hón er svo grunsamlega róleg og ánægð,”
sagði greifinnan.
Drake yfti öxlum. »
“Það er hón, en það gerir ekkert, Nelly
veit alt.”
“Eg vona það,” ságði greifinnan, “en þó
mótt ekki yfirgefa hana.”
Hann kinkaði og gekk þangað sem Nelly og
Luce sát.u.
“Eg var að segja ungfró Lorton, að mér
líka svo vel rómantiskar trólofanir,” sagði
Luce við Drake. “Eftir á að hyggja, ungt’ró \
Lorton, þér þekkið Archie Valbrooke?”
Nelly roðnaði við að heyra þetta nafn.
Lafði Luce leit á hana með uppgerðar
undrun, en sagði svo lágt:
“Þér hafið auðvitað sagt lávarði Angle-
ford það? Slíkt er ávalt réttast.”
Nelly fölnaði, og efi, og kvíði sást í aug-
um hennar.
Drake leit á þær á víxl.
“Hvað átti Nelly að hafa sagt mér, Luce?”
spurði hann. /
Lafði Luce þagði efandi.
“Ilafið þér sagt honum það,” spurði hón
Nelly aftur.
Nelly skildi nó gildruna, sem Luce lagði
fyrir Ihana, og vissi að hón ætlaði að kæra sig
í áheyrn allra hér.
Fyrst iðraðist hón eftir, að hafa ekki sagt
Drake þetta, en svo afréð hón að koma engu 1
uPp um vinkonu sína, ekki einu sinni til að
frelsa lífsgæfu sína og Drakes.
‘\Eg hefi ekki sagt honum það,” sagði hón
higt en fast.
Lafði Luce eit á vörina.
. “ó> — mér þykir leitt að eg mintist á
þetta,” sagði hón afsakandi. “Fyrirgefið
mer, nugfró Lorton.”
\Nó varð grafarþögn í salnum.
Oreifinnan sá að það var nauðsynlegt
' eg°a Nelly, að fá að heyra ailt um þetta í nær-
veru fjöldans. Hón gekk til Luce með fyrir-
litnmgarbrosi og sagði:
ó nei, lafði Luce, þér sleppið ekki svona
auðveldlega; hvaða saga er það,' sem ungfró
Nelly og Sir Arcihe eru riðin við?”
, “Afsakið, lafði Angleford,” sagði hón.
. hefi ruglað um of og beðið um fyrirgefn-
ing) og nó hefi eg ekki meira að segja.”
Hvin ætlaði að ganga fram hjá Drake, sem
sá háðslegt bros á vörum hennar og stöðvaði
hana.
“Við viljum fá að heyra söguna, lafði
Luce. Viljið þér gera svo vel að segja okkur
hana.
Hón beit á vörina, eins og hón vissi ekki
hvað hón ætti að gera.
“1 öllu falli ekki hérna,” sagði hón og leit
í kring um sig á þögla mannhópixn.
Þeir sem næst sátu stóðu upp, en Drake
benti þeim að vera kyrrum.
“Þið megið ekki missa tækifærið til að
hevra þessa áhugaverðu sögu,” sagði hann
með fyrirlitningar brosi. “Viljið þér gera
svo vel að byrja, lafði Luce?”
Hón leit af honum á Nelly.
“Hivað á eg að gera?” sagði hón. Ung-
fró Lorton, biðjið þér lávarð Angleford að
heimta ekki meira.”
“Talið þér — segið frá öllu,” sagði Nelly.
Lafði Luce sýndist enn efandi. Loks
sagði hón með feimnum hlátri:
“Ó það er ekki svo þýðingarmikið — þér
verðið máske fyrir vonbrigðum. Og máske er
þetta ekki satt.”
Þó hón væri viss um að þetta væri satt, var
hón samt föl.
“Allir vita hvernig Sir Archie er,” byrj-
aði bón. “Hann er hinn stærsti Don Juan og
hættulegasti maðurinn í landinu. Allir hafa
heyrt sögurnar um sigurvinningar hans —
sumar eru sannar, sumar máske ekki, og eg
efast ekki um að ungfró Lorton muni segja okk-
ur, að frásögnin um, að hón ætlaði að flýja
með honum einn morgun, en var hindruð frá
því á síðasta augnabliki af lávarði. Wolfer, sé
ósönn. Það er sagt að hón hafi ekki vitað,
að Archie var giftur maður, fyr en lávarður
Wolfer sagði henni það á sama augnabliki og,
hón ætlaði að fara með Sir Archie. Nó —
þetta er sagan, og eg vona að ungfró Lorton sé
mér þakklát fyrir það, að eg hefi gefið henni
tækifæri til að segja: “Þetta er ekki satt”!”
Hón kinkaði til Nelly og hló lágt. Marg-
ir aðrir hlóu líka, sem tróðu ekki sögunni.
Drake hló ekki, því hann var reiður við
Luce fyrir ónærgætni hennar og ilsku. Nelly
sat kyr þegjandi, svo Drake gekk til hennar
og sagði:
“Gerðu svo vel, Nell, að gleðja lafði Luce
með því, að bón hafi skemt okkur með sögu,
sem ekki er söpn.”
Hón leit á hann með sorgþrungnum svip
og sagði:
“Þetta er satt!” hón talaði lágt, en allir
heyrðu það.
Allir horfðu hissa og utan við sig á Nell.
Drake lagði ihendi sína á öxl hennar allþungt og
stundi. Lafði Angleford æpti allhátt:
“Nell”!
Nelly stóð upp og leit á hana sorgbitin, en
með ákveðnum svip í augum sínum.
“Það, sem lafði Luce hefir sagt, er satt”,
sagði hón. “Eg ætla að fara —”
Drake var á sama augnabliki við hlið henn-
ar og sagði: “Nei, þó ferð*ekki —”
Hann leit á lafði Luce, og það var ekki
nauðsynlegt að enda setninguna.
“Ungfró Lorton getur auðvitað skýrt frá
öllu á fullnægjandi hátt,” sagði Luce. “Mér*
þykir leitt að eg er orsök —saklaus orsök — til
jafn óþægilegs viðburðar. En þér þvinguðuð
mig til að tala. Og við vitum nó öll, að þó
ungfró Lorton kannist við þetta litla hugsun-
arleysi, þá mun hón vissulega geta skýrt frá
þessu á fullnægjandi hátt. Enginn mun eitt
augnablik tróa því, að það hafi verið alvara
hennar að flýja með Sir Archie.”
Meðan hiin talaði, ihöfðu nokkrir af gest-
unum nálgast dyraar. Það' hyggilegasta sem
þeir gátu gert undir kringumstæðunum.
Falconer og Dick gengu til Nelly.
“Leyfið mér að fara heim með systur mína
lávarður Angleford,” sagði Dick hátt og ákaf-
ur, og Falcpner tók hendi hennar meðan augu
hans skutu eldingum.
Nelly ællaði að losa handlegg sinn frá
Drakes, en hann tók um mitti hennar og hélt
henni kyrri með blíðu valdi.
“Eg bið alla að vera kyrra”, sagði hann.
“Eg býst við að allir ihafi heyrt ásakanina, sem
lafði Luce gerði minni tilvonandi konu. Af
ástæðum, sem snerta hana og mig, áleit hón
ekki viðeigandi að neita sannleika þessarar á-
sökunar. Ef við eigum nokkra vini hér —”
Áður en hann gat endað setninguna, voru
dyrnar opnaðar og lávarður og lafði Wolfer
komu inn. Lafði Wolfer var föl og óróleg, en
maður hennar alvarlegur og svipharður.
“Ef við eigum nokkra vini hér, þá vil eg
biðja ungfró Lorton að skýra þetta fyrir þeim,”
sagði Drake.
Lafði Wolfer gekk til Nelly, tók hendi henn-
ar og dró hana að sér, eins og hún vildi verja
hana ög vernda.
Með lágu hljóði hné höfuð Nellys á öxl
hennar. Lafði Wólfer leit í kringum sig all-
djarflega.
“Eg skal skýra þetta sagði hón. Það
var ekki hón, sem ætlaði að flýja með Sir Arc-
hie. Það var eg!”
“Ó nei, nei, — þú mátt ekki!” stundi Nelly
upp.
Allir hlustuðu steinþegjandi.
“Það var eg,” endurtók lafði Wolfer.
“Þér!” sagði lafði Luce. “Þá hefir
Burden —”
“Burden hefir logið,” sagði lafði Wolfer!
“Eg ætla að segja þetta öllum; eg skulda það
þessari góðu, eðallyndu stólku, sem fórnaði
sér fyrir mig. í morgun heyrði eg fyrst hjá
manni mínum, að hón hafði fundið seðil, sem
Sir Archie hafði skrifað mér, þar sem hann
biður mig að verða sér samferða frá landinu.
Hann hafði lagt hann á blómaker í viðtalsstof-
unni minni. Bæði maður minn og Nelly lásu
seðilinn, án þess að vita að þau hefðu bæði
lesið hann. Eg sá hann aldrei; en þessi góða
stólka mætti Sir Archie í lestrarherberginu
fyrir mig. Hón vildi frelsa mig. Eg veit
eins vel, og eg hefði sjálf verið til staðar, hvern-
ig hón grátbændi og barðist fyrir heiðri mínum.
Meðan þau voru þar, kom maður minn þeim ó-
vart til staðar. Bréfið var ekki áritað til mín,
og hann hélt að það væri til Nelly. Hón lét
hann halda þessari skoðun, og til að frelsa mig,
yfirgaf hón hósið með eyðilagt mannorð, að
minsta kosti að hans áliti. Þangað til í morg-
un, hefir hann ekki minst á þetta við nokkra
manneskju. Eg er líka viss um að Archie,
sem fór burtu iðrandi, hefir líka þagað. Það
var ætlað kvennmanni að varna því höggi, sem
beint var að saklausrar og hjálparvana heiðri
og gæfu ungrar stólku — stxílku, sem er sVo
eðallynd, að ,hón vildi heldur fórna gæfu sinni
og heiðri, en að koma upp um þá vinkonu, sem
hón elskar. Dæmið á milli okkar tveggja —
okkar þriggja, ef þið viljið.”
Allir hrópuðu hórra háum rómi, en kven-
fólkið sat með tár í augum, og Nelly snöktaði
við brjóst vinkonu sinnar.
Að eins lafði Luce þagði, loks sagði hón
háðslega:
“Þetta er rómantisk saga, alveg fullnægj-
andi!”
Þegar lafði Angloford heyrði rödd hennar,
logaði reiðin í henni. Hón gekk til dyranna
og kallað til þjóns sem kom hlaupandi á móti
henni.
“Yiljið þér sjá um að lafði Lucille Turf-
leigh fái vagn.”
Lafði Luccille yfti öxlum og gekk hægt til
dyranna; allir viku ór vegi hennar eins og hón
v*æri eiturnaðra.
Nelly heyrði ekki reiðiorðin, sem eltu lafði
Luce, né heillaóskirnar, sem rigndu yfir hana
sjálfa.
Alt sem hón heyrði var rödd Drakes, þeg-
ar hann sagði: “Nell, elskan mín, mín eigin
Nell,” og hann tók utan um hana og lagði höf-
uð hennar við brjóst sitt.
40. Kapítuli.
Allir, sem eru svo hepnir að fá heimboð
hjá lávarði og lafði Angleford að sumri til eða
hausti að Anglemere, mega óska sjálfum sér
til hamingju. En þeir, sem fá 14 daga heim-
boð að skrauthósinu, sem hann hefir látið
Kyggja að Shorae Mills, ganga um kring eins
mikillátir, og þeir hafi unnið stóia hlutinn í
lífsins hlutaveltu. Því það eru að eins beztu
og tryggustu vinirair, sem boðnir eru til Shorne
Mills.i
Hósið er ekki mjög stórt, og þar eru eng-
ir þjónar að undanskildum hestasveinum; þar
er lítið skraut og tilgerð. Mest af tímanum
verið óti í sjávar og heiðarloftinu saman-
blönduðu, þar sem hversdags lífsins sorgir og
kvíði eiga ekki heima.
1 “Tihe Cottage,” sem hósið er kallað eftir
fyrverandi heimili Nellys, leiðist engum. Þar
eru hestar til að ríða, þar geta menn farið
skemtigöngur yfir lyngþöktu hæðaraar, siglt
um fjörðinn eða róið, og þar ómar altaf glað-
legur hlátur, óti eða inni í húsinu — einkum
þegar bróðir lafðinnar, hr. Dick Lorton er. þar
óti. Hann og Falconer, hinn nafnkunni hljóm-
fræðingur, eru þar altaf á meðan fjölskyldan
er þar. Greifinnan er þar líka stöðugur gest-
ur, hún og Nelly, geta ekki skilið, því þó hón
gæti máske skilið við Nelly, er henni ómögulegt
að yfirgefa litla soninn hennar, sem eins oft
hvílir í faðmi hennar og móður sinnar.
Wolfers hjónin koma þangað líka á hverju
áii, og öllum þykir jafn vænt um Shorne Mills
og um Nelly og Drake, þó þetta séu ótvaldir
perluvinir þeirra. Nelly er mjög hreykin
yfir Anglemere og öðrum jarðeignum, sem
maður hennar hafði erft; en í huga sínum elsk-
ar hón mest fiskiverið, þar sem hón sá Drake
fyrst og elskaði hann, sem Drake Veraon.
Eitt jólakvöld gat maður séð þau ganga
ofan mjóu og bröttu götuna niður á hafnar-
kambinn.
Það var bjart sólskin og skýin breiddu rauða
blæju á bakkana hins vegar við ihæðina, og hæg-
u:* vindur leið yfir víkina, fiskibátarnir liðu
eins og hvítir máfar yfir glampandi sjóinn;
hljómur kúabjallanna blandaðist saman við
skræki spörfuglanna. Sjóúlfurinn lá við akk-
eri á víkinni, tilbúinn að sigla eftir einnar mín-
ótu aðvörun. En Drake gaf honum enga
bending, þegar hann og Nelly komu að víkinni;
því þó þau ætluðu sér að sigla, vildu þau ekki
nota þetta skrautlega skip.
Við bryggjuna flaut gamall bátur, með
nafninu Annie Laurie málað á afturstafninn,
og Brovnie hefir dregið upp seglin og bíður
brosandi eftir sinni kæru “Ungfró Nelly,” til
þess að hjálpa henni ót í bátinn. Eins og
fyrrum, lagði Nelly hendur sínar á axlir hans,
hoppaði upp í bátinn og tók stýrissveifina.
Drake spenti seglin og bóturinn rann af stað
um sjóinn.
Drake lítur eftir vindinum eins og gamall
sjómaður og leit til Nelly; hón sagði ekkert,
en ihón skildi hann, og sigldi Annie Laurip til
hliðarvíkurinnar, þar sem litli hellirinn var
undir klettasnösinni. Þessa leið fara þau
næstum altaf, því það var hér sem Drake Ver-
non bað Nelly að verða kona sín, og fékk JÁ
hennar. Þenna blett heimsækja þau alt af
einsömul, því hann er svo indæll.
En þegar þau nálgast plássið þenna dag,
æpti Drake af undrun.
“Sko, Nell, þarna er annar bátur!” sagði
hann.
“Er það mögulegt?” sagði hún með von-
brigða hreim.
.. !• v timbur, fialviður af öllum
INyjar vorubirgcfir tegumium, geirettur og au-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
--------------- Limft.d--------------
HENRY AVE. EAST - WINNIPEG
ISLENDINGAR—piltar og stúlkur óskast til að læra
rakaraiðn á HEMPHILL BARBER COLLEGE. Eftirspurn
mikil bæði í Canada og Bandaríkjunum. Hátt kaup, frá $25
til $50 um vikuna. Námið tekur aðeins átta vikna tíma. Vér
ábyrgjumst hverjum fullnuma stöðuga atvinnu. Rakara
vantar nó í mörgum bæjum og borgum. Skrifið eftir ókeypis
Catalogue, er sýnir yður hve auðvelt er að læra rakaraiðnina
og stofna iðn fyrir eigin reikning með mánaðarborgunum.
HEMPHILL BARBER COLLEGE
220 Pacific Avenue • Winnipeg, Man.
Útibó í Regina, Saskatoon, Edmonton og Calgary. petta er af-
bragðs tækifæri fyrir íslenzka pilta og stúlkur.
Allar j Allar
tegundir af tegundir af
KOLUM
EMPIRE COAL COMPANY Ltd.
Tals-N. 6357-6358 Electric Railway Bldg.
EF YÐUR VANTAR 17* T
í DAG— IV ■ J
PANTIÐ HJÁ
D. D. WOOD & SONS, Ltd.
Phones: N 7641 — N 7642 — N 7308
Skrifstofa og Yard á þorni Ross og Arlington
Vér höfum að eins beztu tegundir /
SCRANTON HARD COAL —Hin beztu harðkol
....Egg, Stove, Nut og Pea.
SAUNDERS CREEK — Stór og smá beztu
Canadisk Kol.
DRU^HELLER (Atlas)—Stór og smá, beztu
tegundir úr því plássi.
STEAM KOAL — að eins þau beztu, — Ef
þér eruð í efa þá sjáið oss og sannfærist.
Eftirspurn eftir æfðum mönnum.
Menn, sem vita. Menn, sem framkvæma. Aldrei áður hefir
verið slík eftirspurn eftir sérfræðingum.
Aðferðir vorar eru Práctical Shop Methods að eins, og spara
Ihinn langa tíma, sem oft gengur ekki í annað en lítilsverðan
undirbúning; fajá oss læra menn svo fljótt, að þeir fá sama sem
undir eins gott kaup. Vér kennum yður að eims praktiskar að-
ferðir, svo þér getið byrjað fyrir yðar eigin reikning nær sem er.
Merkið X við reitinn framan við iþá iðngreinina, sem þér eruð
bezt fallinn fyrir og munum vér þá senda yður skrá vora og
lýsingu á skólan^im.
Vér bjóðum yður að koma og skoða
GARBUTT MOTOR SCHOOL, LIMITED
Room 3, Calgary — Alberta
Motor Medhanics | | Tractor Medhanics
I----1
Oxy Welding | | Vulcanizing
I----1
Battery | | Car Owners
I----1
Ignition, Starting and Lighting
Regular Course | j Short Course
.1 I----1
Því dvöl þeiri*a á þessum stað, er hrenni
dýrmætast af öllu.
■“Já,” sagði hann. “Og þar sitja tvær
porsónur á trjábolnum okikar.”
Nelly borfði þangað áköf, svo roðnaði bún
og hló lágt.
“Drake — það er Diek og Letty Angel!”
sagði hún hvíslandi, eins og þau gætu heyrt tii
henrar. ^
En hún þurfti ekki að hræða3t, ungu per-
sónnrnar, sem þarna sátu, höfðu hvorki augu
eða eyru fyrir aðra en sig sjálf. Andlit nngn
stólkunnar var blóðrautt og hún sat niðurlút,
en andlit Dicks snéri að henni. Hann hélt
hendi hennar í sinni og bað um ást hennar,
_eins ákafur og hlýlega og Drake Vernon nokk-
ui bað um ást vissrar Nelly Lorton.
Nelly og Drake litu hvort á annað.
“Það erum við aftur, kæra Nell,” sagði
hann blíður. “Við skulum snóa við og trnfla
þau ekki. Gnð blessi þau, og geri þau eins
gæfurík og okknr.”
“Amen!” hvíslaði Nelly með tár í augnm.
ENDIR.
I