Lögberg - 30.03.1922, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 30. MARZ. 1922.
ttla. 7
Gigt
Mrs. Ken-
nedy algerlega
rekin á flótta.
Magaveikin lét einni..g undan
Tanlac, og Vancöuver kona seg-
ist vera alt önnur manneskja.
“Tanlac hefir reynst mér sann-
arleg hjálparhella og eg vildi
geta frætt alt fólk um gildi þess”,
sagði Mrs. J. Kennedy, 668 Hast-
ins Str. East. Vancouver, B. C.
HeiLsu minni hafði farið hnign-
andi jafnt og þétt og í sannleika
sagt, var eg farin að örvænta
um bata. Matarlystin var
sama og engin og ,það litla sem eg
neytti, sýndist ekki að gera mér
minstu vitund gott, heldurt jafn-
vel hið gagnstæða. “Eg átti
einnig við gigt að stríða og fékk
oft og einatt vart sofið um nætur
fyrir stingjum.
“Mér fór undir eins talsvert
að batna, þegar eftir fyrstu inn-
tökuna, og eftir að hafa notað
meðal þetta dálítinn tíma, var eg
orðin í raun og veru alt önnur
manneskja. Nú hefi eg hina
beztu matarlyst, sef vært á hverri
einustu nóttu og kenni ekki gigt-
ar. pað er blátt áfram dá-
samflegt hvernig Tanlac hefir
bygt mig upp. Og því verður
eigi með orðum lýist, hve mikill-
ar ánægju það fær mér, að geta
skýrt almenningi frá því, hver fá-
dæma lækniskraftur fylgir meðali
þessu.”
Tanlac er selt í flöskum og fæst
1 Ligget’s Drug Store, Winnipeg.
Pað fæst einnig hjá lyfsölum út
um land; hjá The Vopni Sigurð-
son, Limited, Riverton, Manitoba,
og The Lundar Trading Compa-
ny, Lnndar, Manitoba.-------
að minsta kosti geðjast vel að
hér í L. A., eitt af því er lands-
lagið, mikið af bænum er á hæð-
óttu landi á grasi grónum hæð-
um, mismunandi háum og frjóv-
um og fallegum dældum. Sum-
ar hæðirnar eru mjög háar, svo að
víða þarf að grafa í gegnum þær
fyrir greiða umferð. í mið-
parti bæjarins þó að einis, í ytri
pörtum hans, eyu víða brattar
götur og víða lagðar að eins viss-
ar leiðir til umferðar, þetta skift-
ir bænum að nokkru leyti upp í
hverfi eða parta hvorn út af fyr-
ir sig, með fárra mínúta ferð á
strætisvögnum. pett gerir
‘hvern part út af fyrir sig heimil-
islegri fyrir þá sem þar búa,
þeim finst að þeir eigi þar heima
að eins, en vita lítið og kæra sig
lítið um aðra parta bæjarins. Ann-
að sem er einkennilegt hér, og
jafnframt geðþekt, er að nálega
alstaðar í bænum eru háar hæðir
sem hægt er að isjá af yfir mest
alla aðra parta hans og jafnvel
yfir marga aðra smærri bæi í
kring, ef útsýni er gott, því öll
vesturhílið strandafj]allanna er
þakin þorpum og bæurn af
munandi stærð. pó Los Ang-
elis sé þeirra langstærstur, næst
að stærð er Pasadina, Hollywood,
Long Beach, Sta. Monica, San
Padro, Glendale, og f!., allir þess-
ir bæir og margir fleiri eru frá
ríkis hefir eitt það allra ákjósan- niáli, það sem eg því segi þessu
legasta loftslag sem til er í þess- j atriði viðvíkjandi, það segi eg eftir
um heimi, svo er fleira sem mér j minni beztu sannfæringu, og vil
vona að það verði að minsta kosti
sönnu næst. Enginn efi er á
að California ríkið í heild sinni
er, ef ekki í fyrsta flokki, þá
mjög framarlega í röð Bandaríkj-
anna með auðsframleiðslu og vel-
líðan fólks yfir höfuð. Eg er
sannfærður um að á yfirstandandi
tíma er þáð það fyrsta í röðinni,
en spursmál getur verið um hvort
það hefir áður verið það, eða
hvort það heldur áfram að vera
•það. i Atvinnuvegirnir eru svo
margir hér, að þegar alt það sem
telst til inntekta er lagt saman,
þá myndar það ógurlega stóra
heild.
Með því helzta sem hér er fram-
leitt er aldina ræktin, og hún ein
út af fyrir sig er stórkostleg
bæði að vöxtum og verðmæti, þar
fyrir utan eru margar aðrar at-
vinnugreinar, svo sem kornteg-
undir, gripaframleiðsla, olíunám-
ur, fiskiveiðar, málmnámur, timb-
uHskógar og fleira alt í stórum
stíl og gefur mikinn arð árlega.
pað þarf heldur ékki lengi að
leita til að sjá auð og allsnægtir
hvívétna. En eru þá allir ríkir?
mis_ Nei, langt frá er mitt svar, það er
nú gallinn að sama lögmiálið gild-
ir víst hér sem annarstaðar í
heiminum að sumir erú hér ríkir
og aðrir fátækir og orsakirnar til
þess að þetta þarf að vera svona
j eru víst sömu hér og annarstað-
ur hugmynd um að væri hægt að
lifa fyrir. peir sem hafa auga
fyrir ‘%uisness” af einhverri teg-
und, hafa ótal tækifæri að kaupa
það eða setja á fót, en það tek-
ur talsverða peninga eftir kring-
umstæðuih. Hvað sem hver
gjörir og hefst að hér, og hvernig
sem það lukkast, þá er eitt víst,
Látinn er 11. f. m. á Akureyri
Einar frá Skógum Einarsson,
margra ára ferjumaður við
Fnjóská. Alkunnur maður var
hann að dugnaði, greind og dreng-
skap.
Látinh Jón Árnason á Jörva
lézt á heimili sínu, Jörva Hauka-
, , . , , „ . , , , . Pdal i Dalasýslu 9. ágúst siðast-
að hann fær her okeypis það bezta , , , , , , . „ ,,
, , , . , , liðinn a hundraðasta an, fæddur
veðurlag sem hægt er að hugsa | 14 , ig22
sér, og það verður aldrei skamtað !
úr hnefa. —Með vinsemd,
S. Thorvaldson.
Frá Islandi.
Látin er 5. f. m. á Búlandsnesi
Húnavatnssýslu 3. jan. 1922:
Tíðin hefir verið misjöfn það sem
af er vetrarins, snemma í nó-
vem'ber gerði allslæman harðinda-
kafla, en stuttan, svo gerði á-
gæta hláku og jörð varð alauð,
Knattspyrnumenn hér í bæn-
jm hefja að leika Skuggasvein í
kvöld. Ágóðanum á að verja til
að sækja olumpisku leikina.
Frá alþingi. ping var sett 15.
þ. m. Magnús Jónson dósent
flutti skörulega ræðu í kirkjunni
á undan þingsetningu. Sex þing-
menn vantaði á fuilla tölu. Stend-
ur yfir kosningarhríð í Suður-
pingeyjar- og Vestur-Skaftafells-
sýslum. Björn á Rángá og Sigurð-
ur Kvaran ókomnir eins og áður
er um getið og auk þess voru ó-
komnir Cuðmundur Guðfimnsson
og Karl Einarson. Forseti sam-
einaðs þings var kosinm. Sigurður
en um þann 20. des. kom harðinda | Eggerz í istað Jóhannesar bæjar-
kafli, og nú er hér í uppsveitunum I
15 til 20 milur fra L. A., en stræta- ar> sem eg þarf ekw áð leggja
vagnarmr sameina þa alla í eina! minsta dóm fi nema f ir mj
heild, svo auðvelt er að vmna í sjálfan að einls. Fólkið hér er
einumadaginn, en sofaí hverjumiyfirl,eitt mjög viðfeldið> víst 10ct
hinna sem er a nottunm. En i og víðast annarstaðar. Menn.
er eitt sem mer likar vel hér, og; ing virðist v,era á háu stigi og
það er framkoma og látbragð' skóla fyrirkomulag j bezta ]agi>
folks, hver staður eða hver i ef
bær ber með sér einkenni þess
Frá California.
Iæs Angeles, California.
12. mars 1922.
Heiðraði ritstjóri Lögbergs.
1 dag er rennandi rigning og
reglulegt inniteppu veður, nálega
þeir einu duttlungar, sem detta
í veðrið hér um þessar mundir,
er að það þykknar upp og rignir
af og til alveg án orsaka að mér
finst, því sólskin og blíða er að
mínu áliti best. Enn úr því að
inniteppa er á annað borð þá ætla
eg að hripa kunningjunum fáar
línur, og biðja Lögberg fyrir þær.
Síðast þegar eg skrifaði var
eg nýkominn hingað til Los Ang-
eles. Ef mig minnir ekki rangt,
gat eg þess að mér litist hér vel
á mig, og að eg mundi síðar reyna
að gjöra tilraun til að útskýra
hversvegna mér litist hér vel á
mig framar enn í öðrum stórbæ-
um, því enginn veit betur enn eg
sjálfur, hvað 'bágt eg hefi átt með
að geta felt mig við stórborga líf
og hætti, og hefi eg altaf litið svo
á að mér gæti aldrei geðjast að
lífi í neinum stórbæ. Enn svo er
hugeunnarháttur minn í þessu
falli máske að breytast. Eg tók
efir því í fyrra vor er við vorum
að heimsækja vini okkar í Winni-
peg, þá fanst mér að sá bær vera
mér geðfeldari en hann hafði
nokkurntíma verið áður og hafði
eg þó verið þar oft, en eg gjörði
mér grein fyrir því, sem ástæðu
að í Winnipeg voru svo margir
vinir sem dekruðu við okkur á
allan hátt, og sem hlaut að hafa
^hrif á hug og álit mitt á bænum
í heild sinni, en hvað sem því
líður, þá er það ekki ástæða hér,
hér er aðeins ein manneskja sem
eg þefckti áður, það er Jennie
yngsta dóttir okkar sem er ný-
komin Tiingað og stundar hjúkr-
unar konu störf.
Eg treysti mér varla til að geta
gefjð skýrar og fullnægjandi á-
stæður fýrir, hvers vegna mér
geðjast betur að L. A. heldur en
öllum öðrum stórbæum sem eg
befi áður séð. pegar alt kemur
til alls, er hver þeirra að mörgu-
leVti öðrum líkur, að minstakosti
bafa þeir allir sömu einkennin að
m,klu leyti, stórbyggingar, stein-
steypu stræti, iðandi fólksþyrping-
ar og ös, glamranda og hávaða frá
endalausri hringiðu af flutnings-
lækjum af öllum tegundum, reyk-
ur og svæla frá þéttum strompum
og ótal pípum og miljónir dollara
virði af alslags glitrandi varningi
sem er raðað upp í hauga og á bak
við þu.nt gler, eða alveg óvarið við
fætur manns. Alt þetta og margt
fleira einkennir alla stórbæi jafnt
að minsta kosti aðalparta þeirra,
en svo‘hefir/hver þeirra sín auka
eða sérstöku einkenni sem eru
ýmist til að níða eða prýða.
Par stendur þessi bær framar
Öllum öðrum sem eg hefi séð.
Pyrst er veðrið, án efa það bezta
yfirleitt, s«m hægt er að finna á
öllu þessu meginlandi og þó viðar
sé leitað. pað blandast víst engum
þjóðflokks sem þar býr aðallega,
hver þjóðflokkur hefir sín ein-
kenni. Englendingar, pjóðverj-
ar, Frakkar, Skandinavar og allir
aðrir þjóðflokkar eru hver um sig
hárvissir að stimpla hvern þann
bæ sínu eigin marki isem þéir eru
fjölmennastir í, Bandaríkjamenn
Mka, svo maður gæti í fljótu
bragði ímyndað sér að hér væri
nokkuð “yankee”legt, en það er þó
alls ekki, maður er hér ekki lengi
áður maður kemst að raun um,
að hér er algjörð samsteypa af
öllum þjóðum, að hér er sá bezti
bræðslupottur sem hugsast get-
ur, fólkið hér er alstaðar að, og
telur sig til allra þjóða á jarðríki
en hefir auðsjáanlega tekið upp
einn aðalveg til að umgangast
hvað annað, sem er auðveldastur,
auðlærðastur og geðfeldastur yfir-
leitt, þar sem enginn einn sér-
stakur flokkur er í svo miklum
meiri hluta að hann geti mótað
hina eftir sínu geði og vilja,
þetta verður æfinlega tilfellið
þar sem margir mismunandi þjóð-
flokkar verða að sælda saman, og
hér koma þessi einkenni mjög
greinilega í ljós. Eg ætla svo
ekki að eyða fleiri orðum um Los
Angeles. Mér hefir ef til vill
ekki tekist að gjöra grein fyrir
svo öðrum verði skiljanlegt, hvers
vegna mér lízt vel á mig hér, en
við það verður að sitja. Eg er
nú búinn að vera hér um sex
vikna tíma og hefi unað hag mín-
um vel, og vona að eg megi eiga
von á að sjá aftur Echo Park Ave.,
sem eg hefi lifað á hér, og sem
eg vildi lifa á það sem eftir er
æfinnar, næst Akra N. Dak. Eg
fór í febr. snöggva ferð til San
Deago og konan mín líka, orsaka
vegna gátum við ekki dvalið þar
nema eina nótt hjá gömlum ná-
búum og vinum, E. Scheving og
hans fólki, en su stutta dvöl var
okkur þó mjög ánægjuleg, það
fólk breiddi faðminn á móti okk-
ur með allri hugsanlegri velvild,
og satt að segja þótti okkur fyrir
að dvöl okkar þar þurfti að vera
svo stutt, og við höfum istrengt
þess heit að heimsækja þau hjón
við fyrstá tækifæri aftur, og vera
þar nægju okkar. pau Schev-
ings hjón hafa þar prýðilegt heim-
ili fyrir sig oð fjögur yngstu
börn sín, sem sunda nám þar á
skólum. Ur veðurblíðuna í San
Diego þarf enginn að efast, en
'landið er ekki eins gott þar í kring
eins og hér.
Eg býst við að margir kunning-
ar mínir iséu nú famir. að verða
langleitir eftir að heyra hvernig
mér líst á California yfirleitt og
hvaða álit eg hefi á framtíðar-
afkomu þeirra sem þangað vildu
flytja til framtíðarveru. Eins
og eg hefi áður minst á, hefi eg
af ásettu ráði sagt mjög lítið um
það hingað til, mest af þeirri gildu
ástæðu að eg hefi ekki álitið mig
nógu kunnugan hér til að geta
sagt um það, það sem segja þarf,
ef maður vill vera vandur að orð-
um sínum og staðhæfingum, þeg-
ar svo mikið liggur við. — Og eg
verð en að kannast við að mig
akortir mjög þekkingu á öllum
staðháttum hér til að geta verið
í Suður-Múlasýslu frú Kristín orðið jarðlaust fyrir fé. pað er
Thorlacíusar, móðir Ólafs lækn-i eina bótin, að ^firleitt mun ásetn-
iis Thorlacíusar. Hún var syst-! ingur vera með langbezta móti;
Hall- i gerir það bæði að menn áttu al-
; ment fyrningar og svo urðu marg-
ir heldur að fækka fé sínu í
heimili sinu, Geld- haust.
urdóttir Jónasar skálds
grímssonar.
Látin er á
ingaholti í Skagafirði,
bóndi Magnússon.
Tobías
Skagafirði 3. jan: kominn
j feykna snjór og orðið mjög jarð-
Prestakosning fór fram nýlega | lítið, sumstaðar jarðlaust. Hro.ss
á Mosfelli í Grímsnesi. Ingimar j
Jónsson guðfræðingur var einn íj
kjöri. Hlaut hann 52 atkvæði,!
en 32 seðlar voru auðir.
víðast komin í hús og þykir það
snemt í Skagafirði.
Séra Stefán Stephensen upp
gjafaprestur frá Moisfelli í Gríms-
nesi, varð níræður í igær. Hann
er elstur allra núlifandi stúdenta.
bugur um að suðurpartur Calif.' viss um að halla þar ekki réttu
til vill hvergi fullkomnara.
Starfsemi til umbóta og hags-
muna er mjög augljós, ekkert ber
þó betur vitni en þjóðvega kerf-
ið, vatnsleiðslukerfið og rafleiðslu
kerfið. — petta þrent yfir þvert
og endilangt ríkið, bæði yfir bygð-
ir ög óbygðir, og hefir hlotið að
kosta ógurlegt fé og verk. Ann-
að sýnir ljóslega starfsemi fólks-
inis hér, það er hvað Jandið alt
er lagað, sléttað og fágað til yrk-
ingar, varla sést blettur, sem
yrkja á, svo hann sé ekki fyrst
gjörður sléttur eins og gólf með
viðeigandi smá rásum og hryggj-
um til að leiða vatnið yfir eins
og bezt hentar. Líka er mikil
alúð höfð við að verjast illgresi,
ormum og plöntu sjúkdómum, við
það hjálpa sérfræðingar upp á
ríkiskostnað, enn ókeypis almenn-
ingi, sem ráða þeirra leita. petta
er nú alt að því er eg veit bezt,
rétt frá skýrt. Svo vil eg
spyrja: Ætfi nolckur maður,
sem ber fult traust, fyrst til guðs,'
næst til annara manna- oð síðast
en ekki síst til sjálfs síns, að vera
hræddur við að setjast að í þessu
ríki undir þessum kringumstæðum
og á meðal þess fólks, sem hér er
fyrir, og taka sitt tækifæri hér,
hvort sem hann er ungur eða gam-
all, ríkur eða fátækur? Um
það skal eg láta aðra dæma hvern
fyrir sig. Eg vil þó benda á
sumt, sem iað mínu áliti þarf að
taka til greina i þessu falli. Eng-
um ætti að detta til hugar að Cali-
fornia áetti að vera bústaður allra
manna, ekki ætti heldur neinn að
villast á því að tækifærið hér er
ekki sjálfsagt til auðs og farsæld-
ar þvi fátækt og erfiðleikar eru
lika mögulegir hér, orsakir til
þess geta orðið margar og ættu
að verða flestum auðsæar. Marg-
ir eru í þeim kringumstæðum að
eg vildi ráðleggja þeim að sitja
kyrrir við, sín kjör, ef þau eru
bærileg, fremur en að koma hing-
að til verir. Aðrir eru svo sett-
ir að eg mundi ráða þeim til að
leita lukkunnar hér, enn lang-
flestum mundi eg ekki ráðleggja
neitt í iþví efni, því eg mundi of
fávís til að gefa þar um góð ráð.
Ekki vantar það að nóg er hér
til sölu af allslags eignum, svo
að mikið er að velja úr fyrir hvern
þann isem eitthvað hefir til að
kaupa fyrir, góð kjör má oftast
fá, og góð kaup líka á stundum.
Enginn ætti að vera of fljótur á
að kaupa eignir hér, en líta í
kring og kynnast öllu vel fyrst.
Hér er ekki diýrt að lifa, mat-
ur er hér í hrúgum og margt af
honum með sanngjörnu verði.
pað eina sem er tilfinnanlega
dýrt hér er húsaleigan í bænum,
hana ætti enginn að borga til
Jngdar, því hún er mannæta.
peir sem ætla að setjast að út á
landi hér ættu ekki að vera í bæj-
um nema sem minst. — peir sem
ætla að vinna út fyrir kaupi geta
búist við hörðum róðri fyrst
lengi, nema að þeir kunni ein-
hverja iðn sem þeim ferst vel
að gjöra. peir sem hafa eignir
til að lifa af og þurfa ekki að
búa á landi eða biðja um vinnu,
finna hér reglulega Paradís, isem
þeir höfðu enga hugmynd um áð-
ur að væri til og geta lifað fyrir
minni peninga en þeir höfðu áð-
Ofan úr Borgarfirði: 12. jan.
Veðráttan erfið, suðvestan rosa-
veður dag hvern, með snjókomu
og hagalaust síðan fyrir nýár.
Ágæt tíð lengi fyrir jólin. Fén- j
aður gekk sjálfala. Heilsu-
far gott. Lítið um mannfundi.
Helzt samkomur í
lögum. Ungmennafélögin lífga
einna bezt upp sveitalífið, en fá
þó varla samhug eldra fólksins
sem skyldi. pví hættir við að
gleyma að nokkru, að einu isinni
var það líka ungt. Samt tekur
það sumstaðar höndum saman
við félögin, svo sem með bóka-j
söfn félaganna. Mörg eiga fé-
lögin allstór bókasöfn, og ganga
bækurnar bæ frá bæ allan vetur- j
inn. Sumstaðar helzt gamli á-j
gæti sveitasiðurinn, að einn lesi
hátt á vökunni fyrir alt heimil-
isfólkið, er situr saman við vinnu
sína. Hagur manna nokkuð
erfiður, þó líður flestum vel. —
Skólarnir á Hvanneyri og Hvítár-
bakka starfa með fjöri. Er
samvinna að aukast á milli þeirra,
heimsóknir nemenda og kennara
á víxl. Rúmir 50 nemendur á
Hvanneyri, en rúmir 30 á Hvít-
árbakka. Báðir eru skólarnir
ágætir, enda skólastjórarnir báð-
ir menn duglegir og drenglyndir.
Slikir skólar sem þessir eru ó-
missandi landinu, og happ fyrir
okkur Borgfrrðinga að hafa þá í
okkar héraði. — Hálfgert logn yf-
ir stjórnmálum. Við Dalakarlarn-
ir syndum áfram í svefnmókinu
og framtaksleysinu, eins og Jón
með orðurnar, og kunnum værð-
inni vel. Við lítum bara horn-
auga til Tímans, þegar hann er á
ferðinni með umbúðalausan ®ann-
leikann í landsmálum, og köllum
það skammir. Viljum að hann
fái sér að minsta kosti dúr í
skammdeginu eins og aðrir.
Af þingmálafundunum ’ í Rang-
j árvallasýslu. (3. febr.) Gunnar
: Sfgurðsson alþingismaður er ný-
kominn heim, en hann hefir dval-
ið austur á Selalæk um tíma.
Hann hefir haldið þingmálafundi
á fimm stöðum í kjördæminu. Á
þeim öllum var samþykt að æskja
rannísóknar á járnörautai'leið
austur með sjó fram, þ. e. súð-
ur fyrir Reykjanesskagann. Á
öllum fundunum varð það ofamá,
að slaka til á Spánartollsmálinu,
ef unt væri að velja, hækkun
7a í tollsins eða viðha'ld bannlaganna
ungmennafe-|
obreyttra, en þo, að haldið væri
við bannlögin ef gerlegt væri.
Enn fremur samþykt á öllum fund
unum að dvalarstaður skyldi ráða
sveitfesti, .en aftur á móti, að
sveitarfélögin hefðu hindrunar-
rétt gegn innflutningi í sveitirn
ar.
út af tveim öðrum, og allis fórust
þessir menn:
Af “Ásu”: Helgi Jónsson af
Álftanesi og Snorri Bergsson frá
ísafirði. — Af “Gunnari Hámund-
arsyni”: Jón Eggertsson frá Há-
varðarstöðum í Leirársveit. — Af
“Njáli”: Kristjón Pállisson, giftur
(formaður) héðan úr bæ, Ingimar
Jónsison af Miðnesi, Einar por-
valdsso-n frá Akranesi, Snorri
Magnússon héðán úr bæ og Skarp-
héðinn Pálsson, bróðir skipstjór-
ans. — Af “Heru”: Guðmundur
Erlendsson, giftur, af Dýrafirði,
Valdimar Jónsson, , giftur, Jón
Jónisson og Leo Eyjólfsson, gift-
ur, allir af Akranesi. 6 munu hafa
verið á “Heru”.
Brunar eru hér tiðir í bænum
um þessar mundir, en slökkvilið-
ið hefir altaf orðið svo viðbrags-
fógeta sem áður var. Varaforseti
Sveinn í Firði eins og áður. Skrif-
arar Eiríkur Einarsson og Björn
Hallsson. Forseti neðri deildar
Benedikt Sveinsson eins og áður I fljótit að tekist hefir að slökkva
og 1. varaforseti porleifur Jóns-! áður en elldur magnaðist.
Dalasýslu 31. de.: Tíðarfar
hefi-r verið dágott lengst af, það
sem af er vetrinum. Nokkuð úr-
fellasamt en hagar oftast nægir,
þar til nú undir árslokin, að
kyngdi niður snjó og gerði hag-
laust. — Heilsufar er nú allgott,
en í sumar snemma á slætti gekk
influensan hér um allar sveitir
og lagðist víða þungt á, en olli al-
staðar töfum allmiklum frá hey-
skap. Nokkrir menn létust úr
henni, þar á meðal porleifur Teit-
son, bóndi í Hlíð í Hörðudal, ung-
ur atgervismaður, nýlega kvænt-
ur.
Heyskapur varð víðast í betra
lagi í sumar er leið, enda gras- •
spretta yfirleitt góð; einkum voru
tún ágæt. Hjarðarholtsskólinn !
starfar í vetur í tveimur deildum.
Er góð aðsókn að honum, þó að j
ílla ári nú fyrir fátæka nemend-
ur.
voru
ann allir, nema þeir, er ekki höfðu
ástæður til að halda áfram námi.
Slys vildi til austur í Hvammi
á Landi 2. þessa mánaðar er Guð-
jón Jónsson, sonur Jóns bónda
þar, druknaði í pjórsá. Menn
vita ekki hvernig slysið vildi til.
Maðurinn hvarf, en líkið fanist
rekið á árbakkanum. Guðjón var
um þrítugt. Faðir hans liggur
rúmfastun og þungt ihaldinn af
krabbareini.
Leðarvísi um orðsöfnun hefir
pódbergur pórðarson nýlega gef-
ið út. Hann hefir undanfarið
safnað orðum úr ísl. alþýðumáli
víðsvegar um land og hefir skrif-
að þetta kver til leiðbeiningar
þeim, sem aðstoða vildu hann við
það starf og fylgja því meðmæli
frá Jóh. Jóh. Smári, Magnúsi
Helgasyni, Jóni ófeigssyni og
Sig. Nordal.
Próf. Ágúst H. Bjarnason hefir
verið kjörinn félagi tveggja
eniskra vísindafélaga: The
British Society for Psychal Re-
search í fyrra og The British Psy-
chological Society í ár. Enn frem-
ur hefir hann verið beðinn um
að ganga í dómnefnd fyrir ís-
lands hönd í norrænum vísinda-
ritum á enska tungu (The Scandi-
navian Monograph Series), sem
nú á að fara að gefa út í Kristjan-
niu, um sálarfræðileg efni. Próf.
hefir tekið boði þessu, og eru því
ísJendingar þeir, sem kynnu að
vilja skrifa ritgerðir þess efnis,
beðnir að snúa sér til hans.
son í stað séra Sigurðar Stefáns-
sonar. Forseti í efri deild Guðm.
Pjörnsson og varaforseti Guðm.
Ólafsson, eins og áður. Skrifa-rar
í neðri deild sömu og áiður: por-
steinn M. Jónsson og Magnús
Pétursson. í efri deáld: Hjörtur
Snorrason og Einar Árnason í
stað Sigurðar Kvarans. Á næsta
fundi voru kostnar fastanefndir.
Fjárhagsnefnd Ed.: Sig Egg-
erz, Guðjón Guðlaugsson, Guðm.
ólafsson. Nd.: Magnús Kristjáns-
son (form.) Jón A. Jónsson, Jak-
Möller, porl. Guðmundsson, Jón
Baldvinsson.
Fjárveitinganefnd: Ed.: Jóh.
Jóhannesson, Ein'ar Árnason,
ITalldór Steinsson, Sigurjó’n Frið-
jónsson, Hjörtur Snorrason, Nd.:
porl. • Jónsson (form.) Bjarni
Jónsson, Pétur Ottesen, Magnús j
Pétursson, Jón Sigurðsson, Eirík-
ur Einarsson.
Samgöngumálanefnd: Ed.: Guð-
jón Guðlaugsson, Hjörtur Snorra-
son, Halldór steimsson, Sig. Hjör-1
leifsson, Guðm. Guðfinnsson. Nd.:!
porst. M. Jónsson, Hákon Krist-
ófersson, Sveinn Ólafsson (form)
Sig. Stefánsison, Magnús Péturs-
son.
Landbúnaðarnefnd: Ed.: Sig-
Jómsson, Guðm. Ólafsson, Hjörtur
Snorrason. Nd.: Stefán Stefáns-
son (form.) pór. Jónsson, Eirík-
ur Einarsson, Pétur pórðarson,
porl. Jónsson.
Sjávar útvegsnefnd: Ed.: Björn-
Kristjánsson Karl Einarsson, Ein-
ar Árnarson. Nd.: Magnúia Krist-
jánsson (form.) Einkr porgils-
son, Magnús Jónsson, ólafur
Proppe, Jón Baldvinsson.
Mentamálanefnd: Ed.: Sig.
Jónsson, Guðm. Guðfinnsson, Karl
Einarsson. Nd.: porst. M. Jóns-
son (form.) Gunnar Sigurðsison,
Sveinn ólafsson, Sig Stefámsson,
Jón porláksson.
Bruni. Síðastliðinn mánudag
brann stórt hús á Norðfirði, sem
var eign Konráðs kaupmanns
Viihjálmssonar.
Fálkinn hefir nýl'ega tekið íis-
lenska botnvörpungimn “Draupni”
fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi.
Korneinkasalan. Bæjarstjórm
tók til umræðu korneinkasolu-
frumvarpið í fyrradag. Var sam-
þykt eftirfarandi tiJlaga: “Bæjar-
stjórn Reykjavíkur Itelur óheppi-
legt, að ríkisstjórn verði með Iög-
um veitt heimild til þess að taka
einkasölu á kornvörum”. Bæjar-
stjórn Akureyrar hafði tekið likt
i málið, en bæjarsltjóm ísafjarð-
ar var fylgjandi einkasölumni.
DÁN ÁRFREGN.
Gröf Sverris konungs.
Við svokallað Ahlefeldts-virki
hjá Bergen var verið að grafa
fyrir járnbraut í nóvember síðast-
liðnum. Rákust menn þá á
grunn Kristkirkjunnar fornu, sem
rifin var árið 1530 af lénsherr-
anum í Bergenhus. í þessari
kirkju var legstaður Sverris kon-
ungs að því er segir í gömlum
sögum, og ýmsra annara höfð-
ingja frá fyrri tímum. Hefir mönn
um eigi verið kunnugt um, hvar
kirkjan hafi staðið, þangað til nú
að rústir þessar fundust og koma
Af nemendunum sem þar heimJiS ^jnguna á kirkj-
i fyrra, sækja í vetur iskól- t Man"abein hafa fundist
í rustunum, þar a meðal stórir
mannskjálkar' og ýmsar fornar
minjar voru á sama istað, svo sem
járnmél úr beizli. Fornleifar
þessar voru að eins meter undir
yfirborði jarðar.
—Lögrétta
Austur-Skaftafellssýslu 18. des.
1921. Mjög mild veðrátta allan
mánuðinn, fénaðuir gengur útf,
utan lömb. Lungnabólgai sting-
ur sér niður, en væg víðast.1
Stjórnin þykir furðu djörf að af- j .
henda meginhluta vandræðaláns- in
ins til íslandsbanka, án nýs sam-
þykkis þingsins. Undirbúning-
ur er allmikill um að gera isam-
þyktir í sveitunum, gegn kaup-
um á miður þörfum útlendum
varningi, því sýnt þykir að þing
og stjórn geri engar sparnaðar-
ráðstafanir að gagni.
PrestssJcosning er um gað geng-
í MeðaJlandsþingum í Vestur-
Skaftafellssýslu. Björn O. Björns-
som cand, theol. var einn í kjöri.
Voru honum greidd 86 atkvæði,
en einn atkvæðaseðill var auður.
Meistaraprófi í norrænum fræð-
um hefir lokið Björn Karel pór-
ólfsson við Kaupmannahafnarhá-
skóla.
Allsherjanefnd: Ed.: Jóh. Jóh.,
Sig. Hjörleifsson, Sigurjón Frið-
jónsson. Nd.: Stefán Stefánsson
(form.) Gunnar Sigurðsson,
Björn Hallsson, Einar porgilsson,
Jón porláksson.
Fossanefnd var kosin í neðri
deild í dag: Sveinn Ólafssnn,
Gunnar Sigurðsson, Jón porláks-
son, Pétur pórðarson, porleifur
Guðmundsson, Bjarni Jón^son og
Jakob Möller.
Stjórnafrumvörp hafa verið
lögð 17. fyrir þingið, og eru þesisi:
1. Frv. til fjárlaga árið 1923.
2. um lögfylgjur hjónabands. 3.
um presta þjóðkirkjunnar og pró-
fasta. 4. Frv. til atvinnuJaga. 5.
um fræðslu barna. 6. um breyt-
ingu á almennum viðskiftalögum
n». 31. 11. júlí 1911. 7. um eimka-
leyfi. 8. um kennaraskóJa. 9. um
hitun kirkna. ÍC'. um verslunar-
skýrslur. 11. um iskaltmat fast-
einga. 12. Frv. til vantnalaga. 13.
um lækkun á aðflutningsgjaldi af
kolum og salti. 14. um breyting
á Jögum nr. 60, 27. júní 1921, um
ú'tflutningsgjald af síld o. fl. 15.
um framlengimg á gildi laga um
útflutningsgjald. 16. um hinn
lærða skóla 1 Rvík. 17. um vatns-
orkuisérleyfi.
Ókomið stjórnarfrumvarp. Tal-
ið er víst að “á döfinni” sé hjá
stjórninni 18. frumvarpið um af-
nám 'bannilaganna samkvæmt
kröfu Spánverja.
Stórkostle# mamntjón. Síðast-
iliðinn laugardagsmorgun gerði af-
taka útsunnanveður. Var fjöldi
báta farinn á sjó, bæði úr Vest-
mannaeyjum og Sandgerði. Vest-
manneyjabátarnÍT björguðust aW-
ir án þess að missa menn og
hjálpaði björgunarskipið “Geir”
tveim þeirra. En í Sandgerði urðu
slyein. Tveir bátar fórust alveg:
“Njáll” og “Hera”, en mann tók
p. 2. febrúar andaðist að heim-
ili sinu í Cypress River öldung-
urinn Sigtryggur Stefánsson 73
ára gamall, hann var fæddur á
Breiðabóli á Svalbarðströnd, 2.
ágúst 1849, sonur heiðurshjón-
anna Stefáps Vigfússonar og
Guðrúnar Jonsdóttur, þeim varð
9 barna auðið, sem öll dóu í æsku,
nema einn drengur, sem var Sig-
tryggur, svo misti hann móður
sína á unga aldri og ólist upp
ineð föður sínum, þar til hann var
maður til að vinna fyrir sér
sjálfur.
Árið 1879 gekk hann að eiga
Guðrúnu Jónsdóttur frá pverá í
Eyjafirði, árið 1882 fluttu þau
hjón til Ameríku. Fyrsft voru
þau í Winnipeg til heimilis í 3
ár, þá fluttu þau hjón út í Ar-
gylebygð og námu þar land og
voru með fyrstu landnemum í
þeirri bygð, — lifðu þar í 35 ár,
þá brugðu þau búi og fluttu til
Cypress River, þar sem sá Játni
eyddi sinum seinusibu 2 árum
Kendi hann brjóstþyngsla í mörg
ár, sem fór altaf smá versnandi
og varð honum að bana, ásamt
hjartabilun.
peim hjónum varð átta barna
auðið og dóu 3 af þeim í æsku en
fimm Jifa, öll gift og í Argyle
nema ein dóttir gift í Bandaríkj-
unum (Detroit).
Sigtryggur sál. var trúmaður
mikill, og vinafastur, vildi öðrum
alt gott gera. — Blessuð sé minn-
ing hans.
Vinur hins látna.
pakklæti.
Okkár hjartans þakklœti eiga
línur þessar að færa þeim öllum
er reyndu að lina þjáningar vors
framliðna föður og eiginmanns
séra Jóns Jónssonar, í orði eða
verki fyrir og eftir að hann kom
ásjúkrahúsið og einnig þeim öll-
um er reyndust oiss sem sannir
vinir og nágrannar er alt vildu
fyrir oss gera, einnig þeim er
sýndu hluttekning sína með nær-
veru sinni við jarðarförina, eða á
annan hátt voru riðnir við hana
og einnig þökkurn við Lestrarfél.
Dagsbrún, fyrir hinn fallega
krans er það lét á kistuna.
Svo biðjum við hiirvnaföðurinn
algóða að miðla þeim af náðar-
borði sinu eftir þeirra ’þörfum. —
Með vinsemd.
Lundar, Man. 20. marz, 1922.
Mrs. Rev. Jón Jónsson.
Thorsteinn J. Johnson.
Miss. Sigríður Johnson.
Sveinn J. Johnson.
Vísa Björns
Breiðvíkingakappa.
svo lengist milli
örmum báran
Eg legg í höf,
funda, i
mig lykja mætti
köld —
því skilnaðar minni örskots ynd-
is-stunda
eg er neyddur til að drekka í
kvöld. —
R. J. Davíðsson.