Lögberg - 23.11.1922, Blaðsíða 1
Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
Athugið nýja staSmn.
KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton
SPEIRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. R E Y N IÐ Þ AÐI
TALSÍMI: N6617 - WINNIPEG
34. ARCANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 23. NOVEMBER 1922
NUMER L 7
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
CanaJa.
ping bindindismanna, sem hald-
íð var hér í borginni síðastliðna
viku, ákvað að safna $32,000, er
verja skal til undirbúnings at-
kvæðagreiðslunni (referendum)
um vínbannslöggjöfina í Mani-
toba fylki. Enn er á huldu nær
atkvæðagreiðslan fer fram, en
vænta má, að það verði annað
hvort síðari hluta yfirstandandi
vetrar eða þá á öndverðu kom-
anda vori.
Einkennilegt mál ihefir komið
upp hér í borginni nýlega, er vaK-
ið hefir afarmikið umtal. Er
það þannig vaxið, að prestur einn
Gíordon að nafni, gerði þá yfir-
lýsingu opiniberlega, að Hon. R.
W. Craig, hinum nýja dómsmála-
ráðherra Bracken stjórnarinnar,
hafi verið boðnir $50,000 í þeim tli
gangi að slaka til á eftirlitinu
með framkvæmd vínbannslaganna.
pegar þessi kvittur gaus upp,
var Mr. 'Craig staddur í Ottawa.
pyrptust þar að honum blaðamenn
er spurðu hann hvað hæft væri í
fregninni. Kvað dómsmálaráð-
gjafinn hana að nokkru leyti á
rökum bygða, en lét þess jafn-
framt getið, að í hlut ætti svo
“heiðvirður borgari”, að hann
vildi ógjarna láta nafns hans get-
ið. — Leiðtogar hinna ýmsu flokka
i fýlkisþinginu, hafa látið í ljós
skoðun sína á málinu, og telja
dómsmálaráðgjafanum 'bera
skyldu til að láta taka þenna
“iheiðvirða” mútuframboðsmann
fastan og draga hann fyrir lög
og dóm. Einkum hefir F. J.
Dixon verið þungyrtur í garð
dómsmálastjóra.
Lögin ákveða 14 ára fangels-
isvist fyrir mútutilraun í svipaða
átt og hér ræðir um.
Mr. Robert Forke, hinn nýji
leiðtogi bændaflokksins í sam-
bandsþinginu, hélt fund í Bran-
don í vikunni sem leið, og skýrði
fyrir tilheyrendum sínum ástæð-
urnar, er til þess leiddu, að hann
tókst.starfa þennan á hendur.
Kvaðst hann ihafa verið kosinn
með öllum greiddum atkvæðum á
'hinu nýafstaðna flokksþingi í
Winnipeg, og hefðu allir viðstadd-
ir samflokksmenn heitið sér ó-
skiftu fylgi. Erindi Mr. Forke’s,
var tekið forkunnar vel. Lét
Mr. Forke þess getið í lok ræðu
sinnar, að búast mætti við, að
skipurð yrði innan skams nefnd,
til þess að athuga kornverzlunar
fyrirkomulagið í landinu.
Crtnefningar til sambandsþings,
fóru fram í fimm kjördæmum
hinn 21. iþ. m., en kosningarnar
eru ákveðnar þann 4. desember
næstkomandi. f þrem kjördæm-
um, hlutu stuðningsmenn, Mc-
Kenzie King stjórnarinnar kosn-
ingu gagnsóknarlaust. E. Ro-
berge í Megantic og Tiheodore
Rheaume, K.C. á Jacques-Carter
.Quebec, og J. G. Robichand, Glou-
cester, N. B.
í Halifax verður Hon. R. E.
Finn i kjöri af ihálfu stjórnar-
flokksins, og er honum talin vís
kosning. Lanark kjördæmið í
Ontario, er talið nokkuð vafasam-
ara. pað hefir um langt ára-
skeið sent íhaldsmann á þing,
— við síðustu kosningar Hon. J.
A. Stewart, járnbrautarmálaráð-
gjafa Heighenstjórnarinnar, þann
er nú fyrir skömmu er látinn. ping
mannsefni íhaldsflokksins í þetta
sinn verður Dr. R. F. Preston
frá Carleton Place, .• en undir
merkjum stjórnarinnar býður sig
fram David F'indlay, er heima á
í sömu borg.
Hin konunglega rannsóknar-
nefnd, er skipuð var samkvæmt
tillögum síðasta sambandsþings,
f þeim tilgangi að kynna sér sem
allra best hag fiskiveiðanna í
Canada, hefir nú lokið störfum og
fengið stjórnfnni í hendur skýrsl-
ur sínar. Er þar meðal annars,
stungið upp á því, að stofnuð sé
sérstök stjórnardeild, er til með-
ferðar hafi eingöngu umsjón
fiskiveiðamálanna. Fram að
þessum tíma, hefir fiski og flota-
máladeildin verið í umsjá eins og
hins sama ráðgjafa. .
Ókeypis sýnishorn ýmsra úr-
vals korntegunda, geta bændur í
Canada fengið á yfirstandandi
vetri, frá Cereal DivfSion of the
Experimental Farms Branch, Ott-
awa. Sýnishornin eru sem hér
segir: Vorhveiti, (5 pund), hvít-
ir ihafrar (4 pund), bygg um (5
pund), baunir (5 pund) field
beans (um 2 pund), hör til útsæð-
is (um 2 pund).
Umsóknir verða að vera gerðar
á eyðublöðum, er Cereal . Div-
ision, Central Exþerimental Farm,
Ottawa, sendir þeim er æskja.
(Engin frímerki þarf að nota á
slík bréf). Engin eyðublöð und-
ir siíka umsóknir, verða send út,
eftir 15. febrúar 1923, og eru
bændur því hér með hvattir til,
að nota sér tilboðið, meðan það
stendur yfir. Aðeins eitt sýnis-
horn verður sent á hvert heimili
um sig.
Utanáskrift: Cereal Division
Central Experimental Farm,
Ottawa, Ont.
-------o-------
Fornley f a f u n du r.
í ritinu Science Service Scien-
ce Newis Bulletin, sem gefið er
út í Washington, stóð nýlega lýs-
ing á fornleyfafundi merkum, ná-
lægt Mesaverde National Park,
Colorado. Er það bygging með
turni á, sem fyrir fimm hundruð
árum hefir verið notuð t!l stjörnu-
fræðilegra rannsókna Fyrir
þessum rannsóknum hefif staðif
Dr. J. Walter Fewkes, formaður
málmynda fræðideildar Sroithon-
iau stofnunarinnar í Bandaríkj-
unum, og telur hann víst að þess-
ir fjallabúar,, (svo nef? ir hann
kynslóð þá sem hann talar um),
hafi notað þenna turn, sem er
nringmyndaður, fimtá’ fet á
breidd og tíu fet á hæö til þess
að athuga gang himintunglanna.
— Sólaruppkomu og sóisetur, til
þess að átta sig svo á árstíðum
þeim, sem í nánustu sambandi
standa við kornrækt og aðrar land-
búnaðar afurðir. Rétt fram
undan þessum turni, eins og
doktorinn nefnir þessa hring-
mynduðu byggingu, eru rústir eða
leyfar af þremur neðanjarðar her-
bergjum og heldur hann að þau
hafi verið notuð til dýrkunar sól-
arguðinum og himintungla guð-
um, sem þeir kynnu að hafa til-
beðið, svo heldur hann áfram:
“Við grófum líka í stórann hól,
sem þar var. Fyrst sáust engin
merki um mannaverk í sambandi
við hann, en svo komu vegir í ljós,
sem faldir voru undir grjóti, sem
fallið hafði niður á þetta svæði á-
samt mold, sem þar hafði safnast
I fyrir og smáviður óx í og var hóll
| Iþessi líkur fjölda annara hóla,
sem er víðsvegar að sjá. En eftir
því sem meira var rutt í burtu af
jþessm lausa jarðveg komu vegg-
jirnir betur í ljós og að síðustu
jtókst að grafa í kringum veggina.
peir voru fjórir um 70 fet á lengd
hver, og einnar lofthæðar háir.
Að vestan verðu leit út fyrir
að yfirbygging hefði verið að öll-
um líkindum turn, sem hefir gjört
| byggingu þessa að útliti eins og
kirkju með turni. Stærsta iher-
bergi hússins hefir auðsjáanlega
verið neðanjarðar og undir miðri
þessari byggingu, og hefir það
verið um 25 fetum neðar en hin
önnur herbergi í byggingunni.
petta herbergi hefir verið “Kida”
eða samkomustaður Indíána
(klubb herbergi), en er að því
leyti ólíkt öðrum slíkum samkomu-
stöðum Indíána á þessu svæði,
að þar er ekkert eldstæði að finna,
né heldur túðu eða stromp, fyrir
loftstreymi, og í því hafa verið
átta fastar stoðið, til þess að halda
loftinu uppi, í stað sex, sem al-
staðar annarstaðar er að finna þar
í kring.
Veggirnir, sem voru fallnir
báru vott um að eldur hefði eytt
byggingunni, því eldslitur var á
grjótinu, og svo var grjótið í
veggjunum rauðlitað af völdum
eldsins.
Á gólfinu í þessum klefa, eða
“kiðu” var hálfhringur hlaðinn og
voru áhrif eldsins þar sjáanleg
'hvað iskýrast. Innan í þessum
hálfhring var að finna talsvert
af munum, sem til hennar hafa
verið færðir, svo sem leir-reykjar-
pípur af allri mögulegri stærð og
eru sumar þeirra útskornar með
myndum. Pípur þessar eru
fyrstu, sem fundist hafa á þess-
um stöðvum, og hafa prestarnir
að sjálfsögðu reykt úr þeim og
ihafa svo lagt þær á altarið.
1 suður frá þessari byggingu
i er völlur eða slétta, sem garði er teiknaður úr Í3lenzku þjóðlífi af
hlaðið ií kringum og gengt einum
af dyrum hússins eru tröppur,
sem liggja út að ferköntuðu altari.
sem eru fjögur fet á hvern veg og
voru á því nokkrir vatnsmáðir
steinar og IjónsMkneski höggvið i
stóran stein leturgrafinn. pað
sem á altari þessu var, var tekið í
burtu, en steinninn með Ijóns-
myndinni látinn vera á sínum
stað og vírnet strengt í kringum
garðinn til þess, að varna því að
nokkuð sem þar var inni væri
hreyft
Fleiri ölturu fundust þar á
víð og dreif og steinar, sem lík-
hinum gáfaða, unga fræðimanni
og skáldi Sigurði Nordal.
peir sem þekkja leikara hæfi-
leika Hr. Ólafs Eggertssonar, eru
í engum vafa um það, að honum
muni verulega takast upp að leika
þetta sérkennilega hlutverk.
Einnig kemur ólafur fram í
öðru ihlutverki, þar sem hann
sýnir “Bóndason í bónorðsför”,
þa rsyngur hann: “Eg vil fá mér
kærustu”, og sýnir með aðstoð
“rekunnar”, ihvernig ungir menn
eiga að biðja sér stúlku.
Vafalaust verður það uppbygg-
andi fyrir ungu stúlkurnar — ekki
neskí guðanna var greypt á. Lík-jsíður en fyrir piltana — að sjá
neskin sem fundust við hið svo- j hvernig sú athöfn á að fara fram,
nefnda “Pipeshrine” byggingu svo vel fari. það ætlar Ólafur
voru af slöngu, Ijóni, fjalla fé ogjað svna mjög greinilega.
fuglum, og er það allmerkilegt, Ný og vönduð leiktjöld hafa
sökum þess að áður hafði þar að verið sérstaklega máluð fyrir
eins fundist eftirlíking einnar
dýrategurdar.
Dr. Fewkes, segir að eitt af þvi
j eftirtektaverðasta, sem fornfræð-
ingar fái að sjá, sé beinagrind
af manni mörg hundruð ára göm-
ul, sem ekki sé dottin í sundur, eða
þessar sýningar, af Fred Swan-
son.
“Söngur Fjallkonunnar”, er fyr-
irsögn erindis, sem séra Runólf-
ur Marteinsson flytur. Hvað
skyldi hún syngja? pað fer auð-
vitað mjög eftir því ihver hlustar.
jsé í sömu stellingum og hún var í pað er eins með söng Fja'llkon-
lögð í jörðina. Ein af slíkum j unnar, eins og það var með söng-
beinagrindum fanst á þessum i ion í fossinum, sem J. Magnús
stað, var þró bygð um hana, þar j Bjarnason, segir frá í Brazilíu
sem hún lá og gjört yfir svo að i förunum. Svertingja nokkrum,
j ferðamenn sem þar koma geti! sem var ánauðugur þræll. og
| séð hana. Grafreiturinn ligg- j fanst kjör siin döpur mjög, heyrð-
ur við suðausturhorn hinnar fornu
byggingar, og fanst þar nokkuð
ist hann ávalt segja: “Detta,
detta”, detta til að deyja; en þeg-
af mannabeinum og héldu beina-|ar hann var orðinn frjáls maður,
grindurnar sumar sér nokkað, sér-
staklega ein sem valin var til
þess að sýna á hvern hátt þessir
jfornu menn hefðu grafið sína
I dauðu, og hvað þeir höfðu lagt i
gröfina með þeim. Beinagr’nd
þessi var ekki hreyfð, heldur graf-
;ið í kringum hana og svo múr-
jveggir byggðir í kring, en járn-
grindur settar vfir með gegnsæu
j þaki, sem ekki lekur, og geta ferða-
jmenn sem þangað koma séð leyf-
j arnar af einum af þessum f jalla-
búum, eins og að þær voru lagðar
í gröfina af samtíðarmönnum
hans, fyrir meira en fimm 'hundr-
uð árum síðan.
Ekkert smábein, hefir verið
.hreyft eða fært úr þeim stell-
í ingum, sem það var í og er það í
fyrsta sitmi að í sögu fornfræð-
innar í Norður Ameríku að reyntj
hefir verið til að vernda leyfari
Indíána í sömu mynd og þær hafa i
legið í mannsaldra.
Sameiginlegar sam-
komur
séra Runólfs Marteinssonar
og Ólafs Eggertssonar.
Eins og áður hefir verið getið
um í blöðunum, þá hafa þeir Hr.
Ólafur Eggertsson leikari og séra
Runólfur Marteinsson, ákveðið að
ferðast um isl. bygðirnar í næsta
mánuði og halda sameiginlegar
samkomur.
Sá fyr nefndi, hefir í hyggju,
að sýna á leiksviði “Síðasta Full-
ið” eftir Sigurð Nordal. Per-
söng fossinn í eyra hans gleðilag-
ið: “Frjáls, frjáls. Já, hvað
skyldi séra Runólfur hafa heyrt
Fjallkonuna syngja? — Um það
geta menn fræðst á samkomunni.
Ennfremur hefir hann í hyggju,
að leiða þar fram á sjónarsviðið
náunga, sem segist heita: “Afl-
ramur. Má vera þeir séu fleiri
í 'heiminum, sem með þvií marki
eru brendir, og ekki er ólíklegt,
að eitbhvað verði minst á bræður
hans, en það er einn sér.stakur
Aflramur, sem att er vfð, og reynt
verður að .sýna hann eftir því sem
tök eru á.
Samkomur verða haldnar á eft-
irfylgjandi stöðum: •—
Brú — 29. nóvember.
Glenboro — 30.
Baldur — 1. desember.
Árborg — 5. ”
Víðir — 6.
I
Geysir— 7. ”
Riverton — 8. ”
Gimli — 9. ” '
Selkerk — 11.
erni sitt og ann íslenzkri söngmenn-; 8
ing hugástum. Pess vegna hefirjB
hann gert sér svo mikið far um, að j Bj
lifa sig inn í anda hinnar nýju j jj
stefnu, sem óöum er að ryðja sér
til rúms í íslenzku hljómlífi og ís-
lenzkri sönglagagerð. íslenzka jjjj
þjóðin er að finna sjálfa sig, að 1
þvi . er hljómlistinni viðkemur.
Fleiri og fleiri frumlegir tónlaga- |jj
höfundar, eru stöðugt að bætast i j jjjj
hópinn. og söngvurunum. er hugð- • |jj
armál þeirra eiga að flytja “eins!j|j
víða og vorgeislar ná”, er lika alt! gjj
af að fjölga.
í báðum íslenzku kirkjununi, j ■
svngur Eggert Stefánsson mest- j
megnis íslenzk lög og eru sum j jjj
þeirra hér áður óþekt með öllu. Að >
landar hans fylli báðar kirkjurnar, j jj|
hvort kvöldið um sig, ætti ekki að ; JJ
vera nokkurt minsta vafamál. | jjj
BJORN WALTERSON
sjötugur
KveSja frá kvemifélag-inu á Brú í
Argiyle-bygð, 9. sept. 1922.
Heiður beim, sem heiður ber.
Mér þótti það dauf viðurkenn-
ing, sem fólgin var í þessum
tveimur línum í fréttunum úr
bænum í síðasta Lögbergi:
“Til Jóns Bjarnasonar skóla.
Björg Halladóttir......$25.00.”
par var ekkert þakklætisorð,
enginn undirskrifaður, ekkert
sagt um það, hvar þessi kona á
heima og ekkert um það, í hvaða
sérstöku sambandi gjöfin var gef-
in. í raun og veru lá næst við,
að halda, að sú sem gaf ætti heima
í Winnipeg, en það stendur svo
einkennilega á, að það er víðar
“Guð en í 'Görðum”, það er víðar
til drenglyndi og höfðingsskapur
en aðeins 'hér hjá oss í Winnipeg.
pessi kona er háöldruð og fátæk,
leggur fram þá krafta, ^em hún
hefir, til að vinna fyrir lifi sínu.
Hún á iheima við íslendiugafljót
í Nýja íslandi. Auk Guðs orðs
og annara góðra bóka, sem hún
hefir nautn af, er það hennar
mesta yndi, að gefa og hjálpa
öðrum, sérstaklega ættfólkinu
isínu og' málefnum kirkjunnar.
Hún hefir miklar mætur á rit-
verkum séra Jóns heitins Bjarna-
sonar, og hún er sannur vinur
skólans, sem ber nafn hans..
Hún ihefir nú í fleiri haust, bor-
ið fram afmælisgjöf til skólans,
tJr æfi-bikar á>rin teiga
vort afl unz fjörið ]>ver.
En góðvildin og gleðiu eiga
sinn goðorðsmann í Iþér.
Og sjötíu’ árin sigra eigi
þitt sólskins geð, er endist hinsta degi;
— það heiða vordags' (hjartalag,
sem horfir rótt á morgundag.
1 fUeiri ár en f jörutíu
þú félags-stólpi varst,
og arðinn þinn og orðin 'hlýju
þér ei við neglur skarst. —
Við munum blóm á björtum degi,
er brosti hún sem gekk með þér á vegi.
Við minnumst ykkar — munum þig
þótt myrkrið breiðist yfir stig.
Er sólin flýr til Suðurlanda
og svarfast vetur nær,
þú finnur til þín ylinn anda
frá 'öllum nær og f jær.
Það er vor þökk, sem hjartað hrífur
og heim til þán á nótt og degi svífur,
það er vort handtak, hugar-jól,
hinn helgi blær frá kærleiks sól.
Þ. Þ. Þ.
Ur bænum.
Séra Haraldur Sigmar, frá
Wynyard, Sask, var staddur hér í
borginni síðustu viku. Kom
hann austur hingað til þess, að
I vera við jarðarför föður sins, Sig-
Vinnukona óskast í ágæta vist j mars Sigurjónssonar, sem fram
hér í bænum. Lysthafendur snúi; fór f Argyle, laugardaginn 11. þ.
sér til Mrs. J. J. Swanson 934! m-j 0g var afar fjölmenn.
Sherburn Street, sími N9469.
Hr. Stíguir Thorvaldsson frá
Akra, N. Dak., er staddur hér í
borginni.
andi blöðum. — Aðgangur:
cents. 25 cents fyrir börn.
50
| í sambandi við 15. nóv., og hún er
Aðrar 'bygðiV auglýstar í kom- fyrf d^ingun^ 6g
veit um, að hafi gjort það a þessu
hausti — má vera að hún sé sá
eini. pess er þá sannarlega
vert að geta. Ekki er ólíklegt,
að þúsund Vestur- Islendingar
hefðu getað borið fram einhverja
afmælisgjöf á þessu hausti, og
hefði þá skólinn nægilegt lífsvið-
urværi; en er hún sú eina? Hvar
eru allir hinir? Hún verðskuld-
ar þakklæti allra Vestur- íslend-
inga, sem unna kristindómi og
íslenzka feðra arfinum.
Eggert Stefánsson
songvan.
F.ins og sjá má af auglýsingum
í báðum íslenzku blöðunum, efnir
hr. Eggert Stefánsson til söng-
skemtana i Fyrstu !lút. kirkju föstu-
dagskveldið næstkomandi, hinn 24.
þ.m, en i kirkju Sambandssafnað-
ar, mánudagskvddið þann 27.
Að því hefir verið vikið áður.
Á laugardaginn lézt hér í bæn-
um Stefán Bjarnason, gáfaður
mentamaður. á unga aldri.
sónan, sem þar er sýnd, gamli (ilve vej mentur Rggert væri á sviði
pórir”, er karlgarmur, sem er; sönglistarinnar og hve langa æf-
nokkurskonar niðursetningur hjá | jngu hann hafi haft sem opinber
frænda sínum, kaldlyndum og j söngvari. Hvar sem leiö hans hef-
ibúralegum bónda á fslandi, þar jr legig, hefjr hann getið sér hinn
sem karlinn á ilia æfi og verður 1 bezta orðstír og á maðurinn þó
að vinna hin auðvirðulegustu vafalaust fram undan stærstu sig-
verk, en hann man fífil sinn fegri, urvinningarnar> þar sem hann enn
því á yngri árum hafði hann ver- er a Ungum aldri
ið settur til menta og orðið “stú- Ummæli ýmsra merkra b,laða,
dent ; en fynr ofugstreymi við-!víð um Norðuráifunaj sanna
burðanna - svikna ast - lertar þaðj afdráttarlaUst,
hann frounar a vegum Bakkusar, | söngvari E t er _
og ihrapar í neðsta þrep mannfé- honum ,ætur túlkun tónmálsin's.
lags-virðinga stigams. Aður en Eggert kvaddi höfuðstað
Viðburðirnir gerast um það,þjoðar vorrar og lagði upp í vest-
leyti, sem aðflutningsbann á vírt-' urförina, söng' hann þar ellefu
föngum var lögleitt á föðurlandi j sinnum fyrir troöfullu húsi og mun
voru' slíkt einstakt í sögu Reykjavíkur.
Húsbóndi póris gamla, tilkynnir i I bréfi til undirritaðs frá merk-
honum þriðja í jólum, að vínbann
Runólfur Marteinsson.
hve snjall
og hve vel
gangi í gildi á nýjárinu, og harð-
bannar karli, að hafa nokkra
I hressing í fórum sínum, eftir
j þann tíma. — Karl tekur þessu
jþunglega, en Ihefir ráð á að eign-,
ast eina flösku af dýru Rínar-1
| víni, og rólar með hana og dýr-1
Bretland
fhaldsmenn unnu mikinn sigur
í kosningunum á Englandi. Bonn-
ar Law hefir 85 atkvæði umfram
alla aðra flokka til samans á
þingi.
Flokkaskiftingin á hinu nýja
þingí Breta, sem sett var kl. 2 á
mánudaginn var, verður þá þann-
ig—:
Á priðjudagskveldið var, kom
eldur upp í gamla gamalmenna
heimilinu á Gimli, og brann það
til ösku. Bygging þeasi ihafði
staðið auð að mestu leyti síðan
flutt var í Lake View-bygginguna,
og engin húsvistar maður þqr,
þegar eldurinn kom upp. En
eldurinn læsti sig fljótt um bygg-
inguna, því hún var úr timbri og
ekkert hægt, að ráða við hann
eftir að fólk tók eftir honum.
Séra Jóhann Bjarnason frá; Lítilsháttar vátrygging hafði ver-
Árborg, Man., var staddur í bæn- a Byggingunni.
um i síðustu viku.
I Eins og á undanförnum árum,
----------~ þá var 15. nóvember, sem er fæð-
Mr Björn Walterson frá Argyle, ingardagur Dr. Jóns Bjarnásonar,
kom til borgarinnar í síðustu viku minst 1 skólanum, sem ber hans
nafn hér í borginni, með því að
fólk kom saman í skólanum að
kveldi þess dags, og fór þar fram
dálítil minningar athöfn. Byrj-
aði hún með stuttri guðsþjónustu
athöfn, sem skólastjórinn, séra H.
J. Leo, og fyrverandi skólastjóri,
séra Runólfur Marteinsson tóku
þátt í.
Að henni lokinni tóku nokkrir
menn til máls, og mintust hins
priðjudaginn í næstu viku, 28. iátna merkismanns og leiðtoga, á-
og dvelur í vetur hjá dóttur sinni
og tengdasyni, Mr. og Mrs. L. J.
Hallgrímsson að 548 Agnes St.
Til bæjarins komu 4 síðustu
viku frá Calder, Sask., þær syst-
ur, Mrs. M. Thorlákson og Mrs.
Einars, sú síðarnefnda á leið tiil
Minneota.
növ., bíður stúkan Skuld almenn-
ingi á opinn fund. — Fjölbreytt
skemtiskrá.
Mrs. B. Bjarnason, frá Lang-
samt konunnar hans og stofnun-
arinnar, sem ber hans nafn. peir
sem tóiku þátt í þeim ræðum
voru: Forseti kirkjufélagsins,
séra S. N. porláksson, skólastjÓT-
inn séra H. J. Leo, Jón J. Bíldfell
ruth, Man., dóttir Mr. og Mis. Á-1 0(? porjejfur Jackson, en Dr. Björn
gúst G. Polson, kom til borgar- j R JónBSOn las upp kvæði þag hið
innar fyrri part vikunnar, semjfaf,raj gem Matthía,s jochumson
leið. Kom til þess, að stunda j Qrti tiJ Dr Jóns Bjarnasonar.
föður sinn á meðan hann liggur |
á sjúkrahúsi.
fhaldsmenn 345
Verkamenr 1 41
Asquith,-menn 1 57
Lloyd George 52
Aðrir flokkar 10
Söngflokkur skólans söng nokk-
ur lög, og einn af nemendum skól-
------------- j ans, Jón Bjarnason, lék á píanó.
Mr. Árni iSigurðsson frá Hnaus- j Samkoma þessi fór að öllu leyti
um var á ferð í bænum í vikunni.; vei fram, að öðru leyti en þvi, að
Hefir hann stundað fiskveiðar j húsrúmið var ihelst til litið.
þar norður frá.
Úir nokkrum kjördæmum er er. ó-
um manni í Reykjavík, er minst frétt. Af nafnkunnum monn-
nokkuð á hin lofsamlegu meðmæli um sem féllu við kosningarnar
Maðanna þar, eft því jafnframt má nefna
bætt við, að Eggert hafi sungið j Ohurchill, Arthur Henderson leið-
langtum betur, en blöðunum segistitoga verkamanna og G. H. Wells.
Mr. Ágúst G. Polson, verzlun-
armaður, að 118 Emily Street, var
skorinn upp við botnlangabólgu á
Almenna sjúkrahúsinu í Winni-
Innan skamms kemur út hin
iheimsfræga saga Crainquebille,
eftir Anatole France, í Islenzkri
þýðingu eftir Sigtr. Ágústsson.
Saga þessi er um vesaling, sem
tekin var fastur, og var þar í
fangelsinu ranglega kærður um
frá.
Þeir eru ekki ýkjamargir Islend-
ingarnir, er gert hafa raddlistina
indiis bikar — ættargrip, og aleiga! að lífsstarfi sínu, enn sem komið
karlsins, — upp að Stekkjar-fossi er. En fjölgandi hlýtur þeim að
'í fjallshliðinni fyrir ofan bæinn.ifara, er fram líða stundir. Þjóð-
á gamlárskvöld og-------en lengra inni ber því að fagna yfir þeim
skal ekki sagan sögð hér, en það ; fáu, er hún þegar hefir eignast og
sem þar gerðist munu þeir sjá ogisýna þeim alla þá samúð, er frek-
heyra er samkomurnar sækja, og i ast má verða.
gefast kostur á að sjá hvernig Eggert Stefánsson er eigi að eins
Hr. ólafur Eggertsson leikur
þennan' einkenniilega karlgarm,
sem hefir verið svo meistaralega
Islendingur. heldur og jafnframt
góður Islendmgur. Hann hefir
aldrei farið í launkofa með þjóð- jmj'ög,
peg, miðvikudaginn :hinn 15. þ. m.
Mr. Winston Spencer j Uppskurðurinn hepnaðist vel og
er Mr. Polson nú á góðum bata- að hafa móðgað lögregluþjón, og
vegi. Dr. B. J. Brandson gerði j fyrir það dæmdur af þremur dóm-
uppskurðinn. um til fangelsisvistar og í fjár-
--------------- ! sekt. pegar hann kemur úr fang-
Miss. porstína Jaeksqn kom á | elsinu, snúa allir við honum bak-
Talið er víst að einhve • af Lloyd
George mönnum muni rýma sæti
fyrir W. Spencer Churchill.
laugardagskveldið var, vestan frá | ínu, og enginn vill iheyra hann né
Argyle, þar sem hún flutti fyrir- sjá. Sagan sýnir átakanlega
Wirth stjórnin á pýzkalandi, er i lestra á fimm stöðum, og voru meðferð dómsvaldsin® í réttviísinni
farin frá völdum, og he£ir for-
stjóra Hamburg American Eim-
skipafélagsins, Wilhelm Cuno,
verið falin myndun nýs ráðuneyt-
þeir prýðisvel sóttir, og biður Miss
Jackson Lögberg, að flytja Ar-
gyle-búúm kæra þökk fyrir hve
afbragsvel þeir sóttu samkomum-
is. Stjórnarskifti þeasi eru ó- j ar, og fyrir ihinar höfðinglegu við-
sigur fyrir jafnaðarmanna flokk- tökur, sem Ihún átti þar að mæta. og rotið. Sagan kom fyrst út
inn, en íháldsmenn fagna þeimjHún lagði af stað vestur í Vatna- 1904, og varð heimsfræg 6 ör-
byggðir á mánudaginn var. jstuttum tíma.
nú á tímum, og þær hörmulegu
afleiðingar, sem hún hefir á ein-
staklinginn, og hve mannfélags-
fyrirkomulagið í þeim efnum. sem
ýmsum öðrum, er rammvitlaust