Lögberg - 17.01.1924, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FI'MTUDAGINN, 17. JANUAR 1924.
Lífið lítt bœrilegt
sökum Dyspepsia.
Heilsa og hamingja koma með
“Fruit-a-tives.”
Búið til úr bezta jurtasafa.
“Fruit-a-tives, hið dásamlega
lyf, unnið úr epla, appelsínu,
fíkju og sveskju safa, þekkja
engan sinn líka í þessu landi.
“Fruit-a-tives hafa komið
hundruðum til heilsu, er þjáðst
hafa af stýflu, magilleysi og
dyspepsia.
Mr. rankFrank Hall að Wye-
vale, Ont., segir: “Eg keypti
öskju af “Fruit-a-tives” og byrj-
aði að nota það. Mér fór strax
að batna. Hafði eg þó lengi
þjáðst af Dypepsia og stíflu.”
60c. hýlkið, 6 fyrir $2,50, reynslu-
*tkerfur 25c. Hjá öllum lyfsölum
eða beint frá Fruit-a-tives Limi-
ted, Ottawa, Ont.
Bókafregn.
Asmundsson Brekkan: De gamlc
fortalte. - H. Aschehoug & Co Köben
havn 1923.
„Enn einn íslendingur; sem ætlar
að ryðja sér braut sem rithöfundur á
danska tungu“, munu sjálfsagt ýmsir
segja og hrista höfuðið um leið. En
ekki get eg verið að því. í>ótt mér
finnist það að vísu æskilegast, að vér
Islendingar gætum notið til fulls þeira
skálda og rithöfunda, sem upp fæðast
mejal vor, þá get eg ekki láð neinum
manni það, að hann freistar þess, að
rita á annari tungu, ef hann finnur
sterka köllun hjá sér til ritstarfa, þvi
að það er ekki glæsilegur framtíðar-
vegur að vera rithöfundur á íslenska
tungu. Og ef verk þessara manna eru
nokkurs virði, auka þau og hróður
vorn í heiminum, enda veitir sannar-
lega ekki af því. Þeir eru nokkurs
konar víkingar og landnámsmenn og
nema ný lönd fyrir þekkingu manna á
íslandi og islenskum högum.
Þessi bók hefir inni að halda fimm
smásögur og er óvenju-falleg byrj
andabók. Stíllinn er lipur, látlaus og
þýður lýsingamar geðfeldar og þannig
frá persónunum gengið að manni verð-
ur ekki illa við neina þeirra, þrátt fyr-
irýmislegt misjafnt í fari þeirra. Það á
því fyllilega vel við, að bókin skuli
koma út hjá hinu merka forlagi,
Aschehougs, sem einnig hefir nú gef-
ið út fyrra bindið af Sögum Rann-
veigar eftir Einar H. Kvaran í sams-
konar útgáfu, en þýðandi þeirra er
próf. dr. Valtýr Guðmundsson.—
Fyrsta sagan heitir Dronning Gunn-
hild og segir frá atvikum úr æsku
Gunnhildar konungamóður. önnur
sagan er umritun á þjóðsögunni um
Djáknann á myrká og gerir einstak
lega hugnæma bragarbót á þeirri
draugalegu sögu. Þriðja í röðinni er
hjóðsagan um Arna Oddsson, er
hann var fluttur á einni nóttu landa á
milli og reið Brún einhesta ag Austur
landi til Alþingis á ótrúlega skömm-
um tíma. Fjóða sagan heitir ..En
gammel Fortælling fra Nödens Aar,
og er æfintýri um ást og fórn. Síð-
asta sagan erBrödre, um tvo bræður á
Hornströndum, sem elska báðir sömu
stúlkuna en hún er kona annars þeirra
og segir frá því, að eiginmaðurinn
sigldi í dauðann, til þess að eigin-
kona hans og bróðir meigi njótast.
Yfir öllum sögunum hvílir einhver
innilegur, rómantiskur blær, 'og lýs-
ingarnar eru í raun og sann íslenskar
— spegla þjóðarandann með yndi
hans og ógnum, ást og hatri. Þær
eiga það vissulega skilið að vera lesn-
ar, einnig hér á íslandi.
„En hver er nú þessi höfundúr?"
munu margir spyrja. Eg þekki han
ekkert, en hefi verið svo heppiíi að
komast yfir helstu atriðin úr æfisögu
hans, og ætla eg að setja þau hér, les-
endunum til fróðleiks, sögð með sjálfs
hans orðum.
„Eg ólst upp hjá föður mínum
norður í Miðfirði. Heimilið var frem-
ur fátækt, en börnin mörg, og var
mér því snemma haldið til vinnu.
Lærdóm fékk eg ekki annan en kverið
og biblíusögur, skrift og nokkuð í
reikningi, en faðir minn var bóka-
maður, fróður og lesinn,—hafði af
sjálfum sér lært bæði dönsku og
sænsku og fékk oft bækur léðar hjá
hinum þjóðkunna fræðimanni Þor
valdi Bjarnasyni presti á Mel, sem
var vinur hans mikill.
Faðir minn sagði okkur oft frá því,
sem hann las, og þýddi kafla úr því
fyrir okkur. Það var þar að auki sið
ur að lesa hátt íslendingasögur á vetr-
um, og á sunnudögum lestrana í Jóns-
bók, en á föstunni hugvekjur og
Passíusálmana. Á þennan hátt kom-
umst við inn í bestu bókmenir okkar
án þess að vita af því sjálf.
Það fyrsta, sem eg man eftir að eg
las fyrir utan rímur og sögur, var
Friðþjófssaga Tegnérs, Sigrún
Sunnuhvoli í þýðingu Jóns Ólafsson-
ar og gríðar-stór, gömul Veraldar-
saga eftir Pál Melsted, og eftir því
sem eg eltist,las eg alt, sem eg gat
komist yfir — bæði ilt og gott.
Á fermingaraldri var eg stundum
að hnoða saman vísum, — eg held
sjálfur af því, að eg var ástfanginn
í ungri stúíku, eða kannske öllu held
ur í öllum ungum stúlkum í sveitinni.
Mig sárlangaði að fara í latínuskól-
ann, en efnin voru ekki til þess, og
faðir minn mátti heldur ekki missa
mig, því að eg var búhneigðari en
eldri bræður mínir, sem fóru báðir til
sjóar.
Þegar eg var á nítjánda ári, hætti
faðir minn búskap, og eg fór þá um
haustið að Hvanneyri. Þar.var eg í
þrjú ár eða því sem næst. Vistin
þar hafði mikil og að mörgu leiti
góð áhrif á mig, eg eignaðist jafn-
adlra vini, sem eg gleymi aldrei. Þeir
sem höfðu mest áhrif á mig, voru
Borgfirðingarnir Jón Hannesson nú
bóndi í Deildartungu og Sverrir
Gislason nú bóndi í Hvammi í Norð-
urárdal; — eg á þeirra bróðurlegu
vináttu mikið að þakka.
Vísnagerðin fór nú mkið fram, en
mest var það þó í glensi, eins og
gerist þar, sem margir ungir menn
og kátir eru saman komnir — og fyr-
ir alvöru datt mér aldrei í hug að
telja mig meðal skáldanna.
F.n eftir að flestir skólabræður
vou farnir. fór eg aftur að lesa
annað en búfræðisbækurnar. Eg
komst þá yfir Ibsen, Goldschmidt,
Herman Bang, Björnson, Drachman
o. fl., og þá fór mig fyrir alvöru
að dreyma um skáldskapinn, sem það
hæsta af öllu, en gerði mér þó enga
von um að komast áfram á því sviði.
En þegar eg fór til Danmerkur 1910
hafði eg aðallega búskapinn fyrir
augum. Eg hugsaði mér að fara á
landbúnaðarháskólann og þar á eftir
í dýralæknaskólann, en fjárskortur
hamlaði mér að framkvæma þessa
fyrirætlun, og eg hygg heldur ekki,
að mér hefði tekist að ná neinu prófi
þótt eg hefði reynt.
Fyrst um sinn varð eg að vinna að
landbúnaðinum, en svo var það, að
eg kom í lýðháskólann. Við höfðum
ágætann kennara í bókmentum
fHelge Hostrup, nú við Fredriks-
borg höjskole), og hér var það, að
eg tók mig til og vildi inn í andlega
lifið — hugsaði mér að verða kenn-(
ari. Nú varð eg iaftur að fara að
vinna og í tvö ár vann eg sem vinnu-
maður á búgörðum. áður en eg fór til
Askov. Og þegar eg var búinn að
vera eitt ár þar í skólanum, fór eg
fyrst að reyna til að rita.
Einu snni herti eg upp hugann og
sýndi þáverandi skólastjóra J. Appel
tilraunirnar, og þótt undalegt sé
leist honum svo vel á þær, að hann
herti á mér að halda áfram.
En ritstprf gefa ekki mikið af sér,
og eg varð*bráðum aftur að hætta
og fara að vinna fyrir mér. Á þess-
um tíma ritaði eg þó nútíða-skáld-
sögu er eg kallaði „Menneskebörn",
og var hún síðar prentuð í suður-
jótska blaðinu „Hejmdal".
Striðsárin voru ekki góð til að
byrja. Eg fékk mikið að gera sem
kennari á veturna, en launin voru
svo lág, að eg varð oftast að ganga
að vinnu uppskerutímann, stundum
alt sumarið, en öllum öðrum tíma
varði eg til að lesa.
Ef einhver spyrði mig um, hvað eg
hefði meint eða viljað með þessari
bók, þá myndi eg svara: Að lýsa
Gat ekki rétt úr sér.
há fór Quebecmaður að nota
Dodd’s Kidney PiUs.
Mr. E. D. Tremblay er himinlifandi
yfir árangrinwn.
Pointe Aux Outardes, Que. 14.
janúar (einkafregn). Hinir miklu
yfirburðir Dodd‘s Kidney Pills,
sannast 'mjög ljóslega af eftir-
farandi vitnisburði frá Mr. E. D.
Tremblay. Um sex ára skeið þjáð-
ist eg af gigt svo eg gat ekki einu
sinni rétt úr 'mér. Eg fékk mér
tvær öskjur af Dodd’s Kidney
Pills og er nú alheill.
Vitnisburður Mr. Tremblay er
í raun og veru vitnisburður þús-
unda, sem notað ihafa Dodd‘s
Kidney Pills. pað er í sjálfu sér
stórmerkilegt hvemig sjúklingar,
sem þjáðst hafa árum saman af
gigt og nýrnaveiki, hafa fljótt
náð 'heilsu eftir að þeir fóru að
nota Dodd’s Kidney Pills. petta
meðal h.reinsar blóðið á ótrúlega
skömmum tíma og kemur líkamanum
í sitt eðlilega horf.
þjóðarsálinni. Þess vegna hefi eg val
ið þau efni, sem þjóðin sjálf hefir
skapað. Eg hefi viljað lýsa kærleik-
anum, ekki eins og hann kemur
fram í hinu hversdaglegasta, heldur
eins og hann hefir ljómað 5 draum-
um og ímyndunarafli þjóðarinnar.
Eg veit ekki, hvort mér hefir tekist
það. — Sumar af sögunum hafa
orðið til munnlega.
Á hverju hefi eg lært mest?
Hér í Danmörku á eg mest að
þakka öldungnum og sögumæring
num H. F. Fejlberg, — samtölin við
þennan níræða fræðimann hafa haft
mikla þýðingu fyrir mig. !Af öðrum
get eg þakkað ágætum kennurum, og
af breskum og sænskum rithöfund-
um hefi eg lært mikið ft-d. Oscar
Wilde, Werner v. Heidenstam), en
lítið af Dönum og Norðmönnum,
nema Björnson.
Að endingu vil eg nefna það, að
hin einlæga samúð, skilningur og vin-
átta, sem Gunnar Gunnarsson hefir
sýnt mér, hefir bjargað mér yfir
mörg sker efasemdar og vonleysis,
og verið mér, sem björt stjarna i
magri hríðinni, á meðan eg hefi
barist fyrir því, að fá hugsanir mín
ar fram. Vinátta hans hefir verið
því fremur óeigingjörn og göfug
sem við þekkjumst ekki mikið per
sónulega." —
Svo fara hr. Fr. Ásmundsson
Brekkan orð, og má ganga að jwí
gefnu, að lesendum „Visis" þyki
gaman að heyra sagt frá baráttu
hans með sjálfs hans orðum. Væri
THE PRODKAL SON
Hin fræga skáldsaga eftir Sir HALL CAINE
Er sýnd alla þessa viku í kvikmynd-
um á GARRICK leikhúsinu hér í
bænum. Mynd þessi er í alla staði
stórhrífandi, enda er aðsóknin að
henni feykimikil.
Einsog kunnugt er, þá er mynd
þessi bygð á hrífandi skáldsögu um
Island og íslenzku þjóðina. Eru sýn -
ingarsviðin hin fegurstu, sem hugs-
ast getur, útsýnið tilkomumikið og
tignarlegt. Mynd þessi kemur víðar
við en á Islandi og inniheldur marg-
víslegan fróðleik.
Hin ágæta vestur-íslenzka söngkona
Mrs. S. K. Hall
syngur á leikhúsinu öll kvöldin.
Fjölmennið á kvikmyndaleikinn
"THE PRODIGAL SON”
sem sýndur verÖur alla víkuna á
GARRICK THEATRE
Á GARRICK STRŒTI
ÍFASHION CRAFT
$
Hvernig gætuð joér varið að láta
þetta sparnaðar-tœkifæri yður úr
greipum ganga?
ATHUGID!
Vér bióðum vður framúrskarandi kostaboð á þessari vorrri fyrstu út-
sölu ársins. Hver einasti fatnaður er stórkostlega niðursettur sumir svo að
seg.io á verksmiðjuverði. 1 sérhverri deild eru fatnaðir, sem uoorunalega
seldust á margfalt hærra verði. Alstaðar fáhevrð kiörkaup. — Vér sel.ium
þessa fatnaði í f.iórum flokkum. sem vér nefnum A B. C. og D. Til þess að
sanna yður hve miklu vér höfum fórnað. viljum vér benda á að fatnaðir, sem
nú seljast fyrir $19.50 kostuðu áður $35.00. Allir fatnaðir eru búnir til
samkvæmt nýjustu týzku og þér hafið ábyrgð Peace and Company fyrir því,
að vörurnar eru hinar beztu í Wlnnipeg.
A B C D
1950 2950 ’3950 54950
20%
Afsláttur á hálslíni karla, sokkum, glófum, o. s. frv.
Sérstakt úrval af skyrtum fyrir $ 1.45^
Peaee Company Ltd
Fashion-Craft Bld£.
260 Porta^e Avenue
The Exclusive Store With the Big Value
vel, ef þetta gæti hvatt menn til að
kaupa og lesa bókina; hún er þess
virði.
Bókina fékk eg frá Ársæli Árna-
syni bóksala, en hún fæst sennilega
líka hjá fleiri bóksölum. VerSiS er
4.80 kr.
Jakob Jóh. Smári.

Gjafir til Betel.
Jólagjafir aS Betel i Dec.
Ónefndur frá Wpeg.......... $5.00
RagnheiSur Þorkelsson Arnes 3.00
A. S. Bardal Winnipeg .. .. 10.00
Zion church Ladies.......... 5.83
Leslie Sask............... 15.00
Sesilja Johnson Vancouver 10.00
Ónefndur á Betel............ 5.00
Ónefnd kona á Betel . . . . 2.00
do. „ .... * 400
Mrs. A Hinriksson .......... 1.00
Mr. S. P. Bardal ........... 2.00
Ónefndur.................. 100.00
2.00
10.00
1.00
2.00
10.00
5.00
2.00
P. O.
Ónefndur á Betel
Asta Þóra Johnson Betel
Sigurveig Johnson Betel ..
Mrs. G. Stephansson Gimli
Mr. & Ms. F. Lingdal Gimli
Mr. & Mrs. Kristján Jónsson
Mrs. Rebekka Bjarnason Nes
88 pd. kjöt 2 bus. kartöflur.
Mrs E Elíason Arnes 'P. O. 40pd.
kæfu.
Mr. & Mrs. H. P. Tærgesen
kjöt virSi................... 15.00
Kvenfél. fysta lút. safnaSar
Winnipeg.................... $56.00
Haldór Bjarnason Wellington Gr.
Wpeg. 1 kassa af eplum.
Dr. B Brandsson 5 Tyrkjar 70 pd.
Mr. & Mrs. H. KjernesteS hafa
gefiS Betel mikið af matvælum
eins og undan farin ár.
ÞórSur ÞórSarson 5 sekki
four Roses Flour.
Mrs. Dr. O Stephensen Wpeg.
Appelsínur og Bisquit.
Jóns SigurSssonar fél. Sælgsctis-
kassa handa öllu gamla fólkinu j
Miss. E. Júlíus............... 1.00 j
Mr. &Mrs Jón Goodman Wynyard
poka af ull og ýmislegt fleira.
Ónefnd kona á Betel........... 5.00 j
Mr. og Mrs Arngr. Johnson
Minneota, Minn..........$ 5,00
Kvenfél. “Gleym mér ei” á
Svold, N. Dakota......... 10,00
G. J. ísfeld, Mnnesota, Minn 5,00
The Maple Leaf Cremery Co.
Ltd., Lundar, Man., .. . . 50.00
Guttorm. Jónsson Gardar.
H. Einarsson, Gardar, N. D
S. SigurSson, Gardar, .. .
S. M. BreiðfjörS Gardar ..
Hans Einarson............
Sig. Sigurdson............
S. M. BreiSfjörS.........
Jónas S. Bergmann. .. ..
Mrs. ;Paul P. Leo Hoban .
Sig. DaviSsson............
Mr. & Mre. E. A Eiríkson
Thordur Bjarnason . . . .
John Matthíasson..........
Sigmundur GuSmundsson .
M. S. Johannesson........
Mr. & Mrs. O. K. Olafson.
Mr.&Mrs. J. K. Olafson.
Samtals
$5.00
3.00
5,00
5,00
. .3,00
. 5.00
. 5.00
3.00
1.00
5.00
. 5.00
1.00
1.00
1.00
. 2.00
. 5.00
. 5.00
$47.00
LeiSrétting við siSasta gjafalista.
G. S. O. Wpeg. $25.00, en átti að
vera $10.00. Mrs. B. K. Johnson í
staðinn fyrir Mr. B. K. Johnson. Á
eftir nafni Guðbjargar Freeman
átti að vera Bantry N. D
MeS innilegu þakklæti.
J. Johannesson. féhrðir.
675 McDermot Ave., Winnipeg.
Anna, skip Höepfners verzlun-
ar, á Akureyri, strandaði á Lilta-
árskógssandi, í norðanbylnu'iTi «íV
astl. mánudag. Var sent skip
héðan af Akurey.ri til hjálpar
hinu strandaða skipi. —Dagur
15. nóv.
Hænir heitir nýtt blað sem far-
ið er að koma út á Seyðisfirði.
Ritstjórinn er Sigurður Arn-
grímsson. >— Dagur 15. nóv.
$50 VERÐLAUN
ef mér mishepnast við
að ræk ta hár, með
mínu ágæta meðali.
Bezta Kármeðal i heimi. Græðirhár á
skðllóttum mönnum. Meðalið má eigi
bera á þá staði, sem meira hár skal eigi
vaxa. Hreinsar hörundið betur og fljótar
en nokkuð annaðhármeðal,
Prof. M. S. CROSSE,
448 Logan Ave. - Winnipeg
Jólavers.
Eftir F. R. Johnson.
Sjá, enn eru komin ein Jesú-jól—
Ó, játi nú sérhver maSur:
AS hvegi er friSur og hvergi skjól,
Og hvergi neinn griðastaður,
Hvort hátt eða lágt um heimsins ból,
Sé herran enn útskúfaSur !
ath: Vers þetta birtist í blaðinu 27.
Des., en er nú endurprentaS til leiS-
réttingar á litilsháttar prentvillu.
Ritstjóri.
Vinsainlega tilmælst af F.R. J.
FooL Saved
in 4 Days!
“Ekkert nema Zam-Buk, hefSi
geað gert það”, segir Mrs. A.
Berryman, 190 John Steet., North
Hamilton — er hún lýsir þvi
hvernig bún marði á sér fótinn
undir vagni. Fóturinn bólgn-
aði mjög og fylgdi því hinar sár-
ustu þjáningar. Eg var þannig
stödd að eg fékk hvorki. hrært
légg né liS. TengdamóSir mín
ráSlagði mér aS noat Zam-Buk.
Árangurinn varS stórkostlegur.
“Eftir tvo daga var blógan far-
in og innan fjögra daga kendi eg
mér einkis meins.”
Zam-Buk inniheldur óteljandi
lækningaefni úr jurtum, sem
græSa og mýkja Jljótar og betur,
en nokkur önnur smyrsl.
Zam-Buk á engan sinn lika.
kaupið öskju í dagM 50 cent hjá
öllum lyfsölum. Ókeypis reynslu-
skerfur sendur, ef 1 cents frí-
merki er sent til Zam-Buk Co.,
Toronto.
ZAMBUK
For Healíng!