Lögberg - 07.02.1924, Side 1

Lögberg - 07.02.1924, Side 1
Það er tii iliy iiddísJnlÖu í borginiii w. w. Athugiö nýja staöinn. KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton ðnlief i 35. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 7. FEBRUAR 1924 MJ\ER 6 Canada. H. B. MaoKenzie, ihefir verið kosinn forseti iðnráðsins í Mont- real. Ætlar hann sér að ferðast um Vesturlandið í náinni fram- tíð og heimsækja Winnipeg og aðrar 'helztu borgirnar. Hon. Maloin, yfinréfttai’dómari í Quebec, hefir verið skipaður dómari við hæsta rétt Canada, í stað Hon. L. P. Brodeur, sem lát- inn er fyrir skö'mmu. Sú breyitng ihefir orðið á sam- setning ráðuneytis Mackenzie King stjórnarinnar, að Hon. Ern- est Lapointe, fyrrurn flota og fiskiveiða ráðgjafi, 'hefir hlotið dómsmála ráðgjafa embættið í stað Sir Lo’mer Gouin, er nýlega sagði af sér sökum iheilsubrests. P. J. A. Cárdin, þingmaður fyrir Richelieu kjördæmið í Quebec, hefir verið tsvarinn inn sem flota- og fiskiveiða ráðgjafi. — Auka- kosning fer fram í því kjördæmi hinn 12. marz næstkomandi. Á- val’t síðan 1896 ihefir það sent á þing fulltrúa frjálslynda flokks- ins. Hon. J. A. Maharg, leiðtogi stjórnar andstæðin,ga í fylkis- þinginu í Saskatchewan, hefir sagt af sér þei'm starfa sökum annríkis, að því er honum sjálfum segist frá. Mr. Maharg heldur þó áfram þingmensku. Eftirmaður han,s til bráðabyrgða, hefir verið kosinn Harris Turner, þing'maður fyrir Sas'katoon. Fylkisþingið í Saskatchewan kom saman. 31. f.m. Meðal mála þeirra er hásætisræðan getur um að lögð 'muni verða fyrir þingið, er frum- varp til laga um þjóðaratkvæði 1 sambandi við vínsölumá'ið. pá er og gert ráð fyrir ibreytingu á núverandi löggjöf um útrýming illgresis. Enn frcmur er þess getið, að samvinnu rjómabúin í fylkinu hafi farið þess á leit við stjórnina, að fjárhagssamböndin milli þeirra og stjórnarinnar verði endurskoðuð log þeim breytt að einhverju rjómabúunum í vil, með það fyrir augum, hve sú iðnaðar greiri hafi átt erfitt uppdráttar á síðastliðnu ári. Er búist við, að skýrsla fylkisféhirðis muni sýna drjúgan tekjuafgang. Þing járnbrautarþjóna hefir staðið yfir í Winnipeg undanfar- andi daga. Forseti þess félags- skapar, A. R. Moislher, hefir kraf- ist þess fyrir hönd félagsmanna sinna, að kaup þeirra verði hækk- að upp í það, sem það var árið 1921. Enn er alt á ihuldu um það, hvernig framkvæmdarstjórn- ir brautanna muni taka mála- leitan þessari. Eftir austan fregnum að dæma, befir stjórnarformaðurinn í Can- ada, Rt. Hon. W. L. Mackenzie King, boðið Sir Arbhur Currie að verða fyrsti sendiherra Canada- stjórnar í Washington. Er mælt að Sir Henry hafi hafnað boð- inu. Svo virðist, sem það liggi í loft- inu, að komið muni verða á fót samvinnusölu á (hveiti Siéttu- rylkjanna þriggja, svo snemma, að nota megi við næstu uppskeru! Oeorge Robertson, þingmaður í fylkisþinginu í Saskatohewan, fyr- ir Wynyard kjördæmið, var ný- lega staddur hér í Winnipeg, og átti tal við blaðamenn, svo og forseta hinna sameinuðu bænda- félaga í Manitoba, Colin H. Bur- nell. iMr. Robertson virtist þeirr- ar skoðunar, að Winnipeg mundi verða miðstöð hinnar fyrirhuguðu samvinnusölu. 'Samkvæmt yfirilýsingu frá for- ®tjóra símakerfisins í Manitoba, Mr- J. E. Lowry, eru nú um 40.000 simaáhöld í notkun í Winnipeg- borg. A. E. Halverson, aðal fram- kvæmdarstjóri Imperial Olíufé- lagsins í Vesturlandinu, 'hefir lýst yfir því, að verð á gasolíu hafi nýlega hækkað sem svarar tveim- ur centum á , gallónu. Svipuð verðhækkun giildir um steinolíu. Frá 1. iseptember síðastliðnum telja, hafa verið fluttir út úr Alberta fylki 79,000,000 'mælar af korni. Allmargt af Doukhobors, í hér- aðinu umhverfis Kamsack, Sask., eru að sögn í þann veginn að selja 'ar eignir sínar þar og flytja .1 Rússlands, þegar fram á vorið kemuir. Arsþing smjörgerðarmannna í anitoba var nýlega halldið hér ‘ oorginni. Forseti var kosinn T. • Rumbal frá Miami, en féhirð- 11 k' A. Gibson, Winnipeg. Með- stjórnendur voru kosnir meðal annara, Alex MicKay, forstjóri Maitoba Co-operative Dairies, hér í borginni, og Mr. Ingi Ingjalds- son, forseti rjómabúsins í Ár- borg, Man. Fjárlagafrumvarp fylkisstjórn- arinnar í Maitoba verður 'lagt fyrir iþingið næstkomandi föstu- dag og flytur fylkisféhirðirinn Hon. T. M. Black þá meginræðu sína um fjárhags ásigko'mulag fylkisins. Tekjuhalli fyrir árið 1923 nemur $901.000. Er það $445.000 minna en í fyrra. forrni skatt, er árið 1922 nam Rúmeníuþingið hefir nýlega $68.37, eða til samans 7,433,081,- fallist á alla samninga og sátt- 000.00. mála Lansarjne stefnunnar. Senatið hefir í einu hljóði sam- þykt tillögu, borna fram af Sen- ®ex hundruð áttatíu og sex ator Walsh, um að ógilda tafar- menn voru dæmdir til dauða og laust leigusamningana á Teapot teknir af lífi á Rússlandi síðasl- Dome olíunámunum, er Mr. Fall, ijgjð ár. fyrrum innanríkis ráðgjafi, er ______ . . sakaðaur ujn að hafa í lieimildár- leysi gert við alíukónginn nafn-í kunna, Harry F. Sinclar. Einn af leiðandi bindindisfröm- uðum Bandaríkjanna, iMr. Ander- son, forseti félagsskapar þess, er Anti Saloon League nefnist, hef- ir nýlega verið tekinn fastur og er sakaður um stórkostlegan fjár- drátt. Mr. Anderson er búsettur í New York. Rannsókn er hafin i málinu. Var Mr. Anderson látinn laus gegn háu veði. Bretland. MacDonald stjórnin á Bretlandi hefir veitt Sovietstjórninni rúss- nesku, fullkomna viðurkenningu, og boðið henni að senda fulltrúa eða sendiherra til Lundúna taf- arlaust. Tekið verður samstund- is tii að undirbúa nýja viðskifta- samninga milli þeirra tveggja rfíkja. Þess hefir Bretastjórn jafnframt krafist, að Rússar hætti með öllu leynilegri út- breiðslu Bolsheviki kenninganna. — iMr. Hodgson Ihefir. verið skip- aður fulltrúi Bretastjórnar Moscow til biráðabirgða, en full- yrt að James O’Gradi, verkaflokks þingmaður, muni verða skipaður sendiiherra innan fárra daga. Ráðstöfun þessi mælist vel fyrir í tföðum verkamanna flokksins sem og blöðum frjálsi’. flokksins enda höfðu flestir af hans leið andi mönnum verið þess fylgj- andi fyrir löngu, að stjórn Rússa skyldi viðurkenning veitt. Samkvæmt nýkomnum skýrsl um frá hagstofu Breta, ihafa tveir þriðju kvenna þeirra, er menn sína mistu í heimsstyrjöldinni miklu, gifst aftur. í bænum Goiland í Carnwall 'héraðinu, býr maður 106 ára að aldri. Heitir sá Bill Mugfur. Ekki er gaml’.i maðurinn skjálf- hentari en það, að hann rakar sig sjálfur á hverjum einatsa mrgni. Mr. Mugfur gafst þess aldrei kostur að læra lestur né skrift, fyr en eftir hundrað ára aldurs- takmarkið. Eftir það hefir karl isetið að námi sýknt og heilagt og unnist vel á. Heilbrigði fólks á Englandi síðastliðið ár, hefir verið betri en dæmi eru áður til. Landfarsótt- ir voru fáar og dauðsföld með langfæsta móti. Dauðsföll í hin- um stærri borgum voru 11.5 af þúsundi, til 'móts við 13 af þús- undi 1822. Fyrir tólf árum lét- ust 130 börn af þúsundi innan við eins árs aldur, en árið 1923 lét* ust að eins 83 börn af þúsundi hverju, á.~þeim sama aldri. Oharles Starmer, ihefir gegnt ritarastöðu við héraðsréttinn í Bloo'msbury, í sextíu og sex ár. Var honum til minningar um þetta fágætu stjórnarþjónustu af- mæli veitt margskonar heiðurs- viðurkenning og gefnar 'margar verðmætar gjafir. Er mælt, að 'Mr. Starmer 'muni hafa lengur gegnt sýsl’an í þarfir þess opin- bera, en nokkur annar núlifandi maður á Bretlandi. Hon. Ronald C'harles Lindsay, fimti sonur jarlsins af Crawford, ■hefir verið skipaður sendiherra Bretastjórnar á Tyrklandi. I erindi til Poincaré, stjórnar- formanns Frakka, dagsettu hinn 26. jan. síðastliðinn, lýsir Rt. Hon. Ramsay MacDonald forsætisráð- gjai Breta, yfir ,þvi, að 'hann hai'mi það mjög, hve enn sé óút- gert um mörg ágreiningsatriði milli þesisara tveggja þjóða, en tjáist þess albúinn, að gera alt er í sínu vaJldi standi, til þess að greiða heilbrigðu samkomulagi á báðar hdiðar iveg. Góðvilji sé frumskilyrðið, eigi að eins til samkomulags milli Breta og Frakka, heldur fyirir Evrópufriði í heild sinni. Poincaré, stjórnarfor'm. Frakka, virðist hafa tekið erindi þessu með meiri nærgætni, en hann hef- ir átt að sér, þegar um slík efni hefir verið að ræða. I.átinn er nýlega Duguid Char- les, er um langt ára sheið var fjármála ritstjóri tiil skiftis við blöðip Economist, Westminster Gazette, Miorning Post og London Times. Hann var 57 ára að aldri. Island farsœldarfrcn. Ræðukafli eftir Steingrím Matthíasson. Þið þekkið sjállfsagt öll, sem eigið heima hér vestan hafs, hve leiðinlegt er að (þurfa hvað eftir annað að svara fáfræðisspurn- ingum útlendinga um ísland. Fáfræði þeirra, jafnvel iþó ment- aðir eigi að kallast, gengur svo fram úr hófi að tilsvarandi fá- Þríir glæpamenn, er dæmdir höfðu verið til dauða og biðu ,, . ... ,. „ þess í hegningarhúsinu að Little VÍS1 >ekkl eS ekkl hja unghngum drotna og brauðaldini hanga á trjánum, helrur einmitt þau, þar sem veðráttan er fremur kald- ranaleg og auðæfin liggja ekki á glámbekk. það er bara betra, ef mikilli orku og brögðum þarf að beita til að ná í þau. Fræðimönnum kemur saman u'm, að sérhvert land eigi góðan þátt 'í að skapa iþá þjóð, sem í því býr. Það er rangt, að meta eitt land fyrst og fremst eftir því, ihve mik- ið getur vaxið í því af hveiti eða öðru korni, eða eftir því, hve ux- ar verði þar feitir og svín vél al- in, heldur ber að meta það eftir því, ihve gott ifólk það getur fóstrað. Metið á þeirri landsvísu, má fullyrða, að ísland sé gott land og standi fáum að baki, iþví þar hefir þrifist og uppfóstrast eins gott fóflk og í hverju öðru landi, þó sunnnar sé á hnettinum. Eg er farinn að leyfa mér að Forseti Bandaríkjanna á stríðsárunum dáinn. Rock, Arkansas, að dóminum yrði 1 l>arnaskólum heima á Fióni. fuí’nægt, sluppu (þaðan Ihinn 1. Það er stundum freistandi að þ.m. Börðu þeir fangavörð þar svara út í ihött og eg man eftir til hann féll ií öngvit, þustu síðan út og upp í bifreið, er beið þeirra fyrir utan Allir voru fangarnirl mínum { Kaupmannahöfn., arinnar sem fiinu . . vopnaðir. Er logreglunm það hin , , , .* , . | arinnar, sem einu sinni var suð- mesta ráðgáta, hvernig vopnunum Donsk kona (heiðurskona, gia-j ur ^ Egyptalandi og 'hefir smátt hafi verið smyglað inn til þeirra. | hærð hefðarfrú) spurði hann meö og Verið að færast land úr trúa iþví, að íslenzka þjóðin eigi hvað eg á mínum yngri ái um dáð ■ eftjr afj veröa fremri öðrum þjóð- ist mikið að einum 'háskólabróð-: um 0g að þungamiðja menning- Ekki hefir spurst til bófanna síð-: nærgætni dþegar hann var búinn an þeir sluppu. ! stuttlega að lýsa þeim feikna- 1 kulda, sem við ættum við að búa) (°x ríkisstjóri í Massachusetts: hvað gera veslings konurnar netnr skipað nefnd manna til þessi .. ,, ... . ... x , , , ’ við nyfæddu bornin sin, til að að raivnsaka verðhækkun þa a gas-| . , . oliu, er þar hefir nýlega átt 8«r verja ?þau fyrir þeSSUm stað. H.vggur 'hann að þar sé u'mj hulda? beint samsæri að ræða meðal ,.Þær setja þau niöur i kjallara olíu'konganna. ! og geyma þau á ís fimm ár. Þeg- ar sá tími er iliðinn, eru krakkar- voða- Síðustu Bandaríkjafregnir segja, i nir konir á legg og orðnir sjálf- að Mr. Wií’liam H. Anderson, for-| , . , , , seti Anti-Saloon League, hafi ver-' )jal^a ur ^vl' ið fundinn sekur fyriir kviðdómij Pað ^ekk alve£ franl af kon‘ um 'margvíslegan fjárdrátt í sam- unni, er hún heyrði þessi ósköp. bandi við tekjur og sjóð þes.s fé- Hún átti í fljótu bragði erfitt með lagsskapar; Dómur í 'máli hans! að átta sig á, ihvort landinn, sem verður kveðinn upp 'hinn 8. þ.m. : svaraði henni svo einkennlega, en Mælt er, að þeir Denby Eota-! ramnial'varIega væri genginn af 'málaráðgjafi og Daugherty dóms- vltinu, eða þa hun sjalf. Og sam- málastjóri hafi boðist til að segja tallð fel1 n’ður. af sér sökum olíuhneyksilisins al-; Eg hefi oft óskað, aö landsstjórn ræmda, en Coolidge forseti hafi' vor gæfi út þó ekki væri nema aftekið það með öllu, fyr en þá aðj pínulítið en kjarnvrt kver um rannsókn málsins væri lokið til fandið okkar og útbýtti gefins til fullnustu og sann leikurinn hefði anra íslendinga, sem fara utan verið leiddur í ljós. Hvaðanœfa. Foringi Nationalistanna Indlandi, Moihandas Gandhi, dæmdur var til sex ára fangels- vistar 'hinn 18. mars 1922, fyrir landráðatii’iraunir, að sagt var, hefir nú verið ilátinn laus sam- kvæmt fyrirskipun læknis, með því að 'heilsu hans fór stöðugt 'hnignandi. eða dvelja ytra. Væri gaman að geta stungið slíku kveri að spyrj- endum og sparað málbeinið. í þvi sambandi dettur mér í hug ái landi, sem var staddur í bæ á eri Englandi. Lagleg stúlka gekk um götuna fram og aftur og hafði bækur í hendi. Hún leithann hýru auga. Hann gekk til hennar. Hún landi norður á bóginn, eigi ef til vill fyrir höndum, að staðfestast á voru landi íslandi, áður en langt um líður. “Söm er hún Esja, samur er hann Keilir,” orti -Bj. Thoraren- sen forðum. Hann var einnig þeirrar skoðunar, að kvenfólkið á íslandi væri enn eins frítt og í fornöi.d. En “iþegi þú, vinur,” seg- ir ihann, “iþó eg segi,—að mý nú mori þar, milli fjalla, þars skatn- ar skjaldbúnir skálmir hristu.” Satt er það, sem Bjarni segir þar um kvenfólkið; en hvað karl- mennina snertir, má engin taka ummæli skáldsins alvarlega leng- ur. Enda má óhætt fullyrða, að nútíma-ísf’.endingar séu í fáu eft- irbátar forfeðranna lengur, held- ur i mörgu langt framar þeim. Jafnvel í íþróttum má staðhæfa að 'margir æsku'menn vorir standi þeim fyllilega jafnfætis og bæri meira á því, ef nú á tímum væri alment lagt eins mikið kapp á í- þróttir eins og var í fornöld. Á dögurn Bjarna skálds og jafn- vel alla leið fram til fyrir 40 ár- um síðan, mátti rétt 'heimfæra orðin “söm er hún Esja” aö því l«yti, að útlit landsins ihafði lítið breyzt; en þó með undantekning- Venizelos Grikkja hefir orðið að láta af völdum sökum heilsubrests. Alexsander Ivanoff Rykov hef- ir nú tekist á hendur stjórnar forystuna á Rússlandi í stað Nicolai Lesine, sem látinn er fyr- ir skömmu. Hinn nýi stjórnarfor- maður er kominn af bláfátækri rétti honum lítið kver og gekk um- Skóganir höfðu t. d. minkað leiðar sinnar. pað var annað- j og jafnvel víða túnin. hvort Mattheusar guðspjall eðaj Skógarnir höfðu eyðst til eldi- Postulanna gjörningar i vasaút-j viðar og sumpart blásið upp fyr- gáfu með smáum stíl Hann þurfti ir ágang búfjár. En túnin höfðu stjónarformaður j ékki að spyrja neins og hélt leið- gengið saman fyrir ódugnað og ar sinnar líka. framtaksleysi. Maður kemst ekki hjá því aðj Framh. á 4 bls svara. Og sannleikurinn er sagna j um kuld-l WOODROW WILSON. ! Sunnudagsmorguninn 'hinn 3. j legrar forystu. Saga víðsýnisins cg mftnnúðar.hugsjónanna mun geyma nafn 'hans á gullum spjöld- um frá öld til aldar.. Um leið og núverandi lýðveldis- forseti Calvin Coolidge, tilkynti þjóðinni fráfall Wilson’s, skipaði hann sivo fyrir, að þjóðfáni Bandaríkjanna skyl’.di blakta yfir Hvítaúsinu í þrjátíu daga, dreg- inn í hálfa stöng, til heiðurk við minningu hins látna stjórnmála- skörungs. Samúðarskeyti ihafa borist Mrs. Wi’.son víðsvegar að, í sambandi við fráfal’l hennar heimsfræga eiginmanns. Jarðarför Woodrow Wilsons fór fram frá heimilimu, síðastlið- inn miðvikudag, á viðhafnarlaus- þ.m., klukkan fimtán mlín. eftir ellefu, lézt að heimili sínu í Wash- ington, Wíoodirow Wilson, fyrrum forseti Bandaríkjanna, eftir lang- varandi vanheilsu, — hafði verið meira og minna sjúkur síðan 1919. Við banabeðinn var Mrs. Wilson og dóttir hans Margrét, auk heim- ilislæknisins, Grayson aðmíráls, eins af allra nánustu vinu’m hins látna stórmennis. — Mr. Wilson leið út af eins og ,ljós, — værðin færðist smámsaman yfir 'hann eins og þegar þreyttur erfiðis- ‘maður að loknu dagsverki hnígur i blund. Með Wöodrow Wilson er eigi að eins hniginn í val einn ihinn merkasti maður er Banda- ríkjaþjóðin ihefir alið, 'heldur og heimsborgari, sjálfkjörinn til and-' an hátt. bestur. Spurningunni ann er eg vanur að svara á Þá;<‘Pan” ' íclftnyb-,.: leið, að á íslandi sé að vísu helj- 1 1SleDZKn pyðmg ar kuldi stundum, en að slíkt geri j „Pan“ er ein af frægustu skáld ektki til fyir þá. sem séu orðnir j sögum eftir norska skáldið Knut iþví vanir. Eða eg segi, að þar sé bændafjölskyldu og hefir undan j yfirleitt ekki kaldara en noröan farandi ár verið mjög veill á til í Noregi og að manni geti lið- heilsu. Hamson, er bókmentaverðlaun Nobels hilaut í fyrra. Stúdentar gefa 'bókina nú út í íslenskri þýð- ið þar öldungis eins vel og íjingu, eftir Jón Sigurðsson skrif- s hverj'u öðru landi. Og eg bæti þvíj stofustjóra Alþingis. Um bók Eftir siðustu Mexicofregnum við að íslendingar séu eins ment-j þessa 'hefir a.llmikið verið deilt, að dæma er svo að sjá, sem juð iþjóð og Skandinaviuþjóðirnar, i telja margir hana hið mesta Obregon stjórnin sé komin ve’. á. sem vitanlega séu í fremstu röð j meistarveik, en aðrir hneykslast, veg með að bæla uppreistina nið- allra menningarþjóða. Enn frem- eru slíkar bækur jafnan mikið'j hvað a’ sé ran^f að kveða upp yf- ur. Liðsveitir Huerta hafa upp á ur se!íi eg að við sjálfir teljuml lesnar. Að þýðing Jóns frá Kald-I ir Þelm 'þunga dóma, því þeir síðkastið beðið hverrf ósigurinn í landið gott og elskum það einsj aðarnesi sé góð, þarf eigi að efa gefl ef f)1 vlh yerlð strang-iheið- á fætur öðrum. : mikið og ihver önnur þjóð eilskar j Þeir, sem ihafa lesið þýðingu hans vel, nú orðinn ihvítur fyrir hær- um. í tali er hann vingjarniieg- ur, og um varir ihans leikur oft- ast nær jþítt bros. — Auðvitað finnur hann í vissum skilningi til auðlegðar sinnar og nýtur eins og flestir aðrir auðmenn, ánægju af meðvitundinni um iþað. En of- metnaður eða stærilæti ihefir ald- rei fengið rúm í sálarlífi hans. í lifnaðarháttum má Hers'hey teljast fröinur gamaldags. Tal- síma vill hann hvorki hafa á einka skrifstofu sinni, né heldur á heim- ilinu, og villl sem minst afskifti hafa af því áhaldi yfirleitt. Mjög sjaldan kemur það fyrir, að hann skrifi bréf, af símsskeytum sendir hann ósköpin Afréð hann samstundis, að stofna súkkulaði verksmiðju í fæðingar- stað sínum Hershey. Árið 1903 var Hershey í raun og veru enginn bær. Landið var mestmegnis hál’endi, þar sem all- margt bænda bjuggu búum sín- um á víð og dreif. Nú er kominn þarna reglulegur bær, sem þrjá.r eða fjórar járnbrautir liggja út frá. Lang stærsta iðnfyrirtækið þar e súkkulaði verksmiðja Miltons S. Hershey; þar er að finna skóla, kirkjur, og flestar aðrar nútíðar- stofnanir. . í raun og veru má svo að orði kveða, að Mr. Hersey eigi mertan bæinn og flest þau 8ii. sk -ek >,r r staíf*- 1 asamt sjotiu og fimm abuðar- jörðum, sem hann á þar í grend- inni. Engin verkamanna samtök tröllatrú á framleiðslu-tegund sinni—súkkulaðinu, og telur ó- þarft með öllu að fleygja út fé í . „ , ,, . , ,. , auglýsingar. Milton S. Hershey' eru 1 Hershe3r °*J]*rei hef,r >ar verið gert verkfall, svo menn viti til. og þó þeim ef til vill verði eitt- j sitt föðurtand. Við syngjum okk-l á Viktoríu, eftir sama höfund, Franska stjórnin Ihefir lýst ný-j ar ættjarðar söngva með álíka, vita hve snildarlega að þýðanda lega trausti sínu á Poincaréstjórn-1 sannfæringarkrafti og hver önn-| muni hafa tekist. inni með 394 atkvæðum gegn 108. ur þjóð: „Eldgamla ísafold — Ástæðan til atkvæðagreiðskmnar! ástkæra fósturmold“. var sú, að ýmsir af leiðtogum pegár isvo er komið samtalinu, jafnaðarmanna töldu hina nýju j f«r mesti hrollurinn að rjúka sparnaðarstofnun stjórnarinnar í burt úr útlendingnum, en þó rén- fjármálum alt annað en heilla- ar hann enn betur ef á efir fylg- vænlega fyrir hag alþýðunnar og ir þessi árétting: Milton S. Hershey, ei forseti og báru þær ákærur fram, að stjórn-1 A íslandi er veðrið að vísu hryss- aðalei?andi súkkulaði verksmiðju tortryggir alMrei nokkurn lifandi | mann að ástæðulausu. Hann seg- ist (blátt áfram sannfærður um,! Einu sinni á hverjum þrem að menn sé yfirleitt heiðarlegir j mánuðum, fær hvert einasta mannsbarn, er vinur í súkkulaði verksmiðjuni, gróðahlutdeild, er nemur frá tuttugu til tuttugu Og fimm af 'hundraSi Ihins fastá- kveðna kaupgjalds. Gert er ráð fyrir, að launauppbót þessi ncmi einum fjórða 'hluta af hreinum á- arlegir fyrir það. Upphaflega hafði Hershey nema a- Milton S. Hershey. “Hvat manna es þat?” Bandaríkin. Samkvæmt síðustu skýrslum hef- ir ihvert einasta mannsbarn í Bandaríkjunum, greitt í einhverju in hefði í ýmsúm tilfellum rek-j ingslegt með köflum og stundum ið fátæka og lágt tlaunaða stjórn- kemur “silfurfloti sendur oss að arþjóna að ástæðulausu frá sýsl-, kvelja”, er lokar höfnum öllum á an iþeirra, í þeim tilgangi einum Noðurlandi, bannar siglingar um að láta svo líta út, sem um nýjar; tíma og flytur með sér illviðri og sparnaðartilraunir væri að ræða. kui’da. En við þessu erurn við Mieiri hlutinn á þinginu leit öðruvísi á málið, eins og at- kvæðagreiðslan svo ljóslega sýn- ir. búnir og höfum lært að haga okku þar eftir án þess að líða mikið tjón. Landið og sjórinn gefa okkur | margþúsundfalt meiri mat, en við Hið nýja ráðuneyti á Egypta-| getum sjálfir borðað, en viö þurf- landi er að ýmsu leyti næsta ein- u'm að hafa allmikið fyrir því, að kennilega samsett. Stjórnarfor- maðurinn sjálfur Said Zaghloul og þrír af ráðgjöfu’m hans hafa setið í fangelsi til iskams tíma ifvrir landráðatilraunir. flá í björgina. En það er sú fyr- irhöfn, ser ihefir gjört okkur að mönnum. Það eru ekki beztu menningar- sett sér að nema prentiðn og góða wrksmi8junnar. Af ,hinum _^Kr; l var,ð nauðsynlegri upphæð til þess að auka framleiðslu verk- einnar í Hershey, Philadelplhia, maður stórauðugur að fé, sem ný- lega hefir vakið á sér eftirtekt víðsvegar um heim. Orsökin er sú, að 'hann 'hefir stofnað skóla í f.vrnefndu'm bæ, til notkunar fyr- ir 'munaðarlausa Bandar.drengi. Fé það, er hann gaf til stofn- unar þessarar, nemur í alt um sextíu miljónu'm dala, höfuðstól- >nn má ekki skerða, en vöxtunum skal varið tii’. eflingar skólanum og viðhalds. Blaðið New York Times, flutti fyrir nokkru ritgerð u'm þenna einkennilega mann, þar sem hon- ’im er persónulega lýst, ásamt 'helztu æfiatriðum hans. Milton S. Hershey er sextíu og sex ára að aldri, 'maður lágur í að handsetja stíl. honum sá starfi sem bezt úr hendi og dag nokkurn, er það slys wildi til, að hann misti ihakann með stílnu’m í á gói’.fið, var 'honum skyndilega veitt lausn, liklega þó ekki i náð! S'kömmu seinna tók hann að nema brjóstsykurgerð og stundaði þá iðn bæði í Fhiladel- phia og New York. Bjó hann mestmegnis til “cara’mels’, er þóttu fram úr skarandi góðar. Ekki varð honum samt 'mikið á- gengt 'í New York og flutti hann sig þvíj brátt aftur til Pennsyl- ■vaníu. Tók honum þá að ganga ibetur og varð eftirspurnin eftir varningi hans svo mikil, að hann smiðjunnar og færa út viðskifta- samböndin. Allir aðrir pening- ar, það er að segja eftirstöðvar teknanna, renna í sjóð þann, er Hersey stofnaði til starfrækslu skóla fyrir umko'mulausa Banda- ríkja drengi. pegar Mr. Hersthey var að- spurður, 'hvernig á þessari síð- ustu ráðstöfun han« stæði, varð svar hans á bessa leið: “Eg er nú orðinn s,extíu og sex ára gam- all’ og þarfnast varla mikilla pen- inga úr þessu. Viðskiftalíf mitt hepnaðist margfalt betur, en 'mig gat eigi fullnægt henni; ýmsir j hafði nokkru sinni dreymt um. i’eiðandi verks’miðjuegendur buðu I Eg get fallið frá þá og þegar, og honum að g'anga í félag við sig, hvað mundi þá hafa orðið um iðn- en því hafnaði 'hann hvað ofan i; fvrirtæki 'mín, hefði eg engar ráð- annað. En að lokum fór svo, að stafanir gert? Nú veit eg þau hann seldi “caramels” verksmiðj-1 em trvgð. Höfuðstóllinn verður una með öllu þar til heyrandi ekki snertur undir nokkrum kring- fyrir 'miljón dollara út í hönd. j ’rwtæðum. Eg á enga erfingja, Jafnmikla peninga ihafði hann! það er að segja engin börn. pess aldrei áður komist yfir, enda var ve'rna ákvað e<? að láta munaðar- hann ekki lengi að velta því fyrir ! lrmsa dre.ngi í Bandarikiunum l löndin, þar sem stöðug góðviðri lofti, en þreklegur og hnellinn sér, hvað taka skyldi til bragðs.; erfa mig.”

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.