Lögberg - 07.01.1926, Blaðsíða 4

Bls. 4
LÖGBERG FIMTUDAGINN,
7. JANírAR 1926.

Jögberg
Gefíð út hvem Fimtuclag af The Col-
umbia Preis, Ltd., (Cor. Sargent Ave. &
Toronto Str.. Winnipeg, Man.
TaUiman JS-6327 oý N«6328
JÓN J. BILDFELL, Editor
Utanáakrift til blaðsins:
rtjlt eOtUMBI/t P^ÍSS, Ltd., Box3)7í, Wlnnipeg,
Utanáskrift ritstjórans:
EOlTOR LQCBERC, Box 317Í Winnlpog,
Tne “Lögberg" is printed and published by
The Columbia Press, Limited, in the Columbia
Buildlng, e*5 Sargent Ave., Winnipeg, Manltoba.
Við áramótin.
Vesturlanda menningar, liefir orðið miklu á-
kveðnari og skýruri á árinu liðna en hún áður
var og virðist þess ekki langt að bíða, ef svo
heldur áfram, að aðskilnaður verður algjörður
á milli Austur- og Vesturlanda þjóðanna.
I>að markverðasta, sem gerst hefir í Japan
er óefað sambandssamningur þjóðarinnar við
Rússa, sem þeir gjörðu í janúar 1925. Ástæðan
fyrir þeim isamningi — rússneska-japanska
samningnum var sú, að þjóðin fann sig eina og
yfirgefna. Þjóðimar höfðu snúið við henni
bakinu, jafnvel Frakkar, sem Japanítar höfðu
þó styrkt gegn Þjóðverjum höfðu yfrgefið þá.
Hættur frá öllum hliðum ógnuðu þeim. Her-
stöð Englendinga í Singapore ógnaði þeim.
Tnnflutningsbannið til Bandaríkjanna sveið
þeim sáran, svo eina úrræðið, sem þeir sáu til
þess að standa ekki uppi aleinir, var samband
við Rússa, með væntanlegu sambandi við Kína
síðar. En það samband hafði það í för með sér,
að Japanítar urðu að hætta öllum athöfnum í
Síberíu. Eina merkilega uppgötvun hefir jap-
anskur vísindamaður gjört á árinu, er það raf-
urmagnsgeymir, sem heldur rafurmagni í sér,
eins og stál sogul, og segir hann að rafurmagn-
ið gejmiist á þann þátt í tvö til þrjú ár að minsta
kosti.
Eitt ár er ekki langur tími, þegar það er bor-$
ið saman við aldaraðirnar, sem að baki liggja,
en þó er það oft örlagaþrungið í lífi þeirra
manna og kvenna, sem það lifa, og viðburðirnir
oft þess virði, að á þá sé minst og þeir í heiðri
hafðir.
Árið, sem leið, hefir að sumu leyti verið ein-
kennilegt og eftirtektavert ár, því á því hafa
gjörst viðburðir, sem líklegir eru til þess að
hafa mikil áhrif í framtíðinni. Auk þess hefir
árið mátt heita gæða ár til lands og sjávar.
Hér í landi var árið 1925 hagsælda ár. Upp-
skeran, sem bærilega nýttist, sú lang-mesta í
sögu landsins. Meir en f jögur hundruð miljón-
ir mæla hveitis. Yerð á lifandi peningi betra,
en áður var, og afkoma manna yfirleitt á
traustari grundvelli, en hún hefir verið síðan
fyrir stríðið. Árið 1925 hefir verið framrfara-
ár í Canada, að því er efnahag og afkomu
snertir. Á öðrum sviðum þjóðlífsins eru fram-
farirnar á árinu ekki eins auðsæjar. Stjóm-
málin eru í hinu mesta öngþveiti, valdið í stjóm-
málum ríkisins er alt í molum, eins og hugsun-
arháttur kjósendanna, og ekki neinna afger-
andi athafna í þeim málum þess vegna að vænta
eins og nú standa sakir, og er það einn alvar-
legasti þröskuldurinn, sem er á vegi þjóðarinn-
ar nú við áramótin.
Um bókmenta athafnir Canada þjóðarinnar
á árinu liðna, er fátt eitt að segja, því naumast
er hægt að tala um eanadiskar bókmentir í sömu
merkingu og bókmentir hinna eldri og þrosk-
aðri þjóða. Þó hefir allmikið af nýjum bókum
komið út á árinu í Canada, o? þar á meðal tvær
eftir Láru Salverson, ljóðabók og skáldsaga, og
hefir hvorttveggja vakið allmikla eftirtekt.
Einnig hafa tvær aðrar skáldsögur komið út,
sem almenna eftirtekt hafa vakið, “The Settl-
ers of the Marsh”eftir F. Ph. Grove, og “Wild
Geese”, eftir Martha Ostenso.
Þegar riiaður lítur til annara landa, þá verða
fyrir manni viðburðir síðasta árs, sem líklegri
eru til þess að hafa langvarandi áhrif í fram-
tíðinni.
1 Evrópu hafa þeir hlutir gjörst á árinu
1925, sem áður voru óþektir í sögu njannanna,
og sem gefa gleðiríkari vonir um fagra og frið-
elskandi framtíð, en lifað hefir í brjóstum
manna.
Nýtt tímabil hófst á árinu 1925 í aðstöðu
þjóða í ágreiningsmálum. Á undanförnum ár-
um neyttu talsmenn þjóðanna allri sinni orku
til þess að skara eld að sinni eigin köku og sinn-
ar eigin þjóðar, og var þá oft um það að ræða,
hver snjallastur væri í stjómmálaleiknum og
sæti bezt snúið á móstöðumanninn, eða menn-
ina. Alt var á huldu og í leyni, og þjóðimar,
sem ábvrgðina áttu að bera, vissu ekkert um
hvað var að gjörast.
Stefna sú, sem fram kom hjá stjómmála-
mönnum þeim, sem að Loeamo samningunum
stóðu, er gjörbrevting á hinu eldra fyrirkomu-
lagi. Þar lögðu menn öll spilin á borðið, og þar
í fyrsta sinni í sögunni, lögðu menn sig fram
til þess að lagfæra og sætta, og sýndu svo mikla
einlægni í því, að óviðkomandi þjóðir tóku á sig
þunga ábyrgð til þess að sætt gæti orðið og var-
anlegur friðar grundvöllur lagður.
Annað tilfelli átti sér stað á árinu liðna í
Evrópu, sem áhyggjur vakti og sem svo alvar-
legt virtist um tíma, að menn óttuðust að blóðs-
úthellingum mundi valda, Það var landamerkja-
þrætan á milli íra og Ulstermanna. Að samn-
ingum hefði verið ómögulegt að komast á milli
þeirra tveggja málsaðila, ef sanngimin og sátt-
fýsin hefði ekki ráðið, og hefði verið talið
næsta ólíklegt að þeir, eem hlut áttu þar að
málum, mundu semja svo bróðurlega sín á
miíli, fyrir nokkram áram'síðan, eins og nú er
raun á orðin.
Nýtt útsýni yfir sambandslíf þjóðanna í Ev-
rópu, hefir skapast á árinu liðna eða komið í
ljós og nýr skilningur á ágreiningsmálum, sem
lofar miklu um framtíðareining Evrópuþjóð-
anna.
1 Austurlöndum hefir árið liðna leitt í Ijós
stefnu, sem þar er ekki ný, en sem skýrar hefir
komið fram á árinu liðna, en áður. Það er hinn
vaxandi motþroi Austurlanda þjóðanna gegn
þjóðunum vestrænu og þjóðmálastefnum
þeirra.
Hvað úr þeim mótþróa kann að verða, ef
ekki er varlega og vel með farið, er ekki gott að
segja. Hjá Tndverjum kemur þessi mótþrói
fram í auknum sjálfstæðiskröfum, sem og á-
kveðinni óvild leiðtoga Nationalistanna ind-
vensku gegn öllum áhrifum frá Vesturlöndum.
Línan, sem þeir hafa dregið á milli Austur- og
1 Kína hefir innbyrðis ófriður logað á árinu.
Ber hann vott um hið vaknandi þjóðemislíf
þeirra, sem, að ]>ví er virðist, vill brjótast undan
áhrifum Vesturlandaþjóðanna, sem þeim hefir
fundist að um of þrengdi að sér, og vera Þrándur
í götu eðlilegs þroska og framsóknar.
1 Bandaríkjúm hefir árið liðna rarið velti-
ár, að því er efnalega velmegun þjóðarinnar
snertir. En með góðærinu hafa ýmsir þjóðar-
lestir látið óvanalega mikið á sér bera svo sem
glæpir af öllum tegundum, og hafa leiðandi
menn þjóðarinnar hver af öðrum bent á þau
vandræði og brýnt fyrir þjóðinni ógæfu þá, sem
af því hlyti að leiða, ef ekki væri hægt að bæta
úr því og hafa bindindislög þjóðarinnar orðið
fyrir allharðri árás í því sambandi.
Verklegar framkvæmdiir hafa verið afar
miklar hjá þeirri þjóð, á árinu liðna og vellíðan
fólks, þrátt fyrir verkföll, sem þar hafa átt sér
stað. A Islendingum hefir ekkert borið sérstak-
lega hjá þessari þjóð, nema á Vilhjálmi Stef-
ánssyni, D. Ph., sem ritað hefir all-margar grein-
ar í sum af bestu tímaritum þjóðarinnar og hef-
ir einnig ritað og gefið út ágæta bók, “The
Adventure of Wrangel Island”.
Á íslandi var úrið 1925 gott og gæfuríkt til
lands og sjávar. Að vísu hefir Ægir heimt til
sín nokkra af hinum hraustu sonum hinnar fá-
mennu og afskektu þjóðar, en þeir era færri,
'sem þau iðgjöld þurftu að borga árið 1925 en
oft endranær. En sjávarafurðir Islendinga
hafa verið feykilega miklar á árinu 1925 og verð
á þeim meir en viðunanlegt. Sama er að segja
um landsafurðirnar, þær hafa líka verið miklar
og farsælar og má það því heita velti-ár fyrir
Íslendinga, svo arðvænlegt hefir það verið að
spursmál mun það vera hvort nokkur þjóð í
heimi hefir flutt út jafn mikið af vörum, borið
saman við fólfcsf jölda og Islendingar, enda hefir
gjaldmiðill þjóðarinnar hækkað stóram í verði
og álit hennar aukist í viðskiftahéiminum.
1 innbyrðismálum var árið 1925fremur við-
burðalítið. Blöðin íslenzku liafa verið að
hnippa hvert í annað út af stefnum í stjómmál-
um aðallega, því einnig úti á íslandi er þjóðin
— litla íslenzka þjóðin — marg-klofin í þeim,
henni til tjóns og erfiðleika.
Á sviði bókmentanna hafa Islendingar
heima, síst verið aðgerðarlausir en ekki finst
oss alt mikilvægt, :sem þar hefir birst. Það
væra betri minni skamtar og betri — því síst
vildum vér sjá að íslendingar færa að rubba upp
eldhúsreifuram til arðs, eins og siður er orðinn
hjá svo mörgum þjóðum. Bestu bækurnar ís-
lenzku, sem út hafa verið gefnar á árinu og vér
höfum séð era ljóð Guðmundar Friðjónssonar
á Sandi og “Gestir”, skáldsaga eftir Kristínu
Sigfúsdóttur.
Hvar lendir.
Oft hefir þessi spuming komið fram í huga
vorn, þegar vér, á síðustu árurn höfum virt
fyrir oss gang hlutanna.
Hraðinn á hlutunum ersvo mikill, að naum-
ast er hægt að festa auga á þeim. Framfariraar
sem menn svo kalla svo miklar og stórstígar á
sviði verkTegra og andlegra athafna, að sumir
af fróðustu og gætnustu mönnum samtíðarinn-
ar telja þær hættulegar, — hættulegar sökum
þess ,að þær fara langt á undan hugsunar jafn-
vægi flestra manna, en þegar menn geta ekki
mælt, eða brotið til mergjar viðfangsefni lífs-
ins, sem annars eru mönnum viðráðanleg.
Það er með lífið, eins og skólanámið, að ef
menn ná ekki föstum tökum á undirsötðuatrið-
um námsgreinanna, verður það þeim harla lítils
virði, og í stað þess að verða þeim stoð, villir
þeim tíðum sjónir á hlutverkum lífsins svo þeir
vita naumast sjálfir hvar þeir standa, eða eru
staddir. Þannig er það á sviði hinnar verklegu
framkvæmda, þegar framfarimar era hrað-
skreiðari en skilningur og þekking fólksins á
þeim, að þær verða til þess að kippa fótunum
undan þeirri sjálfstæðu skoðun, sem fólk yfir-
leitt hefir á þeim efnum, og skilur það eftir ó-
ákveðið og fálmandi. Sama er að segja um hin
andlegu viðfangsefni, þegar þau ver'ða ma rg-
biotm, eða fara of langt á undan samtíðinni, þá
valda þau þeim glundroða í hugsanalífi mamia
að fólk veit ekkert hvert halda skal. MLssir
sjónar á festu þeirri og grandvelli, er það stóð
á og fortíðin lagði, en áttar sig ekki á hinni
margvíslegu nýjung, sem postular samtíðarinn-
ar boða.
Fyrir nokkru síðan lásum vér um tilfelli
eitt hörmulegt, sem fyrir kom í Cincinnati, Ohio
í Bandaríkjunum, sem kom oss enn á ný til þess
að liugsa um þetta alvarlega spursmál: “Hvar
lendir?”
Tveir efnilegir og gáfaðir háskólastúdentar
taka líf sitt, án þess að nökkur ástæða sé sjáan-
leg önnur en sú, að lífið sé svo eipskisvert, að
það sé ekki þess virði, að berjast fyrir tilvera
sinni í því.
1 bréfi, sem þessir ungu mentamenn skildu
eftir sig stendur: “Það sem við undirritaðir
álítum að líf mannanna sé ekki virði áreynslu
þeirrar, sem nauðsynleg er, því til viðbalds, og
þar sem við viljum ekki verða hungurmorða, né
heldur deyja fir kulda, þá höfum við komið okk-
ur saman um að fylgja eftirfarandi ákvæðum;
og þar sem við finnum til þess, að þeir, sem
ln§''ggjast út af dauða okkar, ef annars það era
nokkrir, munu geta gleymt þeirri hrygð, því
lögmál tímans læknar öll slík sár og þar sem
foreldrar okkar eiga önnur böm (syni), sem
þau geta elskað og sem geta verið þeim stoð í
ellinni, og þar sem okkur er ljóst að heimurinn í
heild sinni missir ekki mikið við fráfall okkar,
og að liann heldur áfram án biðar, eins og hann
hefir gjört í nokkur miljón ár síðastliðin; og þó
við vitum, að alt hið hugsunarsljófa fólk, sem
kallar sig Bandaríkjaþjóðina telji okkur vit-
skerta, og efast ekkert um að það hafi satt fyrir
sér í því, þá höfum við undirritaðir komið okk-«
ur saman um að skjóta okkur. Síðasta bón okk-
ar er að líkamir okkar verði brendir. Gjörið
svo vel að uppfylla þá bón.
Albert Jawies Rosenberg,
219 Heame Ave. Cincinati.
William Strauss
3629 Reading Road,
Avondale, Cincinnati.
Við trúum ekki, að tii sé líf eftir dauðann,
og við eram vissir um, að við erum með réttu
ráði. ”
Margir lesa sálfsagt um þennan atburð og
láta hann svo fram lijá sér fara hugsunarlaust.
Aðrir munu staldra við og spyrja sjálfa sig:
“Hvar lendirí” og ef til vill bæta við: “Hvem-
ig stendur á þessuf”
Hvernig stendur á því, að tveir ungir mexm,
gáfaðir, mentaðir, og sem geta veitt sér alt, er
þeir vildu hendinni til rétta, skuli grípa til ann-
ars eins örþrifa úrræðis og þess, að taka sitt
eigið líf?
Hvernig stendur á því, að lífið er þessum
mönnum svo tómt, autt og einskis virði þegar'
á æskuskeiði, að þeir eyðileggja það í örvænt-
ingu, þogar vonarsól þeirra ætti að skína í
heiði?
Menn segja ef til vill að þeir hafi ekki verið
með réttu ráði —■ í sannleika er það eina úr-
lausnin, sem hægt er að finna, og þó þegar betur
er að gáð, er það engin lírlausn.
Mennirnir sjálfir segjast vera heilbrigðir og
með réttu ráði er þeir fremja þetta ódæðisverk,
um 'tvítugs aldur. Um þá staðhæfingu þeirra
skal hér ekkert staðhæft. En það era meira en
sterkar líkur til þess að þessir menn hafi báðir
verið heilbrigðir og hraustir þegar þeir fædd-
ust, og þessvegna ekki þurft að missa traust á
lífinu, lífsgleðinni og lífsþroskanum. Hvað var
þíið, ,sem olli vonbrigðum þeirra? Ef til vill
finst sumum þetta óþarfa spurning — finst ef
til vill að þetta atvik sé svo fjarri sér, að það sé
óþarfi að vera að gjöra sér nokkra rellu út af
því. En það er misskilningur. Það er svo
nærri öllum foreldram, að ekkert þeirra veit,
nær þessi hugsunarháttur, eða lífsskoðun, snert-
ir þau sjálf og að þeirra eigin sonur, eða dóttir
verður þessari sömu lífsskoðun að bráð. Oss
virðist, að ef foreldra varðar annars um nokk-
urn skapaðan hlut, þá varðar þau um það,
hvar lífsskoðun sú er 'alin og þroskuð, sem
kennir ungdómnum að lífið sé einskis virði, og
að ekkert líf sé til eftir dauðan.
\ ér vitum ekki hvar þessir tveir menn, sem
hér um ræðir drakku fyrst inn í sig þá ólyfjan,
sem nú hefir orðið þeim að bana. Hvort heldur
það var á heimili foreldranna, á götum bæjar-
ins eða í skólum landsins. En öllum mönnum
sem um þetta hugsa, hlýtur að skiljast, að líf
þeirra hefir farið afvega og spilst, snemma á
hinni stuttu æfi þeirra.
Hvort að það hefir verið fyrir skort á
skyldurækni og skilningsleysi móður eða föður,
algleymingi strætalífsins, eða hinu kalda og
miskunnarlausa fyrirkomulagi skólanna ska!
hér ekki^ um dæmt. Aðeins vlljum vér leggja
áherslu á veilu þá og hættu, sem af henni stafar
í þjóðfélaginu í sambandi við fráfall þessara
pilta og játningu þá, sem þeir gerðu.
“Þar sem við undirritaðir álítum, að líf
mannanna sé ekki virði áreynslu þeirrar, sem
nauðsynleg er því til viðhalds” og “Við t’rúum
exki að til se lif eftir dauðan. ” Þessi ömurlega
játning sýnir fyrst og fremst að líf þess&ra
manna var rótarlaust. Þar var ekki um að ræða
hma mmstu festu, sem hægt var að halda sér
við, ekki bjarma af vonarneista, sem vermt gæti
hið kalda líf þeirra og ekki Tiæli á himni eða
jörðu — ekkert nema koldimt vonleysis myrkur.
Lífið átti engan ábyggilegan sannleika, sem
það gat boðið þessum mönnum, þeir vora eins
og rekald á reginhafi. Viljaíausir, vonlausir og
trulausir, eftir heimilisuppeldið, skólamentun-
m.a, ahrif kirkju og samtíðarfólks.
ÞEIR SEM ÞURFA
LUMBER
KAUPI HANN AF
The Empire Sash & DoorCo.
Limíted
Office: 6th Floor Bank ofHamilton Chambers
Yard: HENRY AVE. EAST. - - WINNIPEG, MAN.
VERÐ og GŒDI ALVEG FYRIRTAK
Souris Kol
$6.50 tonnid
Odýrustukol in að brenna að haustinu
Thos. Jackson & Sons
COAL—COKE—WOOD
370 Colony Street
Eigið Talsímakerfi:B6 2 ~63-64
THE ROYAL BANK
of Canad
Aðal Skýrsla
30th NOVEMBER, 1925
SKULDIR.
Capltal Stock Pald up ...#............................. $ 24,400,000.00
Reserve Fund ..........................................$ 24,400,000.00
Balance of Profits carrled forward .............*...... 1,249,435.32
25,649,435.32
Dlvidend* Unclalmed ...................................... 12,405.59
Dividend No. 153 (at 12.% per annum), payable lst Decem-
ber, 1925 ......................................... 732,000 00
Bonus of 2%, payable lst December, 1925 ............... 488,000.00
* ------------ 26.881.910.91
$51,281,840.91
Depoglts not bearing interests .................... $198,297,398.90
Deposits bearing interest, Including lnterest accrued to
date of Statement ............................... 443,380,136.65
Total Deposits .............................. 641,677,535.55
Notes of the Bank in circulation ..................... 41.496,573.74
Balances due to other Banks in Canada ................. 1,673,149.41
Balances due to Banks and Banklng Correspondents else-
where than in Canada ............................. 14.461,948.86
Bills Payable .......................................... 7,827,741.29
------ ------- 707,136,948.85
Dettera r>t Outntftndh»s .... 90,059,988.67
$788,478,778.43
EIGNIR.
Gold and Subsldiary Coin on hand ...............$21,897,150.77
Gold deposited in Central Gold Reserves .... 9.400.000.00
-----------....$ 31,297,150.77
Do-minion Notes on hand ........................ 42,567,682.75
Dominion Notes deposfted in Central Gold
Reserves ...............................y... 10,600,000.00
United States and other Foreign Currenciea
53.167.682.75
2,9.931.586.05
$114,396,419.57
Notes of other Canadian Banks ................................. 4,265,518.48 |
Cheques on other Banks ........................................ 51.730.422.17
Balances due by other Banks in Canada ......................... 315.81
Balances due hy Banks and Banking Correspondents else-
where than in Canada ...................................... 27,921.971.00
Dominion and Provincial Government Securities, fnot
exoeedinar market value) ............................... 82,245,403.26
Canadian Municipal Fecurities and British. Foreign and
Colonfal Public Fecurities other than Canadian, (not
exceeding market value) ................................ 28,407,242.28
Railway and other Bonds. Debentures and Stocka (not
exceedin.ar market value) ................................ 16.630,772.26
Call and Short (not exceeding thirty days) Loans in Can-
ada on Bonds. Debentures and Stocks and other Secur-
ities of a sufffcient marketable value to cover ........... 33,814,538.47
Call amt Short (not exceeding thirty days) Doans else-
where thnn in Canada on Bonds. Dehentures and
Stocks and other Securities of a sufficient marketable
value to cover ................................................. 38,691.331.97
Current Loans and Discounts In Canada (less rebate of
interest) after makinp full provision for all bad and
doubtful debts ............................................$190,854,642.71
Current Boans and Discounts elsewhere than in Canada
(less rehate of interest) after makinp full provision
for all had and douhtful debts ............................ 143.397,982.23
Non-Current Tx>ans, estimated loss provlded for ............... 2.527.576.72
-$398.103,935.27
Bank Premises at not more than cost, less amounts written off ...
Real Fstate other than Bank Premises .................................
Mortgages on Real Fstate sold hy the Bank ............................
TiiabiHties of Customers under Txetters of Credit as per contra ....
Rhares of and Boa.ns to Controlled Companies .........................
Deposit with the Minister for the pt»rposes of the Circulation Fund
Other Assets not included ln the foregoing ...........................
336,
15.
780.201.71
618.072 99
558,945.44
955,176.89
059,988.67
048.901.00
440.000.00
913.556.46
$788.478.778.43
NOTR:—The Royal Bank of Canada (Franee) has been incorporated under
the laws of France to conduct the business of the Bank in Paris. As the
entire eapltal stock of The Royal Bank of Canada (France) is owned hy
The Royal Bank of Canada, the nssets and liabilitie3 of the former are
inelndcd in the above General Statement.
H. 8. HODT, C. K. NFIDD, - .......
Presldent General Mannger
Skýrsla Yfirskoðunarmanna
Vér skýrum hluthtifum 1 The Royal Bank of Canada frfl. því:
A15 samkvæmt fl.lftl voru heflr bll starfræksla’ bankans, sú er vér höfum nflb til
aö kynna oss. verlTJ 1 fullu samræml vIU leyfisbréf hans.
AB vér höfum yflrfariTJ allar vetJtrygglngar 1 abalskrlfstofu bankans og yfirlitiW
peningaeign hans 29. nóvember. 1924, sem og Afiur, eins og lagt er fyrir t 56. grein
bankalaganna. og höfum fundið alt aö vera rétt og í samræmi viö bækur bankans.
Einnig förum vér yfir og bfirum saman peningaeign og vebtryggingar t öllum
helztu útiböum bankans.
Vér vitnum, aö ofanskráCur jafnaítarrelkningur var af oss borinn saman vlTJ
bækur bankans í aBalskrifstofu hans. og vlð eiöfestar skýrslur frft. ‘útibúum hans.
og er hann a8 voru filiti vel og samvlzkusamlega saminn og sýnir sanna mynd af
hag bankans, eftlr vorri beztu vltund, samkvæmt upplýsingum og skýringum, sem
oss hofa gefnar veriö, og samkvæmt bókum b:»nkans.
Vér vottum og, aU oss voru greiClega 1 té l&tnar allar upplýsingar og skýring-
ar, er vér æsktum eftlr.
Montreal, Canada, 26. Desember 1924.
W. GARTH THOMPSON, C. A.
of Marwlck, Mitchell & Co.,
A. B. BRODIE, C.A., of Prlce. Waterhouse & Co,
YflrskoBunarmenn.
REIKNINGUR UM ÁVINNING OG TAP
Balance of Profit and Loss Account, 29 November, 1924$ 1,143,806.90
Profits for the year, after deducting charges of manage-
ment, accrued interest on deposits, full provfslon for all
bad and doubtful debts and rebate of interest on un-
unmatured billð ...................................... 4.081,628.42 *
A^PROPRIATBD AS FOLLOWS: $
Dividends Nos. 150, 151, 152 and 153 at 12% per annum .... 2,568.000.00
Bonus of 2% to Rhareholders .......................... 488,000.00
Transferred to Officers Pension Fund ................. 100,000.00
Appropriation for Bank Premises ...................*.. 400,000.00
Reserve for Dominlon Govemment Taxes, including War
Tax on Bank Note Circulation ..................... 420,000.00
Balance of Profit and Loss carried forward ........... 1.249,435.32
-------------$ 5.225,435.32
RESERVE FUND
Balance at credit 29th November, 1924 ................$ 20,400,000.00
Premium on new Capital Ftock issued to Union Bank of
Canada Shareholders ............................... 4,000.000.00
Balance at credlt 30th November, 1925 ................ $ 24,400,000.00
H. 8. HOT/T,
Presldent
Montreal, 26th December, 1925.
C. E. NEILI,,
GeneraJ Mnnager