Lögberg - 11.02.1926, Side 1

p R O V IN C P
1 THVATRK JL^
THEATRE
ÞESSA VIKU
Fred Thomson og hesturinn nafn
frægi Silver King í
“RID in the WIND”

pROVINCP
1 THC'ATRF JLi
THEATRE
NÆSTU VIKU
HOOT GIBSON
annari Vesturlands stórkostlegu mynd
“The Arizona Sweepstake”
Börn komið og sjáið þessa mynd
39 ARGANGUR
II
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN II FEBRÚAR 1926

NÚMER 6
j
Helztu heims-fréttir
Canada.
Það er ekki hægt að segja mikl-
ar fréttir af Manitoba þinginu
enn sem komið er, því þar hefir
lítið orðið að framkvæmdum enn.
Ræður hafa þar á móti verið flutt-
ar margar og langar út af hásæt-
isræðunni, og er þeim ekki enn
lokið, þegar þetta er skrifað, á
mánudag. Það hefir verið búist
við, dð íhaldsmenn beri fram van-
trausts yfirlýsingu á stjórnina, en
ekki hefir hún enn fram komið.
Frumvörp nokkur hefir stjórnin
lagt fyrir þingið og heinr helst
orðið umtal um frumvarp það,
sem fer fram á að takmarka veð-
reiðarnar, sem átt hafa sér stað
hér í fylkinu undnfarin ár og sem
mjög hafa farið í vöxt síðustu ár-
in. Sætir' frumvarp þetta vitan-
lega mikilli mótspyrnu, því ýmsir
sem þar eiga hlut að máli, líta svo
á, að hag sínum sé hnekt ef veð-
reiðar þessar eru mjög takmark-
aðar.
* « •
Hon. William Lyon Mackenzie
King, forsætisháðherra, kom við í
Winnipeg á fimtudaginn í síðustu
viku á leið ftá Prince Albert, Sask,
til Ottawa. Stóð hann hér við að
eins litla stund og hafði ekkert að
segja um stjórnmál við blaðamenn
er fundu hann að máli, annað en
það, að ekki væri hann í neinum
ef,a um að hann yrði kosinn þing-
maður fyrir Prince Albert kjör-
dæmið og það með miklum at-
kvæðamun þó hann gæti sjálfur
ekki verið þar viðstaddur meðan á
kosninga bardaganum stæði. —
Kosningar fara fram í Prince Al-
bert á mánudaginn kemur.
Samningar þess efnis, að sam-
íiahdsstj. afhendi stjórninni í
Alberta umráð þau er hún heldur
yfir náttúru auðæfum þess fylkis,
liggja nú fyrir þinginu í Ottawa.
Eru þeir undirskrifaðir af Hon. E.
Lapointe, dómsmála ráðherra og
Hon. Chdrles Stewart innanríkis-
ráðherra af hálfu sambandsstjórn-
arinar, en af Bro\Vnlee stjórnar-
formanni og Hon. W. W. Smith
frir hönd fylkisins. Áður samn-
ingar þessir ganga í gildi verða
þeir að vera samþyktir af sam-
bandsþinginu, þinginu í Alberta
og enn fremur af brezka þinginu,
því samkvæmt British North Am-
erica Act hefir það einnig við
þessi mál lað gera. Án samþykkis
þess geta samninga þessir ekki
náð lagagildi. Sfemkvæmt samn-
ingum, þessum hverfa náttúru-
auðæfi fylkisins' undir \ yfirráð
þess, en, tillag það, sem sambands
stjórnin hefir lagt fylkinu til ár-
lega ($562,500) hættir I innan
þriggja ára.
* * *
Árið sem leið (1925) hefir
stjórnar vínsalan í Ontario gefið
af sér í hreinar tekjur $833,000.
Vínsölunefndin hefir selt vínföng
á árinu fyrir $5,0?4,000,, sem er
$40,000 meira en ájið áður. En
hre'inn ágóði varð samt $35,000
minni en árið á undan.
* * »
Fjörutíu og sex menn í Calgary,
sem allir voru atvinnulausir og
peningalausir,, voru nýlega sak-
aðir um aíi hafa fengið sér að
borða á matsöluhúsi þar í borg-
inni, en ekki borgað fyrir máltíð-
irnar. Voru þeir fundnir sekir og
dæmdir í 30 daga fangelsi. J. S.
Woodsworth, þingmaður fyrir
North Centre Winnipeg, hefir lagt
þetta mál fyrir dómsmálaráðherra
' Ottawa, Hon. E. Lapointe, og
^aert mönnum þessum það til máls-
bóta, að þeir hefðu verið vinnu-
Jausir vegna þess að enga vinnu'
afi verið að fá, og þá jafnframt
peningalausir. Hefir þessi mála-
ei un Mr. Woodsworths haft þann
arangur( ag þegsir menn hafa nú
verið látnir lausir.
* * *
Það litur út fyrir, að ibújarðir í
Manitoba séu nú að hækka í verði
og toluvert að færast í þá áttina
til pess, sem Var fyrir stríðið. í
vikunni sem leið voru seldar 25
ekrur af landi í st. Clements, ein-
ar 14 mílur frá Winnipeg, fyrir
$125 ekran. Er það hærra verð
heldur en fengist hefir fyrir land
hér umi slóðir í mörg ár. Þetta
land er ætlað til búskapar. Er
þetta eitt með öðru, sem bendir
til, að búskapurinn sé nú aftur að
færast í betra horf. Þótt búskap-
ur hafi gengið erfiðlega í nokkur
ár, getur það ekki dulist mönnum,
að það er gott að búa í Manitoba
og annars staðar í Vesturlandinu.
* * ( •
T. E. Moore, ritstjóri verka-
manna blaðsins ‘‘One Big Union
Bulletin” í Winnipeg, ætlaði suð-
ur til Chicago í vikunni sem leið,
til að sitja þar þing blaðamanna,
,er tilheyra samskonar verkamanna
félagsskap. Varð hann vitanlega
að fá leyfi fráiinnflytjenda skrif-
stofu Bandaríkjanna hér, til að
mega fara inn í Bandarikin. En
honum var neitað um leyfið. Var
það gert af þeim ástagðum, að
hann tilheyrði félagi því er stjórn-
in liti ekki á með velþóknun. Á
móti manninum sjálfum var ekk-
ert haft. Var nú gerður hávaði
mikill í herbúðum verkamanna fé-
laganna; en hann stóð ekki lengi
því fljótlega kom tilkynning frá
Washington þess efnis, að manni
þessum væri leyft að koma til
Bandaríkjanna, og fór hann svo
þangað.
vörður var á fund heimspekideild-
ar Hjáskólans 19. f.m. kosinn heið-
ursdoktor i heimspeki fyrir rit sín
og rannsóknir i islenskri sögu, ætt-
vísi og mannfæði. Lögr. 1. jan.
Úr Norðurlandi. Þess er áður
getið, aS snjókoma hafi verið ó-
að undanförnu. Frá Hvamms-
venjulega mikil í Norðurlandi nú
tanga hefur frétst, að um 30 hross
hafi fent þar í nágrenninu.
Kaupgjald1 í Hafnarfirði. Samn-
ingar voru undirskrifaðir í gær,
milli vefkamannafélagsins Hlíf í
Hafnarfirði og atvinnurekanda þar,
um tímakaup karlmanna er vinna á
landi. Kaupið verður kr. 1,20 um
tímann í dagvinnu og kr. 2,20 í næt-
urvinnu. Kaupið var kr. 1,40 og
2,50 um tímann; samningurinn
gildir fyrir alt árið Lögr. 1. jan.
Nýtt brauðgerðarhús hafa Guð-
mundur Olafsson og Stefán Sand-
Paul Mercier (St. Henri), og P.
Bonhey (INorth Vancouver.) —
íhaldsmenn: Hon. H. H. Stevens
(iCentre Vancouver); Hon. B. B.
Bennett (West Calgary); C. W.
Bell (Hamilton) og Sir Henry
Drayton.— Bændaflokksm.: D. M.
Kennedy, frá Peace River.
Bretland.
Nú ætlar Edward konungsefni
að fara að gefa sig meira að
stjórn ríkisins, heldur en hann
hefir gert hingað til. Vinnur hann
nú á degi hverjum með föður sín-
um, konunginum, að því að yfir-
fara ýmiskonar skjöl, sem lögð eru
fyrir hann til álits og undir-
skrifta. Það er álitið nauðsyn-
legt, að konungurinn taki sér
hvíldartíma á hverju ár og ferð-
ist suður í lönd og á meðan gegni
prinsinn að sjálfsögðu störfum
hans.
Heiðurs samsæti.
Á föstudagskveldið í vikunni
sem leið hélt kvenfélag Fyrsta
lút. safnaðar í Wpeg fjölment
samsæti að heimili Dr. B. B. Jóns-
sonar. Var samsæti þetta haldið
vegna þess, að kvenfélagið vildi
sýna féhirði sínum, sem er Mrs.
Guðný Paulson, virðingu sína og
þakklæti fyrir frábærlega vel
unnið verk í þarfir félagsins um
holt bakarar nýlegt reist; stórt og!langt skel®' ^ ^rs- Paulson mun
vandað steinsteypuhús á Laugaveg; bafa gegnt féhirðis störfum fyr
36 og hafa nú flutt þangað brauð-
gerðarhús sitt- og jafnframt fengið
til þess ný tæki, s-vo að það er nú án
efa fullkomnasta -brauðgerðarhúsið
hér á landi. Umbúnaður er þar
allur mjög vandaður og verulegur
umbótabragur á öllu, sem að verk-
inu lýtur.
Samkvæmt útreikningum Hag-
stofunnar hefir, mannfjöldi hér á
landi í árslok 1924 verið 98,370. í
Reykjavík 20,657, á Akureyri 2,-
906, í Vestmannaeyjum 2,841, í
Hafnarfirði 2, 692, á ísafirði 2,-
158. á Seyðisfirði 927.
Lögr. 1. jan.
Samsatti á Marlborough Hotel fyrir
Mr. E. Stephenson.
Fjörugt og skemtilegt samsæti
var Mr. Ed. Stephanson, syni Mr.
og Mrs. Fred. Stephanson, að 694
Victor St. hér í borginni, haldið á
Marlborough hótelinu miðvikudags
kveldið hinn 3. þ.m., í tilefni af
giftingu hans, er fyrir s'kömmu fór
ir félagið í nálega 30 ár og hefir
hún jafnan leyst það verk áf hendi
með stakri vandvirkni og ná-
kvæmni. — Það voru 78 kvenfé-
lagskonur, sem sóttu þetta sam-
kvæmi og eru' það flestallar, sem
félaginu tilheyra og ekki voru
fjarverandi úr borginni. örfáar
konur voru þó forfallaðar og gátu
ekki komið. Sýnir þetta, að kon-
urnar hafa verið samhuga í því að
votta Mrs. Paulson virðingu og
þakka henni ágætlega vel unnið
verk. — Mrs. B. B. Jónsson, for-
seti kvenfélagsins afhenti Mrs.
Paulson við þetta tækifæri mjög
vandað og fallegt gullúr frá fé-
lagskonum og bað hana þiggja
sem lítinn vott þess, að félagið
metti hennar mikla og óeigin-
gjarna starf, og að félagssystur
hennar bæru til hennar einlægan
hug vináttu og góðvildar. — Mrs.
Paulson þakkaði gjöfina og góð-
vildina með nokkrum vel völdum
orðum. Konurnar skemtu sér
fram eftir kveldinu við söng og
fæddur að Arnarhóli í Bæjarhreppi
í Árnessýslu á Islandi (24. mai 1849,
og ólst þar upp hjá foreldrum sinum
Hinn 15. okt. 1874 kvæntist hann
Valdísi Guðmundsdóttur frá Þjórs-
árholti í Eystrihreppi í sömu sýslu.
Þau bjuggu að Hvalneshverfi í 10
ár. Frá unga aldri og þangað til
hann fór af íslandi stundaði hann
sjóinn og var léngi formaður. Til
Ameríku komu þau, ásamt börnum
sínum, árið 1885 og settust að í
Winnipeg, Canada.
Þau komu til Seattle árið 1901
og, eftir fjögra ára dvöl þar, fluttu
þau til Port Madison, sem er á Bain-
bridge eyju andspænis Seattle-borg.
Þar bjuggu þau svo síðan.
Börn þeirra eru fimm á lifi og
eru fjögur 'þeirra búsett í Seattle:
J. G. Johnson, Mrs. Helgi Norman,
Mrs. Treherne og Bert Johnson, en
einn sonur K. L. Johnson á heima í
Aiberdeen í sama ríki.
Hann var jarðsunginn 7. jan. af
séra Rún. Marteinssyni með aðstoð
norsks prests, Rev. Skartvedts, sem
þjónar í Port Madison. Fór at-
höfnin fram í norsku kirkjunni og
svo grafreit þorpsins á fagurri hæð
út við sjóinn.
Ólafur sálugi var göfugmenni,
vandaður og hreinn i allri breytni,
dugnaðarmaður í störfum sínum,
bæði á sjó og laandi, vel lesin í ís-
lenzkum fræðum, hafði hinar mestu
mætur á Passíusálmunum, gestrisinn
og hjálpsamur við alla er bann gat
aðstoðað, Guði af hjarta þakklátur
fyrir alla velgengni, sann-kristinn
maður.
öldruð ekkja og fimm börn, öll
uppkomin, syrgja heitt elskaðan eig-1
inmann og föður. Kærleikurinn !
tengdi hópinn ávalt saman mjög
stetkum 'biindum. Æfiárin hans
urðu 76. Nú er dagsverkinu lokið.
A hæðinni við sjóinn, þar sem fag-
urt er umhverfis og útsýni gott,
hvíla siðustu jarðnesku leyfar gamla
formannsins, en andinn er kominn
til Guðs sem gaf ihann. R.M.
RpiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiM

Til mann
uðu um 50 vinir Edda og bafði Mr. samræður vedingar og voru
Ragnar Johnson lÖgfræðanemi orð! allar glaðar og ánægðar yfir því
'fyrir þeim. og fórst honum það af-! að hafa haft tækifæri til að heiðra
,ar skörulega úr hendi. Mælti hann1 Mrs. Paulson sem öllum kom sam-
fyrst fyrir konungsminni, en að þvi an um, að hefði margfaldlega til
Bandaríkin.
Sendiherra , Bandaríkjanna í
London, eyðir $25,000 til $30,00Q
meiri peningum á ári, heldur en
launum sínum, sem éru að eins
$12,000, samkvæmt upplýsingu,
sem þinginu hafa verið gefnar.
Það er ekki 'fyrir fátæklingana að
vera* sendiherra Bandaríkjanna.
lo'knu súngu veizlugestir “God Save
the King.” Flutti forseti þar næst
lipra töíu, er skýröi tilgang samsæt-
isjns.
Aðal ræðuna fyrir minni heiðurs-
gestsins flutti Mr. .Walter Byron.
er sagðist og mæta vel. Voru því
næst margir söngvar, en þá flutti
þess unnið.
Frá Seattle.
Frá Islandi.
Magn'ús Jónsson iýslumaður og
bæjarfógeti i*Hafnarfirði átti sex-
tugsafmæli 27.f.m. Hefir hann
verið sýslumaður í Gullbr. og Kjós-
arsýslu frá 1908 og er mjöð vinsæll
og vel látinn.---Lögr. 1. jan.
Snjóflóð féll fyrir skömmu á
bæinn Svjðning í Kolbeinpdal í
Skagafirði og varð tveimur'mönnum
að bana: Sölva Kjartanssyni bónda
m Sviðningi og barn hans, en kona
Sölva náðist úr fönniftni eftir sólar-
hring, mikið meidd, en þó lífandi.
Gömul kona náðist lifandi úr flóð-
inu skömntu eftir að það féll. Kom
það yfir bæinn áð næturlagi, kl. ná-
lægt 4, í blindhríð. Var tvibýli á
Sviðningi og stóð annar bærinn eftir
og 'bóndinn þar, Anton Gunnlaugs-
son, bjargaði gömlu konunni, en
fann ekki konu Sólvafyr en sólar-
hritig síðar. Logr. 1. jan.
Mikill snjór er nú sagður á Norð-
urlandi, Húnavatns- og Skagafjarð-
arsýslum, svo að menn múna vart
annan eins svo snemma vetrar. En
í Bargarfjarðarhéraði og á Vest-
fjörðum er, Utill Snjór og hér syðra
alauð jörð. Lögr. 1. jan.
Heiðursmerki. Riddarakross
Fálkaorðunnar hafa fengið : Ind-
riði Einarsson rithöt'undur, Olafur
Rósenkranz háskólaritari, Páll Oil-
afsson prófastur í I Vatnsfirði, Jó-
hann Jónsson skipstjóri á Þór, Sig-
urður Sigurðsson lyfsali í Vest-
mannaeyjum og María Victoría
priorinna við St. Jósefsspítala í
Landakoti.
Frá sendiherra Hana hefir komið
svohlj. tilkynning: Blaðið “Radio-
lytteren” gengst fyrir því, að amer-
iski sendiherrann í Höfn, dr. Prince
heldur ræðu í Ryvangsútvarp á ís-
lenzku á gamlárskvöld kl. 7.50—7.
eftir dönskum tíma, þ.e. kl. 5.50—6
hér. Samið er »in. að Daventrv-
stöðin á Englandí enaurilytjí ræn-
una, svo að, íslenzkir útvarpsheyr-
endur geti heyrt hana. Bylgjulengd
Daventrystöðvarinnar er 1600 m.
Hannes Þorsteinsson þjóðskjala-
Konur í Hallgrímssöfnuði í Se-
attle héldu sahikomu til arðs fyrir
, Mr. Cpnnie Tóhannesson snjalla og! gfn“®Ín"’ 5 Hal1 á Market
! fjöruga ræðu um leiö og hann afS St. fostudagskveldið 22. jan. Var
henti heiðursgestinum vandaða silffti Þ,ar margt lolk samaukom,ð og goð
ur Samstæðu (Tea Set). frá viö-' í)<emtu'V, Forset' safnaöarms Mr.
stOddum vinum. Þakkaði heiðurs-!K' S.vThordarson styrði samkom-
gestúrinn þá með nokkrum vel við-| fnnV Mr' Samuelson ungur is-
eigandi orSum gjöfina og hlýhug! ^ meníamaður, kennan við
þann. er hún bæri vott um. VarlV",1!1 miöskola borgannnar, kk: a| því segja> að á árinu frá L febr.
i hinn bezti rómur gerður að máli .fl81u’ 0g Mrs' Samuelson lek undir| 1925 til 1. febr. 1926 Iagði ís-
(bans. Allmargar fleiri ræður voru,a ?!a"fu tc r' • fa^rn I 'énzka fólkið í Seattle fram um
. fluttar við þetta tækifæri, er leiddu1 ?e. a^,.!> ,.va . ietlr a tof*r «1 500 til kristilees safnaðar-
skvrt í 1 íóc vi'ncwbi.v | islenzku mali, flutti skemtilega ræðu $i,ouu 111 Kristnegs sainacar
! ins Samsæt' 1 tt - s s.! ogþrjár ungar stújkur léku á píano, I starfs. Á þessu tímabili störfuðu
I !".Í' - Sams‘etl tetta,Var i alTa^stað. þVaJMatthíaSson, Ruth Evere‘tt og
Ársfondur Hallgrímssafnaðar
Seattle, Wash.
Ársfund sinn hélt Hallgríms-
söfnuður í Seattle, Wash., sunnu-
daginn 31. jan., að aflokinni guðs-
þjónustu. Mr. K. S. Thórdarson,
forseti safnaðarins, stýrði fund-
inum. Skýrslur embættismanna
voru lesnar. i^kýrslaí féhirðis
sýndi, að tekjur á fjárhagsárinu,
sem hófst í marzmánuði síðast-
liðnum, og endaði með janúar,
höfðu verið ( $1,194.61, útgjöld
$1,161,75, peningar í sjóði $32.86.
og sama jem allar skuldir borg-
aðar. Auk þess hafði safnaðar-
fólkið og ýmsir utansafnaðarmenn
varið e|num $300 til útbreiðslu-
og enaurreisnarstarfs. Það má
— \
V ínland.
Tímanna skuggar, hörfið. 'Nú morgnar á hæðum.
Um heimsdáðir þjóðar sannleikans ritning sig opnar.
Réttlæti aljarðar vögguljóð Norðursins vopnar,
sem varðveitti heilaga elda í blaktandi glæðum.
Múganna háværð hljóðni. Vér göngum til laga.
Hafsóknir íslands þær lifa i aldanna fræðum.
Námið á Jöklajörð er frægð vorra daga.
Og játa skal Þorfinns ríki. Svo talar Saga.
Nýheimur sþurðist svo ví#,t sem Róm átti veldi.
Vínlandið mærðu Suðurfaranna skarar.
Þess gappar liðu í frægð til molda og marar;
þess menning hvarf undir lækkandi sólbjarmans feldi.
En víkingar íslands fóru foldirnar eldi;
firnindin geyma þess rúnir á steini og málmi.
Að stoltari miðum flugu ei örvar af álmi,
og aldrei skyggndust sjónir fjær undan hjálmi.
—Storðir vors fyrirheits sváfu. En völvurnar vöktu
í víðgeimi almyrkra daga og sólgyltra nótta;
þar skipaðist ríki þegnsins með konungsþótta.
Þúsundi ára í hyldýpi alda þeir sökktu.
Og fornleiðir vorar ratvísir Sunnverjar röktu —
en réttvís er Saga. Við oss kennast landnemans fundir.
'Þau varðbál, er áttuðu veröld kvöldhimnum undir,
vestur á Furðuströnd tendruðu íslenzkar mundir.
Svo ófust hugtengdir minstu og máttkustu þjóðar
í minningaheim, yfir regindjúp sævar og aldar,
þar frelsandi dáðir fórnar og krapts voru taldar^
Fylkjalands sjótir ei gleymdu, né stóðuJiljóðar,
því hrökkva í málsölum neistar gamallar glóðar,
þá getið er vegsögu Leifs fyrir Kólumbs skeiðar.
Hetjunöfn Fróns báru Marklands þjótandi meiðar.
Þann metnað unnu fley hinnar útrænu leiðar.
—Til arfs rís nú fjallmærin, starandi í alfrelsi ungu
á útvörð hins iokaða hliðs, sem fingrar um lykla.
Hún stígur þar fram, þetta risabarn niðdjúpsins mikla.
Málskír hún frændlýði kveður á upprunans tungu.
Þar lifði vor sál á þrautöldunum þungu.
Þjökuð og bæld, aldrei týndi hún ljóðanna stöfum.
En Grænland oss frægði, á hendur tvær yfir höfuirr.
Þar hníga nú. þrumuský ógnandi, koldimm að gröfum.
Hvort mun nú ísland ei verndun og heimsfylgi vinna,
vjeheimul málbálksins dýra, af norðlægri álfu?
Hvar andi vill spyrja, hvar líf vill leita að sér sjálfu,
við lággeislann yzta er dýpstu táknin að finna.
Svo auðgast kendir og fangvídd af hjartans hálfu
við heilnæma, fórnandi baráttu norrænnar storðar.
— Nafnlausu hugtökin Englum og Söxum orðar
aleitt vort mál, sem þeim skapaðist—vöggunni norðar.
Vínland, þér dvelur í minni vor sæfarasaga. (
Hvar sóttu menn fastar og djarfar að ríkari ströndum;
l\var intu fáliðar voldugra hlutverk af höndufn?
— Á hveli vestra til stórræða örlög vor draga.
í heimsdómi skal að réttu rakið til laga,
hvort ryfta ber þögn og fjötrum af Eiríks landi;
hvort sigrandi hefst til öndvegis frelsisins andi,
um óðalið forna — þar Karlsefni stefndi frá landi.
Einar Benediktsson.
iiiiiiiiyiiffliiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiaaiiiiiiii
Hið ánægjulegasta, og sleit því cim ... 4
fvr en imdir miðnætti. V,ctora
Pálmason. Voru í norsk-
um búningum og Téku úr J’eer Gynt
eftir Greig. Mrs. Anna Lowe,
dóttir Árna Sveinssonar í Glenboro,
lék undir á píano við sumt af því
sem súngið var. Knýr hún streng-
. , ina meö mikilli list eins og margir i
Eftir harðar og langar umræð- j Wfnnipeg kannast við. Miss Dora
ög! þrír prestar fyrir söfnuðinn, séra
Sambandsþingið.
Grímsson, sem líka á marga vifii i
ur, hefir .sambandsþingið fallist á
| þá kröfu stjórnarinnar, að þing-
fundum skuli frestað í sex vikur,
að afloknum umræðum um hásæt-
isræðuna. \ Flutningsmaður til-
lögunnar var Hon. Ernest La- . . ..
pointe dómsmálaráðgjafi, ogblaut ^Ö^song. Kvcr;nakor._sem Mrs
hún samþykki með 8 atkv. meiri
Kristinn K. ólafsson 1 febrúar,
Kolbeinn guðfræðanemi Sæmunds-
son frá því í marz og þangað til í
nóvem\ier, og eftir þann tíma séra
Rúnólfur Marteinsson. Ein guðs-
þjónusta hefir verið flutt á hverj-
um sunnudegi, 10 ungmenni voru
fermd, 35 manns til altaris, ein
Wijyiiþeg, jflutti þar. alvöruþrungið hjónavígsla framkvæmd, tvær
og kraftamlkið e^indi um andlegan. skírnir og þrjár útafararathafnir.
þroska. | Allmikið heimsóknastarf höfðu
Mss. Hatfield, ting íslenzk söng-i prestarnir leyst af hendi. Sunnu-
kona, með fagra söngrödd, skemti ^aginn 13. des.. var stofnaðul^
hluta. Með henni greiddu at-
kvæði allir þingmenn frjálslynda
flokksins,-að undanskildum tveim-
ur, erlvoru fjarverandi; allir þing-
menn bændaflokksins, ásamt
þingmönnum verkamannaflokksins
og utanflokka þingmönnum; en á
móti íhaldsliðið alt í heild sinni.
Svo fór um sjóferð þá. Gefst
stjórninni því vafalaust úr þessu
kostur á að endurskipa ráðnúeyt-
ið og láta fram fara nauðsynleg-
ar aukakosningar í því áambandi.
Fyrir nokkrum’ dögum bar Hon.
H. H. Stevens, fyrrum verzlunar-
ráðgjafi Meighep stjórnarinnar,
fram ákæru gegn stjórninni fyr-
ir “óafsakanleg mistök”, að því er
við kæmi starfrækslu tollmála-
Karl Eredrickson stýrir, söng mönn-
um til ánægju fvisvar sinnum; í
seinna sinn ineð Gunnari Matthías-
syni, “Skólameistarann” Mr. Matt-
híasson er alþektur meðal Vestur-
Islendinga fyrir snildarsöng sinn.
Auk skólameistarans söng hann ein-
söng. Séra Rúnólfur Marteinsson
flutti þar ræðu, á ensku og var að
leitast við alð gjöra unga fólkinu
gt ein fyrir því, ,af hvaða rótum ís-
lendingurinn væri runninn og hvaða
efni væri í hann spunnið. Miss
Josephine Helgason, dóttir Sigurð-
ar söngfræðings Helgassonar, skemti
með söng og er hún sönghæf eins
og hún á kyn til. Þá skemtu sér
börnin, og þeir, sem ihöfðu gaman
af því að vera eins og börnin, við
það að draga fisk úr fjöru og lesa
forlög sín úr eplum. Kaffikannan
var þar líka gild og góð eins og Is
, , , lendngum fellur í geð. Hreinn á-
e!^ arinnar>^°K rafðist þess, að gbði af samkomunni var $67.60.
Minna en vanalegt gjald var borgað
fyrir salinn og var það að þakka
góðvild eigendanna, Mr. og Mrs.
Smith. Er hún íslenzk kona, Ós’k,
skipuð yrði tafarlaust konungleg
rannsókharnefnd, til að íhuga
málið frá öllum hliðum. Málsvar-
ar stjórnarinnr, þeir ráðgjafarn-
ri Lapointe og Robb, tjáðu sig
fúsa til að fallast á skipun slíkrar
nefnda. st.iórnin hefði eklcort að
óttast og elcKert að hylja. Eftir-
g'reindir þingmenn eiga sæti í
nefndinni: FYjálslynda flokks-
menn: J. C. Elliott (West Middle-
sex); B. L. Hathfield (Yarmouth)
dóttir Gunnlaugs Jóhannssonar, er
lengi var í Seattle, en nú á heima t
Los Angeles.
Mánudaginn, 4. jan. síðastliðinn
andaðist að heimili sínu i Port
Madison í Washington-ríki Ólafur
Johnsor^ eftr nærri þriggja mánaða
legu I blóðtæringu. Hann var
sunnudagsskóli. Aðsókn að hon-
um smávaxandi.
Guðsþjónustus. og sunnudags-
skóla heldur söfnuðurinn í norskri
kirkju, á horninu á 20th ave. og
W. 65th St., Ballard First Luth-
eran Church. Sunnudagsskólinn
hefst kl. 2 e. h., en guðsþjónustan
kl. 3. Samþykt var á þessum árs-
fundi, að ein guðsþjónusta í hverj-
um mánuði skuli, hér eftir, fara
fram á ensku, og ákvað prestur-
inn, að það skyldi vera fyrsta
guðsþjónústa hvers mánaðar.
Djáknarnir höfðu á árinu haft
eina arðberandi samkomu, og var-
ið nokkru af því fé til líknarstarf-
semi en nokkuð var í sjóði.
Fulltrúar safnaðarins voru
endurkosnir í einu hljóði, og eru
það þessir: K. S. Thórdarson for-
seti, F. R. Johnson skrifari, Thor-
steinn Pálmason féhirðir, Gunnar
B. Thorlaksson og Zophonías B.
Johnson. Djáknar kosnir eru:
Pálmi Pálsson, Karl Magnússon,
Mrs. K. S. Thórdarson og Mrs. H.
iSigurdson. En yfirskoðunarm.
er: Á. S. Sumarliðá^on og organ-
isti safnaðarins: Thorst. Good-
man.— Æfingar söngflokksins eru
hafðar hér og þar í heimahúsum.
Sama tilhögun verður með föstu-
guðsþjónustur á virkum dögum.
Hr. Kolbeini Sæmundssyni guð-
fræðan^ma, var á fundinum vott-
að þakklæti feafnaðarins fyrir
höfðinglega gjöf til kirkjubygg-
ingar, að upphæð $134.
í kirkjubyggingarnefnd hefir
safnaðarráðið kvatt auk prests-
ins, séra Rúnólfs Marteinssonar,
þá Árna S. Sumarliðason, Halldór
Sigurðsson, Gunnar B. Thorláks-
son, Thorstein Pálmason’ og Jón
Ma^ússon. — Söfnuðinum og; ís-
lenzka mannfélaginu i Seattle er
brýnaáta þörf á guðsþjónustuhúsi.
Mikil ánægja kom fram á fund-
inum yfir staivfi liðins árs.
Hveitisamlagið.
Það sem hveiti-samlagið hefir
gert
Ritstjórnargrein úr ‘The North
Battleford Optimist.”—
“Hafið þið veitt því eftirtekt, hvað
hver meðal bóndi er léttur í spori
þessa dagana? Það er kann ske
vegna þess, hve góða uppskeru
hann hefir fengið, eða hitt, að
nú getur hann boðið bankanum
byrginn, þegar hann borgar hon-
um gömlu skuldina. En hvað sem
því líður, þá sýnir göngulagið, að
hann er léttur í lund og segir svo
glaðlega: “Sæll og blessaður”,
þegar hann mætir félaga sínum í
kauipstaðnum eða á strætinu.
Og hví ætti hann ekki að vera
glaður? Hann er meðlimur í einu
hinu stærsta verzlunarfyrirtæki,
sem til er í veröldinni — í félags-
skap, sem hann hefir sjálfur bygt
bygt upp með sínum vitsmunum
og vitsmunum annara bænda, fé-
lagsskap sem hefir reynst vel og
íofar enn meiru í framtíðinni.
Hann er orðinn maðúr, sem finn-
ur til sjálfs sín, treystir á sjálf-
an sig og hefir góðar vonir. Hon-
um finst ekki lengur, að hann só
annara tól. Hann hefir sína þýð-
ingu og sjálfstæði, og hann þekk-
ir tilgang sinn og orku. Hapn
hefir hafið sjálfan sig úr lítils-
virðingu upp í að verða framleið-
andi, sem ræður sjálfur yfir fram-
leiðslu sinni og selur hana á þann
hátt, sem viðskiftafræðin veit bezt
skil á í þeim hlutum.
Þetta er það, sem hveitisam-
lagið hefir gert fyrir hvern með-
al bónda: kent honum nýja sál-
arfræði, gefið honum nýtt at-
gerfi, hrakið burt myrkur von-
Ieysisins og gefið honum aftur
léttlyndi og sjálfstraust.”
Eftirtektavert einkenni.
Eftir A. J. M. Pavle, forseta
U. F. M.)
“Það sem sérstaklega vekur eft-
irtekt, er það, hvað meðlimir
hveitissambandsins hafa veriý vel
samtaka á árinu. Óeigingjörn og
framkvæmdarsöm forysta hefir
hvergi brugðist hinunv óeigin-
gjörnu hugmyndum samlagsins.
Það er fyrir bændurna að fylgjast
vel með gjörðum hveitisam-
lagsins. Það tryggir duglega
og hagsýna stjórn, sem er stefna
félagsskaparins. Sameiginlegir
hagsmunir og Iöngunin til að
vinna sem bezt fyrir fjöldann,
ætti að vera leiðsögn vor.
Sé þetta gert, getum vér reitt
oss á, að það fyrirkomulag, sem
vér höfum komið á með hveitisam-
laginu, verður ekki að eins til
fjárhagslegra hagsmuna, heldur
og líka til þess að lyfta fólki
voru á hærra s^ig siðferðislega og
félagslega.”